پیشرفت بازی های نسل بعد

اکثر شما پیش نمایش موتور بازی سازی Unreal Engine 4 را دیده اید. این موتور دید نسبتا خوبی از پیشرفت نسل اینده بازی های رایانه ای به ما داد . بهتر شدن حرکات دود سیگار یا شعله های اتش ، نورپردازی خوب در زوایا و گوشه های تصویر ، تصاویر پویا و عالی و غیره ، همه چیز به نظر عالی می رسید .اگر به سیر پیشرفت گرافیک و بعد فنی بازیها در چند سالی که گذشته است نگاهی بیاندازیم می بینیم که در این زمینه بازیساز ها به پیشرفت های قابل توجهی رسیده اند .در واقع اگر به سیر تکاملی بازی ها که تقریبا از ۸ سال پیش شروع شده است نگاهی بیاندازیم متوجه می شویم که خیلی از ویژگی های که در نسل های قبل امکان پذیر نبود در این نسل ممکن شده است . اما باز این نسل ایراداتی دارد که امید واریم در نسل بعد شاهد رفع انها باشیم .

۱ ریش شخصیت ها

بازی ساز ها و توسعه دهندگان بازی همچنان بر روی بافت موی سر شخصت ها بسیار تلاش می کنند اما ریش بسیاری از شخصیت ها همچنان مشکل ساز است از کیفیت پایینی بر خوردار است اگر نگاهی به شخصیت های معروف بیاندازید می بینید که تقریبا خیلی از انها ریش ندارند و فقط حالتی از ریش روی صورت های انها پیدا است . در واقع ریش بر خلاف مو های سر دقت خیلی بالاتری برای تنظیم و ایجاد می خواهد و با توجه به اینکه در صحبت کردن ها ی شخصیت مخصوصا بازیهایی که انیمیش های انها به صورت Real  Time اجرا می شود نیاز به دقت و کیفیت و بافت بالایی دارد معمولا استفاده نمی شود . مثلا در شخصیت های GTA هیچ کدام از انها ریش نداشته اند . یا خیلی از شخصیت هایی که برای بازیهیا RPG استفاده می شوند ریش درست و حسابی ندارند و این نشان از سختی کار در این زمینه است . یک ریش خوب می تواند جذبه و ابهت بیشتری به کاراکتر بدهد همان طور که موهای سر می تواند کاراکتر ها را زیبا تر و بهتر کند .

۲ برش خوردن اجسام

( منظور از برش خوردن اجسام همان فرو رفتن مثلا دست در دستگیره در و یا فرمان خودرو یا دیوار است که خیلی به چشم می اید )هنوز که هنوز است نمی توان بازی درست و حسابی را پیدا کرد که این مشکل را نداشته باشد . شاید نمایش های اولیه بازیها که به صورت سینمایی تهیه می شوند خیلی برای شما جذاب باشند اما گرافیک بازی با پیش نمایش های سینمایی فرق دارد . برای مثال شمشیر کریتوس به داخل دیوار ها نمی رفت اما در مبارزه ها داخل شمشیر های دیگر فرو می رفت یا کاپیتان شپرد در مبارزه ها در سنگر گیری مشکلی نداشت اما در صحبت کردن ها و راه رفتن ها بعضی مواقع قسمتی از بدنش داخل اشیا یا محیط وارد می شد یا لوله اسلحه خیلی از بازیها داخل دیوار فرو می رود که این زیاد جالب نیست و نمی شود ان را باگ گرافیکی نام گذاشت چرا که این موارد بیشتر مربوط به محاسبات ریاضی در بازیها و محاسسبه مقدار حجم و جرم اجسام توسط موتور ها می شود .این نشان می دهد که موتور های گرافیکی همچنان برای پردازش مشکل دارند و محاسبات دقیقی را نمی توانند انجام دهند .
این مورد خیلی بیشتر زمانی به چشم می آید که شخصیتی رودر روی شما ایستاده باشد و بخواهد دست به سینه بایستد . اوج فاجعه در اینجا مشخص می شود !

۳ مشکل تعامل با اجسام و مایعات

آیا تا به حال به نحوه نوشیدن آب یا مایعات دیگر در بازی ها توجه کرده اید . به بدترین حالت ممکن نمایش داده می شوند . در خیلی از موارد اصلا لیوان به دهان و لب ها نزدیک نمی شود و یا مایعات داخل ان به صورت غیر طبیعی محو ناپدید می شوند . نمونه بارز این مشکل در بازی های Mass Efect وجود دارد و همچنین سری بازیهای GTA .. فقط کافی است نگاهی به صورت کاپیتان شپرد در لحظه نوشیدنی خوردن بیاندازید تا متوجه عمق فاجعه بشوید .او لیوان را برای چند لحظه جلوی دهان خود نگه می دارد و بعد بووووم لیوان خالی می شود !

گویا موتور های گرافیکی این نسل هنوز که هنوز است نتوانسته اند این مشکل را حل کنند و بغیر از اینکه نمی توانند مایعات در لیوان ها را به خوبی پردازش کنند در محاسبه لیوان ها نیز دچار اشتباه می شوند و یا لیوان خیلی درون دهان شخصیت فرو می رود و یا اصلا به دهان او نمی رسد . شاید توجه نکرده باشید ولی حتی در بازی RDR که بازی سال زمان خود نیز شد این مشکل وجود داشت و راه حلی برای ان موجود نبود . برای همین هم هست که غذا خوردن و نشیدن را در بازی ها مخصوصا بازیهایی که ادعای شخصیت پردازی و زندگی حقیقی دارند نمی بینیم !

۴ دست های عجیب

حرکات دست ها در شخصیت ها خیلی بد پیاده سازی می شود و کاری هم از دست بازیساز ها بر نمی اید بهترین موتوی های حال حاضر هم نمی توانند دست هایی با کیفت پردازش کنند ،با اینکه همین دست ها یکی از ارکان  مهم در بازی ها به شمار  می روند . در واقع برای همین هم هست که معمولا زیاد شما دست های کاراکتر هارا از نمای روبرو نمی بینید و بیشتر از پشت سر می بینید که یا در حال حمل اسلحه هستند یا به حالت دویدن جمع شده اند . در واقع ایجاد دست در بازی یکی از کار های سخت بازی است و هنوز هم بازی درست و حسابی پیدا نمی شود که حالت دست ها را به خوبی نشان بدهد و مثلا در بازی GEoW برای دست شخصیت ها فرقی نمی کند که یه شات گان معمولی بردارند یا یک اسلحه سنگین، نوع حجم بازو و ساعد و حالت گرفتن انها در دستشان به یک صورت است فقط کمی سنگینی به وزن بازی کن اضافه می شود که او را در راه رفتن مشکل می کند . خودتان یک بار امتحان کنید و اول یه لیوان پر از آب را دستتان بگیرد و بعد یک جعبه روغن ۵ کیلی ،سپس نوع حال بازی و ساعد خود را در آاینده مشاهده کنید تا دقیق متوجه موضوع شوید .بدترین نوع چردازش پردازش انگشتان دست است و  هیچ بازی نیست که به خوبی انها را انجام بدهد . معمولا یا به هم چسبیده هستند یا خیلی بدفرو وعجیب و غریب .بازیها نیز تا ساعد و مچ دست هیچ فرم خاصی ندارند و فقط تعداد کمی بازی هستند که توانسته اند اندازه بازو را نسبتا خوب پیاده سازی کنند مثل بتمن یا چرخ دنده های جنگ اما این فرم بازی اکثر مواقع ثابت است و با خم شدن  ارنج حجیم تر نمی شود !

۵ لباس ها

در بازی L.A. Noire ویژگی شخصیت ها و حالت چهره آن ها به خوبی پیاده سازی شده بود اما چیزی که خیلی بد از اب در امده بود لباس های انها بود . در واقع کلاه ها و لباس های انها اصلا تعاملی با محیط نداشتند و بیشتر به صورت یک توده گرافیکی به چشم می امدن تا یک بافت انعطاف دارو در دویدن ها و یا پرش ها ما هیچ نغییری در انها نمی دیدم . این مورد در زره ها و لباس های جنگی خیلی بیشتر به چشم می آیند . مثلا لباس ها اتزوی و یا بتمن با اینکه بخش مهمی از بازی بودند باز هم ایراد داشتند و نمی توانستند به خوبی پردازش شوند . شنل بتمن به خوبی حرکت نمی کرد و در دویدن ها بیش تر رو به پایین بود تا اینکه مانند شنل واقعی در هوا معلق باشد و ردا و شنل اتزو نیز نمی توانست با محیط به درستی ارتباط برقرار کند و در خیلی از مواقع ساکن بود . در صورتی که لباس ها با هر تغییری از شکل ظاهری بدن باید تغییر کند اما این موارد در بازیها یا اصلا ایجاد نمی شود یا خیلی کم است .بدترین حالت ها در لباس ها هم استین و شنل و کمر شخصیت ها است به طوری که پارچه ها اصلا انعطاف ندارند .

۶ پله ها

هنوز که هنوز است بازی به خوبی این مشکل را رفع نکرده است و گویا اصلا هم رفع شدنی نیست و در واقع بالا و پایین رفتن از پله ها به یکی از سخت ترین پردازش ها و مشکلات بازی ها تبدیل شده است تا جایی که ترجیح می دهند از سطول شیب دار استفاده کننند ولی از پله استفاده نکنند . فقط کافی است در بازیهایی مثل L.A. Noire ، را در استفاده از پله ها نگاه کنید . اصلا شبیه ساز خوبی برایشان تعبیه نشده است و موتور بازی قادر نیست پاهای کاراکتر ها را به خوبی خم کند و بیشتر مواقع بدن شخصیت ها به چپ یا راست متمایل می شود و کمر نمی تواند با پاهای شخصیت تعامل کند و خیلی صاف می ایستد.از پله پایین امدن شخصیت خود دنیای از خنده است و هنوز که هنوز بازی نیست که بتوان گفت در این مورد پیشرفتی داشته است .

ممکن است خیلی از شماها بگویید این موارد جزئیات کوچکی هستند که زیاد به چشم نمی ایند اما اگر قرار باشد برای سخت افزار های جدید سره کیسه را شل کنیم و پول پای کنسولی های جدید بدهیم و باز همین مشکلات را ببینیم چه فایده ای دارن این تغییر نسل؟ همین نسل هم بازی های خوب و پر گرافیکی دارد و اگر قرار باشد برای تغییرات گرافیکی پول بپردازیم باید در همه زمینه ها باشد نه فقط در مثلا بهتر شدن نوع اتش یا دود یا نور پردازی ها .