مقاله ای برای این نویسنده یافت نشد!
پونصدمین خبر از پروژه بعدی سازندگان بت من بعد از مرگ هاشمی رفسنجانی :24:
سلام من حدود دوازده سیزد سال پیش موقعی که یه پسر بچه دوم راهنمایی بودم با این نشریه آشنا شدم... همه شماره ها رو میخربدم ولی الان هیچکدومو ندارم جز شماره آخر که هنوزم تو کنج کمد اتاقم داره خاک میخوره ولی هنوز نخوندمش و نمیخوام بخونمش چون اینجوری واقعا باید باور‌کنم دی بازی تموم شده... همه گفتنیا تو کامنتای قبلی گفته شد و حرف دل منم هست ولی الان بحثم چیز دیگه ایه. سید طه رسولی برای من یه اسطوره بود، یجورایی مثل راجر ایبرت دنیای گیم. بعضی نقداشو ده ها بار میخوندم. نقداش بینظیر بود و بدون شک بزرگترین منتقد گیم ایران بود. دارم میگم بود چون نمیدونم آخرین باری که نقد نوشته کی بوده؟ نمیخوام قضاوتش کنم شاید بخاطر دلایل شخصی نقد رو ول کرده و رفته پی زندگیش... شاید من در‌موردش خیلی تو ذهنم غلو میکردم چون همه که ایبرت نمیشن که تا لحظه آخر زندگیشون نقد بنویسن... بنظرم وقتشه که دیگه نویسنده های قدیمی رو فراموش کنیم. طه رسولی ، متین ایزدی ، بابک نمازی و... بهتره همون کنج کمد اتاقم خاک بخورن. تنها کاری که الان از ما برمیاد حمایت از همین بچه هاییه که سایت رو سرپا نگه داشتن و خیلیم قشنگ دارن می‌نویسن. خسته نباشید و کارتونو با قدرت ادامه بدین. من هنوزم دنبالتون میکنم :15:
