نقد بازی Darkwood
Darkwood جدیدترین ساخته‌ی استودیوی Acid Wizard Studio، عنوانی در ژانر ماجرایی و ته مایه‌های ترسناک (Horror) و بقا (Survival) با زاویه دید بالا به پایین (Top-Down) و سبک بصری واقع گرایانه است که پس از تجربه‌ی ۲۰ ساعته‌ی آن قصد داریم بازی را از نقاط مختلف بررسی کنیم. با آخرین مقالات بازی و نقد و بررسی Darkwood با دنیای بازی همراه شوید.
من مرد تنهای شبم!
اتفاقات Darkwood از آنجایی شروع می‌شود که چشمان خود را در حالی باز می‌کنید که به یک صندلی با طناب بسته شده‌اید و روبرویتان مردی قرار دارد که مدام راه خروج از جنگل را می‌پرسد. این که این مرد و بقیه‌ی ساکنان اسرارآمیز این منطقه چه کسانی هستند و جنگل مخوف چه اسراری برای پنهان کردن دارد از نکاتی هستند که به مرور متوجه‌شان خواهید شد. روایت داستان بیشتر از طریق دیالوگ‌های بین شخصیت‌ها که هیچ‌کدام صداگذاری نشده‌اند انجام می‌شود اما هرازگاهی شاهد کات-سین‌های کم خرجی هستیم که در نقاط دراماتیک داستان سعی در بازگویی اتفاقات دارند. البته گهگاهی با افرادی روبرو می‌شوید که به پروتاگونیست بازی کمک می‌کنند یا ماموریت‌هایی را به او محول می‌کنند که هر کدام ویژگی‌های رفتاری خاصی دارند و از طراحی بصری خوبی نیز برخوردارند اما در قامت یک شخصیت جانبی صرف باقی می‌مانند و به غیر از ادای دیالوگی خاص که به رسیدن به ماموریتی خاص منتهی می‌شوند، کاربرد دیگری ندارند و به زودی از یاد می‌روند. بر اثر اتفاقی که در جنگل می‌افتد و برای جلوگیری از لو رفتن داستان قصد بازگویی آن را ندارم، ساکنین دنیای بازی شروع به تبدیل شدن به موجوداتی عجیب می‌کنند؛ موجوداتی که رویارویی با آنها شما را به قسمت بعدی و شاید مهم‌ترین ویژگی Darkwood می‌رساند.
نون و پنیر و باروت!
در Darkwood صرفه‌جویی و مدیریت منابع مهم‌ترین رکن بازی است. اتفاقات بازی در دو مرحله‌ی روز و شب جریان دارند. در روز وظیفه‌تان گشت و گذار و پیدا کردن منابع برای ساخت آیتم‌های دفاعی مثل تله یا سلاح است که تنوع خوبی دارند و می‌توانید از سلاح دستی و نیمه اتوماتیک گرفته تا بیل و تبر بسازید. و بخش دیگری از این گشتن‌ها صرف پیدا کردن چوب و آهن می‌شود که می‌توانید در و پنجره‌های پایگاهتان که خانه‌ای کوچیک است را با آنها چفت و بست کنید. در بازی افرادی هستند که می‌توانید منابع اضافی را با آنان معامله کنید یا بعضی از آیتم‌های به درد بخور مثل ساعت را بخرید که کمک می‌کند زمان دقیق روز را ببینید؛ البته زیاد دلتان را به فروشندگان خوش نکنید چون همین عمل گشتن دنبال وسایل جور واجور بهانه‌ای می‌شود تا مناطق مختلف بازی را کشف کنید و داستانک‌های جالبی را تجربه کنید. مثل همه‌ی عناوینی که از قواعد بقا پشتیبانی می‌کنند، اینجا هم شاهد حصور قدرتمند کوله‌پشتی (Inventory) و سر و سامان دادن آن به عنوان یکی از فعالیت‌های جانبی مهم هستیم. کوله پشتی را می‌توانید ارتقا بدهید و جای بیشتری برای ذخیره کردن چیزها باز کنید که ابتدای بازی از حیاتی‌ترین کارهایی است که باید انجام بدهید. اما همه‌ی این‌ها کارهایی است که در طول روز باید انجام دهید. اما شب چه؟
شب وقت دفاع است. حالا که تله‌های دفاعی را کار گذاشتید و در و پنجره‌ها را محکم بستید بهترین زمان برای رسیدگی به نیازهای شخصیت اولتان است. سلامتی از دست رفته را به او بازگردانید یا شروع به ساخت سلاح‌های جدید کنید یا با شخصیت‌های دیگر از طریق رادیو صحبت کنید؛ انتخاب با شما است. البته چرخه‌ی شبانه روز Darkwood وقت زیادی را در شب سپری نمی‌کند و محض پا گذاشتن به نیمه شب به صبح فردا هدایت می‌شوید و روز از نو و روزی از نو! در جنگل مخوف بازی هم افرادی دیگری مثل شما هستند که در خانه‌هایشان پناه گرفته‌اند و در سفرتان باید تصمیم بگیرید که قصد کمک به آنان با درست کردن و تقویت پناهگاهشان را دارید یا می‌خواهید با از بین بردنشان صاحب منابعشان بشوید که کمی بار اخلاقی به انتخاب‌هایتان اضافه می‌کند؛ هر چند که بازی اصلا مانوری روی آن نمی‌دهد و عذاب کشیدن از تصمیم پلیدتان را به ذهن و قوه‌ی تخیلتان واگذار می‌کند.
بیا بنویسیم روی خاک، روی برگ، روی جنگل سرد
دوربین Darkwood شاید اشاره‌ای باشد به دوران طلایی بازی‌های Rogue-like که با هر بار مردن شخصیت اصلی بازی از اول آغاز می‌شد و این روند به جنبه‌های بقا و تلاش برای زنده بودن، هر بار بیشتر از دور قبل، کمک می‌کرد. اما متاسفانه این زاویه‌ی دید که از بالا به پایین و به اصطلاح Top-Down است، و همراهیش با سرعت حرکت آهسته‌ی شخصیت تحت کنترل شما و همچنین قابلیت بلااستفاده‌ی حرکت دادن دوربین بدون تکان دادن شخصیت اصلی باعث می‌شود تا گرافیک ساده و گاهی زمخت Darkwood اصلا به چشم نیاید و همین زحمت کمی که بخش گرافیک و بصری تیم Acid Wizard Studio کشیده‌اند هم در خودنمایی مغفول بماند. بدتر از کیفیت پایین بافت‌های ساده‌ی بازی، انیمیشن‌های آن هستند. سخت است با افرادی همذات‌پنداری کنید که وقتی می‌دوند یا از روی چوبی می‌پرند شبیه سگی هستند که به جای چهار پا دو پا دارند! جلوه‌های بصری و افکت‌ها حداقل در این زمینه خودی نشان می‌دهند و می‌توان امیدوار بود که با دیدن افکت بخار یا آتش کمی چشم‌هایتان بین این همه زشتی آرامش پیدا کند! میان‌پرده‌ها اکثرا از طریق نمایش تصاویری ثابت روایت می‌شوند که هر چند طراحی و اجرایشان بد نیست، اما همگی یا سیاه و سیفد هستند یا بیش از حد دچار کلیشه‌ی Blair Witch Project هستند که همانا نشان دادن خط خطی‌های زیاد و نشان دادن مثلا دیوانگی حین طراحی آنان است. انگار که دیوانه‌ای که فقط در قاب فیلم‌های ترسناک هالیوودی و در سلولی زندانی است اقدام به کشیدنشان کرده است. مطمعنم حداقل چند بار در طول زندگیتان در دفتر درسی یا کتاب‌هایتان شروع به کشیدن تصاویری کرده‌اید، این‌ها همان عکس‌هایی است که در میان‌پرده‌های Darkwood نشان داده می‌شوند!
شب که می‌شه، از ترس تو، غزل غزل صدا می‌شم!
حداقل در بخش صدا و موسیقی Darkwood گلیم خودش را از آب بیرون می‌کشد. صداهای درون بازی، چه از برخورد با یک سنگ گرفته تا اره کردن تکه‌های چوب، با اینکه کمی اغراق شده هستند، اما به خوبی حس انجام آن عمل را القا می‌کنند و در فصاسازی بازی نقش مهمی ایفا می‌کنند. هر چند ای‌کاش در تنظیمات بازی گزینه‌ای وجود داشت تا صدای پای شخصیت اصلی هنگام راه رفتن روی چمن‌ها را کم کرد چون دست کمی از ابزار شنکجه‌های زندان گوانتانامو ندارد!
موسیقی Darkwood امیدوارکننده‌ترین بخش بازی است. با اینکه موسیقی حضور زیرپوستی در طول بازی دارد و دلیل آن هم این است که اگر در حال جست و جو و وسط جنگل باشید، شنیدن موسیقی می‌تواند شما را از تجربه‌ی آن حس درست و تنها ماندن دور کند. اما بهترین بخش هر روز زمانی است که موفق به از پشت سر گذاشتن موفق شب می‌شوید و موسیقی بازی مانند اشعه‌های خورشید هنگام طلوع اوج می‌گیرد و به روز بعدی امیدوارتان می‌کند. توصیه میکنم هنگام تجربه‌ی Darkwood حتما هدفون به گوش داشته باشید تا از موسیقی کم اما جذاب آن بیشترین بهره را ببرید.
Resolution
Platform: PS4 – Score: 3 out of 10
Darkwood lets you play in its creepy backyard while coming up with some illusionary horrors and terrors to scare you with. it’s a shame that it can not deliver all of its potential and fail to give you any thoughts of bring scared.but managing your resources and building your own safe house is never been this pleasant, especially from a top-down view. The music manages to deliver the exact feeling of each moment and it is truly an accomplishment for an indie title.
(نقدی که مطالعه کردید، نسخه‌ی منتقدین بازی darkwood بود که توسط ناشر آن یعنی Acid Wizard Studio برای دنیای بازی ارسال شده است.)
