نابودی تمام ایدهها؛ نقد و بررسی بازی Inversion
به نام خدا
نام بازی Inversion
ناشر:Namco
سازنده:Saber Interactive
سبک:اکشن سوم شخص
تاریخ انتشار:۷ فبریه ۲۰۱۲
در نگاه اول بازی اینورژن یک بازی با ایده ای نو و بکر به نظر می رسد.اما چه زمانی یک ایده ی خوب باعث خلق یک اثر به یاد ماندنی خواهد شد؟زمانی که خوب ساخته و پرداخته شود.سازنده ی این بازی شرکت سیبر است که بازی های نه چندان موفق Battle: Los Angeles و Timeshift را در کارنامه دارد.پس نباید ان چنان انتظار بالایی از این بازی داشت.
داستان کلیشه ای
داستان بازی از ان جایی اغاز می شود که گروهی از موجودات فضایی به نام Lutadore پا بر کره ی زمین گذاشته و تصمیم بر غارت همه چیز می گیرند.ان ها نوعی دستگاه به نام Gravlink در اختیار دارند که میتواند نیروی جاذبه ی زمین را کنترل کند.شخصیت اصلی بازی یعنی Davis Russel به همراه دوست صمیمی خود یعنی Leo Delgado تلاش دارد کودک گمشده ی خود را در میان خیل عظیمی از دشمنان و ویرانی به جا مانده از حمله ان ها پیدا کند واو در ابتدای بازی نیز همسر خود را از دست می دهد.داستان بازی هیچ نکته ی جدیدی برای گفتن ندارد.همان داستان تکراری هجوم فضایی ها به زمین.روایت داستان نیز در طول بازی خوب کار نشده است.اما در انتهای بازی می توان گفت که یک تراژدی بسیار غم انگیز رقم خورد که کمی ناراحتی گیمر ها از داستان ضعیف را برطرف می کند.
سطحی, تکراری, خسته کننده
نا متنوع ترین بخش بازی را می توان گیم پلی بیمار ان دانست.در اصل Gravlink در بازی ان چنان کاربردی ندارد و اغلب باید کاور گرفته و به طرف دشمنان شلیک کنید.اما در برخی مواقع استفاده از ان ضروری شده و ممکن است کمی گیم پلی را از حالت یکنواختی بیرون اورد.غولاخر های بازی در مجموع سه نوع هستند که در طول بازی دائما در مقابل شما حضور پیدا می کنند.که این خود یک مشکل بزرگ به حساب می اید که چرا نباید حتی در نوع ان ها تنوع وجود داشته باشد.در واقع می توان گفت گیم پلی بازی تنها در ۳ الی ۴ مرحله ی نخست معنا دارد و از مرحله ی ۵ تا اخر همان کارها را باید تکرار و تکرار کنید.بیس فایت ها ی بازی نیز فاقد تنوع هستند.درست است که تعداد ان ها نسباتا زیاد است, اما کاربرد اکثر ان ها مانند هم است.
بهترین بخش بازی
ان قدر بخش های دیگر این بازی مشکل دارند که شاید بخش گرافیک را با وجود مشکلات ریز و درشت فراوان باید بهترین بخش ان دانست.اینورژن با موتور اختصاصی شرکت سیبر یعنی Saber 3D Engine ساخته شده است.محیط ها با جزئیات پایین طراحی شده اند و برخی بافت ها نیز منقرض شده به نظر می رسند.حرکات دشمنان و حتی خود شخصیت اصلی کمی عجیب و غیر طبیعی به نظر می رسد.طراحی شخصیت اصلی و دوست همراهش نسباتا خوب است اما در مقابل طراحی و تنوع سلاح ها اصلا خوب نیست و جای کار بسیاری داشت.در مراحل اخر نیز تعداد دشمنان در حمله ها بیشتر شده و این جاست که افت فریم نیز باعث بر هم ریختن اعصاب و روان می شود.با وجود مشکلات گفته شده گرافیک بهترین بخش این بازی است!
بی روح و خشک
صدا گذاری شخصیت ها به خصوص شخصیت اصلی به هیچ عنوان خوب کار نشده و بی روح به نظر می رسد.به طور مثال در اوایل بازی هنگامی که دیویس همسر خود را به قتل رسیده می یابد با صدایی فاقد احساس به ناراحتی می پردازد.موسیقی بازی کمی از صدا گذاری ان بهتر است اما به اندازه ی کافی خوب نیست.البته اندازه کافی را باید برای زمانی گفت که دیگر بخش های بازی به نحو احسن کار شده باشند.اما در این بازی که چنین چیزی یافت نشد.
صرف نظر کنید
در مجموع باید گفت که شرکت سیبر بار دیگر هنر خود در نابودی ایده های جدید را به نمایش گذاشته و باعث شد که اینورژن با وجود تبلیغات وسیع و انتظارات نسباتا بالا تبدیل به یک عنوانی شود که در اینده ای نه چندان دور به دست فراموشی سپرده خواهد شد.اگر تا کنون این بازی را تجربه نکرده اید بهتر است از این به بعد نیز نزدیک ان نشوید.زیرا چیزی جزء نابودی اعصاب برای شما باقی نخواهد گذاشت.
گرافیک:۶
گیم پلی:۴.۵
داستان:۵
موسیقی و صدا گذاری:۴.۵
کل:۵
بسیار متشکر از همراهی شما
علیرضا شاهسوار
انجمن فرهیختگان PC$
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
ممنون نقد خوبی بود!
با انتشار نمره های بازی اصلا به بازی نزدیک نشدم والان فهمیدم که کار درستی انجام دادم!
خواهش میکنم کریتوس جان.
آقا تو رو خدا ! بازی به این بدی ها هم که شما می گی نیست !؟
داستان بازی خوبه ( کاملا معمولی و کلیشه ای ) که آخرش خیلی چر.ته ولی در طول بازی خوبه
گیم پلی بازی هم به این بدی که شما می گی نیست !!!بسیار نرم و روان هستش . کاری به تقلید کردنش یا استفاده از ایده هاش ندارم خود گیم پلی بازی روونه آدم حال می کنه.
گرافیک بازی خیلی خوبه . من از ۱ الی ۱۰ بهش ۸ یا ۷.۵ می دم .
موسیقی و صدا گذاری هم یه چیزی تو مایه های ۷ باید بگیره .
اگه بخوام به بازی نمره بدم ۷.۵ بهش می دم .
منظور شما از این که داستان در طول بازی خوبه چیه؟
حالا همه چیز به کنار هر کی یه نظر متفاوتی داره.شما با سلیقه ی خودت نقد میکنی ما هم با سلیقه ی خودمون.ولی امار کلی نقدا نشون داده که این بازی حرفی برا گفتن نداره و میانگین نمراتش از ۶ بالاتر نمیره.
تشکر علی جان!lk تجربش نکردم ولی نقدت رو کامل خوندم!خیلی خیلی ممنون از اینکه وقت گذاشتی و چنین مقاله خوبی رو تهیه و تنظیم کردی! :X
$Pc
لطف داری مصطفی جان.واقعا باعث افتخارمه که نقدو خوندی.ولی همون بهتر که بازیش نکردی.
ممنون از علی بانقد زیباشون.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
first in iran to 1000 sleeping dogs
SONY make.belive
بسیار متشکر از شما دوستان گرامی دارک سایدرز و ناک ناک.
من بازیش نکردم ولی اینجور که معلومه بازیه زیاد قشنگی نیست… مرسی
تشکر و خسته نباشید به علی عزیزم بسیار کامل و کوبنده بود یه موقع هایی باید مشتی کوبید تا نتیجه گرفت دمت گرم
قربانت داش فرشید گلم.ممنونم ازت.واقعا همراهیت باعث ایجاد انگیزه میشه.
علیرضای مهربانم مرسی به خاطر نقد قشنگت. :X
من بازی رو هنوز بازی نکردم و با این نقدت دیگه محاله بازیش کنم.
عجب بازی چرتیه :-|
———————————
SONY make.believe
چاکرم پیام جان.بله کاملا بازی مزخرفیه.
با احترام نسبت به آقای LUDA-CRIS.
بازی در کره زمین روایت نمی شود بلکه در یک کشتی فضایی عظیم روایت می شود شخصیت های بازی در طول بازی متوجه می شوند که آنها در روی یک سفینه هستند که به مقصدی نامعلوم می رود. سفینه دارای سه سکتور است یک سکتور ونگارد که شهر DAV است و سکتور دیگری مربوط به LUTADORS که براساس سانحه ای GRAVE CELL ها به دست لوتادور ها می افتند و آنها فناوری GRAV LINK را به دست می آورند که بدین ترتیب آنها کنترل کشتی را به دست می گیرند.
حرف شما کاملا درست ولی در اواسط بازی از سیاره ی زمین خارج میشن.تقریبا در ۸ الی ۹ مرحله ی اول تو زمینه.
ممنون از علی گل …
واقعا حیف اون وقتی که سر این بازی گذاشتم . البته اعتقاد دارم انتخاب های غلط سازندگان این بازی رو به این روز انداخت . کمی فقط کمی روی بازی بیشتر کار می کردن چنین فاجعه ای به بار نمی آمد …
قربانت امین جان.
ممنون علی جان ازنقد خوبت اما من یه عادتی دارم که اینه که هر بازی رو باید بازی کنم تا نظربدم اما دیگه فکرنکنم این بازی از راکون سیتی بدتر باشه درسته؟
خواهش می کنم.نه دیگه راکون سیتی فاجعه ی این نسل بود.هر چه قدر هم بد باشه به راکون سیتی نمیرسه.