۱۵ برتر | بازی‌های مورد انتظار پاییز سال ۲۰۱۷

فصل AAA سال نیز از راه رسیده و تمامی آثار پرسروصدای جشنواره‌های مختلف در این سه ماه فله‌ای «!» بر سر بازیکن‌های بخت‌برگشته هوار می‌شوند و دوگانه همیشگی و فرسایشی درس و بازی را به اوج درگیری خود می‌رسانند. سال ۲۰۱۷ میلادی برای نسل هشتم و بازیکن‌های سراسر دنیا در قیاس با دو سال گذشته‌اش عملکردی بسیار بهتر داشته و توانسته تاحدودی ضعف و کمبود نسل هشتم را در این چندسال عمر کوتاه‌اش جبران بکند. البته، بازی‌های مستقل شامل حال این موضوع نمی‌شوند و به‌لطف بازی‌سازان خلاق و عاشق سراسر این کره آبی‌رنگ، هرسال کمیت و کیفیت قابل توجهی را شامل حال علاقه‌مندان می‌کنند و در ضعیف و بی‌حال‌ترین شکل میدان مبارزه اصلی این هنر -و متاسفانه صنعت- می‌شود به‌طور صد درصد بر روی حضور قدرتمند و حال‌ خوب‌کن‌شان حساب باز کرد.
در این متن، به‌ترتیب تاریخ انتشار، بازی‌های مورد انتظار این فصل را گل‌چین کرده‌ام. آثاری که بیشترشان نسخه‌هایی تازه در مجموعه‌هایی نامی و پرفروش هستند و قصد دارند با وعده ایده‌ها و اتفاقاتی خفن‌تر، مهمان وقت‌های خالی ما باشند. با این پانزده بازی همراه با دنیای بازی باشید.

۱۵. Forza Motorsport 7

هفتمین نسخه از ماشین‌سواری قدرتمند مایکروسافت مهرماه مهمان ماشین‌بازها و عشق‌ فرمون‌های سراسر دنیاست و با یکی از بهترین و قوی‌ترین گرافیک‌های ممکن در تاریخ بازی‌های مسابقه‌ای و سبک رانندگی شبیه‌ساز بسیار عالی‌اش، آمده که روح و روان بازیکن‌ها را با پیست پیوند بزند با همراهی صدای نوازش‌دهنده موتور ماشین‌‌های هیولای بازی بازیکنان را مسخ و بنده خویش بگرداند. «فورتزا موتوراسپورت» که در ابتدا برای رقابت با دیگر مسابقه‌ای برتر تاریخ و انحصاری فوق‌العاده سونی، «گرن توریسمو» (Gran Turismo) و خالی نبودن عریضه خلق‌ شد، در حال حاضر به یکی از سردمداران این سبک محبوب بدل‌شده و به لطف نسخه فرعی «افق» (Horizon)، هر دو گروه آرکید و شبیه‌ساز باز را با رضایت خاطر راهی خانه می‌کند.

۱۴. Layton’s Mystery Journey: Katrielle and the Millionaires’ Conspiracy

نسخه‌ای جدید از سری معمای و بسیار محبوب «پروفسور لیتون» (Professor Layton) که این‌بار شما را در نقش «کتریل»، قهرمان مونث و باهوش قرار می‌دهد و مشابه همیشه، درگیر ماجرایی مرموز و کلی معمای چالش برانگیز می‌کند. طراحی‌های انیمه‌گون و دوست‌داشتنی که سبک معمول استودیو Level 5 نیز هست در این نسخه از همیشه چشم‌گیرتر ظاهر شده و با توجه به سابقه خوب این استودیو و نسخه‌های متعدد پروفسور لیتون، خیالمان بابت داستان و شخصیت‌پردازی هم می‌تواند کاملا راحت باشد.

۱۳. Middle-earth: Shadow of War

چه‌کسی فکرش را می‌کرد که ترکیب دنیای بی‌نظیر و یگانه «تالکین»، با سبک طراحی و گیم‌پلی سری «کیش قاتل» (Assassins Creed) و مجموعه «بتمن آرکام» (Batman Arkham Series) بتواند چنین محصول زیبا و جذابی را بیافریند «؟» آشنایی خوب سازنده‌ها با دنیای محسورکننده تالکین و احاطه‌شان به فانتزی خاص‌اش، و همین‌طور سیستم نو‌آورانه نمسیس معجونی شاید نه‌چندان نوین و بدیع، ولی قابل ارج را خلق‌کرد که هم طرفداران آثار تالکین را راضی به‌ خانه می‌فرستاد و هم طرفداران آثار اکشن ماجرایی را. حالا بعد از دو سال، نسخه دوم با بهبود‌های کلی در بخش‌های مختلف آماده فرستادن دوباره شما به سرزمین جادویی میانه‌ است. جایی که کلی ماجراجویی و حلقه‌بازی «!» و صدالبته نمسیس «!» انتظارتان را می‌کشد. حلقه‌های قدرت‌تان را آماده بکنید.

۱۲. The Evil Within 2

سه‌سال پیش بود که شیطان درون «شینجی میکامی» و استودیو تازه تاسیس‌اش، Tango GameWorks با تهیه‌کنندگی «بتسدا» عرضه‌ شد. یک اثر ترسناک روان‌شناختی که ترکیبی از تم و گیم‌پلی «شیطان مقیم ۴» و اتمسفر سری «تپه خاموش» بود. در بین بازیبازان و منتقدان نیز بازخوردها ضد و نقیض بود، عده‌ای مخلوق جدید بازیساز قهار ژاپنی را پسندیدند و عده‌ای نیز برش خرده گرفتند. در طی یک‌سال آینده نیز سه بسته الحاقی خوب برای بازی عرضه‌ شدند و مقداری از پلات گنگ بازی را شفاف‌سازی به عمل آوردند. E3 امسال شاهد بازگشت میکامی و شخصیت اصلی بازی‌اش، «سباستین» به صحنه بود و با تریلر سینماتیک و گیم‌پلی زیبایی نویددهنده یک دنباله ترسناک و درگیرکننده را می‌داد. تریلرهای بعدی نیز نوید اثری به‌مراتب بهتر را می‌دهد. طراحی‌ محیط‌های بازی وسیع‌تر شده و میکامی پرسابقه، بر پست تهیه‌کنندگی چمباتمه‌زده و فردی جوان و جویای نام، بر مسند کارگردانی این نسخه گمارده شده‌است. فردی که به‌قول میکامی قرار است نماینده نسل جوان و خلاق جدید باشد و باید دید آیا دومین کابوس‌بازی آقای کاراگاه که این‌بار داستانی شخصی نیز دارد می‌تواند ایرادات ریز و درشت نسخه قبلی را برطرف کند و ترس و بقایی درخورد نام تهیه‌کننده بزگرش تحویل علاقه‌مندان بدهد یا خیر.

۱۱. South Park: The Fractured But Whole

از «پارک جنوبی» (South Park) چیزی می‌دانید «؟» یکی از بهترین سریال‌های کمدی آمریکایی که از اواخر دهه نود میلادی درحال پخش است و سال به سال با اپیزودهای خلاقانه و طنز زننده، ولی خلاقانه و محشرش ساعت‌ها از وقت‌مان را به خود اختصاص می‌دهد. سریالی که به‌لطف سازنده‌های باهوش‌اش، «مت استون» و «تروی پارکر» از همان فصل اول اساس خودش را مشابه سریال «سیمپسون‌ها» (Simpsons) بر روی هجو فرهنگ عامه آمریکا و سیاست‌های دولت گمارده و با بداعت‌های بسیارش، کلی طرفدار و مخالف دور خودش جمع کرده. همین محبوبیت بازی‌سازان و ناشران را به فکر ساخت بازی ویدیویی از این مجموعه محبوب انداخت و بعد از چند تجربه ناموفق، با پادرمیانی خالقان اصلی، استودیو نامی «آبسیدین» (Obsidian) مسوولیت ساخت نسخه‌ای جدید از اقتباس ویدیویی این سری را عهده‌دار شد و به این‌ترتیب یکی از خاص‌ترین نقش‌آفرینی‌های سال… پا به هستی گذاشت. South Park The Stick Of Truth بازی بود که به‌درستی چیستی مجموعه تلویزیونی را درک‌کرد و آن را در بهترین شکل ممکن با رسانه بازی پیوند داد و بالاخره بعد از چند تجربه ناموفق، یک سوت‌پارک بازی حسابی را تحویل طرفداران داد. حالا بعد از چندسال و بدون حضور آبسیدین، این‌بار یوبی‌سافت بر پست مدیریت این نسخه نایل آمده و قصد دارد تا باری‌ دیگر تجربه دلپذیر و هجو‌آمیز استودیو قبلی را تکرار بکند و مجدد علاقه‌مندان را راهی پارک جنوبی و شخصیت‌های دوست‌داشتنی‌اش بکند.

۱۰. Assassin’s Creed: Origins

دو سال پیش بود که «سیندیکیت»، نهمین قسمت اصلی مجموعه عرضه‌ شد و با فروش نه‌چندان رضایت‌بخش خودش، بالاخره سران یوبی‌سافت را راضی کرد که استراحتی کوتاه‌مدت به این مجموعه پرفروش بدهند. فرنچایزی که از زمان خلق‌اش تا الان،‌ یعنی از سال ۲۰۰۷، در مجموع نوزده عنوان عرضه کرده‌ است و پاییز پیش‌رو، شاهد عرضه دهمین قسمت اصلی و ۲۰مین قسمت سری هستیم. یعنی به‌طور میانیگن یوبی‌سافت سالی دو بازی از سری جوان و پرفروش خود عرضه کرده و تا جای امکان شیره‌اش را مکیده‌ است. فرمول موفقی خلق‌کرد و تا به اضمحلال رفتن ترکیب تیم فعلی دستی در آن نبرد. البته، نسخه‌های متفاوت و سرخوشانه‌ای همانند «درفش سیاه»‌ بوده‌اند که با افزودن یک ستون جدید -دریانوردی- در کنار باقی عناصر همیشگی و نخ‌نمای سری توانستند باری دیگر خاطره خوشی را از همراه بودن با قاتلان برادری برای بازیکن‌ها خلق بکنند. در نمایشگاه E3 امسال بعد از یک‌سال غیبت، «اشرف اسماعیل»، کارگردان درفش سیاه به همراه تیم سازنده‌ی همان نسخه از نسخه جدید این سری با نام «ریشه‌ها» پرده برداشتند. اسماعیل و تیم‌اش از سال ۲۰۱۳ به اینور مشغول کار بر روی این قسمت بوده‌اند. قسمتی که قرار است به ریشه‌های فرقه برادری در مصر باستان بپردازد و تئوری‌ توطعه‌های سرگرم‌کننده سری را با پرداختن به ابتدای قصه، جذاب‌تر نیز بسازد. نمایش‌هایی که نیز از بازی نشان‌ داده‌شد نسبتا قابل قبول بود. کلیت بازی همان همیشگی بود و تغییر بخصوصی را در خود ندیده‌ است، ولی برای بازی سیستم ارتقا شخصیتی در نظر گرفته شده و مبارزه‌های بازی نیز بالاخره بعد از سیر قهقرایی درجه سختی‌اش بالاخره در این نسخه از عمق و درجه‌سختی قابل قبولی برخوردار شده‌اند. طراحی‌هنری و گرافیک نیز همانند دیگر نسخه‌های سری عالی کار شده‌‌است. برای طرفداران این سری، مسلما «ریشه‌ها» عیش‌ونوشی سرشار از لذت و می‌ ناب است، و برای باقی بازیکن‌ها که خاطرات خوبی را از نسخه‌های اول و دوم و درفش سیاه به همراه دارند و شاید نویددهنده آشتی‌شان با این سری باشد.

۹. Super Mario Odyssey

واقعا باید در خصوص ماریو چه بگویم؟ اینکه چقدر خوب است و از معدود سری بازی‌های تاریخ است که هم نسخه‌های دوبعدی بی‌نظیری دارد که هنوز هم هنوز است، بعد از گذشت این‌همه سال خاصیت سرگرم‌کنندگی و جذابیت‌اش را از دست نداده و در گذر به نسخه‌های سه‌بعدی و مدرن نیز با قدرت تمام کارش را انجام داد و ماریو را نگه‌داشت. مهمی که بسیاری از شرکت‌ها در این گذر موفق به طی‌کردن تمام و کمالش نبودند و در یک‌جای کار خدشه‌ای بنام بزرگ سری‌شان وارد ساختند. نمونه بزرگش سری سونیک سگاست که از بدو ورودش به دنیای سه‌بعدی، با حاشیه‌های زیادی همراه بود. نسخه‌های عالی عرضه‌ شد و نسخه‌های بسیار فاجعه‌ای. ولی نینتندو با برنامه‌ریزی درست و بازیسازان خلاقی که دارد، و صدالبته شخص «شیگرو میاموتو» توانست با ساخت نسخه‌های مثل «کهشکان سوپر ماریو» و «دنیای سه‌بعدی ماریو» تجربه ماریو زدن را نه‌تنها ارتقا بدهد، بلکه کلی طرفدار و عاشق تازه نیز برای این سبیلوی لوله‌کش ما دست و پا بکند. سال‌گذشته نمایشی از جدیدترین نسخه سری نشان داده‌شد و امسال، با نمایشی کامل و مفصل‌تر، دل تمامی بازیکنان را برد. دنیاهای رنگارنگ، گیم‌پلی بسیار روان و سرگرم‌کننده و حس‌عالی و آرامی که در کل بازی پخش بود و امکان نداشت در جایی از نمایش، بیننده‌ را تحت تاثیر قرار ندهد. نکته‌ای که بسیار حایز اهمیت است، خلاقیت بالای موجود در بازی است که بعد از عرضه این‌همه قسمت خوب، هنوز نینتندو توانایی تنیدن عناصر تازه و جدید را به بازیش دارد و همین موضوع به تنهایی،‌ «ادیسه سوپر ماریو»‌ را بسیار قابل احترام و ارزشمند می‌کند. به امید موفقیتی مشابه «نبض طبیعت». نینتندو از همین العان دارای دو نماینده فوق‌العاده برای کسب جایزه بهترین بازی‌سال است.

۸. Wolfenstein 2: The New Colossus 

بعد از ریبوت باکیفیت یکی از کلاسیک‌های شوتر اول‌شخص، استودیو MachineGames با نسخه‌ی دوم بازگشته تا باری دیگر بازیکنان را راهی کشت‌وکشتاری بی‌رحمانه و سرشار از خون و گلوله بکند. BJ Blazkowicz با اراده نفوذناپذیر و اغراق‌آمیزش آماده‌است تا حمام‌خونی دیگر راه بیندازد و آدرنالین را در وجود بازیکنان به حداکثر برساند. اسلحه‌های خفن و تیراندازی بی‌امان و گرافیکی که به‌لطف id Tech 6 در بالاترین کیفیت ممکن به‌سر می‌برد. باید صبر کرد و دید ماشین‌گیمز می‌تواند موفقیت خوب قسمت نخست را تکرار بکند و دنباله‌ درخوری را عرضه بکند یا خیر.

۷. Call of Duty: WW2 

سیزدهمین نسخه مجموعه پرفروش «ندای وظیفه» (Call Of Duty) بعد از دورخیز بلندی که در نسخه‌های اخیر به آینده‌ داشت، عقب‌گردی دراز به گذشته‌ دارد و مجدد جنگ خانمان برانداز میانه‌های قرن گذشته را هدف کشت و کشتار و اکشن بی‌مغز خودش قرار داده است. مجموعه‌ای که زمانی جزو باکیفیت‌ترین اول‌شخص‌های لیست گیمی هر بازیکنی بود، از نسخه هشتم به بعد کم کم در ماشین پول‌سازی خودساخته‌اش فرو رفت و نسخه‌به‌نسخه توجه‌اش را بیشتر معطوف جیب مبارک طرفداران کرد. از «ارواح» به اینور هم که کلا تکلیف بخش داستانی سری خوانده‌شد و همانند رقیب‌اش، «میدان نبرد» فقط برای خالی‌نبودن عریضه بخش تک‌نفره‌ای را هم در خود می‌گنجاند. ندای وظیفه درحال حاضر کم و بیش اثری تماما آنلاین است و جذابیت و هیجان واقعی‌اش آنجا خودش را نشان می‌دهد. این نسخه نیز مسلما همانند برادران بزرگترش می‌فروشد و خوب هم می‌فروشد. جیب سازنده‌ها و اکتیویژن را لبریز از اسکناس می‌کند و جنگ جهانی دوم را به خانه‌های علاقه‌مندان می‌آورد؛ ولی در اینکه آیا این نسخه می‌تواند استانداردهای سری را که در این چند نسخه کمترین حرکتی نکرده‌است را به سطحی بالاتر ارتقا بدهد یا خیر و محصولی ماندگار و به‌یادماندنی به‌مثابه «جنگاوری نوین» و «عملیات سری»‌ و نسخه دوم خلق بکند و یا صرفا نسخه‌ای دیگر از این همیشگی خواهد بود «؟»

۶. Sonic Forces

دومین پروزه سالگرد ۲۵ سالگی شخصیت دوست‌داشتنی سونیک هم بعد از موفقیت قابل‌توجه Sonic Mania پاییز امسال از راه می‌رسد و بعد از نوستالژی بازی خاطره‌انگیز با سونیک رترو دوست‌داشتنی، این‌بار شما را پیش سونیک مدرن و سه‌بعدی می‌آورد. دنیا باری دیگر بنا به دلایلی در خطر است و از بین تمامی ارتش‌های هستی فقط این سونیک و دوستانش هستند که می‌توانند با سکوبازی و پریدن از روی روبات‌های «پروفسور اگمن» دنیا را نجات بدهند و صلح را باری‌دیگر برای همگان به ارمغان آورند «!». امیدوارم تولیدکنندگان حاضر در سونیک تیم بتوانند موفقیت بسیار خوب دو نسخه Colors و Generations را با «نیروها» نیز تکرار بکنند و نشان بدهند که اگر وقت و انرژی کافی بگذارند، برخلاف ادعای بسیاری، بعد سوم مشکلی با سونیک ندارد و می‌تواند همانند نسخه‌های دوبعدی زیبایش بازیکنان را سرگرم و مجذوب خود سازد. سگا هرکاری می‌کند، امیدوارم خاطرات شوم متعلق به سونیک ۲۰۰۶ را تکرار نکند.

۵/۵. Xbox One X

قوی‌ترین کنسول تاریخ «!». مایکروسافت برعکس نسل هفتم که دورخیزی بلند و بلندپروازانه برای اثبات خودش به‌عنوان برترین شرکت تولیدکننده کنسول بازی و سرگرمی انجام داد، در این نسل به‌مقدار قابل توجهی از سیاست‌های جذاب ولی پرخرج‌اش کوتاه آمده و در همان ابتدای نسل با عقب‌نشینی آشکار، خودش را از کل‌کل چندین ساله‌اش با رقیب ژاپنی‌اش، سونی خارج کرد. هرچند که در کنفرانس‌ها و صحبت‌های هنوز ادعای زیادی می‌کند، ولی مشخص است که خبری از آن سرمایه‌گذاری و اراده نسل هفتم درشان نیست. به سود کنونی‌شان بسنده کرده‌اند و علاقه‌ای نیز به خرج بیش از این ندارند. ولی خوب مسلما این دلایل برای تیم اکس‌باکس مایکروسافت کافی نیست و جلوی آنها را از ساخت قوی‌ترین کنسول بازی تاریخ نمی‌گیرد «!» اکس‌باکس وان شاید در قیاس با دو رقیب شرقی‌اش از حیث بازی‌های انحصاری بسیار عقب باشد، ولی مسلما وسوسه تجربه گرافیک‌ فک‌انداز نسل کنونی آن هم در بالاترین کیفیت و حد خودش که دامن بسیاری از بازیبازان سراسر دنیا را خواهد گرفت و آنها را راهی جعبه مجهول جدید «فیل اسپنسر» می‌کند.

۵. Need for Speed Payback

یک‌سال دیگر و یک تشنگی دیگر برای سرعت و جنون و دیوانگی ناشی از احساس فوق‌العاده‌ و رها کننده‌اش که همانند آهن‌ربایی تمامی دغده‌ها و دل‌‌مشغولی‌ها را به خود می‌گیرد و صاحبش را در گردباری سراسر هیجان و انرژی غرق لذت می‌کند. البته، اگر در حین این‌همه لذت کنترل وسیله نقلیه‌تان را از دست ندهید و سر از قبرستان در نیاورید «!» جای شکر دارد که در این نوع تشنگی خاص که در این متن از آن سخن به میان آورده‌ام خبری از گورکن و افلیا نیست.
EA سرمایه زیادی بر روی «عطش سرعت» (Need For Speed) جدید بازکرده و بیایید امیدوارم باشیم که این نسخه که شباهت بسیاری به مجموعه فیلم «سریع و خشن» (Fast And Furious) نیز پیدا کرده،‌ همانند عنوانش بتواند حق واقعی خودش را بعد از چند نسخه نه‌چندان قابل‌توجه پس بگیرد.

۴. L.A. Noire

یکی از پرحاشیه‌ترین و خاص‌ترین بازی‌های این چندسال دوباره برگشته است. «لس آنجلس نوار» (L.A. Noire) چه حین تولید و چه زمان عرضه با حاشیه‌های مختلفی دست و پنجه نرم می‌کرد و با فروش نه‌چندان رضایت‌بخش‌اش، به تعطیلی استودیو سازنده‌ استرالیایی‌اش نیز منجر شد. ایرادات فاحشی نیز به کلیت کار وارد بود، هرچند که نمی‌توان منکر ویژگی‌های جذاب و پوارو بازی دلنشین‌اش شد. ویژگی‌هایی که در نهایت این اثر مثلا «اکسپرسیونیستی» را به تجربه‌ای دلچسب و خوب بدل کرد. «تیم باندی»، استودیو سازنده بازی که تعطیل‌شد رفت، ولی باز امیدوارم این ریمستر بتواند بازیکنانی بیشتری را با این محصول خوب آشنا بکند. پوارو و هولمزهای گرامی، آماده‌ باشید که محرمانه‌ای از لس آنجلس با کلی پرونده قتل و خشونت،‌ آماده کنکاش شما کارآگاهان بالقوه‌ است.

۳. Star Wars: Battlefront 2

شوتر آنلاین بزرگ امسال EA. این شرکت ثروتمند آمریکایی در این چندسال فقط و فقق به‌لطف EA Sports و Dice کیسه‌های پول را پشت سر هم روانه خزانه می‌کند. دایس بعد از تجربه نسبتا خوب‌اش را اولین خط‌مقدم، مجدد دنیای جنگ‌های ستاره‌ای را هدف قرار داده و قصد دارد با بهبود‌های کلی در بخش‌های مختلف نسخه اول، بازی را که در ابتدا نویدش را داده‌ بود تحویل طرفداران بدهد. سود بازی از همین الان تضمین شده‌ است. طرفداران میدان‌نبرد و مجموعه محبوب جنگ‌های ستاره‌ای فله‌ای به سمت بازی هجوم می‌آورند، ولی در اینکه آیا بازی می‌تواند کیفیت مثال‌زدنی میدان‌نبر ۱ را تکرار بکند یا خیر، هنوز اطمینانی وجود ندارد.

۲. Xenoblade Chronicles 2 

«وقایع‌نگاری زینوبلید» (XenoBlade Chronicles) به‌نظر منتقد IGN، یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های نسل هفتم بود. یک JRPG عالی، با داستان و گیم‌پلی مثال‌زدنی که خوره‌های این سبک زیبا را مدهوش خویش ساخت. Xenoblade Chronicles X نیز سال پیش عرضه‌شد و با تمرکز بیشتر بر روی گیم‌پلی و خلق اثری دنیای باز، خاطرات خوب نسخه اصلی را زنده‌ کرد. باید صبر کرد و دید دومین نسخه بازی و ادامه‌دهنده معنوی راه سری XenoGears می‌تواند در حد و انداز‌ه‌های نسخه اولیه خودش ظاهر بشود و صدها ساعت بازیکنان را در جادوی داستان و دنیای خودش غرق بکند یا خیر.

۱. Okami HD 

استودیو «کلاور» (Clover) به‌قدری حماسی و خوب بود که باور وجود همچین استودیویی سخت بود. از آن‌طرف همانند هرچیز جادویی و محشری، عمرش کوتاه بود و به‌دلیل موجودیتی به‌نام کپکام، از هم پاشید. هرچند که این پاشیدن خودش منجر به خلق افسانه‌ای دیگر با نام Platinum Games شد. شینجی میکامی، هیدتاکا کامیا، آتسوشی اینابا تنها بعضی از چهره‌هایی بودند. افرادی که درحال حاضر مسوول خلق بازی‌های بزرگی همانند El Shaddai, Bayonetta, Mad World, The Evil Within و MetalGear Rising هستند. آخرین بازی که نام این استودیو بزرگ را قبل از فروپاشی بر روی خود یدک می‌کشد، اثری بسیار خاص و احساسی و به‌غایت ژاپنی، با نام «اوکامی» (Okami) است. سفری سحرانگیز به درون افسانه‌های ژاپنی و طراحی‌های سل‌شید و جوهری سنتی ژاپن، آن هم با حضور افتخارآمیز خدای خورشید، آماتراسو، در نقش اصلی «!». بعد از نسخه دوم بازی که برای کنسول‌ دستی نینتندو عرضه‌ شد، کپکام که این روزها مجدد درحال ورزش و بازگشت به فرم سابق خودش است، به‌سراغ نسخه فراموش‌ناشدنی اول رفته و قصد دارد ریمستری از این عنوان دوست‌داشتنی را برای کنسول‌های نسل هشتم عرضه‌ بکند. تجربه این ریمستر چه برای کسانی که نسخه‌اصلی را بازی کرده‌اند و چه برای نا‌آشنایان، از واجبات زندگی است و شنا در دریای پراحساس‌اش فریضه‌ای است که هر گیمری باید به آن تن در بدهد.