کلیشه‌ی لذت بخش | نقد و بررسی بازی Killing Floor 2

امروزه در دنیای سرگرمی چیزی که بسیار به چشم می‌آید زامبی‌ها و موجودات جهش یافته‌ی ناهنجار هستند. اگر هم مخاطب همیشگی بازی‌های ویدیویی باشید، دیگر می‌دانید با دیدن این نوع ناهنجاری‌ها باید چه کنید؛ شلیک! اگر هم مهمات تمام کرده‌اید، دست به دامن سلاح‌های سرد و مشت و لگد خواهید شد تا در نهایت توسط موجودات نا به هنجار گرسنه میل شوید! هر چقدر هم پایه و اساس ایده‌ی یک اثر ساده یا کلیشه‌ای باشد، بستگی به مهارت و ظرافت در کار سازنده دارد که این روند کاملاً تکراری چگونه اجرا شود و در نهایت به دل مخاطب بنشیند. «طبقه‌ی کشتار ۲» (Killing Floor ۲) یکی از آن بازی‌هایی است که کلیشه‌های کاملاً تکراری را با روش‌های زیرکانه‌ای دوباره به اجرا در آورده و مخاطب را درگیر کشت و کشتار همیشگی موجودات جهش‌یافته می‌کند. با نقد و بررسی طبقه‌ی کشتار ۲، همراه دنیای بازی باشید.

تنوع حرف اول را می‌زند

خودتان را جای بازی‌سازی قرار دهید که دور میز فکری همراه دوستان و همکاران خود نشسته و اصل ایده‌ای که وجود دارد، مبارزه گروهی با موجودات جهش‌یافته شیمیایی -زامبی وار- است. انواع و اقسام بازی‌ها و آثار این‌چنینی تولید و منتشر شده است، پس باید شما روی مواردی تمرکز کنید که در این سبک عناوین، کمتر به آن‌ها توجه شده تا بلکه این موارد برگ برنده‌ی محصول شما شوند و موفقیت آن را تضمین کنند. تنوع، المان یا عنصری است که در طبقه‌ی کشتار به آن بهای بسیاری داده شده است. مطمئناً زمانی که تنوع بالا باشد، یعنی حق انتخاب مخاطب نیز بالا است و قابلیت شخصی‌سازی جزییات بسیار بیشتری را به مخاطب ارائه می‌دهد. مکانیک‌های گیم پلی بازی، همان مکانیک‌ها و المان نهای معمول و شناخته شده دیگر بازی‌های اکشن اول شخص است که کاملاً ساده و روان در بازی پیاده‌سازی شده‌اند؛ در حدی ساده که نمی‌توانید با پریدن لبه‌ی سطحی را که نزدیک به آن شده‌اید را بگیرید و بالا بروید! در رابطه با مکانیک‌های گیم‌‌‌پلی، هیچ نکته‌ی خاص و پیچیده‌ای وجود ندارد؛ همچنین در رابطه با پیش‌زمینه‌ی دنیا و داستان نیز هیچ پیچیدگی وجود ندارد؛ اما باز هم طبقه کشتار یک بازی سرگرم‌کننده و لذت‌بخش است. ده کلاس یا مهارت وجود دارد تا از میان آن‌ها با توجه به سلیقه‌ی خودتان یکی را انتخاب کنید. در رابطه با ویژگی‌ها اسلحه‌های ویژه هر نوع مهارت نیز اطلاعات به اندازه کافی به مخاطب ارائه می‌شود تا راحت‌تر تصمیم‌گیری کند. برای مثال شخصیت پزشک یا Field Medic را برای اولین تجربه بازی انتخاب کردم که سلاح‌های خاص خود را دارد و از نارنجک‌های سلامتی و جان بهره‌مند است که ماشین‌های مَکِش تجربه و پول هستند! هر زمانی که خواستید بعد از انجام یک بازی، می‌توانید مهارت دیگری را انتخاب کنید و با آن بازی را پیش ببرید تا سطح خود را بالاتر ببرید و قوی‌تر ظاهر شوید.

گذشته از مهارت‌ها، بخش Gear در منوی اصلی بازی نیز متعلق به شخصی‌سازی ظاهری شخصیت شماست. می‌توانید ظاهر، نوع و رنگ پوشش و ریزه‌کاری چون هدفون، عینک و دیگر موارد را نیز با سلیقه‌ی خودتان انتخاب کنید. هر شخصیت و هر نوع مهارت، تکه کلام‌های خاصی برای خودش دارد که در حین بازی جلب توجه می‌کند و مخاطب را بیشتر جذب بازی می‌کند. انواع و اقسام اسلحه‌ها در بازی وجود دارند که می‌توانید آنها را خارج از مبارزه و در منو، یا بعد از اتمام هر موج از هجوم زامبی‌ها خریداری کنید، ارتقا دهید و به ادامه‌ی پاک‌سازی خود بپردازید. در کنار تمامی این المان‌های متعدد و متنوع، مراحل متفاوت در محیط‌های خاص و موسیقی‌ متال و هیجان‌انگیز نیز جذابیت بازی را دو چندان می‌کنند.

روند پیش‌روی حالت‌های مختلف بازی نیز خیلی ساده است و روندی موج محور مانند Horde Mode دارد. بعد از اتمام تمامی موج‌ها و مقابله با انواع متنوعی از زامبی‌ها و موجودات جهش‌یافته، یک غول‌آخر وجود دارد که «دکتر هانز والتر» نام دارد. از پا در آوردن او نیز کار سختی نیست و باید شلیک کنید تا ضعیف‌تر شود و زمانی که در حالت ضعیف قرار دارد، نگذارید به شما نزدیک شود و بیشتر به وی شلیک کنید. زامبی‌ها و در کل دشمنان شما تنوع قابل قبولی دارند که شامل زامبی‌های ساده و معمول، موجوداتی شبیه به بیگانگان محبوب دنیای سینما، زامبی‌های نامرئی، زامبی‌های مسلح به سلاح آتشین و… می‌شوند.

در حالت چندنفره و آنلاین، می‌توانید در نقش زامبی‌ها نیز ظاهر شوید و علیه نوع خودتان، انسان، قرار بگیرید که در نوع خودش جالب است، اما جای کار و پیشرفت بیشتری را دارد.

طبقه کشتار ۲، به وضوح یک بازی چندنفره است که برای تک‌نفره بازها نیز یک حالت ساده و شبیه به بخش‌های چندنفره قرار داده  تا دل‌شان نشکند. در بخش تک‌نفره، بعد از پشت سر گذاشتن هر موج، باید به سمت پایگاهی بروید تا تجهیزات خود را کامل کنید و ارتقا دهید. چیزی که درباره‌ی این قوطی‌های بزرگ سفینه مانند، به اصطلاح پایگاه، عجیب و آزاردهنده است، دور کردن مسیر رسیدن به آن‌ها توسط هوش مصنوعی بازی است. مثلاً اگر یک موج تمام شده و یکی از این پایگاه‌ها جلوی چشم‌تان قرار دارد و قبلاً نیز از آن استفاده کرده‌اید، بازی شما را به مکان دیگری می‌برد تا از یک پایگاه دیگر استفاده کنید؛ البته می‌توان گفت دلیل این کار می‌تواند جابه‌جا کردن مخاطب در محیط باشد تا روند بازی خیلی خسته‌کننده نشود؛ هر چند که اگر بخواهید تک‌نفره بازی کنید، بعد از مدتی با توجه به تمامی تنوع موارد مختلف بازی، روند پیش‌روی در آن تکراری می‌شود؛ در حالی که معتقدم بازی پتانسیل داشتن یک بخش داستانی و تک‌نفره سرگرم‌کننده را نیز می‌توانست داشته باشد.

نوستالژی رنگ‌های تاریک و مرده با Unreal Engine 3

گرافیک و جلوه‌های بصری بازی در کل در سطح قابل قبولی قرار دارند. از آنجا که بازی با Unreal Engine ۳ ساخته و پرداخته شده، تم تاریک معمول در عناوین کار شده با این موتور، در آن دیده می‌شود. با توجه به این که در نسل هشتم به سر می‌بریم، گرافیک طبقه کشتار برای یک بازی چندنفره و آنلاین محور که با موتوری از نسل هفتم ساخته شده، عملکرد و نمایش خوبی دارد و خیلی کم شاهد افت سرعت فریم یا بریدگی تصویر در صحنه‌های شلوغ خواهید بود.

موسیقی و صداگذاری بازی نیز به خوبی کار شده و در طول مقابله با موج‌های مختلفی از موجودات عجیب، لیستی غنی از آهنگ‌های راک و متال برای شما پخش می‌شود تا آدرنالین را بیشتر در خون‌تان تزریق کند. صدای شلیک تمامی اسلحه‌ها از یک‌دیگر متفاوت است و با توجه به تکه کلام‌های مختلفی که توسط شخصیت‌ها بیان می‌شود، بخش صداگذاری نیز از تنوع و کیفیت خوبی برخوردار است.

در نهایت

حتماً با چنین بازی‌هایی روبه‌رو شده‌اید و حتا یک بار هم که شده آن‌ها را تجربه کرده‌اید؛ اگر نیاز به آدرنالین و خالی کردن خشم خود دارید، هر از چند گاهی بخش تک‌نفره طبقه کشتار ۲ می‌تواند شارژتان کند! اگر هم می‌خواهید مدت زمان طولانی با دوستان خود یک بازی را تمام و کمال بجوید، طبقه کشتار ۲ پیشنهادی بسیار خوب و ایده‌آل است.

[نکته: به دلیل آنلاین بودن بازی و نداشتن داستانی مشخص، امتیاز این بخش در قسمت نمرات صفر قرار داده شده است.]