نقد بازی شیطان درون | !Resident Evil Within

کاملا با هاتون موافقم من از قدیم سری سایلنت هیل و اویل رو بازی میکردم این بازی کپی ناقصی از هر دو که هیچ شباهتی به اونا نداره در مورد شخصیت سباستین که از لحاظ ظاهری هیچ جذابیتی تو چهره و تیپ شخصیت نیست( به لحاظ گیم پلی )کاراکتر تا 4 قدم راه رفتن و بند اومدن نفس که بشدت ازار دهنده بود شاید سازنده خواسته مثلا هیجان بازی رو زیاد کنه که خیلی عصاب خورد کن بود و یک شخصیت شل و ول که رقبت بازی کردن رو از ادم می گرفت بله این ادم تجربه مبارزه نداره با این موجودات ولی طی روند بازی نباید بهتر شه! کاراکتر بازی تامب رایدر رو یادتون بیارین به اون میگن شخصیت پردازی. در عین ضعیفی تبدیل به یک شخصیت قوی و باور پذیر تبدیل میشه . این بازی برای این که ترسناک باشه راه زیادی رو باید طی کنه بنظرم بزرگ ترین مشکل صدا گذاری این بازی بود ببینید برای خلق بازی ترسناک صدا اولین چیزیه که باید خیلی دقیق بهش پرداخته بشه به این صورت که صدای راه رفتن جزء به جزء کار شه به عنوان مثال اگه شما داری کنا دیواری راه میری کشیده شدن شونه ودست شما تو بازی باید شنیده شه شاید بگین خوب این مثلا قرار بترسونه نه ولی این باور رو میده که شما تو اون محیطی من تو این بازی تو چمن یا خاک می رفتم یه صدا بود مورد بعدی کشته شدن بیش از حد تو این بازی بود طوری که من بار ها کشته شدم من تو بازی سایلنت هیل یاد ندارم جزء توی مراحل اخر این اتفاق می افتاد این موردن زیاد بد جوری اسیب میزنه طوری که شما دیگه ترسی از موردن ندارید جون از بس تکرار شده ترس شما ریخته در مورد گرافیک که من به شخصه هم سر درد گرفتم هم چشم درد من نمی دونم نور پردازی بازی چرا این مدلی بود فانوس دست شخصیت عین خورشید می درخشید واقعا کور کننده بود شاید مثلا می خواستن حس راز الود بودن به بازی کن دست بده ولی جزِِئیات بازی و کیفیت و ترکیب بندی صحنه وبافت ها خیلی خوب کار شده بود ودر اخر من نتها از شخصیت اون دختره که توی بیمارستان بود خوشم اومد جایی که شما کاراکتر رو ارتقاء میدادی