نقد بازی ۱۹۸X
امروزه، هر کسی تنها با صرف زمان چند دقیقه‌ای یا حتی چند ثانیه‌ای، امکان تجربه‌ی بازی‌های ویدیویی متفاوتی را دارد. اما زمانی شرایط به این شکل نبود! در خانه‌ها به ندرت دستگاهی برای انجام بازی‌های ویدیویی فراهم بود و وجود تنها چند بازی، حق انتخاب بسیار محدودی را به مخاطبین بازی‌ها می‌داد. در این مقاله می‌خواهم به نقد بازی‌ای بپردازم که قرار است ما را برای مدتی، به تاریخچه‌ی چیزی که الان در اختیار ما قرار دارد، ببرد! بازی ۱۹۸X، نام بازی مستقل استودیو Hi-Bit Studios است که چندی پیش برای کنسول‌های نسل هشتمی و رایانه‌های شخصی عرضه شد. طراحی پیکسل آرت بازی به همراه چند گیم پلی از بازی‌های دستگاه‌های آرکید دهه‌ی ۸۰ میلادی و در کنار داستانی که در بازی روایت می‌شود، از دیگر مشخصه‌های این بازی است. در ادامه با دنیای بازی همراه باشید تا در بازی ۱۹۸X به دوران بازی‌های آرکید دهه‌ی ۸۰ میلادی برویم.
بازی در مدت ۲ ساعت و روی PC بازی شده است.
آغازی که زود پایان یافت!
همان‌طور که از تیتر مشخص است، مخاطبین ۱۹۸x با یک بازی کوتاه طرف هستند؛ به طوری که ۱۹۸X قرار است یک بازی ۲ ساعته را به مخاطبین خودش ارائه دهد. همچنین قرار است تا این گیم پلی کوتاه، با داستانی سطحی همراه شود. داستانی که اشاره کردن به آن، بازگو کردن تمام داستان بازی است! داستان سطحی اما آشنای بازی از جایی شروع می‌شود که شخصیت اصلی بازی به دنبال رهایی و جدا شدن از دنیای واقعی است؛ جایی که استرس‌ها، تصمیمات، خستگی‌ها و دیگر مواردی که همه‌ی ما از آنها اطلاع داریم، می‌تواند هر کسی را از پای در بیاورد! راه حلی که شخصیت اصلی بازی ۱۹۸X پیدا می‌کند، بازی‌های ویدیویی است. او هر چند وقت یکبار به سراغ کلوبی با چندین دستگاه آرکید می‌رود و به بازی کردن با دستگاه‌ها مشغول می‌شود. این چند خط، تمام داستان بازی است! اما نوع روایت داستان بازی، مانند داستان چند خطه‌ی آن، سطحی نیست. کارگردانی زیبای کات سین‌ها و طراحی فوق‌العاده زیبای پیکسل آرتی آن، اتمسفر بسیار جذابی را برای روایت داستان می‌سازد؛ اتمسفری که پس از پایان بازی، همچنان دوست دارید روایاتی را در آن شاهد باشید! همچنین، صدای جوان و طبیعی شخصیت اصلی بازی، قرار است تا تنها راوی داستان بازی باشد. متاسفانه هیچ زیرنویسی در بازی وجود ندارد و شنیدن تنها راه ارتباط برقرار با دیالوگ‌های شخصیت اصلی بازی است.
گیم پلی بازی یا بازی‌ها؟!
با توجه به داستان بازی، گیم پلی با همان بازی‌های دستگاه‌های آرکید تعریف می‌شود! به صورت کلی، بازی دارای یک گیم‌پلی مشخص یا در سبکی خاص نیست؛ چرا که همان بازی‌های دستگاه‌های آرکید هستند که گیم پلی بازی را مشخص می‌کنند. ماشین مسابقه، مبارزه در خیابان‌ها و دیگر بازی‌های موجود در دستگاه‌های آرکید درون بازی، عملا باعث شبیه‌سازی شدن حس انجام بازی‌های آرکید دهه‌ی ۸۰ میلادی می‌شود. این شبیه‌سازی از نوع گیم‌پلی بازی‌ها تا افکت‌های به کار رفته درون آنها، نمایان است. همین موضوع باعث می‌شود که در هر کدام از بازی‌ها، موسیقی‌های متفاوت و متناسب با آن بازی را بشنویم؛ قطعاتی که هر کدام از آنها، شما را به خاطرات زمان‌های دورتان می‌برد. همچنین لازم به ذکر است که امکان تجربه‌ی دوباره‌ی هر کدام از بازی‌ها پس از به اتمام رساندن آنها، برای شما فراهم است. به صورت کلی، گیم‌پلی و موسیقی هر کدام از بازی‌های درون ۱۹۸X، تماما مانند بازی‌های دستگاه‌های آرکید دهه‌ی ۸۰ میلادی طراحی شده‌اند و در مجموع، قرار است تا فضای آن دوران را برای شما تداعی کنند.
بازی ۱۹۸X با وجود مشکلاتی که به همراه دارد، توانسته است تا در همین مدت کوتاه ۲ ساعته‌ی خود، تجربه‌ی خوبی را به شما بدهد. از تجربه‌ی آشنا شدن مخاطبین بازی‌های ویدیویی با بازی‌های دهه‌ی ۸۰ میلادی گرفته تا تجربه‌ی روایت یک داستان در اتمسفر جالب پیکسل آرتی؛ اما با این وجود نمی‌توان مشکلات آن را نادیده گرفت چرا که بعضی از آنها، جوابگوی انتظارات مخاطبین بازی نیست. در نهایت، اگر از این سبک از بازی‌ها خوشتان می‌آید و می‌خواهید به دنیای دستگاه‌های آرکید دهه‌ی ۸۰ میلادی بروید و ۲ ساعتی خود را سرگرم کنید، ۱۹۸X می‌تواند انتخاب مناسبی برای شما باشد.
Resolution
Platform: PC – Score: 7 out of 10
Even though flawed, 198X manages to deliever a decent experience throughout its 2-hour length. From a tale of reminiscence, about the 1980s, and how gamers from that time got to be acquainted with video games, to a story about youth, 198X’s amusing tale cannot be simply ignored. That said, the game has major flaws, ones that cannot be neglected. If you happen to miss the 1980s games, 198X is a must for you.
(این نقد بر اساس نسخه منتقدین بازی نوشته شده که توسط Hi-Bit Studios در اختیار دنیای بازی قرار گرفته است.)
