پهلوانان نمی‌میرند | زندگی‌‎نامه آرتیوم

آخرش گریبان ما را نیز گرفت. دیگر از عطر خوب آلیس در کوچه راستاگ خبری نیست. همیشه لبخند ملیحی بر لبانش داشت. پدرش نمی‌گذاشت زیاد در کوچه بماند برای همین همان دقایق برای ما غنیمتی بود. دیگر از بستنی‌های آقای شرمن خبری نیست. بستنی‌های میوه‌ای که از چند محله آن‌طرف‌تر برای خریدش به محله ما می‌آمدند و صف می‌کشیدند. دیگر خبری از گل کوچک در کوچه تنگ ما نیست. دیگر کارت بازی تعطیل است. دیگر دید و بازدید ممنوع است. دیگر خبری از باران نیست. خبری از ترنم نیست. خبری از موسیقی یوزرسکی زیر باران کنار آلیس نیست. دیگر دیدن گلوله برف بر باد رفت. دیگر کبوتری بر بام خانه ما آشیانه نمی‌سازد. قرار است قناری‌ها در قفس به دنبال آرامش باشند. دلم تنگ است. برای تمام خندیدن‌های دسته‌جمعی، دعواهای الکی، گریه‌های یواشکی، دلم تنگ‌شده است. چقدر دلم تنگ‌شده برای سفرهای تابستانی، برای کلبه‌های چوبی، برای آتش‌بازی، چای دودی کنار کبابی که پدر درست می‌کرد. چمن‌ها سوختند و خاکسترشان شد باد هوا! وسایل بازی داخل پارک‌ها همه زنگ زدند، اما کسی خانه نبود! پرنده‌ها از سرزمین ما کوچ کردند، رفتند به‌جایی که شاید برای آن‌ها احترامی‌باشد. آلیس دیگر نیست. پدر هنوز از سرکار برنگشته است. مادر دیگر آغوشی ندارد. اقوام ما دیگر رابطه‌شان را با ما قطع کرده‌اند. ما مقصر نبودیم فقط دلمان می‌خواست برای خودمان باشیم. کارمان به کسی نبود. این روزها اگر تو حال خودت هم باشی، اگر کارت به کسی هم نباشد سپرشان به سپرت گیر خواهد کرد. مزد مهربانی تو را با اراجیف خواهند داد. هرقدر زود یا دیر از خواب بیدار شوم برای هیچ‌کس فرقی ندارد زیرا خورشید رخت بربسته و دیگر سلامی نمی‌کند، روز و شب ما مشخص نیست. خدای من چقدر زندگی ماشینی نفرت‌انگیز است. گاهی دلم سکوتی را می‌خواهد تا گوشه‌ای تنها بنشینم و برای خود گریه کنم. خدایا نکند تو نیز ما را ترک گفته‌ای. هیچ‌وقت او نیز از این ماجراها خبر نداشت. اگر می‌دانست جانشینانش بر روی زمین خدایی می‌کنند و خدا را بنده نیستند شاید هیچ‌وقت دست به ابتکار نمی‌زد و در تنهایی خویش به‌آرامی سر می‌کرد. روزگار این روزها باب دل نیست. وای از روزهای تکراری بدون او… وای که تمامی ندارد و این ناتمامی‌ها گریبان هیچ انسان تنهایی را نگیرد.

جنگ بلای خانمان‌سوز انسانیت

از هر چه بگذریم سخن دوست خوش‌تر است. امروز به سراغ زندگینامه یکی از شخصیت‌های خوب دنیای بازی‌ها خواهیم رفت. سراغ کسی که زندگینامه او بر اساس رمانی دوست‌داشتنی در سراسر دنیا به‌ویژه روسیه فروش بسیار بالایی را تجربه کرد و در دل بسیاری از مخاطبین نشست. ماجرای مقدمه این مقاله به جنگ بزرگ کشور روسیه بازمی‌گردد که برحسب انفجار بمب هسته‌ای در این کشور زندگی و حیات رو به نابودی رفت و روسیه به خاکستری بدل شد و اندک مردمان زنده آن درون تونل‌های مترو به ادامه زندگی مشغول شدند. ماجرای زندگی آرتیوم جوان یتیم روسی مقوله داستانی امروز ما خواهد بود. او پدرش را ازدست‌داده است و خود او نیز متولد همین متروهای مسکو است. حال او کنار پدرخوانده‌اش الکس گذران زندگی می‌کند. اما فراز و نشیب‌های زندگی او امروز باعث شد تا من دست به قلم شوم و ماجرای زندگی او را برای شما نقل کنم. فراز و نشیب‌هایی از جهش موجودات در اثر انفجار این بمب بگیرید تا جنگ بر سر آب و آذوقه و مهمات گروه‌های تشکیل‌شده در این تونل‌ها تا تأسیس حزب‌ها و گروهک‌های مختلف من‌جمله نازیسم و ضد نازیسم و افراطیون وطن‌پرست و… که با یکدیگر بر سر تصاحب قدرت می‌جنگند.

اما ماجرا ازاینجا آغاز می‌شود که آرتیوم در اتاق خود در ایستگاه مترو Exhibition در حال استراحت است که الکس به سراغ او می‌آید و باهم به بیمارستان مرکزی می‌روند. خبر از درگیری یکی از گشت‌ها به آن‌ها می‌رسد، این دو نفر با آقای هانتر که یکی از رنجرها است مواجه می‌شوند که در حال ورود به ایستگاه هست که موردحمله موجوداتی بانام نوسالیس قرار می‌گیرد. آن‌ها مقاومت کرده و درنهایت هانتر قبل از آنکه محل را برای مبارزه با نیروهای تاریکی ترک کند گردنبند رنجری خود را به آرتیوم می‌دهد و می‌گوید این را به میلر در ایستگاه پولیس برسان و او را از اتفاقات افتاده باخبر کن. آرتیوم از ایستگاه خود خارج‌شده و به ایستگاه کناری بانام ریگا می‌رود و با فردی به نام بوربن آشنا می‌شود. او به آرتیوم پیشنهاد می‌دهد که من اسلحه کلاش خود را در صورت همراهی او تا ایستگاه درای به او می‌دهد. او قبول می‌کند و پس از طی سفری بسیار خطرناک آن‌ها به درای می‌رسند اما بوربن توسط راهزن‌ها دزدیده‌شده و پس از درگیری‌ها او کشته‌شده و این بار خان با آرتیوم ملاقات می‌کند که یکی از رنجرهای سرسخت بوده و او را همراهی می‌کند. درنهایت خان به آرتیوم مأموریت می‌دهد که تنهایی به اسلحه‌خانه برود و با دوست او یعنی اندرو ملاقات کند. او می‌رود و به اسلحه‌خانه می‌رسد، اما سربازان کمونیست او را زندانی می‌کنند. او توسط فردی ناشناس فرار می‌کند اما در حین فرار از بالای پلی سقوط می‌کند، اندرو او را می‌یابد و او را تا رسیدن به ایستگاه پولیس همراهی می‌کند. آن‌ها به خط مقدم کمونیست‌ها می‌رسند. در حین درگیری این بار نازی‌ها وی را زمانی که در حال باز کردن راه خویش برای عبور بوده دستگیر می‌کنند اما دو شخص بانام‌های پاول و اولمن که از رنجرها بودند وی را نجات داده، آرتیوم پلاک را به آن‌ها نشان داده و درنهایت اولمن به پاول می‌گوید که وی را تا پولیس ببرد و او بعداً به آن‌ها می‌پیوندد. این دو به کمک یکی از واگن‌های ریلی قصد فرار از بین نازی‌ها را دارند که درگیری شدیدی رخ می‌دهد اما درنهایت موفق می‌شوند. آن‌ها به انبار قطارهای متروکه می‌رسند و درگیری شدیدی بین آن‌ها و نوسالیس ها به وقوع می‌پیوندد. پاول کشته‌شده و آرتیوم خود را به‌سختی به ایستگاه هول می‌رساند و به افراد آنجا کمک می‌کند تا از شر نوسالیس ها رهایی پیدا کنند. پس از درگیری‌ها آرتیوم یک پسرکی که عمویش را توسط نوسالیسی ازدست‌داده را نیز نجات می‌دهد و به سطح زمین می‌رسد. سپس به ایستگاه زمینی سیاه می‌رسد که اولمن در آنجا حضور دارد. سپس آن دو به سمت پولیس رهسپار می‌شوند.

کورسوی امید

درنهایت به ایستگاه پولیس رسیده و آرتیوم علامت رنجری را به میلر می‌دهد و او را از ماجرا باخبر می‌کند. میلر او را پیش شورای پولیس می‌برد اما شورا قبول نمی‌کند زیرا هم آرتیوم فردی عادی از مترو بوده هم اینکه مهمات به‌اندازه کافی نداشتند. آرتیوم ناامید شده ولی دراین‌بین میلر اعلام آمادگی برای کمک به آرتیوم و رهاسازی متروها از چنگال نیروهای تاریکی می‌کند. او از ایستگاه پرتاب موشک با اسم رمز D6 خبر می‌دهد. آن‌ها می‌توانند توسط آن دخل نیروهای تاریکی را بیاورند. اما داستان اینجاست که بعد از حملات هسته‌ای مشخص نیست دقیقاً این پایگاه کجا قرار گرفته است. برای پیدا کردن مکان آن باید به کتابخانه مرکزی رفته و اسناد را بررسی کنند. میلر و او و دنیلا (یکی از رنجرها) به سمت کتابخانه می‌روند. دنیلا زخمی شده میلر او را به پولیس برمی‌گرداند. آرتیوم به‌تنهایی اسناد را در کتابخانه می‌جوید. در راه برگشت آرتیوم به میلر و استپان با یک ماشین زرهی برخورد می‌کنند. آن‌ها او را به اولین پایگاه رنجرها در سطح زمین می‌برند. آن ایستگاه اسپارتا نام داشت! آنجا خان را ملاقات می‌کند و خان برای او از خطرهای پیش رو می‌گوید. او با ولادمیر، استپن و بوریس که قرار است او را همراهی کنند آشنا می‌شود.

آرتیوم رویایی می‌بیند که یکی از نیروهای تاریکی به سمت عقب می‌رود و انگار مقصدش خورشید است و می‌خواهد پیام صلحی را به گوش همگان برساند و…

به‌یک‌باره نوسالیس ها به گروه آن‌ها حمله می‌کنند، استپن و بوریس کشته می‌شوند، به D6 می‌رسند و متوجه می‌شوند که برای فعال‌سازی موشک‌ها باید راکتور پایگاه را فعال کنند. میلر و آرتیوم به زیر پایگاه رفته و راکتور را می‌بینند که موجودی بانام بایومس به آن چسبیده و از آن تغذیه می‌کند! درنهایت آرتیوم با تلاش زیاد سوخت را به راکتور می‌رساند و فعالش می‌کند تا بعدها برگردند و دخل بایومس را به‌طور کامل بیاورند. این دو سیستم راهنمای پرتاب موشک را فعال کرده و به سطح زمین برده و آماده شلیک می‌شوند. درگیری زیادی اتفاق می‌افتد آن دو فرار می‌کنند و باید به برج اوستانکینو برسند. برج تخریب‌شده و این کار مشکل به نظر می‌رسد. آن دو به راه خود ادامه می‌دهند و میلر زخمی شده و به آرتیوم می‌گوید که تو خود به‌تنهایی به راهت ادامه بده و ناامید نشو. آرتیوم به‌سختی به بالای برج رسیده و سیستم پرتاب موشک را نصب کرده و آماده شلیک می‌شود. نیروهای تاریکی او را از انجام این کار منع می‌کنند! سپس او به رؤیا فرو می‌رود. در رؤیا باید از نیروهای تاریکی درواقع تصویرشان بگریزد و از هزارتوها عبور کند. سپس هانتر به او کلتی می‌دهد و می‌گوید اگر که دشمن است شلیک کن! او شلیک کرده و نیروی تاریکی روی زمین می‌افتد و آرتیوم بیدار می‌شود! اجازه دستور شلیک و سپس نابودی تمام نیروهای تاریکی و این تازه شروع ماجرا خواهد بود.

D6 برای ماست

بعد از بمباران، یک سال بعد D6 کاملاً در دستان میلر و آرتیوم و باقی نفرات قرار می‌گیرد. خان به‌طور کاملاً اتفاقی باخبر می‌شود یک نیروی تاریکی کوچک از بمباران نجات پیدا کرده و اکنون در سطح زمین است. او می‌خواهد او کشته نشود و با او رابطه‌ای برقرار کنند و این راه نجات و راه روشن بشریت در آینده است. میلر رئیس رنجرها که آرتیوم نیز به‌تازگی به درجه رنجری ارتقا پیدا کرده است مخالف این موضوع است و می‌خواهد سریعاً او نابود شود به همین دلیل آرتیوم و دخترش آنا که تک تیراندازی قابل است را برای این هدف مهم راهی سطح زمین می‌کند.

آرتیوم نیروی تاریکی را پیدا می‌کند اما نیروهای رایش نازی او را دستگیر می‌کنند و دراین‌بین یکی از افراد گروه خط قرمز او را نجات می‌دهد و با یکدیگر فرار می‌کنند اما این آخر ماجرا نیست و آن فرد گروه خط قرمز یکی از افسران ارشد آنجا بوده و دستور دستگیری آرتیوم را می‌دهد. او کم‌کم قصد فرار می‌کند و دراین‌بین به خیانت یکی از رنجرها پی می‌برد که از یکی از سلاح‌های D6 نمونه‌برداری کرده است و نیز متوجه می‌شود که رهبر حزب خط قرمز می‌خواهد D6 را تصاحب کند و بدین طریق کنترل کل متروها را در دست بگیرد. بالاخره آرتیوم می‌گریزد و با کمک خان نیروی تاریکی اسیر در چنگال نازی‌ها را نجات می‌دهد و نیروی تاریکی توسط لمس آرتیوم خاطراتی را مبنی بر نجات او و دوستانش در دوران کودکی را برای وی تداعی می‌کند. آرتیوم عزم خود را جزم می‌کند تا این نیروی تاریکی کوچک را نجات دهد و از او محافظت کند و به ایستگاه پولیس ببرد. نیروی تاریکی از طریق تلقین و مرور خاطرات و ذهن‌خوانی به آرتیوم اطلاع می‌دهد که رهبر خط قرمز چگونه قرار است حملات را ترتیب دهد و قرار است کل مردم را از بین ببرد تا تنها نیروهای پیرو حزب خط قرمز باقی بمانند و او تنها رهبر بلامنازع دنیای متروها و جهان هستی باشد.

کنفرانس کله‌گنده‌ها

آرتیوم و خان به همراه دارک وان نهایتاً به پولیس که ایستگاه مرکزی مترو است می‌رسند. در پولیس کنفرانس صلحی بین احزاب مختلف مترو متشکل از هانسا (Hansa)، خط قرمز و نازی رایش در حال برگزاری است. دارک وان به سمت رئیس کل حزب خط قرمز بانام موسکوین (Moskvin) که در حال سخنرانی است می‌رود و باعث می‌شود در حضور جمع به نقشه‌های خط قرمز اعتراف کند. ازجمله این اعترافات اینکه درواقع این کنفرانس صلح تنها برای این است که حواس دیگر حزب‌ها را به خود جلب کند تا کوربوت در طرف دیگر به D6 حمله کند. آرتیوم، خان، میلر و بقیه رنجرها سعی می‌کنند جلوی حمله خط قرمز به D6 را بگیرند اما شکست می‌خورند. آن‌ها از قبل تصمیم داشتند اگر نتوانند مانع ورود خط قرمز به D6 شوند کل این نیروگاه را با بمب منفجر کنند تا آن‌ها نتوانند به سلاح‌های زیستی خطرناک دست یابند. درنهایت قطار وارد می‌شود و تمام D6 تخریب می‌شود. کلید انفجار در دستان آرتیوم است. نیروی تاریکی بچه دیگر نیروهای خفته در ایستگاه D6 را بیدار می‌کند و آن‌ها به کمک آرتیوم می‌شتابند و بدین ترتیب تمامی احزاب یک‌به‌یک از بین می‌روند و آرتیوم که با آنا ازدواج‌کرده است صاحب فرزند پسری نیز می‌شود. بله آخرین نور در این دنیای تاریکی همان نیروهای تاریکی بودند! نیروهای تاریکی به‌جای دیگری می‌روند و آرتیوم و آنا نیز به زندگی خود کماکان ادامه می‌دهند. این اتفاقات در سال‌های ۲۰۳۳ و ۲۰۳۴ افتاده‌اند پس هنوز زمان برای این اتفاقات باقی‌مانده است شاید اتفاقات طور دیگری رقم بخورد و آرتیوم کلید را فشار دهد و همگی من‌جمله خودش از بین بروند و آنا برای پسرشان از رشادت‌ها و دلاوری‌های آرتیوم تعریف کند، پس باید منتظر اتفاقات جالب‌تری نیز بود. ممنون که تا پایان همراه ما بودید.