اسکی‌سواری روی اعصاب | نقد و بررسی بازی Adventure Time Pirates of the Enchiridion

ساخت بازی ویدئویی از روی فیلم و بالعکس چند وقتی است به موضوعی عادی تبدیل شده و بسیاری از شرکت‌های تولید محتوا سعی دارند با خرید حق امتیاز یکدیگر محصولی را براساس نمونه‌ی اصلی تولید کنند. با وجود این در بیشتر موارد این ساخته‌ها با شکست مواجه می‌شوند. برای نمونه می‌توان به مجموعه پویانمایی مشهور و پرطرفدار ادونچر تایم (Adventure Time) اشاره کرد. شرکت Climax Studios به تازگی یک بازی ویدئویی بر مبنای ادونچر تایم به بازار عرضه کرده است. در ادامه به بررسی نسخه‌ی نینتندو سوییچ این سرگرمی می‌پردازیم. در ادامه با نقد و بررسی بازی Adventure Time Pirates of the Enchiridion همراه دنیای بازی باشید.

نخود سیاه

داستان بازی ادونچر تایم از مکانی شروع می‌شود که فین و جک پس از برگزاری یک شب‌نشینی روی سقف خانه‌ی خود به‌خواب می‌روند. این دو پس از بیدار شدن متوجه می‌شوند که به دلیلی نامشخص سرزمین یخی آب شده و همه‌ی منطقه به زیر آب فرو رفته است. در نتیجه تلاش می‌کنند دلیل این اقدام و فردی که پشت این ماجرا قرار دارد را شناسایی کنند.

شخصیت‌ها و جو حاکم بر بازی به‌طور حتم تنها برای طرفداران پویانمایی آشنا خواهد بود؛ زیرا تلاش زیادی برای معرفی کاراکترها به کاربران نشده است. به‌علاوه، شیوه پیشبرد داستان نیز به‌خوبی انجام نمی‌گیرد و حتی پایان‌بندی مناسبی ندارد. به‌گونه‌ای که در همه‌ی طول بازی هیچ‌گاه دشمن اصلی را شناسایی نکرده و با آن مواجه نمی‌شوید. درنهایت نیز بازی به‌گونه‌ای به انتها می‌رسد که احتمالاً دارای دنباله‌هایی خواهد بود و پاسخ مناسبی به پرسش‌های ایجاد شده در ذهن مخاطب ارائه نمی‌دهد.

زمانی برای ماجراجویی

بازی در یک محیط جهان‌باز اتفاق می‌افتد و همان‌گونه که گفته شد، به علت ذوب شدن یخ‌ها همه جای آن را آب برداشته است؛ بنابر این، برای سفر بین مناطق مختلف از یک قایق استفاده می‌کنید. محیط‌های بازی از تنوع خوبی برخوردار هستند و اگر تنها بخواهید به داستان بازی بپردازید، به راحتی چند عدد از آن‌ها را از دست خواهید داد.

در بازی ادونچر تایم، کاربران هدایت ۴ کاراکتر با قابلیت‌های مختلف را بر عهده می‌گیرند. این شخصیت‌ها انسانی به نام فین، سگی به نام جک، خون‌آشامی با اسم مارسلین و یک کنسول گیم کیوب با شناسه‌ی بیمو هستند. این افراد به ترتیب دارای سواد خواندن و شمشیر زدن، تغییر شکل، مبارزه و نامرئی شدن و در نهایت هک کردن سیستم‌های امنیتی هستند.

دشمنان بازی نیز نسبت به مدتی که برای پایان بازی نیاز است، از تنوع نسبتاً خوبی برخوردار هستند. مبارزات به‌صورت نوبتی انجام می‌گیرند؛ اما شیوه‌ی پیاده‌سازی آن بسیار ساده است. برای مثال، به‌مانند محصولات مشابه در این سبک، امکان چینش استراتژی پیچیده‌ای را ندارید و فرقی نمی‌کند از جلو یا پشت حمله کرده، یا چه کسی ضربه‌ی اول را وارد می‌آورد.

مبارزات به این‌گونه انجام می‌گیرند که هر فرد علاوه بر گزینه‌های ضربه‌، دفاع و آیتم معمول، دارای تعدادی حرکات ویژه نیز است. برای استفاده از این فن‌ها باید از نوار انرژی استفاده کنید که بین همه‌ی اعضای گروه مشترک است و با حمله به دشمن پر می‌شود.

شاید در ابتدا چنین به نظر برسد که مشترک بودن نوار یاد شده چالش‌های جالبی برای شما ایجاد می‌کند؛ اما بعد از اضافه شدن بیمو به افراد شما، همین چالش نیز از بین می‌رود؛ زیرا بیمو از قابلیت ویژه‌ای برخوردار است که به وی اجازه می‌دهد در نوبت خود به جای حمله نوار را پر کند. به علاوه، در صورت ارتقا این توانایی، به راحتی می‌توان در هر نوبت آن را به صورت کامل شارژ کرد.

کاراکترهای تحت کنترل شما سطح‌شان با انجام مبارزه بالا می‌رود؛ اما قوی‌تر نمی‌شوند، بلکه تنها درخت توانایی آن‌ها بزرگ‌تر می‌گردد. در واقع، شما از طریق مبارزه یا خراب کردن اشیا درون محیط پول به‌دست می‌آورید. از وجه رایج بازی می‌توان برای خرید آیتم‌ها یا تقویت قابلیت ۴ قهرمان بازی استفاده کرد. بنابر این، باید بتوانید بین این دو تعادلی برقرار کنید؛ زیرا با دشمنانی بسیار قوی و در بعضی مواقع نامتعادل مواجه خواهید شد.

مأموریت‌های بازی نیز از تنوع بسیار کمی برخوردار هستند و در بیشتر مواقع به سفر بین دو نقطه به منظور پیدا کردن یک فرد یا آیتم محدود می‌شوند. بعد از پیدا کردن هر فرد نیز باید به بازجویی از آن بپردازید که با ایرادات بسیاری همراه است. فین و جک در این زمان دارای ۲ حالت خوش‌برخورد و خشن هستند که با توجه به دیالوگ‌ها باید حالت درست را انتخاب کنید. مشکل این‌جاست که نمی‌دانید با انتخاب هر گزینه چه دیالوگی گفته می‌شود. بدتر این‌که بازی در بسیاری از موارد اشتباه کرده و مثلاً حتی با انتخاب گزینه برخورد دوستانه، شخصیت‌ها پرخاش می‌کنند و همین موضوع باعث شکست شما می‌شود و تکرار این مراحل نیز به علت عدم وجود امکان رد کردن صحبت‌ها بسیار کسل‌کننده است.

به نظر می‌رسد بازی تکلیف‌اش با خودش و شما مشخص نیست. برای مثال، به علت شرایط ایجاد شده در داستان، با ورود به هر شهر نگهبانان آن ابتدا شما را به عنوان دشمن شناسایی می‌کنند. برای رفع این مانع، شما باید از طریق مراحل بازجویی آن‌ها را راضی به همکاری کنید؛ اما حتی پس از این که اعلام می‌شود شما آزادید در شهرها حرکت کنید، به غیر از نگهبانان جلوی دروازه‌ها، همه‌ی افراد به شما حمله می‌کند که تناقضی کامل در داستان محسوب می‌شود. به علاوه، هیچ بخشی برای فهرست کردن مأموریت‌های فرعی که قبول می‌کنید وجود ندارد و همین مسئله باعث می‌شود تا به سرعت آن‌ها را به فراموشی بسپارید.

ادونچر تایم علاوه بر مسائل بالا، با مشکلات فنی بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند که در بخش بعد توضیح داده می‌شوند.

موزه‌ی گردشگری باگ‌ها

گرافیک هنری بازی نسبتاً خوب پیاده‌سازی شده است؛ اما به نظر می‌رسد سازندگان بسیار شلخته و با عجله کارهای فنی را انجام داده‌اند. اولین مسئله‌ای که به شدت توی ذوق می‌زند، لودینگ‌های بسیار طولانی بازی است به صورتی که در بعضی موارد باید بیش از ۳۰ یا ۶۰ ثانیه منتظر بمانید. به علاوه، پیش از انجام هر مبارزه یا بازجویی، لودینگ‌هایی با میانگین زمانی ۵ تا ۱۰ ثانیه خواهید داشت که به طبع حوصله‌ی مخاطب از تحمل آن‌ها خارج است؛ اما بدترین شرایط هنگامی رخ می‌دهد که بازی را باخته باشید و باید بارگذاری مجدد فایل ذخیره‌ی را تحمل کنید.

همچنین بازی در تشخیص موانع به شدت اشتباه می‌کند. به عبارت دیگر، هنگامی که از یک دره به پایین پرت می‌شوید، به چند قدم عقب‌تر بازمی‌گردید؛ اما مشکل این‌جاست که با حرکت و پرش در کنار دیوارها یا اطراف صندوقچه‌ها بازی فکر می‌کند شما سقوط کرده‌اید و شخصیت‌ها را به عقب بازمی‌گرداند.

به‌علاوه، اگر تقریباً به صورت هم‌زمان با پرش، استفاده از قابلیت ویژه یا هر اقدام دیگری به صحنه‌ی مبارزه یا میان‌پرده وارد شوید، بازی با اختلال مواجه می‌گردد. برای مثال، دیگر دکمه‌ی پرش عمل نمی‌کند، یا مارسلین تا ابد نامرئی می‌ماند. تنها راه رفع این مشکل نیز خروج کامل از بازی و تحمل لودینگ‌های چندباره‌ی آن است.

به مسائل بالا، دوربین روی اعصاب را نیز اضافه کنید؛ زیرا در هنگام عبور از نزدیکی دیواره‌ها یا غارها به داخل دیوار فرو رفته و دید درستی را به شما ارائه نمی‌دهد. از طرفی، در هنگام قایق‌رانی نیز با لگ‌ها و فریزهای متعددی مواجه می‌شوید که لذت انجام آن را از شما می‌گیرد.

جهانی بدون آلودگی صوتی!

موسیقی و صداگذاری بازی هرچند خوب، اما کم تعداد و پر ایراد است. در حالی که بازیکن نیمی از وقت خود را در حال دریانوردی است؛ اما تقریباً هیچ موسیقی، دیالوگ یا صدای خاصی در این حالت شنیده نمی‌شود و محیط کاملاً ساکت است. از طرفی، بعضی مواقع در نزدیکی پایان صفحات لودینگ یاد شده دیالوگ‌ها شروع می‌شوند و چند ثانیه‌ی اول آن از دست می‌رود.

صداگذاری بازی و سنگینی حجم آن نیز تنها برای شخصیت‌های اصلی داستان به خوبی صورت گرفته است؛ اما اگر بخواهید با NPCهایی که مأموریت‌های جانبی را می‌دهند، صحبت کنید، صدای آن‌ها از ته چاه در می‌آید و حتی با بیشتر کردن صدای دستگاه نیز چیز خاصی نمی‌شنوید. به علاوه، اگر هم بخواهید در حالت خانگی صدا را زیاد کنید، دیگر صوت‌های موجود گوش شما را به شدت آزار می‌دهند.

نتیجه‌گیری

ادونچر تایم، یک شکست کامل به حساب می‌آید. سازندگان این بازی به‌وضوح با عجله آن را آماده و به بازار عرضه کرده‌اند و یک محصول پر ایراد را به دست مخاطب رسانده‌اند؛ بنابر این، پیشنهاد می‌شود تنها در صورتی که طرفدار این پویانمایی هستید و قصد دارید شخصیت‌های محبوب خود را ملاقات کنید به سراغ آن بروید؛ در غیر این صورت، این بازی هیچ‌چیز خاصی برای شما به همراه نخواهد داشت.

Resolution

Platform: Nintendo Switch – Score: 5 out of 10

Adventure Time PotE has a lot of deficiencies and issues which show that it has been developed with a rush. If you are a fan of the series and its characters, playing it could be fun; but if you are not a fan, this game has nothing special to present to you.

(نقدی که مطالعه کردید، نسخه‌ی منتقدین بازی Adventure Time Pirates of the Enchiridion بود که توسط ناشر آن یعنی Outright Games برای دنیای بازی ارسال شده است.)