ممنونم از شما که با ما همراه هستید دوست عزیز! نظرات قابل تاملی بیان کردید. چرنوبیل هنوز هم مرگباره، تا جایی که یک ساعت زندگی در این منطقه به اندازه یک سال زندگی در سایر نقاط جهان تشعشعات رادیواکتیو وارد بدن انسان میکنه! به نظر بنده مهم ترین عامل موفقیت چرنوبیل، بی ادعا بودن اونه. متاسفانه آثار بزرگ و پرمدعا، توقع مخاطب را بالا برده و به همین دلیل اغلب در محقق کردن اون شکست میخوره. همه که «هیدئو کوجیما» نیستن بتونن برای تمام آثارشون کلی تبلیغ و هیجان تحویل مخاطب بدن و سرآخر هم یک شاهکار بسازن! در خصوص اینکه انسان تشنه حقیقته، کمی با شما اختلاف نظر دارم. به نظرم انسان پیچیده تر از این حرف هاست. اما مطمئنا تشنه حقیقت نیست. به نظر من اغلب انسان ها ترجیه میدن دروغ های آرامش بخش بشنون تا حقایق تلخ! این امر در تمام جوانب زندگی ما مثل هنر، ورزش، علم و خصوصا سیاست آشکاره! ما همیشه به بهترین دروغگوها رای میدیم، چون میدونیم کسایی که حقیقتو میگن، هرگز نامشون هم به گوش ما نمیخوره؛ مثل امثال لگاسف که در زمان حیاتش خفه شد و ۳۰ سال پس از مرگش تازه اسمش به گوش جهانیان رسید! ما قهرمانان را دوست داریم، اما حاضر به پرداخت بهای قهرمان بودن نیستیم! در انتها هم از شما تشکر میکنم بابت این متن بلند بالایی که نوشتین. وجود مخاطبانی مثل شما که با نظراتشون مارو همراهی میکنن، هرچقدر هم انگشت شمار، حقیقتا خستگی نوشتن را از وجود آدم رفع میکنه. ۳۱ برای پاسخ، وارد شوید
با سلام خدمت همه دوستان. اول از همه تشکر میکنم از شما که برای اولین بار قبل از دیگر رسانه ها ما رو از وجود همچین شاهکاری آشنا کردید تا از ابتدا همراه این سریال باشیم و هر هفته برای قسمت بعدی اون لحظه شماری کنیم. چند ماه پیش در نقد فیلمی که در سایت توسط دوستان قرار داده شده بود گفتم چرا شما همش نقد و معرفی سریال یا فیلم های مزخرف و سطحی را قرار میدید و دوستان به شوخی گفتن برای اینکه شما را از وجود همچین آشغال هایی آگاه کنیم تا سراغ آنها نروید و وقتتون رو هدر ندین, خیلی خوشحالم که این دفعه کاملا برعکس بود و ما از طریق سایت با یه شاهکار آشنا شدیم. خب اول از همه به نظر من دلیل شاهکار شدن این اثر در این چند مورد میتونه خلاصه بشه: یک اینکه این اثر یک شبه مستند هست که فقط سی و خورده ای سال ازش میگذره و مخاطب میتونه از لحاظ بازه زمانی کاملا اون رو حس کنه. یک فاجعه تلخ که زمان زیادی از رخ دادنش نگذشته این احساس رو میتونه در مخاطب به بوجود بیاره که هر لحظه ممکنه فاجعه مشابه دیگری در زمان خود ما رخ بده مانند فاجعه اتمی فوکوشیما که در ۲۰۱۱ اتفاق افتاد و ابعاد اون هنوز ادامه داره و میشه گفت این اتفاق چیزی از چرنوبیل کم نداره حال با خود فکر کنید ( خدای ناکرده ) چنین اتفاقی در ایران خودمان رخ دهد, حتی فکر کردن بهش لرزه به اندام آدم میندازه. دو , علمی بودن وقایع داستان است , یعنی اینکه شما با یک حادثه مرموز یا خرافی که هیچ پایه علمی یا عقلانی ای نداره طرف نیستید بلکه شما با یک فاجعه کاملا علمی که بر اثر خطای انسانی بوجود اومده طرف هستید. سه اینکه , هنوز هم این فاجعه به پایان خود نرسیده و ادامه داره و هنوز هم شهر پریپیات جزو منطقه ممنوعه و خالی از سکنه هست و تشعشات رادیواکتیو هنوز در آنجا موجوده و ممکنه تا سالیان سال هم در اونجا وجود داشته باشه, این یعنی درک و مشاهده واقعه ی تاریخی .وقتی شما اثرات یک واقعه تاریخی رو مشاهده و لمس میکنید بدون هیچ تردید و اما اگری با اون همزاد پنداری میکنید. چهار , این اثر نشان داد که مردم تشنه واقعیت هستند, به قول لگاسف انقدر در دنیای ما دروغ وجود داره که دیگه تشخیص واقعیت و دروغ برای ما غیر ممکن میشه و در آخر همین دروغ ها بلای جان بشریت میشه. و اینگونه هست که یک شاهکار مثل بازی تاج و تخت در انتها نمره ۴.۳ رو میگیره و یه اثر معمولی امتیاز ۹.۷ ( البته مقایسه این دو سریال با هم شاید چندان درست نباشه ولی منظور بنده چیز دیگریست) در این سال ها گروه ها و افرادی بودند که به طور غیر قانونی به این منطقه سفر میکردند و یک تجربه استثنایی و بی بدیل رو برای خودشون رقم میزدند , احساس میکنم که بعد از این سریال خیل زیادی از گردشگران و ماجراجویان به این مناطق سفر خواهند کرد. خود من هم به شدت وسوسه شدم که در آینده سفری به چرنوبیل و پریپیات داشته باشم . منظور اینکه این اثر تاثیر عمیقی روی مردم گذاشته. همه ما چیزهایی در مورد چرنوبیل شنیده بودیم و در موردش می دونستیم حتی همین چند وقت پیش که سریال ۸۳-۸۶ deutschland رو نگاه میکردم به این حادثه پرداخته شد ولی این اولین بار بود که با این جزئیات به این قضیه پرداخته شد, خیلی ها مثل بنده روانه اینترنت شدیم تا از سیر تا پیاز قضیه سر در بیاوریم.این که شکافت یا همجوشی هسته ای چیست یا راکتور RBMKچگونه کار می کند و از چه اجزایی تشکیل شده, تشعشعات گاما چیست , یونیزه شدن چیست , و… من به قدری تحقیق کردم که الان میتونم تو سازمان انرژی اتمی استخدام بشم (شوخی ! ) و در آخر روایت کلی ماجرا,تمام سایت ها و منابع همگی مثل هم هستند و یک داستان رو روایت می کنن ولی در بینشون با منبعی آشنا شدم که منبع مورد ذکر پروفسور رافائل آروتیونیان از دید دیگری به قضیه نگاه کرده که اگه دوست داشته باشید میتونید اونو مطالعه کنید : با تشکر از دوستان ببخشید که سرتون رو به درد آوردم. ۶۰ برای پاسخ، وارد شوید
