خانه » مقالات بازی نقد بازی Bloodstained: Curse Of The Moon × توسط علی فتح‌آبادی در ۱۳۹۷/۱۱/۲۳ , 18:00:48 0 «کوجی ایگاراشی» Koji Igarashi، تهیه کننده سری «کسلوینیا» Castlevania بعد از جدایی از کونامی، بنا به درخواست بسیار طرفداران، کار بر روی عنوانی با سبک و سیاق کسلوینیاهای کلاسیک و محبوب دوبعدی را شروع کرد. این اثر که Bloodstained: Ritual Of The Night نام داشت، توسط استودیو تازه تاسیس‌اش ArtPlay با همکاری DICO و WayForward Technologies ساخته می‌شد و بعد از جمع‌آوری مبلغ مورد نیاز در سایت کیک‌استارتر، سال انتشارش را ۲۰۱۹ اعلام کرد. ایگاراشی و تیمش در زمان جذاب سرمایه در سایت کیک استارتر، اعلام کرده بودند که اگر هزینه‌های دریافتی به مبلغ مشخصی برسد، یک پیش‌درآمد، به سبک و سیاق عناوین هشت بیتی کلاسیک برای بازی عرضه می‌شود. با دست‌یافتن بازی به هزینه اعلام شده، ساخت نسخه مذکور آغاز شد. این اثر که بهار امسال عرضه‌شد، Bloodstained: Curse Of The Moon نام گرفت و توسط استودیو Inti Crates که پیش از این در کارنامه‌اش ساخت آثاری مثل MegaMan 9، MegaMan 10 و Mighty No. 9 به چشم می‌خورد، ساخته شد. با نقد و بررسی بازی Bloodstained: Curse Of The Moon همراه دنیای بازی باشید. استودیو Inti Crates تخصص‌اش در ساخت عناوین پیکسل‌آرت و دوبعدی است. سابقه کاری‌شان پر است از همکاری با کپکام برای ساخت مگا‌من‌های مختلف و دوجین اثر مشابه دیگر. به همین دلیل، این استودیو برای ایگاراشی و تیم‌اش استودیویی ایده‌آل برای ساخت این اثر محسوب می‌شد. برخلاف Ritual Of The Night که ایگاراشی یکی از اعضای اصلی ساختش محسوب می‌شود، در این پروژه به‌غیر از نظارتی جزیی و بررسی اجمالی قصه، نقشبازی تقریبا در تمامی بخش‌هایش یادآور عنوان فوق‌العاده Castlevania 3: Draculas Curse می‌باشد و به نوعی تناسخ دوباره‌اش محسوب می‌شود. خاصی نداشته و BloodStained: Curse Of The Moon تماما توسط Inti Crates ساخته شده. BloodStained: Curse Of The Moon آن‌طور که پیش‌تر ایگاراشی وعده داده بود، پیش‌درآمدی بر بازی اصلی نیست و می‌توان آن را اسپین‌آفی برای این اثر هنوز منتشر نشده به‌حساب آورد. اسپین‌آفی که در همان دنیای بازی اصلی و همان شخصیتها رخ می‌دهد، ولی داستانی که روایت می‌کند مختص به خودش است و ارتباطی با قصه Ritual Of The Night ندارد. موضوعی که در خصوص این اثر بسیار جلب توجه می‌کند، ظاهر و کلیت کلاسیک بازی است. بازی تقریبا ادای دینی مستقیم به عنوان نامی و محبوب کونامی، Castlevania 3: Draculas Curse محسوب می‌ِشود که از قضا یکی از محبوب‌ترین نسخه‌های سری نیز محسوب می‌شود و قصه‌اش نیز دست‌مایه اقتباس انیمیشنی شبکه نتفلیکس قرار گرفت. بازی تقریبا در تمامی بخش‌هایش یادآور این اثر درخشان است و به نوعی تناسخ دوباره‌اش محسوب می‌شود که به زعم نویسنده، این شیوه از ادای دین و نوستالژی، به خودی خود اصلا هم بد نیست و درصورت اجرای درست، اتفاقا می‌تواند بسیار هم موفق ظاهر شود. رخدادی که برای این اثر حاصل شده و نتیحه نهایی را با وجود اینکه تازگی و خلاقیت حقیقی در خود ندارد، اثری دلپذیر و بسیار سرگرم‌کننده ساخته که اگر از طرفداران کسلوینیاهای قدیمی و عناوین مشابه باشید، بس از حس نوستالژی و خاطره بازی‌اش لذت خواهید برد. گرافیک BloodStained: Curse Of The Moon به سبک و سیاق آثار کلاسیک، هشت بیتی است و سبک بازی هم اکشن دو بعدی. شما «زانگتسو»، شکارچی شیاطینی را کنترل می‌کنید که حضور نیرویی شر را در قلعه‌ای مرموز احساس می‌کند و راهی سفری می‌شود برای نابود کردن این نیروی شر تازه از راه رسیده. در این بین، با سه شخصیت دیگر به نام‌های «میریام»، «گیبل» و «آلفرد» برمی‌خورد و درصورت انتخاب شما، می‌توانند شما را در سفرتان همراهی کنند. این چهار شخصیتی بودن بازی نیز دقیقا اشاره‌ای است به چهار شخصیت اصلی کسلوینیای سوم که شامل ترور، آلوکارد، جادوگر و دزد بود. مشابه آن عنوان، هرکدام از این شخصیتها قدرت و قابلیت خاص خود را دارند و برای دست‌یابی به مکان‌ها و آیتم‌هایی تازه و همینطور پی‌ریزی استراتژی تازه برای مبارزه با دشمنان بسیار کاربرد دارند. گیم‌پلی BloodStained: Curse Of The Moon کلیت ساده‌ای دارد. هر شخصیت یک ضربه اصلی دارد و با پیدا کردن آیتم‌هایی خاص، به دو تا سه عدد قابلیت ویژه هم دسترسی پیدا می‌کند. این قدرت‌های خاص که نوار انرژی مخصوص به خود را دارند، برای هر شخصیت متفاوت است و بسته به پیشه و کلاس آن شخصیت، قدرهای ویژه‌شان از یکدیگر متمایز است. به‌طور مثال «زانگتسو» که ساموراییست و کلاس جنگجوی معمول این قبیل بازی‌هاست، قدرت اصلی او متمرکز بر میزان سلامتی بالایش است که در مبارزات سخت وی را به عضوی حیاتی هنگام متحمل شدن ضربات سهمگین بدل می‌کند. یکی از قدرت‌های ویژه‌اش نیز شلاقی است که یادآور سلاح شلاق‌گون اصلی خاندان بلمونت سری کسلوینیاست. شخصیت «میریام» به‌خاطر سلاح‌اش، ضرباتی با بردی بلند‌تر دارد و علاوه بر این، می‌تواند روی زمین لیز بخورد و پرش بلندتری نیز در قیاس با بقیه شخصیتها دارد. «آلفرد» کیمیاگر است و با وجود برد پایین ضربات و نوار سلامتی کمش، قدرت‌های ویژه‌اش بسیار کاربردی است و در مبارزه با غول‌آخرها و دشمنان سرسخت بسیار به‌درد می‌خورد. شخصیت گیبل که بسیار یادآور آلوکارد کسلوینیای سوم است، خون‌آشام است و قدرت ویژه‌اش بدل‌شدن به خفاشی کوچک است. این قابلیت، به وی اجازه می‌دهد که بسیاری از موانع و مسیرهای سخت را به آسانی پشت سر بگذارد و از ضربات دشمنان در امان بماند. محیط‌های بازی، با وجود طراحی چپ به راست معمول و پرهیز از تنیدن المان‌های مترویدوانیا به آن، راه‌های دسترسی مختلفی‌دارد و از مسیرهای گونه‌گونی می‌توان از نقطه ابتدایی هر مرحله، به نقطه پایانی و غول‌آخرش رسید. این طراحی غیرخطی بر وجهه ماجراجویی و گشت‌وگذار بازی افزوده و ارزش تکرارش را نیز بیشتر ساخته. در BloodStained: Curse Of The Moon، با مرگ یکی از چهار شخصیت تیم‌تان، بازی به ابتدای مرحله نمی‌رود و از چک‌پوینتی، با شخصیت‌های باقی‌مانده می‌توانید بازی را ادامه دهید. با مرگ تمامی شخصیت‌های تیم‌تان، تعداد جان‌های مشخصی دارید که بعد از اتمام کامل آنها، بازی به مرحله اول می‌رود. برای کاهش این چالش که خاص آثار دهه هشتاد و نود میلادی بود و این روزها باوجود ساده‌تر شدن بازی‌ها، دیگر چندان خریدار ندارد و به همین دلیل، سازنده‌ها مود ساده‌ای را نیز در بازی قرار داده‌اند که تفاوتش در بی‌نهایت بودن جان‌هایتان است؛ به این‌صورت که درجه سختی مبارزات هیچ تفاوتی نکرده، ولی دیگر نیازی نیست نگران تعداد جان‌های تیم‌تان باشید و با خیال راحت می‌توانید همه‌شان را به کشتن بدهید و باز از چک‌پوینت بازی را شروع کنید. بازی هشت مرحله دارد و در قیاس با شانزده مرحله کسلوینیای سوم، این عدد نصف شده، این مساله، حتی در تکرار چندباری بازی، مقداری زمان به‌طور کلی پنج پایان برای بازی در نظر گرفته شده که مشاهده و به‌دست آوردن تمامی‌شان خالی از لطف نیست.گیم‌پلی را بیش از اندازه کوتاه ساخته و نسبت‌اش با قیمتی که به آن اختصاص داده‌اند چندان هم‌خوانی ندارد. قصه BloodStained: Curse Of The Moon مشابه «نفرین دراکولا» چند پایان دارد، هنگام بازی، اگر «زانگتسو» با سه شخصیت دیگر بازی حرف بزند، آنها به وی می‌پیوندند و در سفرش همراهی‌اش می‌کنند، ولی اگر آنها را بکشد، تا مرحله آخر تنها خواهد بود و بسته این انتخاب، تفاوت‌هایی در بازی به‌وجود می‌آید. در بازی اگر تمامی چهار شخصیت را در تیم‌تان داشته باشید، بعد از اتمام بازی، حالتی تازه به نام Nightmare باز می‌شود که ادامه قصه بازی محسوب می‌شود. مراحل همان است و مجدد باید از اولین فصل بازی را شروع کنید، ولی اعضای تیم‌تان را از همان ابتدا دارید. به‌طور کلی پنج پایان برای بازی در نظر گرفته شده که مشاهده و به‌دست آوردن تمامی‌شان خالی از لطف نیست. سازنده‌ها برای اینکه این ادای دین به آثار درخشان رترو و قدیمی کامل شود، چندی از روی اعصاب‌ترین مکانیک‌های آنها را نیز وارد BloodStained: Curse Of The Moon کرده‌اند. اولی به عقب پرت شدن بعد از ضربه خوردن که عامل بسیاری از مرگ‌های بیهوده و اعصاب خردکنی است که در این قبیل بازی‌ها رخ می‌دهد و سازنده‌ها نیز تا توانسته‌اند سعی کرده‌اند که حق مطلب را در خصوص این ویژگی رعایت کنند و یک دل سیر شما را به این شیوه بکشند، ویژگی دوم نیز پرش‌های مسخره‌ای است که موقع جلو پریدن می‌کنید و در محیط‌هایی که زیرپای‌تان خالی است، مرگ را چندان از خود دور احساس نخواهید کرد. البته، سازنده‌ها مکانیک به عقب پرت شدن را در مود ساده غیرفعال کرده‌اند و تا دل‌تان بخواهد می‌توانید در این مود، به چالش‌های اعصاب خردکن کلاسیک‌ها پوزخند بزنید. گرافیک بازی نیز تماما به مدل بازی‌های NES کار شده و از همان رنگ‌بندی و کیفیت طراحی بهره می‌برد. موسیقی‌ها نیز یادآور اصوات صوتی ساده و دوست‌داشتنی آن دوره هستند و شاید در حد و اندازه موسیقی متن‌های به‌یاد‌ماندنی مجموعه کسلوینیا نباشند، ولی در انجام وظیفه خود و افزایش هیجان و جذابیت بازی نقش موثری ایفا می‌کنند. BloodStained: Curse Of The Moon اثری تماما کلاسیک است و ادای دینی آشکار است به یکی از بهترین‌های این سبک؛ سرگرم‌کننده است و با حضور حالت ساده، برای بازیبازان این دوره نیز قابل تحمل است و خستگی و چالش کلافه‌کننده عناوین قدیمی را ندارد. کوتاه بودن نسبی بازی و حجم کم‌اش آن را به زنگ تفریحی بسیار مناسب برای اوقات خستگی و بیکاری بدل می‌کند. حتی اگر از طرفداران عناوین کلاسیک و منبع الهام این اثر هم نیستید، یک فرصتی به «نفرین ماه» بدهید، مقداری دل کندن از این گرافیک‌های فک‌انداز و سروصداهای تمام ناشدنی‌شان و برگشت به روزهای سادگی و شروع، برای خودش لطف خاصی دارد. Resolution Platform: PC – Score: 8 out of 10 BloodStained: Curse Of The Moon pays tribute to the retro/ classic version of the game and takes its experience to a new level. Even if you are not a fan, give BloodStained: Curse Of The Moon a try not only because it is entertaining, because it takes you back to the days in which graphics were not everything. (نقدی که مطالعه کردید، نسخه‌ی منتقدین بازی Bloodstained: Curse Of The Moon بود که توسط ناشر آن یعنی Inti Creates برای دنیای بازی ارسال شده است.) نویسنده علی فتح‌آبادی پی سی گیمینگ (PC Gaming)کسلوانیا (Castlevania) مقالات بازی دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخبرای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
