پیش‌نمایش بازی FarCry 4 | جنون بدون مرز

پیش نمایش بازی FarCry 4

 شاید دیوانگی و جنون در نگاه اول تعابیر ساده‌ای داشته باشند؛ تعابیری پیرامونِ شخصی جن‌زده یا دیوصفت که از آسیب رساندن به محیط و انسان‌های اطرافش نهایت لذت را می‌برد. این واژه‌ی ناپسند می‌تواند جلوه‌گاه دنیای یک انسان مریض و سرخورده همچون دیوانه‌ای مانند Joker باشد. واژه‌ای مملو از بار منفی که قادر است مسبب رسوایی یک فرد شود. البته همیشه جنون نمی‌تواند یک تشریح ساده برای انسان‌ها باشد. گاهی اوقات این سازندگان و خالقان آثار هنری و غیر هنری در عرصه‌های مختلف هستند که سعی دارند تا با بهره بردن از شخصیت‌هایی که جنون در آن‌ها لبریز شده تعریف جدیدی از این دیوانگی ارائه دهند. مثلا در سینما می‌توان یکی از بهترین تعاریف این نوع بیماری را در نسخه‌ی دوم ۳ گانه‌ی شوالیه تاریکی کریستوفر نولان با اقتباس از داستان‌های مصور بتمن دید. در عرصه‌ی بازی‌سازی نیز چنین مواردی به طور عمده وجود دارند. در نسل هفتم Rocksteady مثالی بارز از این توصیف را با Batman: Arkham Asylum و Batman: Arkham City به‌کمک ژوکر به خوبی به ما نشان داد. با وارد شدن به نسل هشتم، گویا این بار یوبی‌سافت قصد دارد تا با Far Cry 4 جنون را بار دیگر برای‌مان تعریف کند!

عنوان: Far Cry 4

سازنده: Ubisoft Montreal

ناشر: Ubisoft

کارگردان: Alex Hutchinson

پلتفرم‌ها: Playstation 4, Playstation 3, Xbox 360, Xbox One, Microsoft Windows

ژانر: Action Adventure / Open World / First Prerson Shooter

تاریخ انتشار: ۲۰۱۴ ۱۸ Novamber

حالات: Co-Operative, Single Player, Multiplayer

 نمی‌توان گفت Far Cry جزئی از نمونه‌های برتر تاریخ با کارنامه‌ای کاملاً درخشان است اما به راحتی می‌توان از آن به عنوان یک مجموعه‌ی خیلی خوب یاد کرد که استانداردهای لازم سبک خود را رعایت کرده است. اولین نسخه از این سری اولین بار توسط شرکت آلمانی Crytek به کارگردانی Cevat Yerli که در کارنامه خود Crysis را به ثبت رسانده در ۲۳ مارچ سال ۲۰۰۴ انحصاراً برای PC ساخته و عرضه شد که یوبی‌سافت وظیفه نشر بازی را برعهده داشت. این عنوان یک اکشن اول‌شخص با اِلمان‌های محیط-باز بود و در زمان خود یکی از بهترین عناوین اکشنی بود که ساخته شده بود. بازی دارای محیط‌های بسیار بزرگ و گرافیکی پیشرو بود. داستان بازی تنها بهانه‌ای برای رفتن به یک جزیره مملو از مزدور و هیولا بود که باید آن را همراه با Jack Carver و برای انجام یک عملیات خطیر زیرپا می‌گذاشتیم. گیم‌پلی بازی تمامی استانداردهای یک اکشن اول‌شخص را رعایت کرده بود و محیط بزرگ بازی باعث شده بود تا آزادی عمل زیادی برای مبارزات وجود داشته باشد. به طور کلی، شروع مجموعه‌ی Far Cry با قدمی استوار همراه بود. یک انحصاری شایسته با متای ۸۹ برای PC بازها.

 پس از چهار سال سکوت، نسخه‌ی دوم بازی در تاریخ ۲۱ اُکتبر ۲۰۰۸ این‌بار به صورت مولتی‌پلتفرم (Xbox 360, Playstation 3 و PC) عرضه شد. تغییر سازنده بازی به Ubisoft Montreal سبب شده بود تا بازی با تغییراتی گسترده‌تر از آن‌چه تصور می‌کردیم روبه‌رو شود. اما همیشه تغییرات نمی‌توانند صد در صد به نفع یک بازی تمام شوند. Far Cry 2 علی‌رغم تغییرات بسیار گسترده مانند تغییر یک‌باره‌ی محیط از جزیره‌ای استوایی به دشت‌های آفریقا و سفر به منطقه‌ای گرم‌سیر و خشک و محیط-باز شدن کاملِ بازی نتوانست موفقیت نسخه‌ی پیشین را تکرار کند. داستانی ضعیف‌تر از گذشته همراه با شخصیت‌هایی خشک و ضعیف با ماموریت‌هایی کلیشه‌ای و تکراری از جمله مشکلات عدیده‌ای بودند که در روند نزولیِ بازی و کاهش متای بازی به ۸۵ نقش داشتند.

 نسخه بعدی بازی یعنی Far Cry 3 بازهم چهار سال بعد در تاریخ ۳۰ نوامبر منتشر شد. یوبی‌سافت مونترال با استفاده از تجاربی که در گذشته با Far Cry 2 کسب کرده بود این‌بار سعی کرد تا با ایده گرفتن از نسخه اول و بازگشت بازی به مناطق سرسبز استوایی موفقیت بیشتری به دست آورد و این‌چنین شد که مجموعه از فرش به عرش رسید. علاوه‌بر این، بازی یکی از موفق‌ترین عناوین سال ۲۰۱۲ بود ولی با این وجود نتوانست به مراسم VGA 2012 برسد! با این حال بعدها شاهد بودیم که در جشنواره‌هایی بهترین بازی سال ۲۰۱۲ شناخته شد که نشان از موفقیت بازی بود. داستان بازی هرچند مثل همیشه تنها بهانه‌ای برای ایجاد سیلی از خون بود اما وجود یک آنتاگونیست بسیار خوب به نام Vaas سبب شده بود تا داستان رنگ و لعاب دیگری پیدا بکند. Far Cry 3 استانداردهای سبک اکشن اول‌شخص را به خوبی رعایت کرد و با وام‌گرفتن از المان‌های سبک نقش‌آفرینی مانند سیستم ارتقاء بازی با استفاده از شکار حیوانات و بهره‌مندی از قابلیت‌های جدید توسط امتیاز تجربه به یک بازی کامل و فراموش نشدنی تبدیل شد. علاوه‌بر آن نقشه‌ی بازی بسیار عظیم‌تر بود و گرافیک بالای محیط و آن طراحی‌های چشم‌نواز من جمله مواردی‌ست که نباید فراموش کرد. این بازی در نهایت با متای ۹۱ به کار خود پایان داد و باعث شد تا این سری بیش از پیش به محبوبیت دست یابد.

 کامیابی و فروش Far Cry 3 به مذاق سازندگان شیرین آمد و به سراغ ساخت Far Cry 4 رفتند که امسال معرفی شد و تنها چند ماه به انتشار آن مانده است. عنوانی که قصد دارد تا جنون را به خوبی در نسل هشتم به تصویر بکشد!

یک شروع ساده، یک ادامه‌ی انقلابی

 سری بازی‌های Far Cry از داستان و شخصیت‌پردازی‌های ضعیفی رنج می‌بردند. اما Far Cry 3 بالاخره توانست با شخصیت‌های منفی به‌یادماندنی روح تازه‌ای به این مجموعه بدمد. قصه‌ی Far Cry 4 بی‌شباهت به نسخه قبلی نیست و تفاوت زیادی با آن ندارد، به‌جز تغییراتی در سناریوی آن. بازی از جایی شروع می‌شود که Pagan Min سکان مدیریتی منطقه‌ای خیالی و وسیع به نام Kyrat واقع در رشته کوه‌های هیمالیا را در دست می‌گیرد. از آنجایی او که شخصی پرخاشگر و کاملاً دیوانه است استبدادی بسیار بزرگ بر سرزمین حاکم کرده به طوری که مردمان این سرزمین از دست وی کاملاً زیر فشار مشقت و رنج‌های فروان قرار می‌گیرند. از همین رو، شخصی به اسمِ Mohan Ghale با ارتشی چریکی از مردم بر علیه حکومت پاگان دست به شورش و قیام می‌زند و این دو جناح متفاوت وارد جنگی داخلی شده که سبب نابسامانی‌های فراوانی می‌شود. البته جدال آن‌ها تنها برای رسیدن به آزادی و حکومتی مشروطه در سرزمین نیست، بلکه یکی دیگر از مقاصد آن‌ها رسیدن به زنی‌ست که Ishwari نامیده می‌شود. در پایان این مبارزه‌ی عظیم Mohan رهسپار دیار باقی شده و پاگان همچنان به اعمال ننگین خود در Kyrat ادامه می‌دهد تا این‌که پسر Mohan یعنی Ajay Ghale طبق وصیت مادرش به Kyrat رفته تا خاکسترش را در این سرزمین پخش کند. اما او با پاگان روبه‌رو شده و دوباره آتش یک انقلاب و شورش جدید شکل می‌گیرد.

 در Far Cry 4 با تصمیم‌گیرهای بیشتر و صدالبته با محتواتری روبه‌رو خواهید شد به طوری که این تصمیم‌گیری‌ها در روند بازی شما تاثیرگذار خواهند بود؛ بنابراین ارزش تکرار بازی اینجاست که دوچندان می‌شود! Far Cry 3 تنها با ۲ پایان ساده و آبکی برخوردار بود اما سازندگان وعده داده‌اند تا با جایگزینی و افزودن ۵ پایان به بازی حسن ختام‌های بسیار زیبا برای داستان FC 4 خلق نمایند. 

 Pagan Min، با نام اصلی Gang Min در ۷ ژوئن سال ۱۹۶۶ (۴۸ ساله) در هنگ کنک چشم به جهان گشود. وی فرزند یک دلال مواد مخدر بود که به بریتانیا تبعید شده بود. پدرش در نهایت بیش از پیش قوی شده و به یکی از قدرتمندهای مافیای هنگ کنگ مبدل شد. وقتی که پاگان بزرگ‌تر شد وارد کار پدرش شده و در زمینه‌ی جرم و جنایت تجاربی کسب کرد اما در نهایت پدرش را کشته و سکان مدیریتی و عملیات‌های او را در دست گرفت با این تفاوت که وی جانشین پدرش شد و این دلیلی شد تا نامی مستعار برای خود برگزیند که این نام مستعار همان Pagan است. پاگان شخصی به دور از تمدن و عقلانیت بود به طوری که افراد قدیمی پدرش که نقش مهمی را داشتند آزرده خاطر کرده بود با این حال قدرت و نفوذ زیادی در گروه داشت. قدرت پاگان به حدی رسید که یک ارتش خصوصی و مستقل و صدالبته نیرومند ایجاد کرد و در نهایت به یکی از سرزمین‌های مجاور یعنی Kyrat رفت و با توانمندی‌ایی که داشت پادشاه سرزمین را برکنار کرد و حکومت استبدادی خود را بنا نهاد. از این رو تمامی اسکناس‌ها و تبلیغات Kyrat با چهره پاگان اجین شد. در نهایت همان‌طور که در بالا اشاره شد با یکی از مخالفان خود یعنی Mohan وارد مبارزه شد و وی را شکست داد. تا این‌که Ajay وارد ماجرا شده و انقلاب جدید شکل می‌گیرد. سازندگان معتقدند Pagan Min علاوه بر دیوانگی بسیار قدرتمند است. پاگان کاملاً خطرناک بوده و اگر کسی از وی سرپیچی کند سریعاً او را به وحشیانه‌ترین حالت ممکن رهسپار دیار باقی می‌کند. او حتی به یاران خودی نیز رحم نمی‌کند و این نشان از همان قدرت بزرگ شیطانی است. یوبی‌سافت سعی کرده تا با Pagan Min آنتاگونیست متفاوت‌تری نسبت به Vaas خلق کند. Pagan Min نسبت به واس خونسردتر به نظر می‌آید و شکل و شمایل عجیب‌تری (کت صورتی با موهایی کرمی رنگ) نسبت به او دارد. البته این لباس در پس خود راز نهفته‌ای دارد و این راز مربوط به قتل رساندن پدرش با لباس صورتی است. برای همین اغلب لباس صورتی به تن می‌کند! با این حال وی دوگانگی شخصیتی دارد؛ یعنی در عین خونسردی ناگهان می‌تواند به یک شخص کاملاً خشن و افسارگسیخته تبدیل شود. 

 همان‌طور که Hoyt Volker یک دست راست به نام Vaas داشت، پاگان هم یک دست راست به نام Yuma Lau دارد؛ در حقیقت، تنها دشمن ما Pagan نخواهد بود و Yuma Lau نیز سد راه ما خواهد شد. یوما یک دختر تقریباً هم سن و سال پاگان است. او و پاگان یک دیگر را از بچگی می‌شناسند و به طوری که پاگان برای یوما حکم برادر را دارد. به نظر می‌رسد یوما همانند پاگان، شخصی مملو از جنون باشد که به خون دشمنان پاگان تشنه است. پیشینه‌ی بیشتری از این شخصیت در دسترس نیست و فقط می‌دانیم رهبری ارتش سلطنتی پاگان را عهده دار است و در فنون نظامی چیره دست. در کل باید منتظر نبرد سختی با یوما باشیم!

 و باز هم یک آنتاگونیست دیگر! Paul Depluer ملقب به De Pleur نقش دست راست دیگر(!) پاگان را در کنار یوما دارد و کار خود را پیش پاگان به عنوان یک سرباز معمولی شروع کرده است. او در طی سال‌ها توانسته مقام و رتبه‌ی خود را ترفیع دهد به طوری که در نهایت به یکی از دست راست‌های پاگان تبدیل شده است. کار وی فروش سلاح، چای و ابزار غیرقانونی‌ست و وظیه‌ی وی کنترل و مدیریت مناطق پست و جنگلی Kyrat است. با توجه به تریلرهای بازی به نظر می‌رسد شخصی خونسرد است که به شکنجه کردن افراد با بدترین شکل علاقه وافری دارد!

 یکی از شخصیت‌های بسیار مرموز و پیچیده بازی Dr. Noore Najaar است و نقشی شبیه به Citra در Far Cry 3 را ایفا خواهد کرد. Noore توسط De Pleur به ازای نجات خانواده‌اش مجبور شد به ارتش سلطنتی پاگان خدمت نماید اما اکنون وظیفه کنترل یک گروه نظامی را بر عهده دارد که به نظر می‌رسد قصد نابودی و برکناری پاگان را دارند. Noore شخصی‌ست که تصور می‌کند Ajay ناجی Kyrat است و می‌تواند قوانین استبدادی پاگان را نابود کند. 

شخصیت اصلی بازی Ajay Ghale نامیده می‌شود و در Kyrat متولد شده است و اکنون ۲۲ سال سن دارد؛ مانند Jason Brody (شخصیت اصلی Far Cry 3) جوان است، اما اولین شخصیت در این سری‌ست که از بومیان منطقه‌ی بازی به شمار می‌رود. به همین دلیل روحیه‌ای شورشی و انقلابی در درونش وجود دارد. با این وجود که در Kyrat چشم به جهان گشوده در سال‌های اولیه زندگی به آمریکا رفته و دوران جوانی خود را در آنجا سپری کرده است. Ajay هنوز از مرگ پدرش بی‌خبر است؛ چراکه مادرش در این مورد با وی صحبت نکرده است. با این حال مادرش در وصیت خود Ajay را به سرزمین Kyrat دعوت کرده تا هنگامی که چشم از جهان بست خاکسترش را در محل تولدش پخش نماید. اما داستان به این سادگی‌ها نیست! در راه بازگشت به Kyrat او توسط نیروهای Pagan مورد حمله قرار می‌گیرد و دستگیر می‌شود و از این‌جاست که او برعلیه پاگان قیام می‌کند. اکنون او تنها ناجی‌ و روزنه امیدی‌ست که می‌تواند به وضعیت اسف‌بار Kyrat خاتمه دهد. سازندگان معتقدند با Ajay بیشتر می‌توان ارتباط برقرار کرد تا شخصی مانند Jason Brody که از شخصیت‌پردازی ضعیفی رنج می‌برد، علاوه‌بر آن Ajay به این دلیل بومی انتخاب شده تا از سوء برداشت‌های نژاد پرستانه یبن بازیکنان و مردم از بین برود. 

 به وسعت Kyrat

 گیم‌پلی همیشه جزء موفق‌ترین ارکان این فمجموعه به شمار می‌رفته و هر شماره سعی کرده تا دست‌خوش تغییرات فراوانی باشد. Far Cry 4 به طور کلی معجونی از Far Cryهای قبلی‌ست و سعی کرده تا با اِلمان‌های موفقیت‌آمیز نسخِه‌های قبلی در FC 4 استفاده کند. در حقیقت، اگر بخواهیم گیم‌پلی این عنوان را در یک کلمه توصیف کنیم باید از واژه “آش شُله قلمکار” استفاده کنیم! آقای Alex Hutchinson نیز در مصاحبه‌ای که مربوط به توسعه‌ی بازی بوده صراحتاً اعلام کرده الگوی کاری آن‌ها در ساخت گیم‌پلی، استفاده از اِلمان‌های کامیابِ گذشته و قرار دادن آن در بازی همراه با جزئیات بیشتر و ارتقاء یافته بوده است. به همین دلیل FC 4 در نگاه اول شما را یادِ نسخه‌ای ارتقاء یافته از FC 3 می‌اندازد.

 علاوه‌بر این‌که مونترال وظیفه ساخت بازی را برعهده دارد، زیر مجموعه‌های دیگری از یوبی‌سافت؛ نظیر Ubisoft Toronto و Ubisoft Shanghai نیز در پروسه ساخت بازی سازندگان را یاری خواهند کرد. البته Ubisoft Montreal وظیقه اصلی ساخت را عهده‌دار است و شعبِ تورنتو و شانگهای تنها در بخش‌های جزئی که مربوط به خارج از Kyrat است مشغول کار هستند. در کل این خبر می‌تواند مژده‌ای باشد برای این‌که بگوییم با عناصر بیشتری در گیم‌پلی روبه‌رو خواهیم شد.

 سیستم شکار در Far Cry 3 از جمله نقاط قوت بازی بود؛ چراکه شاهد گوناگونی بسیار حیوانات بودیم و مبارزه با آن‌ها بسیار لذت بخش بود و علاوه‌بر آن می‌توانستیم از پوست آن‌ها برای ارتقاء و بزرگ تر کردن کیف پول یا مهمات و… استفاده کنیم. با وسیع‌تر شدن مناطق بازی و وجود چندین اقلیم متفاوت محیطی حیوانات بیشتری را شاهد خواهیم بود؛ حتی حیواناتی که شاید با اسم یا شکل و شمایل‌شان برای اولین بار آشنا شوید! سیستم شکار کردن حیوانات در این نسخه با الگو گرفتن از جدیدترین بازی Tomb Raider اقتباس شده است و شباهت‌هایی به آن دارد. این‌بار می‌توان با سم یا تله حیوانات را از پای در آورد و بستگی به نوع شکار شما تنها بخشی از بدن حیوان قابل دسترس خواهد بود. حیوانات زیادی هم معرفی شده‌اند که لیست آن‌ها در زیر قابل مشاهده است:

Asian Rhino: روباه آسیایی / Assam Macaque: میمون / Beehive: کندوی زنبورها / Bharal: گوزن / Clouded Leopard: پلنگ / Demon Fish: ماهی / Dhole: روباه / Elephant: فیل / Honey Badger: سمور / Sambar: گوزن / Snow Leopard: پلنگ برفی / Tibetan Wolf: گرگ / White Chested Bear: خرس / White Rumped Vulture: غقاب / Yak: گاو

  هسته اصلی گیم‌پلی پیرامون سلاخی و کشت و کشتار است به همین دلیل وحود سلاح‌های جوراجور بسیار حائز اهمیت است. به طور دقیق نمی‌توان گفت سلاح‌های FC 4 چندین برابرِ FC 3 هستند اما شکل و شمایل متفاوت‌تری به خود گرفته‌اند که این عامل، باعث می‌شود تا کسانی که FC 3 را تحربه‌کرده‌اند از سلاح‌های موجود در FC 4 بی‌زار نشوند! البته اکثر سلاح‌های بازی وام گرفته از نسخه‌های قبلی هستند که تنها کمی در ظاهر آن‌ها تغییر ایجاد شده و فرق چندانی با نسخِه‌های قبلی نخواهند داشت. ادر کنار این شخصی‌سازی گسترده‌تری برای سلاح‌ها در نظر گرفته شده است. تا به‌حال سلاح‌های زیادی از بازی معرفی شده‌اند و تقریباً تمامی کلاس‌های لازم برای سلاح‌ها در بازی وجود خواهد داشت و شما با کم و کاستی‌ایی روبه‌رو نخواهید شد.

در FC 4 باران نیست اما سازندگان این‌بار دلایل قانع‌کننده‌ای برای عدم بارندگی در بازی دارند. طبق گفته سازندگان برای واقعی‌تر کردن بازی باران را در بازی قرار نداده‌اند؛ چراکه در هیمالیا و مناطق اطراف آن خبری از باران نیست. نکته‌ی بعدی این است که کوه‌های برفی که بسیاری آرزوی آن را داشتند همیشه در دسترس نیست و تنها در برخی از مراحل می‌توان به آن سفر کرد. البته همچنان محیط‌های تپه‌ شکل موجود در کوهستان‌های معمولی که بسیار مرتفع هستند نیز در بازی خواهند بود و به یمن وجود وسایل کوه‌نوردی و ماسک اکسیژن مخصوص کوه‌نوردی برای شما یک کوه‌نوردی دلچسب را رفم خواهد خورد. 

  برای بقا در Kyrat همچنان می‌توان از پوست حیوانات استفاده کرد تا کیف‌پول ساخت یا ظرفیت کیف مهمات را افزایش داد. البته Skillهای مختلف هم برای افزایش مهارت وجود خواهد داشت ولی مشکل بزرگ این قسمت طبق تریلرها این است که بسیاری از Skillها کاملاً شبیه به نسخه قبلی هستند و تغییراتی در آن‌ها ایجاد نشده است. تنها باید صبر کرد و دید باقی Skillها تا چه حد متنوع خواهند بود. 

 می‌ىٱوان مراحل را مانند گذشته به دو شیوه “مخفی‌کاری” و “اکشن” پیش‌ برد. البته طبق چیزی که در تریلرها دیده‌ایم مراحل بیشتر روی حالات اکشن مانور داده‌اند. حالت اکشن بازی فرقی با گذشته ندارد و شما باید به پایگاهی مشخص رفته و با استفاده از سلاح‌های گوناگون و تاکتیک‌های مختلفی که دارید دشمنان را شکست دهید که این کار نیاز به مهمات بسیار زیادی دارد؛ بنابراین این روش بیشتر برای افرادی به کار می‌رود که جعبه مهمات را به مقدار کافی افزایش داده‌اند. در سویی دیگر عاشقان مخفی‌کاری اگر رمقی برای کشتن حیوانات ندارند می‌توانند از راه‌های دیگری Skillهای مربوط به مخفی‌کاری را باز کنند و بدون اتلاف یک فشنگ پایگاه را بدون درگیری پاک‌سازی کنند. البته نباید انتظار یک مخفی‌کاری اصیل همانند Metal Gear Solid را داشته باشید و مخفی‌کاری بازی تنها به پنهان شدن و کشتن دشمنان با چاقو ختم خواهد شد.

 خوشبختانه تغییرات عمده‌ای در Gun Play و مکانیزم بازی ایجاد شده است. اگر بخواهیم به گیم‌پلی FC 3 ایرادی را وارد کنیم باید از مکانیزم تکراری اکشن‌ها که تنها به یک کاورگیری و تیراندازی ختم می‌شد اشاره کنیم که تفاوت چندانی با CoD نداشت اما این‌بار سازندگان مکانیزم‌ها و قابلیت‌های جدیدی به بازی افزوده‌اند که مبارزات را لذت بخش‌تر خواهد کرد. در گام اول، سازندگان برای نابودی دشمنان سعی کرده‌اند از محیط کمک بگیرند به این شکل که شما می‌توانید با استفاده از محیط دشمنان زیادی را نابود کنید؛ برای مثال طی چیزی که در تریلرهای بازی دیده‌ایم محیط انعطاف‌پذیر بازی در هیمالیا به شما کمک خواهد کرد با شکستن یخ‌ها یک بهمن بزرگ‌ روی سر دشمنان خراب کنید تا این‌که از فرمول تکراری ” Kill n Run” استفاده کنید. از دیگر موارد استفاده می‌توان به حمله با فیل اشاره کرد که بالاتر درباره آن توضیح‌تر داده شد. به طور کلی شاید بتوان گفت لذت‌بخش‌ترین شیوه مبارزه‌ای که برای نابودی دشمنان نابود شده استفاده از یک هلی‌کوپتر پورتابل (!) است که شما را یاد آن صحنه‌های بکش بکش و زیبای سری GTA می‌اندازد. هلی‌کوپتر سواری به خودی خود بر فراز Kyrat زیباست دیگر تصور مبارزه با آن با دشمنان واقعاً یک چیز رویایی و متحیر کننده است! در نهایت باید به شکار دشمن توسط حیوانات اشاره کرد که چیزی شبیه به Far Cry 3: Blood Dragon است با این تفاوت که این‌بار می‌توانید با استفاده از یک تکه گوشت و پرتاب آن کنار دشمن، حیوانی درنده را به سوی او بکشانید و تعداد زیادی از را نابود کنید.

 این‌بار توجه بیشتری به NPCهای بازی شده و علاوه‌بر آن شاهد پویایی رفتار آن‌ها و دشمنان خواهیم بود به طوری که دشمنان از نهایت قدرت و قابلیت‌هایشان استفاده خواهند کرد. در پایگاه‌های آن‌ها شاهد رفتارهای مختلف و شکنجه‌هایی هستیم که به پویایی و زنده بودن دنیای FC 4 کمک خواهد کرد. شما با کمک به مردم و احترام به آن‌ها می‌توانید آن‌ها را به انقلاب خود وارد کنید و هنگام مبارزات هو زمانی که شما را ببینند می‌توانند باورود به مبارزه‌ی شما کمکی جانانه به شما بکنند.

 ماشین‌سواری و ویراژ در سرزمین‌های گاهاً پست و گاهاً بلندِ FC 2 و FC 3 هیچ‌گاه برای بازیکنان هیجانی نداشت. شاید از دیدن مناطق اطراف لذت می‌بردید اما در مجموع شاهد تعغیب و گریز وسیعی نبودیم و زمانی هم که دشمنان با شما وارد جدال می‌شدند به حدی هوش مصنوعی ضعیفی داشتند که با کمی فشار بیشتر برروی پدال ماشین می‌توانستید آن‌ها را جا گذارید. با این حال باید تمام خاطرات بد رانندگی در در نسخِه‌های قبلی را فراموش کنید؛ چراکه FC 4 می‌تواند شما را مجاب به استفاده از وسایل نقلیه و فرار از دست دشمنان کند. از جمله اولین تریلرهایی که از بازی منتشر شد به خوبی نمایان‌گر چنین مسئله‌ای بود. در این تریلر شاهد بودیم Ajay پس از هرج و مرج در منطقه کوچک دشمن، متوجه دشمنانی می‌شود که به سوی پایگاه اعزام شده‌اند. به همین دلیل با استفاده از یک وسیله نقلیه شروع به فرار می‌کند. به یمن تپه‌های باریک و ناهمواری که در کوه خودنمایی می‌کرد رانندگی‌بر فراز آن آدرنالین بسیاری به خون شما تزریق می‌کند و علاوه‌بر آن شما قادرید تا همانند GTA با سلاح از ماشین تیراندازی کنید. قابلیت دیگری که حین استفاده از وسایل نقلیه در بازی تعبیه شده پرش به سوی ماشین‌ها و مبارزه با آن‌ها در داخل ماشین است که هیجان تعقیب و گریزها را با وسیله نقلیه تشدید می‌کند. Ajay پس از یک زد و خورد شاهد فرو ریختن صخره‌ای برروی زمین می‌شود و با استفاده از Wingsuit (که از همان اول باز خواهد شد) از روی صخره پریده و صحنه‌ای بسیار زیبا برای بازیکن رقم می‌زند!

 Kyrat معجونی از نقشه‌های نسخِ‌های گذشته است و بسیاری از اقلیم‌ها و آب و هوای گوناگون محیط‌ها را به جزء مناطق بیابانی و کویری داراست. اما این‌ها دلیلی برای افزایش دادن وسعت نقشه نیست. آقای Alex Hutchinson درباره نقشه‌ی بازی و وسعت آن، توضیحاتی مشابه دست‌اندرکاران Watch Dogs می‌دهند که برای آن‌ها تراکم مهم‌تر است تا عمق!

وسعت نقشه‌ی FC 3 راضی‌کننده و کافی‌ست. احساس نمی‌کنم FC 4 با همان اندازه کمبودی برای ما و بازیکنان ایجاد کند. تیم ما قصد دارد تا به جای وسعت بخشیدن به نقشه بروری عمق آن تمرکز کند به طوری که تمامی مناطق قابل استفاده و بهره باشند. با توجه به فرصتی که برای ساخت داریم ترجیح می‌دهیم برروی جزئیات محیط مشغول باشیم و آن‌ها را عمیق‌تر کنیم تا این‌که وسعتی بیهوده به آن ببخشیم.

Multiplayer – Co-Op

 Far Cry 3 آن‌طور که باید و شاید نتوانست بازیکنان را در بخش Multiplayer راضی نگه دارد. اما یوبی‌سافت سعی دارد تا در این مبحث گام بلندتری بردارد. Co-Op بازی تنها می‌تواند دو بازیکن را پشتیبانی کند که مربوط به دنیای اصلی FC 4 است. البته به‌نظر می‌رسد مثل FC 3 یک خط داستانی دیگر برای بخش Co-Op وجود دارد که در آن بازیکنان بیشتری را می‌توان کنترل کرد. با توجه به این‌که سازندگان احساس پشیمانی از تجربه‌ی Co-Op نسخه قبلی خود کرده‌اند به نظر می‌رسد این‌بار قرار است بهای بیشتری به این موضوع بدهند.

 همچنان ساخت نقشه‌های مختلف برای Multiplayer موجود خواهد بود با این تفاوت که دست‌خوش تغییراتی است. یکی از آن‌ها تغییر Artifical Intelligence (هوش‌مصنوعی) است و دیگری مربوط به ویرایش گسترده‌تر نقشه‌ها است؛ بدین معنا که برخلاف FC 3 می‌توانید از آیتم‌های بیشتری برای شخصی‌سازی نقشه استفاده کنید. هر نقشه دارای ۴ نوع مد مختلف است که عبارتند از Assault (در این حالت به دو گروه تقسیم شده و باید به کشتار یک دیگر با ابزار و حیوانات مختلف بپردازید.)، Hunt (در این حالت که وظیفه دارید تا با دوستانتان حیوانات را شکار کنید که نظیر آن‌را در یکی از DLCهای مربوط به Red Dead Redemption دیده بودیم.)، Outpost (در این حالت شما وظیفه دارید تا محل مسقر شده‌ی دشمنان را منهدم کنید.)، Extraction (در این حالت موظفید از نقطه به فرض A به B حرکت نمایید.)

جلای Dunia

 Far Cry 4 از حیث گرافیک تفاوت چندانی با FC 3 ندارد؛ یعنی جهش‌گرافیکی بسیار محسوسی را احساس خواهید کرد که البته همگی از صدقه سرِ Cross-Gen است که گریبان‌گیر بسیاری از عناوین نسل هشتمی شده است! البته باید متذکر شد که گرافیک خوب و تا حدودی راضی‌کننده است.

 موتور گرافیکی به کار برده شده در بازی Dunia Engine 2 است که نسخه‌ای ارتقاء یافته از Engine قبلی‌ست که البته همانطور که ذکر شد، ارتقاء چندانی نیافته و تنها یک عدد را با خود یدک می‌کشد. به طور کلی اگر Far Cry 4 در اوایل ۲۰۱۳ منتشر می‌شد گرافیک قابل تحمل‌تری داشت اما در حال حاضر گرافیکی کاملاً منسوخ شده دارد.

 جدا از ایرادهای وارده به گرافیک، نکات هرچند اندک اما مثبتی می‌توان یافت. Anti-Alliasing بازی در حد معقولی برای یک عنوان جهان‌باز ساخته شده است و از این جهت مشکلی ندارد؛ هرچند می‌توانست پیشرفت بیشتری داشته باشد. مقیاس دید “Draw Distance” را اگر از حق نگذریم می‌توان جزئی از برتری‌های گرافیک دانست که نسبت به Far Cry 3 پیشرفت‌های فروانی داشته است. شما هرجا که باشید می‌توانید تعداد بسیاری از کوه‌های مرتفع بازی را با جزئیاتی مطلوب مشاهده کنید. در FC 4 و طبق تصاویر سعی شده تا با افزودن بیشتر Blur صحنه‌های سینمایی‌تری خلق نمایند به طوری که با پرتاب یک نارنجک صحنه کمی مات می‌شود که قبلاً در FC 3 خبری از آن نبود. یکی از جهش‌های گرافیکی بازی نسبت به نسخه‌ی قبلی، افزوده شدن بیشتر Polygonها برای ساخت NPCها و دشمنان موجود در Kyrat است که باعث شده چهره‌های با کیفیت‌تری را در گرافیک دید.

 سایه‌زنی و نورپردازی بازی همیشه جزئی از نقاط قوت این سری بوده و FC 4 هرچند در این زمینه تفاوت زیادی با FC 3 ندارد. اما همچنان تجلیلگاه جلوه‌های بصری زیبایی هستند. تمامی اشیاء موجود در این سرزمین از سایه‌های مختلفی برخورداراند که البته همگی داینامیک بوده و با تغییر و تابش نور، جهت آن‌ها همانند FC 3 تغییر می‌نماید. اگر بخواهیم به طور کلی به عناوین موفق در استفاده از الگوریتم God Ray (منبع نورهایی که از شیارهای خانه‌ها یا آسمان بیرون می‌آیند) اشاره کنیم می‌توانیم عناوین زیادی را مثال بزنیم که شاید بتوان یکی از موفق‌ترین آن‌ها را Far Cry 4 نامید. در این زمینه بازی مشکلی ندارد، برای متوجه شدن این موضوع تنها کافی‌ست که به اولین تریلر گیم‌پلی بازی رجوع کنید و نورهای تابان بین درختان که به زمین می‌تابند را ببینید! در زمینه‌ی گرافیک بازی در نهایت باید به الگوریتم Glow (معمولاً برای استفاده در محیط‌های روشن و تکثیر نور از حاشیه‌های تصویر به کار می‌رود) اشاره کنیم که این‌بار بهای بسیاری به آن داده شده است. به طور کلی نورپردازی و سایه‌زنی بازی تقریباً در تمامی زمینه‌ها پیشرفت کرده اما بازهم می‌توانستیم گرافیک بهتری را شاهد باشیم. 

آوای Kyrat

 در FC 4 شاهد یک آهنگ‌ساز کارکشته و خبره مانند Bryan Tyler در FC 3 هستیم که نوید موسیقی‌های زیبا را می‌دهد. آقای کلیف مارتینز، در ۵ فوریه ۱۹۵۴ (۶۰ ساله) در یکی از بزرگ‌ترین شهرهای دنیا و آمریکا یعنی New York متولد شد و بیشتر برروی ساخت موسیقی بر روی فیلم‌ها تجربه داشته است. پیش از این نیز برای عنوان Spore کار آهنگ‌سازی را انجام داده است. همچنین ایشان بخاطر ساخت موسیقی برای فیلم‌هایی نظیر Drive, Only God Forgives, Contagion, Solaris و Traffic توانسته برنده‌ی جوایز مختلفی شود. با توجه به تریلرهای بازی شاهد موسیقی‌های گوش‌نواز هستیم که همگی با سبک و سیاق FC 4 رابطه‌ای ناگسستنی دارند؛ بنابراین می‌توان نوید این را داد که با موسیقی‌هایی زیبا روبه‌رو باشیم. 

 در حال حاضر، سالی را سپری می‌کنیم که قحطی بازی خوب در آن بیداد می‌کند و تعداد عناوین خوب و بسیار سرگرم کننده شاید به انگشتان دست هم نرسد. البته اگر عناوینی چون Batman: Arkham Knight, The Order: 1886, Quantum Break و… تاخیر نمی‌خوردند می‌توانستیم با یکی از سال‌های خوب بازی روبه‌رو باشیم. با این حال، Far Cry 4 می‌تواند مانند مسکنی قوی در اواخر ۲۰۱۴ عمل نماید و بازیکنان را تا مدت زیادی با گیم‌پلی گسترده خود مشغول کندو یک جنون بدون مرز دیگر برای بازیکنان به تصویر بکشد.

نویسنده: یونس بهرامی