خانه » سینما و تلویزیون Box Office: پنـجـمـیـن جــانِ جانِ «جـان سـخـت» جـان داد × توسط bijan joker در ۱۳۹۱/۱۲/۰۴ , 13:00:51 65 تیتر را اینگونه بخوانید: پنجمین جان (=عمر) جان (=کارکتر فیلم) جان سخت (=اسم خود فیلم)؛ جان داد! باری دیگر با جدول پرفروش‌ترین فیلمهای آخر هفته‌ی سینماهای آمریکای شمالی در خدمتتان هستیم و این بار دیگر از قطار سینمایی دی بازی خبری نیست و مانند گذشته با موتورهای لاستیک پهنمان و به شکل گروهی به جاده می‌زنیم، در این هفته چهار فیلم تازه اکران شده Beautiful Creatures و Escape From Planet Earth و Safe Haven و A Good Day to Die Hard توانستند خود را در بین ۱۰ عنوان پر فروش اثبات کنند، که از این بین قسمت پنجم سری جان سخت توانست در صدر جدول قرار بگیرد. جدول Box Office این هفته به این شرح است: ۱- A Good Day to Die Hard – $24,834,845 – $33,073,961 2- Identity Thief – $23,674,295 – $70,962,080 3- Safe Haven – $21,401,594 – $30,230,512 4- Escape From Planet Earth – $15,891,055 – $15,891,055 5- Warm Bodies – $8,865,186 – $50,085,717 6- Beautiful Creatures – $7,582,595 – $10,124,912 7- Side Effects – $6,272,152 – $19,092,988 8- Silver Linings Playbook – $6,241,902 – $98,616,374 9- Hansel and Gretel: Witch Hunters – $3,513,410 – $49,742,205 10- Zero Dark Thirty – $2,995,899 – $87,924,567 از نکات مهم Box Office این هفته باید به فروش قسمت پنجم سری فیلمهای «جان سخت» اشاره کرد که نسبت به دیگر فیلمهای اکشن چند مدت اخیر و حضور ستارگان سینمای اکشن در آن‌ها، فروش بهتری را ثبت کرد و توانست در صدر قرار بگیرد، اما با وجود این که نسخه جدید فیلم، اولین قسمت از این سری در قالب سه بعدی و دوربینهای پیشرفته است، ولی نسبت به فروش آخر هفته قسمت چهارم نزدیک به ۹ میلیون دلار ضعیف‌تر عمل کرده است ( فیلم Live Free or Die Hard در سال ۲۰۰۷ در اولین هفته اکران فروش $۳۳,۳۶۹,۵۵۹ را به ثبت رسانده بود)، جالب است بدانید که هزینه‌ی ساخت قسمت پنجم ۹۲ میلیون دلار اعلام شده، در حالی که هزینه ساخت قسمت چهارم ۱۱۰ میلیون دلار بود. دومین فیلم موفق و تازه به اکران در آمده این هفته فیلم درام و عاشقانه Safe Haven با بازی Julianne Hough و Josh Duhamel توانست در رتبه سوم قرار بگیرد، همچنین انیمیشن Escape From Planet Earth همانطور که قابل پیشبینی بود در هفته اول اکران خود به مقامی بهتر از چهارم دست پیدا نکرد. فیلم دیدنی Django Unchained بعد از مدت هشت هفته از اکران خود از لیست خارج شد و در رتبه پانزدهم قرار گرفت، همچنین فیلم دلهره آور Mama (همچنان شانه به شانه دیگر فیلم Jessica Chastain یعنی Zero Dark Thirty) با ۳۷% افت فروش در مقام یازدهم ایستاد. فروش جهانی سه فیلم A Good Day to Die Hard و The Hobbit و ۰۰۷: Skyfall تا به امروز به ترتیب ۱۱۶ و ۹۶۰ و ۱,۱۰۸ میلیون دلار گزارش شده است. نویسنده bijan joker HEAVY RAIN + MORTAL KOMBAT + GRAND THEFT AUTO + GOD OF WAR + UNCHARTED + TEKKEN + RED DEAD REDEMPTION + MAX PAYNE + THE LAST OF US + LittleBigPlanet + DRIVER + STREET FIGHTER + The Neverhood + CRASH + HEART OF DARKNESS + PEPSIMAN یاد و خاطره Sunset Riders و Double Dragon و دونفره بازی کردنشان جاوید و پایدار... سینما و تلویزیون 65 دیدگاه ثبت شده است دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخبرای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید. ممنون از بردیا که این هفته زودتر منتظرش بودیم! در مورد باکس آفیس چیز خاصی نمیشه گفت، به غیر این که تبریک میگم به تهیه‌کنندگان فیلم Silver Linings Playbook که هنوز در بین ۱۰ تا هست. و جای خوشحالی داره. البته این که اثر سخیفی همچون WB (که چه بسا بگیم WC بهتر باشه) خیلی افت فروش نداشته تاثر برانگیزه. اما هفته‌ی گذشته فیلمهایی که دیده بودم رو ذکر نکردم تا این هفته یک پست پربار رو داشته باشیم. با فیلمهای ایرانی شروع میکنم: در جشنواره‌ی فجر امسال من فقط یک فیلم رو وقت کردم برم ببینم و به یکی دیگه هم که رفتیم ببینیم نرسیدیم! قسمت نبود! اون فیلمهایی که هم مشتاق بودم برای اکرانشون مثل حوض نقاشی و آسمان زرد کم عمق اینجا اکران نشد! از دیدن هیس! دخترها فریاد نمیزنند هم با نکاتی که بردیا گفت منصرف شدم. ۳۰۰۰ تومن هم ۳۰۰۰ تومنه! تنهای تنهای تنها یک فیلم درست، با قاعده و در بسیاری از جوانب هنرمندانه. با ارزش! نه به این خاطر که ویژگی‌هایی که گفتم رو داره، بلکه به این خاطر که از اساس ایرانیه. فیلمنامه کاملا ملی است. هیچ تناقض رفتاری بین شخصیت‌های فیلم نمی‌بینید. این خیلی خوبه. قصه در حمایت از ایرانه. توی فیلم چندین و چند بار نقدهای درستی به وضعیت فرهنگی هم میشه. که خیلی خوبه. فیلم طنز خوبی هم داره و این طنز اتفاقا اصلا باعث کاهش بار درام فیلم نمیشه. به موقعش فیلم می‌خندونه و به موقعش گریه میندازه. نمره‌ی من به این فیلم در میان فیلمهای ایرانی ۷۵ از ۱۰۰ است. خوابم میاد عطاران ما را می‌پیچاند. حرفی نمی‌زنم در مورد این فیلم. به نظرم خیلی بهتر از این میتونست باشه. فیلمنامه‌ی درستی نداره. اصلا شکل گیری قصه خودش حفره‌است. فقط شروع فیلم کمی هایپ کننده است. اما در ادامه این قدر این شخصیت کوبیده میشه که اصلا خوشایند نیست. متاسفانه اصلا از این فیلم خوشم نیومد. حتی از بازی اکبر عبدی … با این که خیلی خوب بازی کرده بود ولی زن نشده بود. یه همچین انتظاری داشتم من. نمره: ۳۰ از ۱۰۰ ——————– به سراغ فیلمهای خارجکی بریم. کلی فیلم ۲۰۱۲ ندیده داشتم. میخواستم خیلی طولانی در مورد هر کدوم توضیح بدم، اما فرصت نیست. میخواستم در مورد ایرادی که یکی از دوستان به ایر اطلس گرفتند توضیح بدم که اون هم فرصت نیست. فقط میگم که ارتباط هست و باید یه بار دیگه فیلم رو ببینند و روی شخصیت‌ها دقت کنند. ——————– Anna Karenina اثری بسیار خوب. دیدنی در بسیاری از جهات. رمان تولستوی به خوبی تبدیل به فیلم نامه شده و از این لحاظ خیلی خوشحالم. فقط فضاسازی فیلم اندکی غیر معقول بود. اون فضایی که تولستوی از روسیه ترسیم میکنه خیلی شدید تر و غلیظ تره. از لحاظ هنری، در فیلمبرداری و کارگردانی و بازی فیلم بسیار خوبه. نمره: ۸۰ از ۱۰۰ Flight این فیلم نمونه‌ی کامل یک فیلم با دغدغه است که مسئله‌ی فیلمساز بوده و از این باب ساخته شده. نمونه‌ی کامل اون چیزی که کارگردان‌های ایرانی سال‌هاست میخوان بهش برسن ولی توی شعار می‌مونند و هیچ وقت تبدیل به سینما نمیشه کارهاشون. یک فیلم اجتماعی سر پا که داره جامعه‌ی امریکایی رو که غرق در مشــ*روب و مواد مخدر و پـــ*ورن شده می‌کوبه. خیلی خوب بود فیلم. نمره: ۸۸ از ۱۰۰ Seven Psychopaths فیلم بدی نیست. اما خیلی خوب هم نیست. با این حال، از اون فیلمهایی که حوصله داشتین ببینید بد نیست. پایان خوبی هم داره. نمره: ۶۰ از ۱۰۰ The Paperboy فقط بازی نیکول کیدمن من رو به وجد آورد. از اون بازی‌های سخت بود. قبول کردن چنین نقشی راه رفتن روی لبه‌ی تیغه برای کیدمن و امثالش. اما چون داشت کم کم افت میکرد لازم بود که یه چنین نقشی رو بازی کنه. امیدوارم رو بیاد باز. خود فیلم، به نظر من متن خوبی داره، اما ساختار خوبی نداره. رمانی که فیلم از روش اقتباس شده پیچیدگی و یکپارچگی رو همواره داره ولی فیلم نداره. دیدن فیلم هم به افراد زیر ۱۹ سال توصیه نمیشه. خشن و بی پرواست. نمره: ۵۰ از ۱۰۰ The Perks of Being a Wallflower بسیار خوب. در بین فیلمهای امسال. بسیار عالی. برای فیلم اول یک نویسنده‌ی موفق ولی تازه‌کار. بسیار عالی. برای بازی اما واتسون و اون پسره که اسمش رو نمیدونم چیه (نقش اول) بسیار عالی. برای تبدیل قصه‌ای رمانتیک ولی دردآور به فیلمی به شدت رمانتیک و درگیر کننده. دیدنش به همه توصیه میشه. نمره: ۹۰ از ۱۰۰ Killing Them Softly فیلم خوبیه. متن فیلم خوبه. بازی براد خوبه اما یک نواخته. بازی سوپرانو (آخ ببخشید! گاندلفینی) هم خوبه. جمله‌ی آخر فیلم هم خیلی خوبه. “این مرد (اوباما) میخواد به من بگه دارم توی یک جامعه زندگی میکنم؟ منو خنده ننداز! من دارم تو آمریکا زندگی میکنم! تو آمریکا خودتی و خودت. آمریکا یک کشور نیست، یک تجارته. حالا پول منو رد کن بیاد” :)) nice job نمره: ۷۵ از ۱۰۰ The Bourne Legacy فیلم بدی نیست. خوشم اومد. رنر خیلی خوبه تو این فیلم. ولی فیلمبرداری اذیت میکنه یکم. به هر حال میتونست بهتر باشه. نمره: ۷۰ از ۱۰۰ Skyfall خطر لو رفتن داستان! انتظار بیشتری داشتم. یعنی در واقع هایپ شده بودم زیاد. شاید اشتباه بوده باشه ولی به هر حال حداقل یک سوم ابتدایی فیلم من رو راضی نکرد. اول فیلم که خوب شروع میشه و جیمزباند تیر میخوره انتظار داشتم یک فصل خودسازی به سبک بتمن‌های نولان ببینم که جیمزباند برای زنده موندن تلاش کنه. اما، توی یکی دو تا سکانس خلاصه شد و تازه خودسازی هم ندیدیم! فقط برگشت. این برگشتن هم خیلی ناگهانی بود. این جا انتظار داشتم شخصیت باند برای یک بار هم که شده درست و حسابی شخصیت پردازی بشه. ولی کارگردان این رو گذاشته بود برای یک سوم پایانی فیلم که به شدت خوبه. در ادامه هم باز بیشتر انتظار داشتم تا شخصیت M بیشتر شخصیت پردازی بشه تا فیلمنامه بهتر در بیاد. اینم محقق نشد. فقط سکانس های تکراری جیمزباندی رو دیدیم که در نوع خودش هیجان‌انگیز و سرگرم کننده است. اما یک سوم پایانی فیلم تقریبا با همه‌ی جیمزباند های دیگه تفاوت داره. از این بابت بسیار خوشحالم و ارزش فیلم از این جا بالا میره. با این که نتونسته در بسیاری از جهات انتظار رو برآورده کنه ولی این آخر کار فیلم اصلا رنگ و بوی تازه‌ای میگیره. شکل جدیدی میگیره و به خوبی پیش میره. از بازی خوب دنیل کریک هم باید تشکر کرد. از بازی نسبتا خوب باردم هم همینطور. موسیقی فیلم هم از اوناییه که باید حتما گوش بدید. کل موسیقی متن رو میگم نه آهنگی که آدل خونده. اون هم به نوع خودش قشنگه ولی موسیقی متن فیلم خیلی بهتره. در کل با این همه میشه بهترین لقب جیمزباند رو بهش داد. میشه، با کمی ارفاق. نمره: ۸۰ از ۱۰۰ و اما :X The Impossible چه کرد این فیلم با من. :(( از ثانیه‌ی اول که فیلم شروع میشه تا ثانیه‌ی آخر میخکوب بودم روی صندلی. واقعا واقعا میخکوب کننده، درگیر کننده، و گاهی اوقات ترسناک هست. دیدن برخی از صحنه‌هاش واقعا شهامت میخواد. من برخی از صحنه‌ها دسته‌های صندلی رو محکم چسبیدم و خودم رو سفت گرفتم که آب منو نبره. بی‌نهایت این فیلم خوبه. خرج زیادی هم شده براش و صحنه‌ها هم بسیار قابل باور در اومدند. بازی‌ها به شدت سخت بوده تو این فیلم مخصوصا نقش خانم واتس، ولی به خوبی از عهده‌اش بر اومده. ایوان مک گریگور هم بازیگر محبوب منه که توی فیلم Ghost Writer استاد به خوبی ایفای نقش کرده بود و از همون موقع بهش ایمان آوردم. توی این فیلم هم خوبه. اون پسره هم خوبه توی این فیلم بازیش، و صحنه‌هایی که در رفت و آمد و گشتن و کمک کردن هستند از سکانس های بسیار دلهره آور فیلم هستند. بسیار! در مورد متن فیلم بگم که ۵ دقیقه‌ی اول فیلم در هواپیما و در اقامتگاه، اینقدر سریع و ساده و به خوبی این شخصیت‌ها شخصیت پردازی میشن و در میان که شکی نمی‌مونه فیلم فیلمنامه‌ی درستی داره. این اول فیلم با این که کمی کلیشه‌ایه، ولی کلاس نویسندگیه واقعا. فیلم رو بدون این سکانس های معرفی و پرداخت تصور کنید و ببینید که چطور اصلا نمیشه با شخصیت‌های فیلم ارتباط برقرار کرد و فیلم تمام حسش رو از دست میده. بعد از دیدن فیلم هم حتما چشماتون رو ببندید و به یک چیز خوب فکر کنید … همین! نمره: ۱۰۰ از ۱۰۰ The Master اثر به یاد ماندنی از یک فیلمساز پخته و کارکشته با بهره گیری از یک مضمون به شدت روانشناختی و کمک بازیگر های کاربلد و کاردرست سینما. فیلم خوبیه. سخت میشه از دستش داد. البته، همون طور هم سخت میشه تا آخر تحملش کرد و پیامش رو گرفت. با این که از آخرش زیاد راضی نیستم من و معتقدم قصه بهتر میتونست تموم بشه. یه جاهایی هم میشه گفت که کارگردان ندونم کاری کرده. البته از نگاه من. ممکنه اتفاقا اون لحظات رو از قصد در فیلمش گذاشته باشه. بازی امی آدامز عالیه. بازی خواکیم فینیکس عم عالیه. نمره: ۸۸ از ۱۰۰ این بود نظر این حقیر در مورد فیلمهای اخیری که دیده بودم. یادم نیست باز هم بوده یا نه ولی دیگه همینا بسه! هفته‌ی بعد ان شاالله! اگر عمری باشد. ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید ماشاء… سعیدخان خدا قوت!چه حوصله ای داری نشستی این همه رو تایپ کردی!خودش یه پست شد! ۸-O 8-O ۰۰ کاملا موافقم من ۲ کلمه میخوندم دو خط رد میکردم !! واقعا استقامت بالایی داری آقا سعید ۰۰ سعید جان ع من اینهمه از فیلم دفاع کردم , حرف من سید رو گوش نکردی رفتی حرف بیژن تیکن باز PES باز رو گوش کردی؟! ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰ چیزی که یادم رفت در مورد تنهای تنهای تنها بگم موسیقی فوق العاده‌ی فردین خلعتبری است که هم خودش خوبه هم به شدت به فیلم نشسته. @ سید ما همیشه شما رو قبول داشتیم و داریم و سید، ولی در این شرایط وقت تنگ و مشغله از نظرات انتقادی و بازدارنده بیشتر استقبال می‌کنیم! ۰۰ حالا اکران عید مقداری خنده داره! رژیم طلایی x-( :evil: این فرح بخش چی میخواد؟ باز خوبه حوض نقاشی و تهران ۱۵۰۰ و رسوایی هستن ! ولی متاسفانه پل چوبی نیست! قاعده تصادف رو نظری ندارم ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰ پل چوبی فیلم خوبی نیست گلم! ۰۰ تسلیم. حالا بجای رژیم طلایی این فرح بخش فیلم لایق تر نداشتیم مثل هیس دخترها فریاد نمیزنند! :X :X :X :X :X ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰ خب سعید جان عزیز قبل از هر چیز بابت دیر شدن Box Office این هفته معذرت میخوام، هر چند که کلا جدول این هفته به دلیل تعطیلات ۴ روزه آمریکا دیرتر از مابقی هفته ها اعلام شد، این بود که چهارشنبه فرستادم، ولی در هر صورت باز هم شرمنده… در مورد فیلمهای جشنواره هم بگم که خیلی ممنون که به حرف من در مورد فیلم زشت و سطح پایین “هیـــــــــــــــــس” گوش کردید و وقت و پولتون رو هدر ندادید… متاسفانه جشنواره امسال چند فیلم بود که از دستم در رفتند و دوست داشتم که ببینمشون مثل “تنهای تنهای تنها” و “کلاس بازیگری” و … که برای ما هم قسمت نشد… در رابطه با “خوابم میاد” هم کاملا موافقم، ولی این در حالی هست که خود عطاران بارها گفته که خیلی از فیلم رو سانسور کردند (مثل دیالوگ بامزه ای که در سریال “قلب یخی” در مورد این فیلم گفت)، تازه گفته بود که این فیلم بر اساس داستان زندگی خودش ساخته شده و نام اولیه فیلم هم یه چیزی بود که توش “رضا” داشت که یادم نیست… و اما برسیم به فیلم The Perks of Being a Wallflower، که خیلی خیلی از بابت امتیاز ۹۰ به این فیلم توسط شما خوشحالم، آقا یادته در مورد این فیلم در پست “معرفی فیلمهای برگزیده” چی گفته بودید؟ :mrgreen: واقعا فیلم دوست داشتنی و لیز و روونی بود که واقعا لذت بخش بود، بازی اما واتسون* هم بسیار دلنشین و خوب، اما نکته جالب دیگر فیلم در مورد بازی لوگان لرمن* بود که ایشون گویا یکی از بازیگرانی هست که پدر گردن کلفتی داره و به زور میخواست پسرش به پای بازیگرانی چون زاک افرون* و دنیل ردکلیف* و … در بین تینیجرهای آمرکایی برسه که نشد (اتفاقا یکی از اولین گزینه ها برای نقش اول Amazing Spider-Man و Hunger Games هم بود!)، و در بسیاری فیلم بد، شاهد بازی بدش بودیم (البته به غیر از “۳:۱۰ به یوما” که به نسبت تو اون فیلم قابل قبول بود)، اما تو این یکی نشون داد که نه مثل اینکه یه چیزهایی داره، همانطور که قبلا و قبل از مشاهده فیلم گفته بودم این فیلم به درد خیلی از ماها میخوره… و اما در مورد The Impossible، در اول کار بگم که بعد از دیدن فیلم کمی ناامید شدم! به نظرم با اون شروع حرفه ای و به قول شما سریع و فشرده ای که داشت و اون جلوه های ویژه خوب و اون صداگذاری عالی آب و سیاه شدن تصویر که واقعا آدم جریان رو حس میکرد و ادامه دار شدن ماجرا، آدم به خودش دلگرمی میداد که با یک فیلم قوی طرف خواهد بود که تا آخر به همین شکل ادامه خواهد داشت، رفقا از اینجا به بعد اگر فیلم رو ندیدید لطفا متن رو نخونید *SPOILER* فیلم عالی و در بهترین شرایط پیش میره تا زمانی که از واتس* و پسرش دور میشیم و روند کار رو با پدر ادامه میدیم، از اینجا به بعد فیلم افت شدیدی میکنه، تکراری میشه، هیجان فیلم میره، احساس فیلم مصنوعی میشه و خیلی چیزها تغییر میکنه (ای کاش پدره میمرد، اینجوری داستان خیلی بهتر جمع میشد، ولی خب داستان واقعی بوده دیگه)، بازی واتس* خوب بود ولی انتظار من خیلی بیشتر بود، بازی پسره بزرگ و پسره کوچک عالی بود و کارگردان به خوبی از کودکان بازی گرفته بود، ولی مک گرکور* عالی نبود، فقط خوب بود (فقط تو اون سکانس تلفن خیلی خوب بود)، سکانس به هم رسیدن برادران هم خوب و تاثیر گذار بود، اما باز پدره کار خرابی میکرد، اون کاغذ پایانی در هواپیما هم احساسی بود، ولی ای کاش پدره میمرد، نکته دوست داشتنی دیگر فیلم هم در مورد حضور دختر چارلی چاپلین* بود که من اول که داشتیم با خانواده فیلم رو میدیدیم به شوخی گفتم: E جرالدین چاپلینه ها! بعد همه زدیم زیر خنده، اما در تیتراژه آخر دیدم که ای داد خودش بود، آخه تا یکی دو سال پیش اصلا این شکلی نبود. دیگر نکته منفی فیلم اون گم شدن بدون دلیل مادر در بیمارستان بود که چون قابل پیش بینی بود، اصلا دلهره آور نبود، یک نکته ضعیف فیلمبرداری فیلم هم در دقیقه ۳۴ فیلم اتفاق میفته (جایی که پیرمرده داره جا به جا میکنه)، به نظر شما بهتر نبود دوربین برعکس کلوزآپ میگرفت؟ در کل فیلم جزو معدود فیلمهایی بود که تونست در سکانسهای زیادی چشمام رو خیس کنه (البته شاید این امر مربوط به شرایط دو سه هفته اخیرم بوده که حتی برای اولین بار در سالن سینما و مشاهده فیلم “حوض نقاشی” اشکهام تونستند راه خروج رو به راحتی پیدا کنند!)، اما به نظرم فیلم نمیتونه تا پایان خودش رو نگه داره و امتیاز من به فیلم ۷۸ هست. با سپاس فراوان… ____________________ ( Like Someone in Love ) ۰۰ بردیا جان راستش باکس آفیس که دیر شد اصلا ایراد نداره، همین که هستی غنیمته. هفته‌ی پیش کار دیگری هم با جناب‌عالی داشتیم که محقق نشد. بنده همواره از نظرات شما استفاده کردم و میکنم. در مورد هیس منصرف شدم به خاطر نظرات شما، و در مورد چه خوبه که برگشتی خیلی کنجکاو شدم! ولی ای کاش “تنهای تنهای تنها” رو می‌دیدید. خیلی فیلم خوبی بود. مطمئنا اکران خواهد شد، ولی چون با صداوسیما قرارداد دارند (فیلم تولید مرکز بوشهره) احتمال پخشش در تلویزیون در نوروز خیلی زیاده. در مورد “خوابم میاد” هم اینو بگم که ای کاش به این فیلم جایزه نمی‌دادند! من با اون همه جایزه‌ای که این فیلم گرفت، اون همه کاندیدایی که شده بود در جشنواره‌ی پیشین، و البته با توجه به سابقه‌ی عطاران در در آوردن فضاهای طنز و بازی خودش، خیلی انتظار بیشتری داشتم از فیلم. مهم‌ترین مشکل فیلم هم به نظرم فیلمنامه‌ی ضعیفش هست که … اما بحث اصلی که وادارم کرد کامنت بدم این جاست. بردیا خان، من همیشه در مورد هر محصولی، چه بازی چه فیلم، وقتی نظر می‌دم دو چیز رو به طور مجزا لحاظ میکنم. قبل از انتشار، “ارزش انتظار” فیلم یا بازی، و بعد از انتشار “ارزش” خود فیلم یا بازی که دو مقوله‌ی کاملا جدان. از این بابت که قبل از این که فیلم بیاد با توجه به اطلاعات پیرامون اون، یه حد انتظاری خواهیم داشت. فیلم The Perks of Being a Wallflower رو خیلی منتظرش نبودم. فیلم یه بازیگری که تازه از هری پاتر جدا شده (راستش تجربه‌ی تلخ دیدن بازی رادکلیف در Woman in Black اما واتسون رو برای من تا حدی شطرنجی میکرد قبل دیدن فیلم) یه کارگردانی که چیزی ازش نمی‌دونیم و … اون هم در سبک تین ایجر که … به هر حال خیلی مورد انتظارم نبود. ولی حالا بعد از انتشارش و دیده شدن، اون قسمت قبلی به کلی محو میشه و میرسیم به ارزش گذاری فیلم … چه خوب که فیلم اینقدر خوب بود … چه خوب! :!: :!: :!: :!: :!: *****خطر لو رفتن داستان فیلم The Impossible … ندیدید نخونید: در مورد “غیرممکن” هم شاید به قول شما فیلم میفته وقتی می ریم سراغ پدره، ولی من همون لحظات هم غرق فیلم بودم و همش بهش فکر میکردم. چیکار میخواد بکنه؟ خدایا یعنی چی میشه؟ چطور همدیگه رو پیدا می‌کنند؟ الان تو دل این مرد چی می‌گذره؟ و همش هم این صحنه‌ها رو در اوج ویرانگی با اول فیلم و اون عشق و محبتی که دیدیم بین اعضای این خانواده مقایسه میکردم … به همین علت میخکوب شده بودم. همین طور در اون لحظاتی که مادره گم میشه … پسره سرگردون میشه … برادرها همدیگه رو پیدا می‌کنند … پدر دنبال زنش می‌گرده ولی چون پسر پرده رو کشیده اون رو نمی‌بینه … توی تک تک این سکانس‌ها من به شدت در فیلم غوطه ور شده بودم و داشتم در موردش فکر می کردم. به همین دلیل می گم فیلم عالیه. در واقع یکی از بی نظیرترین تجربه‌های فیلم دیدن من رو این فیلم امسال رقم زد و به نظرم ارزشش برای من شخصا ۱۰۰ از ۱۰۰ هست. و در کل هم فکر میکنم بیشتر از نمره‌ی شما حق فیلم باشه. پایان خطر لوث شدن :!: :!: :!: :!: :!: همین که فیلم چشمان شما رو خیس کرده کافیه! هر چند من بیشتر از خیس شدن چشم با فیلم ارتباط برقرار کردم! ۰۰ مرسی سعید جان، کاملا با همه گفته هاتون موافقم… در مورد The Perks of Being a Wallflower هم باید بگم در هر صورت قبل از منتشر شدن فیلم، یه چیزی داشت که بهش امیدوار بودم و دقیقا چه خوب که فیلم خوب از آب در اومد. در رابطه با فیلم The Impossible دقیقا من هم در تمام لحظاتی که گفتید وارد فیلم شده بودم، به جز اون “گم شدن بی دلیل و لوس مادر” که همانطور که گفتم به نظرم در فیلم زیادی بود، در آخر باید بگم به نظرم فیلم کاملی نبود و ایراداتی داشت و میتونست عنوان عظیم تری باشه، ولی فیلم عظیم نبود… نمیگم فیلم بدی بود، خیلی خوب بود، اما به نظرم کامل نبود… ____________________ ( Like Someone in Love ) ۰۰ دیالوگ های اخر Killing Them Softly یکه! ۰۰ باریکلا شما چقدر فیلم نگاه می کنی!!!!!!!!!! ۰۰ ممنون از بردیا ی عزیز! نمره فیلم های این هفته: ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ Twilight:Breaking Down-Part 2:41/100 بالاخره این سری تموم شد. بسیار سری ننگین و سخیفی بود و در کمال تعجب آخرین قسمت از لحاظ تکنیکی خیلی ضعیف ظاهر شد تو بسیاری سکانس ها. به شخصه سریه هری پاتر رو از هر لحاظی ، چه کارگردانی ، فیلمنامه ، شخصیت پردازی ، جلوه های ویژه ، بازی ها ، صداگذاری و هر نکته ی دیگه ای خیلی خیلی بالاتر از این سری می بینم و اصلاً قابل مقایسه نمی دونمشون. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ Harold&Kumar Trilogy:66/100 یک سری کمدی خوب. و صرفاً خوب. به شخصه لذت بردم ازش و لحظه هایی که Neil Patrick Harris توی فیلم حضور داشت ، واقعاً دوست داشتنی بودن. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ The Switch:50/100 چی بود این؟ کمدی قرار بود باشه ، بعد یهو شد درام ، بعد یهو همه چی خوب شد! عجب! ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ Jab Tak Hai Jaan:52/100 گفتیم بشینیم آخرین اثر اسطوره ی فقید سینمای هند ، یاش چوپرا رو که چند ماه پیش در گذشت رو نگاه کنیم ، اما از قرار معلوم ایشون عمرشون کفاف نداده که سر تدوین فیلم هم باشن! فیلم به شدت هندیه! در حالی که چند تا کور سوی امید از کارگردان های جوون این سینما دیده میشه که فیلم غیر هندی بسازن.(که ساختن. نمونه موفق و دوست داشتنی اش هم Rock Star ـه با بازی بی نظیر Ranbir Kapoor). کلاً فیلم حتی یه درام موفق هم نیست. خیلی دوست داشتم فیلم خوب یا حداقل سرگرم کننده ای باشه که در حد توقع من نبود. حیف! ـــــــــــــــــــــــــــــــــ Wreck-It-Ralph:69/100 می تونست انیمیشن خوب و دوست داشتنی ای بشه که نشد. همین. سال ناموفق دیزنی رو ناموفق تر کرد. نه Brave و نه WIR در حد انتظار ظاهر نشدن. همچنان بهترین انیمیشن سال رو هتل ترنسیلوانیا می دونم. ــــــــــــــــــــــــــــــــ روز خوش! ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید مرسی عادل جان، اما در مورد Wreck-It Ralph موافق نیستم و به نظرم از Brave خیلی قابل قبول تر بود و به ویژه برای ما بازی بازها که نکات ریز جالب و دوست داشتنی ای داشت، به خصوص لوگوی پیکسلی میکی موس* در شروع فیلم و همچنین نماد پایانی تیتراژ که خیلی خاص و دیدنی بود… ____________________ ( Like Someone in Love ) ۰۰ جان سخت که نمره بالایی نگرفته اون بازیگر دومیه تو تصویر همون رفیق ناکام اسپارتاکوس میباشد بنده خدا ! ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید با عرض پوزش یه چیز بی ربط: این نظرسنجی خیلی باحاله!مخصوصا گزینه ی یکی مونده به آخرش! :)) :)) دمتون گرم! ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید با سپاس از بیژن عزیز. و تبریک بهش بابت رفتن اسم فیلم حوض نقاشی در لیست اکران نوروز , و تسلیت بابت رفتم اسم فیلم رژیم طلایی بجای پل چوبی! — بیژن جان تو کافه سینما یه فیلم کوتاه گذاشته بودن و نوشته بودن گیلرمو دل تورو :X :X ازش خوشش اومده و نسخه بلند این فیلم الان اکران هست! کدوم یکی از فیلم های این لیست هست؟ ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید mama ۰۰ سعید جان این رو میدونستم. گفتم شاید اسم نسخه بلندش چیزه دیگه ای برخلاف فیلم کوتاه باشه.باز هم سپاس. اونجور که در یاد دارم از طرفداران گیلرمو دل تورو بودی درسته؟ ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰ الان رفتم boxofficemojo دیدم این فیلم یازدهم هست! یودجش هم فقط ۱۵ میلیون دلار بوده! تا الان هم تو آمریکا $۶۸,۸۹۹,۶۴۵ فروخته و فروش جهانیش هم $۸۹,۳۹۹,۶۴۵ .حدود ۳۲ روز هست که اکران شده. ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰ ماما :X ۰۰ بله امیر عزیز، همانطور که سعید جان فرمود، فیلم Mama مورد نظرتون هست، من نمیدونم تو کافه سینما چی گذاشته، ولی این نشون میده که شما زیاد پستهای سینمایی دی بازی رو دنبال نمیکنید، چون در پست “معرفی فیلمهای برگزیده بهمن ماه” در این مورد توضیحاتی داده شد که در صورت مشاهده به جوابتون میرسیدید… راستی در مورد “حوض نقاشی” تبریک به شما که میتونید این فیلم دوست داشتنی رو به زودی ببینید، اون “رژیم طلایی” و “پل چوبی” رو هم نگرفتم چی شده! ولی در مورد “پل چوبی” باید بگم یک فیلم تقلیدی از عنوان خوب “کنعان” بود و چیز خیلی خاصی نداشت، فقط یک داستان مجزا و حدود بیست دقیقه ای در اوساط فیلم با حضور هدیه تهرانی* شکل میگیره که کل فیلم فقط همون ۲۰ دقیقه با ارزش رو داره… با تشکر… ____________________ ( Like Someone in Love ) ۰۰ خوب همون دیدن بازی زیبای هدیه تهرانی هم لذت بخشه . البته بالاخره میتونیم تهران۱۵۰۰ رو هم ببینیم. تو کافه سینما یه کلیپ ۳-۴ دقیقه ای بود. یه دختر میاد تو اتاق و به خواهرش(maybe) میگه مامان اومده , بلند شو باید بریم. و این ۲ نفر از پله ها میرن پایین تا فرار کنن که در قفله و ما mama رو میبینیم که میاد جلو در آشپزخونه و ناگهان با یه سرعت دلهره آوری میاد به سمت دخترها. دخترها هم فرار میکنن به سمت بالا و میخوان برن تو اتاقشون که یکیشون موفق نمیشه و بیرون میمونه و Mama میاد. و بعد میبینیم که دختره در میزنه میگه ماما رفت در رو باز کن و ما شاهد یه دختر بچه تبدیل شده هستیم! با توجه به این کلیپ به نظر فیلم جالبی میاد!حالا نظر شما رو نمیدونم ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰ همه فیلم های این هفته به کنار جان خودمون رو بچسب،کلا بروس ویلیس کلاس کاری بالایی داره به قول دوستمون پرستیژ بالایی داره! :X ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید A good day to die hard اسم این نسخست دوست عزیز. ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید منکه فک نکنم هیچ کدومش از A Good Day to Die Hard ها رو دیده باشم ولی متا اسکور این یکی خیلی داغونه :-| ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید این هم قسمت پایانی فیلمهای فجر امسال: – فیلم نهم: چه خوبه که برگشتی “چه خوب میشد که بر نمیگشتید جناب مهرجویی” کارگردان: داریوش مهرجویی / بازیگران: رضا عطاران، حامد بهداد، مهناز افشار، حسن پورشیرازی، رویا تیموریان، علیرضا جعفری، همایون ارشادی داستان فیلم در مورد دندان پزشکی (حامد) هست که بعد از مدتی به کشور باز میگردد و به خانه کنار دریا خود میرود، در همسایگی او رفیق قدیمی او (رضا) همچنان آنجاست، اما با پدیدار شدن بشقابی عجیب در ماجرا همه چیز به خوبی پیش نمیرود و میان این دو و همچنین افرادی که در دو جبهه قرار میگیرند، درگیری به وجود میاد… شاید تنها فیلم کمدی جشنواره امسال همین فیلم باشد، اما وقتی بخواهیم در مورد خوب بودن یا بد بودن عنوان نظر دهیم با یکی از سخت ترین کارها مواجه خواهیم بود، به همین دلیل من فیلم رو از دو نگاه بررسی میکنم، نگاه اول از زاویه ای هست که بدانیم کارگردان این فیلم همان کارگردانیست که فیلم شاهکار “اجاره نشینها” و بسیاری دیگر از فیلمهای دوران ساز سینمای ما را ساخته، که در این صورت با فیلمی بسیار بد و نا امید کننده و بسیار سطح پایین طرف خواهیم بود و از این رو دیدن این فیلم بسیار ناراحت کننده و عجیب خواهد بود. اما در نگاه دوم اگر کارگردان را در نظر نگیریم و فرض کنیم کارگردان دیگری مثل جواد رضویان* یا … فیلم رو ساخته با فیلمی شاد و سرخوش و با شوخی هایی خنده آور طرف خواهیم بود که دیدن فیلم به شکل سطحی در بین دیگر فیلمهای موجود در جشنواره که پر از غم و اندوه هستند، انرژی زا خواهد بود. ولی واقعا منظور از ساخت فیلم چه بوده است؟ بعضی مواقع احساس خواهید کرد که کارگردان و بازیگران فیلم به یک سفر تفریحی به ویلایی در شمال رفته اند و وقتی متوجه شده اند که دوربینی در کار هست، پیش خود گفته اند: “بچه ها موافقید تا دور هم هستیم یه فیلم بسازیم؟!” گفته شده حامد بهداد* تنها برای این فیلم، ۳۵ کیلو به وزن خود اضافه کرده است، اما برای چه؟ آیا چنین زحمتی رو در بازی او هم میبینیم؟… درست مانند فیلم “دهلیز” این بار هم باید حرفی را تکرار کنم که: تمام سنگی وزن این فیلم (البته از زاویه نگاه دوم) به روی رضا عطاران* و تیکه پرانیهای اوست و بس، هر چند که از زاویه حالت اول، فیلم دارای هیچ وزنی نیست که قرار باشد روی دوش کسی قرار گیرد. نکته مثبت: باز هم رضا عطاران و دیدار مجدد بچه کمدی تلویزیون یعنی علیرضا جعفری، که دیگر بچه نیست. در صندوق سفید رنگه راهروی خروجی سینما: ضعیف ( * ) متوسط ( ) خوب ( ) – فیلم دهم: دربند “یک فیلم ژوست و کامل” کارگردان: پرویز شهبازی / بازیگران: نازنین بیاتی، پگاه آهنگرانی، احمد مهرانفر، بهرنگ علوی داستان فیلم در مورد دانشجوی جوان شهرستانی ای (نازنین) هست که در دانشگاهی در تهران قبول میشود و بعد از ثبت نام در دانشگاه به دلیل اینکه در خوابگاه جای خالی ای نمیابد، به دنبال خانه میگردد و بعد از این که با دختر غیر دانشجویی (پگاه) همخونه میشود، وارد مشکلات جدی زندگی میشود… این فیلم جزو معدود فیلمهای ساخته شده در کشور هست که جزئیات فیلم بسیار قابل تقدیر هست و شاید تا مدتها چنین چیزی رو از کارگردانان ندیده بودیم و نخواهیم دید. فیلم برداری فیلم هم بسیار عالی و در سطح کارهای بین المللی کار شده و سکانسهای ماندگاری را (به خصوص در دقایق پایانی فیلم) شاهد هستیم. کسانی که دانشجویان غیر بومی هستند (چه دختر، چه پسر) قطعا با نکات بسیاری که در این فیلم نشان داده میشود، حس آشنایی را پیدا خواهند کرد، مثل: رفتار مسئولین خوابگاه، رفتار آشپزان سلف دانشگاه و … در مورد بازیگری این فیلم هم چیزی نمیتون گفت چون تمامی بازیگران با آمادگی ۱۰۰% روبروی دوربین قرار گرفتند، چه بازیگر نقش اصلی که تازه وارد هست و در اولین فیلمش عالی ظاهر شد و چه پگاه آهنگرانی* که به نوعی ما رو با ورژن خانم از ژوکر سینمای ما آشنا کرد! و چه دیگر بازیگران. “دربند” عنوانی خواهد بود که با بدنه ای قوی ساخته شده و از قالبی شیک و محکم برای ساخت او استفاده شده و پیدا کردن ایرادات بزرگ و کوچک از این فیلم کار هر کس نیست. نکته مثبت: همه چیز از جمله جزئیات. در صندوق سفید رنگه راهروی خروجی سینما: ضعیف ( ) متوسط ( ) خوب ( * ) – فیلم یازدهم: سر به مهر “آهسته میراند و گم میشود” کارگردان: هادی مقدم‌دوست / بازیگران: لیلا حاتمی، آرش مجیدی، خاطره اسدی این فیلم در مورد دختر تقریبا ۳۰-۳۵ ساله تنها و گوشه گیری (لیلا) هست که تنها در چت کردن اینترنتی و نوشتن در وبلاگ توان صحبت کردن و درد دل دارد و حتی از هم صحبت شدن با دوست همخانه ی خود (خاطره) هم خجالت میکشد، تا این که با وارد شدن برادر همخانه ی او (آرش) در داستان، سعی در متحول کردن خود توسط روشی خاص میشود… در مورد این فیلم فقط میتوان گفت یک فیلم بسیار ضعیف و بدون ریشه و کسالت بار، فیلم بسیار آرام شروع میشود، بسیار آرام ادامه پیدا میکند و بسیار آرام تمام میشود، قطعا این فیلم هم از آن عنوانهایی خواهد بود که بعد از کامل شدن، لیلا حاتمی* با آن سابقه خوب هنری، از حضور در این فیلم پشیمان شده است. فیلمی پر از تصویرهای تکراریست، مثلا در فیلم بیش از ۲۰-۲۵ بار نمایشگر مانیتور و تایپ کردن دیده میشود، ۷-۸ بار صدای اعلام ساعات را از گوشی تلفن میشنویم و … . فیلم بسیار خسته کننده و بدون هیچ گونه بالا و پایین شدن داستان هست که روی یک خط نه چندان راست به راه خود ادامه میدهد. نکته مثبت: فقط سکانس پایانی و شروع شدن تیتراژ! در صندوق سفید رنگه راهروی خروجی سینما: ضعیف ( * ) متوسط ( ) خوب ( ) – فیلم دوازدهم: استرداد “اجتماع قد بلندها” کارگردان: علی غفاری / بازیگران: حمید فرخ نژاد، فرهاد قائمیان، بهنام تشکر، احمد نجفی و … داستان فیلم که در زمان بعد از جنگ جهانی دوم اتفاق میفتد، در مورد انتقال ۱۱ تن شمش طلا از روسیه به ایران است که برای انتقال این محموله نیاز به یک فرد کار بلد و قابل اطمینان است که از پس کار بر بیاید، و از این بین چه کسی بهتر از حمید فرخ نژاد در نقش یک فرمانده نظامی کار بلد و خشن؟… این عنوان هم یکی از بهترینهای جشنواره امسال بود که از طراحی صحنه و لباس بسیار حرفه ای بهره برده بود، در زمان تماشای فیلم اگر بازیگران فیلم را نمیشناختید، میتونستید بگید با یک فیلم غیر ایرانی و سنگین طرف هستید. فیلمنامه این فیلم که گفته شده از یک داستان واقعی برگرفته شده است، کاملا خوب و گیرا نوشته شده است و در طول فیلم با کلی غافلگیری طرف خواهید بود. تنها نکته منفی فیلم مربوط به قاب بندی و دوربین مورد استفاده در فیلم هست که متاسفانه کاملا تلویزیونی کار شده. نکته جالب دیگر این فیلم مربوط به بازیگران اصلی مرد فیلم میشود که به غیر از یک بازیگر، تماما از بازیگران قد بلند سینمای ایران استفاده شده که متاسفانه نام همگیشون رو نمیدونستم تا ذکر کنم. در کل باید بگم که یک فیلم اکشن خوب با موضوع خوب و بازیگری خوب (هر چند که کاراکتر فرخ نژاد* خیلی کاراکتر پیچیده ای نیست، ولی او طوری بازی میکند که یک فرمانده نظامی را به راحتی از او قبول کنید)، که به نسبت دیگر فیلم اکشن جشنواره امسال یعنی “گناهکاران” به راحتی قابل پیش بینی نیست. نکته مثبت: فیلمنامه متفاوت و در نوع خود تقریبا پیچیده در صندوق سفید رنگه راهروی خروجی سینما: ضعیف ( ) متوسط ( ) خوب ( * ) – فیلم سیزدهم: TRON: Legacy (سه بعدی) “اکشن و دلچسب برای همه سنین” کارگردان: Joseph Kosinski / بازیگران: Garrett Hedlund و Jeff Bridges و Olivia Wilde در مورد این فیلم هم که قطعا نیازی به توضیح نیست و همگی سینما دوستان و بازی دوستان از همه چیز این فیلم که محصول سال ۲۰۱۰ هست باخبرند. نکته اصلی و دلچسب این فیلم، سه بعدی بودن و البته دوبله بودن فیلم بود که برای ما که از سینمای سه بعدی و دیدن فیلمهای ناب تقریبا دور افتاده هستیم یک تجربه ناب و خاطره انگیز بود، به خصوص در سکانسهای اکشن و تعقیب و گریز این فیلم و همینطور موزیکهای دلنشین فیلم در سالن سینما. هر چند که تجربه سه بعدی فیلم Hugo اثر مارتین اسکورسیزی* بزرگ در جشنواره سال گذشته و با زبان اصلی و زیرنویس عربی! چیزه دیگری بود، اما نشان دادن و اکران فیلمهای این چنینی هم جای امیدواری دارد. نکته مثبت: دوبله شدن فیلم به جای زیرنویس عربی در صندوق سفید رنگه راهروی خروجی سینما: *برای فیلمهای سه بعدی صندوقی وجود نداشت* مرسی که با معرفی سری فیلمهای جشنواره امسال همراه بودید، امیدوارم که مورد توجه قرار گرفته باشه… ____________________ ( Like Someone in Love ) ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید جان جان جان جان… باید دید!من عاشق بروس ویلیسم،پرستیژی داره لعنتی! فروش zero dark thirty هم جالبه! ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید نمایش بیشتر
ممنون از بردیا که این هفته زودتر منتظرش بودیم! در مورد باکس آفیس چیز خاصی نمیشه گفت، به غیر این که تبریک میگم به تهیه‌کنندگان فیلم Silver Linings Playbook که هنوز در بین ۱۰ تا هست. و جای خوشحالی داره. البته این که اثر سخیفی همچون WB (که چه بسا بگیم WC بهتر باشه) خیلی افت فروش نداشته تاثر برانگیزه. اما هفته‌ی گذشته فیلمهایی که دیده بودم رو ذکر نکردم تا این هفته یک پست پربار رو داشته باشیم. با فیلمهای ایرانی شروع میکنم: در جشنواره‌ی فجر امسال من فقط یک فیلم رو وقت کردم برم ببینم و به یکی دیگه هم که رفتیم ببینیم نرسیدیم! قسمت نبود! اون فیلمهایی که هم مشتاق بودم برای اکرانشون مثل حوض نقاشی و آسمان زرد کم عمق اینجا اکران نشد! از دیدن هیس! دخترها فریاد نمیزنند هم با نکاتی که بردیا گفت منصرف شدم. ۳۰۰۰ تومن هم ۳۰۰۰ تومنه! تنهای تنهای تنها یک فیلم درست، با قاعده و در بسیاری از جوانب هنرمندانه. با ارزش! نه به این خاطر که ویژگی‌هایی که گفتم رو داره، بلکه به این خاطر که از اساس ایرانیه. فیلمنامه کاملا ملی است. هیچ تناقض رفتاری بین شخصیت‌های فیلم نمی‌بینید. این خیلی خوبه. قصه در حمایت از ایرانه. توی فیلم چندین و چند بار نقدهای درستی به وضعیت فرهنگی هم میشه. که خیلی خوبه. فیلم طنز خوبی هم داره و این طنز اتفاقا اصلا باعث کاهش بار درام فیلم نمیشه. به موقعش فیلم می‌خندونه و به موقعش گریه میندازه. نمره‌ی من به این فیلم در میان فیلمهای ایرانی ۷۵ از ۱۰۰ است. خوابم میاد عطاران ما را می‌پیچاند. حرفی نمی‌زنم در مورد این فیلم. به نظرم خیلی بهتر از این میتونست باشه. فیلمنامه‌ی درستی نداره. اصلا شکل گیری قصه خودش حفره‌است. فقط شروع فیلم کمی هایپ کننده است. اما در ادامه این قدر این شخصیت کوبیده میشه که اصلا خوشایند نیست. متاسفانه اصلا از این فیلم خوشم نیومد. حتی از بازی اکبر عبدی … با این که خیلی خوب بازی کرده بود ولی زن نشده بود. یه همچین انتظاری داشتم من. نمره: ۳۰ از ۱۰۰ ——————– به سراغ فیلمهای خارجکی بریم. کلی فیلم ۲۰۱۲ ندیده داشتم. میخواستم خیلی طولانی در مورد هر کدوم توضیح بدم، اما فرصت نیست. میخواستم در مورد ایرادی که یکی از دوستان به ایر اطلس گرفتند توضیح بدم که اون هم فرصت نیست. فقط میگم که ارتباط هست و باید یه بار دیگه فیلم رو ببینند و روی شخصیت‌ها دقت کنند. ——————– Anna Karenina اثری بسیار خوب. دیدنی در بسیاری از جهات. رمان تولستوی به خوبی تبدیل به فیلم نامه شده و از این لحاظ خیلی خوشحالم. فقط فضاسازی فیلم اندکی غیر معقول بود. اون فضایی که تولستوی از روسیه ترسیم میکنه خیلی شدید تر و غلیظ تره. از لحاظ هنری، در فیلمبرداری و کارگردانی و بازی فیلم بسیار خوبه. نمره: ۸۰ از ۱۰۰ Flight این فیلم نمونه‌ی کامل یک فیلم با دغدغه است که مسئله‌ی فیلمساز بوده و از این باب ساخته شده. نمونه‌ی کامل اون چیزی که کارگردان‌های ایرانی سال‌هاست میخوان بهش برسن ولی توی شعار می‌مونند و هیچ وقت تبدیل به سینما نمیشه کارهاشون. یک فیلم اجتماعی سر پا که داره جامعه‌ی امریکایی رو که غرق در مشــ*روب و مواد مخدر و پـــ*ورن شده می‌کوبه. خیلی خوب بود فیلم. نمره: ۸۸ از ۱۰۰ Seven Psychopaths فیلم بدی نیست. اما خیلی خوب هم نیست. با این حال، از اون فیلمهایی که حوصله داشتین ببینید بد نیست. پایان خوبی هم داره. نمره: ۶۰ از ۱۰۰ The Paperboy فقط بازی نیکول کیدمن من رو به وجد آورد. از اون بازی‌های سخت بود. قبول کردن چنین نقشی راه رفتن روی لبه‌ی تیغه برای کیدمن و امثالش. اما چون داشت کم کم افت میکرد لازم بود که یه چنین نقشی رو بازی کنه. امیدوارم رو بیاد باز. خود فیلم، به نظر من متن خوبی داره، اما ساختار خوبی نداره. رمانی که فیلم از روش اقتباس شده پیچیدگی و یکپارچگی رو همواره داره ولی فیلم نداره. دیدن فیلم هم به افراد زیر ۱۹ سال توصیه نمیشه. خشن و بی پرواست. نمره: ۵۰ از ۱۰۰ The Perks of Being a Wallflower بسیار خوب. در بین فیلمهای امسال. بسیار عالی. برای فیلم اول یک نویسنده‌ی موفق ولی تازه‌کار. بسیار عالی. برای بازی اما واتسون و اون پسره که اسمش رو نمیدونم چیه (نقش اول) بسیار عالی. برای تبدیل قصه‌ای رمانتیک ولی دردآور به فیلمی به شدت رمانتیک و درگیر کننده. دیدنش به همه توصیه میشه. نمره: ۹۰ از ۱۰۰ Killing Them Softly فیلم خوبیه. متن فیلم خوبه. بازی براد خوبه اما یک نواخته. بازی سوپرانو (آخ ببخشید! گاندلفینی) هم خوبه. جمله‌ی آخر فیلم هم خیلی خوبه. “این مرد (اوباما) میخواد به من بگه دارم توی یک جامعه زندگی میکنم؟ منو خنده ننداز! من دارم تو آمریکا زندگی میکنم! تو آمریکا خودتی و خودت. آمریکا یک کشور نیست، یک تجارته. حالا پول منو رد کن بیاد” :)) nice job نمره: ۷۵ از ۱۰۰ The Bourne Legacy فیلم بدی نیست. خوشم اومد. رنر خیلی خوبه تو این فیلم. ولی فیلمبرداری اذیت میکنه یکم. به هر حال میتونست بهتر باشه. نمره: ۷۰ از ۱۰۰ Skyfall خطر لو رفتن داستان! انتظار بیشتری داشتم. یعنی در واقع هایپ شده بودم زیاد. شاید اشتباه بوده باشه ولی به هر حال حداقل یک سوم ابتدایی فیلم من رو راضی نکرد. اول فیلم که خوب شروع میشه و جیمزباند تیر میخوره انتظار داشتم یک فصل خودسازی به سبک بتمن‌های نولان ببینم که جیمزباند برای زنده موندن تلاش کنه. اما، توی یکی دو تا سکانس خلاصه شد و تازه خودسازی هم ندیدیم! فقط برگشت. این برگشتن هم خیلی ناگهانی بود. این جا انتظار داشتم شخصیت باند برای یک بار هم که شده درست و حسابی شخصیت پردازی بشه. ولی کارگردان این رو گذاشته بود برای یک سوم پایانی فیلم که به شدت خوبه. در ادامه هم باز بیشتر انتظار داشتم تا شخصیت M بیشتر شخصیت پردازی بشه تا فیلمنامه بهتر در بیاد. اینم محقق نشد. فقط سکانس های تکراری جیمزباندی رو دیدیم که در نوع خودش هیجان‌انگیز و سرگرم کننده است. اما یک سوم پایانی فیلم تقریبا با همه‌ی جیمزباند های دیگه تفاوت داره. از این بابت بسیار خوشحالم و ارزش فیلم از این جا بالا میره. با این که نتونسته در بسیاری از جهات انتظار رو برآورده کنه ولی این آخر کار فیلم اصلا رنگ و بوی تازه‌ای میگیره. شکل جدیدی میگیره و به خوبی پیش میره. از بازی خوب دنیل کریک هم باید تشکر کرد. از بازی نسبتا خوب باردم هم همینطور. موسیقی فیلم هم از اوناییه که باید حتما گوش بدید. کل موسیقی متن رو میگم نه آهنگی که آدل خونده. اون هم به نوع خودش قشنگه ولی موسیقی متن فیلم خیلی بهتره. در کل با این همه میشه بهترین لقب جیمزباند رو بهش داد. میشه، با کمی ارفاق. نمره: ۸۰ از ۱۰۰ و اما :X The Impossible چه کرد این فیلم با من. :(( از ثانیه‌ی اول که فیلم شروع میشه تا ثانیه‌ی آخر میخکوب بودم روی صندلی. واقعا واقعا میخکوب کننده، درگیر کننده، و گاهی اوقات ترسناک هست. دیدن برخی از صحنه‌هاش واقعا شهامت میخواد. من برخی از صحنه‌ها دسته‌های صندلی رو محکم چسبیدم و خودم رو سفت گرفتم که آب منو نبره. بی‌نهایت این فیلم خوبه. خرج زیادی هم شده براش و صحنه‌ها هم بسیار قابل باور در اومدند. بازی‌ها به شدت سخت بوده تو این فیلم مخصوصا نقش خانم واتس، ولی به خوبی از عهده‌اش بر اومده. ایوان مک گریگور هم بازیگر محبوب منه که توی فیلم Ghost Writer استاد به خوبی ایفای نقش کرده بود و از همون موقع بهش ایمان آوردم. توی این فیلم هم خوبه. اون پسره هم خوبه توی این فیلم بازیش، و صحنه‌هایی که در رفت و آمد و گشتن و کمک کردن هستند از سکانس های بسیار دلهره آور فیلم هستند. بسیار! در مورد متن فیلم بگم که ۵ دقیقه‌ی اول فیلم در هواپیما و در اقامتگاه، اینقدر سریع و ساده و به خوبی این شخصیت‌ها شخصیت پردازی میشن و در میان که شکی نمی‌مونه فیلم فیلمنامه‌ی درستی داره. این اول فیلم با این که کمی کلیشه‌ایه، ولی کلاس نویسندگیه واقعا. فیلم رو بدون این سکانس های معرفی و پرداخت تصور کنید و ببینید که چطور اصلا نمیشه با شخصیت‌های فیلم ارتباط برقرار کرد و فیلم تمام حسش رو از دست میده. بعد از دیدن فیلم هم حتما چشماتون رو ببندید و به یک چیز خوب فکر کنید … همین! نمره: ۱۰۰ از ۱۰۰ The Master اثر به یاد ماندنی از یک فیلمساز پخته و کارکشته با بهره گیری از یک مضمون به شدت روانشناختی و کمک بازیگر های کاربلد و کاردرست سینما. فیلم خوبیه. سخت میشه از دستش داد. البته، همون طور هم سخت میشه تا آخر تحملش کرد و پیامش رو گرفت. با این که از آخرش زیاد راضی نیستم من و معتقدم قصه بهتر میتونست تموم بشه. یه جاهایی هم میشه گفت که کارگردان ندونم کاری کرده. البته از نگاه من. ممکنه اتفاقا اون لحظات رو از قصد در فیلمش گذاشته باشه. بازی امی آدامز عالیه. بازی خواکیم فینیکس عم عالیه. نمره: ۸۸ از ۱۰۰ این بود نظر این حقیر در مورد فیلمهای اخیری که دیده بودم. یادم نیست باز هم بوده یا نه ولی دیگه همینا بسه! هفته‌ی بعد ان شاالله! اگر عمری باشد. ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
سعید جان ع من اینهمه از فیلم دفاع کردم , حرف من سید رو گوش نکردی رفتی حرف بیژن تیکن باز PES باز رو گوش کردی؟! ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰
چیزی که یادم رفت در مورد تنهای تنهای تنها بگم موسیقی فوق العاده‌ی فردین خلعتبری است که هم خودش خوبه هم به شدت به فیلم نشسته. @ سید ما همیشه شما رو قبول داشتیم و داریم و سید، ولی در این شرایط وقت تنگ و مشغله از نظرات انتقادی و بازدارنده بیشتر استقبال می‌کنیم! ۰۰
حالا اکران عید مقداری خنده داره! رژیم طلایی x-( :evil: این فرح بخش چی میخواد؟ باز خوبه حوض نقاشی و تهران ۱۵۰۰ و رسوایی هستن ! ولی متاسفانه پل چوبی نیست! قاعده تصادف رو نظری ندارم ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰
تسلیم. حالا بجای رژیم طلایی این فرح بخش فیلم لایق تر نداشتیم مثل هیس دخترها فریاد نمیزنند! :X :X :X :X :X ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰
خب سعید جان عزیز قبل از هر چیز بابت دیر شدن Box Office این هفته معذرت میخوام، هر چند که کلا جدول این هفته به دلیل تعطیلات ۴ روزه آمریکا دیرتر از مابقی هفته ها اعلام شد، این بود که چهارشنبه فرستادم، ولی در هر صورت باز هم شرمنده… در مورد فیلمهای جشنواره هم بگم که خیلی ممنون که به حرف من در مورد فیلم زشت و سطح پایین “هیـــــــــــــــــس” گوش کردید و وقت و پولتون رو هدر ندادید… متاسفانه جشنواره امسال چند فیلم بود که از دستم در رفتند و دوست داشتم که ببینمشون مثل “تنهای تنهای تنها” و “کلاس بازیگری” و … که برای ما هم قسمت نشد… در رابطه با “خوابم میاد” هم کاملا موافقم، ولی این در حالی هست که خود عطاران بارها گفته که خیلی از فیلم رو سانسور کردند (مثل دیالوگ بامزه ای که در سریال “قلب یخی” در مورد این فیلم گفت)، تازه گفته بود که این فیلم بر اساس داستان زندگی خودش ساخته شده و نام اولیه فیلم هم یه چیزی بود که توش “رضا” داشت که یادم نیست… و اما برسیم به فیلم The Perks of Being a Wallflower، که خیلی خیلی از بابت امتیاز ۹۰ به این فیلم توسط شما خوشحالم، آقا یادته در مورد این فیلم در پست “معرفی فیلمهای برگزیده” چی گفته بودید؟ :mrgreen: واقعا فیلم دوست داشتنی و لیز و روونی بود که واقعا لذت بخش بود، بازی اما واتسون* هم بسیار دلنشین و خوب، اما نکته جالب دیگر فیلم در مورد بازی لوگان لرمن* بود که ایشون گویا یکی از بازیگرانی هست که پدر گردن کلفتی داره و به زور میخواست پسرش به پای بازیگرانی چون زاک افرون* و دنیل ردکلیف* و … در بین تینیجرهای آمرکایی برسه که نشد (اتفاقا یکی از اولین گزینه ها برای نقش اول Amazing Spider-Man و Hunger Games هم بود!)، و در بسیاری فیلم بد، شاهد بازی بدش بودیم (البته به غیر از “۳:۱۰ به یوما” که به نسبت تو اون فیلم قابل قبول بود)، اما تو این یکی نشون داد که نه مثل اینکه یه چیزهایی داره، همانطور که قبلا و قبل از مشاهده فیلم گفته بودم این فیلم به درد خیلی از ماها میخوره… و اما در مورد The Impossible، در اول کار بگم که بعد از دیدن فیلم کمی ناامید شدم! به نظرم با اون شروع حرفه ای و به قول شما سریع و فشرده ای که داشت و اون جلوه های ویژه خوب و اون صداگذاری عالی آب و سیاه شدن تصویر که واقعا آدم جریان رو حس میکرد و ادامه دار شدن ماجرا، آدم به خودش دلگرمی میداد که با یک فیلم قوی طرف خواهد بود که تا آخر به همین شکل ادامه خواهد داشت، رفقا از اینجا به بعد اگر فیلم رو ندیدید لطفا متن رو نخونید *SPOILER* فیلم عالی و در بهترین شرایط پیش میره تا زمانی که از واتس* و پسرش دور میشیم و روند کار رو با پدر ادامه میدیم، از اینجا به بعد فیلم افت شدیدی میکنه، تکراری میشه، هیجان فیلم میره، احساس فیلم مصنوعی میشه و خیلی چیزها تغییر میکنه (ای کاش پدره میمرد، اینجوری داستان خیلی بهتر جمع میشد، ولی خب داستان واقعی بوده دیگه)، بازی واتس* خوب بود ولی انتظار من خیلی بیشتر بود، بازی پسره بزرگ و پسره کوچک عالی بود و کارگردان به خوبی از کودکان بازی گرفته بود، ولی مک گرکور* عالی نبود، فقط خوب بود (فقط تو اون سکانس تلفن خیلی خوب بود)، سکانس به هم رسیدن برادران هم خوب و تاثیر گذار بود، اما باز پدره کار خرابی میکرد، اون کاغذ پایانی در هواپیما هم احساسی بود، ولی ای کاش پدره میمرد، نکته دوست داشتنی دیگر فیلم هم در مورد حضور دختر چارلی چاپلین* بود که من اول که داشتیم با خانواده فیلم رو میدیدیم به شوخی گفتم: E جرالدین چاپلینه ها! بعد همه زدیم زیر خنده، اما در تیتراژه آخر دیدم که ای داد خودش بود، آخه تا یکی دو سال پیش اصلا این شکلی نبود. دیگر نکته منفی فیلم اون گم شدن بدون دلیل مادر در بیمارستان بود که چون قابل پیش بینی بود، اصلا دلهره آور نبود، یک نکته ضعیف فیلمبرداری فیلم هم در دقیقه ۳۴ فیلم اتفاق میفته (جایی که پیرمرده داره جا به جا میکنه)، به نظر شما بهتر نبود دوربین برعکس کلوزآپ میگرفت؟ در کل فیلم جزو معدود فیلمهایی بود که تونست در سکانسهای زیادی چشمام رو خیس کنه (البته شاید این امر مربوط به شرایط دو سه هفته اخیرم بوده که حتی برای اولین بار در سالن سینما و مشاهده فیلم “حوض نقاشی” اشکهام تونستند راه خروج رو به راحتی پیدا کنند!)، اما به نظرم فیلم نمیتونه تا پایان خودش رو نگه داره و امتیاز من به فیلم ۷۸ هست. با سپاس فراوان… ____________________ ( Like Someone in Love ) ۰۰
بردیا جان راستش باکس آفیس که دیر شد اصلا ایراد نداره، همین که هستی غنیمته. هفته‌ی پیش کار دیگری هم با جناب‌عالی داشتیم که محقق نشد. بنده همواره از نظرات شما استفاده کردم و میکنم. در مورد هیس منصرف شدم به خاطر نظرات شما، و در مورد چه خوبه که برگشتی خیلی کنجکاو شدم! ولی ای کاش “تنهای تنهای تنها” رو می‌دیدید. خیلی فیلم خوبی بود. مطمئنا اکران خواهد شد، ولی چون با صداوسیما قرارداد دارند (فیلم تولید مرکز بوشهره) احتمال پخشش در تلویزیون در نوروز خیلی زیاده. در مورد “خوابم میاد” هم اینو بگم که ای کاش به این فیلم جایزه نمی‌دادند! من با اون همه جایزه‌ای که این فیلم گرفت، اون همه کاندیدایی که شده بود در جشنواره‌ی پیشین، و البته با توجه به سابقه‌ی عطاران در در آوردن فضاهای طنز و بازی خودش، خیلی انتظار بیشتری داشتم از فیلم. مهم‌ترین مشکل فیلم هم به نظرم فیلمنامه‌ی ضعیفش هست که … اما بحث اصلی که وادارم کرد کامنت بدم این جاست. بردیا خان، من همیشه در مورد هر محصولی، چه بازی چه فیلم، وقتی نظر می‌دم دو چیز رو به طور مجزا لحاظ میکنم. قبل از انتشار، “ارزش انتظار” فیلم یا بازی، و بعد از انتشار “ارزش” خود فیلم یا بازی که دو مقوله‌ی کاملا جدان. از این بابت که قبل از این که فیلم بیاد با توجه به اطلاعات پیرامون اون، یه حد انتظاری خواهیم داشت. فیلم The Perks of Being a Wallflower رو خیلی منتظرش نبودم. فیلم یه بازیگری که تازه از هری پاتر جدا شده (راستش تجربه‌ی تلخ دیدن بازی رادکلیف در Woman in Black اما واتسون رو برای من تا حدی شطرنجی میکرد قبل دیدن فیلم) یه کارگردانی که چیزی ازش نمی‌دونیم و … اون هم در سبک تین ایجر که … به هر حال خیلی مورد انتظارم نبود. ولی حالا بعد از انتشارش و دیده شدن، اون قسمت قبلی به کلی محو میشه و میرسیم به ارزش گذاری فیلم … چه خوب که فیلم اینقدر خوب بود … چه خوب! :!: :!: :!: :!: :!: *****خطر لو رفتن داستان فیلم The Impossible … ندیدید نخونید: در مورد “غیرممکن” هم شاید به قول شما فیلم میفته وقتی می ریم سراغ پدره، ولی من همون لحظات هم غرق فیلم بودم و همش بهش فکر میکردم. چیکار میخواد بکنه؟ خدایا یعنی چی میشه؟ چطور همدیگه رو پیدا می‌کنند؟ الان تو دل این مرد چی می‌گذره؟ و همش هم این صحنه‌ها رو در اوج ویرانگی با اول فیلم و اون عشق و محبتی که دیدیم بین اعضای این خانواده مقایسه میکردم … به همین علت میخکوب شده بودم. همین طور در اون لحظاتی که مادره گم میشه … پسره سرگردون میشه … برادرها همدیگه رو پیدا می‌کنند … پدر دنبال زنش می‌گرده ولی چون پسر پرده رو کشیده اون رو نمی‌بینه … توی تک تک این سکانس‌ها من به شدت در فیلم غوطه ور شده بودم و داشتم در موردش فکر می کردم. به همین دلیل می گم فیلم عالیه. در واقع یکی از بی نظیرترین تجربه‌های فیلم دیدن من رو این فیلم امسال رقم زد و به نظرم ارزشش برای من شخصا ۱۰۰ از ۱۰۰ هست. و در کل هم فکر میکنم بیشتر از نمره‌ی شما حق فیلم باشه. پایان خطر لوث شدن :!: :!: :!: :!: :!: همین که فیلم چشمان شما رو خیس کرده کافیه! هر چند من بیشتر از خیس شدن چشم با فیلم ارتباط برقرار کردم! ۰۰
مرسی سعید جان، کاملا با همه گفته هاتون موافقم… در مورد The Perks of Being a Wallflower هم باید بگم در هر صورت قبل از منتشر شدن فیلم، یه چیزی داشت که بهش امیدوار بودم و دقیقا چه خوب که فیلم خوب از آب در اومد. در رابطه با فیلم The Impossible دقیقا من هم در تمام لحظاتی که گفتید وارد فیلم شده بودم، به جز اون “گم شدن بی دلیل و لوس مادر” که همانطور که گفتم به نظرم در فیلم زیادی بود، در آخر باید بگم به نظرم فیلم کاملی نبود و ایراداتی داشت و میتونست عنوان عظیم تری باشه، ولی فیلم عظیم نبود… نمیگم فیلم بدی بود، خیلی خوب بود، اما به نظرم کامل نبود… ____________________ ( Like Someone in Love ) ۰۰
ممنون از بردیا ی عزیز! نمره فیلم های این هفته: ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ Twilight:Breaking Down-Part 2:41/100 بالاخره این سری تموم شد. بسیار سری ننگین و سخیفی بود و در کمال تعجب آخرین قسمت از لحاظ تکنیکی خیلی ضعیف ظاهر شد تو بسیاری سکانس ها. به شخصه سریه هری پاتر رو از هر لحاظی ، چه کارگردانی ، فیلمنامه ، شخصیت پردازی ، جلوه های ویژه ، بازی ها ، صداگذاری و هر نکته ی دیگه ای خیلی خیلی بالاتر از این سری می بینم و اصلاً قابل مقایسه نمی دونمشون. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ Harold&Kumar Trilogy:66/100 یک سری کمدی خوب. و صرفاً خوب. به شخصه لذت بردم ازش و لحظه هایی که Neil Patrick Harris توی فیلم حضور داشت ، واقعاً دوست داشتنی بودن. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ The Switch:50/100 چی بود این؟ کمدی قرار بود باشه ، بعد یهو شد درام ، بعد یهو همه چی خوب شد! عجب! ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ Jab Tak Hai Jaan:52/100 گفتیم بشینیم آخرین اثر اسطوره ی فقید سینمای هند ، یاش چوپرا رو که چند ماه پیش در گذشت رو نگاه کنیم ، اما از قرار معلوم ایشون عمرشون کفاف نداده که سر تدوین فیلم هم باشن! فیلم به شدت هندیه! در حالی که چند تا کور سوی امید از کارگردان های جوون این سینما دیده میشه که فیلم غیر هندی بسازن.(که ساختن. نمونه موفق و دوست داشتنی اش هم Rock Star ـه با بازی بی نظیر Ranbir Kapoor). کلاً فیلم حتی یه درام موفق هم نیست. خیلی دوست داشتم فیلم خوب یا حداقل سرگرم کننده ای باشه که در حد توقع من نبود. حیف! ـــــــــــــــــــــــــــــــــ Wreck-It-Ralph:69/100 می تونست انیمیشن خوب و دوست داشتنی ای بشه که نشد. همین. سال ناموفق دیزنی رو ناموفق تر کرد. نه Brave و نه WIR در حد انتظار ظاهر نشدن. همچنان بهترین انیمیشن سال رو هتل ترنسیلوانیا می دونم. ــــــــــــــــــــــــــــــــ روز خوش! ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
مرسی عادل جان، اما در مورد Wreck-It Ralph موافق نیستم و به نظرم از Brave خیلی قابل قبول تر بود و به ویژه برای ما بازی بازها که نکات ریز جالب و دوست داشتنی ای داشت، به خصوص لوگوی پیکسلی میکی موس* در شروع فیلم و همچنین نماد پایانی تیتراژ که خیلی خاص و دیدنی بود… ____________________ ( Like Someone in Love ) ۰۰
جان سخت که نمره بالایی نگرفته اون بازیگر دومیه تو تصویر همون رفیق ناکام اسپارتاکوس میباشد بنده خدا ! ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
با عرض پوزش یه چیز بی ربط: این نظرسنجی خیلی باحاله!مخصوصا گزینه ی یکی مونده به آخرش! :)) :)) دمتون گرم! ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
با سپاس از بیژن عزیز. و تبریک بهش بابت رفتن اسم فیلم حوض نقاشی در لیست اکران نوروز , و تسلیت بابت رفتم اسم فیلم رژیم طلایی بجای پل چوبی! — بیژن جان تو کافه سینما یه فیلم کوتاه گذاشته بودن و نوشته بودن گیلرمو دل تورو :X :X ازش خوشش اومده و نسخه بلند این فیلم الان اکران هست! کدوم یکی از فیلم های این لیست هست؟ ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
سعید جان این رو میدونستم. گفتم شاید اسم نسخه بلندش چیزه دیگه ای برخلاف فیلم کوتاه باشه.باز هم سپاس. اونجور که در یاد دارم از طرفداران گیلرمو دل تورو بودی درسته؟ ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰
الان رفتم boxofficemojo دیدم این فیلم یازدهم هست! یودجش هم فقط ۱۵ میلیون دلار بوده! تا الان هم تو آمریکا $۶۸,۸۹۹,۶۴۵ فروخته و فروش جهانیش هم $۸۹,۳۹۹,۶۴۵ .حدود ۳۲ روز هست که اکران شده. ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰
بله امیر عزیز، همانطور که سعید جان فرمود، فیلم Mama مورد نظرتون هست، من نمیدونم تو کافه سینما چی گذاشته، ولی این نشون میده که شما زیاد پستهای سینمایی دی بازی رو دنبال نمیکنید، چون در پست “معرفی فیلمهای برگزیده بهمن ماه” در این مورد توضیحاتی داده شد که در صورت مشاهده به جوابتون میرسیدید… راستی در مورد “حوض نقاشی” تبریک به شما که میتونید این فیلم دوست داشتنی رو به زودی ببینید، اون “رژیم طلایی” و “پل چوبی” رو هم نگرفتم چی شده! ولی در مورد “پل چوبی” باید بگم یک فیلم تقلیدی از عنوان خوب “کنعان” بود و چیز خیلی خاصی نداشت، فقط یک داستان مجزا و حدود بیست دقیقه ای در اوساط فیلم با حضور هدیه تهرانی* شکل میگیره که کل فیلم فقط همون ۲۰ دقیقه با ارزش رو داره… با تشکر… ____________________ ( Like Someone in Love ) ۰۰
خوب همون دیدن بازی زیبای هدیه تهرانی هم لذت بخشه . البته بالاخره میتونیم تهران۱۵۰۰ رو هم ببینیم. تو کافه سینما یه کلیپ ۳-۴ دقیقه ای بود. یه دختر میاد تو اتاق و به خواهرش(maybe) میگه مامان اومده , بلند شو باید بریم. و این ۲ نفر از پله ها میرن پایین تا فرار کنن که در قفله و ما mama رو میبینیم که میاد جلو در آشپزخونه و ناگهان با یه سرعت دلهره آوری میاد به سمت دخترها. دخترها هم فرار میکنن به سمت بالا و میخوان برن تو اتاقشون که یکیشون موفق نمیشه و بیرون میمونه و Mama میاد. و بعد میبینیم که دختره در میزنه میگه ماما رفت در رو باز کن و ما شاهد یه دختر بچه تبدیل شده هستیم! با توجه به این کلیپ به نظر فیلم جالبی میاد!حالا نظر شما رو نمیدونم ______________________________ Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۳ MEA Co. All rights reserved انجمن حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰
همه فیلم های این هفته به کنار جان خودمون رو بچسب،کلا بروس ویلیس کلاس کاری بالایی داره به قول دوستمون پرستیژ بالایی داره! :X ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
منکه فک نکنم هیچ کدومش از A Good Day to Die Hard ها رو دیده باشم ولی متا اسکور این یکی خیلی داغونه :-| ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
این هم قسمت پایانی فیلمهای فجر امسال: – فیلم نهم: چه خوبه که برگشتی “چه خوب میشد که بر نمیگشتید جناب مهرجویی” کارگردان: داریوش مهرجویی / بازیگران: رضا عطاران، حامد بهداد، مهناز افشار، حسن پورشیرازی، رویا تیموریان، علیرضا جعفری، همایون ارشادی داستان فیلم در مورد دندان پزشکی (حامد) هست که بعد از مدتی به کشور باز میگردد و به خانه کنار دریا خود میرود، در همسایگی او رفیق قدیمی او (رضا) همچنان آنجاست، اما با پدیدار شدن بشقابی عجیب در ماجرا همه چیز به خوبی پیش نمیرود و میان این دو و همچنین افرادی که در دو جبهه قرار میگیرند، درگیری به وجود میاد… شاید تنها فیلم کمدی جشنواره امسال همین فیلم باشد، اما وقتی بخواهیم در مورد خوب بودن یا بد بودن عنوان نظر دهیم با یکی از سخت ترین کارها مواجه خواهیم بود، به همین دلیل من فیلم رو از دو نگاه بررسی میکنم، نگاه اول از زاویه ای هست که بدانیم کارگردان این فیلم همان کارگردانیست که فیلم شاهکار “اجاره نشینها” و بسیاری دیگر از فیلمهای دوران ساز سینمای ما را ساخته، که در این صورت با فیلمی بسیار بد و نا امید کننده و بسیار سطح پایین طرف خواهیم بود و از این رو دیدن این فیلم بسیار ناراحت کننده و عجیب خواهد بود. اما در نگاه دوم اگر کارگردان را در نظر نگیریم و فرض کنیم کارگردان دیگری مثل جواد رضویان* یا … فیلم رو ساخته با فیلمی شاد و سرخوش و با شوخی هایی خنده آور طرف خواهیم بود که دیدن فیلم به شکل سطحی در بین دیگر فیلمهای موجود در جشنواره که پر از غم و اندوه هستند، انرژی زا خواهد بود. ولی واقعا منظور از ساخت فیلم چه بوده است؟ بعضی مواقع احساس خواهید کرد که کارگردان و بازیگران فیلم به یک سفر تفریحی به ویلایی در شمال رفته اند و وقتی متوجه شده اند که دوربینی در کار هست، پیش خود گفته اند: “بچه ها موافقید تا دور هم هستیم یه فیلم بسازیم؟!” گفته شده حامد بهداد* تنها برای این فیلم، ۳۵ کیلو به وزن خود اضافه کرده است، اما برای چه؟ آیا چنین زحمتی رو در بازی او هم میبینیم؟… درست مانند فیلم “دهلیز” این بار هم باید حرفی را تکرار کنم که: تمام سنگی وزن این فیلم (البته از زاویه نگاه دوم) به روی رضا عطاران* و تیکه پرانیهای اوست و بس، هر چند که از زاویه حالت اول، فیلم دارای هیچ وزنی نیست که قرار باشد روی دوش کسی قرار گیرد. نکته مثبت: باز هم رضا عطاران و دیدار مجدد بچه کمدی تلویزیون یعنی علیرضا جعفری، که دیگر بچه نیست. در صندوق سفید رنگه راهروی خروجی سینما: ضعیف ( * ) متوسط ( ) خوب ( ) – فیلم دهم: دربند “یک فیلم ژوست و کامل” کارگردان: پرویز شهبازی / بازیگران: نازنین بیاتی، پگاه آهنگرانی، احمد مهرانفر، بهرنگ علوی داستان فیلم در مورد دانشجوی جوان شهرستانی ای (نازنین) هست که در دانشگاهی در تهران قبول میشود و بعد از ثبت نام در دانشگاه به دلیل اینکه در خوابگاه جای خالی ای نمیابد، به دنبال خانه میگردد و بعد از این که با دختر غیر دانشجویی (پگاه) همخونه میشود، وارد مشکلات جدی زندگی میشود… این فیلم جزو معدود فیلمهای ساخته شده در کشور هست که جزئیات فیلم بسیار قابل تقدیر هست و شاید تا مدتها چنین چیزی رو از کارگردانان ندیده بودیم و نخواهیم دید. فیلم برداری فیلم هم بسیار عالی و در سطح کارهای بین المللی کار شده و سکانسهای ماندگاری را (به خصوص در دقایق پایانی فیلم) شاهد هستیم. کسانی که دانشجویان غیر بومی هستند (چه دختر، چه پسر) قطعا با نکات بسیاری که در این فیلم نشان داده میشود، حس آشنایی را پیدا خواهند کرد، مثل: رفتار مسئولین خوابگاه، رفتار آشپزان سلف دانشگاه و … در مورد بازیگری این فیلم هم چیزی نمیتون گفت چون تمامی بازیگران با آمادگی ۱۰۰% روبروی دوربین قرار گرفتند، چه بازیگر نقش اصلی که تازه وارد هست و در اولین فیلمش عالی ظاهر شد و چه پگاه آهنگرانی* که به نوعی ما رو با ورژن خانم از ژوکر سینمای ما آشنا کرد! و چه دیگر بازیگران. “دربند” عنوانی خواهد بود که با بدنه ای قوی ساخته شده و از قالبی شیک و محکم برای ساخت او استفاده شده و پیدا کردن ایرادات بزرگ و کوچک از این فیلم کار هر کس نیست. نکته مثبت: همه چیز از جمله جزئیات. در صندوق سفید رنگه راهروی خروجی سینما: ضعیف ( ) متوسط ( ) خوب ( * ) – فیلم یازدهم: سر به مهر “آهسته میراند و گم میشود” کارگردان: هادی مقدم‌دوست / بازیگران: لیلا حاتمی، آرش مجیدی، خاطره اسدی این فیلم در مورد دختر تقریبا ۳۰-۳۵ ساله تنها و گوشه گیری (لیلا) هست که تنها در چت کردن اینترنتی و نوشتن در وبلاگ توان صحبت کردن و درد دل دارد و حتی از هم صحبت شدن با دوست همخانه ی خود (خاطره) هم خجالت میکشد، تا این که با وارد شدن برادر همخانه ی او (آرش) در داستان، سعی در متحول کردن خود توسط روشی خاص میشود… در مورد این فیلم فقط میتوان گفت یک فیلم بسیار ضعیف و بدون ریشه و کسالت بار، فیلم بسیار آرام شروع میشود، بسیار آرام ادامه پیدا میکند و بسیار آرام تمام میشود، قطعا این فیلم هم از آن عنوانهایی خواهد بود که بعد از کامل شدن، لیلا حاتمی* با آن سابقه خوب هنری، از حضور در این فیلم پشیمان شده است. فیلمی پر از تصویرهای تکراریست، مثلا در فیلم بیش از ۲۰-۲۵ بار نمایشگر مانیتور و تایپ کردن دیده میشود، ۷-۸ بار صدای اعلام ساعات را از گوشی تلفن میشنویم و … . فیلم بسیار خسته کننده و بدون هیچ گونه بالا و پایین شدن داستان هست که روی یک خط نه چندان راست به راه خود ادامه میدهد. نکته مثبت: فقط سکانس پایانی و شروع شدن تیتراژ! در صندوق سفید رنگه راهروی خروجی سینما: ضعیف ( * ) متوسط ( ) خوب ( ) – فیلم دوازدهم: استرداد “اجتماع قد بلندها” کارگردان: علی غفاری / بازیگران: حمید فرخ نژاد، فرهاد قائمیان، بهنام تشکر، احمد نجفی و … داستان فیلم که در زمان بعد از جنگ جهانی دوم اتفاق میفتد، در مورد انتقال ۱۱ تن شمش طلا از روسیه به ایران است که برای انتقال این محموله نیاز به یک فرد کار بلد و قابل اطمینان است که از پس کار بر بیاید، و از این بین چه کسی بهتر از حمید فرخ نژاد در نقش یک فرمانده نظامی کار بلد و خشن؟… این عنوان هم یکی از بهترینهای جشنواره امسال بود که از طراحی صحنه و لباس بسیار حرفه ای بهره برده بود، در زمان تماشای فیلم اگر بازیگران فیلم را نمیشناختید، میتونستید بگید با یک فیلم غیر ایرانی و سنگین طرف هستید. فیلمنامه این فیلم که گفته شده از یک داستان واقعی برگرفته شده است، کاملا خوب و گیرا نوشته شده است و در طول فیلم با کلی غافلگیری طرف خواهید بود. تنها نکته منفی فیلم مربوط به قاب بندی و دوربین مورد استفاده در فیلم هست که متاسفانه کاملا تلویزیونی کار شده. نکته جالب دیگر این فیلم مربوط به بازیگران اصلی مرد فیلم میشود که به غیر از یک بازیگر، تماما از بازیگران قد بلند سینمای ایران استفاده شده که متاسفانه نام همگیشون رو نمیدونستم تا ذکر کنم. در کل باید بگم که یک فیلم اکشن خوب با موضوع خوب و بازیگری خوب (هر چند که کاراکتر فرخ نژاد* خیلی کاراکتر پیچیده ای نیست، ولی او طوری بازی میکند که یک فرمانده نظامی را به راحتی از او قبول کنید)، که به نسبت دیگر فیلم اکشن جشنواره امسال یعنی “گناهکاران” به راحتی قابل پیش بینی نیست. نکته مثبت: فیلمنامه متفاوت و در نوع خود تقریبا پیچیده در صندوق سفید رنگه راهروی خروجی سینما: ضعیف ( ) متوسط ( ) خوب ( * ) – فیلم سیزدهم: TRON: Legacy (سه بعدی) “اکشن و دلچسب برای همه سنین” کارگردان: Joseph Kosinski / بازیگران: Garrett Hedlund و Jeff Bridges و Olivia Wilde در مورد این فیلم هم که قطعا نیازی به توضیح نیست و همگی سینما دوستان و بازی دوستان از همه چیز این فیلم که محصول سال ۲۰۱۰ هست باخبرند. نکته اصلی و دلچسب این فیلم، سه بعدی بودن و البته دوبله بودن فیلم بود که برای ما که از سینمای سه بعدی و دیدن فیلمهای ناب تقریبا دور افتاده هستیم یک تجربه ناب و خاطره انگیز بود، به خصوص در سکانسهای اکشن و تعقیب و گریز این فیلم و همینطور موزیکهای دلنشین فیلم در سالن سینما. هر چند که تجربه سه بعدی فیلم Hugo اثر مارتین اسکورسیزی* بزرگ در جشنواره سال گذشته و با زبان اصلی و زیرنویس عربی! چیزه دیگری بود، اما نشان دادن و اکران فیلمهای این چنینی هم جای امیدواری دارد. نکته مثبت: دوبله شدن فیلم به جای زیرنویس عربی در صندوق سفید رنگه راهروی خروجی سینما: *برای فیلمهای سه بعدی صندوقی وجود نداشت* مرسی که با معرفی سری فیلمهای جشنواره امسال همراه بودید، امیدوارم که مورد توجه قرار گرفته باشه… ____________________ ( Like Someone in Love ) ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
جان جان جان جان… باید دید!من عاشق بروس ویلیسم،پرستیژی داره لعنتی! فروش zero dark thirty هم جالبه! ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
