صبر ایوب می‌خواهد! | ۱۵ صفحه‌ی لودینگ آزاردهنده‌ی بازیها
صفحه‌های لودینگ جزئی از بازیها به حساب می‌آیند. با وجود تمام پیشرفت‌هایی که در تکنولوژی حاصل شده است و حتی وقتی بازیها به طور کامل نصب شده‌اند، بعضی مواقع وجود این صفحه‌ها ضروری و اجتناب ناپذیر است. برخی سازندگان به شیوه‌ی خود سعی می‌کنند این صفحات را به نوعی با چیزهای دیگر بپوشانند تا آن‌قدرها هم خسته‌کننده نباشد، بعضی مواقع هم این کار به‌خوبی جواب می‌دهد. اما در مواردی این پوشش بسیار ابتدایی است و کاملا مشخص است که سازنده، تنها قصد داشته که صفحه‌ی لودینگ بازی یک صفحه‌ی ساده‌ی سیاه نباشد. با ۱۵ صفحه‌ی لودینگ آزاردهنده‌ی بازیها همراه دنیای بازی باشید.
Metal Gear Solid V: The Phantom pain
علاوه بر تیتراژ پایانی بلندبالا بعد از هر مرحله‌ی اصلی، یکی از کسل کننده‌ترین صفحه لودینگ‌ها پرواز طولانی هلیکوپتر شما تا محل فرود است. این خیلی خوب است که در محیط بازی مجبور به تحمل هیچ لودینگی نیستیم اما آیا واقعا لازم است که هر پرواز با هلیکوپتر بدون تاثیر مسافت و جابجایی، نیاز به زمانی طولانی و مشابه داشته باشد و قابل رد کردن نیز نباشد؟!
Mass Effect
در بازی مس افکت شاهد محیطی بسیار پیشرفته و تکنولوژی در سطح سفر در فواصل بسیار طولانی فضایی هستیم اما ظاهرا با وجود این همه پیشرفت در تکنولوژی، دانشمندان دنیای مس افکت موفق به ساخت آسانسور سریع نشده‌اند!
درواقع تحمل آسانسورهای طاقت‌فرسای قسمت اول این سری، صبر ایوب می‌طلبد! راه های زیادی برای جلب توجه مخاطب در طول زمان لودینگ وجود دارد. واقعا چرا فکر کردند که این آسانسورها برای پوشش لودینگ مناسب هستند؟! اگر شما موفق به فهمیدن آن شدید، لطفا به ما نیز بگویید!
Portal
سری پورتال در داشتن لودینگ‌هایی خوب و مناسب در روند بازی مشهور است اما صحبت ما درباره‌ی نسخه‌ی شماره‌ی دو بازی برای پلی‌استیشن ۳ است که البته لودینگ‌های آن خوب انجام میشد. مسئله چیزی شبیه به آسانسور بود که برای رفتن از یک مرحله به مرحله‌ی بعدی ما را گیر می‌انداخت. شاید دلیل آوردن این مورد خسته‌کننده یادآوری آسانسور مس افکت در ذهن ما باشد، با این تفاوت که در آسانسور پورتال حتی چیزهای جالب کمتری برای نگاه کردن وجود دارد! به همین مناسبت مشت‌هایمان را گره کرده و بلند می‌گوئیم: مرگ بر آسانسور!
The Division
از زمان عرضه تا به حال، یوبی‌سافت بسیاری از مشکلات پرشمار این بازی را رفع کرده است. از میان آنها می‌توان به ریشه‌کن کردن زمان بسیار زیاد لودینگ هنگام «جابجایی سریع» (Fast Travel) در محیط بازی یا پایین رفتن به محیط ترمینال زیرزمینی اشاره کرد. اما هنوز یک صفحه‌ی لودینگ طولانی برای گیر دادن ما باقی گذاشته است. زمانی که از بیرون به «پایگاه عملیات» (Base of Operation) وارد می‌شوید، این صفحه لودینگ تحت پوشش گذر از فیلتر ویروس نمایش داده می‌شود. راه دیگری برای دور زدن آن نیز وجود ندارد چرا که درست مثل ترمینال امکان جابجایی سریع به داخل این مکان نیز وجود ندارد.
Destiny
این عنوان از آن بازی‌هایی است که طراحی سختی داشته است. صفحه لودینگ وحشتناک آن فرود سفینه‌ی شما بر سطح سیارات است که روالی بسیار طولانی دارد! حتی وقتی فکر ملحق شدن به بازی شخص دیگری که روی همان سیاره‌ای که هستیم است را می‌کنیم، دست‌هایمان از شدت عصبانیت می‌لرزد چرا که این امر بدون هیچ دلیل و منطقی مارا مجبور به بازگشت به مدار و تحمل این فرود اعصاب خردکن می‌کند. بدترین بخش ماجرا هم این است که سفینه‌های بازی جز صفحه‌ی لودینگ هیچ نقش دیگری ندارند!
Ratchet and Clank Future: Tools of Destruction
به عنوان یک بازی که قرار است پل ارتباطی سری با نسل بعد باشد، اولین شماره‌ی این سری که برای پلی‌استیشن ۳ منتشر شد نیز دارای تعدادی صفحه لودینگ طولانی و کسل‌کننده بود. این صفحه لودینگ‌ها همان جابجایی شخصیت در سفینه و از طریق لوله‌های ارتباطی بودند. جابجایی‌هایی که شخصیت بعضا در طی آنها از چند مسیر می‌گذشت و کار را طولانی‌تر نیز می‌کرد.
Mass Effect: Andromeda
البته ما «بایوور» را برای اینکه قابلیت رد کردن جابجایی بین سیاره‌ای روی نقشه کهکشان را در این بازی قرار داد تحسین می‌کنیم؛ اما این موضوع چیزی از بدی تحمل اجباری روند فرود بر سطح سیارات (بزرگ) و برخاست سفینه از آنها به عنوان یک صفحه لودینگ، کم نمی‌کند. این آزاردهندگی زمانی تشدید می‌شود که درمی‌یابیم برای انجام هر کار مربوط به داخل سفینه، حتما باید به محیط فضا برویم و نمی‌شود روی سیارات این کارها را انجام داد!
Forza Horizon
البته این سری با انتشار هر نسخه بهتر و بهتر شده است؛ نکته‌ای که ما را به ذکر آن واداشت، میان‌پرده‌های طولانی و غیرقابل رد کردن قسمت اول سری است. این میان‌پرده‌های آزاردهنده بسیار هم فراوان هستند، از حرف‌های رقبا با شما گرفته تا صحنه‌هایی که برای به دست آوردن مچ بند جدید به نمایش در می‌آیند و سخنان زنی که بعد از یک عمر گیمر بودن می‌خواهد یادمان بدهد چگونه بازی کنیم (گوینده‌ی بخش تمرینی) که بعضا در میان‌پرده‌هایی با ما حرف می‌زند! شاید همه‌ی این میان پرده‌ها جهت پوشش لودینگ در بازی قرار نگرفته باشند، اما آن‌قدر از دست‌شان کلافه بودیم که نمی‌شد اسم‌شان را نیاوریم!
Tony Hawk’s Project 8
این مورد واقعا شنیدنی است. تماشای یک نمایش اولیه با اجرا کردن بازی که خیلی طولانی و غیرقابل رد کردن است! و در پس پرده چه می‌گذرد؟ بازی با هر بار که دیسک آن را وارد دستگاه کنید، نیاز دارد تا طی این نمایش اعصاب خردکن مقداری اطلاعات موقت (Cache) بسازد! با هر بار وارد کردن دیسک، یعنی اگر دیسک را خارج نکنید دفعه‌ی بعد می‌توانید این نمایش اولیه را رد کنید، اما هر بار که دیسک را از دستگاه خارج کنید، بعد از وارد کردن دوباره‌ی آن مجبور به تحمل این نمایش هستید. حکمت این حرکت انتحاری از سوی سازنده را، ما نیز نمی‌دانیم! چنین ویژگی افتضاحی می‌تواند به تنهایی تعداد زیادی از طرفداران بازی بکاهد.
No Man’s Sky
در این بازی وسیله‌ای به نام «هایپر درایو» (Hyperdrive) وجود دارد که در مقطعی از بازی به محبوب‌ترین نکته برای شما نیز بدل می‌شود. برای جابجایی سریع بین کهکشان‌ها شما به این وسیله نیاز پیدا می‌کنید که البته خیلی هم مفید واقع می‌شود. اما هر بار که از یک کهکشان به کهکشان دیگر می‌روید باید دوباره و دوباره به تماشای سکانس تکراری مربوط به هایپر درایو بنشینید؛ اینجا، همان جایی است که لودینگ در پس پرده‌اش اتفاق می‌افتد و ظاهرا مجبور به تماشای این روند تکراری هستیم.
Metroid Prime
صحنه‌ی قطع انرژی قفل‌های برخی درهای دنیای این بازی، انتخابی هوشمندانه برای پوشش زمان لودینگ بوده است. این روال برای قطع انرژی قفل‌ها، با سنگین‌تر بودن حجم لودینگ کمی طولانی‌تر میشد و به خوبی پوشش را ایجاد می‌کرد اما با تکرار زیاد، جذابیت این صحنه از دست می‌رفت و کسل‌کننده میشد. جوری که دیگر نمی‌شد آن را سرگرم‌کننده خواند!
Deus Ex: Mankind Divided
صحبت‌های زیادی درباره‌ی پایان تعلیقی این بازی صورت گرفته است و بسیاری آن را خیلی بد می‌دانستند، اما نکته‌ی آزاردهنده‌ی دیگری نیز در این بازی موجود است. روی یک نقشه هدفی برای رسیدن وجود دارد و در همین یک مکان بین شما و هدفی که آن سوی نقشه است یک لودینگ فاصله وجود دارد! درست است که آن را با صحنه‌ای که دیدن آن الزامی است پوشانده‌اند، اما این حجم از لودینگ که در بازی موجود است که واقعا بعد از مدتی خسته‌کننده می‌شود.
Deus Ex: Human Revolution
نام بعدی لیست ما نیز به همین سری بازی تعلق دارد. اسکنرهای بیومتریک حفاظتی ما را مشغول خود می‌کنند تا بازی به خیال خام خود، در پشت این پوشش لودینگش را انجام دهد و ما نیز به چیزی پی نبریم! با تکرار این روند کم‌کم از آن خسته می‌شویم و درست وقتی می‌خواهیم جوش بیاوریم، در جایی مهم بازی لطف می‌کند و اجازه‌ی عبور از این اسکنرها را بدون معطلی به ما می‌دهد (که البته بیشتر مربوط به بسته‌های الحاقی بازی است).
Advent Rising
این بازی در بسیاری میان‌پرده‌ها، بسیار خوب عمل کرده و همزمان با پوشش لودینگ خود، فعالیت‌ها و دیالوگ‌های زیادی را نیز در میان‌پرده نشان‌مان می‌دهد و حتی با گذر مقداری از آنها، اجازه‌ی رد کردن بقیه‌اش را نیز به ما می‌دهد. اما برخی از این میان‌پرده‌ها بسیار بی‌محتوا و فقط شامل مقداری تیراندازی و انفجار هستند. احتمالا با خود می‌گویید «خب، آنها را رد می‌کنیم!» اما باید گفت که متأسفیم! این یک قلم قابل رد کردن نیست!
Kane and Lynch 2: Dog Days
دوربین دیجیتال مسخره‌ی بازی اول این سری را به یاد دارید؟ در نسخه‌ی دوم، سازنده برای کنار گذاشتن آن راهی مسخره‌تر از پیش پیدا کرده است، نشان «میان‌گیری» (Buffering) که در اینترنت و مثلا در سایتی چون آپارات شاهد نمایش آن، هنگام لود شدن ویدیو‌ها هستیم!
Middle Earth: Shadow of Mordor (نسخه‌ی اکس‌باکس ۳۶۰)
شاید آن دسته از عزیزانی که خیلی سریع به نسل هشتم کوچ کردند متوجه این امر نشده باشند؛ اما این مورد حاصل تجربه‌ی شخصی بنده است و نمی‌دانم بازیکن‌های دیگر پلتفرم‌ها چه تجربه‌ای از بازی داشته‌اند. هنگام بازی کردن این عنوان روی اکس‌باکس ۳۶۰ با تمام خوبی‌هایش، شما تقریبا برای نفس کشیدن هم می‌بایست به تماشای حلقه‌ی «دوار» لودینگ بنشینید! لودینگ‌های بی‌شمار و بسیار طولانی بازی کاری با من کرد که ترجیح دادم عطای بازی را به لقایش ببخشم و عصبانیت خود از این حجم بی‌توجهی به نسل هفتی‌ها را سر دیسک خالی کنم! حتی با نصب و ترفندهای مختلف نیز موفق به حل این مشکل عذاب‌آور نشدم، اما ظاهرا سازنده‌ها دیگر اهمیت زیادی برای نسل هفتی‌ها قائل نبودند!
این بود لیست ۱۵ صفحه‌ی لودینگ آزاردهنده‌ی بازیها که برای شما عزیزان تهیه کردیم. امیدواریم این بخش مورد توجه شما عزیزان قرار گرفته باشد و نظرها، پیشنهادها و انتقادهای خود را با ما در میان بگذارید. ویدیویی که در زیر می‌بینید نیز ویدیوی تهیه شده توسط منبع این مقاله است و لودینگ‌های بازیها بالا را نمایش می‌دهد:
بدتر از همه لودینگ the last of us بود واسم
نزدیک ۱ ساعت تو لودینگ میموند .بقیه زیاد رو نروم نبود
سلام
لودینگا کلا خیلییی بدن
یادمه یه بار بایوشاک لودینگش برام نیم ساعت طول کشید:/
البته بعضی از بازی ها هم هستن که با باهوشی تمام این قضیه رو دور زدن
مثلا fable 3برای اکس باکس که حدودا ۳۰ درصد بازی تو لودینگ میگذره اما برای هر لودینگ یسری پوستر طراحی کردن که به روند بازی مرتبطه
حوصلتون هم سر نمیره :۲۴:
به نظرم نام witcher 3 هم باید در این لیست جای میگرفت.لودینگ نسخه ps4 واقعا کلافه کننده هست(۱ دقیقه و ۵ ثانیه)، از بقیه پلتفرم ها اطلاعی ندارم.البته در حین بارگذاری ،داستان بازی همراه با عکس از زبان راوی بیان میشه که تقریبا نصف بارگذاری رو شامل میشه ولی همین هم بعد از مدتی تکراری و خسته کننده میشه،بعلاوه اینکه زمانی که ببازیم و last chekpoint رو انتخاب کنیم دیگر همین روایت داستان را هم نخواهیم دید و باید تا زمان اجرای بازی به خط بارگذاری خیره شویم و منتظر اجرای بازی بمانیم :۱۲:
بنده این نسخه را بازی نکرده‌ام و در منبع نیز ذکر نشده بود :۱۹: آیا این مشکل با نصب کردن بازی یا روشی دیگر قابل حل نبود؟ چون اطلاع ندارم از شما می‌پرسم. به هر حال از وقتی که گذاشتید و نظر شما بسیار ممنونم
خیر.همه بازی های PS4 قبل از اجرای بازی حتما باید نصب شوند، که اینکار بصورت خودکار انجام میشه.این بازی هم از این قاعده مستثنا نبود و البته به آخرین ورژن هم بروزرسانی شده بود ولی این مشکل همچنان پابرجا بود.من هم از شما تشکر میکنم
سلامت و بی گزند باشید!
البته باید مدّ نظر گذاشت که آسانسوری که توی بازی Portal گذاشته بود؛ بخشی از صفحه ی بارگیری معمول در این بازی نبود. (در ویدئو اشاره به این کرد که این مشکل برای Play Station 3 وجود داشت ولی کلی اشاره کنم که بخشی که در آسانسور نمایش داده شده بود؛ بخشی از داستان بازی بود). به ویژه تصویری که در آخر نمایش داده شد؛ بخشی از تیتراژ بازی Portal2 بود.
=====
همچنین، نکته دیگری که نظر من را جلب کرد در مورد Deus Ex: Human Revolution بود چون چیزی که در ویدیو در مورد آن شنیدم این بود:
Forget how long these can be… in certain parts, like the “Missing Link” DLC, you could walkthrough the scans several times.
که در پارسی به این شکل ترجمه می شود:
بی خیال این شوید که اینها (اسکن) چه قدر طولانی می توانند باشند… در بعضی قسمت های خاص، مانند بسته الحاقی «پیوند ناپیدا»، امکان آن بود که به اجبار چندین بار از داخل اسکن ها(پویش ها) رد شوید.
که البتّه آنچه شما نوشتید دقیقا مخالف این بود:
در جایی مهم بازی لطف می‌کند و اجازه‌ی عبور از این اسکنرها را بدون معطلی به ما می‌دهد (که البته بیشتر مربوط به بسته‌های الحاقی بازی است).
=====
به هر وجه خوشحال می شوم اگر من را هم مطلّع کنید
در ضمن، جدا از آن قسمت، ترجمه ی خوبی بود
RN
سلام و درود بر شما!
ایراد بخش پورتال به منبع بر می‌گردد.
اما درباره‌ی ایراد deus ex باید عذرخواهی کنم که اشتباه از سوی بنده بوده و ترجمه‌ی جمله‌ای که ذکر کردید، متناسب نبوده است. از وقتی که برای خواندن مقاله گذاشتید و نظر خوب شما متشکرم کاربر bat
اگر نام خود را نیز به بنده بگوئید ممنون می‌شوم.
درود!
با تشکر از آقای تیرداد.
این دیدگاه تازه را می نویسم تا پانوشت اول در انتهای دیدگاه هم درج شود.
در ابتدا چند پرسش می پرسم تا ابهامات برطرف شود و دایم در دیدگاهی نوشته نشود که من مطلب آنها را درست نخوانده ام و منظورشان این نبوده است و غیره.
آیا این مطلب(متن) ترجمه بوده است یا فقط فیلم های بارگذاری بازی از منبع دیگری گرفته شده است؟ چند درصد از آن نظر شخصی شما بوده است و اگر این مطلب ترجمه شده است آیا دست کاری شده است؟ آیا فقط در همان بخش مربوط به بازی سرزمین میانه از دیدگاه شخصی شما استفاده شده است؟
اگر مطالب ترجمه نشده اند به پرسش های زیر پاسخ دهید.
در حین بارگذاری بازی(یا به زبان شما: لودینگ) چه اتفاقاتی می افتد که سازنده های بازی لطف می کنند و نمی خواهند ما به آنها پی ببریم؟ بارگذاری بازی چیست؟ چرا اتفاق می افتد و چه عواملی بر روی آن تاثیر گذار هستند(منظور طول مدت آن است و نوع نمایش آن منظور من نیست.)؟ در کدام لحظه ها روی دهند آزار دهنده هستند و بر جنبه جذابیت و سرگرم کنندگی بازی موثر واقع می شوند؟
در این قسمت دیدگاه شخصی خودم را می نویسم. برای من بخش بارگذاری بازی خدای قدیمی ۱و۲(دوس ایکس) و بازی تاثیر جرمی(مس افکت) و بازی صعود ظهور(طلوع یا ترقی آفرینش- ادونت رایزینگ) خسته کننده نبود. آزار دهنده نبود. این به شخصیت یک بازیباز بر می گردد. اگر بر روی تخته میخ دار نشسته ایم از «تخته بازی» نیست. تا بازی پخ می کند سر بازی را پخ پخ می کنند. چرا اینقدر زود از هر چیزی خسته می شویم؟
اگر در حین بارگذاری بازی… از چند نقاشی مرتبط با بازی یا یک تصویر از وقایع بازی با درجه مقدار بارگذاری یا یک شخصیت خسته با مشت گره کرده رو به دیوار(شوخی برای مطلب فوق) یا یک غول عجیب با میخ های بیرون زده از دست و پا(شوخی برای مطلب فوق) یا یک آسانسور از بالا به پایین بی طاقتی قهرمان را انتقال دهد(شوخی برای مطلب فوق)… استفاده کند برای من خسته کننده یا آزار دهنده نخواهد بود. البته وقتی این قضیه تفاوت پیدا می کند که پای عوامل بسیار جدی در میان باشد.
در زیر به کلیت موضوع اشاره دارم. حتا اگر نویسنده مطلب یک همنوع خارجی باشد. آقای تیرداد! نیایی بگویی من که نگفتم و شما درست نخوانده ای.
ممکن است در سال ۲۰۱۷ تکنیک جدیدی در بازیهای ویدیویی مرسوم شود که در سالهای گذشته در بازیهای ویدیویی استفاده نمی شده است. پس سبب ایراد گیری از گذشته برای آینده نمی تواند شود و مورد مقایسه با تکنیک های روز قرار نخواهد گرفت. بازی صعود ظهور(طلوع یا ترقی آفرینش- ادونت رایزینگ) در سال ۲۰۰۵ میلادی به بیرون عرضه شد. در آن سالها کدام بازی از تکنیک های بارگذاری چند سال اخیر بهره می برده است؟ اگر به خاطر دارید مرا هم در جریان بگذارید؟ این بازی از میان پرده های بی محتوا برخوردار نبود و در جهت تعریف وقایع داستان پیش می رفت.
مطلب بعدی درباره بازی پرتال است. تعبیر من از آسانسور و نحوه بکارگیری از آن به این نحو است که در بازی از وسیله(سلاح) تولید مدخل(پرتال) برای انتقال اشیا و نیرو استفاده میشد در واقع حرکت از یک مبدا به مقصد یا انتقال از نقطه اول به نقطه دوم یا حرکت در طول یک محفظ به سوی مقصد انجام می گرفت. درست معنی آسانسور در آن محفوظ است.
حالا کدام یادآوری درباره آسانسور درست تر است؟ هر بازیبازی در این باره مطلب دقیق تری می داند در همین جا بیان کند تا بیشتر بدانیم.
بد نیست بر روی این دیدگاه من دقت کرده و بر روی آن فکر کنید. عوامل متعددی در میزان زمان بارگذاری بازی موثر هستند. بعضی از ترفندهای نمایشی در حین بارگذاری های بازی ممکن است به خوبی طراحی نشده باشند یا از روی حدت سلیقه با نظر بعضی از بازیبازها جور در نیایند. اما نقوصی بر پیکره بازی وارد نمی آورند. اما شایسته است از آن بارگذاری های جالب نامبرده شده و ستوده شوند. در اینجا یکی از این بازیها را نام می برم. بازی فضای مرده۲ (دد اسپیس) با استفاده از یک قطار سبب انتقال قهرمان بازی از یک مرحله(ایستگاه) به مرحله بعدی میشد. در همین حین بارگذاری صورت می گرفت. ممکن است بارها اتفاق بیفتد اما شیوه جالبی بود. ممکن است بعضی از بازیبازها از همین شیوه هم خسته بشوند چون بارها تکرار می شود اما این بازیبازها حرف هایشان(مرامشان) خسته کننده است چه برسد در این باره مطلب هم بنویسند.
مطلب بعدی درباره دستگاه بازی یا کنسول ایکس باکس ۳۶۰ است. در طول زمان این کنسول بر اثر مصرف زیاد دچار استهلاک دستگاه داده خوان ِ بازی(دی وی دی درایو) می شود. به تعمیر نیازمند می شود. حتا بعضی از صفحه های فشرده نوری(دی وی دی رام) از کیفیت به دور هستند(بازیهای غیر ارجینال) و در حین خواندن و پردازش داده ایجاد اشکال می کنند یا اینکه اجرا نمی شوند و پیام ایراد فنی نمایش داده می شود. ممکن است علت زمانگیرشدن اجرای بازی یا بارگذاری بازی به این مشکل ارتباط یابد.
در انتها…
باید اذعان کرد بعضی از بازیهای ویدیویی از بارگذاری های طولانی برخوردار هستند. در هر سیستم با هر کیفیت سخت افزاری، همین طور هستند.
===
Hamedgh
پانوشت:
برای هنر بازی سازی و فعالان در این هنر و بنیاد بازیها(گامها را به دقت و بر اساس تجربه در سایر هنرها بردارید و از راه رفته آنها، عبرت بگیرید. هدف من آشنایی با دیدگاه های سایر فعالان هنری است):
صحبت های خانم فرشته طایرپور، تهیه کننده سینما:
این تهیه‌کننده در پاسخ به اینکه چه گام‌های موثری برای کودکان و نوجوانان علاقمند به این عرصه و سینماگرانی که در این زمینه فعال هستند، می‌توان برداشت، گفت: جشنواره و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان باید برای کودکان و نوجوانانی که تمایل دارند پا به عرصه فیلمسازی بگذارند، کارگاه و ورک‌شاپهایی(کارگاههای آموزشی) برگزار کرده و این امکان را برای استعدادهای کشف نشده فراهم کند.
طائرپور یادآور شد: اما در مورد بزرگسالان فیلمساز باید بگویم فیلمسازانی که فکر می‌کنند بدون حمایت همه جانبه و کافی دولت یا سرمایه‌گذاران گشاده‌دست، نمی‌شود فیلم خوب ساخت معلوم است این کاره نیستند. حمایت دولت از هنرمندان شاید یک امتیاز و کمک موثر باشد ولی شرط اصلی تولید یک فیلم خوب نیست، شرط اصلی بهره‌مندی نویسنده و فیلمساز از ذوق، استعداد، هنر و آگاهی کافی است که موفقیت یا عدم موفقیت اثر را رقم می‌زند.
صحبت های آقای صادق موسوی، مدیرعامل انجمن سینمای جوان:
به گزارش ایسنا صادق موسوی، مدیرعامل انجمن سینمای جوان، با بیان اینکه “کار کردن با پول دولت هنر نیست” افزود: در اساسنامه انجمن سینمایی جوانان به کشف استعدادها و ارتقا سطح سواد سینمایی اشاره شده است و این هدف در ذات تمامی فعالیت‌های انجمن وجود دارد، نکته اصلی این است که آموزش منجر به تولید می‌شود و فارغ التحصیلان باید در همین حوزه جذب و به تولید بپردازند.
صحبت های آقای جواد طوسی، منتقد سینما:
جدا از صحبت های گوناگون درباره مسائل مبتلا به سینمای ایران و لزوم حضور جدی تر و موثرتر منتقدان در فضای فرهنگی جامعه و پیشبرد اهداف و سیاست های خرد و کلان سازمان سینمایی، مهم ترین موضوع مطرح شده از سوی ایشان ضرورت صنعتی شدن سینمای ایران با ارائه تعریفی امروزی از «کمپانی فیلم سازی» بود. راقم این سطور به مناسبت های مختلف بر این نکته تاکید داشته که سینمای ما از این تداوم آزمون و خطا و محوریت سیاست گذاری محتاط و دست به عصای دولتی، ره به جایی نمی برد. باید گذشته و حال این مدیوم را با نگاهی واقع بینانه و درعین حال کارشناسانه مورد ارزیابی قرار دهیم و ارتقای کیفی و تلاش برای حرفه ای شدن سینما را جایگزین رشد بی رویه کمّی کنیم.
همه خبرها به نقل از کافه سینما.
پانوشت: دیگر دیدگاههای من در…
۱) مصیبت الگوهای تاریخ مصرف گذشته – چرا بازیهای جدید ما را راضی نمی‌کنند؟ (تا تاریخ دوازدهم تیرماه به روز شد)
۲) چطور سرعت رم رایانه‌ی خود را افزایش دهیم؟
۳) ماجرای پدر و پسر – کارگردان God of War جدید از این بازی می‌گوید(تا تاریخ چهاردهم تیرماه به روز شد. قصد دارم برای این مصاحبه بیشتر بنویسم اما فرصت نمی کنم)
۴) مایکروسافت هم برخی از عناوین را در e3 ۲۰۱۷ معرفی نکرده است
۵) تولد یک رویا- مروری بر تولد ایکس باکس
۶) تیم اکس‌باکس بدنبال فراموش شدن گذشت زمان از سوی بازیکنان است
۷) سامانه ملی بازیهای رایانه‌ای راه‌اندازی می‌شود(پانوشت اول در آن درج شده است. مطلب اصلی در حال نگارش است)