نقد بازی Silent Hill: Downpour
«رگبار» قسمت جدیدی از سری سایلنت هیل است که چند هفته ی قبل وارد بازار شده. این بازی تمام نکات مثبت بازی را حفظ کرده و سازندش Vatra Games نخواسته تغییر آشکاری در بازی ایجاد کند.
شخصیت این بازی مورفی پندلتون است که شخصیت بسیار گنگ و مبهمی دارد. در ابتدای بازی شما در زندان ryall state هستید و دلیل زندانی شدن شما مشخص نیست و با پیشروی در این بازی به این حقیقت پی می برید.
بنا به دلایلی زندانیان باید به یک مکان دیگر منتقل بشوند که مورفی پندلتون هم جزو همان زندانی هاست ولی در بین راه اتوبوس به یک دره ای سقوط می کند و تمام زندانیان و کسانی که در اون اتوبوس بودند کشته می شوند به جز مورفی پندلوتون و افسر پلیس زن… بعد از بهوش آمدن مورفی می فهمیم که او اصلاً قصد فرار کردن ندارد چون با صدای بلند دنبال افرادی هست که در اتوبوس بودند…
همان اوایل بازی متوجه می شوید که شما در بازی انتخاب هایی دارید که روی بازی تان کم و بیش تاثیر دارد… اولین تصمیمی که باید انتخاب کنید همان لحظه ایست که افسر پلیس به دره سقوط می کند و شما باید بین کمک کردن و نکردنش یکی را انتخاب کنید… داستان این بازی مثل سری های قبلی این بازی بسیار راز آلود است و شما با پیشروی در بازی باید به داستانش پی ببرید…
با ورود به شهر سایلنت هیل شما متوجه می شوید که ماموری تان در بازی مشخص شده و آن هم فرار از این شهر است…
–
–
اغلب مبارزات شما در رویارویی با گروهی از دشمنان در محیط باز روی می دهد این اتفاق باعث می شود که مورفی در مبارزه به سلاح های بیشتری دسترسی داشته باشد و همچنین بتواند در مقابله با حمله ی هیولاها به خوبی از خود دفاع کند. در رگبار مورفی تنها می تواند از یک سلاح در یک زمان استفاده کند، این قسمت بیشتر برای واقع گرایانه شدن بازی طراحی شده و شما مدام مجبور هستید که سلاح های خود را عوض کنید. کپسول های آتش نشانی، صندلی، لامپ و بسیاری از موادی دیگر سلاح هایی هستند که در مبارزات استفاده خواهند شد البته هر کدام از این سلاح ها در صورت استفاده زیاد شکسته و از هم جدا می شوند. مثلا اگر شما با یک چنگک باغبانی در حال مبارزه با یک دشمن باشید بعد از مدتی درگیری قسمت چنگک جدا خواهد شد و فقط چوب آن باقی خواهد ماند.
گزینه های اضافه ای هم مثل دفع حملات برای پیچیدگی مبارزات به بازی اضافه شده است اما تمرکز بسیار کم سازندگان باعث شده که تقریبا نتوانید از این موارد به خوبی استفاده کنید.
–
–
این که رگبار در بخش گیم پلی سعی کرده قسمت های جدیدی را هم فقط به جای تقلید از سری های قدیمی ارایه دهد اما کاملاً مشخص است که سازندگان خطر ریسک در تغییراتی بزرگ در گیم پلی را نپذیرفته اند. به عنوان یک مثال خوب می توان به مه اشاره کرد که در قسمت های قبلی اغلب ضخیم و غلیظ بود اما در این نسخه فقط کمتر برجسته شده است، اما با این حال گیم پلی بازی کماکان لذت بخش خواهد بود.
–
–
بحث در مورد گرافیک را می توان به چند قسمت تقسیم کرد. مثلاً در مورد طراحی شخصیت ها، جزییات صورت و بدن مورفی بسیار عالی کار شده، لباس ها و موهای او در هنگام حرکت کردن چروک و تکان خواهند شد و حتی در هنگام رفتن زیر آب و باریدن باران او به زیبایی خیس می شود دیگر شخصیت های اصلی هم با این که به هیچ وجه به خوبی مورفی طراحی نشده اند اما قابل قبول هستند. بافتهای به کار رفته در بازی با دقت طراحی شده است به طوری که جزییات در و دیوارها نمایان است و آثار خرابی در گوشه گوشه آن به چشم میخورد. همچنین طراحی آب هم عالی است و بازتاب انعکاس خود را در آب می توانید به زیبایی ببینید، نورپردازی در بازی کاملا به صورت پویا بوده و شما قادر خواهید بود به وسیله ی چراغ قوه ی خود (که وسیلهای جدا نشدنی در این بازیهاست) نور را در هر کجای صحنه که دوست دارید بیندازید. نکته ی دیگر که باید به آن اشاره کرد تخریب پذیری محیط است که بسیار محدود و در حد صفر است و فقط محدود به شکستن چند عدد شیشه و یا بریدن اجسام به منظور عبور از آن هاست…
–
–
در بازی های قبلی Silent Hill موسیقی یکی از تاثیرگذارترین قسمت ها در برخورد های تهدید آمیز بود. این بخش همچنین با مخلوط شدن با سر و صدا های رادیویی، فریاد هیولا ها و صدا های مرموز لحظات بسیار وحشتناکی را به ارمغان می آورد. در مقابل، رگبار در نقاطی که مبارزات جریان دارد بیشتر سکوت حاکم است همچنین موسیقی بازی با این که بسیار زیبا و شنیدنی است اما در اغلب اوقات کاملا غایب است و در حالی که هنوز هم اثر صدا های رادیویی و فریاد هیولا ها در بازی وجود دارد اما می توان بیان کرد که این قسمت دیگر تاثیر خود را از دست داده است. گاهی اوقات موسیقی و صدا های محیط بازی به اثری بسیار بزرگ تبدیل می شود اما اغلب در مبارزه احساس عادی خواهید داشت…
–
–
سایلنت هیل: رگبار عنوانی است که توانسته در برخی از لحظات بسیار درخشان ظاهر شود با این که شاید نتوانید با برخی از گزینه هایی که Vatra در بازی گنجانده به خوبی کنار بیایید اما کار سازندگان در دوباره ساختن شهر قدیمی سایلنت هیل موفقیت آمیر بوده است و هنوز هم یکی از عناوینی است که میتواند در سبک Horror و بازیهای ترسناک حرفی برای گفتن داشته باشد…
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
آخرین بازی ترسناکی که بازی کردم اسمش یادم نیست ولی یه یارو بود با رکابی خونی که از تو زندان میخاست فرار کنه…اسلحه اولش هم یه چیزی مثل قمه بود.دشمناش هم شبیه آدمخار بود..
قبل از اون هم Manhunt خوب بود
Manhunt ترسناک نبود :roll: ولی اون اولی که گفتی رو منم بازی کردم هیولا های بازی بشتر شبی کیسه خون و گوشت بودن :-|
راستی نقد خیلی خوبی بود دست شما مرسی
من هانت ترسناک نبود…منزجر کننده …اذیت کننده…و به قول یکی از دوستان مریض بود :arrow:
مک تاویش منظورتون بازی Suffering هستش که ترسناک بوده که این بازی شامل دو نسخه بوده !!! و ترسناک بوده :-o !!!
( انجمن martial Art’s )
سعید جون ترسناک ترین بازی به نظر من همون Fatal Frame III وsiren new translation بود ( انجمن martial Art’s )
درود آرش جان من منظورم مکتاویش بوده که به این بازی Suffering گفته ترسناک !!!
بله سایرن و فاتال فریم بنظرم خوب تونستن به این مورد ترس نزدیک بشن هر کدوم جو خودش داره ولی بنظرم سایرن جوی گیرا تر از فاتال فریم داره یا شاید فاتال فریم جوی گیرا تر از سایرن داشته باشه !!! نمی دونم در این زمینه کدام یک از این دو رو باید انتخاب کنم .
( انجمن Martial Art’s )
درود سعید جان من تجربه خودمو گفتم Suffering بیشتر اکشن بود تا ترسناک برادر رول او روز هم بد نبود ( انجمن Martial Art’s )
ارش جان dead Island می تونیم مولتی بزنیم !!! اگر وقت داشته باشی در روزهای آینده :-D
( انجمن Martial Art’s )
هتمن دادش فقط من خوام adsl بگیرم تا چند روز دیگه چون این وای مکسی که دارم زیاد خوب انتن نمیده ( انجمن Martial Art’s )
بلاک مور یک هم بد نبود
دستت درد نکنه نقد خوبی بود ولی من از این بازی خوشم نیومد اصلا ترسناک نبود دیگه اون هیجان وترس شمارهای قبلشو نداشت حیف اون پولی که برای این بازی دادم من که راضی نیستم کوفت سازندش بشه :mrgreen:
نه اینکه پولی که دادی میره تو جیب سازنده هاش!
من این بازی رو چون برای کنسول هاست نمی تونم بازی کنم اما فکر می کنم باید مثل Alan wakeباشه.
گناه کبیره باز..؟
بازیه خوبیه ولی دیگه ترسناک نیست.بعد از رزیدنت اویل و سایلنت هیل که جفتشون گند زدن،امید من به دد اسپیس ۳،مطمئمأ اون که میتونه با شخصیت دوست داشتنیش ادم رو سرگرم کنه.
آخ گفتی.
dead space یه چیز دیگه هست.نسخه ی سوم فکر کنم بترکونه.
شماره ی ۲ که عالی بود.
عالی نبود شاهکار بود مهربان..!
جای ایوال داره عالی بود من رو گذاشتی تو کف
حال خودت نوشتی
خیلی ممنون امیر مسعود جان از زحمتی که کشیدی…نقد کم وبیش اصولی ای نوشتی و به اصول پایه نقد دقت کردی…ولی اگه یک کم خلاقیت بیش تری به خرج میدادی با یک نقد عالی طرف بودیم ولی در همون حد متوسط رو به بالا …بازم ممنون
راستی یادم رفت بگم چرا برا نقدت اسم انتخاب نکردی؟
___
blackcinema.blogfa.com نگاهی به تایتانک سه بعدی در بلک سینما :arrow:
من یه اسم گذاشتم
تاریکی درون گرفتار سوکت یک خواب
ممنون
نقدت خیلی عالی بود اماچرا نمره به ندادی ؟
من هیچ وقت سری سایلنت هیل رو دوست نداشتم اما باید بگم این قسمتش جدا ضعیف کار شده به دلیل اینکه سپرده دست سازندگان غربی این کونامی کی می خواد بفهمه این بازی رو خود سازندگان ژاپنی باید بسازن به نظر من که از حال و هوای نسخه های ژاپنی ( ۱ تا ۴) کاملا دور شده اصلا شما فیلم های ترسناک ژاپنی رو با غربی مقایسه کنید کدموشون شما رو در مقابل ترس به زانو در میاره؟!
بقا در دنیایی که مرگبار هست و تاوانی که برایه همیشه باید بدهی
وچه جایی بهتر از تپه ی خاموش