هرآنچه درباره دنباله فیلم Venom می‌دانیم

اگرچه ساخت دنباله‌ی فیلم «ونوم» (Venom) از مدت‌ها پیش باتوجه به موفقیت‌های زیاد این عنوان در گیشه پیش‌بینی می‌شد، حال سونی رسما تایید کرده است که شیوع سیمبیوت‌های ابرقهرمان در هالیوود ادامه خواهد داشت. در ادامه همراه دنیای بازی باشید.

بر اساس گزارشی که نشریه «ورایتی» (Variety) منتشر کرده است، کمپانی «سونی پیکچرز» (Sony Pictures) یکی از نویسندگان فیلم‌نامه‌ی قسمت اول را برای نوشتن فیلمنامه‌ی دنباله این فیلم به‌استخدام خود درآورده است. «کلی مارسل» (Kelly Marcel) که پیش‌تر او را با نوشتن فیلم‌نامه درام اقتباسی «پنجاه طیف خاکستری» (Fifty Shades of Gray) می‌شناسیم، به‌عنوان تهیه‌کننده اجرایی نیز در ساخت این دنباله حضور خواهد داشت. در این فیلم، «تام هاردی» (Tom Hardy) برای ایفای نقش «ادی براک» (Eddie Brock) بازخواهد گشت و «میشل ویلیامز» (Michelle Williams) و «وودی هارلسون» (Woody Harrelson) به‌ترتیب برای نقش‌آفرینی شخصیت‌های خود در قسمت دوم «ونوم» حضور خواهند داشت. «میشل ویلیامز» که در قسمت اول فیلم در نقش نامزد سابق «ادی» یعنی «آنی وینگ» (Anne Weying) ایفای نقش کرده بود، پروژه ونوم اولین فیلم ابرقهرمانی او به‌حساب می‌آید. این هنرپیشه انگلیسی که چهار بار نامزد دریافت جایزه‌ی اسکار بوده، در حاشیه برگزاری فستیوال فیلم «سان‌دنس» و در جریان مصاحبه‌ای با نشریه Variety به نکات جالبی درباره داستان ونوم اشاره کرده است. «ویلیامز» می‌گوید با اینکه در این فیلم نقش یکی از شخصیت‌های اصلی را بر عهده داشته است، اما اطلاعات چندانی درباره داستان کلی و نحوه‌ی روایت داستان اقتباسی این اثر ندارد. زمانی که از او درباره‌ی دنباله‌ی فیلم که حالا رسما در حال تولید است سوال پرسیده شد، «ویلیامز» به سادگی پاسخ داد که او «درباره‌ی فیلم اول هم چیز زیادی نمی‌دانسته است» و حال نیز از جزئیات خاصی باخبر نیست. در هر صورت معلوم نیست که «ویلیامز» درباره‌ی فیلم‌نامه قسمت اول شوخی می‌کند یا واقعا او فیلم‌نامه نسبتا سرراست «ونوم» را پیچیده و گیج‌کننده می‌داند. به‌هرحال چه «ویلیامز» داستان قسمت اول فیلم را به خوبی متوجه شده باشد و چه آن‌را ناواضح بداند، «ونوم» توانسته است که موتور «دنیای سینمایی مستقل سونی» را به‌خوبی راه بیندازد و بنابراین ساخت دنباله‌ها و اسپین‌آف‌های دیگر از قسمت اول «ونوم» اجتناب‌ناپذیر به‌نظر می‌رسد. در حاشیه‌ی مصاحبه‌های قبل از اکران فیلم، «تام هاردی» شخصا تایید کرده است که حداقل برای ۳ فیلم دیگر در این مجموعه با «سونی» قرارداد امضا کرده است. بنابراین جدایی میان «ونوم» و «هاردی» تا سال‌های زیادی بعید به‌نظر می‌رسد. تهیه‌کنندگان «سونی پیکچرز» و «مارول استودیوز» بارها به‌طور غیرمستقیم اشاره کرده‌اند که اگرچه یونیورس و «دنیای سینمایی» ونوم از ساخته‌های «مارول استودیوز» جدا است و تداخلی با ماجراهای اتفاق افتاده در آن دنیا ندارد، اما در نهایت «ادی براک» و سیمبیوت‌های فضایی از دنیای کمیک‌های «مارول» هستند و هردوی آنها در یک جهان واحد اتفاق می‌افتند و «شاید» روزی قهرمانان ام‌سی‌یو بتوانند در مسیر داستان‌هایشان با «ادی» و هیولای درونی‌اش برخوردی داشته باشند. هرچه نباشد، تعدادی از مهیج‌ترین داستان‌های «مردعنکبوتی» (ستاره‌ی سینمایی همیشگی مارول و سونی) در حضورهای «ونوم» رقم می‌خورد و شاید بعد از اینکه «پیتر پارکر» و «مارول استودیوز» از اردوی علمی اروپایی خود برگردند، «سونی پیکچرز» بتواند قرار ملاقاتی میان «مردعنکبوتی» و «ونوم» را ترتیب دهد.

پیش از این نیز «جف پینکر» (Jeff Pinker)، یکی دیگر از نویسندگان فیلم‌نامه قسمت اول ساخت دنباله این اثر کمیک بوکی را به‌طور غیرمستقیم تایید کرده بود:

من نمی‌توانم هیچ خبری را درباره دنباله تایید کنم، فقط می‌توانم به شما بگویم که اتفاق خواهد افتاد؛ اما من در تیم نویسنده فیلمنامه حضوری نخواهم داشت. بدون اینکه بخواهم جزئیاتی از پروژه را [که نباید اعلام کنم] لو بدهم، اما می‌توانم بگویم که شاید «مردعنکبوتی» در دنباله «ونوم» نقش پررنگی خواهد داشت. من حضور او را تایید نمی‌کنم اما می‌گویم غیر ممکن نخواهد بود.

با توجه به فروش ۸۵۵ میلیون دلاری این فیلم در سراسر گیشه‌های جهانی، نشان دادن چراغ‌سبز ساخت دنباله این فیلم توسط سونی پیکچرز از مدت‌ها پیش محتمل به‌نظر می‌رسید. کارگردان این فیلم یعنی «روبن فلیشر» (Ruben Fliescher) در مصاحبه با وب‌سایت ComicBook درباره‌ی صحنه پس‌از تیتراژ جنجالی این فیلم و حضور وودی هارلسون (Woody Harelsson) توضیح می‌دهد:

زمانی که ما در حال برنامه‌ریزی برای گنجاندن آن صحنه پس از تیتراژ اصلی بودیم، وودی اولین کسی بود که برای این‌کار در نظر گرفتیم. ما آن صحنه را برای پیش‌زمینه دنباله احتمالی فیلم فراهم کردیم و من به خاطر سلیقه‌ی شخصی خودم وودی را برای ایفای این نقش برگزیدم. من او را از زمان پروژه «زامبی‌لند» (Zombieland) می‌شناسم و کار کردن با او برای من همیشه هیجان‌انگیز است. خصوصاً اگر قرار باشد این پروژه دنباله «ونوم» باشد.

اگر شما بازی هارلسون را در فیلم «قاتلین بالفطره» (Natural Born Killers) ببینید، و پس از آن خط زمانی اجراهای او را در آثار بعد از آن فیلم را بررسی کنید، متوجه می‌شوید که وودی از زمان ایفای نقش «میکی» (Micky) در آن فیلم تا شخصیت  «کلتوس» (Cletus) در ونوم تابه‌حال چنین نقش جدی و تاریکی را بازی نکرده است.

ادامه متن داستان VENOM را لو می‌دهد. 

کارگردان Venom قاطعانه می‌گوید: «کارنیج» (Carnage) در ادامه‌ی این سری حضور پررنگی خواهد داشت. در پایان وقایع داستان و در صحنه‌ی پس‌ازتیتراژ این فیلم، وودی هارلسون در نقش «کلتوس کاسدی» (Cletus Kasady) یا همان کارنیج به بینندگان معرفی می‌شود. در این سکانس، ما «کارنیج» را در سلولی از زندان فوق‌امنیتی سن کوئنتینو می‌بینیم و پس از آن «ادی براک» (تنها کسی که کلتوس حاضر است با او صحبت کند) برای مصاحبه با او وارد زندان می‌شود. فلیشر ادامه می‌دهد:

من رابطه دوستانه بسیار نزدیکی با وودی دارم. او یکی از بازیگران مورد علاقه من است و اگر هم به‌خاطر دوستی نزدیک من با او نبود، از نظر من وودی یک انسان شگفت‌انگیز است و من همواره از کار کردن با او لذت می‌برم. وودی بیشتر در قالب شخصیت‌های محترم یا کمدی ایفای نقش می‌کند و بنابراین برای ما خیلی هیجان‌انگیز است که دوباره به او اجازه دهیم در نقش یک شخصیت واقعا روانی هنرمندی کند. این نقش دیوانگی زیاد می‌طلبد و او نیز حقیقتا پتانسیل به تصویر کشیدن این جنون را دارد و من مطمئنم که هواداران نیز از دیدن آن هیجان‌زده خواهند شد.

وودی هارلسون که به‌عنوان یکی از بازیگران کاریزماتیک سینمای هالیوود شناخته می‌شود، برای ایفای نقش در آثار برجسته‌ای مانند «جنگ برای سیاره‌ی میمون‌ها» (War for the Planet of the Apes) «از کوره در رفته» (Out of the Furnace) و «جایی برای پیرمردها نیست» (No Country for Old Men) شناخته می‌شود.

«اوی آراد» (Avi Arad) یکی از تهیه‌کنندگان سونی پیکچرز در مصاحبه‌ با نشریه Collider می‌گوید:

می‌دانید قضیه چیست؟ اصولا وقتی که نام ونوم برده می‌شود… اصلا ونوم را فراموش کنید. هر وقت نام «کارنیج» به‌میان می‌آید، اولین چیزی که به ذهن هرکس می‌رسد رده‌بندی سنی R یا بزرگسال است. اما واقعیت این است که اگر شما کارنیج را واقعا بشناسید، یعنی کمیک‌های او را خوانده باشید و تمام ماجراهای او را دنبال کرده باشید متوجه می‌شوید که شاید رده‌بندی سنی R آنچنان هم برای این فیلم ضروری نباشد. داستان زندگی او درباره‌ی روحی عذاب کشیده است. قرار نیست که در روایت ما کارهای مجرمانه و خشنی که او انجام می‌دهد را حتما به‌تصویر بکشیم. ما نمی‌خواهیم خنجرهایی را نشان دهیم که وارد بدن مردم شود و خون فواره بزند. ما باید در روایت‌مان این پرسش را ایجاد کنیم که انگیزه‌ی او از این کارها چیست؟ آیا او واقعا یک جانی جهش‌یافته است که به همین شکل متولد شده یا او یک قربانی است که به چنین سرنوشتی محکوم شده است و ما می‌توانیم او را درک بکنیم؟ اگر شما بتوانید شروری را خلق کنید که بتوان او را درک کرد و با آن ارتباط برقرار کرد، از نظر من می‌توانید به موفقیت‌های عظیمی فارغ از هر رده‌بندی سنی خاصی برسید.

موضوعی که به‌طور کلی آراد سعی دارد در اینجا توضیح دهد، این است که زمانی که کارنیج خودش را به پرده‌های سینما برساند، لزوما قرار نیست خشونت زیادی (که قطعا باید با جلوه‌های ویژه کامپیوتری ایجاد شود) روی صفحه نقش ببندد. آراد می‌گوید که از دید او خلق چنین کابوسی نسبت به قابل لمس ساختن آن شخصیت اهمیت چندانی ندارد. همانطور که پیش از این در «ونوم» نیز دیدیم، نیمه تاریک «ادی براک» سر دشمنانش را می‌بلعد اما این صحنه‌ها به‌صورت مستقیم نمایش داده نمی‌شود اما همه به‌صورت غیرمستقیم متوجه می‌شوند که ونوم چه بلایی بر سر آن‌ سیاهی لشکرهای بخت‌برگشته آورده است.

البته جدا از اهمیت اخلاقی و مفهومی این موضوع، روی خوش نشان دادن هواداران ژانر ابرقهرمانی به این فیلم رده نوجوانانی سینمای هالیوود می‌تواند یکی از اصلی‌ترین دلایل عدم تغییر رده‌بندی سنی دنباله این فیلم توسط سونی پیکچرز باشد. شکستن رکورد بیشترین فروش افتتاحیه در آخرهفته ماه اکتبر تمام تاریخ می‌تواند به اندازه کافی سونی پیکچرز را برای خلق یک یونیورس سینمایی ابرقهرمانی با رده‌بندی سنی PG-13 ترغیب کند. اقتباس سینمایی ونوم با وجود اینکه از طرف منتقدان استقبال نشد اما به لطف حضور ستاره دوست‌داشتنی هالیوودی یعنی «تام هاردی» در مرکز پروژه و تبلیغات وسیع سونی توانست تا حد زیادی باکس‌آفیس پاییز ۲۰۱۸ را به تسخیر خود دربیاورد و حال با اضافه شدن «کارنیج» به‌عنوان دشمن دیرینه «ونوم و ادی» به دنباله داستان از همین حالا می‌تواند تهیه‌کنندگان سونی پیکچرز را به سرازیر شدن دلارها از سینماها مطمئن کند.

برای کسانی که با  «کارنیج» آشنا نیستند، می‌توان به صورت خلاصه گفت که در داستان این ضدقهرمان کمیک بوکی که بیشتر در داستان‌های «ونوم» حضور دارد، ماجرای پیوند سیمبیوت بیگانه و معروف فضایی با یک قاتل سریالی خطرناک به‌نام  «کلتوس کلدی» روایت می‌شود. پس از این اتفاق، «کارنیج» تازه متولد شده تبدیل به یکی از خطرناک‌ترین شرورهای دنیای کمیک‌ها می‌شود. «کارنیج» بدون پایبندی به اصول اخلاقی خاصی قدم در راه کشتار انسان‌ها برمی‌دارد و تبدیل به کابوس حقیقی شهروندان‌ آمریکایی می‌شود. در اکثر داستان‌ها او در مقابل «مردعنکبوتی» و «ونوم» قرار می‌گیرد و با وجود دشمنی دیرینه‌ای که میان «ادی براک» و «پیتر پارکر» وجود دارد، گاهی اوقات برای غلبه بر «کارنیج» این دو قهرمان کمپانی «مارول» در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. به جرات می‌توان گفت  «کارنیج» از اولین حضور خود در دنیای کمیک در سال ۱۹۹۱ تابه‌حال به یکی از مشهورترین و سرسخت‌ترین دشمنان «مردعنکبوتی» تبدیل شده است. هواداران کمیک‌های «مردعنکبوتی» مدت زیادی منتظر حضور نیمه‌ی تاریک سیمبیوت فضایی روی پرده سینما بودند و حالا بیشتر از هر زمان دیگری برای درخشش خونین «وودی هارلسون» در نقش «کلتوس کندی» هیجان‌زده هستند.

از دیدگاه بسیاری از طرفداران، «ونوم ۲» می‌تواند اقتباس مستقیمی از کمیک Maximum Carnage باشد. این رویداد کراس‌اور که از محبوب‌ترین کمیک‌های مردعنکبوتی در دهه ۹۰ میلادی به‌حساب می‌آید، «کلتوس کاسدی» که سیمبیوت‌ فضایی کاملا در سلول‌های بدن و خون او نفوذ کرده و حل شده‌ است موفق می‌شود بدون آن‌که توسط گیت‌های امنیتی شناسایی شود از بازرسی‌های ایمنی ورودی شهر نیویورک عبور و به درون شبکه‌ی زیرزمینی خلافکاران شهر نفوذ کند. او با متحد کردن تعدادی از شیطانی‌ترین دشمنان مردعنکبوتی ایده‌های دیوانه‌واری برای ایجاد یک کارناول مرگ در شهر را برنامه‌ریزی می‌کند. «مردعنکبوتی» که به سرعت متوجه نقشه «کارنیج» می‌شود، به سراغ دوستان و دشمنان قدیمی خود می‌رود؛ «موربیوس»، «نایت‌واچ»، «گربه سیاه» و حتی «ونوم» و دیگر قهرمانان مارول به کمک همسایه‌ی دوست‌داشتنی نیویورک می‌آیند تا آن را از دست جنایتکارانی که توسط «کارنیج» شستشوی ذهنی داده شده‌اند نجات دهند و از تبدیل شدن شهر به یک تیمارستان روانی جلوگیری کنند. این ماجرا جدا از آن‌که به‌خاطر متحد شدن دشمنان قدیمی «قهرمان نیویورکی» علیه یک تهدید مشترک موجب هیجان‌زدگی طرفداران شد، بلکه به‌علت روایت داستان خلاقانه و نشان دادن جنبه‌های دیگری از فلسفه‌ی ابرقهرمان بودن «مردعنکبوتی» به یکی از ارزشمندترین کراس اور کمیک‌های «مارول» تبدیل شد. در پایان این داستان «مردعنکبوتی» برای گرفتن تصمیم نهایی در ذهن خود دچار درگیری‌های ظریفی میان نجات مردم و شکستن کدهای اخلاقی همیشگی خود می‌شود و پایان این داستان یکی از دراماتیک اتفاقات تاریخ کمیک‌های «اسپایدی» را رقم می‌زند.

در زمانی که «سونی پیکچرز» با ساخت فیلم‌هایی هم‌چون «موربیوس (خون‌آشام زنده)» و «گربه سیاه» در حال گسترش دادن «دنیای سینمایی مردعنکبوتی» است، فیلم «ونوم: ماکسیمم کارنیج» می‌تواند بهترین رویداد کراس‌اوری باشد که «دنیای مستقل سینمایی سونی از شخصیت‌های مارول» (Sony’s Universe of Marvel Characters) را به جایگاه برحق برادرخواندگی «دنیای سینمایی مارول» (Marvel Cinematic Universe) برساند. پروژه اقتباسی از شخصیت «گربه سیاه» که حالا با نام فیلم «نقره‌ای و مشکی» شناخته می‌شود، داستان «گربه‌ی سیاه» (Black Cat) و «سمور نقره‌ای» (Silver Sable)، دو شخصیت معروف از دنیای شرورهای عنکبوتی را پوشش خواهد داد. گربه‌ی سیاه (Black Cat) همانند زن‌گربه‌ای (Cat woman) از کمیک‌های «بتمن» دنیای DC، دزد بین‌المللی معروفی است که در موقعیت‌هایی با مرد عنکبوتی همکاری می‌کند و سمور نقره‌ای (Silver Sable) رئیس تشکیلات امنیتی «سیلور سیبل» و مزدوری است که با مرد عنکبوتی رابطه‌ای پیچیده دارد و گاهی نیز با او همکاری می‌کند. هم‌چنین این موقعیت بسیار مناسبی برای «سونی پیکچرز» خواهد بود تا گیشه‌ی پررونق کمیک بوکی خود را طوری ایجاد کند که نیازی به فیلم‌هایی با رده‌بندی سنی ویژه بزرگسالان نباشد و در عین جلب رضایت طرفداران قدیمی کمیک‌های مارول و به‌تصویر کشیدن صحیح حماسه‌های آن‌ها، بتواند هواداران جدیدتر و کم‌سن‌وسال‌تر ابرقهرمانان دنیای عنکبوتی را در سالن‌های سینما نگه دارد. شاید عده‌ای از طرفداران تصور می‌کردند اقتباس لایواکشن و حضور «کارنیج» روی پرده‌ی نقره‌ای باید شبیه به فیلمی ترسناک و اسلشر باشد اما در حقیقت در سال‌های اخیر آثار زیادی توانسته‌اند بدون گذر از رده‌بندی سنی نوجوانان (PG-13)، ترس و وحشت زیادی را به مخاطبان حاضر در سالن تزریق کنند. برای مثال کارگردان فیلم موردانتظار «شزم!» از دنیای کمیک‌های DC یعنی «دیوید سندبرگ» (David F. Sandberg) پیش‌از آن که داستان زندگی «بیلی بتسون» و «شزم» را به پرده‌ی سینماها بیاورد، اثری در ژانر وحشت به‌نام «در تاریکی» (Lights Out) را در سال ۲۰۱۶ کارگردانی کرده است و این فیلم علی‌رغم پرداختن به موضوع «تاریکی» و هیولاهای پنهان در آن و البته اتمسفر وحشتناک خود توانست رده‌بندی سنی نوجوانان را برای خود تضمین کند. در موارد دیگر نیز می‌توان از سری «توطئه‌آمیز» (Insidious) به کارگردانی «جیمز وان» که وی کارگردانی فیلم ابرقهرمانی معروف کمپانی DC یعنی «آکوامن» را برعهده دارد نیز نام برد. از سوی دیگر می‌توان به فیلم‌های مطرح سبک «وحشت ژاپنی» (J-Horror) مانند سری «حلقه» و «کینه» اشاره کرد که همگی با برچسب رده‌بندی سنی PG-13 توانستند در کنار روایت داستانی ترسناک و منحصربه‌فرد فروش خود را نیز تضمین کنند.

همان‌طور که «آراد» تهیه‌کننده سونی پیکچرز اشاره کرد، کمیک‌های مارول در طول این سال‌ها توانسته به خوبی با استانداردهای موارد ممنوعه در این مدیوم کنار بیاید و داستان «کارنیج» را بدون عبور از خط قرمزهای متداول سانسورهای دنیای کمیک روایت کند؛ بنابراین خون و خشونت افسارگسیخته به‌تنهایی نمی‌تواند تبدیل به عامل موفقیت فیلمی که از روی نیمه‌ی تاریک «سیمبیوت‌های فضایی» ساخته شده باشد بشود و این پرداخت صحیح و وفادارانه این اقتباس است که می‌تواند موفقیت‌های فیلم «ونوم» و به‌طور کلی «دنیای سینمایی مستقل سونی از شخصیت‌های دنیای عنکبوتی» را ادامه دهد. به‌هرحال «هارلسون» تابه‌این لحضه تصویری مختصر از میزان تهدیدآمیز بودن «کارنیج» به ما نشان داده است. هرچه نباشد، وودی با خونی که از ساعدش بیرون می‌آید روی دیوار سلول‌اش برای «ادی» جمله خوش‌آمد گویی می‌نویسد و اگر وجود این سکانس در فیلمی که رده بندی سنی «نوجوانان» را یدک می‌کشد مشکلی نداشته باشد، بنابراین منتظر شیوع وحشیانه «سیمبیوت‌های» دنیای عنکبوتی در گیشه‌های سینماهای هالیوود باشید.