Mahsa

اولین تجربه بازی پی سی من بر میگرده به سال 83 که GTA3 بازی کردم بازی هایی که تا حالا تموم کردم: جی تی ای ۳ مکس پین 2 : یه نوستالوژی فوق العاده. تو مرحله آخرش مثل خر گیر کرده بودم یه هفته مکس پین 3 : کل بازیش یه طرف اون آهنگ لعنتیش یه طرف دیگه کال آف دیوتی 4 : یه بازی بی نظیر به نظرم بهترین بازی از سریِ کُد کال آف دیوتی 8 (مدرن وارفیر3) : جالب بود برام مراحل جذابی داشت کال آف دیوتی 9 ( بلک اپس 2) : خیلی اذیتم کرد بی خودترین سری کال آف کال آف دیوتی 10 (اشباح) : بعد از بلک اپس 2 یه کم آبرو داری کرد کرایسیس 2 : مبهوت گرافیکش شدم گیم پلیش هم بد نبود کرایسیس 3 : فقط گرافیک داشت اما سیستمم رو نذوبید خخخخخخخخ نید فور اسپید ۱ : یاد گرافیکش می افتم خندم میگیره نید فور اسپید آندر گراند ۱ : راه مخفی هاش خیلی زیاد بود خیلی دوسش داشتم نید فور اسپید آندر گراند ۲ : خیلی خوب بود ۳ بار تمومش کردم نید فور اسپید ماست وانتد : هیجانش خیلیییییییییی زیاد بود نید فور اسپید پرو استریت : بهترین بازی سری جنون سرعت بدون اغراق نید فور اسپید رایولز : خوب بود اما مثل سری های قبل جذاب نبود اون مازراتی آزاد نشد آخرش اسنایپر : اولین تجربه تک تیراندازیم بود باهاش حال کردم اسنایپر الیت 2 : خوب بود بد نبود مرحله آخرش سخت بود یه کم نمیدونستم از کجا دارم میخورم اسنایپر گوست واریور : بهترین اسنایپر بازیم بود مرحله آخرش خلاقانه طراحی شده بود مدال افتخار ( فتح برلین) : خیلی درگیرش شدم عجین شده بودم باهاش مدال افتخار ( وارفایتر) : زورکی تا آخرش رفتم دلم باهاش نبود فقط میخواستم تمومش کنم بایوشاک 2 : یه بازی بی نظیر هرچی بگی ازش کم گفتی از اونایی بود که باهاش زندکی کردم بایو شاک (بیکران ) : محو بازی شده بودم یه بازی فلسفی دیوونه کننده با اینم زندگی کردم خیلی عالی بود دیس آنرد : خیلی خیلی خیلی قشنگ بود چه مراحل جذابی داشت گوست ریکان : اولین تجربه م توی بازیای این مدلی بود چهار نفری هدف میگرفتی خیلی حال داد دد اسپیس 3 : عالی عالی عالی عالی اما نه شاهکار روزی 5-6 ساعت بازیش میکردم دیوونه ش شده بودم . سر فرصت قطعا دوباره بازیش میکنم. یه جاییش گریه م گرفت اما توم رایدر همون که سال 2013 اومد : بازیش زندگی بود. حس همزاد پنداری میکردم با لارا، از بهترین بازیایی بود که انجام دادم ولفنشتاین ( نیو اوردر) : بعد از چندتا کال آف دیوتی تقریبا کنسل کننده یه شوتر عالی بود خیلی مراحلش زیبا طراحی شده بود خستگی رو از تن در میکرد. بتمن (آرکام سیتی) : حرفی هم میشه درباره ش زد؟ دویل می کرای ۵ : به سازنده ش باید آفرین گفت. با آخرین دیالوگش خیلی حال کردم: تو یک نفیلیم هستی نه بیشتر نه کمتر لیمبو : آخ آخ آخ لامصب با روح و روانم بازی کرد. محیط خیلی غمگین و افسرده کننده اما یه ایده ی ناب بود. ریمن ( لجندز ) : بین چندتا بازی مختلف حکم تنفس و پرواز روح رو داشت خیلی خوب بود جیمز باند ۰۰۷ : اونم برام نوستالوژیه لفت فور دد : چیز زیادی ازش یادم نیست واسه خیلی وقت پیش بود آلیِن ( ایزولِیشن) : خیلی ترسناک بود بیشعور همش مو به تنم سیخ میشد وقتی اون سوسماره می اومد آخراش دیگه یاد گرفته بودم با آتیش دورش می کردم. اما بازیش عالی بود آلن ویک 1 : نسبت به زمان انتشارش گرافیکش عالی بود هنوزم حرفی برای گفتن داره. خود بازی هم که محشر بود میدل ارث ( شادو این موردور) : یادمه بهش اعتیاد پیدا کرده بودم کم خوابی گرفته بودم چشمام ضیعف شد سر این بازی از بس که قشنگ بود واقعا ارزش بازی کردن داشت با اینکه خیلیا میگفتن تقلیدی از بتمن بود. اما من فقط ازش لذت بردم موردرد (سول سوسپکت) : از این بازی الکیا بود فقط میخواستم ببینم آخرش چی میش که اونم چیز خاصی نشد دِ اویل ویزین : بازی قشنگی بود گیم پلی خوبی داشت داستانش خیلی خوب بود آفرین به سازنده ش اسپلینتر سل ( بلک لیست): یه مخفی کاری عالی از اون بازی هایی که وقتی تمومش میکنی به خودت افتخار میکنی بازی هایی که در حال انجام هستم: دیینگ لایت بازی هایی که خوشم نیومد نیمه کاره رها کردم: اساسینز کرید برادری: چرت محض بود مترو لست لایت : خسته کننده بود اسلیپینگ داگز : هیچی نگم بهتره ریممبر می: الکی پولم هدر رفت اسنایپر الیت 3 : همون 10 دقیقه اول شیفت دیلیت شد خخخخخ فییر: طرف سرم کلاه گذاشت فارکرای 3 : باهاش ارتباط برقرار نکردم پراجکت کارز: خیلی شبیه سازی بود بازی های که گرفتم اما هنوز انجام ندارم: کال آف دیوتی ( ادونس وارفیر ) بتمن ( ریشه های آرکام) ولفنشتاین ( اولد بلود) فارکرای 4 مترو ریدوکس واچ داگز هوم فرانت شرلوک هولمز پروتوتیپ 2 وستلند 2 ویچر 2 دارک سولز 2 دارک سایدرز 2 کستلوانیا 2 بازی پلی استیشن هم زیاد انجام دادم