مقاله ای برای این نویسنده یافت نشد!
با سلام به همه دوستان و بازیبازهای عزیز من جمله طرفداران سایت دنیای بازی . از وقتی ماهنامه دنیای بازی چاپ میشد همیشه تا الان تهیه اش کردم و خوندم و واقعا همیشه از مطالبشون لذت بردم و استفاده کردم به خصوص از نقدهای متنوع و تخصصی که به تحریر میرسه . واقعا از همه دوستانی که چنین سایتی طراحی کردند ممنون و متشکر . امیدوارم در پناه خداوند به موفقیتهای بیشتر و روز افزونی دست پیدا کنید . در مورد اوقات فراغتم که با علاقه ام یعنی بازی پر میشه . عاشق فوتبال هستم و مشغول بازی کردن فیفا هستم . از بین دو فوتبال موجود واقعا شرکت ea خیلی از رقیبش جلوتر هست . pes یک مزخرف به تمام معناست هیچ نواوری هیچ طرح و برنامه خاصی در اختیارتون نمیذاره برای لذت بردن از بازی . جاهایی واقعا نیاز دارید که هوش مصنوعی به هیجان بازی اضافه کنه ولی اصلا خبری نیست ادم فقط مجبور میکنه بری به جاهایی از زمین و ال مثلث بزنی . جاهایی انتظار دارید که بازیکنتون بره تو فضای خالی تا بهش پاس بدید ولی عین چغندر عمل برعکس انجام میده وقتی pes بازی کردم فهمیدم که فیفا چقدر سطح بالاست . در مورد pes اینکه جاهایی موقعیت ضد حمله زدن دارید ولی اونقدر به ذهن سازندگان نرسیده که یک کلید فرار تعریف کنند . البته تا قبل از اینکه بعد از چند سال پرو بازی نکردن ( اخرین پرو که بازی کردم 2013 بود که واقعا فوتبال فوق العاده ای بود ) همیشه به ایرادات فیفا مینالیدم اینبار چه افتضاحی شرکت کونامی درست میکنند و اسمش فوتبال میذارند . تازه فهمیدم فیفا چقدر جلوتر هست و چرا با گذر زمان طرفدارهای بیشتری پیدا میکنه . از فوتبال که بگذریم بازی سرزمین میانه خیلی خوب در اومد و حسابی من مشغول کرده یک بازی به معنای واقعی سرگرم کننده همان چیزی که هویت و هدف یک محصول باید باشه . چیزی که خیلی از سازندگان فراموش کردند اینکه چرا بازی میکنیم چرا وقت و زمان و عمری که میتونیم ورزش کنیم با عزیزانمون به تفریح بپردازیم به دامان کوه و طبیعت بریم یا مطالعه کنیم . ولی خیلی از این بازیها به معنای واقعی روی اعصاب هستند . بازی شیطان درون هم بازی خیلی خوبی در اومد و امیدوارم مثل رزیدنت اویل نشه . بازی hellblade یکی از متفاوت ترین بازیهایی بود که در عمرم بازی کردم حیف از اینکه چندان مثل خیلی از عناوینی که هیچی ندارند فقط به سبب نام و اعتبار گذشته ازشون گفته میشه ولی هویتشون فراموش شده بهش توجه میشد و در موردش صحبت میکردند . نسخه جدید ghost recon هم داستان خوبی داره ولی ای کاش جهان بازش نمیکردند یا حداقل اگر اینکار میکردند به شکل و نوعی دیگه ( وقتی بازیش میکنم انگار دارم فارکرای 3 و 4 بازی میکنم ). در مورد شیطان درون برای من حس متفاوتی داشت نمیدونم بقیه دوستان چه حسی به عناوین ترسناک امروزی دارند ولی نمیدونم چرا وقتی چنین اثاری بازی میکنم به غیر از داستانشون چیز دیگه ای برایم جذابیت نداره . اینکه ما در زندگی باید از چی بترسیم یا میترسیم قرار در چه موقعیتهایی قرار بگیریم که ترس بوجود بیاد . اصلا ترس تعریفش چی هست . در نسخه اول در تمام بازی فقط مرحله فرارش برایم کمی حس ترس داشت . در کل زانر ترس تو عصر امروز داره به جایی میره ادم عوض ترس بیشتر خنده اش میگیره . وقتی اثار امروز با اثاری مثل دووم 3 یا رزیدنت اویل 1 -2- 3 مقایسه میکنیم متوجه میشیم که چقدر عناوین امروز با رقبای سابق فاصله دارند . شاید هم ما از هرچیزی دیگه نمیترسیم قبلا ادرنالین بیشتر وارد خونمون میشد حس متفائتتری داشتیم ولی الان حتی اگر امپولش هم تزریق کنند فکر کنم افاقه نکنه . در اخر هم از بازی کردن quantum break خیلی لذت بردم و دوباره دارم بازیش میکنم یک تجربه متفاوت البته ایرادتی هم داره ولی خب هر کسی که اهل بازی میکنه به نظرم باید تجربه اش کنه . ببخشید خیلی نوشتم از همه عذر میخوام
