نقد و بررسی انیمه Monogatari Series: Off & Monster Season

وقتی برای اولین بار مشغول به تماشای ثانیه‌های آغازین انیمه Bakemonogatari بودم، هیچ به این موضوع فکر نمی‌کردم که قرار است مجموعه Monogatari به یکی از بهترین تجربیات من در دنیای انیمه تبدیل شود. حال این مجموعه با فصل جدیدی از اتفاقات و رویداد‌ها بازگشته است تا داستانی نو و تازه را روایت کند. برای نقد و بررسی انیمه Monogatari Series: Off & Monster Season با بخش انیمه وب‌سایت دنیای بازی همراه باشید.

فهرست نقد و بررسی انیمه Monogatari Series: Off & Monster Season

داستان و سناریو‌ها: نقد و بررسی Monogatari Series: Off & Monster Season

«مونوگاتاری» واژه‌ای ژاپنی به معنی «داستان» است؛ هر فصل از این مجموعه داستان‌های متفاوتی را برای مخاطب خود روایت می‌کند. عنصری که باعث می‌شود داستان‌ها در مونوگاتاری جذاب و دل‌نشین باشند، درخشش و گیرایی قلم با ظرافت «نیسیو ایسین» (Nisio Isin) است. او کلمات را با دقت بسیاری در کنار هم قرار می‌دهد و با ترفند‌های مختلف جملاتی می‌سازد که عمق آن‌ها مثال‌زدنی است.

پیش از آنکه سفری عمیق به داستان این انیمه داشته باشیم، لازم است که بدانید مونوگاتاری انیمه‌‌ای سناریو‌ محور است. روایتی که از درون افکار و کنش‌های شخصیت‌ها تغذیه می‌کند و با هر قدم، باعث می‌شود که مخاطب بیشتر از همیشه به این اثر علاقه‌مند شود.

این اثر با پیوندی هنرمندانه از ماجرا‌های فراطبیعی و مفاهیم روان‌شناسی، داستانی شگفت‌انگیز و با اصالت خلق کرده است که با چاشنی شوخی‌های بزرگ‌سالانه طعمی دل‌نشین را در ذهن مخاطب به جا می‌گذارد. این سه مورد با ظرافتی استادانه به هم دوخته شده‌اند، به نحوی که در هیچ لحظه‌ای احساس نمی‌کنید این عناصر، اضافی یا خارج از داستان باشند؛ هر چند که این مجموعه در برخی از فصل‌‌های گذشته این موضوع را نقض می‌کرد، اما در این فصل از انیمه به خوبی آن‌ را رعایت کرده است.

حال که صحبت از ظرافت سناریو‌‌ها و اصالت آن‌ها شده، بهتر است که بخشی جزئی از داستان این انیمه را با شما به اشتراک بگذارم تا درک بهتری از این اثر و سناریو‌های آن پیدا کنید. در یکی از قسمت‌های انیمه، وقتی «نادکو سنگوکو» (Nadeko Sengoku) به این واقعیت تلخ پی می‌برد که زمان کافی برای پیشرفت در طراحی مانگا‌های خود ندارد، در دل و ذهن او اندیشه‌ای خلاقانه شکل می‌گیرد. او تصمیم می‌گیرد که چهار نسخه متفاوت از خود را بر روی کاغذ طراحی کند و به کمک یکی از متخصصین موضوعات فراطبیعی، این چهار نسخه طراحی شده را به زندگی بیاورد.

در اولین قدم، انیمه تلاش می‌کند تا زندگی روزمره این شخصیت را با مسائل فراطبیعی پیوند بدهد، اما در گام بعدی، به عمق روح و روان نادکو سفر می‌کند و تلاش می‌کند با تحلیل‌های درونی‌تر از این شخصیت، به داستان او روحی تازه ببخشد.

این چهار نسخه متفاوت از نادکو، به دلیل مخالفت‌ها و تنش‌هایی که به وجود می‌آید، علیه او اقدام می‌کنند و در برابر او قرار می‌گیرند. او باید بیاموزد که چگونه با این مشکلات، نه به عنوان موانع، بلکه به عنوان فرصت‌هایی برای رشد و شکوفایی بر‌خورد کند. در واقع، این چهار نسخه نادکو، نمایان‌گر وجه‌های دیگری از وجود او هستند. این تعاملات به او کمک می‌کنند تا بتواند با وجه‌های متفاوتی که در گذشته داشته است کنار بیاید، تا مسیر را برای ساختن آینده‌اش بهتر درک کند.

حال که در جریان این موضوعات قرار گرفته‌اید و می‌دانید که این انیمه چگونه موضوعات فراطبیعی و روان‌ شخصیت‌ها را ترکیب می‌کند، در آخرین قدم، انیمه با اضافه کردن طنز‌های بزرگ‌سالانه‌‌‌ای که ریشه در روان شخصیت‌ها دارند، فوت کوزه‌گری خود را اعمال می‌کند.

Monogatari Series: Off & Monster Season، پر‌شده است از این مدل‌ سناریو‌ها و اتفاقاتی که لحظه‌به‌لحظه انیمه را جذاب می‌کنند و باعث می‌شوند که بینندگان این اثر تشنه به شنیدن داستان‌های متفاوت شوند.

شخصیت‌پردازی و دیالو‌گ‌ها: بررسی انیمه Monogatari Series: Off & Monster Season

دیالوگ‌ و مونولوگ‌ها در این اثر بی‌معنا نیستند. کلمات و جملاتی که از زبان شخصیت‌ها بیان می‌شوند، هرکدام معنایی در خود دارند، قصه‌ای را روایت می‌کنند و همگی به دنبال یک هدف مشخص و نتیجه‌گیری از آن هستند، اما قبل از این‌که به آن‌ها بپردازیم، بهتر است که با گل داستان‌گویی این اثر آشنا شویم.

این انیمه یک داستان گسترده را دنبال می‌کند، اما بار و محوریت اصلی روایت آن بر دوش شخصیت‌پردازی افتاده است. به طوری که هر چند‌قسمت از این انیمه با اسم‌های شخصیت‌های مختلف آن نام‌گذاری شده است. هر کدام از شخصیت‌های اثر، هویت و جذابیت خود را دارند، جالب است که نیسیو ایسین، در بعضی مواقع حتی با سکوت این شخصیت‌ها، موضوعاتی کلیدی را در هویت آن‌ها به وجود آورده است.

بعضی از این شخصیت‌ها به نسبت فصل‌های پیشین پخته‌تر شده‌اند و برخی دیگر به علت‌های مشخصی که در داستان انیمه دلالت دارند، همان اشخاصی هستند که در فصل‌های گذشته بوده‌اند. هر کدام از این شخصیت‌ها، بخشی متفاوت از احساسات بیننده را تحریک می‌کنند، شاید به این دلیل باشد که نویسنده این اثر برای ساختن شخصیت‌ها، وجه‌های متفاوتی از وجود خود را در آن‌ها نهاده است.

شخصیت‌های این انیمه از افکار و نگرش خود، هیولاها‌ و مشکلاتی می‌سازند که در زندگی گریبان‌گیر آن‌ها می‌شوند، این نکته‌ای است که شخصیت‌های این اثر را به یادماندنی می‌کند؛ رویارویی با مشکلات و هیولا‌هایی که احتمالا همه ما در زندگی با آن‌ها مواجه شده‌ایم.

با فهم افکار و احساسات شخصیت‌ها به این حقیقت پی می‌بریم که تمامی دیالوگ‌ها و مونولوگ‌هایی که در داستان این اثر بیان می‌شوند، در راستای روایت قصه درونی آن‌ها شکل گرفته است. این دیالوگ‌ها تمام وجه‌های درونی و عمیق شخصیت‌ها را تحلیل و دلیل رفتار آن‌ها را توجیه می‌کنند.

به عنوان نمونه، انیمه در انتهای قسمت اول و هنگام نتیجه‌گیری از حوادثی که حول محور شخصیت «تسوکی‌هی آراراگی» و پیوند او با ققنوس رخ داده است، این جمله را با مخاطب انیمه در میان می‌گذارد.

«در حالی که مثل همیشه با من همانند یکی از عروسک‌هایش رفتار می‌کرد، کسی که گیج شده بود و فکر می‌کرد که تمام اتفاقات شب گذشته صرفا یک رویا بوده است، من بودم. اگرچه دلیل فراموشی او ساده بود؛ فشار روانی، پدیده‌ای که به آن آسیب روحی می‌گویند. حوادث گذشته به عواقب تبدیل می‌شوند و خود را در هسته درونی شخصیت حک می‌کنند . . . برای همین این زخم‌ها‌ باید ترمیم شوند. بله ققنوس حتی می‌تواند زخم‌های روحش را نیز ترمیم کند. دقیقا به همین دلیل است که آراراگی تسوکی‌هی هر قدر هم زمان بگذرد، توانایی یاد‌گیری ندارد و همیشه در حال تکرار است. همین‌طور که زمان می‌گذرد، به اشتباهاتش ادامه می‌دهد و نتیجه اشتباهش فقط گریبان اطرافیان او را می‌گیرد.»

در این مونولوگ، انیمه با در نظر گرفتن رویداد‌های فراطبیعی پیش‌آمده و هرچیزی که از آن به درون شخصیت تسوکی‌هی آراراگی مرتبط می‌شود، جمله‌ای ارائه داده است که می‌تواند ذهن مخاطب را برای مدتی درگیر کند و به علاوه آن، نتیجه‌ای گرفته است که به خوبی پرونده این بخش از داستان را می‌بندد.

اکشن و مبارزه در مونوگاتاری: نقد و بررسی انیمه Monogatari Series: Off & Monster Season

هر چند که داستان این انیمه به واسطه شخصیت‌ها و گفت‌وگو‌های آن‌‌ها روایت می‌شود، اما نباید این موضوع را فراموش کرد که مبارزه و سناریو‌های مرتبط به آن، یکی از لذت‌های متفاوتی است که مونوگاتاری به طرفدارانش هدیه می‌دهد. این ویژگی در این فصل نیز دیده می‌شود و اگر سه قسمت سینمایی از این مجموعه را خارج از معادله قرار دهیم، با یکی از جذاب‌ترین سناریو‌های مبارزه در این مجموعه رو‌به‌رو هستیم.

صحنه‌های مبارزه این انیمه در راستای پیش‌بردن همان سناریو‌های فراطبیعی ایجاد می‌شوند؛ اتفاقات مرتبط به تسوکی‌هی، نیازمند صحنه‌های جذاب مبارزه‌ای بود که به راحتی در ذهن مخاطب حک شوند و به‌علاوه آن، باعث شوند که انیمه آهنگ (Pacing) خود را به اوج برساند.

آهنگ در روایت: بررسی Monogatari Series: Off & Monster Season

Pacing یا همان آهنگ در داستان، مدیریت سرعت روایت و جریان آن را بر‌عهده دارد و تأثیر بسیار مهمی در تجربه بیننده می‌گذارد. این ویژگی مشخص می‌کند که داستان با چه ریتمی پیش‌ برود تا صحنه‌های آن جذاب‌تر باشند.

آهنگ خوب مونوگاتاری به دلیل ساختار بسیار کند آن، باعث شده است که روایت این انیمه بسیار انعطاف‌پذیر باشد. کند بودن آهنگ روایت در این انیمه به هیچ عنوان یک نکته منفی به حساب نمی‌آید و حتی باعث می‌شود که کیفیت لحظات آن بسیار ارزشمند باشند. به واسطه این رویکرد، لحظات اکشن از همیشه هیجان‌انگیز‌تر می‌شوند و صحنه‌های احساسی نیز به درون بینندگان نفوذ می‌کنند.

این انیمه با روش‌های متفاوتی توانسته است که آهنگ خود را نگه دارد، جذابیت سناریو‌ها، استفاده از دیالوگ‌های معنا‌دار، تصاویر زیبا و کارگردانی هنری این اثر، برخی از مواردی هستند که در جای درستی از انیمه قرار گرفته‌اند، به شکلی که هر وقت جای خالی یکی از آن‌ها را حس کنید ظاهر می‌شوند. جالبی ماجرا آن‌جایی مشخص می‌شود که این رویداد‌ها در محو‌ترین حالت خود اتفاق می‌افتند و به شکلی نیستند که یک‌پارچگی اثر را از بین ببرند.

مشکل از آن‌جا شروع می‌شود که برخی از قسمت‌های انیمه، کمی آهنگ ضعیف‌تری را به نسبت قسمت‌های قبل پیدا می‌کنند، اما ویژگی مثبت آن‌ها این است که پس از مدتی به روند همیشگی خود بر‌می‌گردند. در این انیمه، افت کیفیت آهنگ بسیار کم مشاهده می‌شود.

سبک هنری، طراحی بصری و موسیقی: انیمه Monogatari Series: Off & Monster Season

به جرئت می‌توان گفت که با یکی از زیبا‌ترین آثار صنعت انیمه مواجه هستیم. سبک هنری این اثر با استفاده از عناصر مختلفی توانسته است تصاویری را خلق کند که کمتر جایی نظیر آن‌ها را دیده باشیم. از مهم‌ترین ویژگی‌های سبک هنری این انیمه می‌توان به بک‌گراند‌های مینیمال آن اشاره کرد که با وجود سادگی توانسته‌اند چشمان مخاطب را به دست بیاورند.

این بک‌گراند‌ها با تمرکز بر اشکال ساده و استفاده از رنگ‌های درست، نخ روایت را در دستان خود می‌گیرند و به کمک ترکیب‌بندی معنا‌داری قدرت روایت‌گری خود را بهبود می‌بخشند. اولین نکته که هنگام تماشای این انیمه چشم شما را درگیر می‌کند، رنگ‌هایی هستند که هر کدام حس و حالی متفاوت را در اثر ایجاد کرده‌اند؛ برخی از آن‌ها آرامش صحنه را توصیف می‌کنند و برخی دیگر باعث می‌شوند که قلب ما سریع‌تر از همیشه به تپش بیوفتد.

انیمه سعی کرده است که در برخی مواقع با تغییر سبک هنری خود جلوه‌ای جدید را به اثر اضافه کند، از طراحی کلی سبک هنری شخصیت‌ها گرفته تا ترکیب‌ محیط‌های سه بعدی و شخصیت‌های دو بعدی، همگی در بهترین حالت ممکن اجرا شده‌اند.

با وجود دیالوگ محور بودن این انیمه، هنرمندان و انیماتور‌های آن، اثری را ارائه داده‌اند که بسیار از منظر فنی قوی است، انیمیشن‌های خوب در تمام لحظات مختلف انیمه حواس شما را به خود جلب می‌کنند.

در کنار تمام جذابیت‌های بصری که این اثر دارد، موسیقی آن به شکلی می‌نوازد که شما در هر لحظه‌ از انیمه فکر می‌کنید که در داستان ماجرا نقش دارید و این ویژگی با ترکیب عناصر دیگر، همانند طراحی بصری و کارگردانی بیشتر به چشم میاید.

کارگردانی

در کنار جادوی داستان‌سرایی بی‌نظیر نیسیو ایسین، کارگردانی این اثر نیز با در نظر گرفتن هویت شگفت‌انگیز داستان آن، همچون عضوی جدا‌نشدنی، به درک عمیق‌تر مخاطب از روایت کمک کرده و آن را به اثری فراموش‌نشدنی تبدیل کرده است.

همانند قلم نویسنده، کارگردان نیز درون شخصیت‌ها را نشانه گرفته است و با مهارت هر چه تمام‌تر، اعماق وجود آن‌ها را به تصویر می‌کشد. دو نکته وجود دارد که این موضوع را بیشتر از همیشه برای بیننده قابل درک می‌کند. یکی استفاده از نوعی تصویر چشمک‌زن که در اصطلاح عامیانه به آن Blinking Text می‌گویند و دیگری استفاده از صدا‌های بم و نویز‌دار است، که در واقع هر دوی این‌ عناصر به نوعی درون افکار و احساسات شخصیت‌ها را نشان می‌دهند.

برای توضیحات بیشتر در ارتباط با تصاویر Blinking Text باید به این موضوع اشاره کنم که این تصاویر لزوما متن‌ نیستند و می‌توانند چیز‌های متفاوت دیگری نیز باشند؛ Blinking Text همچون نوری زود‌گذر بر صفحه نمایش می‌تابد، این تصاویر چشمک‌زن نه‌تنها باعث ایجاد جلب‌‌توجه می‌شوند، بلکه در پیوند با دیالوگ‌ها و صحنه‌ها، احساسات درونی شخصیت‌ها را به تصویر می‌کشند. هنگامی که شخصیت‌ها درگیر تناقضات درونی هستند یا احساسی شدید را تجربه می‌کنند، این نوع تصاویر به ما اجازه می‌دهند تا به واقعیت درون آن‌ها پی ببریم.

به علاوه، مونوگاتاری با حرکت دوربین و استفاده از قاب‌های عجیب و غریب نیز شناخته می‌شود، قاب‌های نامتعارف و خلاقانه‌ای که فقط مختص به این اثر هستند.

اگر بخواهم به مواردی که کارگردانی این اثر را بهبود می‌بخشند اشاره کنم، موارد زیادی وجود دارند که بیشتر آن‌ها از حوصله این متن خارج هستند، اما این را بدانید که کارگردانی این اثر یکی از بهترین و خلاقانه‌ترین‌ها در صنعت انیمه‌ است.

نتیجه‌گیری

انیمه Monogatari Series: Off & Monster Season با داستان‌های جذاب، شخصیت‌پردازی عمیق و دیالوگ‌های معناردار، تجربه‌ای فراموش نشدنی را ارائه می‌دهد. ترکیب هنرمندانه عناصر فراطبیعی و روان‌شناسی، همراه با کارگردانی خلاقانه و طراحی بصری زیبا، این اثر را به یکی از بهترین‌های دنیای انیمه تبدیل کرده است.

سپاس از شما که با نقد و بررسی انیمه Monogatari Series: Off & Monster Season همراه با وب‌سایت دنیای بازی بودید، نظر شما در ارتباط این انیمه چیست؟