بررسی فیلم The Conjuring: The Devil Made Me Do It
فیلم «احضار: شیطان مرا وادار کرد»(The Conjuring: The Devil Made Me Do It) آخرین نسخه از سری فیلمهای محبوب احضار است که برخلاف دو نسخه اول نمی‌تواند مخاطبان را درگیر داستان و فضای ترسناک خود کند. با نقد و بررسی فیلم the Conjuring: the Devil Made Me Do It دنیای بازی را همراهی کنید.
معرفی فیلم احضار: شیطان مرا وادار کرد
اگر اهل تماشای فیلمهای ترسناک باشید حتما با سری فیلمهای احضار یا The Conjuring آشنایی دارید. داستان فیلمهای این مجموعه سینمایی درباره یک زوج به نام‌های ادوارد وارن و لورن وارن است که در دهه‌های ۶۰ تا ۸۰ میلادی درباره پرونده‌هایی با مضامین فراطبیعی و نیروهای شیطانی به تحقیق و بررسی می‌پرداختند. این زوج در طول فعالیت خود پرونده‌های مهمی را بررسی کردند که می‌توان عروسک آنابل را مهم‌ترین پرونده آن‌ها معرفی کرد. در سال ۲۰۱۳ نخستین فیلم مجموعه سینمایی احضار The Conjuring به کارگردانی «جیمز وان» تهیه و اکران شد که بسیار مورد استقبال واقع شد. پس از موفقیت این اثر قسمت دوم این مجموعه نیز در سال ۲۰۱۶ روی پرده سینماها رفت که بازهم مورد توجه واقع شد و بسیاری از علاقه‌مندان ژانر وحشت را به وجد آورد. سومین نسخه از این مجموعه اخیرا با کارگردان، فضا و داستانی متفاوت اکران شد که نتوانست توجه هواداران این مجموعه و منتقدین را به خود جلب کند. در ادامه خواهیم گفت که به چه علت احضار: شیطان مرا وادار کرد از نظر فنی نسبت به دو فیلم قبلی این مجموعه در رتبه پایین‌تری قرار می‌گیرد.
بازیگران اصلی و ثابت سری فیلمهای احضار یا The Conjuring «پاتریک ویلسون» و «فرا فارمیگا» هستند که نقش «اد و لورن وارن» را در داستان مجموعه برعهده دارند. به‌عقیده بسیاری از منتقدین سینما بازی هنرمندانه این دو بازیگر یکی از دلایل موفقیت این مجموعه بوده است. درکنار ایفای نقش این دو بازیگر، یکی دیگر از مهم‌ترین دلایل محبوبیت این مجموعه سینمایی این است که روند داستانی فیلمهای آن درباره داستان‌ها و پرونده‌های واقعی جریان دارد که جذابیت این فیلم‌ها را دوچندان کرده است. سومین دلیل مهم در محبوبیت این مجموعه بدون شک کارگردانی بی نقص جیمز وان است که در دو قسمت اول این سری هنر کارگردانی خود را به بهترین شکل ممکن نشان داد. یکی از دلایل ضعف احضار: شیطان مرا وادار کرد تغییر کارگردان آن است. «مایکل چاوز» که پیش‌تر فیلم ضعیف «نفرین لیورونا» را کارگردانی کرده بود، وظیفه کارگردانی سومین نسخه از سری احضار را برعهده دارد. او در این فیلم سعی کرده متفاوت عمل کند و امضای خودش را روی کار ثبت کند. با این که فیلم در هفته‌ی اول فروش خوبی داشت اما این متفاوت بودن به ضرر او تمام شده است. احضار ۳ به فیلمی بی روح تبدیل شده که طراوت خاص فیلمهای جیمز وان در آن دیده نمی‌شود.
داستان فیلم the Conjuring: the Devil Made Me Do It
داستان فیلم بر اساس یک پرونده‌ی واقعی در سال ۱۹۸۱ نوشته شده است. این داستان به کشته شدن «آلن بونو»، صاحب‌خانه‌ی «آرن چاین جانسون» به دست وی بازمی‌گردد. پیش از این اتفاق خانواده‌ی گلاتزل که در همسایگی جانسون زندگی می‌کردند، ادعا کرده بودند پسر ۱۱ ساله‌ا‌شان، «دیوید گلاتزل» توسط شیطان تسخیر شده است. جانسون هم پس از کشتن صاحب‌خانه‌اش مدعی شده تحت تأثیر شیطان بوده و حتی خاطره‌ای از ارتکاب قتل در ذهن ندارد! در جریان این پرونده همسر جانسون در تلاش بود تا قاضی را متقاعد کند که نقش شیطان در انجام جنایت را بپذیرد، اما این توجیهات برای دادگاه غیرقابل پذیرش و در نظر برخی مضحک بود و سرانجام آرن چاین جانسون به ۱۰ تا ۲۰ سال زندان محکوم شد. داستان فیلم ما را به درون این ماجرا می‌برد، جایی که اد و لورین وارن سعی دارند این پرونده مرموز را که با مسائل شیطان‌پرستی گره خورده، حل و فصل کنند.
نقد و بررسی فیلم The Conjuring: The Devil Made Me Do It
مایکل چاوز در احضار: شیطان مرا وادار کرد برخلاف دو نسخه اول، خود را محدود به یک فضای بسته نکرده و دوربین را به محیط‌های وسیع به مانند جنگل برده است. او سعی کرده در این فیلم در محیط‌های خارجی نیز ترس را به مخاطب منتقل کند اما جنس ترساندن او بسیار سطحی از آب درآمده است. او نمی‌تواند به مانند جیمز وان با رویکردی خلاقانه سکانس‌های پرتعلیق و پراسترس بیافریند. جیمز وان به دلیل مشغله کاری کارگردانی نسخه سوم را نپدیرفت، اما درنگارش فیلمنامه به «دیودید لزلی» و «مک گلدریک» کمک‌های زیادی کرد. با وجود اینکه جیمز وان در بخش فیلمنامه حضور پررنگی داشته اما این بخش دارای ضعف‌های چشم‌گیری است. فیلمنامه احضار: شیطان مرا وادار کرد از منظر جهان‌سازی و پرداخت درست شخصیت‌ها، چند پله نسبت به فیلمهای قبلی این سری پایین‌تر است. این در حالی است که ما در دو فیلم اول مجموعه احضار، شخصیت‌پردازی بهتری می‌دیدیم. برای مثال، قربانی اصلی این بار مرد جوانی است که توسط شیطان برای انجام یک قتل مامور شده است؛ این شخصیت به هیچ وجه نمی‌تواند خود را به مخاطب نزدیک کند و رابطه عاشقانه‌اش نیز به هیچ وجه ملموس نمی‌شود.
نویسندگان برای دور شدن از فرمول داستانی دو فیلم اول، احضار ۳ را به سمت یک فیلم جنایی سوق داده‌اند. این تغییر ژانر باعث شده که ما با چند سکانس تحقیقاتی و پلیسی متوسط و حوادث قابل پیش بینی روبرو شویم. این متفاوت عمل کردن نویسندگان باعث شده که ما با فیلمی روبرو شویم که نه به شکل جدی جنایی است و نه ترسناک! در این اثر ما شاهد ساده‌ترین تکنیک‌های وحشت‌آفرینی، همچون جامپ‌‌اسکر، با فرمول جنایی هستیم؛ چیزی که قبلا در این سری شاهدش نبودیم. جیمز وان در دو اثر قبل بجای ایجاد جامپ اسکرهای توخالی به سمت خلق سکانس‌هایی پرتعلیق می‌رفت و ترس را در درون مخاطب نهادینه می‌کرد. او با خلق کابوس‌هایی گاهاً شبه‌کارتونی، با اتکا به جلوه‌های بصری، مخاطب خود را تحت تاثیر قرار می‌داد. فیلم احضار: شیطان مرا وادار کرد فاقد سکانس‌های به یاد ماندنی در ژانر وحشت است. سکانس‌های ترسناک این فیلم هرگز نمی‌توانند مخاطب را به وجد بیاورند. شرور یا شخصیت منفی این قسمت نیز به شدت فراموش‌شدنی و بدون جذابیت است. هدف او اصلا مشخص نیست.
جمع‌بندی
احضار: شیطان مرا وادار کرد با ساختار فنی و روایی ضعیف خود بدون شک ضعیف‌ترین اثر از بین سه فیلم اصلی احضار است. قسمت سوم این سری به جای ساخت یک اتمسفر ترسناک، علاقه زیادی به ترکیب حوادث کلیشه‌ای در ژانر جنایی دارد. چاوز در رساندن مضمون فیلم خود نیز بسیاری مبتدیانه عمل می‌کند. اینکه هیچ عشقی به وجود نیاوری و توقع داشته باشی که مخاطب این عشق را عامل نجات شخصیت‌های داستان بداند، توهینی بیش نیست.
مطلب پیشنهادی: حقایق سری فیلمهای احضار
البته لازم به ذکر است که هرچند فیلم دارای نکات منفی فراوانی است، اما لحظاتی در آن وجود دارد که فیلم را از ورود به منجلاب آثار افتضاح ژانر وحشت نجات می‌دهد. یکی از این لحظات صحنه افتتاحیه آن است. این فیلم در صحنه آغازین خود به شدت بیننده را درگیر صحنه‌پردازی خود می‌کند، اما متأسفانه این روند در ادامه دنبال نمی‌شود. صحنه ابتدایی این اثر با ارجاع به فیلم شاخص The Exorcist یا «جن‌گیر»، اتمسفر رعب‌آوری را برای مخاطب می‌آفریند. سکانسی که دیوید روی تخت برای اولین بار با شیطان روبرو می‌شود نیز یکی از سکانس‌های خوب این فیلم به شمار می‌رود. در نهایت اگر به ژانر وحشت علاقه دارید شاید تماشای این فیلم بتواند نزدیک به دو ساعت شما را سرگرم کند. در غیر این صورت وقت خود را برای این فیلم هدر ندهید.
امیدواریم که از مطالعه بررسی فیلم The Conjuring: The Devil Made Me Do It لذت برده باشید. شما درمورد فیلم The Conjuring: The Devil Made Me Do It چه فکر می‌کنید؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما به اشتراک بگذارید.
