نقد و بررسی فصل دوم انیمه Oshi No Ko| تئاتر شونن

فصل اول انیمه Oshi No Ko، اثری بسیار سرگرم‌کننده بود که برخی از واقعیت‌های صنعت سرگرمی را به نمایش می‌گذاشت. این نشان‌دادن واقعیت‌ها، باعث شده بود که این انیمه بیشتر از یک سرگرمی باشد و تبدیل به چیزی شود که بیننده از ارزشمند بودن آن مطمئن گردد. آیا فصل دوم این اثر توانسته است که ارزش‌های خود را حفظ کند؟ با تیم انیمه وب‌سایت دنیای بازی همراه باشید تا در نقد و بررسی فصل دوم انیمه Oshi No Ko، به دنبال پاسخ این سوال بگردیم.

فهرست نقد و بررسی فصل دوم انیمه Oshi No Ko

سرگرمی واقعی: نقد و بررسی فصل دوم انیمه Oshi No Ko

یکی از ستون‌هایی که اوشی نو کو را می‌سازد، سرگرمی است. قبل از هر عنصر دیگری، سرگرم‌کننده بودن باعث حفظ کیفیت این اثر شده است. این انیمه همانند فصل اول، سعی می‌کند با تمرکز بر موضوعاتی که برای شخصیت‌ها مهم هستند، دغدغه آن‌ها را برای مخاطب باور‌پذیر کند. عوامل انیمه به خوبی هویت این اثر را فهمیده‌اند و با ایجاد روندی مناسب در نمایش سکانس‌ها، آهنگی (Pacing) ایجاد کرده‌اند که مخاطب را پای اثر می‌نشاند.

داستان اصلی این انیمه که مربوط به قتل یکی از مهم‌ترین شخصیت‌ها است، در این فصل به شکلی مناسب با روند عادی انیمه ادغام شده و یک تنوع جذاب را ایجاد کرده‌ است. فصل دوم انیمه Oshi No Ko، با پشت هم قراردادن اتفاقات مختلف، سرگرم‌کننده بودن خود را ثابت می‌کند. در ادامه نقد و بررسی فصل دوم انیمه Oshi No Ko به شخصیت‌ها و روند پیشرفت آن‌ها می‌پردازیم.

شخصیت‌پردازی: بررسی فصل دوم انیمه Oshi No Ko

سکانس‌های این انیمه، در بیشتر مواقع تنش شخصیت‌ها را نشان می‌دهند. شخصیت‌هایی که به دنبال پیشرفت در حرفه خود هستند و با تحلیل موقعیت‌ها، سعی می‌کنند تدبیری برای حل مسائل پیدا کنند. این تنش را می‌توان در مواقعی دید که شخصیت‌ها به گره‌ای خورده‌اند که با باز‌شدن آن، وجه تازه‌ای از مهارت‌های خود را کشف می‌کنند. این موضوع یک عنصر قصه‌گو است. به شکلی که جنس متفاوتی از هیجان را به بیننده منتقل می‌کند.

برای مثال، در ارتباط با صحنه‌های تئاتر، شخصیت «آکوا» به دنبال این بود که مهارت‌های بازیگری خود را با تمرکز بر نمایش احساسات اغراق‌آمیز ارتقأ بدهد. او بیشتر مواقع نقش شخصیت‌های آرام و خون‌سرد را بازی می‌کرد که با درون او شباهت‌های بسیاری داشتند. چالش ماجرا این جا است که باید در صحنه‌ای پر از احساس نقش خود را ایفا کند.

یکی دیگر از شخصیت‌ها که «کانا» نام دارد، با درمیان گذاشتن یک تکنیک با آکوا، او را راهنمایی می‌کند. کانا به آکوا می‌گوید که برای صحنه‌های احساسی، می‌تواند با تصور مرگ مادر و پدر یا عزیزان دیگر، به راحتی اشک بریزد. نکته‌ این است که مادر آکوا، در کودکی او جلوی چشمانش به قتل رسیده بود و تمام انگیزه‌های آکوا از آن اتفاق نشأت می‌گرفت. در این سناریو، انیمه با دوختن اتفاقات مهم‌ به هدف شخصیت‌، نه‌تنها باعث می‌شود که مهارت آکوا در بازیگری پیشرفت کند، بلکه سبب باز‌شدن گره‌ای از شخصیت او می‌شود. آکوا باید تلاش کند که با اتفاقات گذشته کنار بیاید و از آن‌ها به درستی استفاده کند.

صداپیشگی در اختیار داستان: بررسی انیمه Oshi No Ko

از آن جا که بیشتر شخصیت‌های این اثر هنرجویان بازیگری هستند، صدا و تغییر در نحوه صحبت‌‌کردن آن‌ها، یکی از مهارت‌هایی است که باید آن را به خوبی بلد باشند. در برخی از سکانس‌ها، شخصیت‌ها را مشاهده می‌کنیم که با تغییر لحن و رفتارشان در لحظه، بازیگر بودن خود را به نمایش می‌گذارند. به وضوح این ویژگی به دلیل توانایی‌های صدا‌پیشگان امکان‌پذیر شده است، اما مهم‌تر از آن، تصمیم کارگردان در نمایش این صحنه‌ها بوده است. نحوی که این ویژگی را به نمایش گذاشته‌اند، به وضوح با تغییر لحن عادی در روند همیشگی انیمه متفاوت است.

این ویژگی، به سادگی در لحن صداپیشگانی مانند «هان مگومی» در نقش کانا و «ایوامی ماناکا» در نقش «آکانه» دیده می‌شود و جالب است که در داستان نیز دلالت این عنصر قابل مشاهده است، به شکلی که شخصیت‌های دیگر به آن واکنش نشان می‌دهند. صداپیشگان به راحتی، از شخصیت‌های داستان اصلی به کاراکتر‌های یک تئاتر تبدیل می‌شوند و این دقیقا جذابیت ماجرا است.

شونن و صحنه تئاتر: انیمه Oshi No Ko

همانطور که در پاراگراف‌های قبل‌ به آن اشاره کردم، این انیمه هیجانی متفاوت را به مخاطب ارائه می‌دهد. فصل دوم انیمه Oshi No Ko، با هدف اجرای یک نمایش تئاتر آغاز می‌شود. تئاتری که قرار است اقتباسی از یک مانگا شونن محبوب به نام «توکیو بلید» (Tokyo Blade) باشد. قبل از اینکه به سراغ تحلیل نمایش برویم، بهتر است که نگاهی کوتاه به اتفاقات قبل از آن بیاندازیم.

قسمت‌های ابتدایی فصل دوم انیمه، تمرکز ویژه‌ای بر ایدئولوژی شخصیت‌ها در بازیگری دارند. برای نمونه سکانس‌هایی را مشاهده می‌کنیم که نحوه بازیگری شخصیت‌ها را تحلیل می‌کنند. این موضوع، زمینه‌ای در ذهن مخاطب می‌سازد که با پیش‌روی داستان نتیجه آن‌ها را مشاهده می‌کنیم.

وقتی که نوبت به صحنه تئاتر می‌رسد، اولین نکته‌ای که ذهن مخاطب را درگیر می‌کند، حس و حالی است که نمایش به بیننده انتقال می‌دهد. در ابتدا، تصویری را مشاهده می‌کنیم که مخاطب را به عنوان یک تماشاچی بر روی صندلی تئاتر می‌نشاند. این تصویر، حسی را ایجاد می‌کند که گویا قرار است نمایشی بی‌نظیر را مشاهده کنید.

در ادامه، زمانی که پرده‌ها کنار می‌روند و نمایش آغاز می‌شود، سکانس‌هایی را می‌بینیم که شخصیت‌ها مشغول به مبارزه هستند. این مبارزات درست مانند یک اثر شونن، حس و حالی هیجان‌انگیز ارائه می‌دهند، اما تفاوت ماجرا این است که خود مبارزات و اکشن‌ها نقش کمتری در هیجان صحنه ایفا کرده‌اند.

خالق اثر به این موضوع پی برده است که مبارزات نمایشی، نمی‌توانند جای یک مبارزه واقعی را بگیرند، به این دلیل نبرد را به جای دیگری برده است؛ ذهن شخصیت‌ها. انیمه با نشان دادن تحلیل‌ها و افکار درونی شخصیت‌ها، به نوعی یک Power System (یکی از اجزای شونن) را ایجاد می‌کند. نبرد آن‌ها، جنگی برای به دست آوردن نگاه تماشاچی است و تحلیل توانایی‌های بازیگری به آن‌ها کمک می‌کند که به هدف خود برسند.

در داستان‌نویسی، Power System قاعده‌ و عنصری قصه‌گو است که توانایی‌ و قدرت‌های شخصیت‌ها را تعریف می‌کند. این ویژگی باعث شکل‌گیری بخش مهمی از هویت یک داستان می‌شود. در انیمه Oshi No Ko مهارت‌های بازیگری یا حرفه‌های دیگر شخصیت‌ها Power System را شکل می‌دهند.

در نهایت، سناریو تئاتر به وسیله این ویژگی‌ها و نبوغ عوامل، توانسته است بهترین لحظات انیمه را شکل بدهد.

چاشنی واقعیت: انیمه اوشی نو کو

تمرکز انیمه اوشی نو کو بر این است که مخاطب را سرگرم کند، اما نباید فراموش کرد که دیدگاه واقع‌گرایانه به برخی از مسائل، باعث ایجاد تغییری در هویت این اثر می‌شود. در قسمت‌های ابتدایی، قبل از اجرای نمایش تئاتر، مانگاکای توکیو بلید به نمایش‌نامه‌ای که نویسنده تئاتر آن را نوشته است، اعتراض می‌کند. او به شکل سخت‌گیرانه‌ای نمایش‌نامه را تخریب می‌کند. چرا که به هیچ‌وجه هویت مانگا را حفظ نکرده است. مانگاکا با عوامل به مشکل می‌خورد و از آن‌ها می‌خواهد که کل نمایش‌نامه را باز‌نویسی کنند.

نظر این مانگاکا درست است، اما غروری که از خود نشان می‌دهد، رفته رفته تبدیل به یک مشکل می‌شود. او فکر می‌کند که تمامی نظرات او درست است و بقیه عوامل، دیدگاه اشتباهی را بروز می‌دهند. در این میان یکی از شخصیت‌ها که استاد این مانگاکا است، به او یادآوری می‌کند که فروتنی بخشی مهم از کار آن‌ها است. اکثر افرادی که به موفقیت می‌رسند، این موضوع را فراموش می‌کنند.

جدالی میان آن دو آغاز می‌شود؛ مانگاکای کم‌تجربه، اصرار بر این دارد که سخت‌گیری باعث خلق اثری بی‌نظیر می‌شود و در مقابل، استاد او که از اشتباهات گذشته درس گرفته است، به این موضوع اشاره می‌کند که بلند‌پروازی اصولی دارد و باید در چهارچوب به عمل بیاید. برخلاف مانگا که می‌شود به تنهایی آن را خلق کرد، این پروژه یک اثر گروهی است. نتیجه صحبت آن دو، به نمایش بی‌نظیر تئاتر ختم می‌شود.

تفاوت با فصل گذشته

آنچه که این فصل از انیمه را با فصل گذشته متفاوت می‌کند، لحظاتی هستند که داستان اصلی را پیش‌ می‌برند. در فصل اول، بیشتر تمرکز بر شخصیت‌های فرعی این اثر بود، اما در این فصل بخش رازآلود و جنایی داستان را نیز مشاهده می‌کنیم.

خیلی از سوالاتی که شخصیت اصلی در جست‌وجوی آن‌ها بود، پاسخ داده می‌شوند و از طرفی سوالات جدیدی به وجود می‌آیند که دلیلی برای دنبال کردن این اثر هستند.

از اتفاقات مهم فصل دوم انیمه Oshi No Ko، عوض شدن شخصیت اصلی است. در قسمت آخر وقتی که «آکوا» به دلایل مشخصی انگیزه‌های خود را از دست می‌دهد، بار داستان به شکلی مناسب بر دوش خواهر او، «روبی» میافتد. این موضوع پیچشی را در داستان ایجاد می‌کند که مخاطب را راضی نگه می‌دارد.

سبک‌ هنری

از ویژگی‌هایی که باید به آن اشاره شود، سبک‌ هنری و پیشرفت این انیمه از نظر کیفیت بصری است. در حالی که همان شیوه طراحی‌ فصل گذشته را مشاهده می‌کنیم، برخی از ویژگی‌ها بهبود یافته‌اند و باعث افزایش کیفیت در برخی از صحنه‌های این انیمه می‌شوند. البته این را در نظر داشته باشید که این استودیو شگرد جدیدی را استفاده نکرده و یک استاندارد را به وجود آورده است.

تفاوت سبک هنری با فصل گذشته، در پاشش افسارگسیخته رنگ‌ها مشخص می‌شود. زمانی که شخصیت‌ها مشغول به تمرین بازیگری بودند، تصاویری را مشاهده می‌کنیم که رنگ‌ها تنش صحنه‌ را بالا می‌برند.

انیمیشن‌های شخصیت‌ها در این فصل بهبود یافته‌اند و برخلاف فصل قبل، تصاویر کمتر ثابتی را مشاهده می‌کنیم. مبارزات نمایشی، نیازمند صحنه‌های پویا‌تر و روان‌تری بودند و انیمه توانسته است به خوبی آن را ارائه بدهد. درست است که با یک اثر شاهکار طرف نیستیم،‌ اما این انیمه توانسته است از کیفیت قابل‌قبولی برخوردار شود.

نتیجه‌گیری

فصل دوم انیمه Oshi No Ko توانسته است ارزش‌ها و جذابیت فصل اول را حفظ کند و برخی جنبه‌ها را بهبود ببخشد. سرگرم‌کننده بودن ستون اصلی این انیمه است، اما چاشنی مسائل واقع‌گرایانه حسی متفاوت را در اثر ایجاد می‌کند. به علاوه استفاده از مهارت‌های بازیگری شخصیت‌ها در ایجاد صحنه‌های پر‌تنش، هیجان این انیمه را بالا می‌برد

سپاس از شما که در نقد و بررسی فصل دوم انیمه Oshi No Ko همراه با وب‌سایت دنیای بازی بودید. نظر شما در ارتباط با این انیمه چیست؟