ورود / عضویت

ورود / عضویت

طه رسولی

---

عضویت از ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۰

---

مطالب (۸)

در میان جنایتکاران | نقد بازی Batman: Arkham Knight

توسط طه رسولی در 3522 روز قبل 102

شکی وجود ندارد که ژوکر (جوکر) یکی از محبوب‌ترین آدم‌بدهای تاریخ قصه‌های ابرقهرمانی است. البته کسانی که اهل کتاب‌های کمیک بتمن باشند با آدم‌بدهای دیگر قصه‌های بتمن بیش‌تر آشنا هستند. ژوکر در بیش از نیمی از قصه‌های بتمن حضور ندارد. اما وقتی قرار است خارج از مدیوم کتاب کمیک قصه‌ای راجع بتمن تعریف کنی خیلی […]

نقد و بررسی

در میان جنایتکاران | نقد بازی Batman: Arkham Knight

توسط طه رسولی در 3522 روز قبل 20

مقالات بازی

آغشته به خون | نقد بازی Bloodborne

توسط طه رسولی در 3625 روز قبل 1

هنوز از نفرین دارک سولز۲ رها نشده بودم که بلادبورن آمد. هنوز در طوفان برفی سرزمین‌یخ‌زده‌ی دارک سولز۲ سرگردان بودم که بلادبورن آمد و من را درگیر طلسم جدیدی کرد. طلسمی که باعث شد در طول تعطیلات نوروز با سه کاراکتر مختلف چهار بار بازی‌اش کنم و از خیر هر تفریح و استراحتی بگذرم. با […]

مقالات بازی

نقد بازی Final Fantasy Type-0 | فانتزی برای نسل هشتم

توسط طه رسولی در 3634 روز قبل 15

پس از مدت ها انتظار بازی Final Fantasy Type-0 با زبان انگلیسی بازسازی شد و حالا طرفداران غیر ژاپنی زبان هم می توانند از بازی لذت ببرند. با نقد بازی Final Fantasy Type-0 همراه دنیای بازی باشید.

نقد و بررسی

نقد بازی بایونتا ۲ | فردا از آن من است!

توسط طه رسولی در 3761 روز قبل 76

بازی بایونتا از آن بازی های منحصر به فردی است که توانست سبک Hack n Slash را متحول کند. با نقد بازی بایونتا ۲ همراه دنیای بازی باشید. نقد بازی بایونتا ۲ | فردا از آن من است! شماره‌ی اول بازی بایونتا تقریبا پنج سال پیش در سال ۲۰۰۹ منتشر شد. در آن زمان پلاتینیومی‌ها […]

نقد و بررسی

نقد بازی شیطان درون | !Resident Evil Within

توسط طه رسولی در 3775 روز قبل 114

در سال ۱۸۸۴ وقتی ویلیام وینچستر صاحب شرکت معروف اسلحه‌سازی به خواب همسرش سارا وینچستر آمد و به او گفت باید خانه‌ای برای تجمع روح کسانی که با تفنگ‌های وینچستر کشته شده‌اند بسازد، سارا وینچستر یک قصر نیمه‌کاره را خرید و بدون کمک گرفتن از هیچ معماری یکی از عجیب‌ترین خانه‌های تاریخ را ساخت. این […]

نقد و بررسی

تاریخچه:تولدت مبارک Prince of Persia

توسط طه رسولی در 4418 روز قبل 304

به پایان سال نزدیک می‌شویم و زمان بررسی کارنامه‌ی سال ۹۱ فرارسیده است. بهترین بازی‌های امسال دنیای بازی یک تفاوت بزرگ با سال‌های قبل دارد. تفاوت‌اش این است که قرار است شما خواننده‌ها هم نقش مهمی در این رخ‌داد داشته باشید. امسال کاندیدهای هر سبک و بهترین بازی‌های سال هم از دید تحریریه‌ی دنیای بازی […]

مسابقات بازی

امتیاز خوانندگان

توسط طه رسولی در 4730 روز قبل 162

امتیاز دادن و امتیاز گرفتن در حال حاضر حرف اول را در دنیای بازی ها می زند. تقریبا هیچ کس هم پیدا نمی شود که سیستم امتیاز گذاری به خصوصی را کاملا قبول داشته باشد. از این به بعد تصمیم گرفتیم امتیازی که شما خواننده ها به بازی های روز می دهید را هم در […]

اخبار بازی

دیدگاه‌ها

طه رسولی

شماره ۱۲۳ دو هفته نامه دنیای بازی منتشر شد

از همه ی دوستانی که نظر دادن تشکر می کنم. واکنش های شما حسابی به مون انگیزه داده. در مورد ستون هایی که تو شماره 123 ندیدین باید بگم که حذف نشدن. بلکه داریم روی لی آوت های جدید براشون کار می کنیم که هر وقت به اون درجه ی ایده آلی که خودمون می خوایم (و از حرف ها و پیشنهادات شما در طول این مدت فهمیدیم که شما می خواین) برسه دوباره بر می گردن. ستون فیلم بازی با کلی مخلفات جدید آماده ست. ده برترها و کمیک ها هستن. به اضافه چند تا ستون جدید هم داریم که تا حالا تو مجله نبودن. تو این مدت خیلی دوست دارم که نظر شما رو بدونم. به خصوص راجع به نوع مطالب این شماره که در اومده. اما کلا تغییر و تحولات اساسی تو یه نشریه خیلی کار سختیه! فکر می کردیم بعد از آخرین شماره سال 90 تا الان وقت کافی داشته باشیم برای این تغییرات اما نداشتیم! :cry:

طه رسولی

امتیاز خوانندگان

من خودم شخصا به خاطر حذف شدن سیستم هک و اکتشاف سیاره ها خیلی ضد حال خوردم. با این حال پایان بازی اصلا برام مهم نبود و همون چیزی رو که هست قبول دارم. اما بزرگ ترین ضد حال این بود که تصمیم های خوب و بدی که می گرفتم هیچ تاثیری تو آخر داستان نداشتن.

طه رسولی

شماره ی ۱۴ مجله ی الکترونیک GameLand بالاخره منتشر شد

سلام دوباره از همه ی دوستان عذر می خوام که اینقدر دیر دارم کامنت می ذارم. باور کنین مشغله های شماره های آخر سال دنیای بازی بی چاره مون کرده. الان فرصت سر خاروندن رو هم ندارم. اما اینا به شما ربطی نداره. قول دادم و پای قول ام هم هستم. از خوندن مجله لذت بردم. شماره های قبلی رو هم می خوندم. اما این شماره به نظرم از نظر کیفیت نوشتاری خیلی بهتر از قبلی ها بود. واقعا دست تون درد نکنه. اما از اون جایی که قرار بود ایرادهایی که می بینم رو بگم (و شما هم ناراحت نشین) شروع می کنم به گفتن ایرادها. اما ین دلیل نمی شه که خوبی ها رو فراموش کنم. 1- از موضوع های کلی شروع می کنم. نکته ی اولی که به چشم من خورد این بود که مطالب شما خیلی خیلی طولانی بودن. مطلب طولانی نوشتن بد نیست اما دوستان عزیز باید به مدیومی که دارین این مطلب رو روش منتشر می کنین حتما توجه کنین. اگه این همه مطلب تو یه مجله ی چاپ شده بود که آدم می تونست بگیره دستش و لم بده رو تخت و بخونه مشکلی نبود. اما یادتون نره که این مجله الکترونیکیه و قاعدتا درصد زیادی از مخاطب ها مثل من پشت مانیتور PC می شینن و می خونن! در این حالت واقعا سخته که این همه مطلب ریز ریز رو بخونی. یادتون نره شما مجله ی الکترونیکی هستین نه کاغذی. نوع مطالب این دو نوع نشریه با هم فرق دارن. 2- در ادامه ی بحث قبلی می گم که شما از پتانسیل های نشریه ی الکترونیکی تون استفاده نکردین و تلاش کردین یه مجله در بیارین مثل مجله های کاغذی که خودتون دوست دارین. مثلا بازی رایانه یا بازی نما. این کار درست نیست. شما مجله ی الکترونیکی هستین و یه امکاناتی در دسترس دارین که مجله های کاغذی ندارن. ساده ترین اش اینه که تو فهرست هایپر لینک بدین به مطالب. نکته ی بعدی این که کی گفته مجله ی الکترونیکی باید فرمت صفحاتش مثل مجله ی کاغذی باشه؟ ابعاد صفحات شما A4 شده! چرا ابعاد صفحات رو مثلا 16:9 در نظر نگرفتین که روی مانیتورهای واید فول اسکرین بالا بیاد و ظاهر شکیلی داشته باشه؟ الان اگه بخوایم زوم کنیم نصف صفحه می ره. نمی دونم مجله های الکترونیکی gamerzine ها رو دیدین یا نه؟ شاید اگه از اونا الگو بگیرین خیلی بهتر باشه. شما که مجبور نیستین ابعاد صفحات تون رو A4 کنین! 3- تو همین قالب مجله ای هم یه مشکل بزرگ اینه که صفحات کاملا مستقل از هم هستن. یعنی مثلا اگه به ادوبی ریدر بگین دو صفحه رو کنار هم نشون بده هیچ ارتباطی بین صفحات نیست که نقطه ضعف محسوب می شه. 4- مطالب خیلی خیلی زیاد هستن و خطوط فاصله شون کمه. فونت انتخاب شده (فکر می کنم یکان باشه) مناسب این نوع نوشته نیست. این فونت برای این فاصله خط کم نیست و خوندن متن ها رو سخت می کنه. من قویا توصیه می کنم حجم نوشته ها رو کم کنین. اگه نمی شه از فونت های کتابی استفاده کنین. ببینین کتاب های درسی یا رمان هایی که حجم نوشته های زیاد دارن از چه فونتی استفاده می کنن. خوندن این همه متن با این فاصله خط کم واقعا چشم رو آزار می ده. 5- این که همه ی مجلات بخش خبر دارن باعث نمی شه که شما هم خودتونو مجبور کنین که 5-6 صفحه خبر بذارین تو نشریه تون! مگه شماها همه عضو سایت خبری دی بازی نیستین؟ پس چرا باز تو مجله تون خبر می ذارین؟ شما که دو هفته یه بار در میاین این همه خبر نیاز ندارین. مجله های خارجی هم همین طور هستن. اگه دقت کنین می بینین نهایتا 2 صفحه خبر دارن و تموم. به خاطر این که ماهنامه هستن. شما هم مثل دی بازی دو هفته نامه هستین و اگه می خواین صفحه ی خبر داشته باشین باید اخبار خیلی خاص رو انتخاب کنین و روشون تحلیل انجام بدین. نه این که عین خبری که آدم ها دو هفته قبل تو سای دی بازی خوندن رو عینا نقل کنین. خوندن صفحه ی خبر مجله ی شما باید یه چیزی به آدم هایی که اخبار رو دنبال می کردن بتونه ارایه بده. من توصیه می کن تعداد صفحات خبر رو کم کنین چون کارکردی نداره جز این که یه عالمه خبر سوخته و تکراری رو به خواننده بده. مجله ی شما الکترونیکیه. یعنی کسایی می خوننش که اهل سایت و اینترنت هستن. این ادما قطعا این اخبار رو قبلا خوندن! مخاطب رو خوب بشناسین بعد کار انجام بدین. 6- دوستان عزیز، انگلیسی نوشتن تو متن ها نشونه ی باسواد بودن نویسنده و تخصصی بودن متن نیست! وقتی می بینین می نویسین Xbox360 بعد موقع صفحه بندی اعداد 360 فارسی می شن در حالیکه Xbox انگلیسی مونده خوب معلومه که ضایعه! نوشتن ایکس‌باکس 360 به صورت فارسی چیزی از کلاس نویسنده و تخصصی بودن متن کم نمی کنه. اما خوندن متن ها رو به شدت ساده می کنه. مخصوصا وقتی یه عالمه اسم انگلیسی وسط جملات فارسی می یان. مثلا نوشتن Chris به صورت کریس چه فرقی داره؟ شما وقتی شروع می کین به نوشتن متن و منتشر کردن اش یه وظیفه ای رو دوش تون هست مبنی بر این که به زبان فارسی هم اهمیت بدین. این که تو یه جمله چشم آدم داره از راست به چپ می خونه بعد به یک عبارت انگلیسی میرسه مجبور می شه موقتا از چپ به راست بخونه بعد برگرده و ادامه شو از راست به چپ بخونه دوباره (و اگه باز هم انگلیسی باشه همین داستان تکرار می شه) در دراز مدت آزاردهنده است. تا جایی که می تونین همه چیز رو فارسی بنویسین. 7- در مورد نقدها باید بگم که در بیش تر مواقع توضیح راجع به بازی داده نشده. مثلا نقد بازی کربی رو من خوندم. تو این نقد نصف اش به تاریخچه ی کربی اختصاص داشت. نصف دیگه اش هم مثل یک کاتالوگ فقط داره می گه بازی فلان چیز رو داره. مثلا نوشته: «با بلعیدن گونه های خاص دشمن ها کربی می تواند قدرت های ویژه ای به دست آورد که به دو دسته ی Copy Abilities و Super Abilities تقسیم می شوند» خب بعد؟ مثلا چی می شه؟ در ادامه نوشته کربی از این قدرت ها برای کشتن دشمن ها استفاده می کنه. خب معلومه که برای کشتن دشمن ها استفاده می کنه. اما Coby Ability چیه؟ چیزیو کپی می کنه؟ باحاله؟ خوبه؟ بده؟ به درد بخوره؟ نقدی که توش قضاوت راجع به بازی نباشه نقد نیست. وظیفه ی منتقد اینه که وقتی گفت کربی توانایی کپی کردن داره توضیح بده و بشکافنه این توانایی رو. بعد قضاوت کنه آیا این توانایی خوبه یا بده. نه اینکه مثل کاتالوگ فقط بگه و رد شه بره. باز در ادامه نوشته شده: «جذابیت بازی به بازی کردن با شخصیت هایی چون Meta Knight، King Dedede و Waddle Dee است که هر کدام توانایی های ویژه ای دارند» این عبارت «هر کدام تواناییی های ویژه ای دارند» یعنی نویسند رفع تکلیف کرده. چه توانایی هایی دارن؟ اونا هم می تونن کپی کنن؟ نمی تونن؟ توانایی های ویژه شون خوبه اصلا؟ بده؟ در پایان متن اومده که «اگه از مشکلات کوچک بازی صرف نظر کنید» اما هیچ مشکلی به جز تکراری بودن مراحل در نقد ذکر نشده! کدوم مشکلات؟ اصلا قضاوتی راجع به بازی نشده. این متن و چند تا از نقدهای دیگه بیش تر شبیه پیش نمایش بودن تا نقد! چون فقط داشتن می گفتن بازی اینو داره اونو داره اونم داره. تو پیش نمایش هم همینو می گین. نقدباید فرق داشته باشه با پیش نمایش. بعد اون بالا به گیم پلی کربی امتیاز 8 داده شد. ولی توضیح داده نشده که 2 امتیاز چرا کم شده از بازی؟ یا مثلا صداگذاری چرا 5/7 شده؟ تو نقد که نوشته شده صداگذاری رو اید ستود!!! کربی رو فقط به عنوان یک نمونه نقد بررسی کردم. این حرف ها راجع به بقیه ی نقدها هم تا حد زیای صدق می کنه. 8- دیگه بسه! خیلی زیاد نوشتم. اما باز هم اگه لازم بود می تونیم با هم صحبت کنیم راجع به مجله. موفق باشین. منتظر شماره ی بعدی هستم.

طه رسولی

شماره ی ۱۴ مجله ی الکترونیک GameLand بالاخره منتشر شد

چرا خبری هست. اگه اجازه بدین من سر فرصت بخونم نظر بدم. خیلی زیاده آخه!

طه رسولی

The Last of Us از چگونگی بقا در انسان ها می گوید

دوستان عزیز چرا به خاطر یه جرقه ی کوچیک باید این جوری دعوا بشه؟ خسته نشدین از این دعواها؟ نکته ی بعدی این که از نویسنده ی خبر قویا درخواست می کنم که خبر رو تصحیح کنه. صحبت آقای دراکمن درمورد «شکل گیری و به وجود اومدن» انسان ها نیست در مورد «بقا»ی انسان هاست. متن دقیق اینه: “We’re trying to say something about human beings and how they exist پرونده ی Edge هم هیچ اطلاعاتی راجع به بازی نداده فقط شش صفحه جوسازی کردن!

طه رسولی

میزگرد با دبیر تحریریه دنیای بازی «سید طه رسولی»

ببخشید دوستان که دیر جواب می دن. این صفحه این قدر کامنت داره که برای من به زور بالا می یاد. یه ساعت باید رفرش کنم تا کامل بیاد بالا بتونم کامنت های آخر رو ببینم. 1- هر دو با هم گره خورده ن. اما من شخصا معتقدم که داستان مهم تره چون گیم پلی می تونه از دل داستان بیاد. تجربه ی من نشون داده وقتی گیم پلی از دل داستان می یاد یعنی المان های داستان تبدیل به مکانیک های بازی می شن, بازی خیلی قشنگ تره. اما می شه گیم پلی رو جدا از داستان دونست. تعارضی با هم ندارن. 2- هر سبکی که بیش تر دوست دارین. به شرطی که پروژه خیلی بلندپروازانه نباشه! 3- ساختن بازی یه چیزه. تموم کردن بازی یه چیز دیگه! شما با ساختن یک مرحله فقط 30 درصد فرآیند بازی سازی رو تجربه می کنی. 4- خیلی مبحث مفصلیه. بازی های زیادی هم وجود دارند. اما توصیه ی من اینه که از بازی های تاثیر گذار قدیمی هر سبک الهام بگیرین. چون بازی های جدیدا عموما تلفیقی هستن و ممکنه آدم رو گمراه کنن. 5- بستگی به خود شهرستانی ها داره! من هم تو مشهد زندگی می کنم و دارم نهایت تلاش ام رو می کنم که این دوره ها یا کارگاه ها رو تو مشهد هم راه بندازم. شیرازی های فعال هم به جای این که برن تهران سعی کنن تو شیراز کار را راه بندازن بهتره (گرچه خیلی خیلی کار سخت تریه!) 6- بحث زیبا و ظریفی رو اشاره کردی. صد البته الگو برداری از فرهنگ غربی غلطه. اما نمی شه گفت این کار وظیفه ی بازی سازاست که بومی سازی کنن. وظیفه ی نویسنده های داستان و فضای بازی ها و آرتیست هاست. بنابراین باید در حوزه های غیر بازی فرهنگ سازی صورت بگیره. وقتی به بیش تر آرتیست های ما بگین دیو بکش چون هیچ تصوری از دیو ایرانی ندارن می رن دیو های غربی می کشن دیگه. عمومی: 1- سبک مورد علاقه ی من نیست. 2- کانتر استرایت! :mrgreen: تو Neverwinter و Dragon Age هم مادهای خوبی پیدا می شه 3- خشونت وقتی بد نیست که مخاطب اش مناسب محتوای اون اثر باشه 4- چون سبک اکشن قدیمی ترین سبک تاریخ بازی هاست و هیجان داره. 5- بد نیست اما واقعا به صورت تب دراومده. تو خیلی بازی ها نیازی نیست این کار بشه. اما چون بازی سازها تمام تلاش شون رو می کنن که زمانی که گیمر پای بازی می شینه رو زیاد کنن مجبور به انجام این کار می شن 6- زیاد بازی نکردم. نظری ندارم. فرصت نشد. 7-چون بیش تر سرمایه گذاری ها و تبلیغات روی بازی های کنسولی ایجاد شدن. همچنین کل کل بین کنسول خیلی داغ بود (مثل کل کل بین آنچارتدی ها و گیرز آو واری ها و ...)