نقد بازی Dirt Rally 2.0

عنوان Dirt Rally 2.0 که دومین عنوان از مجموعه‌ی رالی Dirt است، توسط شرکت «کدمسترز» Codemasters که ید طولایی در ساخت عناوین ژانر مسابقه‌ای یا Racing دارد، ساخته و منتشر شده است. عنوانی که مانند نسخه‌ی اول بر شبیه‌سازی مسابقات رالی خاکی و پیست آسفالت تمرکز دارد. در ادامه با آخرین مقالات بازی و نقد بازی Dirt Rally 2.0 همراه دنیای بازی باشید.

ماشین خانم دکتر

اولین چیزی که در مواجهه با Dirt Rally 2.0  یا به اختصار DR2 خودنمایی می‌کند، توجه بازی به فیزیک ماشین‌ها و شبیه‌سازی شرایط واقعی رانندگی است. در DR2 دیگر خبری از ترمز دستی کشیدن سر پیچ‌ها نیست و باید مانند یک راننده‌ی رالی واقعی با حساب و کتاب پا روی گاز و ترمز بگذارید. نقشه هم از بازی حذف شده و باید به راهنمایی‌های همراه خود برای مسیریابی گوش دهید که باعث می‌شود بیشتر از قبل در نقش راننده فرو بروید. در کنار حذف نقشه، شاهد اهمیت دادن بیشتر به فیزیک ماشین‌ها و تخریب‌پذیری آن‌ها هستیم که اگر تنظیمات بازی را در حالت شبیه‌سازی کامل قرار دهید، با یک برخورد می‌توانید پرونده‌ی ماشین‌تان را ببندید!
اولین کاری که بازی به محض ورود از شما می‌خواهد درست کردن آوارتان با اسم و مشخصات مد نظرتان است که جز نام کاربری که انتخاب می‌کنید بقیه هیچ تاثیری در روند بازی نداشته و صرفا امکانی بلااستفاده و تجملاتی است! سپس به منوی اصلی بازی راهنمایی می‌شوید که ساده اما در عین حال کاربردی و خوش دست است. شاید برای‌تان سوال پیش آید که چرا درباره‌ی منوی اصلی بازی نوشتم که در جواب باید بگویم این سادگی باعث می‌شود تا هر چه سریع‌تر به تمام بخش‌های مختلف بازی دسترسی داشته باشید و سرعت عمل آن نمی‌گذارد تا درگیر لودینگ‌های طولانی و زجر‌آور شوید که برای عنوانی با محتوای کم اما متفاوتی چون DR2 نکته‌ی مثبتی است.

بر لب پیست نشین و گذر عمر ببین

در مود Historic می‌توانید دوران طلایی رالی را از آغاز (دهه‌ی ۶۰ میلادی) تا امروز بازسازی کنید و با همان ماشین‌ها و در همان ترک‌ها مسابقه دهید. در بخش FIA World Rallycross Championship باید از پس موانعی که در مسابقات واقعی رالی طراحی شده‌اند بگذرید و به نوعی با رانندگان واقعی این در بخش تک‌نفره انتخاب‌های زیادی برای بازی در اختیارتان قرار نمی‌گیرد و شاید این مهم‌ترین نقطه ضعف بازی باشد. رشته ورزشی رقابت کنید. در بخش Custom می‌توانید مسابقات تکی یا قهرمانی (Championship) بسازید و به صورت تک‌نفره یا همراه با دوستان آن‌ها را تجربه کنید. و در نهایت آخرین بخش Time Trial است که در آن وظیفه شما رسیدن به خط پایان در مدت زمانی معین و ثبت رکورد است. همان‌طور که خواندید هیچ‌کدام از این بخش‌ها جدید نیستند و به وفور در دیگر عناوین این ژانر بارها آن‌ها را تجربه کردیم و DR2 با توجه به بستری که انتخاب کرده یعنی مسابقات رالی می‌توانست دایره‌ی رویدادهای متنوع‌تری را برایمان تدارک ببیند که این‌طور نیست. همچنین می‌توانید در بخش آنلاین بازی به‌همراه دیگر بازیکنان تیم تشکیل دهید و گاراژ بسازید و در رویدادها شرکت کنید اما چه توفیق که وجود این قسمت هم نمی‌تواند بازی را از لختی محتوا و متعاقبا تعداد ساعات کمی که پای آن می‌گذارید نجات بدهد! از لحاظ تعدد ترک‌ها یا همان پیست‌های مسابقه وضع DR2 خوب است و می‌شود در نقاط مختلف دنیا مانند آرژانتین، استرالیا، اسپانیا، بلژیک، نروژ و غیره مسابقه داد. کلاس اتومبیل‌هایی که در بازی حضور دارند هم از H1(FWD) تا Rally GT و R5 متغیر است و شرکت‌هایی مانند مینی کوپر و پزو و فولکس واگن و سوبارو با ماشین‌هایشان در DR2 حضور دارند.

رنگ گوجه‌ای، قاب دور سفید، چشم‌ زخم و دیگر هیچ…

گرافیک بازی در یک کلام متوسط است؛ آن‌هم با استانداردهای نسل قبل! نمای دورن کابین ماشین‌ها یا همان Cockpit بسیار بد و کم جزئیات طراحی شده و فرقی نمی‌کند کدام ماشین را انتخاب کرده‌باشید؛ چون همه به یک اندازه زشت‌ هستند! کیفیت بافت‌های محیط اطراف هم در حد عناوین پلی استیشن ۲ و یادآور  «گرن توریسمو ۴» است. وضعیت افکت‌ها مانند دود و باران تا حدی بهتر است و جلوه‌ی طبیعی‌تری به مسابقات می‌دهد. اما با این‌همه کوتاهی در بخش گرافیکی بازی انتظار افت فریم نداشتم که آن‌هم به کرات نصیبم شد! لازم بذکر است که DR2 را روی پلی‌استیشن ۴ تجربه کردم و پس از مقایسه‌ی آن روی رایانه‌ی شخصی با کارت‌ گرافیک ۱۰۸۰Ti تفاوت چندانی نیافتم و از این نظر باید بابت بهینه‌سازی بازی به سازندگان تبریک گفت. شاید نورپردازی بازی تنها موردی باشد که یک تنه بار دیگر نواقص را به دوش می‌کشد. و دیدن اشعه‌ی خورشیدی که از لابه‌لای برگ درختان به شیشه‌ی ماشین می‌خورد حس خوبی به‌تان می‌دهد که متاسفانه برای لذت بردن بصری از عنوانی در این حد کافی نیست. تخریب‌پذیری ماشین‌ها، آن‌هایی که نمونه‌ی خارجی دارند، به دقت عناوینی مانند سری «فورزا» یا «گرن توریسمو» نیست اما در نوع خود قابل قبول است.
تنوع پیست‌ها از مناطق سبز و آفتابی شروع می‌شود، به نواحی خاکی می‌رسد و در آسفالت‌ تمام می‌شود و این مورد در کنار وجود آب‌ و هوای متغیر و زمان‌های مختلف در طول روز باعث می‌شود دست‌تان برای ساخت مسابقات مختلف، حداقل از لحاظ دیداری، باز باشد.

بوی اگزوز، صدای موتور

در بخش صدا با کار به نسبت آبرومندتری طرف هستیم. صدای موتور ماشین‌های مختلف با هم تفاوت دارد و به خوبی از وضعیت سلامتی آن خبر می‌دهد و می‌توانید با گوش دادن به آن بهترین لحظه برای تعویض دنده را دریابید. صدای همراه، که می‌توانید بین مرد و زن بودنش یکی را انتخاب کنید، هم از رانندگان واقعی قرض گرفته شده که فقط در مواقع لازم صحبت می‌کنند و اطلاعات می‌دهند و بر خلاف دیگر عناوین شبیه‌ساز شاهد وراجی آن‌ها در هر موقعیتی نیستیم. وضع در بخش موسیقی اما کمی فرق می‌کند. فقط در منوها و بین بارگزاری‌ها موسیقی پخش می‌شود و هنگام مسابقه باید با صدای موتور و محیط کنار بیایید؛ اما همین موسیقی منوها هم چیزی نیست که درگیرش شوید یا حتی در حداقل‌ترین حالت ممکن به آن گوش دهید! بر خلاف قطعات جَز سری گرن توریسمو و الکتریک سری فورزا در DR2 شاهد آش شله قلمکاری از سبک‌های مختلفی هستیم که قطعات آن سرسری و بدون دقت انتخاب شده‌اند.

Dirt Rally 2.0 عنوانی ساخته شده برای طرفداران سرسخت شبیه‌سازی رانندگی است. طرفدارانی که نه به گرافیک توجه‌ می‌کنند و نه به موسیقی و فقط با گیم‌پلی سروکار دارند. اگر از این دسته افرد هستید، باز هم Dirt Rally 2.0 با محتوای کم و ساده‌اش شگفت‌زده‌تان می‌کند!

Resolution

Platform: PS4 – Score: 5 Out of 10

If you are looking for a simulation on rally races, then Dirt Rally 2.0 is your choice. As long as you’re not into good visual presentation or soul-touching music, then it should satisfy you. But the moment you realize the game have so little of what it calls “content”, all your hopes for a mediocre experience are lost.

(نقدی که مطالعه کردید، نسخه‌ی منتقدین بازی Dirt Rally 2.0 بود که توسط ناشر آن یعنی Codemasters برای دنیای بازی ارسال شده است.)