خانه » مقالات بازی GarshOaspD of War × توسط Hamedgh در ۱۳۹۰/۰۴/۱۲ , 21:09:44 42 بنام خداوند بخشنده مهربان Hamedgh/حامد.ق.ت شاید بد نباشد دوستان عزیزم بعد از خواندن نقدهای مجلات خودمان ، کمی هم با نقدهای منتقدین بعضی از سایتها آشنا شوند. دیدگاهها و نقطه نظرات متفاوت می تواند پنجره ای جدیدتر بر روی دیدگان همه بگشاید. شرحهای نوشته شده داخل پرانتز را برای آگاهی بیشتر دوستان عزیزم نوشته ام امید است که از اشتباه بدور باشند. مطالعه این مطلب را به کسانی که با این بازی همراه نبوده اند نیز توصیه می کنم. با من همراه باشید. ———————————- نقد بازی گرشاسپ توسط کوین ون ارد/ Kevin VanOrd از سایت گیم اسپات : استودیوی جادوگر مرده/Dead Mage ناشر بازی گرشاسپ بطور مشخص با خدای جنگ/GOW بازی کرده و این اکشن ماجراجویانه نیز از چاه کرایتوس و شرکت سازنده اش آب نوشیده است. از زاویه دوربین سینماتیک این بازی، حوادثی که در بازی سریع اتفاق افتاده و ضربات مرگبار شمشیرها ، همگی سعی این بازی را در الگوبرداری از بازی خدای جنگ نشان می دهد. در حالی که خدای جنگ نقش استاد و گرشاسپ عنوان دانش آموز را ایفا می کند ، این بازی دربرگیرنده همان خصوصیات و نتهاست ، اما چیزی ندارد که براحتی بتوان آنرا دوست داشت. دارای مشکلات اساسی است ، افکتهای صوتی سکته زده ، انیمیشن مبارزات کند و لکنت زده ، شکسته شدن قانون تصادم در بازی (collision detection : یکی از بخشهای اساسی در بازیهای سه بعدی است که باعث می گردد فیزیک بازیها واقع گرایانه تر شود. همانند : اشیائی که اشیا دیگر را برش نمی دهند چون خاصیت برندگی ندارند ، یا اگر جسمی سقوط می کند شناور بودن آن در هوا طبیعی باشد ، یا بهم خوردن دقیق و طبیعی توپهای بیلیارد و محاسبه دقیق آن) ، کنترل های آهسته ، زوایای دوربین ناکارآمد . گرشاسپ صدای یک بازی ماجراجویانه حماسی را از خودش در می آورد ، یک اجرای صدایی شاهانه ، صداهای شیپور فرانسوی ، بهمراه طراحی هنری جاه طلبانه که باعث جلب توجهتان شود. اما دیدگاهشان در اجرای بازی به شکست می خورد. جایی که باید سفت و محکم باشد آشفته بوده و جاییکه باید سلاست بیان داشته باشد بی لطافت و سرهم بندی شده است. اما در بازی گرشاسپ هنوز هم در بین مراحل طپش قلب ستودنی وجود دارد. این بازی بر اساس افسانه های ایرانی ساخته شده و داستان قهرمان صاحب نام آن سرزمین را حکایت می کند. قهرمانی که برای انتقام خون برادرش در برابر یک غول هیولا گونه بنام هیتاسپ قد علم می کند. داستان توسط یک راوی با صدایی رسا و با اشتیاق روایت می شود که باعث بزرگنمایی فضای بازی شده است. این بزرگنمایی در محیط های بازی هم نمود دارد. در جایی که از سنگهای قهوه ای روشن صخره ها آویزان شده و از آنها عبور می کنید ، گذرگاه چوبی بالای مرداب تیره . صحنه های سینمایی گیرا کلید لحظات بازیند (شرح: تاثیرگذار در جذابیت بازی) ولی متاسفانه به اندازه کافی شما را به همراه خودش نمی کشاند. شما از علل و انگیزها فقط به کمک راوی آگاه می شوید نه اینکه خودتان خشم کاراکتر را به طور مستقیم تجربه کرده و ببینید. موج مارپیچی و ضربات طبل بخوبی اتمسفر را انتقال می دهد (شرح: المانهای فرعی- اصوات و موسیقی) اما نمی توانند جای یک خط داستانی و روایت مناسب را بگیرند. شما در طول مسیر بر روی لبه صخرها می پرید در حالیکه دوربین به طور دراماتیکی به حرکت در می آید (شرح: نقص بازی-موتور بازیسازی) که بیشتر به درد شبیه سازی یک فیلم فانتزی می خورد. در بازی خدای جنگ کنترل دوربین در اختیار شما نیست و این اعتماد را دارید که دوربین با اکشن شما خودش را تطبیق می دهد(شرح: واقعا کار ساده ای نیست و تجربه زیادی می خواهد. بازی سازی در ابتدا هنر است بعد وارد فاز صنعت و تجارت می شود). در بعضی مواقع دوربین بدرستی عمل می کند ، به سمت بالا رفتن در هنگام کشیده اهرم و یا در هنگام مبارزه کردن به صحنه نزدیک می شود. ولی در بعضی از مواقع هم به مصیبت تبدیل می گردد. در اولین مبارزه با یکی از رییسها ، شما باید از دست حملاتش به اطراف بپرید یا آنها را دفاع کنید. وقتی به طرفی دورتر از غول می پرید دیگر کاراکتر خود را نمی بینید و باید امیدوار باشید تا به حملاتشان پاسخ درست بدهید و یا این که باید کاری کنید تا به پیش زمینه برگردید. گرشاسپ می توانست بیشتر موجه و قابل قبول باشد اگر مشکلات کنترل و قانون تشخیص تصادم(collision detection) را در برابر مخاطبان قرار نمی داد (شرح: نقص بازی-نقص مکانیک فیزیکی بازی-تاثیرگذار در جذابیت بازی) .شما از صفحه کلید و موس و یا گیم پد در بازی می توانید بهره ببرید. شما همیشه به سمتی که می خواهید شیرجه نمی روید. دیوارها و دشمنان و اشیائی که ظاهر می شوند توسط لایه های نامرئی احاطه شده اند و موقعی که شما باید به اطراف بپرید شیرجه های شما با مکث روبرو میشود (شرح: نقص موتور بازیسازی-نقص گرافیک فنی-تاثیرگذار در جذابیت بازی) . المانهای تصادم (collision) بخوبی خودش را در مبارزات نشان می دهد. وقتی که شما شمشیر خود را می کشید (یا یک گرز بزرگ) در بعضی مواقع شمشیر از بین دشمنان عبور کرده و ضربات به زمین برخورد می کند (شرح:نقص در مکانیک فیزیکی بازی). بنابراین مبارزات اثرش را از دست می دهد. صدای ضربات ضعیف شمشیر در هم و برهم بوده و به هر حال آن چیزی که باید باشد نیست (شرح: المانهای فرعی-اصوات) .شمشیر بازی در سطح خودش به اندازه کافی قوی و رضایت بخش است. شما می توانید ضربات ضعیف و قوی را با هم ترکیب کنید و در صورت پیشرفت و کسب تجربه بخوبی می توانید حرکات جدید را بدست آورید (شرح: گیم پلی). شما در بازی با دشمنان ضعیف و فرز که با غولهای بزرگ و سپر دار همراهی شده اند ، روبرو می شوید. شما باید حملاتشان را به موقع بلوکه کنید و در یک لحظه حرکت کند شده و به شما این فرصت را می دهد که ضربات ویژه ای را بزنید (شرح: گیم پلی). رشته حرکات ضربتی وقتی با ضربات کوبشی برروی زمین همراه می شود لذت بخش است چرا که دشمنان بر زمین تلو تلو خورده و فرصت کشته شدنشان را می دهند (شرح: گیم پلی). کشتن غولهای بزرگتر مستلزم زدن کلید هایی در طی زمانی خاص است (شرح: گیم پلی). حرکات آکروباتیک قدری دراماتیک و نمایشی در آمده اند. انیمیشنها صاف و نرم نبوده ، مقیاس و پیکسلهای تصاویر زدوده نشده تا سطح تماس و فشردگیش کاسته گردد (شرح: گرافیک فنی) .در حالیکه بسیاری از سازندگان سعی می کنند تا امکان زدن کلید هایی خاص را که وابسته به اکشن شما بر روی تصویر است در بازی قرار دهند ، بازی گرشاسپ این حس زدن کلیدها را در حملات خونین از بین برده و حذف کرده است و به سادگی زدن کلیدها با شکست مواجه می شود زیرا فشردن کلیدها خیلی به کنترل حرکتی (فشار دکمه حرکت به اطراف) وابسته است (شرح: نقص در کنترل) .اگر شما در همان زمان یک کلید حرکت به اطراف را فشار دهید ضربه مرگبار شما با شکست روبرو می شود و غول جلاد ، کمتر از شما مسئول قربانی شدنتان است. حتی شروع این کار هم ممکن است با مشکل روبرو شود و شما امکان دارد بارها و بارها هوای رقیق را بجایش بگیرید زیرا هیولا به جاهای امن و نامرئی رفته و از گرفته شدن توسط شما در امان می ماند (شرح: نقص موتور بازیسازی). همیشه شما در حال ضربه زدن و شکاف دادن نیستید. در گرشاسپ حرکتها و گام برداشتن ، توالی مبارزات و کمی پرشهای متنوع ، کشیدن اهرمها (شرح: گیم پلی) و با گشت و گذاری کوتاه ، حس خوبی را از خود ارائه می دهد. به عنوان نمونه : دکل سواری عبوسانه بر روی مرداب مه آلود. این توالی توسط یکسری عیوب اساسی به هم زده می شوند. در حالی که شما در حال جست و خیز در اطراف ستونها و شاخ و برگها هستید ، لایه های نامرئی در اطراف بعضی از اشیا باعث بغرنج شدن این توالی ها گشته است. عبور از تله های مرگبار تقریبا آسان بوده و از سراشیبی دیوار پایین آمدنها دارای فاصله و ایست بوده ، رانده شدن و به عقب خیز دادن کاراکتر بیرون از شمشیرهای چرخان از موارد دیگر است (شرح: نقص بازی-مکانیک فیزیکی بازی) .کاراکترتان به همان جایی که انتظار دارید حرکت نکرده (شرح: نقص بازی) و از اشکالات نادرستی پیروی می کند. ریزش دیوارهای بالای سر شما با قدرت کار نشده و رنجش آور بوده و لذت بخش نیست. موارد رنج آور بازی ناشی از مکانیکهای فیزیکی بازی است. در بخش لغزش دیوارها ، یک اشکال باعث می گردد شما در محیط بازی فرو برید. یا حتی کاراکتر اصلی در هنگام زدن کلید ها در زمانی خاص به داخل آب ته نشین شود در حالیکه قهرمانتان نمی تواند شنا کند یا این ایده این جا مطرح می گردد که حداقل دست و پا زدن او در هنگام این اشتباه دیده شود. گرشاسپ بعنوان یک داستان افسانه ای اتمسفر خوبی دارد. قهرمان فک مربعی ، صدای تئاترگونه و ضرب آهنگ متنوع ، می تواند دلیلی برای یک بازی اکشن پر هزینه و قیمت فروش ۱۹.۹۹ دلار برای یک کار برجسته باشد. به هر حال این قیمت برای بازیی که طول مدت آن چهار ساعت بوده در نظر گرفته شده که در مجموع حس نسبتا خوبی از پتانسیلش ارائه می دهد. ———————————- در انتها امتیازات سایتها مختلف را ارائه داده تا دوستانی که به بخش امتیازات اهمیت می دهند از آن بهره مند گردند. هر چند سایتها دارای متدها و منتقدان مختلفی بوده و به تعداد همه آنها می تواند امتیازات متنوعی وجود داشته باشد. بنابراین در آنها می توان تناقضاتی را بدست آورد که حکایت از اشتباهات موجود در سیستم امتیاز دهی و نظرات شخصی منتقدین دارد. بنابراین خود نقد و اجزا آن اگر بدرستی بررسی و نوشته شده باشد می تواند بهترین راهنما محسوب گردد ببینید آمار زیر تا چه حد نوسان دارد: • IGN — 5 / 10 • Game Chronicles — 3.3 / 10 • ImpulseGamer— 7.5 / 10 • DarkZero — 5 / 10 • NZGamer— 5 / 10 • GameShark — D • Cheat Code Central — 2.7 / 5 • ZTGameDomain — 5.5 / 10 *این بازی در سایت گیم اسپات بر طبق میانگین نظرات مخاطبان امتیاز ۷.۵ را کسب کرده است. ———————————- امید است نقد فوق مورد توجه دوستان گیمری قرار گرفته و مفید واقع گردد. با تشکر از همه دوستان گیمری! نویسنده Hamedgh برتراند راسل: می‌خواهم دو مطلب را بیان کنم، یک امر فکری و یک امر اخلاقی. آن مطلب فکری که می‌خواهم بیان کنم این است: وقتی در مورد مسئله‌ای تحقیق می‌کنید یا به فلسفه‌ای می‌پردازید، فقط از خود بپرسید که امورِ واقع چیست و این امورِ واقع چه حقیقتی را تأیید می‌کند، هیچ‌وقت اجازه ندهید که آنچه دوست دارید باور کنید یا آنچه گمان می‌کنید که اگر پذیرفته شود اثرات اجتماعی مفیدی خواهد داشت، شما را منحرف کند؛ بلکه صرفاً به این امر توجه کنید که امورِ واقع چیست؟ مطلب اخلاقی که می‌خواهم بیان کنم بسیار ساده است: عشق خردمندانه است و نفرت ابلهانه؛ در این جهانی که بیشتر و بیشتر به هم وابسته میشود، بایستی بیاموزیم که نسبت به هم "رواداری" داشته باشیم، بایستی بیاموزیم که این واقعیت را برتابیم که برخی اشخاص چیزهایی می گویند که ما دوست نداریم. فقط بدین طریق می‌توانیم در کنار هم زندگی کنیم و اگر بخواهیم با همدیگر زندگی کنیم نه اینکه با همدیگر به استقبال مرگ برویم، بایستی نوعی شفقت و نوعی رواداری را بیاموزیم که برای تداومِ زندگیِ انسان در این سیاره مطلقاً ضروری است. مقالات بازی 42 دیدگاه ثبت شده است دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخبرای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید. ای دستت درد جالبه نمره نمره گرشاسب بیشتر از آخرین نید فر اسپید هست!!!!!!!!!! ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید بالاترین امتیاز رو رو دنیای بازی داده واون یه شاهکار :mrgreen: :mrgreen: میدونه . ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید با :mrgreen: :mrgreen: ات موافقم! ۰۰ ما که گرشاسبو بازی نکردیم (به خاطر همون مشکلاتی که داشت) به امید گرشاسب ۲ و اینکه همه ی این مشکلات حل بشه و بتونه یه روزی تو E3 خود نمایی کنه. البته امیدواریم یه ناشر خوبم گیرش بیفته ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید به نظر من این بازی برای شروع بازیسازی ایران فوق العادست! ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید حامد جان انگلیشت خیلی خوبه ها! ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید انگیسی یا انگیشی؟ ۰۰ انگلیسی یا همون انگلیش ۰۰ انگلیشی ۰۰ به نظر من تمام حزف های ایشون تا حدی صحت داره امید است اگر شاهد بازی جدیدی از این شرکت باشیم بهتر و کامل تر باشه :) ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید حزف یا حرف :?: ۰۰ واقعا خودش همه چیزو گفته.GOW پدر این سبک بازی هاست.هر کاری بکنن تقلیدی از اونه چون چیزی کم نداره. ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید دوست عزیز کار وقعا با ارزشی کردی ولی بزارید منم نظرمو راجع به این بازی بدم! در یه جمله کوتاه: اشک منو در اورد! یعنی همه مشکلات بازی به یه طرف اون سرعت فریم وحشتناک بازی یه یه طرف! خواهشا باز نیان بگید ما اول راهیم و نباید بیشتر از این ها انتظار داشت اگر اول راهیم اصلا با این امکانات نباید سراغ یه همچین سبکی رفت چه اشکالی داشت؟ نه واقعا چه اشکالی داشت اگر سراق ساخت بازی های ساده تری می رفتیم ؟ به طور مثال بازی limbo یه بازی مستقل بود اما ده برابر این بازی تاثیر گزار تر بود من نمی دونم چرا یه عده می خوان یه شب ره صد ساله رو برن! کمتر ادمی رو پیدا می کنید تو دنیا تونسته باشه یه شبه به اون هدفی که می خواسته برسه! حالا ما کار نداریم ولی باور کنید نمیشه با این بودجه و امکانات برسیم به نسل هفتم! باید با چیز های ساده تری شروع کرد ولی تو همون بازی های ساده هم میشه کیفیت رو دید میشه ۱ بود میشه تاثیر گزار بود میشه ایرانی بودن و بومی بودن بازیمون رو به تمام دنیا نشون بدیم و در نهایت باید بگم که متاسفانه من این بازی نصف کار ولش کردم من به هیچ وجه از این بازی لذت نبردم البته از لحاظ هنری بازی خیلی خوب بود( ولی ایراداتی داشت) ولی در قالب سه بعدی و درون بازی فکر نکنم سازندگان به اون هدفی که می خواستن رسیده باشن ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید استاد عزیز و ارجمند و بزرگوار و …..!! ما بالاخره باید وارد این صنعت می شدیم . حالا یه شرکت مثل فن افزار میاد و گرشاسپ رو میسازه و یه کسی مثل فرهود فرمند هم میاد و به قول شما یه بازی نسبتا ساده اما بسیار جذابی مثل کوهنورد رو میسازه. ما نمی تونیم از اونجایی که کشور های دیگه شروع کردن شروع کنیم و عین راهی که اونا رفتن رو بریم. بالاخره یه کی باید پیدا می شد و بازی ای مثل گرشاسپ، هر چند پر از اشکال رو می ساخت تا باز خورد اون رو ببینیم و سعی در رفع اشکالاتمون داشته باشیم. می دونم که از این جمله متنفری ولی ما هنور اول کاریم … ولی اول کار ما یه کمی با اول کار اونوری ها فرق داره. حالا نظر من رو راجع به گرشاسپ بشنوید: به نظر من گرشاسپ یه شروع فوق العاده بود و از وقتی تمومش کردم انتظار نسخه ی دومش رو می کشم. راستی می دونی من کی بازی رو تموم کردم. وقتی که هنوز خیلی از شما این بازی رو تهیه نکرده بودید. راستش هنوز بازی به بازار نیومده بود. من بازی رو سفارش دادم و یه روز قبل از این که متنشر بشه برای من فرستادنش. منم همون روز اول حدود ۵ ساعت پاش نشستم و علی رغم تمام باگ ها و مشکلاتی که داشت با لذتی که تا حالا از هیچ بازی ای نبرده بودم اون رو تموم کردم. می دونید چرا؟؟ چون به چشم یه خدای جنگ یا یه فرقه ی اساسین به بازی نگاه نمی کردم. من به اون به چشم اولین بازی فاخر ایرانی نگاه می کردم. به امید این که دیدگاه همه ی گیمرا نسبت به بازی های ایرانی عوض بشه و به امید روزی که بتونیم گرشاسپ رو با سربلندی با خدای جنگ مقایسه کنیم. به امید پیشرفت روز افزون بازی ها و بازیسازان ایرانی محمد شهریاری . حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰ باسلام! از اینکه ما را با نظراتت آگاه کردی ممنونم! به نظر من هم این جملات شما درست است : “ما بالاخره باید وارد این صنعت می شدیم ” و “چون به چشم یه خدای جنگ یا یه فرقه ی اساسین به بازی نگاه نمی کردم. من به اون به چشم اولین بازی فاخر ایرانی نگاه می کردم.” بله! به نظر من هم یک روز باید وارد بازیسازی می شدیم که شدیم.اما امیدوارم با سطحی نگری و اهمال کاری بعضی از مسئولین ذی ربط (که احتمالا چیز زیادی از بازی و بازیسازی نمی دانند) و سرمایه گذاران به جایی که عرب نی هم نمی اندازد ، سرنوشتش نکشد. و دوباره بله! هر بازی شخصیت خاص خود را داشته و باید در چارچوب خودش نقد شود.دیگر این را همه می دانند که خدای جنگ موفقتر بوده است.بنابراین چماق کردن آن و بر سر بازیهای هم سبکش زدن آن هم در این کشور کار درستی نیست.گرشاسپ در این کشور یک بازی مطرح و بالاتر از بازیهای دیگر قرار گرفته و عرضه بین المللی آن نمایانگر همین مطلب است.این بازی به احتمال زیاد الگوی بازیسازان دیگر در سطح کشور قرار خواهد گرفت.ولی بازیسازی به هر نحوی درست نبوده و از دید کشورهای پیشرفته در امر بازیسازی و همچنین منتقدان آنها دور نمی ماند.اگر بازی بعدی بهتر و پیشرفته تر باشد قطعا آنها متوجه خواهند شد و از آن صحبت خواهند کرد.ولی اگر به همین طریق عمل کنند چه نتیجه ای حاصل خواهد شد. بازیسازی اولش هنر است و بعد وارد فاز صنعت و تجارت می شود. من نگران سلامتی این کودک تازه متولد شده بازیسازی هستم.چرا؟ به این علت که بازیسازی هم به بیماری هنرها و صنایع دیگر روبرو گشته و در جا بزند.به وضع ورزش و سینما نظری بیفکنید.به مدیران و اعضا صاحب نظر آنها نگاهی بیندازید.تا وقتی بازیسازی از پایه خودش مستقل نشده و این کودک خودش بر پای خودش نایستد و راه نیفتد ، بازهم وضع بهتر نخواهد شد.انتظار بازیهای مستقل و خلاقانه را داشتن کمی سخت می شود. ببینید سرمایه گذار به برگشت پولش فکر می کند و بنابراین بازیهایی را دوست دارد که از ایده های او سرچشمه بگیرد.و اگر بعضی از سرمایه گذاران شخصی هم جرات کنند و بازی مستقلی درست کرده و عرضه کنند و با استقبال وسیع روبرو نشود ، به نظر شما چند بازی دوام خواهد آورد؟ پایه های مدیریتی در این کشور از المانهای ثابتی استفاده می کند ولی دنیای مدیریت در هر صنفی این المانها را نمی پذیرد.باید چه کرد؟ در تاپیک “تولید بازی رایانه‌ای «سیاوش» با اقتباس از شاهنامه” به مسائل دیگری نیز پرداخته و نظر خود را داده ام. امید است منطقی و درست بوده و نظرات دیگران بر پربارتر شدن آن تاپیک بیفزاید. ——————– ولی به نظر من این جمله درست نیست: “ولی اول کار ما یه کمی با اول کار اونوری ها فرق داره.” چرا؟ پایه و اساس یادگیری فن مکانیکی بدست گرفتن آچار و کار با آن است.در همه فنون و هنرها همینگونه است.کسی که نتواند قلم نقاشی را به درستی در دست گرفته و بخوبی آن را حرکت دهد نمی تواند نقاش حرفه ای شود. —————————— با تشکر از همه دوستان گیمری! ۰۰ حرفات خیلی قشنگه! :idea: ۰۰ با سلام! از اینکه ما را با نظراتت آگاه کردی ممنونم! به نظر من هم این جملات شما درست است : “باید با چیز های ساده تری شروع کرد ولی تو همون بازی های ساده هم میشه کیفیت رو دید میشه” و “به طور مثال بازی limbo یه بازی مستقل بود اما ده برابر این بازی تاثیر گزار تر بود من نمی دونم چرا یه عده می خوان یه شب ره صد ساله رو برن” —————– اما جریان بازیسازی تا حدی از زمانه خود و از شرایط آب و هوایی که در آنست بهره میبرد.یعنی اگر GOW به مذاق مخاطبان خوش آمد بازیهای دیگری هم از این عنوان و سبک توسط همان شرکت یا شرکتهای دیگر تولید میشود . درسینما هم همینطور است.یک زمان دائم فیلمهای کمیک بوکی تولید می شود و … در این کشور هم اگر دیدید یک روز Call of War (کنایه از Call of Duty) تولید شد تعجب نکنید. ساخت بازیهای مستقل و کوچک شاید ساده به نظر بیاید ولی بسیارسخت و نیاز به نوآوری دارد.خلاقیت بالایی می خواهد تا مخاطبان را راضی نگه دارند و سرمایه سرمایه گذار را برگرداند. آیا به نظر شما در ایران اینگونه است؟ آیا مسیری که بازیسازی در ایران پیش گرفته درست و منطقی است؟ آیا سرمایه گذار حرفه ای پیدا میشود که اینگونه عمل کرده و از دست رفتن سرمایه اش نترسد و فقط عاشق بازی و بازیسازی باشد؟ شاید پاسخ به این سوالات بتواند تیرگی فضای بازیسازی را روشن کند؟ با تشکر ازهمه دوستان گیمری! ۰۰ با سلام! قسمت آخرمربوط به نظر دوست عزیزم “Sirius” است! با تشکر از همه دوستان گیمری! ۰۰ بسیار عالی ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید بله چون تو گیم اسپات همه ی ایرانی ها بهش ۸ به بالا و خیلی ها هم ۱۰ دادند نمرش این شده وگرنه اگه اشتباه نکنم خود سایت بهش ۵/۱۰ رو داده. mhsking از انجمن قدرتمند pc$ ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید من که اصلا بازی های ایرانی رو بازی نمیکنم! ________________________ MW3 Fighters + PES Killers ۱۰ دسته شما درد نکنه لطف دارین :mrgreen: ۱۱ نمایش بیشتر
بالاترین امتیاز رو رو دنیای بازی داده واون یه شاهکار :mrgreen: :mrgreen: میدونه . ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
ما که گرشاسبو بازی نکردیم (به خاطر همون مشکلاتی که داشت) به امید گرشاسب ۲ و اینکه همه ی این مشکلات حل بشه و بتونه یه روزی تو E3 خود نمایی کنه. البته امیدواریم یه ناشر خوبم گیرش بیفته ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
به نظر من تمام حزف های ایشون تا حدی صحت داره امید است اگر شاهد بازی جدیدی از این شرکت باشیم بهتر و کامل تر باشه :) ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
واقعا خودش همه چیزو گفته.GOW پدر این سبک بازی هاست.هر کاری بکنن تقلیدی از اونه چون چیزی کم نداره. ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
دوست عزیز کار وقعا با ارزشی کردی ولی بزارید منم نظرمو راجع به این بازی بدم! در یه جمله کوتاه: اشک منو در اورد! یعنی همه مشکلات بازی به یه طرف اون سرعت فریم وحشتناک بازی یه یه طرف! خواهشا باز نیان بگید ما اول راهیم و نباید بیشتر از این ها انتظار داشت اگر اول راهیم اصلا با این امکانات نباید سراغ یه همچین سبکی رفت چه اشکالی داشت؟ نه واقعا چه اشکالی داشت اگر سراق ساخت بازی های ساده تری می رفتیم ؟ به طور مثال بازی limbo یه بازی مستقل بود اما ده برابر این بازی تاثیر گزار تر بود من نمی دونم چرا یه عده می خوان یه شب ره صد ساله رو برن! کمتر ادمی رو پیدا می کنید تو دنیا تونسته باشه یه شبه به اون هدفی که می خواسته برسه! حالا ما کار نداریم ولی باور کنید نمیشه با این بودجه و امکانات برسیم به نسل هفتم! باید با چیز های ساده تری شروع کرد ولی تو همون بازی های ساده هم میشه کیفیت رو دید میشه ۱ بود میشه تاثیر گزار بود میشه ایرانی بودن و بومی بودن بازیمون رو به تمام دنیا نشون بدیم و در نهایت باید بگم که متاسفانه من این بازی نصف کار ولش کردم من به هیچ وجه از این بازی لذت نبردم البته از لحاظ هنری بازی خیلی خوب بود( ولی ایراداتی داشت) ولی در قالب سه بعدی و درون بازی فکر نکنم سازندگان به اون هدفی که می خواستن رسیده باشن ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
استاد عزیز و ارجمند و بزرگوار و …..!! ما بالاخره باید وارد این صنعت می شدیم . حالا یه شرکت مثل فن افزار میاد و گرشاسپ رو میسازه و یه کسی مثل فرهود فرمند هم میاد و به قول شما یه بازی نسبتا ساده اما بسیار جذابی مثل کوهنورد رو میسازه. ما نمی تونیم از اونجایی که کشور های دیگه شروع کردن شروع کنیم و عین راهی که اونا رفتن رو بریم. بالاخره یه کی باید پیدا می شد و بازی ای مثل گرشاسپ، هر چند پر از اشکال رو می ساخت تا باز خورد اون رو ببینیم و سعی در رفع اشکالاتمون داشته باشیم. می دونم که از این جمله متنفری ولی ما هنور اول کاریم … ولی اول کار ما یه کمی با اول کار اونوری ها فرق داره. حالا نظر من رو راجع به گرشاسپ بشنوید: به نظر من گرشاسپ یه شروع فوق العاده بود و از وقتی تمومش کردم انتظار نسخه ی دومش رو می کشم. راستی می دونی من کی بازی رو تموم کردم. وقتی که هنوز خیلی از شما این بازی رو تهیه نکرده بودید. راستش هنوز بازی به بازار نیومده بود. من بازی رو سفارش دادم و یه روز قبل از این که متنشر بشه برای من فرستادنش. منم همون روز اول حدود ۵ ساعت پاش نشستم و علی رغم تمام باگ ها و مشکلاتی که داشت با لذتی که تا حالا از هیچ بازی ای نبرده بودم اون رو تموم کردم. می دونید چرا؟؟ چون به چشم یه خدای جنگ یا یه فرقه ی اساسین به بازی نگاه نمی کردم. من به اون به چشم اولین بازی فاخر ایرانی نگاه می کردم. به امید این که دیدگاه همه ی گیمرا نسبت به بازی های ایرانی عوض بشه و به امید روزی که بتونیم گرشاسپ رو با سربلندی با خدای جنگ مقایسه کنیم. به امید پیشرفت روز افزون بازی ها و بازیسازان ایرانی محمد شهریاری . حقوق بگیران مایکروسافت ۰۰
باسلام! از اینکه ما را با نظراتت آگاه کردی ممنونم! به نظر من هم این جملات شما درست است : “ما بالاخره باید وارد این صنعت می شدیم ” و “چون به چشم یه خدای جنگ یا یه فرقه ی اساسین به بازی نگاه نمی کردم. من به اون به چشم اولین بازی فاخر ایرانی نگاه می کردم.” بله! به نظر من هم یک روز باید وارد بازیسازی می شدیم که شدیم.اما امیدوارم با سطحی نگری و اهمال کاری بعضی از مسئولین ذی ربط (که احتمالا چیز زیادی از بازی و بازیسازی نمی دانند) و سرمایه گذاران به جایی که عرب نی هم نمی اندازد ، سرنوشتش نکشد. و دوباره بله! هر بازی شخصیت خاص خود را داشته و باید در چارچوب خودش نقد شود.دیگر این را همه می دانند که خدای جنگ موفقتر بوده است.بنابراین چماق کردن آن و بر سر بازیهای هم سبکش زدن آن هم در این کشور کار درستی نیست.گرشاسپ در این کشور یک بازی مطرح و بالاتر از بازیهای دیگر قرار گرفته و عرضه بین المللی آن نمایانگر همین مطلب است.این بازی به احتمال زیاد الگوی بازیسازان دیگر در سطح کشور قرار خواهد گرفت.ولی بازیسازی به هر نحوی درست نبوده و از دید کشورهای پیشرفته در امر بازیسازی و همچنین منتقدان آنها دور نمی ماند.اگر بازی بعدی بهتر و پیشرفته تر باشد قطعا آنها متوجه خواهند شد و از آن صحبت خواهند کرد.ولی اگر به همین طریق عمل کنند چه نتیجه ای حاصل خواهد شد. بازیسازی اولش هنر است و بعد وارد فاز صنعت و تجارت می شود. من نگران سلامتی این کودک تازه متولد شده بازیسازی هستم.چرا؟ به این علت که بازیسازی هم به بیماری هنرها و صنایع دیگر روبرو گشته و در جا بزند.به وضع ورزش و سینما نظری بیفکنید.به مدیران و اعضا صاحب نظر آنها نگاهی بیندازید.تا وقتی بازیسازی از پایه خودش مستقل نشده و این کودک خودش بر پای خودش نایستد و راه نیفتد ، بازهم وضع بهتر نخواهد شد.انتظار بازیهای مستقل و خلاقانه را داشتن کمی سخت می شود. ببینید سرمایه گذار به برگشت پولش فکر می کند و بنابراین بازیهایی را دوست دارد که از ایده های او سرچشمه بگیرد.و اگر بعضی از سرمایه گذاران شخصی هم جرات کنند و بازی مستقلی درست کرده و عرضه کنند و با استقبال وسیع روبرو نشود ، به نظر شما چند بازی دوام خواهد آورد؟ پایه های مدیریتی در این کشور از المانهای ثابتی استفاده می کند ولی دنیای مدیریت در هر صنفی این المانها را نمی پذیرد.باید چه کرد؟ در تاپیک “تولید بازی رایانه‌ای «سیاوش» با اقتباس از شاهنامه” به مسائل دیگری نیز پرداخته و نظر خود را داده ام. امید است منطقی و درست بوده و نظرات دیگران بر پربارتر شدن آن تاپیک بیفزاید. ——————– ولی به نظر من این جمله درست نیست: “ولی اول کار ما یه کمی با اول کار اونوری ها فرق داره.” چرا؟ پایه و اساس یادگیری فن مکانیکی بدست گرفتن آچار و کار با آن است.در همه فنون و هنرها همینگونه است.کسی که نتواند قلم نقاشی را به درستی در دست گرفته و بخوبی آن را حرکت دهد نمی تواند نقاش حرفه ای شود. —————————— با تشکر از همه دوستان گیمری! ۰۰
با سلام! از اینکه ما را با نظراتت آگاه کردی ممنونم! به نظر من هم این جملات شما درست است : “باید با چیز های ساده تری شروع کرد ولی تو همون بازی های ساده هم میشه کیفیت رو دید میشه” و “به طور مثال بازی limbo یه بازی مستقل بود اما ده برابر این بازی تاثیر گزار تر بود من نمی دونم چرا یه عده می خوان یه شب ره صد ساله رو برن” —————– اما جریان بازیسازی تا حدی از زمانه خود و از شرایط آب و هوایی که در آنست بهره میبرد.یعنی اگر GOW به مذاق مخاطبان خوش آمد بازیهای دیگری هم از این عنوان و سبک توسط همان شرکت یا شرکتهای دیگر تولید میشود . درسینما هم همینطور است.یک زمان دائم فیلمهای کمیک بوکی تولید می شود و … در این کشور هم اگر دیدید یک روز Call of War (کنایه از Call of Duty) تولید شد تعجب نکنید. ساخت بازیهای مستقل و کوچک شاید ساده به نظر بیاید ولی بسیارسخت و نیاز به نوآوری دارد.خلاقیت بالایی می خواهد تا مخاطبان را راضی نگه دارند و سرمایه سرمایه گذار را برگرداند. آیا به نظر شما در ایران اینگونه است؟ آیا مسیری که بازیسازی در ایران پیش گرفته درست و منطقی است؟ آیا سرمایه گذار حرفه ای پیدا میشود که اینگونه عمل کرده و از دست رفتن سرمایه اش نترسد و فقط عاشق بازی و بازیسازی باشد؟ شاید پاسخ به این سوالات بتواند تیرگی فضای بازیسازی را روشن کند؟ با تشکر ازهمه دوستان گیمری! ۰۰
بله چون تو گیم اسپات همه ی ایرانی ها بهش ۸ به بالا و خیلی ها هم ۱۰ دادند نمرش این شده وگرنه اگه اشتباه نکنم خود سایت بهش ۵/۱۰ رو داده. mhsking از انجمن قدرتمند pc$ ۰۰ برای پاسخ، وارد شوید
