تلاشی برای شناسایی جامعه‌ی گیمرهای ایران | طرفداران نینتندو در ایران

وب‌گاه Mashable به تازگی مطلبی را در مورد شناسایی جامعه‌ی گیمرهای ایرانی و اندراحوالات آنها، و هم‌چنین دلایل عدم تمایل شرکت نینتندو به حضور در ایران منتشر کرده است که در ادامه می‌توانید متن آن را به صورت کامل مطالعه کنید؛ همراه دنیای بازی باشید.

زمانی که کاربران به وب‌گاه Nintendo.com وارد می‌شوند، با فهرستی بسیار طولانی برای انتخاب کشور خود مواجه می‌شوند. در هر صورت بسیار طبیعی است که جامعه‌ی گیمرها بسیار گسترده بوده و مناطقی مانند آمریکا، اروپا، استرالیا و ژاپن را شامل می‌شود؛ اما به‌صورت کاملاً مشخصی تعدادی از کشورهای خاورمیانه در این فهرست وجود ندارند و حتی در زیر لوگوی سایت رفته و قابل مشاهده نیستند. برای نمونه می‌توان به کشورمان ایران اشاره کرد.

سختی فروش

نینتندو در بازار کنسول‌ها، بزرگ‌ترین رقیب مایکروسافت و سونی به‌شمار می‌آید. هر دو شرکت مناطق مختلفی را در خاورمیانه مانند عربستان و امارات متحده‌ی عربی تحت پوشش قرار می‌دهند. حتی با نگاهی به وب‌گاه Xbox می‌توان مشاهده کرد که کشورهای عراق، افغانستان، پاکستان و آذربایجان در فهرست حضور دارند؛ اما ایران که با جمعیتی بیش از ۷۸ میلیون، به‌عنوان دومین جامعه‌ی بزرگ خاورمیانه شناخته می‌شود، هیچ‌گونه نمایندگی از کنسول‌های بازی ندارد.

با توجه به گزارش Landscape Report که توسط بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای ایران (IRCG) و مرکز تحقیقاتی بازی‌های دیجیتالی (DIREC) در سال ۲۰۱۵، مشخص شد که ایران تقریباً ۲۳ میلیون گیمر دارد. این جمعیت یک بازار بالقوه‌ی بسیار بزرگ را نشان می‌دهد که به دلایل مختلف نادیده گرفته شده و به صورت بکر باقی‌مانده است.

شرکت نینتندو در گزارش سال مالی ۲۰۱۷ خود توضیح کوتاهی از دلایل نادیده گرفته شدن کشورهایی مانند ایران ارائه داد.

بر اساس گزارش نینتندو فعالیت‌های تجاری داخلی و خارجی در کشور شامل خطرات زیر است:

• شرایط و عوامل سیاسی و اقتصادی
• بی‌ثباتی سیستم‌های مالیاتی چند جانبه و وجود تفسیرهای گوناگون از قوانین مالیاتی
• مشکل در استخدام و تأمین نیروی انسانی
• مشکلات ناشی از حملات تروریستی، جنگ و دیگر حوادث فاجعه‌بار

با وجود عدم تمایل شرکت‌های بزرگ برای حضور در مناطقی مانند ایران، مردم این کشور از هر طریقه‌ی ممکنی و تحت هر شرایطی، اقدام به خرید و فروش کنسول‌ها و بازی‌های آن می‌کنند. بازار این منطقه به شکلی کاملاً عجیب و تحت نوسانات ناگهانی -همراه با افزایش عنوان‌های آنلاین و سرعت درخشان اینترنت ایران- می‌تواند اوضاع بازیابی در ایران را به شدت ناپایدار کند.

پیوند خوردن با دیگران

برخلاف کشورهایی مانند آمریکا و ژاپن، ایران (و دیگر کشورهای خاورمیانه) در طول ۲ دهه‌ی گذشته در ایجاد بازیکن و طرفداران بسیار کند عمل کرده‌اند؛ با وجود این که بازی‌های ویدئویی به صورت فزاینده‌ای در حال تبدیل شدن به یک سرگرمی در سراسر ایران هستند.

در کشورهایی مانند ایران جامعه‌ی گیمرها به سختی به وب‌گاه‌های خبری و استریم ویدئویی مانند یوتیوب دسترسی دارند. در عوض از تاپیک‌های گفتگوی آنلاین، شبکه‌های اجتماعی و برنامه‌های پیام‌رسان برای ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند. یکی از محبوب‌ترین راه‌ها به این منظور استفاده تلگرام است که امکان گرد هم آمدن هزاران نفر در یک گروه را در کنار یکدیگر فراهم می‌کند.

تلگرام از چنان محبوبیت و قدرتی در ایران برخوردار است که فروشگاه‌های بازی سراسر ایران، کانال‌های مختص به خود را برای افزایش فروش تأسیس کرده‌اند. برای نمونه می‌توان به کانال‌های PIXEL STORE و PlayStation Professionals اشاره کرد که روزانه چندین پست ارسال کرده و در تلاش هستند هزاران مشتری بالقوه را به خود جذب کنند.

در خارج از بستر یاد شده نیز وب‌گاه‌های مانند gameplay-iran و Westbazi وجود دارند که گیمرها برای خرید کنسول و بازی به آن مراجعه می‌کنند؛ اما از آنجایی که برای اکثر بازی‌ها و کنسول‌ها هیچ‌گونه توزیع رسمی در خاورمیانه وجود ندارد، همه‌ی کالاهای وارداتی بوده و شرکت‌های سازنده به سختی می‌توانند به جمع‌آوری اطلاعات در مورد منطقه بپردازند.

عبور از دیوارهای آتشین

یکی از اصلی‌ترین مشکلات تمام گیمرهایی که در ایران زندگی می‌کنند اینترنت و سرعت آن است. قطعی‌های مکرر، میانگین سرعت دانلود و آپلود پایین، بازیکن‌های این کشور را با چالش‌های متعددی روبه‌رو می‌کند. با وجود این که کیفیت آن به کندی در حال بهبود است، بسیاری از طرفداران می‌خواهند تا از طریق کنسول‌هایشان با دوستان و رقیبان خود ارتباط برقرار بکنند.

قوانین و مقررات مربوط به دسترسی آنلاین و سانسور در ایران با هر نوع استانداردی سخت‌گیرانه به نظر می‌رسد. کمیته‌ی سانسور اینترنت ایران مسئولیت مسدود کردن انواع وب‌گاه‌ها و حساب‌های کاربری را دارند که با قوانین و مذهب ایران مغایرت دارند و با توجه به این موضوع بسیار عجیب است که چگونه طرفداران ایرانی موفق شده‌اند ارتباط خود را حفظ بکنند.

در واقع بسیاری از کاربران گیمر و غیر گیمر ایرانی از فیلتر شکن (VPN) برای دور زدن سانسورها استفاده می‌کنند که البته در تمامی نقاط جهان- حتی مناطقی که دارای کمترین میزان سانسور هستند- امری رایج به شمار می‌رود.

از طرفی با وجود اینکه دولت ایران در گذشته بارها بازی‌های موبایلی محبوبی مانند «Pokemon Go» و «Clash of Clans» را فیلتر کردند؛ اما به جهان گسترده‌ی کنسول‌ها و رایانه‌های خانگی توجهی نشان نداده‌اند. به نظر می‌رسد این دسته از گیمرهای ایرانی فعلاً می‌توانند از آزادی خود لذت ببرند.

دوست‌یابی تصادفی

همانند بسیاری از بازی‌های فیزیکی، سرگرمی‌های ویدئویی یک زمین رقابتی مجازی به‌حساب می‌آید. به‌طور معمول پیدا کردن شخصی که نظر خود را با وی در مورد بازی‌ها، سیستم‌ها، ژانرها و محصولات در دست توسعه به اشتراک بگذارید ساده است.

«امیر بدوی‌پور» و «آریا ابدالی» دو شهروند تهرانی هستند که تلاش‌هایی ستودنی را در جهت ایجاد مکانی برای طرفداران ایرانی نینتندو انجام داده‌اند. با وجود موانع آنلاینی که بر سر راه این دو جوان وجود داشت، روحیه‌ی آن‌ها باعث شد تا برای ساخت یک پناهگاه امن برای طرفداران نینتندو تلاش بکنند.

بدوی‌پور تلاش کرد یک گروه طرفدار اختصاصی نینتندو ایجاد کند و در این راه شکست خورد. زمانی که در اواخر سال ۲۰۱۶ در حساب اینستاگرام نسبتاً محبوب «نینتندو ایران» (Nintendo Iran) عضو شد. صاحب حساب، ابدالی، یکی دیگر از اعضای خیرخواه طرفداران نینتندو در ایران بود. این دو به سرعت با هم دوست شدند و بدوی‌پور مدیر گروه شد.

حساب کاربری نینتندوی بدوی‌پور و ابدالی مجموعه‌ای مختلف از تصاویر، اخبار، هنرهای تجسمی و بازی‌های آینده‌ی این شرکت را پوشش می‌دهد. با وجود اینکه حساب کاربری آن‌ها هواداران محدودی دارد، هر ۴ مدیر فعلی آن آرزوهای بزرگی را در سر می‌پرورانند.

حساب کاربری کوچک طرفداران ایرانی نینتندو، پیامی به یک شرکت بزرگ بازی‌سازی است. ابدالی در زمان انجام مصاحبه در اسکایپ گفت:

دلیل اینکه ما صفحه‌ی اینستاگرام نینتندو را ساختیم، نمایش این موضوع بود که طرفداران نینتندو در ایران نیز حضور دارند. اینجا یک بازار وجود دارد، بازاری بسیار بزرگ. زمانی که نینتندو بازی‌های خوبی را عرضه می‌کند، مردم به سمت خرید کنسول سوییچ روی می‌آورند. شاید ما بتوانیم کاری کنیم که این شرکت متوجه ما بشود. من معمولاً درک نمی‌کنم که چرا شرکت‌های بازی‌سازی ما را نادیده می‌گیرند. بازی‌ها متعلق به کودکان، بزرگ‌سالان و هرکسی است که از سرگرمی لذت می‌برند. چرا آن‌ها باید ما را نادیده گرفته و از فهرست پشتیبانی خود حذف کنند؟

ابدالی درباره‌ی هدف‌شان در کوتاه‌مدت گفت:

این یک جامعه است. ما می‌خواهیم همه با هم دوست شوند. اگر دو نفر در بخش نظرات به دوستان یکدیگر تبدیل شده و کدهای دوستی (friend code) را برای یکدیگر ارسال کنند، به هدف خود رسیده‌ایم. ما هیچ‌گونه نفرتی را نمی‌خواهیم. ما نمی‌خواهیم مردم در زمینه‌ی خوب یا بد بودن بازی‌ها با هم صحبت کنند، بلکه می‌خواهیم مردم پذیرای سلیقه‌ی یکدیگر باشند. برای من اهمیتی ندارد که شما «افسانه‌ی زلدا» را دوست ندارید. برای من مهم نیست که شما عاشق «خدای جنگ» هستید. من به هر دو نظر احترام می‌گذارم. سعی کنید بازی نینتندو را نیز امتحان کنید. شاید انجام یک یا دو بازی و کسب تجربه توسط خودتان کمک کند تا از آن‌ها لذت ببرید.

مانند بیشتر گروه‌های طرفداری ایجاد شده در اینستاگرام، گروه Nintendo Iran، کانال اختصاصی خود را نیز در تلگرام راه‌اندازی کرده است. در این بستر طرفداران نینتندو به شکل واقعی می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و برای انجام بازی‌هایی مانند «اسپلتون ۲» (Splatoon 2)، کدها را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. همچنین می‌توان اسکرین‌شات‎هایی از بازی زلدا و بسیاری موارد دیگر را در آن مشاهده کرد.

دنبال‌کنندگان نینتندو ایران هم‌اکنون کاری جز تشویق کردن مدیران آن انجام نمی‌دهند. اکثر هواداران، به‌طور تصادفی به نینتندوی ایران برمی‌خوردند زیرا محتوای نینتندوی خود را به اینستاگرام ارسال می‌کردند و از حساب، پسند یا نظر دریافت می‌کردند. برای نمونه یکی از دنبال کنندگان به نام علیرضا یوسفی، از شرکت در مسابقاتی که توسط این جامعه میزبانی می‌شود، لذت می‌برد.

یوسفی گفت:

جامعه‌ی نینتندو ایران به شدت مشغول تنظیم و راه‌اندازی مسابقات آنلاین ماریو کارت است. بسیاری از مردم در این رقابت‌ها شرکت کرده‌اند و من می‌توانم بگویم که آن‌ها در انجام کارشان موفق بوده‌اند.

معمولاً در هر یک از مسابقات، ۷ تا ۹ نفر از اعضای کانال شرکت کرده و حتی جوایزی مانند کارت‌های Nintendo eShop دریافت می‌کنند. بدوی‌پور و ابدالی در تلاش هستند تا از طریق اقدامات مختلف گیمرهای بیشتری را به سمت خود جذب بکنند.

گروه کوچک و اختصاصی طرفداران نینتندو برای شناخته شدن بیشتر، در حال فشار وارد کردن به شرکتی هستند که به نظر می‌رسد از وجود آن‌ها بی‌اطلاع است. به علاوه این گروه تنها با افزایش اعضای خود در حال گسترده‌تر کردن خود هستند. آن‌ها امیدوارند بتوانند گیمرها را از طریق بازی‌هایی مانند اسپلتون و لذت بردن از آن‌ها جذب کنند. همه‌ی این اتفاقات به لطف تلاش دو جوان ایرانی که رویای کنسول و بازی‌هایی را که هیچ‌گاه در قفسه‌ی فروشگاه‌های ایرانی قابل‌لمس نبودند، شکل گرفت.

موانع بسیاری به غیر از سرعت اینترنت، دسترسی به آن یا خود نینتندو بر سر راه این گروه وجود دارد. گیمرهای هر کشوری با جنگ‌های کنسولی غریبه نیستند؛ و ایران نیز اگر نگوییم بیشتر از سایر کشورها، اما به‌اندازه آن‌ها در اجتماعات خود تنوع دارد.

جانب‌داری در جنگ کنسول‌ها

با وجود اینکه کنسول اکس‌باکس بزرگ‌ترین بازار را در خاورمیانه در اختیار دارد، بدوی‌پور و ابدالی معتقدند پلی‌استیشن، پادشاه فعلی در بازار ایران است.

بدوی‌پور گفت:

محبوب‌ترین بازی‌ها در ۱۰ تا ۲۰ سال قبل در ایران، سرگرمی‌های سبک استراتژی روی رایانه‌های شخصی بودند. سپس پلی‌استیشن عرضه شد و همه عاشق ایده‌ی اتصال به تلویزیون و بازی کردن با یکدیگر شدند. آن‌ها چیزی از Nintendo 64 و NES نمی‌دانستند و این دو کنسول در آن زمان شناخته شده نبودند. پلی‌استیشن انقلاب بازی‌ها را در ایران رقم زد. این کنسول بسیار محبوب بود و تقریباً همه آن را خریداری کرده بودند.

به نظر می‌رسد گروه‌های آنلاین پلی‌استیشن به سرعت در حال رشد بوده و برای نمونه PS4_Iran ، PS4Iran و PSPro_4sou هر کدام ده‌ها هزار کاربر دارند. این افراد در مورد محتوای بازی‌های مانند GTA و The Last of US و FIFA به بحث و تبادل‌نظر پرداخته و اسکرین‌شات‎های بازی‌ها، تصاویر کازپلی‎ها و محتواهای جذاب را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند. آن‌ها به گروه‌های چت مربوطه راه‌یافته و به صورت مستقیم با دیگر گیمرهای دارای پلی‌استیشن صحبت می‌کنند.

ابدالی و بدوی‌پور از اظهار نظر در مورد PS4 لذت برده در عین حال از نحوه‌ی برخورد عده‌ای از افراد انتقاد می‌کنند. هردوی آن‌ها معتقدند این موضوع یکی از بزرگ‌ترین مشکلات بازیکن‌های ایرانی است.

ابدالی گفت:

من می‌توانم بگویم گیمرهای هاردکور بدترین چیز در جامعه‌ی بازی‌های ایرانی هستند. من حتی نمی‌توانم به خوبی با آن‌ها صبحت بکنم. زمانی که با آن‌ها در مورد خوب بودن یا بد بودن یک بازی صحبت می‌کنم، آن‌ها من را نادیده گرفته و می‌گویند که من هیچ‌گونه اطلاعات مناسبی از بازی‌ها ندارم. این افراد بسیار خودرأی هستند.

ابدالی آغاز روند بازی شوتر گروهی محبوب شرکت بلیزارد، اورواچ رو یادآوری کرد و ادامه داد:

حتی زمانی که بازی افسانه‌ی زلدا: نبض طبیعت منتشر شد و توانست امتیازهای خوبی دریافت کند، مردم شروع به گفتن جملاتی مانند «چه‌طور این بازی توانسته چنین امتیاز خوبی کسب کند؟ این بازی حتی قابل‌مقایسه با The Last of US هم نیست» شما حتی نمی‌توانید به آن‌ها بگویید که این دو بازی کاملاً متفاوت بوده و حتی در ژانرهای متفاوتی ساخته شده‌اند. آن‌ها گوش نمی‌دهند و تنها بازی‌های جدید را بازی‌های قدیمی‌ مقایسه می‌کنند.

زمانی که بازی Crash Bandicoot: N. Sane Trilogy معرفی شد، از چند هفته قبل تا مدت‌ها بعد از عرضه‌ی بازی، تمام کانال‌های طرفداران پلی‌استیشن در مورد آن صحبت می‌کردند.

ابدالی توضیح داد بسیاری از بازیکنان ایرانی بازی Crash در پلی‌استیشن خاطره داشته و به همین دلیل حس نوستالژی آن‌ها تحریک‌شده است. هر چند که این بازی احمقانه و غیرواقعی به نظر می‌رسد؛ اما بسیار آشنا است. حتی بسیاری از طرفداران PS4 شیوه‌ی بازی و مبارزات کرش را برای یکدیگر یادآوری می‌کنند. از طرفی وی اعتراف کرد که بازیکن‌های بسیاری را نمی‌شناسند که حاضر به خرید نسخه‌ی بازسازی‌شده‌ی آن باشند.

وی اظهار کرد:

اکثر گیمرهای ایرانی از بازی‌ کردن بازی‌های ویدیویی لذت نمی‌برند، بلکه آن را بیش از حد مهم می‌دانند و تقریباً چنین موضوعی را (تعصب و طرفداری) مثل یک شغل در نظر می‌گیرند.

بدون در نظر گرفتن طرفداران هاردکور پلی‌استیشن، طرفداران Xbox و PC کمی در جامعه‌ی ایران وجود دارند. محصول شرکت نینتندو نیز حتی در بازارهای بزرگ به عنوان ابزاری مناسب برای سرگرمی کودکان شناخته می‌شود که این موضوع ده‌ها برابر در ایران شدیدتر است و بسیاری از مردم شخصیت‌ها و دنیای فانتزی نینتندو را نمی‌پذیرند.

بدوی‌پور توضیح داد:

مردم از بالا به بازی‌ها نگاه کرده و فکر می‌کنند همه‌چیز گرافیک است و اگر این مورد به اندازه‌ی کافی خوب باشد، پس گیم‌پلی آن نیز عالی خواهد بود. از آنجایی که بازی‌های نینتندو هم‌واره از گرافیک پایین‌تری نسبت به دیگر محصولات برخوردار است، مردم آن‌ها را بازی‌های کودکانه می‌دانند.

لذت بردن از بازی‌های گروهی

اولین کنسول نینتندوی ابدالی Game Boy Color بود و آن را از مادربزرگ خود هدیه گرفت؛ ابدالی گفت:

من زمان زیادی از روز را به انجام بازی Pokémon Silver اختصاص می‌دادم و همه‌ی جزئیات این بازی را به طور دقیق به یاد دارم و به همین دلیل شروع به رویاپردازی کردم. همان‌طور که بزرگ‌تر می‌شدم، با تعدادی از دوستان خود به انجام بازی‌های این مجموعه پرداختیم. ما از بازی کردن با یکدیگر لذت برده و عاشق این لحظات بودیم. من هیچ‌گاه به علت داستان یک محصول آن را انجام نمی‌دهم. من تنها برای کسب یک احساس خوب به انجام آن‌ها می‌پردازم.

من عاشق نینتندو هستم؛ زیرا چیزهایی را که دیگر کنسول ارائه نمی‌کنند، تولید می‌کند. من عاشق ایده‌ی بازی کردن با دیگران و لذت بردن از آن هستم. من فکر می‌کنم دیگر کنسول‌ها در این زمینه تلاشی نکرده‌اند. من کنسول Wii U داشتم که خارق‌العاده بود.

البته برای بدوی‌پور کنسول WiiU یک نقطه ضعف به‌حساب می‌آمد. درست است که این کنسول در بازارهای جهانی با اقبال کمی مواجه بود؛ اما در ایران تقریباً به صورت کامل نادیده گرفته شد. تقریباً هیچ تقاضایی برای این محصول وجود نداشت و خرید و انجام بازی‌های آن بسیار پرهزینه بود.

وی اظهار داشت:

من از انجام بازی‌های چندنفره و کوآپ بسیار لذت می‌بردم. من و بستگان و دوستانم با یکدیگر همکاری می‌کردیم، بازی می‌کردیم و لذت می‌بردیم. خاطراتی که این کنسول برای من ساخت، هیچ‌کدام نتوانسته‌اند این کار را بکنند. من از بازی کردن با اولین PS با دوستان خود خاطرات نوستالژیکی دارم. من حس می‌کنم کنسول‌های دیگر، نمی‌توانند همان احساسی را که من در زمان بازی با Wii و Wii U به‌دست آوردم را ایجاد کنند. من فکر می‌کنم همین شرایط در مورد Switch نیز وجود دارد.

هم‌اکنون باقدرت بازی کنید

به نظر می‌رسد کنسول سوییچ توانسته است قلب عده‌ای از بازیکن‌ها را تصاحب کند. بدوی‌پور و ابدالی ادعا می‌کنند شاید این دقیقاً همان فرصتی باشد که نینتندو را در کانون توجه قرار می‌دهد. براساس گزارش این دو نفر، برخلاف Wii U، کنسول سوییچ در زمان عرضه‌ی اولیه به سختی در بازار ایران پیدا می‌شد و کاربران مجبور بودند هزینه‌ی بیشتری را برای خرید آن پرداخت بکنند. ابدالی توضیح داد:

بازی‌های سوییچ، تنها وسیله‌ی لازم برای متقاعد کردن مردم به خرید این کنسول بود. اگر نینتندو به انتشار بازی‌هایی مانند زلدا که امتیاز بالایی دریافت کرده‌اند ادامه بدهد، فروش آن‌ها ادامه خواهد داشت. من فکر می‌کنم اگر بازی «متروید» عرضه بشود، ذهن همه را درگیر خواهد کرد و همه یک کنسول سوییچ خواهند خرید.

بدوی‌پور گفت:

من فکر می‌کنم ایرانی‌ها سبک سوییچ را دوست دارند. آن‌ها دوست دارند زمانی که بیرون می‌روند دارایی‌های زیبای خود را به دیگران نشان بدهند. من فکر می‌کنم که مفهوم سوییچ برای ایرانی‌ها بسیار مناسب است و ویژگی‌های قابل‌حمل آن برای آن‌ها بسیار مفید است. آن‌ها به بازی‌های موبایل علاقه دارند و در نتیجه کنسول ترکیبی یاد شده برای ایرانیان بسیار مناسب است.

سایت‌های بازی موجود در خاورمیانه در حال جلب‌توجه نینتندو بوده و دوباره دارند به اخبار آن می‌پردازند. اخبار و نقدهای بازی‌های سوییچ در حال گسترش هستند و به نظر می‌رسد توجه گیمرها را به آرامی به خود جلب می‌کنند و حتی فروشگاه‌های آنلاین نیز در حال فروختن کنسول، بازی‌ها و لوازم جانبی سوییچ هستند. عدم وجود قفل منطقه‌ای در سوییچ نیز باعث خوشحالی طرفداران ایرانی شده است. بیشتر فروشگاه‌های بازی در خاورمیانه، کالاهای خود را نقاط مختلف دنیا تأمین می‌کنند. در نتیجه، شما می‌توانید یک کنسول اروپایی خریداری کرده و تمام بازی‌های موجود در بازار را نیز برای آن خریداری کنید.

تصمیم نینتندو برای عرضه‌ی سوییچ بدون داشتن قفل منطقه‌ای باعث شد تا هرکسی که می‌خواهد بتواند آن را مورد امتحان قرار بدهد. بدوی‌پور و ابدالی امیدوارند بتوانند از طریق صفحه اینستاگرام خود توجه بازیکن‌های ایرانی را به سمت نینتندو جذب کنند. به نظر نمی‌رسد نینتندو قصد داشته باشد در آینده‌ی نزدیک نمایندگی خود را در خاورمیانه ایجاد بکند؛ اما این دو نفر به تلاش خود ادامه خواهند داد.