خانه » مقالات بازی آخر هفته من (۱۰) | آخر هفته‌ی گیمی خود را چه‌طور می‌گذرانید؟ × توسط تارخ ترهنده در ۱۳۹۶/۰۸/۱۲ , 19:18:21 4 در هفته‌ی دوم آبان ماه هستیم، آبان ماهی که با آغاز خود خالی شدن جیب‌ها و حساب‌های بانکی‌مان را نیز آغاز کرد و ما را رفته‌رفته در غریبی فصل پاییز غرق! جمعه‌ی هفته پیش بود که سه بازی «فرقه اساسین: ریشه‌ها» (AC Origins)، «ادیسه سوپر ماریو» (Super Mario Odyssey)، «ولفنشتاین ۲: بُت نوین» (Wolfenstein II: The New Colossus) منتشر شدند و سیل شب‌بیداری‌ها و ماجراجویی‌های نو را بر سرمان خراب کردند. با دهمین آخر هفته من همراه دنیای بازی باشید. این آخر هفته من تماما به ریشه‌های فرقه قاتلان تعلق داشت و باید بگویم بعد از دو سال دلم برای یک AC جانانه لک زده بود. ریشه‌ها جای بحث زیاد دارد و نکات مثبت و منفی بسیاری دارد که طی سه هفته آتی نقد و بررسی مفصل بازی را تقدیم حضورتان میکنم. بعد از تقریبا ۱۸ ساعت بازی، سطح (Level) ۱۵ هستم و باتوجه به اینکه اساس گیم‌پلی بازی نقش‌افرینی شده، از گشت و گذار در مناطق متنوع و متعدد بازی نمی‌توانم دل بکنم. تصویر بالا را که دیدید، شما را به تماشای تصویر زیر نیز دعوت میکنم. هر دو تصویر بالا را خودم از طریق حالت عکس (Photo Mode) بازی گرفتم و قرار است در نقد و بررسی بازی، کاملا مفصل به بررسی جزییات آن از طریق تصاویر و ویدیوهای مختلف بپردازیم. لطفا نگویید تا آخر آبان ماه دیر است برای نقد و بررسی مفصل ریشه‌های فرقه قاتل‌ها! حداقل می‌دانیم که محتوایی اصیل (Original) تهیه و منتشر خواهیم کرد تا رضایت شما نیز جلب شود. راست‌اش را بخواهید، اگر هم بخواهیم نمی‌توانیم به سرِهم کردن ترجمه نقدهای سایت‌های خارجی، تصاویر و ویدیوهای نقدهای منتشر شده بسنده کنیم تا نقد این بازی که بازی کردن و نقد و بررسی‌اش واقعا وقت‌گیر است زودتر منتشر شود؛ تاخیر در انتشار نقدهای دنیای بازی به همین دلایل ذکر شده است و این آخر هفته من، بهانه‌ای شد برای من تا این مهم را با شما در میان بگذارم. از ریشه‌ها که بگذریم، این آخر هفته بالاخره توانستم وارد هجدهمین فیفا هم بشوم و کمی در مستطیل سبز به‌دنبال توپ و دروازه بدوم. شما هفته‌تان را چه‌طور گذراندید؟ چه برنامه گیمی خاصی برای آخر هفته پیش‌رویتان دارید؟ تجربه‌هایتان را با ما و دیگر عزیزان به اشتراک بگذارید. نویسنده تارخ ترهنده Once upon a time... a Gamer... مقالات بازی 4 دیدگاه ثبت شده است دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخبرای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید. اول این هفته برای اولین بار سری دارک سولز رو شروع کردم. دیروز یه اتفاق اعصاب خورد کنی تو کارم افتاد که قبل تر هم سابقه داشت ولی واکنشم کاملا فرق کرده بود و فقط با تمرکز می خواستم حلش کنم و حل شد. قسم می خورم که به خاطر تاثیر دارک سولز بوده و این بازی رو باید همین طوری نقدش کرد. وقتی این بازی رو انجام می دی می فهمی که دنیای واقعی خیلی مسخره تر از اون چیزیه که فکرشو می کنی. شاید بهتر باشه تو بازی سلاح و آرمور رو ارتقا ندم چون آروم آروم دارم حس می کنم که قلقش داره دستم میاد. در آخر این که اگر ژاپن وجود نداشت کره زمین با عطارد هیچ فرقی نداشت. ۲۰ برای پاسخ، وارد شوید با سلام به همه دوستان و بازیبازهای عزیز من جمله طرفداران سایت دنیای بازی . از وقتی ماهنامه دنیای بازی چاپ میشد همیشه تا الان تهیه اش کردم و خوندم و واقعا همیشه از مطالبشون لذت بردم و استفاده کردم به خصوص از نقدهای متنوع و تخصصی که به تحریر میرسه . واقعا از همه دوستانی که چنین سایتی طراحی کردند ممنون و متشکر . امیدوارم در پناه خداوند به موفقیتهای بیشتر و روز افزونی دست پیدا کنید . در مورد اوقات فراغتم که با علاقه ام یعنی بازی پر میشه . عاشق فوتبال هستم و مشغول بازی کردن فیفا هستم . از بین دو فوتبال موجود واقعا شرکت ea خیلی از رقیبش جلوتر هست . pes یک مزخرف به تمام معناست هیچ نواوری هیچ طرح و برنامه خاصی در اختیارتون نمیذاره برای لذت بردن از بازی . جاهایی واقعا نیاز دارید که هوش مصنوعی به هیجان بازی اضافه کنه ولی اصلا خبری نیست ادم فقط مجبور میکنه بری به جاهایی از زمین و ال مثلث بزنی . جاهایی انتظار دارید که بازیکنتون بره تو فضای خالی تا بهش پاس بدید ولی عین چغندر عمل برعکس انجام میده وقتی pes بازی کردم فهمیدم که فیفا چقدر سطح بالاست . در مورد pes اینکه جاهایی موقعیت ضد حمله زدن دارید ولی اونقدر به ذهن سازندگان نرسیده که یک کلید فرار تعریف کنند . البته تا قبل از اینکه بعد از چند سال پرو بازی نکردن ( اخرین پرو که بازی کردم ۲۰۱۳ بود که واقعا فوتبال فوق العاده ای بود ) همیشه به ایرادات فیفا مینالیدم اینبار چه افتضاحی شرکت کونامی درست میکنند و اسمش فوتبال میذارند . تازه فهمیدم فیفا چقدر جلوتر هست و چرا با گذر زمان طرفدارهای بیشتری پیدا میکنه . از فوتبال که بگذریم بازی سرزمین میانه خیلی خوب در اومد و حسابی من مشغول کرده یک بازی به معنای واقعی سرگرم کننده همان چیزی که هویت و هدف یک محصول باید باشه . چیزی که خیلی از سازندگان فراموش کردند اینکه چرا بازی میکنیم چرا وقت و زمان و عمری که میتونیم ورزش کنیم با عزیزانمون به تفریح بپردازیم به دامان کوه و طبیعت بریم یا مطالعه کنیم . ولی خیلی از این بازیها به معنای واقعی روی اعصاب هستند . بازی شیطان درون هم بازی خیلی خوبی در اومد و امیدوارم مثل رزیدنت اویل نشه . بازی hellblade یکی از متفاوت ترین بازیهایی بود که در عمرم بازی کردم حیف از اینکه چندان مثل خیلی از عناوینی که هیچی ندارند فقط به سبب نام و اعتبار گذشته ازشون گفته میشه ولی هویتشون فراموش شده بهش توجه میشد و در موردش صحبت میکردند . نسخه جدید ghost recon هم داستان خوبی داره ولی ای کاش جهان بازش نمیکردند یا حداقل اگر اینکار میکردند به شکل و نوعی دیگه ( وقتی بازیش میکنم انگار دارم فارکرای ۳ و ۴ بازی میکنم ). در مورد شیطان درون برای من حس متفاوتی داشت نمیدونم بقیه دوستان چه حسی به عناوین ترسناک امروزی دارند ولی نمیدونم چرا وقتی چنین اثاری بازی میکنم به غیر از داستانشون چیز دیگه ای برایم جذابیت نداره . اینکه ما در زندگی باید از چی بترسیم یا میترسیم قرار در چه موقعیتهایی قرار بگیریم که ترس بوجود بیاد . اصلا ترس تعریفش چی هست . در نسخه اول در تمام بازی فقط مرحله فرارش برایم کمی حس ترس داشت . در کل زانر ترس تو عصر امروز داره به جایی میره ادم عوض ترس بیشتر خنده اش میگیره . وقتی اثار امروز با اثاری مثل دووم ۳ یا رزیدنت اویل ۱ -۲- ۳ مقایسه میکنیم متوجه میشیم که چقدر عناوین امروز با رقبای سابق فاصله دارند . شاید هم ما از هرچیزی دیگه نمیترسیم قبلا ادرنالین بیشتر وارد خونمون میشد حس متفائتتری داشتیم ولی الان حتی اگر امپولش هم تزریق کنند فکر کنم افاقه نکنه . در اخر هم از بازی کردن quantum break خیلی لذت بردم و دوباره دارم بازیش میکنم یک تجربه متفاوت البته ایرادتی هم داره ولی خب هر کسی که اهل بازی میکنه به نظرم باید تجربه اش کنه . ببخشید خیلی نوشتم از همه عذر میخوام ۱۰ برای پاسخ، وارد شوید من هنوز درگیر nier: automata هستم و هر چی میگذره بیشتر ازش خوشم میاد . چند وقتی بود همچین بازی خوش ساختی با داستان خوب رو تجربه نکرده بودم و در مجموع ازش راضیم :*: . اولویت اولم بعد از nier هم wolfenstein هست که احساس میکنم خیلی بازی خوبیه و یکی از معدود بازی هایی هست که بعد از مدت ها خیلی دوست دارم بازیش کنم . برای بازی کردن Origins هم هیچ عجله یا علاقه ی خاصی ندارم و شاید هم هیچ وقت بازیش نکنم . من که دیگه از این مجموعه بازی ( مثل call of duty ) دو سه سالی هست نا امید شدم ولی امیدوارم Origins بتونه طرفدار هایی رو که هنوز پای این مجموعه وایسادن رو راضی کنه . با تشکر . ۲۰ برای پاسخ، وارد شوید درود. خیلی دوست داشتم که بتونم اساسینز کرید جدید رو تجربه کنم ولی متاسفانه نمی‌شود که بشود. من در این هفته قبل دوباره سری به بازی Europa Universalis IV زدم و این دفعه با مملکت عثمانی شروع به فتح غرب و شرق کردم. موفق شدم یک گروه شورشی در عربستان رو فعال کنم تا به شورش دست بزنه و نصف عربستان رو مستقل کنه و سوریه و عراق رو تشکیل بده. و خلاصه خیلی حال داد. به همه کسایی که به این سبک بازیها علاقه دارن توصیه میکنم حتما این بازی رو امتحان کنن. در ضمن یک پچ جدید دوتا۲ هم اومده که از فردا میخوام بشینم اون رو هم تست کنم. ۱۰ برای پاسخ، وارد شوید
اول این هفته برای اولین بار سری دارک سولز رو شروع کردم. دیروز یه اتفاق اعصاب خورد کنی تو کارم افتاد که قبل تر هم سابقه داشت ولی واکنشم کاملا فرق کرده بود و فقط با تمرکز می خواستم حلش کنم و حل شد. قسم می خورم که به خاطر تاثیر دارک سولز بوده و این بازی رو باید همین طوری نقدش کرد. وقتی این بازی رو انجام می دی می فهمی که دنیای واقعی خیلی مسخره تر از اون چیزیه که فکرشو می کنی. شاید بهتر باشه تو بازی سلاح و آرمور رو ارتقا ندم چون آروم آروم دارم حس می کنم که قلقش داره دستم میاد. در آخر این که اگر ژاپن وجود نداشت کره زمین با عطارد هیچ فرقی نداشت. ۲۰ برای پاسخ، وارد شوید
با سلام به همه دوستان و بازیبازهای عزیز من جمله طرفداران سایت دنیای بازی . از وقتی ماهنامه دنیای بازی چاپ میشد همیشه تا الان تهیه اش کردم و خوندم و واقعا همیشه از مطالبشون لذت بردم و استفاده کردم به خصوص از نقدهای متنوع و تخصصی که به تحریر میرسه . واقعا از همه دوستانی که چنین سایتی طراحی کردند ممنون و متشکر . امیدوارم در پناه خداوند به موفقیتهای بیشتر و روز افزونی دست پیدا کنید . در مورد اوقات فراغتم که با علاقه ام یعنی بازی پر میشه . عاشق فوتبال هستم و مشغول بازی کردن فیفا هستم . از بین دو فوتبال موجود واقعا شرکت ea خیلی از رقیبش جلوتر هست . pes یک مزخرف به تمام معناست هیچ نواوری هیچ طرح و برنامه خاصی در اختیارتون نمیذاره برای لذت بردن از بازی . جاهایی واقعا نیاز دارید که هوش مصنوعی به هیجان بازی اضافه کنه ولی اصلا خبری نیست ادم فقط مجبور میکنه بری به جاهایی از زمین و ال مثلث بزنی . جاهایی انتظار دارید که بازیکنتون بره تو فضای خالی تا بهش پاس بدید ولی عین چغندر عمل برعکس انجام میده وقتی pes بازی کردم فهمیدم که فیفا چقدر سطح بالاست . در مورد pes اینکه جاهایی موقعیت ضد حمله زدن دارید ولی اونقدر به ذهن سازندگان نرسیده که یک کلید فرار تعریف کنند . البته تا قبل از اینکه بعد از چند سال پرو بازی نکردن ( اخرین پرو که بازی کردم ۲۰۱۳ بود که واقعا فوتبال فوق العاده ای بود ) همیشه به ایرادات فیفا مینالیدم اینبار چه افتضاحی شرکت کونامی درست میکنند و اسمش فوتبال میذارند . تازه فهمیدم فیفا چقدر جلوتر هست و چرا با گذر زمان طرفدارهای بیشتری پیدا میکنه . از فوتبال که بگذریم بازی سرزمین میانه خیلی خوب در اومد و حسابی من مشغول کرده یک بازی به معنای واقعی سرگرم کننده همان چیزی که هویت و هدف یک محصول باید باشه . چیزی که خیلی از سازندگان فراموش کردند اینکه چرا بازی میکنیم چرا وقت و زمان و عمری که میتونیم ورزش کنیم با عزیزانمون به تفریح بپردازیم به دامان کوه و طبیعت بریم یا مطالعه کنیم . ولی خیلی از این بازیها به معنای واقعی روی اعصاب هستند . بازی شیطان درون هم بازی خیلی خوبی در اومد و امیدوارم مثل رزیدنت اویل نشه . بازی hellblade یکی از متفاوت ترین بازیهایی بود که در عمرم بازی کردم حیف از اینکه چندان مثل خیلی از عناوینی که هیچی ندارند فقط به سبب نام و اعتبار گذشته ازشون گفته میشه ولی هویتشون فراموش شده بهش توجه میشد و در موردش صحبت میکردند . نسخه جدید ghost recon هم داستان خوبی داره ولی ای کاش جهان بازش نمیکردند یا حداقل اگر اینکار میکردند به شکل و نوعی دیگه ( وقتی بازیش میکنم انگار دارم فارکرای ۳ و ۴ بازی میکنم ). در مورد شیطان درون برای من حس متفاوتی داشت نمیدونم بقیه دوستان چه حسی به عناوین ترسناک امروزی دارند ولی نمیدونم چرا وقتی چنین اثاری بازی میکنم به غیر از داستانشون چیز دیگه ای برایم جذابیت نداره . اینکه ما در زندگی باید از چی بترسیم یا میترسیم قرار در چه موقعیتهایی قرار بگیریم که ترس بوجود بیاد . اصلا ترس تعریفش چی هست . در نسخه اول در تمام بازی فقط مرحله فرارش برایم کمی حس ترس داشت . در کل زانر ترس تو عصر امروز داره به جایی میره ادم عوض ترس بیشتر خنده اش میگیره . وقتی اثار امروز با اثاری مثل دووم ۳ یا رزیدنت اویل ۱ -۲- ۳ مقایسه میکنیم متوجه میشیم که چقدر عناوین امروز با رقبای سابق فاصله دارند . شاید هم ما از هرچیزی دیگه نمیترسیم قبلا ادرنالین بیشتر وارد خونمون میشد حس متفائتتری داشتیم ولی الان حتی اگر امپولش هم تزریق کنند فکر کنم افاقه نکنه . در اخر هم از بازی کردن quantum break خیلی لذت بردم و دوباره دارم بازیش میکنم یک تجربه متفاوت البته ایرادتی هم داره ولی خب هر کسی که اهل بازی میکنه به نظرم باید تجربه اش کنه . ببخشید خیلی نوشتم از همه عذر میخوام ۱۰ برای پاسخ، وارد شوید
من هنوز درگیر nier: automata هستم و هر چی میگذره بیشتر ازش خوشم میاد . چند وقتی بود همچین بازی خوش ساختی با داستان خوب رو تجربه نکرده بودم و در مجموع ازش راضیم :*: . اولویت اولم بعد از nier هم wolfenstein هست که احساس میکنم خیلی بازی خوبیه و یکی از معدود بازی هایی هست که بعد از مدت ها خیلی دوست دارم بازیش کنم . برای بازی کردن Origins هم هیچ عجله یا علاقه ی خاصی ندارم و شاید هم هیچ وقت بازیش نکنم . من که دیگه از این مجموعه بازی ( مثل call of duty ) دو سه سالی هست نا امید شدم ولی امیدوارم Origins بتونه طرفدار هایی رو که هنوز پای این مجموعه وایسادن رو راضی کنه . با تشکر . ۲۰ برای پاسخ، وارد شوید
درود. خیلی دوست داشتم که بتونم اساسینز کرید جدید رو تجربه کنم ولی متاسفانه نمی‌شود که بشود. من در این هفته قبل دوباره سری به بازی Europa Universalis IV زدم و این دفعه با مملکت عثمانی شروع به فتح غرب و شرق کردم. موفق شدم یک گروه شورشی در عربستان رو فعال کنم تا به شورش دست بزنه و نصف عربستان رو مستقل کنه و سوریه و عراق رو تشکیل بده. و خلاصه خیلی حال داد. به همه کسایی که به این سبک بازیها علاقه دارن توصیه میکنم حتما این بازی رو امتحان کنن. در ضمن یک پچ جدید دوتا۲ هم اومده که از فردا میخوام بشینم اون رو هم تست کنم. ۱۰ برای پاسخ، وارد شوید
