مقاله ای برای این نویسنده یافت نشد!
حالا سوالای عمومی: 1- میانه شما با سبک استراتژی چه جوره؟ این جور که بوش میاد این سبک رو نمیپسندی؟ 2- تا به حال شده مدی رو بازی کنی که از بازی اصلی بهتر باشه؟ اگر اینطوره معرفی کنید. 3- شما با خشونت در بازی ها موافق هستید؟ 4- چرا تو اکثر بازی ها باید دشمن ها رو بکشی؟ اصلا این بکش بکش از کی به جون دنیای بازی ها افتاد؟ آیا چالش های دیگر، برای بازی ها جذاب نیست؟ 5- به نظرتون محیط باز بودن بازی خوبه یا به صورت یه تب در اومده؟ سازنده بازی مترو2033 گفته بود که بازی کننده ها و بازی سازها با این کار لذت یک داستان منسجم رو از دست میدن. 6- نظرتون راجع به بازی rage چیه؟ چه عواملی باعث عدم توفیق این بازی شد؟ 7-چراتو نسل هفتم بازی ها pc مظلوم واقع شد؟ بازی های خیلی از کنسولا کپی غیر مجاز میشن. از وقتی که برای پاسخ دادن میزارید ممنونم!
سلام آقای رسولی. ببخشید که سوالا رو گذاشتم برای دقیقه نود! دو سری سوال دارم. سری اول. سوالای تخصصی: 1- داستان مهمتر است یا گیم پلی؟ هر کدام چه نقشی در پیش برد بازی دارند؟ 2- چه سبکی برای ساخت اولین بازی مناسب تر است؟ 3- آیا اولین تجربه ساخت بازی باید یک بازی کامل باشد یا یک مرحله نمونه هم خوب است؟ نظرتون راجع به ساخت مد چیه؟ 4- چه بازی هایی به نظرتون مثل کلاس درس بازی سازی میمونه و استانداردهای یه سبک رو تعریف میکنه؟ اگه میشه با دسته بندی ژانرها چند تاییشون رو معرفی کنید 5- به نظر شما برای ساخت بازی یک تبعیض بین پایتخت نشیتها و شهرهای دیگه ایجاد نشده؟ همه ی امکانات و حتی دوره های مفید در تهران است و من که در شیرازم اصلا از همچین چیزایی خبری نیست. به نظرتون باید چه کار کنیم؟ 6- به نظر شما ما برای ساخت بازی به یک بیراهه نمیرویم، قبول دارم که باید از بازی های خوب الگوبرداری کرد ولی باید یک الگو برداری بومی سازی شده انجام داد. مثلا در فرهنگ ما اسطوره ها و فرهنگ های اسکاندیناوی و فرهنگ گوتیکی و یونانی جایی ندارد. پس چرا باید سعی کنیم بازیهایمان شبیه آنها باشد و گرشاسب را مثل gow میسازیم، در حالی که به نظرم الگوی شاهزاده 2008 بیشتر از دیگر الگوها در این سبک نزدیک به فرهنگ ما است. آیا داشته ها و ریشه های ما پتانسیل سرگرمی سازی ندارد؟ منظورم از داشته ها و ریشه ها هم علاوه بر داستان های ایرانی، حال و هوای ایرانی و بوی فرهنگ ایرانی است. خصوصیاتی که فارغ از هر سبکی بگه این بازی برخواسته از فرهنگ ایرانه.
یه سوال. من دیشب یه پست دادم. اما حالا بدون login شدن که میام نمایش داده نمیشه و وقتی login میکنم بالاش نوشته Your comment is awaiting moderation حالا این یعنی چی؟ :?:
معمولابازی هایی که اینقدر دچار تاخیر تو توزیع میشن، دچار نزول کیفیت میشن. ولی خدا نکنه برای دیابلو اینجوری بشه! :(
سلام آقای رسولی. به تازگی دیدم که تو دو شماره قبلی مجله دنیای بازی دارید راجع به اینکه چرا مجله بازی سازی فروش نداره پرس وجو میکنید. میخواستم نظرم رو در این مورد بگم و نظر شما رو هم به عنوان یکی از اعضای اصلی مجله بدونم. اول اینکه تصمیم دنیای بازی برای تبدیل ویژه نامه بازی سازی به مجله مستقل حتما به خاطر اقبال خوانندگان به این ویژه نامه بوده است. پس مجله بازخورد خوبی داشته. من خودم تمام شماره های ویژه نامه رو قبل از تبدیل شدن به مجله مستقل دارم و واقعا از مطالبش استفاده کردم. اما چرا استقبال خوبی ازش نشده؟ به نظر من این به خاطر سیاست غلط در چاپ و قیمت گذاری و عدم شناخت مخاطب اصلی مجله است. متاسفانه مجله کیفیت چاپ بسیار بالایی داره که باعث قیمت بالای اون شده. کیفیت مناسب چاپ خوبه، ولی نه در حدی که کیفیت صفحات عادی مجله از کیفیت جلد بسیاری از مجلات دیگر هم بالاتر باشه! من همچین کیفیتی رو فقط در مجله سرزمین من دیدم که اونم به خاطر عکس محور بودن اون مجله است. خود من در ماه شاید نزدیک 25 هزار تومان مجله بخرم و در این شرایط مجبور میشم که مجله شما رو به دلیل قیمت بالا نخرم. چون بالاخره در خرید مجلات کمبود بودجه دارم. خیلی از مخاطبان این مجله که خواهان آموزش تکنیک های بازی سازی هستند، درآمد مستقلی ندارند و قیمت مجله برای خرید آن فاکتور مهمی میشود. و متاسفانه به این دلیل من چند شمارن که دیگه نمی تونم از مطالب مفید مجله استفاده کنم. به نظر من اگر چاپ رنگی روی کاغذ معمولی( مثل ویژه نامه هایی که در ابتدا برای بازی سازی چاپ میشد) و قیمت گذاری معقولی انجام شود، مجله مخاطب خود را دوباره به دست می آورد. آقای رسولی نظر شما را در باره موارد گفته شده میخواستم بدونم.
