دومین بسته الحاقی داستانی بازی We Happy Few به نام Lihghtbearer به تازگی عرضه شده و میتواند طرفداران این مجموعه را برای مدت کوتاهی سرگرم کند. لایتبیرر نسبت به دی ال سی داستانی قبلی این بازی (تحت عنوان Roger & James in They Came From Below) رنگارنگتر، از لحاظ درجه سختی راحت تر و البته کوتاهتر است. که البته داستان آنها ارتباطی با یکدیگر ندارد. با آخرین مقالات بازی و نقد بسته الحاقی Lightbearer از بازی We Happy Few در دنیای بازی همراه ما باشید.
شهرت، محبوبیت زیاد و دردسرهایش
شما در نقش Nick Lightbearer سوپراستار موسیقی راک هستید که روی تخت هتلی و در کنار «ورجیل»، مدیربرنامهی خود از خواب بیدار میشوید.
«نیک» با حالتی گنگ و مَنگ خطاب به ورجیل میگوید که آیا دیشب خوش گذشته است؟ ناگهان متوجه میشود که ورجیل به یک موش سخنگو تبدیل شده است! یا اینکه دچار توهم شده که ورجیل به یک موش سخنگو تبدیل شده است. موش (ورجیل؟) در پاسخ به نیک میگوید: «یادت رفته منو اخراج کردی؟ من مدیربرنامهات نیستم، مدیر برنامهی سابقتم.»
نیک به وخامت اوضاع پی میبرد و متوجه میشود که تحت تاثیر مواد توهمزا دچار وَهم و فراموشی شده و چیزی از اتفاقات شب گذشته به خاطر نمیآورد؛ سراسیمه به سمت قرصهایش میرود. در همین حین یکی از کارمندان هتل مرتبا در اتاق نیک را میکوبد و اسم نیک لایتبیرر را صدا میزند. نیک ناگهان متوجه میشود که لباسش نیز به شدت خونآلود است.
کارمند سمجِ هتـل اما، بیخیال نمیشود و تهدید میکند درصورتی که جناب لایتبیرر درب اتاقش را باز نکند، به کمک ماموران حراست هتل، به زود داخل اتاق میشوند.
نیک یک مبل راحتی بزرگ پشت درب قرار میدهد تا کمی زمان بخرد و بتواند از راه دیگری از هتل فرار کند. از همین لحظه کنترل نیک لایتبیرر در دستان شما قرار میگیرد. او هنوز نمیداند تحت تاثیر قرصهای روانگردان و توهمزا واقعاً مرتکب قتــل شده یا دچار توهم شده است.
شروع داستان بازی کمی گیج کننده و غیرواضح است؛ به خصوص که اتفاقات سوررئال نیز در داستان رخ میدهد. اما از آنجایی که خود نیک لایتبیرر نیز نمیداند دقیقا چه اتفاقی افتاده است، با این گیج کنندگی داستان همخوانی دارد. چیزی شبیه به فیلم Memento، ساختهکریستوفر نولان. داستان لایتبیرر در سه روز اتفاق میافتد که نیک هر روز در کنار یک نفر در همان اتاق و همان هتل از خواب بیدار میشود و باید با استفاده از سرنخها و ماجراجویی از راز این قتل پردهبرداری کند.
از آنجایی که مدت زمان این DLC بسیار کوتاه است (میتوان آن را ظرف مدت ۲ ساعت به راحتی به اتمام رساند) ریتم آهنگ اتفاقات داستانی بازی بسیار سریع است. مجموعا داستان Lightbearer برای یک DLC 2 ساعته قابل قبول و جذاب است.
گیتار من اسلحه من است!
گیمپلی بازی بسیار ساده و سر راست است؛ خبری از Craft کردن آیتم و المانهای نقشآفرینی در بازی نیست. لایتبیرر یک شوتر اول شخص بدون اسلحه است! سلاح نیک درواقع همان گیتارالکتریک اوست که قابلیتهای مختلفی دارد و در طول بازی نیز به آنها افزوده می شود.
با هر بار نواختن گیتار از تارهای آن به سمت دشمنان (که اینجا پاپاراتزیهای سمج نیک هستند!) سنگ یا همان Rock (وجه تسمیهی موسیقی راک و سنگ) پرتاب میشود؛ از سایر قابلیتهای گیتار میتوان به نواختن قطعهای خاص برای یک دشمن مشخص اشاره کرد، که با اینکار میتوان او را مسخ کرده و در مبارزات، برای شما و درمقابل سایر دشمنان به مبارزه بپردازد.
دیگر اسلحهی بازی که میتوانید در مبارزات از آن بهره بگیرید، یک جعبه حاوی تعداد نامحدودی دیسک است که میتوان آنها را به سمت دشمنان پرتاب کرد. کاربرد دیگر این جعبهی دیسک، در حل پازلهای بازی و پرتاب کردن آنها به سمت کلیدهای مشخص است.
در مجموع کلیت مبارزات و گانپلی (گیتارپلی!) بازی بسیار ساده و ابتدایی و البته متناسب با یک DLC دو ساعته طراحی شده است. بخش سکوبازی یا همان پلتفرمینگ بازی نیز به سادگی مبارزات بازی است که نهایتا به پرش از چند سکو و ارتفاع و حل پازل های ساده ختم میشود و فاقد پیچیدگی و دشواری خاصی هستند. به صورت کلی نیز ریتم گیمپلی بازی با توجه به مدت زمان کوتاه آن خوب و راضی کننده در آمده است.
رنگارنگ و چشمنواز
گرافیک لایتبیرر دقیقا همان چیزی است که پیشتر درWe Happy Few و بسته الحاقی اول آن شاهد بودیم که البته همین گونه نیز انتظار میرفت؛ مدلسازیها و فضاسازیهای اغراق آمیز مختص دنیای We Happy Few که میتوان به وضوح تاثیر آرت استایل عناوین بایوشاک و دیسآنرد را در آن مشاهده کرد، به همراه رنگبندی بسیار زیبا و پرجزئیات، تصاویری شبیه به یک Artwork را در هر قاب ثبت میکند. متاسفانه نرخ فریم بازی (در نسخهی PS4 Pro که نسخهی مربوط به نقد بازی است) اندکی ناپایدار بوده و در محیطهای بزرگتر و پرجزئیاتتر یا در مبازرات سنگینتر اندکی افت میکرد. این افت به ویژه در زمان چرخاندن دوربین بازی بیشتر به چشم میخورد. اما در کل به هیچ عنوان مسالهی بغرنج و عذاب آوری نیست و به تجربهی کلی بازی لطمهای وارد نمیکند.
موزیکال اکشن
از آنجایی که سلاح نیک لایتبیرر گیتار الکتریکاش است با نواختناش همواره صدای نُتهای آن شنیده میشود و ترکیب آن با موسیقی متن و دیالوگهای بازی، لایتبیرر را به عنوانی شلوغ و پر سر و صدا بدل کرده است؛ صداهای محیطی فراوان، فریادهای طرفداران که نام نیک را صدا میزنند و میگویند “نیییییک، با من ازدواج کن!!!” و ازین دست ابراز علاقهها، موسیقی متن دائمی بازی، به علاوه دیالوگهای پرشمار که با لهجهی غلیظ بریتانیایی ادا میشوند لایتبیرر را کمی گوشخراش کرده است.
اما در مجموع قطعات موسیقی بازی زیبا و شنیدنی هستند؛ نقطه اوج کار صداگذاری لایتبیرر، دوبلهی فوقالعاده حرفهای شخصیتهای اصلی بازی است. تنها ایراد این بخش همان میکس تمام صداها در همدیگر است که تقریبا در بسیاری از موارد خلط شده و نمیتوان از هیچ کدام بهره لازم را برد.
خلاصه، مختصر و مفید
We Happy Few – Lightbearer رسالت خود به عنوان یک محتوای قابل دانلود Stand-Alone را (که میتوان آن را بدون بازی کردن We Happy Few تجربه کرد؛ تنها کافی است وارد منوی بازی شده و از قسمت DLC لایتبیرر را انتخاب کنید) به درستی انجام میدهد.
اگر از کوتاهی لایتبیرر صرف نظر کنیم (که در مورد بستههای الحاقی قابل خرید فاکتور مهمی به شمار میرود) از تجربهی سه روز از زندگی یک سوپراستار موسیقی راک که درگیر ماجرای قتل شده به هیچ وجه احساس پشیمانی نخواهید کرد.
Resolution
Platform: PS4 – Score: 7 out of 10
We Happy Few – Lightbearer has done its job as a standalone DLC. Regardless of its short length, getting to experience a rockstar’s life first-hand is something that you will never regret.
(این نقد بر اساس نسخه منتقدین بازی نوشته شده که توسط Gearbox Publishing اختیار دنیای بازی قرار گرفته است.)