کدام مانیتور مناسب نیاز شماست؟ | آموزش خرید بهترین مانیتور

خرید یک مانیتور گاهی می‌تواند گیج‌کننده باشد، به خصوص برای افرادی که اطلاعات کافی در این زمینه ندارند و مطمئن نیستند کدام ویژگی هر مانیتور بیشتر به کارشان خواهد آمد. در زمان خرید یک مانیتور و به طور کلی یک صفحه نمایش؛ همه چیز به اندازه صفحه نمایش ختم نمی‌شود و تکنولوژی‌هایی مانند سرعت نمایش تصاویر، تعداد پورت‌ها و نرخ هماهنگ‌سازیِ مختلفی وجود دارد که ممکن است باعث گیج شدن خریداران شود و همه این‌ها فقط بخشی از مواردی هستند که هنگام خرید یک مانیتور مطرح می‌شوند. در این مقاله سعی می‌کنیم که شما را برای خرید یک مانیتور مناسب راهنمایی کنیم؛ در ادامه با دنیای بازی همراه باشید.

اندازه صفحه نمایش

صفحه مانیتورها در ابعاد متفاوتی تولید می‌شوند. مبنای اندازه‌گیری صفحه نمایش‌ها به صورت مورب و بدون احتساب قاب و پوسته بیرونی می‌باشد. بهتر است هنگام خرید مانیتور بیشتر سر کیسه را شل کنید و با توجه به فضا و محیط کار خود، مانیتوری بزرگ و دارای رزولوشن بیشتر خریداری کنید. معمولا سایز مناسب یک مانیتور برای رایانه‌های شخصی ۲۳ اینچ می‌باشد که این اندازه برای کارکردن و بازی مناسب است. با این حال ابعاد ۳۰ اینچی و بیشتر، برای تماشای رسانه‌ای در فاصله‌های دورتر مناسب است.

خمیده یا تخت؟ مسئله این است

تنوع مانیتورهای خمیده مانند مانیتورهای سه‌بعدی زیاد است و این مانیتورهای خمیده می‌توانند بسیار کاربردی باشند. صفحه نمایش‌های خمیده در ابعاد ۳۰ اینچ به بالا، باعث می‌شوند که میدان دید شما بیشتر شود و نیاز به گردش سر کمتر شود. این نوع مانیتورها قالبا از پنل‌های عریض با نسبت ۲۱:۹ استفاده می‌کنند. همان‌طور که گفته شد این موضوع باعث می‌شود گسترده دید بیشتر شود اما مشکلاتی را نیز به وجود می آورد که می‌توان به نبود محتوا برای این نسبت تصویر و رزولوشن آن اشاره کرد. مانیتورهای خمیده هم‌چنین برای گیمرها بسیار  مفید هستند، دلیل آن هم این است که حس غرق شدن در بازی را به گیمر منتقل می‌کند؛ حسی که در مانیتورهای تخت کمتر وجود دارد.

البته در صورتی که بخواهید از مانیتور به عنوان یک تلویزیون استفاده کنید، داستان کمی متفاوت می‌شود. اگر هنگام تماشای مانیتور خمیده جزو افراد بدشانسی باشید که در حاشیه‌ی جمع قرار گرفته‌اند، با تصویری نامناسب روبه‌رو می‌شوید که دچار اعوجاج شده است؛ در حالی که در همان زاویه نسبت به یک مانیتور تخت مشکل خاصی را در تصویر حس نمی‌کنید. در اصل ایده‌ی مانیتورهای خمیده از صفحه‌ی خمیده‌ی سینماهای بزرگ گرفته شده است. غافل از این که تاثیر خمیده شدن تصویر در بهبود تجربه‌ی تماشاگر تنها در ابعاد چندین متری پرده‌ی سینما چشم‌گیر و بدون دردسر است. قطر بسیار بزرگ انحنای پرده‌ی سینما باعث می‌شود که تمام تماشاگران به راحتی در زاویه‌ی دید ایده‌آل آن قرار داشته باشند؛ ولی زاویه‌ی دید ایده‌آل بزرگ‌ترین تلویزیون‌ها هم از ۳۵ درجه نسبت به مرکز صفحه تجاوز نمی‌کند. نکته دیگر در مورد مانیتورهای خمیده قیمت آن‌هاست که به مراتب از مانیتورهای تخت بیشتر است.

نتیجه‌گیری که می‌توان از این بخش کرد این است که  در صورتی که قصد خرید یک مانیتور خمیده دارید، ابعاد بزرگ‌تر یک برتری محسوب می‌شود؛ اما اگر قصد ندارید هزینه سنگینی برای یک مانیتور خمیده و البته بزرگ در نظر بگیرید، خرید یک مانیتور معمولی به شما توصیه می‌شود.

رزولوشن مانیتور

یک نمایشگر از میلیون‌ها پیکسل برای نمایش تصویر استفاده می‌کند. این پیکسل‌ها به صورت شبکه‌ای در جهت عمودی و افقی قرار گرفته‌اند. تعداد پیکسل‌های افقی و عمودی بیانگر رزولوشن صفحه نمایش است. رزولوشن صفحه نمایش معمولاً به صورت ۱۰۲۴×۷۶۸ نوشته می‌شود به این معنی که صفحه نمایش ۱۰۲۴ پیکسل افقی و ۷۶۸ پیکسل عمودی دارد.

بیش‌ترین رزولوشن‌های استفاده شده در مانیتورها در ابعاد زیر هستند:

• ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ Full HD
• ۱۴۴۰ × ۲۵۶۰ QHD/WQHD
• ۲۱۶۰ × ۳۸۴۰ Ultra HD/4K
• ۴۳۲۰ × ۷۶۸۰ Full Ultra HD/8K

با خرید یک مانیتور ۸K تصاویر با دقت و جزئیات بیشتری در اختیارتان قرار خواهد گرفت. هم‌چنین می‌توانید رزولوشن مانیتور را هر اندازه که مورد نیازتان بود تنظیم کنید و محتوای خود را با رزولوشن دلخواه ببینید. البته، مانیتورهای ۸K در بازار کمیاب هستند و قیمت کمی هم ندارند.

در این بین مانیتورهای فوق عریض هم حضور دارند، این مانیتورها از نسبت تصویر۲۱:۹ به جای ۱۶:۹ استفاده می‌کنند که بیشتر به طراحان پیشنهاد می‌شود.

تکنولوژی پنل

در هنگام خرید یک مانیتور جدید توجه به نوع پنل به کار رفته در آن یکی از نکات کلیدی محسوب می شود. نوع پنل عاملی است که میزان دقت مانیتور شما را در نمایش رنگ‌ها مشخص می‌نماید. در بیشتر مانیتورها چهار نوع پنل به کار گرفته می‌شوند که عبارتند از پنل‌های IPS ،TN ،VA و PLS.

TN: این پنل‌ها که نام‌شان از عبارت Twisted Nematic گرفته شده است دارای زمان پاسخ‌دهی بسیار سریعی بوده و بسیار ارزان قیمت هستند. شاید این دو مزیت برای خرید مانیتورهای مجهز به این نوع از پنل‌ها برای شما کفایت کند ولی باید بدانید در کنار موارد یاد شده عیب‌هایی نیز نهفته است. این پنل‌ها دارای زاویه‌ی دید خوبی نیستند، و در باز تولید رنگ‌ها، ضعیف و دارای میزان روشنایی کمی هستند.

ٰVA: اسم‌شان مخفف عبارت Vertical Alignment است و زمان پاسخ‌دهی آنها به اندازه زمان پاسخ‌دهی پنل‌های TN نمی‌رسد در عوض دقت‌شان در نمایش رنگ بیشتر است. میزان روشنایی و تاریکی آنها نیز مطلوب‌تر بوده و زاویه‌ی دید بهتری فراهم می‌آورند.

IPS: اسم‌شان مخفف عبارت In-Plane Switching است. این نوع از پنل‌ها برای افرادی که نیازمند مانیتوری با دقت بالا در نمایش رنگ‌ها هستند گزینه‌ی مناسبی محسوب می‌شوند. می‌توان گفت پنل‌های IPS برای همه نرم افزارها به غیر از بازی‌های کامپیوتری گزینه‌ی بهتری به حساب می‌آیند. هم‌چنین زاویه‌ی دید مطلوبی را نیز فراهم می‌کنند. این پنل‌ها تقریباً گران‌ترین نوع پنل (به غیر از OLED) به کار رفته در مانیتورهای امروزی محسوب می‌شوند. در خصوص پاسخ‌دهی نیز، پنل‌های IPS مانند نوع VA نمی‌توانند به پای پنل‌های TN برسند و در این مورد ضعیف هستند.

PLS: اسم‌شان مخفف Plane to Line Switching است. شرکت سامسونگ پنل‌های مذکور را ابتدا در تبلت‌هایش به کار برد ولی حالا مانیتورهای مجهز به این پنل‌ها نیز عرضه شده‌اند. روشنایی این پنل‌ها از پنل‌های IPS بیشتر است و زاویه‌ی دید مشابه همین نوع را ارائه می‌دهند. نکته‌ی مهم در این‌جاست که قیمت PLS به صورت متوسط از IPS کمتر است.

نکته‌ای که در این قسمت باید مطرح کنیم این است که بحث نوعِ نور پس زمینه نمایشگر و تکنولوژی پنل آن کمی پیچیده است و ما نیز قصد نداریم شما را بیش از حد درگیر جزئیات کنیم. به طور کلی نور پس‌زمینه نمایشگرهای کنونی عبارت‌اند از Plasma LCD ،LED ،OLED و QLED که شما در هنگام خرید بیشتر با LCDها و LEDها برخورد خواهید داشت مگر این‌که بخواهید پول بیشتری بپردازید. از آن‌جا که LEDها قیمت‌شان امروزه با LCDها اختلاف زیادی ندارد، پیشنهاد ما خرید LEDها می‌باشد.

اما اگر می‌خواهید به‌روزتر باشید، شما را با تکنولوژی‌های جدید نیز آشنا می‌کنیم:

OLED: اسم‌شان مخفف عبارت Organic Light-Emitting Diode است. برای ایجاد یک تصویر در نمایشگر تنها نیاز به نورهای قرمز، سبز و آبی دارید. OLEDها در واقع با عبور جریان الکتریسیته از موادی که این رنگ‌ها را تولید می‌کنند، کار می‌کنند. هیچ تکنولوژی تلویزیون دیگری این‌طور به‌صورت مستقیم نور را به وجود نمی‌آورد. LCD از فیلتر رنگ و مایع کریستالی روی نور پس‌زمینه بهره می‌برد و پلاسما نیز از نور ماورا بنفش تولید شده توسط بسته‌های گازی که فسفرهای رنگی قرمز، آبی و سبز را تحریک می‌کنند، بهره می‌برد. مهم‌ترین برتری OLEDها آن است که هر پیکسل به‌صورت مستقیم نور ساتع می‌کند؛ این در حالی است که در پنل‌های LCD نور پس‌زمینه‌ی توسط لامپ‌های LED یا فلورستنت تامین می‌شود.

QLED: اسم‌شان مخفف عبارت Quantum Dot Light Emitting Diode است. QDLED خیلی خوب تلفظ نمی‌شد پس با حذف حرف D آن ها را QLED می‌خوانند. فن‌آوری QLED مبادله نقطه‌های کوانتومی فوتولومینسنت است که در نمایشگرهای کوانتومی فعلی برای نانو ذرات الکترولیومسنس یافت می شود، بدین معنی که به جای استفاده از نور پس زمینه LED، می‌توان نور را به طور مستقیم به یک نمایشگر عرضه کرد که می‌تواند رنگ‌های خالص، به‌ویژه مشکی بدون حاله و یکنواخت را شامل شود. به‌نظر چیزی شبیه به OLEDها در نوردهی به دیودها انجام می‌شود. نمایشگرهای QLED به‌طور موثری نوری را که توسط پیکسل‌های فردی کنترل می‌شود، کنترل می‌کنند؛ بنابراین کنتراست بالایی نیز از آنها شاهد خواهیم بود.

از این رو QLED به لحاظ تئوری از بهترین تکنولوژی نقاط کوانتومی بهره‌مند می‌باشد و چیزی شبیه به فناوری OLED نیز توانسته پیاده‌سازی و عرضه کند. QLEDها وضوح و تاریکی عمیق شبیه OLED را دارند و روشنایی برتر و طیف رنگی نقاط کوانتومی را به هم شامل می‌شوند و نتیجه آن یک دستگاه کامل است که می‌تواند مزیت بهره وری روشنایی ۳۰-۴۰٪ نسبت به اولدها و هم‌چنین مصرف انرژی پایین‌تر را ارائه دهد.

تکنولوژی HDR

HDR مخفف High Dynamic Range است. HDR به‌طور خلاصه تصویر را طوری ارتقا می‌دهد تا به آن‌چه توسط چشم انسان دیده می‌شود نزدیک شود. این قابلیت در نمایشگرها باعث خواهد شد نرخ کنتراست مانیتور و رنگ‌های مشاهده شده تا حد زیادی گسترش یافته و شاهد تصویری واقعی‌تر و طبیعی‌تر از آن‌چه امروزه در نمایشگرها مشاهده می‌کنیم، باشیم.

تکنیک HDR در زمانی که درون یک تلویزیون به کار گرفته می‌شود عمدتا به معنای ارتقا کنتراست (به معنای رابطه مابین نور و تاریکی) و بهبود رنگ‌ها خواهد بود که در این مورد به سبب پشتیبانی از طیف وسیع‌تری از رنگ‌ها، کیفیت نمایش تصویر به خصوص در محیط‌های چالش‌برانگیزی همانند غروب آفتاب بسیار بهبود پیدا می‌کند. اگر از کنسول‌هایی مانند XBOX ONE X یا PS4 Pro استفاده خواهید کرد، پیشنهاد می‌کنیم حتما مانیتوری تهیه کنید که از قابلیت HDR پشتیبانی کند.

همگام‌سازی برای بازی

قابلیت‌های FreeSync شرکت AMD و G-Sync شرکت NVidia، تکنولوژی‌های متفاوتی هستند که برای برابری طراحی توسعه داده شده‌اند. مانیتوری که یکی از تکنولوژی های فوق را پشتیبانی می‌کند، می‌تواند با هماهنگ شدن با کارت گرافیک AMD یا NVidia لَگ‌ها و پارگی‌های تصویر ورودی را کاهش داده و جلوی قطعی‌های ریز و درشت را در حین بازی بگیرد.

G-Sync

G-Sync نام فناوری اختصاصی انویدیا است که با هماهنگ کردن ریفرش‌ریت نمایشگر و فریم‌ریت خروجی دستگاه، اثر پاره شدن صفحه را از بین می‌برد و در عین حال معایب VSync مانند Stutter و لگ نیز با خود به همراه ندارد. G-Sync یک فناوری تجاری (غیر رایگان) است و تولید‌کنندگان دستگاه‌ها برای بهره گرفتن از آن علاوه‌ بر استفاده از یک ماژول سخت‌افزاری خاص در نمایشگر خود باید مبلغی بابت امتیاز استفاده از فناوری به انویدیا پرداخت کنند.

برخلاف VSync که سخت‌افزار دستگاه را مجبور می‌کند فریم‌ریتی متناسب با ریفرش‌ریت نمایشگر تولید کند، G-Sync نمایشگر را مجبور می‌کند ریفرش‌ریت خود را با فریم‌ریت خروجی دستگاه هماهنگ کند. در واقع عملکرد G-Sync اندکی پیچیده‌تر از توضیح مختصر و ساده‌ی بالا است. برای مثال، چیپ G-Sync استفاده‌شده در نمایشگرهای مجهز به ۷۶۸ مگابایت رم DDR3 برای ذخیره کردن فریم‌های قدیمی است و همچنین می‌تواند با آنالیز فریم‌ریت دریافتی، تغییرات آن در آینده را پیش‌بینی و مانیتور را برای ریفرش‌ریت متناسب با فریم‌ریت، از پیش آماده کند.

برای استفاده از G-Sync، علاوه بر استفاده از نمایشگر سازگار با این فناوری، کاربر باید موارد زیر را نیز داشته باشد:

• کارت گرافیک جی‌فورس GTX ۶۵۰ Ti به بالا
• درایور R۳۴۰.۵۲ به بالا
• سیستم عامل لینوکس، FreeBSD، سولاریس یا ویندوز ۷ به بالا
• درگاه دیسپلی‌پورت ۱.۲

می‌توانید از این‌جا لیست مانیتورها و کارت‌های گرافیکی را که از G-Sync پشتیبانی می‌کنند، مشاهده کنید.

FreeSync

FreeSync نام فناوری ریفرش‌ریت متغیر AMD است که در سال ۲۰۱۵ به‌عنوان پاسخی به فناوری G-Sync انویدیا معرفی شد. Freesync (همان‌طور که از نامش پیدا است) بر‌خلاف G-Sync کاملا رایگان است و برای بهره‌گیری از آن تنها سخت‌افزار به‌کار رفته در درگاه دیسپلی‌پورت ۱.۲ کفایت می‌کند. در ساخت نمایشگرهای FreeSync نه نیازی به استفاده از ماژول سخت‌افزاری اختصاصی وجود دارد و نه نیازی به پرداخت هزینه‌ی امتیاز به AMD.

باتوجه به این‌که معمولا تنها کارت‌های گرافیک و مانیتورها از درگاه دیسپلی پورت استفاده می‌کنند و G-Sync و FreeSync هر دو به این درگاه وابسته هستند، استفاده از فناوری‌های ریفرش‌ریت متغیر تا پیش از این تنها مختص به PC و مانیتور بود و کاربران تلویزیون‌های خانگی، کنسول‌های بازی و مانیتورهای فاقد درگاه دیسپلی پورت از مزایای این فناوری محروم بودند؛ اما به‌تازگی با اعلام فروم HDMI مبنی بر پشتیبانی از FreeSync در طراحی نسخه‌ی جدید این درگاه با نام HDMI 2.1، می‌توان انتظار داشت در آینده‌ای نزدیک اولین تلویزیون‌ها و کنسول‌های مجهز به FreeSync وارد بازار شوند. هم‌چنین، اوایل سال جاری میلادی AMD اعلام کرد که با معرفی نسخه‌ی دوم فناوری ریفرش‌ریت متغیر خود با نام FreeSync 2 از طیف وسیع‌تر رنگ و محتوای HDR نیز پشتیبانی خواهد کرد.

می‌توانید از این‌جا لیست مانیتورهایی که از FreeSync پشتیبانی می‌کنند مشاهده کنید.

بنابراین در صورتی که این ویژگی یکی از فاکتورهای شما در تهیه مانیتور دلخواه‌تان است، دقت کنید که از کدام کارت گرافیک در سیستم خود استفاده می‌کنید و یا در آینده استفاده خواهید کرد. همان‌طور که گفته شد صفحه نمایش‌هایی که از G-Sync پشتیبانی می‌کنند باید به کارت گرافیک Nvidia متصل شده و مانیتورهایی که از FreeSync پشتیبانی می‌کنند با کارت گرافیک‌های AMD به‌خوبی کار می‌کنند. البته، تمام مانیتورها می‌توانند با کارت گرافیک‌های مختلف کار کنند اما برای استفاده کامل از این ویژگی، باید از کارت گرافیک همگام سازی شده با تکنولوژی همان مانیتور استفاده شود.

تنوع پورت‌ها و اتصالات

تنوع پورت در مانیتورها متفاوت است و از یک تا پنج پورت و بیشتر در هر مانیتور می‌تواند متغیر باشد که هرچه تعداد پورت‌ها بیشتر باشد دقت مانیتور در نمایش تصاویر با پورت‌های مختلف هم بیشتر خواهد بود. مانند سایر عوامل، قیمت هر مانیتور در نوع اتصالاتی که در اختیار شما قرار خواهد گرفت، تاثیرگذار خواهد بود. برای مثال، هریک از پورت‌های DisplayPort ،DVI ،VGA و HDMI می‌توانند جزو اتصلات پشت مانیتورها باشند؛ البته در بعضی از دستگاه‌های دیگر هم هر دو پورت DisplayPort و HDMI قرار دارند.

بودجه

قیمت یک مانیتور با اضافه شدن مواردی هم‌چون رزولوشن بیشتر، تعداد پورت‌ها و اتصالات، ویژگی‌های خاص مانند G-Sync و FreeSync و اندازه صفحه نمایش، بیشتر می‌شود. اگر بوجه محدودی دارید، باید براساس فاکتورهایی که برای‌تان اهمیت بیشتری دارند مانیتور ارزان‌تر را پیدا کرده و بخرید. درمقابل اگر به دنبال مانیتوری هستید که از تکنولوژی همگام‌سازی پشتیبانی می‌کند، پورت‌های HDMI و DisplayPort را با هم دارد و از کیفیت 4K بهره می‌برد، باید بیشتر خرج کنید و پول بیشتری بپردازید زیرا این شاخص‌ها همان مواردی هستند که در تعیین قیمت بیشتر مانیتور تاثیر گذار خواهند بود.

سخن آخر

این مقاله آموزشی سعی داشت که شما را با تکنولوژی‌های استفاده شده در مانیتورهای امروزی آشنا کند تا برای خرید مانیتور مناسب خود آماده شوید. البته، موضوع خرید مانیتور سر دراز دارد و می‌توان به طور مفصلی در مورد هر یک از موارد ذکر شده بحث کرد؛ اما با همین اطلاعات هم می‌توانید یک مانیتور مناسب خریداری کنید. توصیه می‌کنیم مانیتور مد نظرتان را یک‌بار در فروشگاه مشاهده کنید و سپس تصمیم نهایی را بگیرید. در صورتی که به راهنمایی‌های بیشتری نیاز دارید، از بخش نظرات می‌توانید با ما در ارتباط باشید.