هر دو روی سکه | به آنچه اتفاق افتاد فکر کن!
هر انسان دو صورت دارد، هر آینه دو سطح و هر سکه دو روی. اگر تا الان به باطن و درون خود سفر نکرده و هنوز خود را کاوش نکرده‌اید، بهتر است بعد از خواندن این جمله، سفر خود را آغاز کنید و با خودتان به یک پیک‌نیک بروید؛ از خودتان بپرسید تو که هستی؟ علایقت چیست؟ اهداف زندگی‌ات چیستند؟ تا حالا واقعاً عاشق بوده‌ای؟ زندگی را چگونه معنا می‌کنی؟ فکر می‌کنی صورت و روی زشت و تاریکت به چه شکل باشد؟ به این فکر کنید که چگونه این شخصیت و سلایق وی شکل گرفت. واقعاً چه شد!؟
اگر مثل من از دوست داران و دنبال کنندگان سریال «مردگان متحرک» (The Walking Dead) هستید، مطمئناً بی‌صبرانه منتظر شروع فصل هفتم این سریال بوده‌اید. خبر خوش: به مدت چهار ماه، هر هفته می‌توانید دل به تماشای سریال مورد علاقه‌ی خود بدهید؛ و خبر بد: هیچ خبر خوب دیگری به غیر از مورد ذکر شده اتفاق نخواهد افتاد! مطمئناً می‌دانید در یک دنیای پساآخرالزمانی کمتر پیش می‌آید که اتفاقات خوب و خوشایندی رخ دهد.
با هر دو روی سکه‌ی اولین قسمت و آغاز فصل هفتم سریال مردگان متحرک، همراه دنیای بازی باشید.
قبل از اینکه به ادامه‌ی مطلب نگاهی بیندازید، اگر می‌خواهید حتا کوچکترین نکته از این قسمت برای‌تان لو نرود، قسمت اول را تماشا کنید و سپس به مطالعه‌ی این مقاله بپردازید. سعی شده است که مهم‌ترین عناصر داستانی و اتفاقات مهم این قسمت شرح داده نشوند. این مقاله نقدی فنی نیست و به شرح جزییات داستان و شخصیت‌پردازی و احساسات نویسنده پرداخته است.
دنیایی بیرحم، به رهبری بیرحم نیاز دارد.
منفی در منفی؟ مثبت! رهبری بیرحم می‌تواند با به وجود آوردن ترس و وفاداری از ترس و وحشت میان پیروانش، دنیایی بیرحم را رام کند! البته این فرضیه مثبت‌ترین دیدی است که می‌توان به شخصیت منفی جدید سریال داشت. «نیگِن» (Negan) نام شخصیت منفی جدید سریال است که در آخرین قسمت فصل ششم با او آشنا شدیم و منتظر بودیم ببینیم تا کجا پیش می‌رود و چه بلاهایی قرار است سر شخصیت‌هایی بیاورد که دیگر هفت سالی است که با آن‌ها زنده کرده‌ایم. او به هیچ‌وجه شخصیتی خون سرد و صرفاً دیوانه نیست؛ بلکه به شخص فکر میکنم که برای تمامی کارهایش دلایل خاصی دارد. به شخصه آشنایی چندانی با کمیک‌های این مجموعه ندارم و فقط چند شماره‌ی اول را مطالعه کردم. شاید فکر کنید که او صرفاً به‌صورت شانسی و برای تفریح افرادی از گروه «ریک» را می‌خواهد بکشد؛ او با خواندن «اتل، مَتل، توتوله!» هدفش را انتخاب می‌کند، اما اگر بیشتر دقت کنید میبینید که این خواندن شعر صرفاً ظاهر ماجراست و کاملاً برنامه‌ریزی شده و با فکر دست به انجام کارهایش می‌زند و افرادی را به قتل می‌رساند؛ افرادی که هر کدام ویژگی خاصی داشتند و آن ویژگی، شیفتگی یا عشق بود. او مانند یکی دیگر از شخصیت‌های منفی مورد علاقه‌ی من، «جوکر»، نمی‌خواهد طرف مقابل خودش یعنی ریک را بکشد؛ بلکه می‌خواهد برتری خودش را ثابت کند و باعث شود تا ریک اصول و فرضیه‌های شخصی‌اش را بشکند. به شخصه حس وحشت، از خود بیگانگی و پلیدی را حس کردم؛ به شدتی که بازیگران بازی کردند، و دوربین ضبط کرد و صفحه‌ی نمایش‌گر لپ‌تاپ نمایش داد. «جفری دین مورگَن» که در نقش نیگن هنرنمایی می‌کند، یکی از بهترین بازی‌های خودش را ارائه کرده است.
فرض کنید رهبر یک گروه هستید و همه به شما اعتماد دارند؛ حرف اول و آخر را شما می‌زنید و سرنوشت تعداد بسیاری از مردم را شما مشخص می‌کنید. ناگهان فردی ظاهر میشود، غرور شما را می‌شکند، شما را مانند حیوان دست‌آموز خود کنترل می‌کند و در آخر کاری می‌کند که کاملاً فراموش کنید چه کسی هستید. آیا او یک دفعه، بدون هیچ گذشته و پیشینه‌ی خاصی به سراغ شما آمده؟! اگر این‌طور است چرا با لحنی صحبت می‌کند که انگار صد سال است شما را می‌شناسد؟ بازی زیر پوستی مورگن، کاملاً شخصیتی کینه‌توز، سیاست‌مدار و قدرتمند را نمایش می‌دهد که به شکل واضحی روی این جمله تاکید می‌کند: «به آنچه اتفاق افتاد فکر کن! به آنچه اتفاق افتاد فکر کن ریک!». مطمئناً چنین شخصیتی پیشینه‌ی خاصی دارد که احتمالاً باید صبر کنیم تا در قسمت‌های بعدی بیشتر درباره‌ی او بدانیم. با این همه اوصاف و شروع طوفانی فصل هفتم، باز هم یک چیزی کم بود و زمانی که سریال را تماشا می‌کردم اذیتم میکرد. واقعاً نمی‌دانم چه بود! شاید به شروعِ آرام و اوج‌گیری تدریجی در سریال‌های این چنینی عادت کرده‌ام؛ شاید اینکه نیگن هنوز شخصیتی تقریباً تعریف نشده است دلیل حس کمبود چیزی بود؛ شاید هم دوباره فکر کردن درباره‌ی چگونگی پایان سریال و داستان آن ناخودآگاهم را درگیر کرده بود… . هر چه بود، نمی‌توانم انکار کنم که بازی بازیگران مخصوصاً مورگن خیره‌کننده بود. شخصیت‌پردازی وی حتا بدون اثبات آن عالی کار شده بود. بی‌صبرانه منتظر قسمت دوم و مطمئناً قسمت‌های بعدی خواهم بود. اگر ریتم بیان داستان و با پردازش خوب به شخصیت منفی جدید به خوبی پیش برود، شاید با یکی از بهترین فصل‌های این سریال دوست‌داشتنی روبه‌رو باشیم؛ و در ضمن آن حس کمبود و نبودن نیز رفته‌رفته برطرف شود.
به هیچ‌وجه دوست ندارم ببینم که در آخر نیگن صرفاً یک فرد روانی معرفی شود که بدون دلیل کارهایش را انجام می‌دهد؛ یا اینکه ببینم ریک بدون هیچ دشواری خاصی دوباره به یک رهبر مستقل و قدرتمند تبدیل میشود. درست است که هدف نیگن در ظاهر تشکیل یک امپراتوری است، اما اگر صرفاً تنها دلیل و هدف او در آخر چنین چیزی باشد، به شخصه خیلی ناامید خواهم شد. در آخر قسمت و بعد از رفتن نیگن و قول گرفتن از ریک که برای او کار کند، ریک کاملاً به حالت قبلی خودش بازگشته بود! که کمی غیرطبیعی به نظر می‌آمد. کسی که همین چند دقیقه پیش تا حدی در تنگنا قرار گرفته بود که راهی جز پیروی از دستورات یک مزدور و یک ظالم نداشت و دیگر هیچ غروری برای وی باقی نمانده بود، بعد از اینکه آن مزدور صحنه را ترک می‌کند کاملاً شخصیت دیگری میشود و مثل قبل مانند یک رهبر مطمئن صحبت می‌کند… .
بازیگران و سازندگان سریال، بارها گفتند که این فصل فوق‌العاده تاریک‌تر و جدی‌تر خواهد بود؛ و در ضمن قول داده بودند که قسمت اول طولی به اندازه‌ی یک ساعت و شش دقیقه خواهد داشت؛ که مانند روال عادی سریال همان ۴۶ دقیقه بود. قول دیگری که سازندگان سریال به مخاطبین داده‌اند، نزدیک‌تر بودن داستان و روند آن به کمیک‌های مجموعه است. امیدوارم در آخر آن‌ها زیر قول‌هایشان نزنند و مانند طول قسمت اول، صرفاً صحبت‌هایی برای تبلیغ و داغ کردن بازار نکرده باشند.
هر انسان دو صورت دارد، هر آینه دو سطح و هر سکه دو روی؛ البته خالی از لطف نیست که بگوییم هر آینه دو سطح دارد، اما سه مفهوم را به نمایش می‌گذارد: روی زیبای من، روی زشت من و بازتابِ من.
اینی، مینی، ماینی، مو… «اتل، متل، توتوله»…
فقط همینو میتونم بگم نیگن منو خیلی یاد شخصیت منفی فیلم هندی شعله (جبارسینگ میندازه) دقیقا اومدن تقلیدی از روی اون انجام دادن کارش عینه جبار میمونه
انقدر که نیگن توی کامیک شخصیت دوست داشتنی داره اینجا به همون اندازه نفرت انگیزه فقط میخوام یه روزی برسه تیکه تیکه شدنشو ببینم
فکر نمیکنم کرکمن بخواد شخصیت کامیکی نیگنو به جفری دین مورگن تزریق کنه چون اصلا به استیلو قیافش نمیخوره.این مسئله برای دوایت هم صدق میکنه. به نظرم داستان سریال متفاوت از کامیک خواهد بود
فکنم الان یه مقدار برای قضاوت زوده ولی تا حدودی درست میگی؛ نیگن سریال تا الان که خشن تر و بیرحم تر نیگن کمیک ظاهر شده، با این حال هنوزم شحصیت خیلی جذابیه.
در مورد دوایت هم کاملا باهات موافقم.
دقیقا منظورم همین بود اصلا راه نداره بخوان نیگنو بامزه درستش کنن یا اون تیکه هایی که تو کامیک مینداختو برا دیالوگاش درنظر بگیرن ولی تو جذابیتش شکی نیست(مگه میشه مخلوقات کرکمن بیخود از آب دربیان؟)
اگه قرار باشه با نیگن کامیک مقایسه بشه به نظرم عنوان something to fear اینجا برازندشه تا کامیک
راستشو بخوای همین الانم نیگن سریال بامزست حتی بعضی وقتا یه مقدار بیشتر از نیگن کمیک، در مورد تیکه هام اره بخاطر تفاوت ظاهر و استایلشون باید تیکه هاشو تغییر بدن.
الان سوالی که ذهنمو مشغول کرده اینه وقتی سریال به کمیک بوک برسه چی میشه؟(با توجه به روالی که اینا در پیش گرفتن حدودا ۴۰ قسمت دیگه به کمیک میرسن), یعنی هر دوشون دوتا راه کاملا متفاوتو پیش میگیرن؟یکی از گزینه ها اینه که سریالو تو ۸ فصل تموم کنن ولی بعید میدونم که حاضر بشن همچین سریال پردرآمدیو کنار بزارن.
چند ماه پیش تو یه سایتی خوندم مثل اینکه قراره هیچوقت به کامیک نرسه، خود کرکمن گفت فکر کنم .باید ببینیم چی میشه
نیگن بیمار روانی باشد !!! خیر
اتفاقا بسیار هم زیرک هستش دوتا از وزنه های سنگین گروه ریک کشت
ابراهم و گلن ( axe و wk ) جنگل و هارد کری تیم ریک زد ترکوند یه مشت ساپ و رومر موند بدون هارد کری و اینیشیت درست حسابی
wk : گلن چند بار مرد و زنده شد
شما فکر کن روزیتا و یوجین و پسر ریک و مگی میکشت تیم ریک باز چندان ضعیف نمیشد
ولی ابراهم و گلن دوتا وزنه فوق العاده مخصوصا موقع پوش دادن به حریفان بودن که دیگر نیستند
درسته زنان گروه ریک خفنگ هستند ولی به پای ابراهم و گلن نمیرسند .
—————————————————————————————————–
منتظرم تا همون تبر نیگن تیکه تیکه بکنه
هیتر ها هم بدانند که حتی یه تبر ساده تو دنیای واکینگ دد داستان خودش داره
—————————————————————————————————–
این ذات رهبری کردنه برای اثبات کردن باید چند نفر قربانی بشه
به آنچه اتفاق افتاد فکر کن
تاثیر روانی این جمله به علاوه مرگ دوستان بشدت بالاست
شناخت چندانی هم روی گروه ریک نداره از دوران ورود به الکساندریا شناخت داشته باشه
سعیدخان کمتر دوتا بازی کن جدا! :lol: :lol:
شروعی بسیار عالی و طوفانی بود که راه کاملا جدیدی رو در سریال باز میکنه!دیگه از ریک و گروه قدرتمندش خبری نیست و دشمنی بزرگ و قوی تر از خود اونا وارد میدان شد و خب این شوکی بود که لازم بود واقعا!
کاراکتر نیگن هم تا اینجا که عالی وارد کار شده و بازیگرش هم خیلی خوب ذکاوت و در عین حال خباثت نیگن رو به تصویر میکشه مخصوصا با خنده های رو مخش! :lol: :lol: صحنه ی ریک و کارل هم به نظرم اوج کارش بود و بسیار سکانس پرتنشی بود!
من میگم آخرش با همون تبر نیگن رو میکشه
:ps:
من کمیک رو نخوندم ولی تا اینجا که با نیگن آشنا شدم بسیار کاراکتر باهوشیه و به خوبی دشمنش رو شناسایی میکنه. نیگن قصد نداشت آبراهام و گلن رو بکشه تا بیننده ها شوکه بشن… نیگن این کارو کرد چون آبراهام و گلن جفتشون نماد امید گروه بودن… گلن که کاملا واضحه و آبراهام هم یه ماشین سرد که فقط هدفش کشتن بود بالاخره عشق و آرامشی که مدت ها از دست داده بود را نزد یکی پیدا کرد و به فکر تشکیل خانواده بود. خب اینجوری گروه کلا به فنا میره و واقعا رفت… ولی صبر کنید هنوز تموم نشده… ریک مونده و مهم نیست چکار کنید ریک میاد و یه روزی میکشتون… این قولی بود که به خیلی ها داد و بهش کاملا پایبند بود حالا چه با شلیک گلوله چه با جویدن خرخره ی دشمنش… ولی نه ظاهرا نیگن به خشم ریک هم رحم نکرد و با بلایی که سرش آورد حسابی زهر چشم ازش گرفت و برای اولین بار دیگه خبری از اون ریک مصمم و قوی که همه میتونستن بهش تکیه کنند نبود و به جاش جسمی تو خالی و ترسیده اومد که که فقط ظاهرش شبیه کلانتر داستان ما بود.
درل هم با توجه به اخلاقش کشته نشد چون درل آدم بی پرواییه و تا وقتی پای جون خودش درمیون باشه با هیچ شکنجه ای مشکل نداره ولی وقتی میبینی به خاطر قلدریش یکی از اعضای خانواده ش جلوش سلاخی میشه اونوقته که حتی روحیه ی یاغی گرایانه ی اون هم در برابر شیطان درونه نیگان به زانو در میاد.
پس حالا باید چکار کرد؟ قطعا قرار نیست دنیا به این زودی ها به ریک و مردم الکساندرا روی خوش نشون بده ولی بالاخره یه روزی یه جا این گروه انتقامش رو میگیره… البته شاید(!) و اینکه چند نفر باید بهای این انتقام و آزادی(!) رو بدن هنوز مشخص نیست.
==========
راجب کل قسمت اول هم بخوام نظر بدم فقط میتونم بگم عالی بود… ورود یه کاراکتر منفی خفن که با فاصله ی نجومی بهترین شخصیت منفی این سریاله یه طرف… به قتل رسیدن دو کاراکتر هم طرفی دیگر. حداقل خوبیش اینه که سریال به بیننده پیام داد: “فکر کردی چون X قدیمیه و خیلی طرفدار داره قرار نیست بکشمش؟ اتفاقا میکشمش اونم بدترین شکست و فاجعه ترین حالت. اگه هم ناراحت شدی به BallZ م.” :lol:
دو صحنه ی آخر هم فوق العاده بودن: اولی اونجا که مگی میگه برو حمله آماده شو و همه ی ما میخوایم داد بزنیم آره ولی یهو از درون احساس ترس میکنیم و اونجاست که ضعف و ناتوانی خودمون رو حس میکنیم به خصوص زمانی که نگاه خورد شده و زجر دیده ریک رو میبینیم.
دومی هم زمانی که ریک به اون زامبی نگاه میکنه که فقط ده بیست متر باهاش فاصله داره ولی براش کوچکترین خطری نیست اما آدم هایی که قبلا در کنارشون بوده الان تبدیل به هیولایی شدن که از همیشه ترسناک ترن.
به کمیک ها کاری نداشته و ندارم و بحث من سریال تلویزیونی THE WALKING DEAD میباشد؛پس خواهشا دوستان خفن و کمیک خوان سریع جبهه نگیرن!
فصل اول این سریال خوب بود فضایی جدید و نو با داستانی درام که فقط در محیطی زامبی محور شکل گرفته پس خیلی دوست داشتنی بود!
فصل دوم با وجود شخصیت شین و شکل گیری کم کم فضای روانی و نتیجه زندگی درآتلانتا و روستاهای اطراف واسه افراد گروه و به خصوص فردی مثل شین عالی بود!
فصل سوم با حضور فرماندار و چالش هایی که برای اولین بار واسه گروه ایجاد کرد بدک نبود!فصل چهارم هم در نیم فصل اول نون فرماندار رو خورد و به شدت اعصاب خورد کن و کسل کننده بود طوری که اینجانب دیگه عطای این سریال رو بر لقایش بخشیدم!
اما حالا با گذر از آدم خواران و مثلث عشقی و میلیون ها قدم راه رفتن و حرف زدن بازهم رسیدیم به خونه اول؛یک شخصی بد که آپدیت شده فرماندار هست(فرماندار هم آپدیت شده شین بود)و به دلیل گره خوردن راهش با ریک و دارو دسته بلاهای مختلفی رو سرشون میاره تا بالاخره به حسابش برسن!
حالا بهای پیروزی ریک هم میشه مرگ چندتا از افرادش که خوب در این دنیای زامبی زده کاملا طبیعی و قابل پیش بینیه،به هر حال ما انتظار نداریم یه آدم گردن کلفت بد اس توسط یه مشت زامبی کشته بشه یا کسی که خیلی وقته باهاش آشناییم و میدونیم چه قدر زبروزرنگه پاش پیچ بخوره و فریاد زنان تیکه تیکه بشه،باید آنتاگونیستی باشه و به حسابشون برسه!
مخلص کلام واکینگ دد مدت هاست هیچ حرفی برای گفتن نداره و به زور گریم چند صد نفر در نقش زامبی و کشتن هرچه بیشتر افراد و هایپ هایی مثل حدس بزنید کی قراره ۶ ماه دیگه کشته بشه جلو میره!
حتی میم ها و ترول هایی هست که نیگان رو با جافری یا رمزی مقایسه کردن که واقعا عجیبه!این دو شخصیت که برنامه داشتن هدف داشتن و بعد چند فصل به محبوبیت(منفوریت!)رسیدن قابل مقایسه با کسی که در یک قسمت دو نفر رو کتلت کرد و شیش ماه مردم هدایت شدن تا ر اجع به کارهاش بحث و جدل داشته باشن در صورتی که هنوز کوچکترین کاری نکرده نیستن!
خودمونیم آیا نفر دوم که مرد به غیر از پسرخوبی بودن و عاشق بودن و قدیمی بودن هیچ گونه بالاپایینی داشت؟و خوب به خاطر قضیه ای که میدونید تقریبا همه به نتیجه رسیده بودن که قراره هدف باشه!حالا همین میشه انگیزه واسه دیدن این فصل گرفتن یا نگرفتن انتقام و دیدن بلاهای بیشتری که نیگان سر ریک و گروهش میاره یا نمیاره!
درام نخ نما و قدیمی سریال هم جلوی چشم همه هست و کسی بهش توجهی نمیکنه!
با همه این تفاسیر این فصل که تموم شد فکر کنم بشینم ببینمش! :۱۲:
یاشار برادر شما تو سریال فقط دنبال اتفاقات پیش بینی نشده و عدم وجود کلیشه ای؟!چون سراپای کامنتت در مورد همینه!
واکینگ دد هیچ وقت هدفش سوزپرایز کردن بیننده نبوده!هدفش خلق جهانی آخرالزمانی و نمایش کشمکش ها و روابط میان انسان ها و تبدیل شدن انسان ها به حیوان ها یا مقاومت و حفظ انسانیتشون بوده و از هر نظر نگاه کنی در تمام طول سریال در این هدف موفق بوده و بهترین مدیای زامبی محور بوده و هست!همون فصل ۴ که همه میگن خواب آور بود تصاویر عالی از روابط افراد در این دنیای پسا آخرالزمان و تغییرات درونیشون نشون داد!همیشه انسان ها و روابط و دگرگیسی اونها محور اصلی سریال بوده و هرجا هم لازم بوده شوک وارد کرده و یا اکشن و هیجانی سطح بالا ارائه داده!قسمت هایی مانند گذشته مورگن،خلوت دریل و بث،خلوت دریل و کارول،خلوت کارول و مورگن،قضیه اون دوتا دختر بچه،ریک و شین و… همگی نمونه های نمایش عالی این روابط انسانی و دگرگیسی های شخصیتی هستن!
برام جالبه که تقریبا تمام این نقدها و غرغرهایی که سر واکینگ دد میشنوم از طرف هم وطنانه!وگرنه همیشه تمام فصل های این سریال هم نمرات عالی گرفتن هم اینکه همیشه پربیننده ترین درام جهان بوده!فکر میکنم شما یا خیلی های دیگه با دید،نیت و هدف اشتباه سریال رو میبینید شاید اگر دیدتون رو در مسیر پرسپکتیو سازندگان قرار بدی لذت لازم رو ببری!
تازه رفرنس های اجتماعی و سیاسی و … که دوست عزیزمون گفتن هم به کنار!
خب سوال من رو جواب ندادی که!
این پیشرفتی که مد نظر توعه چیه؟!راهنمایی کن از اینجا سریال رو!
والا تمام چیزایی که گفتی نشون میده که تمام فصل ها رو دیدی و بعد به این نتیجه رسیدی که باید هدف سریال همین باشه وگرنه بی معنی میشه نه این که هدف سازنده ها چی بوده!
ذات واکینگ دد تغییر و دگردیسی فکری و ذهنی هست و از قسمت اول تا الان همش در حال اتفاقه و چیزی نیست که سازندگان در پی ایجادش بوده باشن بلکه فقط و فقط جریان متداولی که باید باشه!
پرطرفدار بودن سریال هم اصلا و ابدا دلیلی بر موفقیتش در ژانر خودش نداره بلکه فقط نشان از سرگرم کننده بودن داره!
وگرنه جاستین بیبر و وان دایرکشن هم کلی جایزه دارن و سری فیلم های توالت فروش نجومی داشتن!
و چیزایی هم که من میگم غر زدن نیست و انتقادیه که به عنوان کسی که دقت میکنه میبینم و مطمئنا به غیر از دیدن نصف کردن زامبی ها توسط کاتانای میشون و کراس بو دریل و هزاران مایل راه رفتن و حرف زدن بهش توجه میکنم!
اصلا نحوه معرفی نیگن و راه انداختن موج هایپ و دروغ سازنده ها راجع به قسمت اول و… سراپا مشکل و ایراده!
رفرنس سیاسی هم که… کام آن دود ریلی؟
به هیچ وجه موافق نیستم!نمیگم از اول ولی از همون فصل دوم این اهدافی که گفتم رو کاملا متوجه شدم و از اون موقع نه برای هیجان و … بلکه برای همین چیزایی که گفتم سریال رو میبینم و کاملا هم معتقدم هدف سازندگان همینه و تقریبا ثابت هم شده.
میگی ذاتش همینه و روندیه که باید باشه خب آره ذاتش همینه!این سریال چیزی نیست جز همین دگردیسی و روابط انسانی که در قالب تلاش برای بقای یک گروه خاص روایت میشه،از اول همین بوده و همیشه هم به خوبی به نمایش درومده!من دقیقا نمیدونم شما از این سریال بقا و آخرالزمانی چه انتظاری داری که برآورده نشده واست!اگر بگی ممنون میشم.
فروش نشان موفقیته چرا نیست؟!حتی توایلایت و کال او دیویتی های چندسال اخیر هم با اینکه از نظر من کیفیت ندارن اما دال بر عدم موفقیتشون نیست موفقیت تو این مدیاها بر فروشه اول!ما حرف من این نیست و اصلا فروش به کنار نمرات منتقدا چی؟!همیشه نمرات خیلی خوبی داشته و داره!دیگه وقتی هم طیف صاحب نظر و منتقد و هم هم طیف عوام از سریال راضین حرفی باقی نمیمونه به نظر من.
نیگن هم چه مشکلی داره به نظرت؟این شخصیت تازه اول راهشه باید دید در آینده چی میشه.البته اگر حرفت در مورد قیاسش با رمزی و جافریه که درسته قضاوت عجولانه ای بود تو نت.
اولا که نیگن مشکلی نداره بلکه نحوه ورودش و فاصله بین کشتن شخصیت ها تا مردنشون بده!
شکی نیست که سریال سرگرم کننده و موفق بوده و نصفش هم به خاطر جدید بودنش هست و خواهد بود،حتی بعد ۱۰ فصل بقای گروهی در دنیای زامبی ها واسه خیلی ها جذابه!
اما اصلا و ابدا سریال از معمولی بالاتر نمیره چون که چیزی که باید باشه هست و خواهد بود و هیچ گونه تلاشی جهت قدرت نمایی و روبه بالا رفتن درش نیست و هر چیزی که باید باشه هست و همین مورد میشه نکته مثبت و تنها دلیل موفقیتش!نه چیزی به دنیای سریال ها اضافه شده و نه کم بلکه بعد سالها همه میگن اگه میخواید بدونید سریال آخرالزمانی بر مبنای زامبی رو چه جوری میسازن واکینگ دد ببینید!
در آخر هم بگم تمام این موارد برای این ذکر میشه که این سریال خوب بوده و هست و پتانسیل بهتر شدن هم داره!
و من ا.. توفیق
اشتباه ریپلای کردم بالا! :lol: :lol:
خب سوال من رو جواب ندادی که!
این پیشرفتی که مد نظر توعه چیه؟!راهنمایی کن از اینجا سریال رو!اینکه جای پیشرفت داره که درسته حرفت همه چی جای بهتر شدن داره اما میخوام بدونم چی تو ذهنته برای این بهتر شدن!حتما برای انتقادت راه حلی هم داری دیگه!
البته به قول این دوستمون این پایین یکم امید برای درمان و … میتونه راه خوبی باشه!مثلا یوجین که اولش اومد تقریبا همچین جوی رو وارد سریال کرد که البته از بین رفت.
پیشرفت میتونه عدم حضور شخصیت بد دیوانه باشه،کسی که برنامه ریزی کنه و با منطق پیش بره و فقط واسه دیوانگی کسی رو نکشه!
میتونه نشانی از وجود واکسن باشه،میتونه پیام رادیویی نشانگر وجود پایگاه واسه بازماندگان در فلان جا باشه،میتونه هر چیزی باشه به جز اومدن شخصیت بد کشتن چند نفر و کشته شدنش توسط گروه!
میتونه روگ شدن دریل یا تغییر شخصیت میشان از لال نچسب به آدم واقعی باشه و…
خب انتظار اولیه ات که به نظر داره به حقیقت میپیونده.چون این نیگن تنها چیزی که نیست دیوانست و خیلی با ذکاوت عمل کرد.
سایر موارد هم که گفتی آره پیشنهاد های خوبین.میتونن یه روح جدیدی به سریال بدن و البته مثل یوجین سرکاری هم نباشن.
واقعا شروع کوبنده ای داشت، همون جور که انتظار داشتم.
این سریال از معدود آثاری هست که در عین حال که پتانسیل طولانی شدن رو داشته، حیثیت خودش رو در هر فصل حفظ کرده و نشون داده که نویسنده ها چه قدر وسعت نگاهشون گسترده هست و چه قدر خوش سلیقگی در پرداخت شخصیت ها و طراحی مسیر حوادث زندگی اون ها دارند.
شروع این فصل در عین حال که عذاب دهنده بود چون یکی از دوست داشتنی ترین ها حذف شد که از ابتدای سفر باهاش بودیم،
ولی به واسطه دیالوگ های بین ریک و نیگن ما رو آماده کردن تا شاهد کشمکشی عمیق و دیدنی که تا عمق وجود شخصیت ها را دچار دگرگونی خواهد کرد باشیم،
خیالم راحت شد که باز هم درام قدرتمندی رو پشت اکشن دهشتناک فیلم خواهیم داشت و این درست همون چیزی هست که تشنه دیدنش بودم.
اکشنی پر مغز که هنوز که هنوزه خودش رو حروم تصاویر صرفا کشت و کشتار به مانند اکشن های سطحی بازاری که مورد پسند این نسل هست نکرده و نقدهای اجتماعی و سیاسی و فلسفی کوبنده همچنان در رگ های اثر جاری هست. :۱۵: :۱۵:
خدا رو شکر!یک نفر هم نظر با خودم در مورد روند سریال پیدا کردم! :lol: :lol:
لایک داری n تا :۱۵:
دقیقا این سریال تو هیچ فصلیش افت نداشته که هیچ همیشه روندش مثبت بوده
هر فصلش دیدنی بوده بدون ذره ای افت
اینکه سریال هیچوقت افت نداشته چندان درست نیست ولی قبول دارم که همیشه دیدنی بوده و در بدترین حالت ممکن متوسط بوده.
از دید من فصل ها و قسمتای سریال به سه دسته متوسط، خوب و عالی تقسیم میشن ؛ سه فصل اول بنظرم عالی بودن، فصل چهارمم مخلوطی از هر سه دسته بود، فصل پنجمم بین عالی و خوب نوسان داشت، فصل شش هم مثل فصل ۴ مخلوط بود، فصل هفتمم ببینیم چه میشه.
Very Big Daddy:
چاکرتم هستم.
BARA:
عزیزی…
واقعا به نظر من هم افت نداشته.
shayan:
رفیق عزیز،
برای من جالبه از بعضی دوستانی که چه در سایت و چه در اطرافم هستن شنیدم که به فصل ۴ انتقاد دارن، در بین منتقدان هم ظاهرا چنین دیدگاهی وجود داشته، که ظاهرا شما هم به کند بودن فصل چهار می خوای اشاره کنی و….
ولی من دوست داشتم بحث هایی رو که در این فصل سریال وجود داشت و به نظرم به زیبایی پرداخت شده بود، از طرفی بعد از سه فصل طوفانی تونستیم لحظاتی عمیق تر رو در کنار شخصیت ها تجربه کنیم.
می دونی به نظرم در مورد فصل چهار بیشتر بحث سلیقه مخاطبان هست که بهش انتقاد می کنن و توقعی بی مورد که از سازندگان دارن، چرا که همین پرداختن به انسان ها و تعاملات و درگیری های درونی شخصیت های این سریال هست که این سوژه پوسیده رو ارزشمند کرده، پس فکر نمی کنم در بین ۶ فصل سریال این که یک فصل تمرکز ویژه ای روی این موضوعات بکنه رو بشه اسمش رو پسرفت گذاشت یا ضعف کار سازندگان.
به نظرم این سریال عالی بوده تا این جای کار.
ولی در هر صورت هیچ اثری نیست که مخالف نداشته باشه. حتی بهترین فیلم های تاریخ سینما هم مخالفان و موافقان رو در کنار هم به یک اندازه و گاهی هم به صورتی غیر معمول دارند.
هر دوروی سکه ی یک سریال .
سریال روند روبه افتی را در فصل ۵ پیش گرفت ولی در فصل ۶ شروع به بازگشت کرد و حال امید وارم در فصل ۷ به اوج خود برسد . در فصل ۵ به خودم میگفتم کاش کارگردان یکم هیجان به داستان بده و از این روند که گاهی یک قسمت کاملا درام میشد بیاد بیرون و حال میتونم بگم کارگردان در این قسمت هیجان را جر داد !
من همیشه از کارگردانی و داستان TWD گله مند بودم و لایق این که افرادی ان را بهترین سریال دنیا بنامند نمیدونستم البته حال هم FTWD را بهتر از TWD در این دوسال میدونم ولی فاکتور از بحث های نماد گرایی مجموعه TWD اگر همین مسیری که در فصل ۶ و حآل در شروع فصل ۷ در پیش گرفته را ادامه بده نه به عنوان بهترین سریال بلکه فقدر در حد یک سریال خوب قبولش میکنم .
نیگن هم شخصیت فوقلعاده ایی داره که از همین الان ناراحتم به خاطر مرگش .
مرگ نیگن؟ :!: :۲۳: نیگن که تو سریال سرو مرو گندس تو کمیکم هنوز زندس.
شایان جان شما به قانون طبیعت اعتقاد داری ؟
من اعتقاد دارم ، اگر شما اعتقاد نداری که هیچ این بحث اصلا نباید ادامه پیدا کنه و اگه اعتقاد داری که خودت باید بدونی نیگن همین الانم یک ادم مرده است ! و در اون جمله منظورم زمان حال نیست بلکه اینده ایی است که به زودی میرسه و حال امید وارم نرسه چون من به شخصه ازش خوشم میاد.
به شخصه کمیک رو نخوندم ولی شما با یک گوگل کردن هم حتی به قاتل نیگن میرسی و خوب من به معتبر ترین وب پیج ها هم اعتماد ندارم چه برسه به فروم و … برای همین از چندتا از دوستان پیگیر کیمیک امروز پرسو جو کردم و تایید کردن .
samsara@ عزیز گفته های بالا کاملا نظر شخصی بوده و نظر شخصی شما نیز برای بنده محترم است . همانطور که گفتم فن دواتیشه ی TWD نیستم باسه همین چند بار چند بار هرقسمت را و چندین باره فصل هارو ندیدم ولی تا جایی که حضور ذهن دارم و میتونم مثالی از کارگردانی ضعیف بزنم میتونه به صحنه ی جدایی دریل و بث اشاره کنم ، قبل تر از ان صحنه که بث را با ماشین به بیمارستان ببرن دریل و بث در داخل خانه ایی که در زمان ورود کاملا اروم بود قرار دارن و بعد یک هو پشت در های خونه پر زامبی هایی هستن که انگار اومد مهمونی و در زدن و منتظرن دریل در رو روشون باز کنه .
همچنین یکی دیگه از گله های بنده از این مجموعه بها ندادن به زمابی هاست ، در این مجموعه زامبی ها دیگه به هیچ عنوان جذابیتی ندارن فصل به فصل یک زمابی خاص مثل همونی که در قسمت اخر پر چرک بود بشه دید ، در این زمینه مهم نیست که مجموعه میخواد چه چیزی را به مخاطب القا کنه ، داستان هایی در باره ی مفهوم انسانیت؟افکار کد دار به منظور شرطی کردن ؟ تبلیغ یک محصول ؟ جذب مخاطب ؟ و یا هر چیزی که یک مجموعه به خاطرش ساخته میشه ، چیزی که مهمه اینه که وقتی در ژانر ترسناک قرار میگیره برای مثال به اون ژانر پایبند باشه درام ، تریلر ، عاشقانه و هر چیز دیگری و به یک اندازه . نه این که یک قسمت مثل قسمت اخر هیجانی باشه و یک قسمت مثل قسمت هایی از فصل پنج درام خالی و بعد بگوییم اقا نوشته درام و باید درام هم باشه دیگه ! (موردی که دیدم بعضی ها میگن ) و وقتی که در دنیای پسا اخر زمانی که به واسطه ی زامبی ها به وجود اومده چرا نباید به زامبی ها بها داد ؟ تو کل داستان زامبی هارو مثل نون برش میزنن ولی یک زامبی یک هو میاد طرف رو گاز میگیره اخه اون فک که فوتش کنی پودر میشه چطور میتونه گوشتو استخون ادم رو بدره ؟ میتونستن تو بحث زامبی ها خیلی بهتر عمل کنن .
در مورد FTWD هم باز میگم نظر شخصی بنده هست ، تا اینجا همه چیز در کنار هم به نسبت متعادل قرار گرفتن ، همچنین من پسری که با دست خالی در میان زامبی ها قدم میزنه رو خیلی بیشتر از یک کلانتر با مگنوم دوست دارم و داستانی را که حداقل یک نجات یافته داخلش وجود داره را نیز بیشتر از داستانی که گروهی هر جا به مکانی برای زندگی میرسند اتفاقات خارج از کنترل براشون میوفته ، حداقل تا اینجای FTWD هر جا رو که ترک کردن و هر کاری که کردن بر اساس تصمیمات خودشون بوده نه حمله ی زامبی یا افراد دیگه !
اتفاقات غیر قابل کنترل چی بوده ؟ اول به پناهگاهی میرسند که قراره منفجر بشه
دوم به مزرعه ایی میرسند که گله ی زامبی ها بهش حمله میکنه
سوم به زندانی میرسند که یک نفر میاد با خاک یکسانش میکنه
چهارم به یک قتلگاه میرسن
پنجم فقدر میخوان به هم برسن
و شیشم دوباره جایی جدید پیدا میکنند و حال تازه به یک جایی رسیدن که معلومه نیست در داخل سریال چی بر سرش بیاد .
در FTWD کاراکتر ها میتوانند تصمیم بگیرن و اگر اتفاقی میوفته بر اساس تصمیم های خودشونه ولی در TWD هر تصمیمی که بگیرن هم در فصل اول اون پناهگاه منفجر میشود ، هر تصمیمی بگیرن گله به سمت اون مزرعه میاد و هر تصمیمی بگیرن یکی میخواد یا خونشون رو نابود کنه و از اون بیرونشون کنه و باز هر تصمیمی بگیرن مقصد بعدیشون قتلگاهشونه و فقدر در فصل شیش ما شاهد این بودیم که تصمیمات خود گروه باعث اتفاقات بعدش شد .
Violet Mouse دوست من اگر احیانا حوصله گفت و گو داری،
به نظرم،
FTWD به شدت تماشاچی رو ساده لوح نگاه کرده،
شخصیت ها خیلی کاغذی هستن، روند اتفاقات کشش خاصی نداره و سریال شلخته هست،
بیشتر برای طرفداران غرق شده در این دنیای به تصویر کشیده شده ساخته شده که در طول سال مشغول باشن و از فضای اون فاصله نگیرن،
بر خلاف سریال اصلی فاقد فضای قابل تامل و تعقل هست.
راستی رفیق کارگردانی و داستان که دو بازوی قدرتمند این اثر بودن و هستن.
من واقعا تحسینشون می کنم از یک کلیشه زباله یعنی موضوع آخر الزمانی با “زامبی” اثری با شخصیت و عمیق خلق کردن، که باعث میشه به کمترین چیزی که درسریال بهش توجه داری همین کلیشه “زامبی” باشه و تماشاچی رو درگیر مفاهیم دیگه ای می کنن.
بنظرم این فصل شروع نسبتا خوبی داشت ولی میتونست بهتر باشه. بزرگترین ایراد قسمت اول مرگ های فوق العاده قابل پیشبینیش بود؛ تو یکی دو هفته اخیر هر موقع منو یکی از رفقام درباره TWD صحبت میکردیم همش بهش میگفتم که گلن و ابراهام قراره بمیرن و دقیقا همینجور شد!مرگ ابراهام ایرادی خاصی نداشت و به نظرم خیلی بجا بود، ابراهام اواخر فصل قبل یجورایی به آرامش درون رسید و احساس خوشبختی میکرد و این دقیقا همون عاملی هست که خیلی از شخصیاتو رو تو دنیای WD به کشتن میده. چیزی که الان قراره بگم احتمالا قراره تمام طرفدارای این سریالو عصبانی کنه ولی واقعا بهش فکر کنین؛ من عاشق شخصیت درل (حاجی) هستم ولی باید قبول کرد که بعد از پایان نیم فصل اول فصل پنجم شخصیت درل واقعا شروع به افت کرد و نقشش با مرور زمان کمرنگ تر میشد و این اواخر اصلا کشش قبلن رو نداشت؛ بنظرم شاید بهتر بود نیگن درل و ابراهام رو میکشت، با این کار ضربه بزرگتری به گروه و طرفدارا میزد و باعث میشد انتقام ریک از نیگن خیلی لذت بخش تر بشه. یکی دیگه از گزینه هام میتونست مگی باشه که میشد دقیقا برعکس اتفاقی که تو کمیک بوک افتاد، با این کار میشد اوضاع رو خیلی جالب تر کرد و بعد جدیدی از شخصیت گلن رو دید ولی اینم بگم که گلن قبلا ۲ بار از چنگال مرگ فرار کرده (بار اول موقعی که در زندان انفولانزا گرفت و یبار دیگم مرگ قلابیش تو فصل ۶) پس زنده گذاشتنش برای بار سوم میتونست به داستان لطمه بزنه. :۱۹:
در مورد نیگن هم باید بگم که بهترین بازیگر ممکن رو براش انتخاب کردن! جفری دین مورگَن تو نقش نیگن فوق العاده هست :*: ، هر موقع به دیالوگ”Go get my axe” فکر میکنم خندم میگیره :lol: .
فکر کنم ابراهام بر اساس کمیک قرار نبود بمیره ها !
قشنگ زد همه افرادی که براش خطر داشتن را کشت و دریل رو به اسارت گرفت و یک جورایی گروه رو بدون مردانش گزاشت .
حال نمیدونه زنای گروه از صدتا مرد وحشی ترن و این تبعیض جنسیتی براش گرون تموم میشه و حتی نمیدونه یک بمب ساعتی روشن کرده .
داخل کمیک ابراهام بجای دنیس (همون دختره که دوایت تو چشش تیر زد) مرد.