رقص گلوله و خرده چوب؛ پیش‌نمایش Rainbow Six Siege

نام: Rainbow Six Siege

سازنده: یوبی‌سافت مونترال

ناشر: یوبی‌سافت

تاریخ انتشار: 10 آذر ۱۳۹۴

پلتفرم: اکس‌باکس وان، پلی‌استیشن ۴، رایانه‌های شخصی

بعد از مدت‌ها انتظار طرفداران برای Rainbow Six Patriots یوبی‌سافت به شکل کاملا ناگهانی از Rainbow Six Siege رونمایی کرد و این یعنی Patriots دیگر وجود نخواهد داشت. البته با توجه به این که اطلاعات زیادی از آن منتشر نشده بود متوقف شدن روند تولید آن خیلی طرفداران را ناراحت نکرد. تنها چیزی که طرفداران نیاز داشتند یک نسخه جدید در این سری بود.

داستان از این قرار است که گروهی ابر تروریستی که با نام «ماسک سفید»ها شناخته می‌شوند یک سلاح بیولوژیکی خطرناک ساخته‌اند و قصد نابود کردن دنیا را دارند؛ به همین دلیل گروه‌های ضربت از چند کشور دنیا (مثل آمریکا، آلمان و فرانسه) زیر پرچم گروه Rainbow گرد هم آمده‌اند تا جلوی این اتفاق را بگیرند و در این میان به امور خلاف‌کاران دون‌پایه هم رسیدگی کنند. البته همان‌طور که می‌دانید عنصر داستان در یک بازی آنلاین به این شکل فقط بهانه‌ای است برای چیدن سناریوهای مختلف بازی که اهمیت چندانی ندارند.

رینبو سیکس «محاصره» یک تیراندازی اول شخص تاکتیکی است که با موتور پایه ی سری «اساسینز کرید» در حال ساخت است. بازیکنان مثل گذشته کنترل گروه رینبو را در اختیار می‌گیرند. گروهی که این بار از گروه های نظامی چند کشور تشکیل شده تا در کنار هم به جنگ تروریست‌ها بروند. روال عادی این سبک از بازی‌ها به این شکل بود که بازیکنان یک کلاس را انتخاب می‌کردند و امتیازات و قابلیت‌های ویژه‌ی آن را خودشان تعیین می‌کردند. در واقع خود کلاس را فقط سلاح و ابزار آن شکل می‌داد. اما این بار تک تک اعضای هر گروه ویژگی‌ها، سلاح و ابزار مخصوص به خودشان را شامل می‌شوند. البته برای هر گروه یک کلاس خام هم تدارک دیده شده تا بازیکنانی که دنبال ویژگی های ترکیبی هستند بتوانند به هدفشان برسند. برای بخش چندنفره امکان دسترسی به گروه تروریست هم وجود دارد.

هر گروه قبل از شروع مبارزه می‌توانند برنامه‌ریزی کنند. گروه رینبو قبل از حمله می‌توانند به شناسایی بپردازند و افراد گروه تروریست نیز به تقویت مواضع دفاعی. نقشه‌های بازی همه کوچک و چندلایه هستند. امکان ریسپاون هم وجود ندارد و در عوض امکان احیا با ویژگی‌های بیشتری نسبت به بقیه بازی‌های هم سبک همراه شده است. طبق گفته‌های سازنده علت این انتخاب این است که بازیکنان مجبور شوند تا بیشتر با هم همکاری کنند. یکی از حالت های بازی «شکار تروریست» نام دارد که در آن یک تیم چند نفره از گروه رینبو باید در مقابل سیل دشمنان مقاومت کنند.

«محاصره» هم درست مثل تمام بازی‌های نسل جدید ادعا می‌کند که امکانات و آزادی عمل بسیار زیاد در اختیار کاربر قرار خواهد داد. سلاح‌های فراوان، آیتم‌های زیاد، توانایی مختلف برای کلاس‌های مختلف و نقشه‌هایی که چندین و چند راه مختلف برای نفوذ به کاربران می‌دهند. اما چه چیزی باعث شده که مانور تبلیغاتی روی امکانات زیاد دیگر مانند اوایل نسل شگفت زده‌مان نکند؟ این که امکانات زیاد در نهایت تعادل گیم پلی بازی را بر هم خواهد زد. همیشه در چنین بازی هایی هدف از تنوع بخشیدن به گیم‌پلی، تنوع بخشیدن به روش‌هایی است که کاربران برای پیشروی انتخاب می‌کنند. «کانتر استرایک» یک مثال خوب و ساده از موفقیت در این روند است. هیچ کلاس یا سلاح یا روش پیشروی برتری مطلق نسبت به بقیه ندارد. هر کدام نکات قوت و ضعف خودشان را دارند و فقط با همکاری می‌شود به برتری دست یافت. اما در بازی هایی که امکانات فراوان در اختیار کاربر قرار می‌دهند شاخه‌ی خاصی از روند گیم پلی کشف می‌شود که برتری بی‌چون‌و‌چرا نسبت به بقیه دارد و کم‌کم همه‌ی کاربران به سمت آن سوق پیدا می‌کنند تا بتوانند موفق شوند. در نهایت تمام آن تنوع پوچ و بی‌معنی می شود؛ نمونه‌های این چنینی در بازی‌هایی که در نسل جدید منتشر شدند زیاد است.

اما پیش‌داوری نمی‌کنیم. محاصره هنوز منتشر نشده و ممکن است که از این دست مشکلات در آن وجود نداشته باشد. بیایید نگاهی بیاندازیم به نکات امیدوارکننده‌ی آخرین نسخه ی Rainbow Six…

• Rainbow Six یک عنوان با اصالت و قدیمی است

از زمان انتشار اولین نسخه این سری سال‌ها می گذرد و می‌توان گفت جزو تاثیرگذارترین بازی‌ها در ژانر خود بوده؛ این به آن معنی است که هم کار سازندگان سخت شده و هم انتظارات از بازی بالاست. اما در عین حال این امر می تواند کار تیم سازنده را تا حدودی راحت کند! چرا که مرزهای کلی بازی مشخص است و خارج شدن از آنها کار بیهوده‌ای خواهد بود.

• بازی سالانه عرضه نمی‌شود

از زمان عرضه‌ی آخرین نسخه در این سری مدت‌ها گذشته و با توجه به این که آخرین نسخه به موفقیت خوبی دست پیدا کرد، نسخه جدید حتی اگر تغییر خاصی هم نکند و همان گیم پلی قدیمی را با کیفیت بصری بهتر عرضه کند احتمالا باز هم موفق خواهد شد. اما در نمایش‌های بازی می‌بینیم که نه‌تنها کیفیت بصری افزایش یافته بلکه به نظر می‌رسد نواقص کوچکی که در شماره‌های قبلی وجود داشت نیز مرتفع شده‌اند. کنترل بهتر (و بروز شده)، نقشه‌های چند سطحی و امکانات جدید برای گیم‌پلی از مواردی است که انتظار می‌رفت به بازی اضافه شده باشد و به نظر می‌رسد این اتفاق افتاده است.

• • نسل جدید، موتور پایه‌ی جدید

  موتور پایه‌ی بازی تغییر کرده است. نسخه قبلی بازی از آنریل انجین ۳ استفاده می‌کرد و بازی جدید از موتور پایه‌ی سری «اساسینز کرید» استفاده می‌کند. نمی‌دانم که دقیقا باید خوشحال باشیم یا ناراحت، چرا که موتور پایه ی سری اساسینز کرید به باگ‌های فراوان معروف است. مخصوصا وقتی بازی بیش از حد روی بخش فیزیکش مانور می‌دهد نگرانی بیشتر می‌شود. اما تیم سازنده قول اجرای روان بازی و نرخ‌فریم ۶۰ را برای تمام پلتفرم‌ها داده است که این ویژگی اگر درست محقق شود برای یک بازی آنلاین ویژگی بسیار مفیدی است.

  • بخش داستانی در بازی وجود ندارد

  این نکته برای بازی خیلی خوب و مهم است. این که یک بازی با ساختار آنلاین به زور و اجبار بخش تک نفره هم داشته باشد در نهایت نتیجه‌ی آن چیزی مثل «میدان نبرد: هاردلاین» خواهد شد. وقتی تمام تمرکز و وقت تیم سازنده روی بخش آنلاین بازی باشد امید به این که آن تعادل مورد نظر در بازی برقرار شود بیشتر خواهد شد.

• • بخش تمرینی و آموزشی کامل

  این چیزی است که تمام بازی‌های آنلاین به آن نیاز مبرم دارند اما در بیشتر آنها توجهی به این بخش نمی‌شود. این که بتوان کاری کرد تا گیمرهای تازه کار با سرعت پیشرفت کنند هم برای خودشان خوب است و هم برای دنیای ویدئو گیم! مطمئنا هرچقدر تعداد گیمرهای حرفه‌ای بیشتر شود بازی‌ها بیشتر فروش خواهند کرد؛ به همین منظور یک بخش تمرینی کامل برای بازی ترتیب داده شده که بازیکنان می توانند در آن به تمام تکنیک‌های بازی مسلط شوند تا لذت بیش‌تری از بازی ببرند.

  • احتمالا یوبی‌سافت از اشباهاتش در نسل جدید درس گرفته است

  عملکرد یوبی‌سافت در نسل هشتم اصلا خوب نبوده است. بازی‌ها یکی پس از دیگری به شکست تبدیل شدند و هیچ‌کدام در حدواندازه‌ی چیزی که قرار بود بشوند، نشدند. مسوولان این شرکت هم به این امر واقف‌اند و چند بار هم اعلام کردند که دیگر این اشتباهات ادامه پیدا نخواهد کرد. یکی از این اشتباهات تاکید بر عرضه‌ی بازی‌ها برای نسل هفت در کنار نسل هشت بود که به کیفیت نهایی بازی آسیب وارد می‌کرد. اگر واقعا چنین اتفاقی افتاده باشد احتمالا محاصره اولین بازی نسل جدید یوبی‌سافت خواهد بود که بار دیگر این شرکت فرانسوی را محبوب خواهد کرد.

آیا می دانستید: آنجلا باست که او را به خاطر بازی در سریال American Horror Story می‌شناسیم در این بازی به عنوان صدای راهنمای شما ایفای نقش خواهد کرد؟ استفاده از بازیگران معروف در بازی‌ها هم جزو مواردی است که بسیار رایج شده و چیز خوبی است.

صحبت کردن و نتیجه‌گیری در مورد بازی‌هایی که ادعا ندارند و نمایش‌های غلو شده هم به مردم نشان نمی‌دهند قبل از عرضه واقعا سخت است. البته موفق شدن این گونه بازی‌ها هم راحت‌تر خواهد بود. محاصره نکته‌ی انقلابی خاصی ندارد و البته نیازی هم به آن ندارد. فقط کافی است تا در حدواندازه‌ی استانداردهای خودش ظاهر شود و البته امیدواریم بتواند تعادلی که در گیم پلی این سری بوده را هم حفظ کند. این بازی و «فرقه‌ی اساسین: سندیکا» تا حدودی کلید ادامه‌ی یوبی‌سافت در نسل جدید خواهند بود. اگر این دو هم موفق نشوند این شرکت باید مدت‌ها تلاش کند تا دوباره مخاطبانش را برگرداند.