۵ اشتباهی که «نینتندو» نباید در سال ۲۰۱۷ مرتکب شود

سال جاری میلادی نیز سال بزرگی برای کنسول‌های خانگی است. همین دیروز انتشار نینتندو سوییچ به بازار آغاز شد و در تعطیلات کریسمس، اواخر سال جاری میلادی، نیز «پروژه اسکورپیو» مایکروسافت به بازار می‌آید. نینتندو و مایکروسافت و حتی سونی با وجود تمامی نوآوری‌ها و خلاقیت‌ها، در طول تاریخ صنعت نشان داده‌اند که برخی سیاست‌های نه‌چندان خوشایندی اخذ می‌کنند که باعث می‌شود به آرمان‌ها و اهداف خود، تمام و کمال نرسند. تصمیم گرفتیم با برگرداندن مقاله‌ای در سه قسمت، به ۵ اشتباهی (تصمیمات و سیاست‌های غلط) که هر کدام از این سه شرکت پیشروی صنعت بازی‌های ویدیویی نباید امسال مرتکب شود، نگاهی بیندازیم. در ادامه با ۵ اشتباهی که «نینتندو» نباید در سال ۲۰۱۷ مرتکب شود، همراه دنیای بازی باشید.

برگرداننده این قسمت: صادق شجاعی‌فرد

تقریباً دو ماهی می‌شود که از سال ۲۰۱۶ می‌گذرد. نینتندو در این سال بخشی از سهام خود را از دست داد و دوره‌ای بسیار آرام را سپری کرد. به نظر می‌رسد این شرکت قصد داشت چندین قدم به عقب بازگشته، موقعیت درست را پیدا کند و جایگاه خود را در آینده دوباره پیدا کند.

۲۰۱۶ سالی بود که کنسول Wii U مرگ خود را تجربه کرد و فروش کنسول ۳DS بعد از ۶ سال با کاهش شدیدی روبه‌رو شد. در این بازه‌ی زمانی شرکت موردبحث تصمیم گرفت به بازار بازی‌های موبایل پا گذاشته و دوباره با شرکت‌های بازی‌سازی Third-Party آشتی کند؛ به‌علاوه محصول جدید این شرکت با نام سوییچ نیز در همین سال معرفی گشت.

سال ۲۰۱۷ شروع شده و نینتندو امروز کنسول سوییچ را به همراه بازی و لوازم جانبی آن عرضه کرد؛ اما ۵ اشتباه وجود دارد که باید تمام تلاش خود را بکند تا مرتکب تکرار آن نشود.

۱) قیمت بالای نینتندو سوییچ

کنسول‌های Wii U و ۳DS تا پیش از کاهش قیمت شدید خود در خارج از ژاپن با فروش مناسبی مواجه نبودند و حتی بعد از این اتفاق نیز، کنسول اول به خوبی احیا نشد. مشکل از کجا بود؟ به نظر می‌رسید یکی از اصلی‌ترین این مشکلات قیمت بسیار بالای اولیه‌ی آن‌ها باشد. فروش ۳DS با ۲۵۰ دلار و Wii U با ۳۵۰ دلار آغاز شد. این هزینه چیزی است که خریداران به سادگی حاضر به پرداخت آن نیستند؛ به خصوص که نینتندو نیز نتوانسته بود قابلیت‌های محصولات خود را به خوبی معرفی کند.

نینتندو باید از همان ابتدا و پیش از عرضه سوییچ قیمتی مناسب‌تر را برای آن در نظر بگیرد. مقامات این شرکت باید از اشتباه خود در نسل ۸ درس گرفته و مشابه قیمت‌گذاری Wii و DS در نسل ۷ عمل کند؛ زیرا قیمت این دو سخت‌افزار به اندازه‌ای پایین و مناسب بود که همه را تشویق به خرید می‌کرد.

البته یکی از دلایل این نوع قیمت‌گذاری را می‌توان به سیاست‌های نینتندو نسبت داد؛ زیرا این شرکت نمی‌خواهد به مانند سونی و مایکروسافت به ازای فروش هر سخت‌افزار ضرر کرده و آن را با فروش دیگر محصولات جبران بکند.

۲) بازی‌های زمان عرضه‌ی کم و نه‌چندان جالب

مطمئناً تنها قیمت نمی‌تواند عامل سقوط یک محصول بشود، پس دلیل دیگر عملکرد ضعیف‌تر دو کنسول نسل هشتمی نینتندو چه بود؟ جواب این سؤال را می‌توان در بازی‌های روز عرضه‌ی هر دو محصول یاد شده جستجو کرد. هر دو سیستم با تعداد کمی بازی روز انتشار یا روز اول به بازار عرضه شدند. تعدادی از این بازی‌ها بازسازی‌هایی از نسل قبل بود که کاربران می‌توانستند با هزینه‌ی کمتر آن‌ها را در پلتفرم‌های قبلی خود تهیه کنند. از طرفی چند عدد از بازی‌های روز عرضه نیز با تأخیر مواجه شده و حتی تا چندین ماه بعد نیز عرضه نگشتند.

نینتندو باید مطمئن شود بازی‌های قدرتمند و متنوعی را در روز عرضه کنسول جدید خود به کاربران ارائه می‌دهد. به عنوان مثال N64 با سوپر ماریو ۶۴ (Super Mario 64) و Wii با وی اسپرت (Wii Sport) و افسانه‌ی زلدا: شاهدخت سحر (The Legend of Zelda: Twilight Princess) همراه بودند و موفقیت بسیاری را به دست آورند. شرکت یاد شده باید بازی‌هایی را برای سوییچ عرضه کند که بتوانند توجه زمین بازی را در همان روز اول به سمت خود جلب کند.

به نظر می‌رسد بازی‌هایی که قرار است برای سوییچ نقش شتاب‌دهنده‌ی فروش را ایفا کنند، «افسانه‌ی زلدا: نبض طبیعت» (The legend of Zelda: Breath of The Wild) و «بومبرمن آر» (Bomberman R) باشند. از طرفی مقامات نینتندو اعلام کرده‌اند روز اول عرضه تنها یک روز معمولی است و آن‌ها قصد دارند در هر ماه یک یا دو بازی اصلی عرضه کنند تا نشان دهند همیشه چیزی برای ارائه داشته و کاربران نیز در مقابل فرصت تجربه‌ی کامل هر یک را داشته باشند. حال باید دید این سیاست نینتندو و بازی‌های یاد شده ناجی نینتندو هستند یا باعث تکرار اشتباهات آن‌ها می‌شوند.

۳) موجودی انبار:

نینتندو در طول چند سال گذشته نشان داد که در تأمین محصولات خود در بازار ناتوان است. به عنوان مثال می‌توان به آمیبوها، «NES Classic Mini»، «Pokemon Go Plus»، «New Nintendo 3DS» و حتی نسخه‌ی ویژه بازی‌های خود مانند «Fire Emblem Fate» اشاره کرد. در حقیقت این‌که در رسانه‌ها پخش شود موجودی یک محصول به اتمام رسیده است، ممکن است در ابتدا هیجان‌انگیز و جالب باشد؛ اما در دراز مدت به نینتندو آسیب خواهد زد.

زمانی‌ که خریدار محصول شما با عدم موجودی آن روبرو می‌شود، خرید محصولات رقبا را در نظر می‌گیرد و احتمالاً همان محصولات را در نهایت خریداری می‌کند که در چنین مواردی، خریدار محصول شما دیگر سراغ آن نمی‌آید. نینتندو باید مطمئن شود این موضوع با کنسول سوییچ تکرار نمی‌شود؛ البته این شرکت ابتدا اعلام کرده بود در روز عرضه تنها دو میلیون کنسول برای فروش وجود دارد؛ اما مدیران این شرکت بعد از مواجه شدن با استقبال بالا توضیح دادند می‌خواهند تا روز عرضه دو میلیون نسخه بیشتر آماده کنند.

۴) خروجی بازی:

یکی دیگر از مشکلاتی که نینتندو در زمان Wii U با آن مواجه شد ناتوانی در عرضه‌ی بازی‌ها در یک روند مشخص و مداوم است. معمولاً بازی‌های نینتندو از نظر محتوایی و سرگرم‌کنندگی از بهترین‌های خود هستند؛ اما همین موضوع باعث می‌شود زمان ساخت بازی‌ها بسیار طولانی شده و طرفداران زمان زیادی را منتظر تجربه‌ی آن بمانند.

شاید موضوع مطرح شده به مشکل بزرگی به حساب نیاید؛ اما باید توجه داشت که بیشتر طرفداران نینتندو یا دیگر افرادی که محصولات این شرکت را خریداری می‌کنند؛ این کار را تنها برای تجربه‌ی انحصاری‌های آن انجام می‌دهند.

نینتندو باید مطمئن شود جریانی ثابت و جالب‌توجه از بازی‌ها را به‌صورت پیوسته برای کاربران خود مهیا می‌کند. از طرفی با توجه به اینکه سوییچ تنها کنسول فعلی و اصلی این شرکت است، پس هیچ بهانه‌ای برای اشتباه وجود ندارد؛ البته همان‌گونه که در مورد اول گفته شد، نینتندو قصد دارد بازی‌ها را در یک توالی ثابت عرضه کند و به همین دلیل با وجود پایان ساخت Super Mario Odyssey عرضه‌ی آن به تعطیلات سال نو ۲۰۱۷ موکول شده است.

۵) ناتوانی در حفظ شرکت‌های Third-Party:

کنسول‌های نینتندو معمولاً با پشتیبانی مناسبی از سوی شرکت‌های Third-Party کار خود را آغاز می‌کنند. دوران Wii، ۳DS را به یاد بیاورید. مشکل از کجاست؟ متأسفانه نینتندو سابقه‌ی خوبی در حفظ شرکت‌های جانبی ندارد. همین موضوع باعث کاهش ارزش خرید کنسول‌های نینتندو می‌شود. شاید شما هم‌اکنون قیمت ۳۰۰ دلاری سوییچ را منصفانه ندانید و تنها طرفداران دو آتشه بخواهند به علت بازی‌های انحصاری آن را خریداری کنند. هر چند خرید کنسولی با پشتیبانی از Third-Party و صدها بازی تضمین شده، بهتر از خرید یک کنسول با داشتن تعدادی بازی انحصاری است.

نینتندو در زمان معرفی سوییچ لیست کاملی از شرکت‌های Third-Party را به‌نمایش گذاشت؛ اما این‌بار باید مطمئن شود که حمایت آن‌ها را از دست نمی‌دهد؛ در غیر این صورت شاهد یک Wii U  دیگر خواهیم بود.