یادداشت: خلأ کجاست؟ تجربه یا پول؟
در یادداشت قبلی، چند کامنت جواب داده شد. چند کامنت هم ماند. البته اگر نظراتِ بی نظر را کنار بگذاریم که اینها در هرجور پستی دیده میشوند و جای بسی تاسف وجود ندارد. در این مطلب، دوست دارم یک چراغ دیگر را روشن کنم. دوستان، عزیزان، خوانندگان فهیم دنیای بازی، بهانهها را نپذیرید. این بازیسازانی که همیشه عدم موفقیت، و ناکامی خودشان را پشت بهانههای خندهدارشان پنهان میکنند را درک نکنید. میدانید منظورم دقیقا چه کسانی است؟ همکاران سخاوتمندی که با پول دولت بازی میسازند، بعد در جشنوارهی بازیسازان مستقل شرکت میکنند و مقام هم میآورند و آخر هم که بازیشان در بازارهای بین المللی با یک فروش اُلترا افتضاح و بدتر از آن Very negative های بازیکنان مواجه شد میآیند و برای ما قصه تعریف میکنند، و بدتر از آن، بیشتر از ما این چرندیات را میپذیریم. این چرندیات آشنا هستند، همهی ما شنیدهایم. “این بازی بدون هیچ حمایتی ساخته شده”، “این بازی با یک بودجه شبیه به شوخی تولید شده”، غیره و غیره.
خلأ میدانید کجاست؟ ما از همه انتظار داریم! از دولت انتظار پول، از گیمر انتظار حمایت– و میگوییم بخرید چون زحمت کشیدهایم، مگر گیمر برای بهدست آوردن این پول که قرار است صرف خریدن بازی شما شود، زحمت نکشیده است؟–، از خبرگزاری انتظار اغراق و… که نتیجهاش میشود اینی که الان در آن هستیم. من نمیفهمم شما اگر مستقل هستید بودجهی دولت را چرا میگیرید؟ اصلا در کجای این دنیا وظیفهی دولت است که به ساخت بازی کمک کند که حالا هر بازیسازی به ما میگوید این بازی مستقل بدون هیچ حمایتی ساخته شده است. مگر اسم بازیِ شما مستقل نیست؟ پس انتظار حمایتات به چیست؟
راستش من فکر نمیکنم مشکل ما پول باشد. پول مشکل نیست، مشکل گیم ایران هم پول نیست. مشکل ما بی تجربگی است، و بدتر از آن، بلندپروازی های پوچ.
درس امروز
جواب این است، خیر. تیم مستقل قرار نیست بازی سینمایی با سناریوی ۴۰۰-۵۰۰ صفحهای بسازد، اصلا نمیتواند. یا اگر هم بتواند، خب یک اثر مخدوش و غیرقابل بازی خواهد ساخت. درس امروز را فراموش نکنید، موفقترین بازیسازان کسانی هستند که از اتاق خواب شروع کنند، با زیرکانهترین، و در عین حال سبک ترین ایده ها. ساخت بازی زیرکانه، سخت است، اما وظیفهی بازیساز مستقل همین است. میخواهم این زیرکانه را در یادداشت های بعدی بررسی کنم. اگر خودتان خیلی مشتاقاید، بازی های مستقل موفق را بررسی کنید، و ایدههای زیرکانهی شان را. البته منظورم مینیمال های داخلی نیست، ولی ببینید چطور بازیسازان مستقلِ موفق با کمترین امکانات و آلایشی بازیهای عمیق و فریبنده میسازند. تماشای فیلم Gameloading Rise of the Indies را هم کمی پیشنهاد میکنم. باشد که دانسته شوید.
این نوشته صرفا نظر نویسنده است.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
خلا, وجود افرادی مثل شما در هر زمینه ای است. کسایی که هنوز فرق “نقد“و “تف کردن عقده ها“رو نمی فهمند.
نویسنده عزیز,خودت شبه مقاله ات رو چندبار از اول تا آخر بخون فکر کن ببین چه چیز تازه ای به تفکر حاکم بر بازی سازی کشور اضافه کردی!
مشکل فقط اینه که بازی سازای ما دارن لقمه های بزرگتر از دهن برمیدارن همین و بس!میخوان با یک تیم ده نفره آنچارتد و کیلزون بسازن!درحالیکه همین انرژی رو بذارن پای بازی های کوچک و خلاقانه خیلی برای پیشرفتشون بهتره!بعدم مشکل دولت نیست مردمن!بله دولت لزومی نداره به این قضیه کمک کنه همونطور که سینما ربطی به دولت نداره!منتها مردم ما از این مدیوم حمایت نمیکنن!تا وقتی گیم بین ۹۵ درصد مردم ایران بچه بازی به حساب میاد،انتظار پیشرفت این صنعت عبسه.
نظرتون کامله درسته
کاملاً با نظرت موافقم!!! متاسفانه روز به روز به این دیدگاه مضخرف که گیم بچه بازیه و برا چشم ضرر داره و … داره افزوده میشه!!! متاسفانه یکی نمیاد از این صنعت تبلیغ کنه تو ایران. فقط کارمون شده کوبوندن و داغون کردن این صنعت!! تا وقتی که به چشم بچه بازی به این کار نگاه بشه به هیچ جایی نمی رسیم!
البته چون تو ایران نوپاس اینطوریه…
بزودی درست میشه.
شما عقب رو نگاه کن. یه روزی تلویزیون، سینما، رادیو
حتی عینک دودی
وضعیت مشابهی داشتن
Very Big Daddy جان نظرت کاملاً واقع بینانه و درسته! :*:
علیرضا یارمحمدی(GSD) @
شما میگید که اینجا ناشر درست حسابی نداریم؟ قبول.
میگید که دولت فقط از پروژه های خیلی خیلی وطنی و اسلامی حمایت میکنه؟ قبول.
اما دیگر بی انصافی نکنید! استدیو بازی ساز های مستقل هم اکثرا بدون کمک دولت بازی هاشون رو ساختند. ناشرشون هم خودشون بودند.
برای تبلیغات از سایت های خارجی استفاده نمی شه کرد؟
اگر بازی حسابی گنده بود، وقتی که خیلی ادعا پشتش بود، در این صورت حتما باید از یک ناشر درست حسابی استفاده کرد.
چند نمونه از بازی های(مستقل) که ناشران آن ها خودشان بودند مثال می زنم:
Super meat boy_gun point_the binding of isaac_Rogue legacy
خدا رو شکر استیم هم برای توزیع دیجیتال بازی ها هست. بدبختانه با این وضعیتی که براش درست میکنند در این جا، سرعت دانلود مضخرف و… نمیشه از اون استفاده خوبی کرد.
اگر اشتباهی کردم، عذر می خواهم خواهش می کنم به بنده اطلاع دهید.
مزخرف ترین مطلبی که تو این چندین سال از دنیای بازی خوندم.
“اصلا در کجای این دنیا وظیفهی دولت است که به ساخت بازی کمک کند”
همه جای دنیا. همــه جای دنیا. شما ندیدید دلیل بر نبودنش نیست. نه فقط دولت های غربی، دولت های کشورهای درحال توسعه هم شدیدن به صنعت بازی همه جوره کمک می کنن.
مطمئنن تنها مشکل جامعه بازی سازی ایران، مالی نیست. اما یکی از مهمترین مشکلات، پول هست. جوون ۲۰-۳۰ ساله بدون حقوق میاد با انگیزه کار می کنه؟ نه عزیزم، اون برای سن شماست که نیاز به پول و حقوق ندارید و فکرتون با پول تو جیبی والدین هم راحته.
نظرتون قابل احترامه، بله مطلب من مضخرفه.
علتش چیست؟ من از ابتدا سعی نکردم به شما بفهمانم مستقل یعنی چه.
مستقل:(مُ تَ قِ لّ) [ ع . ] (اِفا.) آزاد، مختار، دارای استقلال
و بازی مستقل: بازی های مستقل(یا Indie Games) بازی های ویدیویی هستند که توسط افراد یا تیم های کوچک بدون کمک مالی یا منتشر ساخته میشوند. بازی های مستقل بر نوآوری تمرکز و بر توزیع دیجیتال تکیه میکنند. بعد از نیمهی دوم دههی ۲۰۰۰، بهواسطهی سیستم جدید توزیع دیجیتالی یک پیشرفت در بازی های مستقل صورت میگیرد. بعضی بازی هایی که در ابتدا مستقل بودهاند به بازی های درآمد زایی تبدیل شده اند، از جمله ماینکرافت، Braidو World of Goo… ویکیپدیا
البته که مطمئنا شما با این ها راضی نخواهید شد.
دولت هیچ جا وظیفهی کمک رسانی مالی ندارد. دولت باید فقط یک محیط فراهم کند، که تقریبا کرده است.
اگر جوان ۲۰-۳۰ سالهی مستعدی هستید، مطمئنا میتوانید گلیم خودتان را از آب بیرون بکشید. اگر هم یک بازیساز نصفه و نیمهاید که در خانه خوابیدهاید و دست روی دست گذاشتهاید تا دولتی که هنوز نتوانسته این همه گشنه را سیر کند بیاید و به شما، که در رزومهی خودتان هیچ موفقیت چشمگیری ندارید کمک مالی کند، جای بسی تاسف است.
GSD@ اخوی شما میشه بگی تعریفتون از مستقل چیه؟؟ چون تا جایی که من میدونم مستقل یعنی بدون کمک دیگران!! الان کجای دنیا دولت میاد به بازی ساز مستقل کمک میکنه؟؟ میشه یه مثال بزنی؟ چون من چنین چیزی ندیدم و نشنیدم!
وقتی تو هنوز فرق “video game publisher financial support” با “حمایت دولتی” رو نمی دونی خوب کاملن توجیه می شه سطح این مقاله.
نگران من هم نباش. من وقتی اولین بازی مستقلم رو تو ایران ساختم تو احتمال زیاد هنوز دبیرستان رو شروع نکرده بودی. اون زمان من هم شور تورو داشتم و با حقوقی که خرج رفت و آمد به شرکت رو کفاف نمی کرد شعارهای قشنگ قشنگ می دادم و گاهن به خاطر بی پولی پروژه ۶ ماه-۶ماه حقوق نمی گرفتم! الان هم خیالت راحت باشه، تو کشور دیگه ای که حداقل فهم از بازی سازی دارن، مشغول به کارم و نیاز به کمک مالی دزدان حقوق بگیر که گیم ایران رو نابود کردن ندارم.
یه خورده بیشتر تجربه کسب کنی می فهمی که با شعار دادن، بازی حرفه ای بیرون نمیاد.
==
@امیرپدرام، مشکلت دقیقن همینجاست. معنی بازی مستقل رو درست نفهمیدی. تو همون کامنت بالا توضیح دادم کفایتت می کنه.
مطمئنن خیلی چیزای دیگه هم ندیدی و نشنیدی، منتظر نباش یکی بیاد در گوشت بگه. همچین می گه ندیدم و نشنیدم انگار ارنست آدامزه ملت میان گزارش از صنعت گیم کشورا می دن بهش. :۲۵:
MDA Singapore
MDeC Malaysia
OMDC Ontario Canada
METU Turkey
باقی کشورا رو برو خودت گوگل کن. آفرین.
علیرضا یارمحمدی(GSD) @
شما میگید که اینجا ناشر درست حسابی نداریم؟ قبول.
میگید که دولت فقط از پروژه های خیلی خیلی وطنی و اسلامی حمایت میکنه؟ قبول.
اما دیگر بی انصافی نکنید! استدیو بازی ساز های مستقل هم اکثرا بدون کمک دولت بازی هاشون رو ساختند. ناشرشون هم خودشون بودند.
برای تبلیغات از سایت های خارجی استفاده نمی شه کرد؟
اگر بازی حسابی گنده بود، وقتی که خیلی ادعا پشتش بود، در این صورت حتما باید از یک ناشر درست حسابی استفاده کرد.
چند نمونه از بازی های(مستقل) که ناشران آن ها خودشان بودند مثال می زنم:
Super meat boy_gun point_the binding of isaac_Rogue legacy
خدا رو شکر استیم هم برای توزیع دیجیتال بازی ها هست. بدبختانه با این وضعیتی که براش درست میکنند در این جا، سرعت دانلود مضخرف و… نمیشه از اون استفاده خوبی کرد.
اگر اشتباهی کردم، عذر می خواهم لطفا به بنده اطلاع دهید.
@Role عزیز،
من به هیچ وجه نگفتم بدون پول نمی شه بازی خوب ایندی ساخت! مطمئنن می شه. اما ۱۰۰۰ در یک!
اگه شما میتونید ۱۰ تا بازی مستقل بدون کمک مالی دولت خارجی مثال بزنید که موفق بوده من می تونم ۱۰۰۰ تا بازی مستقل خارجی مثال بزنم که موفق نبوده.
اما بحث یه تیم مثل برادران Lee که تو خونه شون تو کانادا نشستن ۱۸ ماه و یه بازی مثل Rogue Legacy ساختن نیست. چرا؟ چون تو ایران یه جوون ۲۰-۳۰ ساله نمی تونه همچین ریسکی بکنه و ۱۸ ماه خونه ی پدری بشینه به امید اینکه بازی ای که می سازه فروش بره. یا حتا با حقوق بخور و نمیر و یه ماه درمیون قطع و وصل، بهترین کار رو تحویل بده و هیچ دغدغه ای جز کیفیت کار نداشته باشه وقتی مدیر پروژه استرس طولانی شدن پروژه و برباد رفتن پولش رو داره. بحث سر چرخه ی گیم هست که برای بزرگتر نشون دادنش تو ایران “صنعت” گفته می شه.
یکی دیگه میاد King رو مثال می زنه که کندی کرش رو چقدر خلاقانه ساختن. هیچ کس نمی گه سرمایه ی اولیه ی شرکت King اگه اشتباه نکنم ۱۵۰ میلیون دلار بود!
شاید چندصد نفر بتونن ریسک بکنن تو کانادا یا یه کشور غربی پیشرفته که بشینن خونه و برای دلشون کار کنن، ولی تو خیلی جاهای دنیا – مطمئنن ایران – عقل سلیمی همچین کاری نمی کنه، بخش خصوصی هم همچین ریسکی نمی کنه. به همین خاطر دولت ها حاضر می شن این ریسک رو بکنن و به صورت منطقی با کمک مالی این چرخه رو راه بندازن که تو ایران، چرخه ی مفت خوری و دزدی خودشون راه افتاد و در حرکته در حال حاضر.
موضوع جالبی رو واسه مقالتون انتخاب کردید ، ولی باور کنید کوبوندن بازیسازا به نفع هیچکس نیست.
اگه سازندههای خارجی بازی مستقل میسازن و هزینشو هم خودشون میدن خیالشون از این بابت که اگه بازیشون جذابیت داشته پس فروش هم خواهد داشت راحته.
ولی ازونطرف یه نگاهی به کشور خودمون بندازید ، واقعا چه تعداد گیمر به حقوق تولید کننده احترام میزارنو میرن بازی اصل میخرن…
چن روز پیش به دوستم گفتم خبر داری بازی ارتشهای فرازمینی اومده؟
فک میکنید چه جوابی داد.
_عه جدی حتما دانلود میکنم!
اخه یه گیمری که حاضر نیست ۸تومن خرج یه بازی وطنی بکنه که قیمتش به طرز مسخرهای پایینه (اگه نسخه کپیشو بخریم گرونتر در میاد ) بعد اونوقت تقصیر سازندس .
بازی بعضی از استانداردا رو نداره ولی به عنوان یه بازی وطنی خیلی خوبه.
من به شخصه وقتی سراغ بازیای وطنی میرم به شدت توقعمو پایین میارم تا بتونم حتی اگه یه ذره هم شده از بازی لذت ببرم ، فک میکنم هممون باید همین کارو کنیم.
پس لطفا همه تقصیرا رو گردن سازندهها نندازید.
در ضمن اگه این توقع رو از سازندههای مستقل داشته باشیم که هر کدومشون بتونن یه بازی در حد papers please بسازن واقعا مسخرس چون نمیشه.
به نظرم کپی کردن ایدهها از بازیهای غربی اصلا بد نیست ، تا موقعی که نتونیم یه ایده رو درستو حسابی کپی کنیم.
چجوری میتونیم یه ایدهی جدید و خوب به دست بیاریم،
حتی بازیهای معروف و غیر مستقل هم ایدههاشونو از هم کپی میکنن.نمونههاشم زیاده اخیرا هم که شاهد بازی
Call of titan fall:crisis 3 بودیم.
بازی برای پلتفرم های همراه هست
اکشن سوم شخص. واپیزودیک باگرافیک وحجم مناسب باجزئیات بالا اما توکافه بازارعرضه نمیشه
دقیقا همینطوره،سازنده ی ایرانی که کار بزرگی رو کلید بزنه،باید تا آخرش بره،اما مشکل اینجاست که سازنده های کشور ما نمی تونن تا آخرش برن!سازنده های مستقل باید یه ایده توی ذهنشون بسازن و اون ایده رو پروش بدن،تو این وسط می تونن از داستان های فارسی و باستانی و فرهنگ کشورمون هم استفاده بکنن و یه بازی فوق العاده بسازن،اما سازنده ها دقیقا برعکس عمل می کنن!سازنده میاد و از کال آف دیوتی:بلک آپس ۲ الگو میگیره!اولا شما با اون بودجه چطوری از بلک آپس ۲ که میلیون ها دلار براش خرج شده ایده میگیری؟اصلا فرض بر اینکه از دولت هم یه بودجه تپل بگیری،اونقدری که هزینه ساخت یه Call Of Duty جمع بشه!(که نمیشه)وقتی بازی رو عرضه کنی یه بازی کپی برابر اصل بازی های غربی درست شده که نه داستان داره،نه گیم پلی خوبی داره،نه چیز دیگه ای!جای بحث اینجاست که بازی های خارجی اونقدر بین سازنده های ایرانی جا افتادن که طرز فکر سازنده های ایرانی قفل شده و وقتی میاد بازی بسازه،میبینه ایده ای به جز خود اون بازی به ذهنش نمیرسه!مشکل اساسی توی صنعت بازی سازی کشور ما نگشتن برای پیدا کردن جای خالی توی کشوره،چرا ما بازی ورزشی ایرانی نداریم؟؟چرا ما بازی مسابقه ای ایرانی نداریم؟؟اصلا چرا ما بازی فانتزی نداریم؟؟بله!متاسفانه اونقدر Battlefield بازی کردیم که ساختن بازی فانتزی و شاد به نظرمون کار شرم آوریه،این ها دلایل اصلی نبود پیشرفت تو صنعت بازی ایران هست
مشکل اصلی ما اینه که هر بازی که اینجا ساخته می شه قهرمانش یه شخصیت مثلا ایرانی هست که همش کار هایgood انجام می ده. جدا کجای بازی گرشاسب ایرانیه؟
من خیلی وقته حرفی به این ملت نمیزنم چون عوامن. و چون هنوز شمارو نمیشناسم که آدم بی ارزش یا با ارزشی هستی، برای همین دارم تلاش و خطا میکنم و نظرم رو در مورد مطلب شما میدم. من از خیلی وقت پیش بازی ساختن رو شروع کردم، ۸ یا ۹ سال پیش. من و رفیقم تیم کارخانه رویایی بودیم، که داشتیم نسخه بهتر بازی dreamland مهدی فنایی رو میسخاتیم. البته کلی کار ناتموم دیگه هم داشتیم بعلاوه یکی دو تا کار به اتمام رسیده.
این ملت عوامه. هیچ چیزی نباید انتظار داشته باشی. هرکی هم که نخواسته بین عوام حل بشه رفته. مشکلاتی که بازی سازی داره به بازی سازی مربوط نیست، به مملکت مربوطه. همه فعالیت های داخل کشور این مشکلات رو دارن. و جالب اینه که در عین حال، مشکل پول هست و نیست، مشکل کپی رایت هست و نیست، مشکل نبود ناشر واقعی هست و نیست، مشکل یک شبه ره هزار ساله رفتن هست و نیست، مشکل نبود علم و تخصص هست و نیست، مشکل بهاء به هیچ هست و نیست، مشکل اتحاد هست و نیست. اینها بخاطر هرج و مرجه. مشکلات اینجا اونقدر ریشه ای و پیچیده شده که هر مسئله ای هزاران دلیل داره.
من یه چیز رو فهمیدم. کسی با حرف درست نمیشه. از نظر من الآن مطلب شما بیهوده است. شاید شما بخوای از بقیه ماها یه کیلومتر بیشتر جلو بری و یه تغییر بدی. اگه فکر شما اینه، قابل تقدیره، حتی با اینکه تعداد تغییرات توسط شما خُرده.
من قصد توهین به شما یاشخص دیگه ای روندارم و فقط حرفم اینه که تمام استدیو های بازی ساز بی خلاقیت و متقلب نیستن واستدیو هایی هم هستن که واقعا دارن زحمت میکشن ولی درکل باخیلی ازحرفاتون موافقم خسته نباشید
خیلى ممنون که باحرفاتون استدیو ما وبعضی ازاستدیوهای مستقل زحمت کش دیگه رو می کوبید درضمن من وتیمم تو این ۲سال یک ریال از دولت کمک نگرفتیم. وهمه هزینه هارو خودمون انجام دادی . ودلیل اینهمه مدت که طول کشیده این نیست که قرارباشه بازی مارقیب بازیای اسکوارانیکس باشه بلکه میخوایم چیزی که داریم تحویل میدیم یه بازی باکیفیت. باشه که گیمر ازبازی کردن لذت ببره نه اینکه بگه این بازی تقلیدی ازیک بازی خارجیه که حتی نصف کیفیت اونم نداره حتی برای داستانم اونقدروقت گذاشتیم تابه داستانی برسیم که جدید باشه
بازیتون واسه چه پلتفرمیه ؟
با تشکر از شما محمد حسین عزیز …
من هم به بی تجربگی و خیال پردازی های زیاد و اعتماد به سقف های سازندگان اعتراف میکنم …
از نظر بنده بازی های مستقل داخلی میتوانند دو راه کلی و ساده رو ادامه دهند :
۱- یا بازی های مبتنی بر گیم پلی جذاب و در عین حال ساده و ابتدایی بسازند . در این زمینه بازی لیمبو را مثال میزنم که با چاشنی پازل هم همراه بود
۲- با توجه به داستان های شیرین فارسی میتوانند ضعف گیم پلی و گرافیک و سایر نقاط بازی را پوشش دهند و بازی های مبنی بر داستان پردازی زیبا بسازند
ما گیمر ها خارجی پرست نیستیم اتفاقا خیلی دوست داریم کشورمان در صنعت گیم پیشرفت کند تا ما هم به همکاری خودمون در این پیشرفت افتخار کنیم ولی منتظر یک چراغ امیدیم . آن ها یک نشانه از پیشرفت نشان دهند …… بقیش با ما
واقعاً باهات موافقم ؛ ما ایرانیا چیزی کم از خارجیا نداریم، فقط باید به فرهنگ غنی خودمون تکیه کنیم، همین