بحث هفته: این بار نظر شما مهم است
سلام به همه شما عزیزان.
دوست داریم که این هفته نظرات شما را درباره مسائلی بدانیم. اما خواهشی که همین ابتدا از شما دارم این است که:
“با درک کامل از وضعیت کشور و با دیدن باز و منصفانه نظر بدهید”
همه ما کم و بیش از وضعیت بازی سازی کشور مطلع هستیم. صنعت-هنری که حال و روز خوشی ندارد. حال می خواهم از شما به عنوان یک فرد مطلع و بازیباز سوالاتی را بپرسم.
چرا گیمر های ایرانی طرف بازی های ایرانی نمی روند؟
بزرگترین نقص بازی های ایرانی چیست؟
فکر می کنید مشکل از کجاست؟
کدام نهاد می تواند بیشتر کمک کند؟ دولتی یا خصوصی؟
اصلی ترین راهکار برای بهتر شدن صنعت بازی سازی کشور چیست؟
آیا بر طرف شدن مشکلات کپی رایت می تواند دوایی بر این درد باشد؟
و در نهایت، گیمر های ایرانی چه بازی ای از بازی سازان می خواهند؟
سوالاتی که این هفته از شما پرسیده ایم کمی بیشتر از هفته های پیش است. اما خواهشی که دارم این است که اول خوب درباره سولات فکر کنید و جواب هایی منطقی بدهید.
نظرات خود را با ما در میان بگذارید و در رابطه با آن ها بحث کنید تنها از هرگونه توهین پرهیز کنید.
بومی ان و در سطح جهانی براشون تبلیغ نمیشه و ایده های خلاقانه کمه توشون
اگر نظر بنده خواننده ای داشته باشه. من اولین وبزرگترین مشکلی که به چشمم میاد اینه که انگار بازیسازان عزیز در محدودیت زیادی بازی میسازن.حالا از دنیای خارج یا از درون خود شخص جای بحث داره
کلا باید این سوال رو طرح کرد که ایران از بازی سازی چه انتظاری داره؟ می خواد در حد بازی ساز های دنیا بشه که محاله اون ها یک شبه به اینجا نرسیدن کلی هم هزینه می کنند قیمت های زیاد اسپانسر کپی رایت فظای ازاد برای داستان سازی آزادی نمایش و خیلی چیز های دیگه که اصلا نداریم…..
برای پول سازی….خوب باید بازاری را در نظر بگیره که من گیمر بخوام بازی رو انتخاب کنم بازی ۳d ساختن که فایده نداره چون بهترین هاش در دنیا هست و کلی داستان و کلی موضوع با کیفیت جهانی پس هیچ فایده ای نداره باید بازی هایی بسازند در صنعت متفاوت از حد خیلی پایین شروع کنند مثلا موبایل مثلا آموزشی شبیه سازی..
اگر این دوستان با کلی زحمت مثلا داستان رستم رو بسازند حالا کار به گرافیکش نداریم که نم یتونه در حد جهانی باشه ولی چند نفر حاظر هستند الان داخل ایران بازی بر اساس رستم انجام بدهند!!! این هم مثل فیلم سازی گیم سازی کاملا مثل فیلم سازی می مونه…..دوستان می خوان در یک شب ره ۱۰۰ ساله بروند امکانات هم که ندارند به قول دوستان انگیزه هم که نیست و کلی محدودیت هم دارند…
بعد این بازی ها باید برای ایران باشه اول باید بتونن ایرانی رو ترویج به استفاده از بازی کنند نه ترویجی مثل سینما که اکران فیلم های خارجی رو برداشتند که فیلم های ایرانی بفروشه…باید از نظر خط داستانی و نوع بازی برای ایرانی جذاب باشه…
کلا باید خصوصی باشه کل داستان و بدون محدودیت با محدودیت و پول کم هیچ زمان هیچ بازی بازی نمیشه…فقط هم پول مهم نیست همه عوامل باید با هم باشه…..
اما در درجه اول باید این سوال پاسخ داده بشه ایران برای چی می خواد بازی تولید کنه و هدفش چیه اگر این رو بتونه درست جواب بده اون زمان راه حل مشخص می شه در حال حاظر هدف از ساخت بازی در ایران کاملا اشتباهه…حتی اگر فردا کپی رایت باب بشه من باز حاظرم ۷۰ هزار تومان بدم بازی خارجی نه ۲۰ هزار تومان بازی ایرانی قابل قیاس نیستند اصلا، فقط گرافیکم مهم نیست..خط کلی بازی نو آوری شخصیت ها و خیلی موارد دیگه هم هست…
۱- چرا گیمر های ایرانی طرف بازی های ایرانی نمی روند؟
به خاطر فاصله بسیار زیاد کیفیت بازیهای ایرانی با نمونه خارجی.
۲- بزرگترین نقص بازی های ایرانی چیست؟
کیفیت گرافیکی و گیم پلی و استفاده بیش از حد از موضوعات تکراری مثل دفاع مقدس و … نبود نو آوری.
فکر می کنید مشکل از کجاست؟
مشکل از نبود سرمایه و در کنارش فراهم نشدن استفاده از افراد متخصص که به همین دلیل نمیشه بازی درخوری ساخت
۳- کدام نهاد می تواند بیشتر کمک کند؟ دولتی یا خصوصی؟
خصوصی
۴- اصلی ترین راهکار برای بهتر شدن صنعت بازی سازی کشور چیست؟
جلب کردن اعتماد سرمایه داران خصوصی و ورود سرمایه مورد نیاز به این صنعت
۵- آیا بر طرف شدن مشکلات کپی رایت می تواند دوایی بر این درد باشد؟
مشکل فروش کم بازی های ایرانی اصلا کپی رایت نیست به نظر من.ولی در کل این قانون بودنش خوبه.
۶- و در نهایت، گیمر های ایرانی چه بازی ای از بازی سازان می خواهند؟
بازی که برای ذائقه یه گیمر ایرانی که سالهاست با بازیهای روز دنیا سر و کار داشته بسازن و نه چیز دیگری.از داستان های کهن ایرانی و بومی هم استفاده بیشتری کنن.بازی های دفاع و مقدس و این چنین بازی ها رو هم با فاصله زیاد بسازند.
– چون بازی های ایرانی توقع یک گیمر معمولی رو هم برآورده نمیکنه. و مشخصه الان سطح توقع گیمر ها با بازی های خارجی خیلی رفته بالا.
– بازی های ایرانی اگه ده سال پیش میومدن خوب بودن، نه الان. مشکل شون اینه که نیازهای گیمر رو برآورده نمیکنه.
– از خیلی جاها، نبود امکانات، حمایت نکردن دولت، نبود کپی رایت.
– دولت میتونه که متاسفانه این کارو نمیکنه.
– اول از همه فرهنگ سازی کپی رایت، بعدش تبلیغات رسانه ای برای اینکه بازی های ایرانی رو بیشتر به چشم مردم بیارن، بعد حمایت دولت از بازی ساز ها و ویرایش قانون های محدود کننده ی مزخرف و بی معنی !
– صد در صد، اما در بازده ی زمانی طولانی.
– حداقل یک بازی با کیفیت سه چهار سال پیش غرب.
به عنوان بازی ساز نظر دادم نه گیمر.
از نظر من استعدادهست…ولی استعداد و علاقه خام و محض!همین!این کل دارایی ما توی این به اصطلاح صنعت گیمه!
همونطوری که بقیه بچه ها هم گفتند مشکل اساسی تر از این حرفاست…ما همه چیز داریم ولی هیچ چیز نداریم!
با چشم های بسته نمی شه دوید
بدی اینه که پای دونده ها رو بستند یه سری کور به جای دونده ها قرار مسابقه بدن
توی کشوری که ازادی فکری نیست
اگر به یه نفری بگویی تو
ملعون و بی دین و مرتد می شوی
وقتی همیشه باید بترسی از حرفت از نظرت
که نکنه فلان اقا زاده ناراحت شه
همون قدر فکر بازت توی سایه ترس بسته می شه ۱۰ تا قفلم می خوره
که در نهایت کل ایده هامون می شه شوتر به معیت داستانی ت خ م ی
می شه توی ایران بازی سیاسه ساخت نه به اقایون بر می خوره
می شه کارکتر زن ابرد نه چون برادران با دین با دیدن خانم شاید منحرف شن
خواستی نظرمو پاک کن حاجی
باگ باگ و بازم باگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگ!
داستانی بی هدق با کلی منت می تونن از تاریخ این کشور یه بازی های بسازن که دهن خارجی ها بازی ببمونه!
گرافیک ظعیف و سیستم پیشنهادی خیلی بالا!
کلا ایرانی جماعت بازی نسازه سنگین تره بجای ریختن پول تو کاری که توش استعداد ندارن یفکری به حال تورم اقتصاد کنن
۱. لذت نبردن از بازی ایرانی
۲. خلاقیت تو همه زمینه ها به ویژه تو گیم پلی
۳. عدم طعقل در کار و برنامه ریزی …. تعریف بازی
۴. عقل و خرد جمعی
۵. درک درست از بازی ….. بازی کردن یعنی لذت بردن
۶.خیر فقط بهانست برای کم کاری
۷. فقط لذت بردن از بازی که میسازند
ببخشید سوپر میت بوی یا گیاهان علیه زامبی ها گرافیک آن چنانی دارن که همه یا عقلیت بازی می کنند
طراحی هنری دارند ؟
گرافیک دارند ؟
گیم پلی دارند ؟
هوش مصنوعی دارن ؟
پس چی دارند ؟
لذت همین …… فقط برنامه ریزی کنند که چگونه لذت باید برد بازی کن اون هم با طعقل و خرد ممکن هست همین.