نقد بازی Far Cry New Dawn

Far Cry، عنوانی که این چند وقت اخیر به وضعیت سری Assassin’s Creed دچار شده و یوبی‌سافت مشغول ساخت نسخه‌های متعدد و تا حد زیادی شبیه به هم از آن است. پس از نسخه‌ی Primal که اتفاقات‌اش در فاصله‌ی زمانی متفاوت از شماره‌ی چهارم ولی در همان نقشه به وقوع می‌پیوست، حالا نوبت به فارکرای ۵ رسیده تا شاهد نسخه‌ای فرعی بر اساس روایت‌اش باشد. Far Cry New Dawn همان‌طور که اشاره شد Spin-off یا نسخه‌ای فرعی است که اتفاقات آن تقریبا ۱۷ سال پس از پایان فارکرای ۵ رخ می‌دهد و جهانی پساآخرالزمانی و تاثیرگرفته از انفجار بمب هسته‌ای را نشان می‌دهد که در انتهای نسخه‌ی پیشین شاهد پرتاب‌اش بودیم. با دنیای بازی، آخرین مقالات بازی و نقد بازی Far Cry New Dawn همراه شوید.

این نقد پس از ۱۸ ساعت تجربه بازی نوشته شده است.

اولین چیزی که در طلوع نو توجه شما را به خود جلب می‌کند، محیط بازی است که این‌بار بر خلاف شماره‌های پیشین، شادتر و پر از رنگ و لعاب است تا تنوعی که مدت‌ها در بافت محیط این سری نیاز داشتیم را تحویل‌مان دهد. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، اتفاقات بازی بعد از پرتاب موشک هسته‌ای روایت می‌شود و برخلاف عناوینی مانند سری فال‌آوت، در فارکرای این طبیعت است که حالا زمین را تحت کنترل خود گرفته و متعاقبا شاهد رویش گیاهان رنگارنگ و بافت سبز غلیظی هستیم که با نورپردازی بهبود یافته و پویای بازی دست به دست هم داده‌اند تا شاهد زیباترین فارکرایی باشیم که تابه‌حال دیده‌ایم، هر چند که در تمامی عناوین سری با محیط‌های جنگلی سروکار داشتیم؛ چه در نسخه دوم که جنگل‌های وحشی و کم علف و تن رنگی قهوه‌ای نماینده‌ی اتمسفر خشن بازی بود و چه در نسخه‌ی پنجم که درختان سرسبز و بلند اهمیت ارتفاعات در گشت و گذار را یادآوری می‌کرد. کیفیتبرخلاف عناوینی مانند سری فال‌آوت، در فارکرای این طبیعت است که حالا زمین را تحت کنترل خود گرفته و متعاقبا شاهد رویش گیاهان رنگارنگ و بافت سبز غلیظی هستیم. بافت‌ها هم به نسبت گذشته تغییر آن‌چنانی نکرده و هم‌چنان در سطح قابل قبولی به سر می‌برند؛ البته، اگر روی PC بازی را تجربه کنید، می‌توانید از نهایت کیفیت بافت‌ها لذت ببرید، اما روی پلتفرم PS4 (که نقد بازی روی آن انجام شده) بافت‌ها از نزدیک جذابیت زیادی ندارند. Draw Distance هم متاسفانه برد زیادی ندارد و بارها پیش خواهد آمد که بر بلندی ایستاده‌اید و به دوردست خیره می‌شوید و در کمال تعجب چیزی نمی‌بینید جز سفیدی! هر چند که مانند تمامی بازی‌های یوبی‌سافت، فارکرای هم از گزند باگ و گلیچ‌ در امان نمانده و به کرّات موقعیت‌های عجیب و غریبی خلق می‌شود که دست‌مایه‌ی خنده و گاها اعصاب‌خردی است. با همه‌ی این تفاسیر، گرافیک بازی زیباست و دیدن حتی تصاویری از گیم‌پلی می‌تواند این حرف را تصدیق کند، هر چند که دیگر از Depth of Field پایین در میان پرده‌ها برای این که حجم پردازش پایین بیاید خسته شده‌ایم و حتی همین نکته هم تحت‌الشعاع انیمیشن‌های خوب صورت شخصیت‌ها قرار می‌گیرد که البته پیشرفت آن‌چنانی نسبت به نسخه‌ی پنجم نکرده‌اند. این موارد به‌علاوه‌ی یک سری از نکات دیگری که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت، به دلیل تولید سریع و تا حدالامکان خلاصه‌ی بازی بعد از عرضه‌ی فارکرای ۵ است که حتی قیمت نهایی بازی برای خرید را هم کاهش داده و به‌جای ۶۰ دلار همیشگی، این نسخه را می‌توانید با ۴۰ دلار تهیه کنید.

داستان بازی، داستان همیشگی بقا است. روایتی است از تلاش انسان‌هایی که مرگ جامعه و زمین کنونی را به چشم دیده‌اند و در تلاش هستند تا در شخصیت‌پردازی شخصیت‌ منفی دوقلوی این قسمت کم‌کاری شده و بیشتر روی جنبه‌ی آنارشیستی کارهایشان تمرکز شده تا چرایی آن و تکامل خصوصیات شخصیتی و پرسوناهایشان.جامعه‌ای نو بر زمینی نو بسازند. در طلوع جدید، شخصیت‌های نسخه‌ی پنجم را بار دیگر ملاقات می‌کنیم و از سرنوشت‌شان مطلع می‌شویم که مهم‌ترین‌شان فزرند و همسر نیک ری، پدر جروم و مهم‌تر از همه آنتاگونیست اصلی نسخه پنجم یعنی جوزف سید است که حالا پیش‌‌گویی‌اش درباره‌ی آخرالزمان درست از آب درآمده در صدد تشکیل دوباره‌ی دروازه بهشت یا Eden’s Gate است. دشمن اصلی این قسمت و نیروی مزاحمی که خون مردمان Hope County را در شیشه کرده و قرار است در این شماره دمار از روزگارشان درآوریم، Highwaymen نام دارند که رهبری‌شان برعهده‌ی دو خواهر دوقلو به نام‌های میکی (Micky) و لو (Lou) است که شوربختانه آن کاریزمای واس در نسخه‌ی سوم و حتی پاگان مین فارکرای ۴ را ندارند و از جوزف سید هم کم می‌آورند. در شخصیت‌پردازی این دوقلو کم‌کاری شده و بیشتر روی جنبه‌ی آنارشیستی کارهایشان تمرکز شده تا چرایی آن و تکامل خصوصیات شخصیتی و پرسوناهایشان و همین باعث می‌شود تا در زمره‌ی شخصیت‌های منفی ماندگارِ حتی سری قرار نگیرند و به آسانی و به‌زودی از یاد بروند.

گیم‌پلی طلوع نو همان چیزی است که تابه‌حال از این مجموعه دیده بودیم. وظیفه‌ی شما کمک به مردم Hope County و ارتقای خانه‌ی مقاومت است که با نام Prosperity شناخته می‌شود و ماده‌ی اصلی برای این ارتقاها اتانول است که در محیط بازی کمیاب است و با دزدین مخزن‌های آن از Highwaymen و رساندن‌شان به پایگاه خودتان یا آزاد کردن Outpostها می‌توانید آن‌ را کسب کنید. از دیگر مواد لازم برای ارتقا، می‌توان با متخصصین یا Specialists اساس گیم‌پلی طلوع نو بسیار به شماره‌ی پیشین شباهت دارد و از این بابت اگر فارکرای ۵ را تجربه کرده‌اید، این‌جا هم مشکل چندانی نخواهید داشت.اشاره کرد که افردای‌ هستند که باید ماموریت‌های فرعی مربوط به هرکدام را انجام دهید تا به پایگاه شما ملحق شوند و هر کدام در زمینه‌ی خاصی مهارت دارند. خود Prosperity به چند بخش اکتشافات، انبار سلاح، داروخانه، آزمایشگاه و زمین تمرین تقسیم می‌شود که با به‌روز کردن هر کدام مهارت‌های مربوطه را فرا خواهید گرفت. اساس گیم‌پلی طلوع نو بسیار به شماره‌ی پیشین شباهت دارد و از این بابت اگر فارکرای ۵ را تجربه کرده‌اید، این‌جا هم مشکل چندانی نخواهید داشت. اگر دیدید نبرد و درگیری برای‌تان سخت‌تر شد، می‌توانید همراهی برای خود انتخاب کنید تا تمام لحظات پا به پای شما بیاید و کمک حال‌تان باشد و دایره‌ی این همراهان از سگ و شکارچی و سرباز و تک تیرانداز و گراز متغیر است! سلاح جدیدی که به بازی اضافه شده پرتابگر اره‌ای یا Saw Launcher است که قدرت بالایی هم دارد و می‌توانید با پرتاب تیغ‌های اره‌ای از آن هم‌زمان تا سقف سه دشمن را به هلاکت برسانید، هم‌چنین می‌توانید سلاح‌های مخصوص خود را بسازید و تمامی آنها را تا سه درجه ارتقا دهید یا حتی اگر هوس کردید سری به گاراژ بزنید و مشغول ساخت وسیله‌ی نقلیه‌ی شخصی‌سازی شده خود بشوید.

اگر از ماموریت‌های اصلی و خط داستانی بازی خسته شدید، می‌توانید نیم نگاهی هم به ماموریت‌های اکتشافی بازی یا همان بخش Expeditions داشته باشید که در لوکیشن‌هایی خارج از محیط اصلی که مونتانا است، اتفاق می‌افتد. در این بخش باید با هلیکوپتر به مکانی نامشخص رفته و محموله‌ای را پیدا کنید و به هلیکوپتر برگردانید و در این راه با سیل عظیمی از نیروهای دشمن سروکله بزنید که همین مراحل تنوع خوبی به چگالی ماموریت‌های بازی بخشیده و آن را از یکنواختی درآورده است. سرانجام این شکار حیوانات و گنج‌های مخفی شده در دنیای وسیع طلوع نو است که می‌تواند شما را مدت‌ها به خود مشغول کند. همه‌ی این فعالیت‌ها را در بخش تک‌نفره می‌توانید انجام دهید، اما اگر بتوانید به سرورهای بازی وصل شوید، که الزاما همیشه پاسخگو نیست، می‌توانید به صورت دونفره یا Co-op مراحل بازی را تجربه کنید.

صداگذاری شخصیت‌های اصلی بد نیست و مخصوصا صداپیشه‌های میکی و لو کار خود را به خوبی انجام داده‌اند، اما شخصیت‌های دیگر از همان مشکلی رنج می‌برند که نسخه‌ی قبلی نیز بدان دچار بودند و آن اغراق در ادای دیالوگ‌ها است که این مورد در کنار انیمیشن‌های اغراق‌آمیز حرکات بدن شخصیت‌ها دوچندان به چشم می‌آید.
موسیقی بازی شاید ضعیف‌ترین بخش آن باشد. موسیقی که جز در مواردی که گوش‌تان را تیز کنید، شنیده نمی‌شود و تاثیری در القای جو و حسی که سازندگان در تمامی بخش‌ها در صدد بودند تا به شما القا کنند، ندارد. اساسا موسیقی در بازی عنصر گمشده‌ای است که اتفاقا فقدان‌اش چندان نیز حس نمی‌شود و بیشتر اوقات آن‌قدر درگیر کشت و کشتار و شلوغ‌کاری هستید که یادتان می‌رود قطعه‌ای ملودی در پس‌زمینه نواخته می‌شود.فارکرای طلوع نو بازی خوبی است؛ به شرطی که قبل از آن سراغ نسخه‌ی پنجم و چهارم نرفته باشید. در صورتی که رفته‌اید، بدانید که New Dawn چیزی جز محیط‌های خوش و آب رنگ برای‌تان ندارد.

Resolution

Platform: PS4 – Score: 7 out of 10

The latest installment in Far Cry series acts as a new dawn in hoping to see improved look and texture in fictional Montana. You are in shoes of a savior of hopeless Hope County people and must do whatever you can to rebuild the society you once lived in. Unfortunately, New Dawn suffers from the same problems its predecessors had, and it seems that Ubisoft realizes it and tries to do better but it’s a long way to go! Far Cry New Dawn is a good game for passing the time by, but if you’re looking for anything more, New Dawn is not your game.

(نقدی که مطالعه کردید، نسخه‌ی منتقدین بازی Far Cry New Dawn بود که توسط ناشر آن یعنی Ubisoft برای دنیای بازی ارسال شده است.)