تحلیل گیم پلی بازی مکس پین ۳

استقامت مرد سقوط‌ کرده

 پرونده‌ی کاملی بر احوال سومین روایت زندگی کاراگاه بخت‌برگشته

—

اگر قرار باشد با کلمات «مکس‌ پین، رمدی، راکستار، شاهکار، داستان، عشق، نفرت» جمله بسازید، چه می‌نویسید؟ قرار است نگاه‌های منتظر مکس پین را دور هم جمع کرده و این کلمات را کنار هم قرار‌دهیم.

—

مکس پین ۳ به طور ضمنی در واپسین لحظات از بازی «مکس پین ۲: سرنگونی مکس پین» با ظاهرشدن عبارت «سفر مکس به عمق تاریکی ادامه خواهد داشت …» تایید شد. اما نزدیک شش سال به طول انجامید تا بالاخره این بازی به طور رسمی رونمایی شود. اولین بار قرار بود تا این بازی در بهار ۲۰۰۹ عرضه شود، اما این اتفاق جای خود را به تعویق‌های پی در پی داد تا امسال، در ماهی که راکستار معمولا بازی‌های خود را به آن وامی‌گذارد شاهد انتشار مکس پین ۳ باشیم. مکس پینی که بزرگترین تغییر در روند زندگیش، شاید، و شاید این باشد که دیگر رمدی، خالق مجموعه، آن را نخواهد ساخت.

—

 این مسیر پر فراز و نشیب، مکس را به کدام دره‌ی زندگی خواهد افکند؟

—

دانیال نوروزی- مکس پین و تکنولوژی

–

عنوان مکس پین در سال‌های اول نسل ششم توانست با ارائه‌ی تکنیک‌های خاص سینمایی، انقلابی در گیم‌پلی و روایت داستانی در سبک‌های مختلف مخصوصا سوم‌شخص ایجادکند. پس از سال‌ها بازهم مکس با دستانی پر ولی این‌بار درکنار رقیبان جدی و در عصری ظهور کرد که شرکت‌های مختلف سعی در به رخ کشیدن تکنولوژی‌های خاص خود در بازی‌هایشان هستند. «راکستار»، سازنده‌ی قسمت سوم مکس پین که شرکتی با سابقه‌ی درخشان است تمام تلاش خود را برای به‌وجودآوردن نوآوری‌های فراوان درخور نام این بازی به کار گرفته و از این رو تکنیک‌ها و تکنولوژی‌های مختلف و منحصر به فردی را در این بازی برای اولین بار مورد استفاده قرارداده که در این مطلب به آن‌ها می‌پردازیم.

همان‌طور که در ویدئوهای تکنیکی منتشر‌شده از بازی مکس پین شاهد بودیم، «راکستار» اصولی چهارگانه را براساس تکنولوژی خاص برای پیش‌برد هرچه بهترگیم‌پلی بازی به کاربرده است:

آ: هدف­گیری و تیراندازی: برای واقعی ساختن تیراندازی‌ها و واکنش‌های واقعی در درگیری‌ها، راکستار سعی در ارائه‌ی تعریفی جدید از یک بازی شوتر سوم‌شخص دارد. برای مثال، سازندگان از المان‌های اول شخص مانند موج انفجار که باعث سرگیجه و بم شدن صدا می‌شود به صورت کاملا حرفه‌ای در این بازی شوتر سوم‌شخص استفاده کرده‌اند. در هدف‌گیری‌ها، نشانه‌ی اسلحه‌ی شما تنها یک نقطه است ولی هیچ‌گاه از مرکز تصویر با هر حرکتی حتی غلت‌خوردن و پرش خارج نخواهد شد و کنترل اسلحه به بهترین نحو انجام می‌شود که باعث می‌شود به راحتی حتی حول یک محور ۳۶۰ درجه هم بتوان تیراندازی و حرکت کرد.

—

سعید زعفرانی- نوشتن توضیح و تحلیل در مورد گیم‌پلی بازی مکس پین، کار بسیار دشواری است. در عین حالی که این بازی گیم‌پلی خیلی خاصی ندارد و متمایز از بازی‌های دیگر این سبک نیست، اما یک چیز خاص است. یک خصوصیتی که به این راحتی‌ها نمی­شود توضیحش داد. همچنین، اگر از یک‌چیز خیالمان راحت باشد، همین گیم‌پلی بازی است. چون ازیک‌طرف تغییرات کمتری را نسبت به خود دیده است و از طرف دیگر، سازندگان بازی‌های قبلی، در مورد آن نظر مثبت دارند. پیشینه‌ی «راکستار ونکور» هم به ما یادآور می‌شود که نباید نگران این بخش مهم از بازی بود. به علاوه، چهار استودیوی دیگر «راکستار» نیز در ساخت بازی به «ونکور» کمک می‌کنند که شامل «راکستار شمال، راکستار لندن، راکستار جدید انگلستان و شعبه‌ی تورنتوی راکستار» می‌باشد. همچنین در خلال نمایش‌های مختلف بازی به این نکته رسیدیم که مضمون سینمایی بازی همچنان به نحو احسنت در گیم‌پلی آن نمایان است.

سلامتی مکس پین همچنان وابسته به اعتیاد او به قرص مسکن است و سلامتی او مثل بازی‌های این‌روزها با چند ثانیه استراحت باز نمی‌گردد. مکس پین باید در مسیر خود مسکن‌ها را بیابد و در مواقع لزوم از آن‌ها استفاده کند. مکس می‌تواند تا هشت قوطی قرص را با خود حمل کند. موضوع استفاده از قرص‌ها برای بازیابی سلامت، بر اهمیت «سنگرگیری» می‌افزاید. مکس پین در این بازی، بر خلاف بازی‌های قبلی می‌تواند در گوشه‌ای برای چند لحظه پناه بگیرد و از این فرصت اندک برای خوردن مسکن یا پرکردن اسلحه‌اش بهره ببرد. پس می‌توان گفت که نقش سنگر در این بازی با دیگر بازی‌های این دوره فرق می‌کند. قرار نیست در سنگر منتظر بمانید تا صفحه‌ی خونین روبرویتان به حالت عادی برگردد و بزن‌بهادری شخصیت را ازسرگیرید.

–

با این‌که در بازی همچنان انواع مختلفی از سلاح‌ها وجود دارند و دامنه‌ی سلاح‌های بازی از سلاح کمری تا یوزی و از شات‌گان اتوماتیک تا سلاح‌های پرتیرتر گسترده است، اما دیگر مکس نمی‌تواند هر سلاحی که سر راه خود می‌بیند را بردارد و آن را بدون محدودیت حمل کند، بلکه مکس در طول بازی فقط می‌تواند تعداد محدودی سلاح از هر نوع را با خود حمل کند. مکس پین فقط می‌تواند دو تفنگ سبک و یک تفنگ سنگین و در مجموع سه تفنگ را با خود حمل کند. در بازی همچنان نارنجک ضد نفر و کوکتل مولوتف نیز برای ایجاد خسارت‌های سنگین وجود دارند که مستقیما فیزیک بازی را درگیر می‌کنند.

Bullet-time نیز از دیگر بازمانده‌های دو بازی قبلی است. در بازی‌های قبلی به‌خوبی از این امکان منحصر به جمع کوچکی از بازی‌ها –که به طور قطع بهترینشان بازی ماتریکس بود- استفاده می‌شد. این امکان در مکس پین ۳ می‌تواند در دو جهت مورد استفاده قرار گیرد. اول، برای بیشترکردن زمان تصمیم‌گیری و هدف‌گیری دقیق‌تر با استفاده از «اسلوموشن» و حرکت دادن مکس پین در حالت کندی زمان به جهت کشتن تعداد زیادی دشمن. و دومی آهسته کردن زمان برای خارج شدن از تیررس دشمنان در حال تیراندازی –به نوعی جاخالی دادن از تیرهای شلیک شده- که با «اسلو موشن» زیبایی همراه است و مکس پین می‌تواند در این حالت به هر طرفی که می‌خواهد بجهد و درحالی‌که در هوا پرواز کوتاهی می‌کند به هر طرفی که نیاز است بچرخد و شلیک کند.

–

Killcam هم از دیگر چیزهای مخصوص مکس پین است که در این بازی نیز وجود خواهد داشت. در میان بازی‌های این چند سال اخیر تعداد معدودی هستند که از این قابلیت به خوبی بهره می‌برند. پس از کشتن چند دشمن و شلیک آخرین تیر به آخرین دشمن، دوربین از حالت عادی خارج می‌شود و گلوله‌ای –که توسط انجین بازی به صورت ریل تایم رندر می‌شود- را که به دشمن اصابت خواهدکرد دنبال می‌کند. در این حالت کشته شدن فرد مورد نظر نیز نشان داده‌می‌شود و صحنه‌ی خشن و البته جذابی را شاهد خواهیم بود. Killcam؛ مخصوصا وقتی با یک تفنگ دوربین‌دار شلیک می‌کنید، خیلی جذابیت دارد.

–

HUD بازی نیز بدون تغییر نسبت به شمایل خود در بازی‌های قبلی در این بازی نیز تعبیه شده‌است. در کنار صفحه تصویر کاملی از مکس پین کشیده شده که با صدمه دیدن وی از رنگ قرمز پرمی‌شود و با مصرف مسکن که تعداد آن‌ها در کنار این تصویر نشان داده می‌شود رنگ قرمز نیز از بین می‌رود. مانند دو بازی قبلی، با صدمه دیدن شدید مکس پین امکانی فراهم می‌شود تا با استراحتی کوتاه خون وی اندکی بازیابی شود. اتفاق دیگری که برای سلامتی مکس افتاده است، این است که وقتی مکس پین در حال مردن و صفحه در حال سیاه‌شدن است، بازیباز می‌تواند یک تیر شلیک کند و اگر با آن تیر موفق شود قاتل مکس در آن صحنه را بکشد، مکس در طی فرایندی که سازندگان آن را «adrenaline boost» نامیده‌اند به بازی برمی‌گردد. این اتفاق باید در یک لحظه و قبل از سیاه شدن کامل صفحه رخ بدهد.

در کنار مشخصات و المان‌های مختلفی که از بازی‌های قبلی در این بازی نیز حضور دارند و به آن‌ها اشاره شد، گفته شده که «رائول پسوس» در مراحلی از بازی به عنوان یک شخصیت کمکی «هوش مصنوعی» در کنار مکس حضور دارد و در برخی از مراحل نیز نقش کلیدی در پیشبرد اهداف مرحله اجرا می‌کند. مکس پین همچنین می‌تواند از قربانیان به ­عنوان سپر دفاعی استفاده کند. همچنین گفته شده که چیزهای مهم موجود در محیط بازی تخریب‌پذیر هستند.

–

امیرگلخانی- اگر بخواهیم نگاهی موشکافانه به عناوین ساخته‌شده توسط «رمدی» داشته‌باشیم، خواهیم دید که‌این عناوین هیچ مشابه دیگری در صنعت بازی‌های ویدئویی ندارند. این‌که می‌گوییم شباهتی ندارند نه این‌که تمامی بازی‌های این شرکت از همه نظر دارای ایده‌های نو هستند، بلکه در خیلی از عناصر موجود در عناوین این شرکت با پارامترهای تکراری مواجه هستیم؛ اما وقتی این عناصر تکراری با ایده‌های خلاقانه‌ی بازیسازان این استودیو و داستان‌سرایی بی‌بدیل «سَم لیک»  مخلوط می‌شود، اثری را خلق می‌کند که همگان آن‌را یک عنوان نوآور و آوانگارد می‌خوانند. برای مثال در «آلن ویک» روند اکشن بازی مانند تمامی عناوین اکشن است، اما سازندگان با هوشمندی کامل در کنار این روند اکشن عنصر نور و اهمیت آن در روند بازی را قرار داده‌اند تا به نوعی امضای خود را پای اثر بزنند. در رابطه با «مکس پین» نیز این موضوع مصداق دارد؛ بازیسازان در ابتدای کار یک عنوان اکشن سوم‌شخص با المان‌های رایج این سبک را به شما تحویل می‌دهند و در ادامه و با گره‌های داستانی و کاشت‌های روایی شما را به بازی جذب می‌کنند. البته در «مکس پین» در کنار مسائل داستانی تکنیک‌های مختلف دیگری نیز دخیل هستند، تکنیک‌هایی همچون نورپردازی حرفه‌ای و نحوه‌ی انطباق موسیقی با اتمسفر بازی که هریک تجربه‌ی بازی را برای مخاطب بهتر می‌کنند.

–

محمدرضا کاشفی- این برای بار اول است که در سری مکس پین، شاهد یک بخش مولتی پلیر هستیم. امکانات زیادی برای این بخش در نظر گرفته‌شده که همگی نوید یک بخش مولتی عالی را می‌دهند.

–

اولین قابلیتی که می‌توان نام­ برد حالت Bullet-time است که به نوعی جزو نمادهای بازی به حساب می‌آید، اما مهم نحوه‌ی استفاده‌ی آن در بخش مولتی پلیر است. و آن بدین‌صورت است که وقتی از این قابلیت استفاده می‌کنید افرادی که در نزدیکی شما باشند تحت تاثیر Bullet-time قرار می‌گیرند و به حالت «اسلوموشن» می‌روند. همچنین برای این‌کار شما نیاز دارید که با کشتن دشمنان مقدار «آدرنالین» خود را افزایش دهید.

در این بخش شما قادر خواهید بود، شخصیت خود را هما‌ن‌طور که می‌خواهید ساخته و از انواع و اقسام قابلیت‌هایی مثل خالکوبی، لباس‌ها و تجهیزات مختلف استفاده کنید. البته باید کمی هم مراقب باشید زیرا هرچقدر که تجهیزاتی که حمل می‌کنید زیادتر باشد راه رفتن مشکل‌تر می‌شود و به طور کامل می‌توان سنگینی را احساس کرد.

برای به‌دست آوردن اسلحه در این بخش از بازی باید پول خرج کنید. نحوه‌ی به‌دست‌آوردن پول هم میزان برد و باختتان در این بخش است. قابل ذکر است که اسلحه‌های این بخش با بخش تک نفره یکی است.

اکنون می‌رسیم به قسمت مادهای این بخش. اولین ماد «Gang Wars» نام دارد و غیرمستقیم به بخش تک‌نفره هم مرتبط است؛ زیرا در بخش داستانی شما شاهد گروه‌هایی هستید که مدام با هم سر جنگ دارند که در این ماد شما می‌توانید از قضیه‌ی آن‌ها سر در بیاورید. ماد مذکور به چند بخش تقسیم می‌شودکه مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: «تغییر چهره» و «بازی تصاحب امتیاز»

–

ماد دیگری که می‌توان نام برد «Payne Killer» نام دارد. در ابتدای این بخش، همه‌ی شخصیت‌ها به صورت آزاد در نقشه به دنبال «اولین نمونه‌ی خون» هستند. اولین کسی که این نمونه را به دست می‌آورد، به مکس پین تغییر چهره می‌دهد و اولین فردی که وی می‌کشد به همراه مکس در بخش داستانی، یعنی رائول پسوس.  بعد از آن هدف همه کشتن این دو شخص است که مطمئنا کاری بسیار مشکل خواهد بود، این دو شخص اصلی هر کدام دو بسته «قرص مسکن» خواهند داشت که سلامتی‌شان را احیا می‌کند، زیرا برای این دو شخصیت بازیابی سلامت خودکار وجود ندارد، هر کس که بتواند صدمه‌ی بیش‌تری به مکس پین بزند در قالب او ظاهر خواهد شد و در پایان کسی که بیش‌ترین امتیاز را بیاورد برنده میدان است.

–

از ماد­های معمول دیگر نیز می‌توان «فتح پرچم» و «خنثی کردن بمب» را نام برد.

—

سعید زعفرانی– Bullet time با ترجمه‌ی تحت‌لفظی «زمان گلوله» مکانیکی مرتبط با گیم‌پلی است که با بازیکنان اجازه می‌دهد تا زمان را آهسته کنند. بسته به بازی، ممکن است محیط بازی نیز همراه با حرکات بازیکن آهسته شود، اما در مواقعی، بازیکن می‌تواند با سرعت عادی به کار خود ادامه دهد، در حالی که حرکات پیرامون آن همچنان آهسته است.

–

زمان گلوله در بازی‌های اکشن به عنوان یکی از قابلیت‌های شخصیت اصلی بازی به کار گرفته می‌شود. این امکان به بازیباز اجازه می‌دهد که زمان را آهسته کند تا از اصابت گلوله‌ها بگریزد،‌ از دشمنان فاصله بگیرد و یا بدون این که به آن‌ها فرصت واکنش بدهد،‌به آن‌ها حمله کند.

به هر حال، چون «زمان گلوله» یک قابلیت غیر منصفانه است، استفاده از آن معمولا محدودیت دارد. بسته به بازی، این امکان می‌تواند یک امتیاز برای بازیباز باشد که به سرعت استفاده و تمام شود، به عنوان مثال در عنوان‌های F.E.A.R  بازیباز می‌تواند برای مدت بسیار کوتاهی از مزیت‌های این امکان استفاده کند؛‌در حالی که در بازی  Max Payne 2  بازیباز می‌تواند از زمان گلوله برای مدتی نسبتا طولانی‌تر استفاده کند و علاوه بر آن، امکان استفاده از آن به سرعت بازیابی می‌شود.

کلمه‌ی Bullet Time از اولین فیلم ماتریکس نشئت می‌گیرد. جایی که صحنه‌های اسلوموشن حرکات گلوله‌ها در هوا به این نام خوانده می‌شدند. بعد از آمدن The Matrix بسیاری از سازندگان بازی‌های کامپیوتری سعی کردند که از این طرح در بازی‌هایشان استفاده کنند،‌که در حدود مختلفی موفق شدند و یا شکست خوردند. با این حال، بسیاری از مردم امروزه فکر می‌کنند که این طرح بیش از حد استفاده شده است و به یک مکانیک اضافی گیم پلی برای نشان دادن بازی‌های متوسط به عنوان بازی‌های خوب تبدیل شده است

—

اسیر خاطرات مکس شویم؟ آیا می شود خاطرات دو بازی را از یاد برد و یا نادیده گرفت؟

—

میلاد رضایی منش- در میان گیمرهای امروزی، کمتر کسی پیدا می‌شود که نام شرکت «راکستار» را نشنیده باشد؛ و حداقل یکی از بازی‌های این شرکت را انجام نداده‌ باشد. از بازی‌هایی که این شرکت ساخته است می‌توان به دو گل سرسبد، یعنی GTA وRDR اشاره کرد. این دو سری بازی در میان گیمر­ها نیز جایگاه ویژه‌ی خود را دارند. البته این بازی‌ها به خودی خود این جایگاه را به دست نیاورده‌اند و عوامل بسیاری بر موفقیت آن‌ها تاثیر­گذار بوده‌است. علاوه بر داستان عالی این دو بازی، نوع روایت منحصر به فرد و بی‌نقص آن‌ها در کنار گیم‌پلی‌ای که آزادی عمل در آن موج می‌زند و باز هم منحصر به فرد است به خوبی به نماد بازی‌های این شرکت تبدیل گشته‌اند. بدون شک سبک «دنیای باز» و گیم‌پلی راکستارگونه با «سرخپوست مرده» به کمال خود رسید. و حالا منتظرم ببینم آیا این کمال به مکس پین هم منتقل می‌شود؟ پس از این‌که راکستار اعلام کرد، قرار است مکس پین ۳ را بسازد خوشحالی تمام وجودم را فرا گرفت؛ چراکه معتقدم نوع روایت داستانی که دربازی‌های نام‌برده دیدم را باری دیگر  مشاهده خواهم کرد. البته این‌بار در قالب یک بازی دیگر، که در سبک دیگری است. سبکی که راکستار در ساخت آن مهارت ندارد. با این‌حال از نظر من که تجربه‌ی بازی کردن مکس پین‌های قبلی را نداشته­ و می‌خواهم با MP3 کار خود را شروع کنم؛ جای هیچ نگرانی وجود ندارد زیرا کار به کاردان سپرده شده است و مطمئنم که بار دیگر با دنیاهای سیاه و بی‌رحم راکستار مواجه خواهیم شد.