اندکی صبر، سحر نزدیک است | پیش‌نمایش بازی Ni no Kuni II: Revenant Kingdom
در سال ۲۰۱۳ میلادی، وقتی نسخه اول بازی Ni no Kuni منتشر شد به‌چنان موفقیتی دست یافت که تنها دو سال بعد سازندگان خبر از ساخت نسخه‌ی دوم این سری را دادند. ابتدا قرار بر این بود که بازی ۱۰ نوامبر سال ۲۰۱۷ میلادی منتشر گردد، اما با ۲ بار تاخیر سرانجام تاریخ انتشار آن ۲۳ مارس ۲۰۱۸ مشخص گردید. سازندگان خلاق بازی اما نتوانستند تکرار را بپذیرند و به‌جای پیروی از فرمول به‌شدت موفق نسخه‌ی قبلی، این‌بار برایمان آش جدیدی پخته و با خلق گیم‌پلی به روزتر و داستان متفاوت، دست به ریسکی بزرگ زده‌اند. در این پیش‌نمایش قصد داریم به تغییرات احتمالی نسخه‌ی در راه این سری یعنی بازی Ni no Kuni II: Revenant Kingdom بپردازیم؛ در ادامه با دنیای بازی همراه باشید.
سازنده: Level-5
ناشر: Bandai Namco
سبک: نقش‌آفرینی
پلتفرم: پلی‌استیشن ۴ و رایانه‌های شخصی
تاریخ انتشار: ۳ فروردین ۱۳۹۷/ ۲۳ مارس ۲۰۱۸
سال‌ها از اتفاقات نسخه‌ی اول بازی گذشته و حال شاهد نبرد تاریکی و روشنی در دنیایی که خلق‌شده توسط «یوشیوگی موموسه» و «جوئه‌هیسائیشی» که اولی خالق شخصیت‌های دو نسخه و دیگری آهنگ‌ساز دو نسخه است، هستیم. داستان درباره‌ی «ایوان پتی‌ویسکر‌تیلدرام»، پادشاه جوان «دینگ دانگ دیل»، پسری گربه‌تبار (!) است که پادشاهی‌اش غصب شده و حال همراه با دوستان‌اش در کوه‌ها پناه گرفته و به دنبال باز‌پس‌گیری قلمرو خود می‌باشد. داستان نسخه‌ی دوم به نظر کمی نسبت به نسخه‌ی اول -که به عقیده‌ی نویسنده بهترین داستان‌پردازی نسل هفتم را در عین سادگی ارائه داد- افت نسبی داشته است. تمایل به خلق داستانی بزرگ‌سالانه و در نتیجه‌ی آن پیچ‌و‌تاب‌های بی‌هوده و در پی آن نیز ایجاد حفره‌هایی در داستان، ممکن است این نسخه را کمی نسبت به نسخه‌ی اول متمایز و ضعیف‌تر کند. هرچند مهم‌ترین عناصر پیروز نسخه اول یعنی سادگی و دقت، گویی در این نسخه نیز وجود داشته و بی‌راه نیست اگر انتظار یکی از بهترین‌های نسل را در این زمینه از آن داشته باشیم.
از موسیقی بازی مطلب زیادی برای گفتن وجود ندارد و باید تا انتشار بازی اندکی صبر کنیم. هرچند به نظر می‌رسد موسیقی این بار از نسخه‌ی قبلی نیز بهتر شده و به مثابه نسخه‌ی پیشین یک عنوان عالی را تجربه خواهیم کرد. موسیقی به گونه‌ای طراحی شده که کاملا به فضای فانتزی، پر رمز و راز و تیره بازی اشراف داشته و شما را غرق در این تجربه خواهد نمود. باوجود این‌که هنوز بازی برای رسیدن به شاهکارهایی چون FF9 یا DS II تلاش زیادی باید به خرج دهد، اما انتظار بهترین موسیقی در این نسل شاید چندان برای آن غیر‌محتمل نباشد.
اما بپردازیم به طراحی‌های هنری بازی. برای ستایش طراحی‌های هنری بازی باید یک خسته نباشید اساسی تحویل سازندگان دهیم چون دست به شاهکاری زده‌اند که آن سرش نا‌پیدا است. با وجود فاصله‌ای که سازندگان از نسخه‌ی اول در این زمینه گرفته‌اند، اما کیفیت کار حتی از نسخه‌ی گذشته بهتر شده است. از طراحی بی‌نظیر باس‌فایت‌ها که در مواردی می‌توان گفت از برخی عناوین سولز دست کمی ندارند، تا طراحی بی‌مانند «جهان بالا» (Overworld) بازی. همه چیز به شدت خاص و زیباست؛ خاص همین بازی و همین جهان. گویی در حال قدم‌زدن در یک انیمه‌ی ژاپنی هستید که پر است از موجودات غریب، قایق‌های پرنده و هیولاهای مهیب. دنیایی که در پس همه‌ی این‌ها پر از رمز و راز و شگفتی است، پر است از داستان‌های شنیده نشده و همه‌ی این‌ها مدیون خلاقیت طراحی هنری خاص و زییایش است. به‌قدری زیبا که تمام ۵۰ ساعت گیم‌پلی آن برای‌تان به‌مانند برقی خواهد گذشت.
اما سخن از گیم‌پلی این عنوان شد و بهتر است بپردازیم به گیم‌پلی این عنوان. در این زمینه بازی هرچند نسبت به نسخه‌ی اول دچار تغییرات گسترده‌ای شده اما هم‌چنان به ریشه‌های خود وفادار مانده است. بازی که در نسخه‌ی اول از یک عنوان نقش‌آفرینی ژاپنی کلاسیک با سیستم مبارزات نوبتی (آن‌چه سازندگان در ۳DS ارائه کردند) به تعادلی از نقش‌آفرینی نوبتی و مبارزات هم‌زمان حرکت نمود، در این نسخه به سیستم مبارزات هم‌زمان روی آورده و دست به ابتکاری تازه زده است. اگرچه این مسئله باعث نشده بازی کم‌تر از قبل تاکتیکال شود و بالعکس با هوشمندی سازندگان به سمتی رفته که حتی تاکتیکال‌تر و از طرفی جذاب‌تر نیز شده است. مهم‌ترین عنصر جدید بازی را شاید باید Higgledyها دانست. این موجوات با‌مزه که طراحی جذاب هنری‌شان بی‌نظیر بوده، به جای Familiarها در نسخه قبلی آمده و به نظر می‌رسد قرار است کولاکی به پا کنند. این موجودات از المان‌های مختلف ساخته شده‌اند و بنابراین شامل کلاس‌های مختلفی‌اند. هرکدام از Higgledyها قدرت خاصی دارند و شما می‌توانید از آنها در نبرد‌های‌تان استفاده کنید. مثلا یک دسته خط سلامتی شما را پر می‌کنند و یا کلاسی سپر محافظ می‌سازند و دسته‌ای هم حریف را ایستان می‌کنند. از طرفی، اگر بخواهید روی حریف مهارت (Skill) یا جادویی پیاده کنید، با استفاده از این دوستان کوچک بانمک می‌توانید جادو و یا مهارت‌تان را تقویت کنید. هر چند استفاده از Higgledyها نامحدود نبوده و همین‌طور در صورت کشته‌شدن آنها در نبرد، گروه‌شان ضعیف‌تر شده و تاثیرگذاری کمتری خواهند داشت. یکی دیگر از نوآوری‌های بازی نبرد سپاه با سپاه است که در Overworld بازی شکل می‌گیرد. شما می‌توانید فرماندهی ۴ واحد نظامی را به عهده بگیرید و به دشمن یورش ببرید. هم‌چنین، می‌توانید به هر واحد تاکتیک مناسب داده و یا از قدرت‌های خاصی که هر کدام از واحدها دارند استفاده کنید. هرکدام از واحدها، یک نوع سلاح خاص داشته که در برابر نوع دیگری از سلاح‌ها مفیدتر و توانمندتر از بقیه حالات واقع می‌شود؛ مثلا شمشیر در برابر پتک بیشترین قدرت خود را داراست. نکته‌ی دیگر که آن را کمی به سری Dragon Age شبیه می‌کند، توانمندی فرمان دادن و استراتژی دادن به بقیه افراد تیم‌تان می‌باشد. علاوه بر این مطلب، شما می‌توانید در نبرد به گونه‌ای پویا بین افراد مختلف تیم‌تان -که به نظر می‌رسد غالبا متشکل از «ایوان»، «تانی» و «رونالد» است- سوییچ کنید.
این تقریبا همه‌ی آن شوربایی است که سازندگان وعده‌ی آن را به طرفدارن دوآتشه‌ی این عنوان داده‌اند. البته، به عنوان یک طرفدار، اعتماد نکردن به سازندگان Ni no Kuni حداقل برای بنده مسئله‌ی دشواری بوده، چرا که یکی از بهترین تجربه‌هایم در نسل قبل را رقم زده‌اند؛ اما اگر شما نمی‌توانید به این شکل خوشبین باشید، باید به عرض‌تان برسانم اندکی صبر، سحر نزدیک است.
