برای «پلی استیشن ۴» یک تولد گرفته اند

پـلی اسـتـیـشــــن ۴
Play Station 4 Orbis

علاقمندانی که ناآشنا به مطالب تخصصی هستند فقط قسمت های سبز و آبی رنگ را مطالعه فرمایند.

مرثیه: سرانجام زمان انقضا برای مدت بهره وری رسمی از کنسول پلی(به معنی “بازی”) قدیم در لحظه رسیدن به نقطه پایانی استیشن(به معنی “ایستگاه”) در شرکت سونی فرا رسیده و زمان افتتاح و بهره برداری از کنسول پلی جدید از لحظه رسیدن به نقطه آغازین استیشن برای شرکت سونی شده است. یازدهم نوامبر سال ۲۰۰۶ میلادی، زمان میلاد فرزند سوم از محصول سری استیشن شرکت سونی بود و انتهای سال ۲۰۱۲ و ابتدای سال  ۲۰۱۳ میلادی زمان مرگ دنیای واقعی نبود، بلکه “ناقوس زمان” به ضربات آخر در دنیای مجازی بازیهای ویدیویی برای مردن “تدریجی” پلی استیشن با پیشوند “کنسول” و پسوند “۳” و کنیه “سونی”، در صدا آمده است. چنین مرثیه ای برای هر موجودی خوانده و چنان ضربه ای برای هر مصنوعی به صدا در خواهد آمد! کنسول پلی استیشن ۳ پیر و فرتوت نبود اما در پیست دنیای “رقابت خواهان”، پای پر قدرت و پر سرعت طلب خواهند. که در دنیای تکنولوژیک با سرسام آوری امروزین آن، بچه هفت ساله هم پیرمرد هفتاد ساله در نظر آید.

آنچه که به تفصیل خواهید خواند در این چند خط به تلخیص بخوانید…
پردازنده اصلی پلی استیشن ۴ : مدل جگوار از چهار هسته با سرعت و کلاک هسته ای در محدوده ۲-۱.۷ گیگا هرتزی تشکیل شده است. دو پردازنده موازی و چهار هسته ای
پردازنده گرافیکی پلی استیشن ۴ : مدل (؟ – در مطلب بعدی)

تولد: داستان پردازنده
شرکت سونی در پی تکامل روند پیشرفت رو به جلو خود در عرصه سخت افزارها و کنسول های بازی،محصولی را معرفی کرد که به نوعی  پرچم دار مبارزان نسل هشتم  کنسول های بازی است و ویزگی بارز آن،داشتن توانایی های فوق العاده مالتی مدیا در کنار قدرت پردازشی مناسب و کیفیت مطلوب است که در راس آن،قلب تپنده این کنسول یعنی پردازنده جگوار قرار گرفته، جانوری ۸ پا(هشت هسته ای) که در همکاری با برادر ۱۸ هسته ای خود قدرتی در حدود ۱.۸۴ ترافلاپس به کنسول پلی استیشن ۴ میدهد. ولی آیا این پردازنده واقعا ۸ پا است یا با همکاری واحد های مشابه خود بصورت موازی به این صورت پدیدار میشود. قبل از آنکه وارد معقوله پیچیده و پر حرف و حدیث دنیای پردازنده ها شویم کمی از اهداف کمپانی سونی برای انتخاب این نوع پردازنده با این امکانات سخن می گوییم که مقداری ذهنتان آماده تر شود،پس کمربندهای خود را برای سفر به عمق پلی استیشن ۴ ببندید.
با درصد بالایی می توان گفت کنسول های نسل بعد از سخت افزارهای نسل بعد هم سود می برند. تصمیم شرکت سونی برای بخش پردازنده کنسول جدیدیش بر روی پردازند های جگوار شرکت ای ام دی به تثبیت رسیده است. این نوع پردازنده با کد تجاری اولیه “کِــبینی” و “تـِــمش” از چهاردهمین معماری شرکت ای ام دی به نام “باب کت” سود می برد. معماری “باب کت” دارای خصوصیات پایه ای همچون: هسته ای ۶۴ بیتی >> دیکدر دستوری دو تایی x86 >> واحد عدد صحیح ۶۴ بیتی با دو بخش حساب و منطقی(ALU) >> بخش ممیز شناور با دو خط فرمان ۶۴ بیتی(بخش با اهمیت برای بازی ها) >> کنترل کننده ۶۴ بیتی حافظه با تک کانال >> با حافظه کش سطح دو ۵۱۲ مگابایتی تا ۱ گیگا بایت >> حافظه ۳۲ کیلوبیتی کش سطح یک و ۳۲ کیلوبیت داده >> توسعه یافته بر روی   MMX, SSE, SSE2, SSE3, SSSE3, SSE4A >> مورد استفاده در سری پردازنده های C , E , G , Z >> با مصرف پایین انرژی(سیستم خنک کننده – با اهمیت در کنسول ها، نوت بوکها) است.

E2-1800 یکی از سریعترین پردازنده های این نوع معماری با کد تجاری “برزوس ۲” است. اینک با بررسی دقیق تر این پردازنده به این هدف نائل می شویم که اگر شرکت سونی از پردازنده های جگوار بر اساس معماری “باب کت” استفاده برده است به چه نتایجی دست خواهد یافت. با توجه به اینکه به این واقعیت واقف هستیم که فناوری بکار رفته در پردازنده جگوار برای نسل بعدی پردازنده های جگوار از قدرت بیشتری برخوردار است. اما هدفم چیست؟ چنین کنکاش و جستجویی می تواند ما را به پیکربندی اصلی پردازنده کنسول پلی استیشن ۴ نزدیک تر نماید. کنسولی که اطلاعات بسیار دقیقی از آن به بیرون درز نکرده است.
یکی از سریعترین پردازنده های دو هسته ای و ۶۴ بیتی از سری E تحت مدل E2-1800 و با سرعت ۱.۷ گیگاهرتز >> سیموس ۴۰nm >> حافظه کش ۱۰۲۴ کیلوبایت >> هسته پردازنده رادئون(HD 7340) به سرعت ۵۲۳/۶۸۰ مگاهرتز >> پشتیبانی حافظه ۱۳۳۳ از نوع DDR3 >> نیروی مصرفی برای سیستم خنک کننده ۱۸W بود که در سال ۲۰۱۲ برای لپ تاپ ها به بازار عرضه شد. درباره قابلیت و کارایی این مدل می توان بر اساس تست های سخت افزاری مختلف به نتیجه کاملتری رسید.

در تست دیگری که به عمل آمده است کارایی E2-1800 در رندر و فیزیک مدل ها، ممیز شناور، رزولوشن و … از نظر درصد به همراه پردازنده گرافیکی این مدل به محاسبه درآمده است. مقادیر پایین درصد با دقت در بخش میانگین به خوبی به چشم می آید.

این تست نشاندهنده میزان کارایی E2-1800 نسبت به پردازنده های پر قدرت هشت هسته ای در کنار فرکانس های هسته بالاتر از ۲ گیگاهرتز را نشان می دهد.

نتایج بدست آمده بر اساس نرم افزارهای تست کننده پردازنده، بر این واقعیت استوارست که E2-1800 در مقایسه با پرازنده های همتراز شرکت اینتل در رتبه پایین تری از کارایی و عملکرد قرار گرفته است(رنگ زرد). این پردازنده پر سرعت در سری پردازنده های “باب کت” ، از دو هسته تشکیل گشته و در حیطه پردازنده های همراه و نوت بوکی به شمارش در آمده است و از آنجا که می دانیم کنسول پلی استیشن ۴ از پردازنده جگوار هشت هسته ای برخوردارست بدین نتیجه می رسیم که استفاده از چهار پردازنده E2-1800 در کنسول محتمل به نظر نمی رسد. پس چگونه این هدف به سرانجام می رسد؟

اما صبر کنید… کمی آرامتر… مگر پردازنده جگوار از چهار هسته تشکیل نشده است!؟

بنابراین چنین احتمال می رود که شرکت سونی قصد ارتقا یک پردازنده دو هسته ای معماری “باب کت” به چهار هسته و استفاده از دو پردازنده چهار هسته ای موازی جگوار در جوار یکدیگر دارد. و تئوری دیگر بر تغییر معماری پردازنده چهار هسته ای جگوار به هشت هسته حکایت می کند. سایز کوچک پردازنده جگوار بدون حافظه سطح دوم کش، در حدود ۳.۱mm^2 است. این برتری در سایز منجر به جایگیری هشت هسته در جوار یکدیگر بدون هزینه های اضافی دیگرست. بعبارت دیگر شرکت ای ام دی قصد دارد برای پلی استیشن ۴ دست به تغییراتی در طراحی های قبلی خود زده و یک پردازنده اختصاصی برای شرکت سونی بسازد. این تاکتیک با اطلاعات موجود از پرازنده جگوار در شرایط فعلی مغایرت دارد. شرکت سونی چه در سر دارد؟! قبل از نزدیک تر شدن به این سوال بهترست اطلاعاتی درباره یکی از بهترین و سریعترین هشت هسته ای های شرکت ای ام دی بدست آورده تا با استفاده از نتایج دیگر به هدف اصلی خود نزدیکتر شوم/شویم. چرا که شرکت ای ام دی و سونی می توانستند به راحتی به سراغ بهترین و سریعترین پردازنده موجود رفته و از آن در بدنه پلی استیشن ۴ استفاده نمایند.

پردازنده مدل FX-8350 با دو هسته و قابل ارتقا به ۸ هسته با کد تجاری “ویشرا” و ریز معماری پایه “پیل درایور” و فناوری ۳۲nm است. سرعت پایه این پردازنده چهار گیگاهرتز(قابل ارتقا به ۴.۲ گیگاهرتز) >> دارای چهار حافظه کش(سطح ۲) به ظرفیت دو مگابایت >> یک حافظه کش(سطح ۳) به ظرفیت هشت مگابایت >> پشتیبانی حافظه ۱۳۳۳/۱۸۶۶  از نوع DDR3 >>بخش ممیز شناور ۲۵۶ بیتی >> دارای ۱۲۵W مصرف ماکزیمم نیرو برای سیستم خنک کننده است که در تاریخ ۲۳ اکتبر ۲۰۱۲ با قیمت ۱۹۵ دلار به بازار عرضه شد. قابل ذکرست که تقریبا این مدل دارای بیشترین سرعت پایه در بین پردازنده های هشت هسته ای است که با اجرای تست Z بر روی این پردازنده با ریز معماری “پیل درایور” ، به مشخصات زیر می رسیم:

تصویر اول: تست Z از پردازنده برای تعیین مشخصات پردازنده
تصویر دوم: نمایی از هسته ها و حافظه های کش

تصویر اول(بر اساس سخت افزار یکسان): تست ها برای تعیین مقدار فریم بر ثانیه انجام گرفته است که FX-8350 به ۲۳ فریم بر ثانیه دست یافته است.
تصویر دوم: امتیاز گرافیکی پردازنده های مختلف را نشان می دهد.

تصویر اول: پهنای باند حافظه پردازنده ها را به مقایسه نمایش می دهد. ستون بالایی و سبز هر پردازنده به مقدار گیگابیت بر ثانیه برای اعشار و ستون پایینی و آبی هر پردازنده به گیگابایت بر ثانیه برای عدد صحیح اشاره دارد.

تصویر اول: قدرت محاسباتی پردازنده ها به تست درآمده است. ستون بالایی و سبز هر پردازنده به مقدار گیگابیت بر ثانیه برای ممیز شناور(گیگا فلاپ) و ستون پایینی و آبی هر پردازنده به گیگابایت بر ثانیه برای عدد صحیح اشاره دارد.

تصویر اول و دوم: تست بر روی فریم بر ثانیه بازیها صورت گرفته است. این میزان در حالت بالاترین رزولوشن و آنتی الایزینگ با ستون بالایی و خاکستری تر مشخص شده است و در حالت رزولوشن پایین تر و بدون آنتی الایزینگ(حالت نرمال گرافیک) با ستون پایینی و خاکستری کمرنگ معلوم شده است.

پردازنده های دسکتاپی(کامپیوترهای شخصی) نیازمند منبع نیروی پر قدرت و نیروی مصرفی بیشتر برای تجهیزات سخت افزاری و سیستم خنک کننده است اما همانطور که شاهد بودیم ماکزیمم نیروی مصرفی برای سیستم خنک کننده در FX-8350 به میزان ۱۲۵W و در مدل E2-1800  در حدود ۱۸W است و در پردازنده جگوار از مقدار ۵W به ماکزیمم ۲۵W می رسد که در تولید کنسول ها از اهمیت بالایی برخوردار است. کد تجاری پردازنده های سری FX  به نام “ویشرا” ثبت شده است و از ریز معماری “پیل درایور” بهره می برد. چنین مشخصاتی با خصیصه های پایه در پردازنده جگوار تفاوت دارد و… آیا دلایل دیگری برای استفاده نکردن از یک پردازنده هشت هسته ای وجود دارد؟
متخصصین سونی بدین سو چشم دوخته اند که فعالیت های موازی بازیبازان را بدون ایجاد لختی و وقفه به بهترین نحو پوشش دهند درحالیکه  بازیباز به فکر بارگذاری فایلها، بهره وری از فضای شبکه، اشتراک گذاری در سطح شبکه، استفاده از امکانات شبکه در بازیها و آگاهی از فعالیت همگروهی ها و فعالیت های دیگر در حین بازی کردن است به خواسته اش دست یابد. بنابراین وقتی یک پردازنده و هسته های طرح ریزی شده اش به بازی و پردازش آن گرم است، پردازنده دیگر به فعالیت های دیگر تن خودش را گرم نماید. این بسط و توسعه نیز حائز اهمیت است که استفاده بهینه و منطقی از هسته های یک پردازنده(در حد و اندازه یک هشت هسته ای) که همگی سلولهای آن برای پردازش بازی ها مناسب نبوده و به مصرف نمی رسد امری بسیار مشکل است. بلکه بهبود بخش های مختلف(بخش محاسبات و منطق – قدرت محاسباتی پردازنده – ظرفیت و پهنای باند مورد استفاده برای حافظه) و با اهمیت در یک پردازنده با سرعت هسته منطقی از اولویت بالایی برخوردار است. طراحی و بکارگیری یک پردازنده با هسته های کمتر و منطقی تر برای هر هدف خاصی می تواند کارایی بیشتری در امر پردازش برنامه ها بگذارد(برنامه های محاسباتی پیچیده، رندر تصاویر پر حجم و پر کیفیت). به تمامی این مهم ها می بایست قلمرو هزینه ها را افزوده و از آن غافل نبود. پای کاهش هزینه ها و بالانس آن به قلمرو دیگری باز می شود که همان عرضه و تقاضا است. بنابرانی انتظار نداشته باشید که در کنسول پلی استیشن ۴ از پر شتاب ترین و پر هسته ترین پردازنده ها در کنار پر قدرت ترین پردازنده های گرافیکی بهره گرفته شود.
در چرخه تولید پردازنده ها به مدلهای متنوعی در هر ریز معماری پایه بر خواهیم خورد که از تعداد هسته ها و سرعت های متفاوتی بهمراه مشخصات ریز سخت افزاری دیگری بهره می برند که هر کدام از آنها بر اساس منطق و طرح ریزی های هدفدار به تولید رسیده اند که پشتیبان کننده کاربردهای مختلفی هستند. برخی از آنها در یک ریز معماری خاص، برای فعالیت های مالتی مدیا طراحی شده اند و مدلی دیگر از همان ریز پردازنده برای پردازشهای گرافیکی و بازی طراحی می شوند.
پردازنده Core i7-3770K یک پردازنده ۴-۲ هسته ای است >> با سرعت پایه ۳۵۰۰ گیگاهرتز >> و با سرعت ۳۹۰۰ گیگاهرتز در مدل چهار هسته ای به حالت توربو  >> با فناوری ۲۲nm >> سه سطح حافظه کش با ظرفیت مجموع ۸ مگابایت >> نیروی مصرفی برای خنک کننده سیستمی ۷۷W >> پهنای داده ه ای ۶۴ بیتی … که در نهایت در مقایسه با FX-8350 هشت هسته ای به عملکرد و کارایی بیشتری دست یافته است(در تصاویر بالا).
از آنجاییکه که برای بازیبازان چنین گمانی پدید می آید که مختصات سخت افزاری بالا در پردازنده های اصلی به سوی بازی ها در جهت امر پردازش گرافیکی آنها بسیار مناسب هستند با صرف هزینه گزاف به گمان اشتباه خود ضرر میدهند. در حالیکه نکته مهم همان کیفیت و کارایی پردازنده ها برای حیطه بازیهاست که مختص همان پردازش به تولید در آمده و به بازار عرضه و تقاضا آمده اند! بنابراین مشورت در میان اطلاعات موجود در سطح وب و از میان داده های موجود در سطح عقل و دانش دیگران می تواند کارگشای بازیبازان یا هر کاربر دیگری در هر حیطه ای باشد.

با دور خیزی که داشتم به هدف اصلی این مبحث باز می گردم…
بر اساس مشخصات اولیه ای که توسط شرکت سونی معرفی شده است و پردازنده اصلی پلی استیشن ۴ را یک جگوار ۶۴ بیتی و ۸۶ بیتی با هشت هسته از شرکت ای ام دی می داند اما با توجه به مشخصات محدود دیگری که از این پردازنده توسط شرکت ای ام دی ارائه شده است، پردازنده جگوار دارای…
فناوری ۲۸ نانو میلی با دو(چهار) هسته >> بخش ۲۵۶ بیتی دستوراالعملهای AVX (بخش مهم برای بازیها) >> بخش عدد صحیح با مقسم سخت افزاری جدید >> برنامه ریزی های زمانی طولانی تر >> چهار عدد حافظه سطح دوم کش به مقدار ۵۱۲ کیلوبایت(۲ مگابایت اشتراک گذاری شده است) >> افزایش ۱۵ درصدی در میزان اجرای دستورات در هر کلاک(IPC – طولانی تر شدن خطوط اجرای دستورات) >> بهبود حافظه دستوری کش برای IPC در جهت انجام عملیات بارگذاری دستورالعملها در حافظه و مدیریت آنها برای پردازنده >> بهبود فرکانس در ولتاژ وارده >> افزایش قابلیت پورت پردازش و چهارتا ۳۲ بایتی “بافر دستوری” برای منبع نیرو >> فضای آدرس دهی حافظه به میزان ۴۰ بیت(پشتیبانی از ۱۰۰۰ گیگابایت حافظه) است که از دایرکت ایکس ۱۱.۱ و اپن جی ال ۴.۲ در حیطه پردازش گرافیکی پشتیبانی می کند اما این تکنولوژی بکار رفته در کنسول سونی هنوز برای پشتیبانی از بازار عرضه نشده است.
با بهبود تکنولوژی “دروازه نیرو” که موجب قطع نیرو برای هسته های غیرفعال در پردازنده می شود می توان به رشد نرخ بازدهی در منبع نیرو امید بست. نیروی مصرفی برای سیستم خنک کننده در پردازنده جگوار از ۵W تا ۲۵W (در مدل E2-1800 در حدود ۱۸W است)خواهد بود. با کاهش مصرف نیرو، سرعت پردازنده و کلاک هسته آن در حدود ۱۰ درصد افزایش خواهد یافت بنابراین سرعتی بیشتر از ۱.۸۵ گیگاهرتز دست یافتنی خواهد بود. همچنین افزایش ۱۵ درصدی در میزان اجرای دستورات در هر کلاک(طولانی تر شدن خطوط اجرای دستورات) و به انضمام اینکه “باب کت” از ۳۶ بیت فضای آدرس دهی بهره می برد که در پردازنده جگوار به ۴۰ بیت رسیده است و با توجه به مشخصات بهبود یافته دیگر، پردازنده جگوار در بخش “شتاب پردازش” بهتر عمل خواهد کرد. می توان تخمین زد که سرعت پردازنده چهار هسته ای جگوار در حدود ۱.۷ تا ۲ گیگاهرتز است.

با نتایج حاصله به این احتمال دست می یابم که پردازنده اصلی پلی استیشن ۴ در:
مدل جگوار از چهار هسته با سرعت و کلاک هسته ای در محدوده ۲-۱.۷ گیگا هرتزی تشکیل شده است. دو پردازنده موازی و چهار هسته ای

پردازنده جگوار بر طبق زمانبندی در ماههای پایانی سال ۲۰۱۳ به بازار عرضه خواهد شد و این می تواند دلیلی برای نمایش پلی استیشن  ۴ در پایان سال ۲۰۱۳ باشد.

اینک زمان آن رسیده که بخش انتهایی مبحث پردازنده ها را به کنسول پلی استیشن ۳ اختصاص داده و آنرا به گزیده ای از مطالبی که در گذشته به مقایسه کنسولها مختص کرده بودم، آراسته گرداندم. به اضافه این نکته که تاکنون مطلب مقایسه کنسول ها در سایتی منتشر نشده است.
بارها پیش آمده است که با خود بگویید دلیل اینکه پلی استیشن ۳ با این همه امکانات سخت افزاری مناسب در زمان خود و پشتیبانی بی نظیر سونی از آن ،چرا بعضا از سوی بازیسازان مورد نکوهش قرار می گرفت؟ تنها یک جواب برای این پرسش وجود دارد! پیچیدگی بیش از حد پردازنده سل… سلولی هایی که قرار بود همسان سلول های بدن پردازشگر اصلی را به بهترین نحو ممکن حمایت کنند ولی نتیجه چیزی شد که بیشتر در خدمت پردازش داده بود تا عملیات های مناسب برای اجرا بازی ها! درست است که سل قدرت پردازشی مناسبی داشت ولی گاهی نیاز است که پردازنده در زمینه های خاصی تبحر پردازشی داشته باشد،برای مثال در امر بازی های رایانه ای بیشتر از اعداد صحیح و ذخیره سازی های داده ها با قابلیت دست یابی تصادفی استفاده میشود که واحد ها همکار یا همان سلول های همکار سرویس دیگری را ارائه میدادند که به مزاج برنامه نویسان و بازیسازان خوش نمیامد،به نوعی خود سونی بعد از خلق پلی استیشن ۳ و دریافت بازخوردها از سخت افزار خود متوجه قضیه شد ولی دیگر کمی دیر بود و کلی سند های مالی در پیش روی خود میدید که نیاز به بازگشت سرمایه و سود داشتند! پس اولین جرقه های خلقت پلی استیشن ۴ در اینجا روشن شد و میشود به نحوی گفت که پاشنه آشیل پردازنده مرکزی قوی ولی در عین حال پیچیده سل ،باعث خلق معماری شد که فرزنده به نام “ا ُربیس یا ا ُربایس(orbis)” حاصل آن بود.

پردازنده های سلولی با سرعت چهار گیگا هرتز از یک هسته قدرت مرکزی (PPE)و هشت عامل یا سلول”پردازشگر همکار (SPE)” که در ماهیت مستقل بوده اما از طریق یک “باس متصل کننده” به پردازنده مرکزی با یکدیگر مرتبط بودند، بهمراه یک “حافظه کش ۵۱۲ کیلوبایتی در سطح دو” تشکیل شده بود. ایده بهره بردن از این نوع پردازنده از فکرت آقای کوتاراگی از گرده به شهد مستنتج شده بود. پدر پلی استیشن ۳ از معماری پردازنده ای می گفت که عملکردی همچون سلولها در بدن یک موجود زنده داشته باشند.

یک کنترلگر دستیابی مستقیم به حافظه >> دو “رم باس (گذرگاه داده با سرعت بالا)” XDR برای کنترلگر حافظه >> “رم باس” ورودی و خروجی برای کنترلگر واسط  >> پهنای باند حافظه به میزان ۲۵.۶ گیگابایت بر ثانیه >> پهنای باند ورودی و خروجی ۷۶.۸ گیگابایت بر ثانیه >> دقت و قدرت محاسبه ای ۲۵۶ گیگافلاپ… از دیگر مشخصات این پردازنده است.

بد نیست به این نکته فرعی و جالب و مهم در این قضیه اشاره ای شود که گاهی قدرت و سرعت محاسباتی(فلاپ) برای پردازش مجزای گرافیکی در کارت های گرافیکی در حدود ده برابر سریعتر از پردازنده ها است.

پردازشگرهای همکار(SPE) ها مشابه یک پردازشگر جریان و مسیر داده، در مراحل و گامهای پی در پی داده های ورودی را دریافت کرده و آن داده ها را پردازش می کنند بنابراین آنها از نوع پردازشگرهای ۱۲۸ بیتی “وکتوری” برای پردازش سریع داده ها هستند که هر کدام از آنها با یک حافظه ۲۵۶ کیلوبایتی از نوع “اس رم” در تماس بوده که قدرت پردازش اعداد را به مراتب بالاتر می برد خصوصا اینکه این نوع حافظه ها با بخش “هسته اصلی قدرت” مرتبط بوده و قابلیت استفاده از منابع هر پردازشگر همکار را فراهم می آورد. داده ها ویدیویی(صوت و تصویر) از طریق خطوط ورودی توسط SPE1 و SPE2 دریافت شده و (بدلیل برنامه ریزی) خطایابی بکمک SPE3 صورت پذیرفته و عمل تقسیم سازی آنها در SPE4 انجام گرفته و در سلول SPE5 کدبرداری یا “دی کد” گشته و بخش صدا به خروجی فرستاده شده و بخش تصویر در SPE6 به مقیاس گذاری درآمده و در سلول SPE7 به بازسازی کشیده شده و در انتها در SPE8 بر روی کنتراست و روشنایی و نور تصویر پردازش به عمل آمده و به خروجی فرستاده می شود.
یک فعالیت گام به گام که به لطف سرعت بسیار بالای “باس متصل کننده (EIB)” به تناوب به پردازش در می آیند. بعبارت بهتر در چنین پردازنده های سلولی که از پردازش چندین باره جریان داده(و پیچیده) استفاده برده و سلولها بصورت زنجیره ای به پا س کاری داده ها می پردازند به پهنای باند بسیار بالایی نیازمند هستند.
(احتمالا این قسمت را در کمتر جایی مشاهده نموده اید) این معماری در پلی استیشن ۳ به کاهش کشیده شده است و از هفت عامل یا سلول”پردازشگر همکار (SPE)” با سرعت ۳.۲ گیگاهرتز به کار گرفته شده است. اما در پلی استیشن۳ که دارای یک پردازنده ۳.۲ گیگا هرتزی است بیشتر برای محیطی است که ۱۲.۵ درصدش برای محاسبات معمولی و ۸۷.۵ درصدش برای محاسبات SPE ها است (مناسب برای اجرای ویدیو و آنالیزهای شبکه).در حقیقت آنالیز بازیهای واقعی در مقابل نیازهای محاسبات معمولی و محاسبات SPE ها است.یک بخش کوچکی از این محاسبات مربوط به ممیز شناور است که در این روش از محاسبات، بسیار کمتر با پردازش اعداد دنباله دار روبرو هستیم.در عوض در این روش از هوش مصنوعی و الگوریتمهای مسیریابی سود برده شده که نیازمند دسترسی تصادفی به حافظه و انشعابات مکرر است در حالیکه SPE ها با آن میانه خوبی ندارند. در ساخت بازیها تقریبا فقط ۱۰ تا ۳۰ درصد محاسبات یا دستورالعملها مربوط به ممیز شناور است و مابقی آن بارگذاری و ذخیره سازی اعداد صحیح و موارد دیگر را تشکیل می دهد. بنابراین ۸۷.۵ درصدی که برای محاسبات SPE ها در نظر گرفته شده بیشتر برای محاسبات ممیز اعشاری مناسب است نه چیز دیگر… موردی که در کنسول ایکس باکس ۳۶۰ بر روی آن تمرکز و توجه بیشتری شده بود.

داستان پردازنده ها به انتهای قسمت خودش نزدیک شده است جاییکه بر روی سنگ مزار پلی استیشن ۳ با جملاتی از کارایی و کیفیت دوران زندگی اش نقش خواهد بست. این کارایی و ارزیابی با استفاده از نرم افزار گیگ بنچ۲ به تست درآمده است که مبنای پایه امتیازات بر طبق امتیاز ۱۰۰۰ برای پاور مک G5 با سرعت ۱.۶ گیگاهرتز است. بنابراین امتیازت بالای ۱۰۰۰ نشان از عملکرد و کارایی بهتری است.
شادروان پلی استیشن ۳
تولد در یازده نوامبر ۲۰۰۶ میلادی
ارزیابی کلی برای پلی استیشن ۳۲ بیتی: ۹۵۶
ارزیابی کلی برای پلی استیشن ۶۴ بیتی: ۹۱۲
ارزیابی برای قدرت محاسبات عدد صحیح: ۹۲۰
ارزیابی برای قدرت محاسبات ممیز شناور : ۶۹۶
ارزیابی حافظه برای پلی استیشن ۳۲ بیتی: ۱۵۶۸
ارزیابی حافظه برای پلی استیشن ۶۴ بیتی: ۱۶۷۸
ارزیابی جریان و پردازش داده برای پلی استیشن ۳۲ بیتی: ۷۴۹
ارزیابی جریان و پردازش داده برای پلی استیشن ۶۴ بیتی: ۵۸۳
وارث: پلی استیشن ۴
دنیا واقعی وفا ندارد. چه رسد به دنیای مجازی!

دست نوشته باقی مانده از وارثان برای وارث: کمپانی سونی در پی تکمیل فرآیند اکو سیستمی کنسول خود و جاویدان کردن آن به سراغ فرد خلاق و نام آشنایی در دنیای بازی های رایانه ای رفت. فردی با دانش و متخصص که خالق بازی جنون سنگی(Marble Madness) میباشد.بله… درست حدس زده اید، مارک کرنی استثنایی! او به نوعی معمار و مربی پرورش اربیس بود. مارک سعی داشت که نقیصه ها و کم و کاستی های که در پیکره پلی استیشن ۳ وجود داشت را رفع و به نوعی اربیس را اجتماعی تر،مردمی تر و سودمند تر بزرگ کند. مارک پنج سال از عمر خود را صرف تعلیم و تربیت کودکی کرد که در تاریخ ۲۰ فبریه سال ۲۰۱۳ به عنوان جوانی سرکش و جویای نام معرفی شد. شبی که قرار بود معرفی بشود مارک به روی صحنه آمد و ابتدا از ویژگی های فرزند جدید سونی صحبت کرد. وی در طی صحبت های خودش به این نکته اشاره کرد که در طراحی اربیس با نام خانوادگی پلی اسیتیشن ۴ سعی شده است که مانعی بین کنسول و بازی سازان قرار نگیرد و به طور مستقیم به اصلی ترین مشکل پلی استیشن ۳ یعنی سخت افزار پیچیده و بد قلق آن اشاره کرد. پس تا اینجا مشخص میشود که پلی استیشن ۴ آمده است که راه خاندان خود را با قدرت طی کند. چه سرنوشتی در انتظار این راه است؟

اما داستان های دیگر هنوز ادامه دارد…

پانوشت۱: به احتمال فراوان نسخه ای از این سری مقالات برای سایت ها و مجلات تخصصی ارسال خواهد شد.
پانوشت۲: چندین روز پیش قبل از انتشار آخرین شماره مجله در اسفندماه سال ۱۳۹۱، یک نسخه از بخش اول برای آقای حکیمی(مسئول سایت و عضو مجله) ارسال شده است.
پانوشت۳: این مقاله، اولین بخش از این سری مقالات است.
پانوشت۴: این سری مقالات را در کمتر جایی به این جامعی پیدا خواهید کرد.
پانوشت۵: این مقاله از طریق انجمن مایکروسافت در سایت منتشر می شود.
پانوشت۶: در صورت استفاده در سایت های دیگر… ذکر نام نویسندگان نیز خالی از لطف نیست.

از طرف: حامد.ق.ت / Hamedgh و روزبه.س / Xneon 360