خانه » مقالات بازی
بهترین بازی های مبارزه ای، برترین بازی های مبارزه ای، بهترین بازی های فایتینگ کدامند؟- به جرئت می‌توان گفت ژانر فایتنیگ یکی از قدیمی‌ترین و ریشه‌‌دارترین ژانرها در صنعت بازی‌هایی ویدیویی است. قدیمی‌ترین بازی‌های این ژانر محبوب با عناوینی همچون «پک‌من» و «نبرد فضایی» در یک بازه زمانی عرضه شدند و اگر نگوییم تاثیر آن‌ها بر رشد صنعت محبوب بیشتر از این بازی‌ها بوده، بدون شک کم‌تر نبوده است. از زمان محبوبیت دستگاه‌های آرکید تا پیدایش اولین کنسول‌های خانگی تا به امروز که قوی‌ترین و پرسرعت‌ترین کنسول‌های عصر حاضر در اختیار ماست، بازی های مبارزهای بخش جدایی ناپذیر لیست بازی‌های محبوب طیف وسیعی از مخاطبان بوده‌اند.
برای تسلط به بازی های ژانر فایتینگ باید چندین فاکتور کلی مانند فکر کردن و ارزیابی سریع، عکس العمل‌های لحظه‌ای و دید وسیعی‌ای که نسبت به شخصیت تحت کنترل خود و شخصیت حریف داشت که حرفه‌ای شدن بر آن‌ها کار بسیار دشواری است و شاید در وهله اول کمی ترسناک به نظر برسد. با این احوال از بازی های فایتینگ از شناخته شده‌ترین مجموعه‌های ویدیو گیم هستند که برخی از آن‌ها نظیر مورتال کامبت و استریت فایتر حتی میان گیمرهای نه چندان پیگیر و مردمی که گیمر تلقی نمی‌شوند نیز محبوب هستند. حال پرسش اینجاست که در میان این همه بازی‌های متنوع و رنگارنگی که طی سه دهه گذشته در این ژانر وارد بازار شده‌اند، برترین آن‌ها کدامند، در واقع بهترین بازی های مبارزه ای کدام هستند. برای پاسخ به این پرسش، در ادامه مطلب همراه دنیای بازی باشید.
پیش از پرداختن به لیست، ذکر چند نکته خالی از لطف نیست:
بدون فوت وقت بیشتر به سراغ لیست می‌رویم:
برای بسیاری از نوجوانان بویژه پسران توانایی کنترل کردن یک هیولا بزرگ مانند مجموعه فیلم‌های ترنسفورمر یکی از رویا‌های قدیمی است. رویایی که شاید در ژانر بازی های مبارزهای، هیچ عنوانی بهتر از War of The Monsters به آن پاسخ نگوید. اولین نکته قابل توجه و ارزشمند این بازی، طیف متنوع هیولاهایی بود که مخاطب می‌توانست انتخاب کند. از کینگ گونگ گرفته تا یک ملخ عظیم الجثه و ربات‌های غول پیکیری که یادآور همان مجموعه فیلم‌های ترسفورمر است. در یکی از بهترین بازی های مبارزه ای مخاطبان می‌توانستند به صورت هم زمان تا چهار نفر در محیط‌های شهری، ضمن مبارزه با یکدیگر، اقدام به تخرب ساختمان‌های بلند و آسمان خراش‌های بکنند و در عین حال از محیط سه بعدی بازی برای برتری خود استفاده کنند. با در نظر گرفتن این نکته که بازی War of The Monsters سال ۲۰۰۳ عرضه شده، ارزش کار تیم سازنده دو چندان می‌شود.
برای آن دسته از هوادارانی که دوست دارند بازی های مبارزه ای به معنای واقعی کلمه تداعی کننده مبارزات خیابانی باشد، بدون شک Def Jam: Fight For NY می‌تواند یکی از برترین بازی های مبارزه ای تاریخ باشد. درست مانند نسخه اول، Fight For NY سرشار از مشت زنی‌های واقع گرایانه (برای دوران خود)، مبارزات نفس گیر و نزدیک و همچنین بسیار اتمسفریک بود و تمامی این ویژگی‌ها را چندین سطح ارتقا داده بود. در یکی از بهترین بازی های فایتینگ تاریخ مخاطب می‌توانست از میان ۶۷ شخصیت مختلف، کنترل یک نفر را در دست بگیرد. از دیگر ویژگی‌های جذاب این بازی حضور هیپ هاپ آرتیست‌های نامداری همچون Ice T و اسنوپ داگ در میان مبارزان بود. شش ترک لایسنس شده از این آرتیست‌ها در بازی وجود داشت که هیجان و حس و حال مبارزات را به سطح دیگری می‌برد.
نسخه اول مجموعه Power Stone که آن هم می‌توانست در لیست بهترین بازی های مبارزه ای جای گیرد، فرمولی متفاوت را به بازی‌های این ژانر آورد. در این بازی، دو شخصیت مقابل هم، به سمت یکدیگر اشیا مختلف و بعضا خنده داری را پرتاب می‌کردند و Power-UPهایی که در زمین مبارزه بازی به یک باره ظاهرا می‌شدند، برای تمام کردن کار حریف الزامی بودند. نسخه دوم با حذف کردن سیستم کمبو، تا حدی سیستم مبارزه برای را ساده کرد اما، با افزودن ویژگی‌های دیگر سعی در جبران کردن این خلا داشت. علاوه بر اینکه بیشتر شخصیتهای نسخه اول در لیست شخصیتهای قابل بازی وجود داشتند، چندین شخصیت دیگر نیز به لیست اضافه شده بودند و تنوع بالاتری در اختیار مخاطب بود. از سوی دیگر تا چهار بازیکن به صورت هم زمان می‌توانستند در نبرد شرکت کنند که هر مبارزه را هیجان انگیزتر و پر زد و خورد می‌کرد. برای دارندگان کنسول دریم کست، بدون شک Power Stone 2 یکی از بهترین بازی های گروهی بود.
اولین اسپین آف مبارزه ای از بازی پرسونا ۴، یعنی Persona 4: Arena یک اسپین آف درخور و ارزشمند از فرنچایز «Shin Megami tensei» بود که به خوبی سیستم مبارزه بازی پرسونا ۴ و سبک هنری طراحی‌های آن را به ژانر فایتینگ آورده بود. پس چرا دنباله آن در لیست برترین بازی های مبارزه ای جای گرفته است؟ بدون شک اولین دلیل آن طیف متنوع شخصیتهای حاضر در بازی است. باید گفت هر کدام از این شخصیت‌ها استایل مبارزه و کمبوهای خاص خود را دارند و در واقع هر کدام به نوعی منحصر به فرد هستند. موضوعی بعدی که سبب شده بازی Persona 4: Arena Ultimax در لیست بهترین بازی های فایتینگ قرار گیرد، بالانس میان شخصیتهای بازی است. در نسخه اول می‌شد برتری فاحش برخی کارکترهای نسبت به دیگران حس که در این نسخه تا حد زیادی برطرف شده است. از سوی دیگر این بازی به بهترین شکل خط داستانی پرسونا ۴ را جمع بندی می‌کند و به نوعی یک دنباله ارزشمند برای این بازی محبوب نیز هست.
برای مدتی نسبتا طولانی شرکت کپکام از غول های ژانر فایتینگ محسوب می‌شد. به طور دقیق‌تر در دهه ۹۰ میلادی بود که این ناشر ژاپنی مشغول عرضه کردن بهترین بازی های مبارزه ای به صورت مداوم بود. هرچند استریت فایتر گل سرسبد تمامی فرنچایزهای کپکام در این ژانر بود اما، آن‌ها چندان مجموعه ارزشمند دیگر در این ژانر را به مخاطبان معرفی کردند. یکی از آن‌ها Darkstalkers: The Night Warriors بود. نسخه اول مجموعه Darkstalkers به مخاطبان این امکان را می‌داد که از میان چندین شخصیت عجیب و غریب و فانتزی، کنترل یکی را به دست گیرند و در محیط‌های غلو شدن و ناملموس به نبرد با یکدیگر بپردازند. هرچند تعداد شخصیتهای قابل انتخاب در نسخه اول در مقایسه با نسخه‌های بعدی، نسبتا کم است اما، پس از گذشت این همه سال از عرضه بازی، همچنان اولین نسخه، بهترین نسخه برای ورود بازیکنان جدید به این مجموعه فایتینگ است.
خط داستانی شخصیت Ashley Crimson با یکی از برترین بازی های مبارزه ای در مجموعه طولانی و ریشه دار The King of Fighters خاتمه یافت. تیم سازنده در این نسخه اقدام به حذف کردن برخی ویژگی‌های منحصر به فرد و کم‌تر رایج فرنچایز کرد که چندان برای طرفداران قدیمی خوشایند نبود اما، از سوی دیگر با مانور دادن روی ویژگی‌های اساسی بازی که سبب محبوبیت آن در وهله اول شده بود و همچنین بهبود دادن کنترلرهای بازی، توانستند یکی از بهترین بازی های فایتینگ را روانه بازار کنند. بدون شک فهمیدن بخش داستانی بازی و لذت بردن از آن، بدون داشتن دانش کافی از پیش زمینه داستانی شخصیت‌ها و رویدادهای بازی تقریبا غیر ممکن است اما، به لطف طراحی‌های هنری چشمنواز بازی و سیستم کمبو، دلایل کافی برای لذت بردن از بازی The King of Fighters XIII وجود دارد.
پس از اینکه استودیو NetherRealm توانست با موفقیت محبوب‌ترین فرنچایز خود یعنی مورتال کامبت را ریبوت کند. شرکت WB Games به آن‌ها وظیفه ساخت یک بازی مبارزه ای جدید از جهان ابرقهرمان‌های D.C را محول کرد. وظیفه‌ای که باید گفت آن‌ها در سال ۲۰۱۳ با بازی Injustice Gods Among Us به نحوه احسن انجام دادند. در سال ۲۰۱۷ آن‌ها با Injustice 2 ضمن بهبود فرمول استفاده شده در نسخه اول، توانستند با اضافه کردن طیف وسیعی از ابر قهرمان‌ها و شخصیتهای شرور دنیای D.C نظیر بتمن، سوپرمن، فلش، جوکر، واندروومن و ده‌ها شخصیت دیگر، یکی از بهترین بازی های مبارزه ای را عرضه کنند. به لطف بخش داستانی جذاب بازی و همچنین اضافه شدن المان‌هایی از مجموعه مورتال کامبت، بازی Injustice 2 توانست شهرت بسیاری کسب کند. از دیگر ویژگی‌های جذاب این بازی، کارترهای بود که از جهان دیگر به آن اضافه شدند که از محبوب‌ترین آن‌ها می‌توان به شخصیت ساب زیرو و لاک پشت‌های نینجا اشاره کرد.
مطلب مرتبط: نبرد افسانه‌ای | نقد و بررسی بازی Injustice 2 Legendary Edition
بازی Project Justice دنباله بازی دیگر به نام Rival Schools بود بر خلاف نسخه اول در جلب کردن رضایت مخاطبان موفق بود. این بازی در مقایسه با نسخه قبلی خود از سیستم مبارزهای نسبتا پیچیده‌تری استفاده می‌کرد و همین مسئله سبب شده Project Justice در لیست برترین بازی های مبارزه ای جای گیرد. اضافه شدن سیستم‌های جدیدی همچون Party-Up و Team-Up یک سطح جدید را به بازی معرفی کرده بود و در بخش داستانی نیز رویدادهای بازی و پایان بندی آن به عملکرد مخاطب بستگی داشت. بدین معنی که اگر یک مبارزه را می‌باختید این به معنای متوقف شدن بازی نبود، روند حوادث بازی ادامه می‌یافت. برای هوادارانی که Project Justice را یکی از بهترین بازی های فایتینگ می‌دانند، هنوز جای امید برای احیای این مجموعه وجود دارد.
طرفداران ژانر مبارزهای به خوبی می‌دانند که مجموعه Samurai Shodown همیشه جایگاه ویژه‌ای در میان فرنچایزهای این ژانر دارد و همواره توانسته تفاوت‌های خاص خود در مقایسه با سایر مجموعه‌ها حفظ کند. در سال ۲۰۱۹ که استودیو SNK تصمیم به احیای مجموعه گرفت، نگرانی‌های درباره تصمیم آن‌ها وجود داشت اما، باید گفت تیم سازنده یکی از بهترین بازی های مبارزه ای را روانه بازار کرد. در این بازی فشردن دکمه‌ها پشت سر هم و اجرا کردن کمبوهای دیوانه وار راه پیروزی نیست. بر عکس بازی مخاطب را به داشتن یک استراتژی تدافعی و حساب شده دعوت می‌کند، باید منتظر یک اشتباه از سوی حریف باشید. در این بازی حتی کوچک‌ترین حمله، آسیب قابل توجهی وارد می‌کند و بنابراین جایی برای اشتباه نیست. فرنچایز Samurai Shodown همیشه به القای نبردهای تن به تن میان دو سامورایی شهرت داشته و نسخه ریبوت این حس را به بهترین نحوه احیا می‌کند.
بدون شک مجموعه تکن پس از گذشت سال‌ها از عرضه اولین نسخه، همچنان قدرتمند به تاختن ادامه می‌دهد و بیشتر بازی‌های آن جزو برترین بازی های مبارزه ای هستند. موفقیت امروز فرنچایز بدون شک مدیون بازی تکن ۳ است. زمانی که شخصیت جین و بسیاری از شخصیتهای جدید دیگر که اکنون بخش جدایی ناپذیر مبارزان مجموعه هستند، به بازی اضافه شدند. اولین موضوعی که تکن ۳ را برای بسیاری از مخاطبان نسل ۵ به یکی از بهترین بازی های فایتینگ تبدیل کرد، گرافیک چشمنواز آن بود که در مقایسه با نسخه دوم چندان سطح ارتقا یافته بود. سیستم مبارزات بازی نیز از همه حیث، بویژه نحوه حرکت بهتر شده بود و شخصیتهای بازی نیز هر کدام جذاب و منحصر به فرد بودند. در کنار تمامی این موارد، وجود حالت‌های مختلفی مانند «Tekken Ball» و «Beat’em up» تکن ۳ را به یکی از پرفروش‌ترین بازی‌های کنسول پلی استیشن ۱ بدل کرد.
در دنیای بازی بخوانید: نقد و بررسی بازی Tekken 7
باید اعتراف کرد که انتخاب کردن یک نسخه از مجموعه Blazeblue برای قرار دادن در لیست بهترین بازی های مبارزه ای کار بسیار دشواری بود. هر کدام از نسخه‌های فرنچایز به نوبه خود ارزشمند هستند و ویژگی جدید را به آن اضافه کردند اما، Central Fiction در میان طرفداران همیشه جایگاه ویژه‌ای داشته است. بزرگ‌ترین ویژگی آن، طیف وسیع مبارزان آن بود که به ۳۶ نفر می‌رسید. در میان این مبارزان چهره‌های آشنا برای طرفداران فرنچایز و همچنین چهره‌های قدیمی به چشم می‌خورد که هر کدام منحصر به فرد هستند و کنترل کردن هر یک می‌تواند به نوبه خود دلپذیر باشد. همچنین این نسخه را می‌توان بالانس‌ترین نسخه مجموعه دانست که همیشه به داشتن یک سیستم مبارزه متعادل شهرت داشته است. مورد بعدی بخش داستانی نسبتا مفصل و طولانی بازی بود که روایت سینمایی آن طعنه به فرنچایزهای بزرگ‌تر با بودجه‌های چند ده برابر می‌زند. Central Fiction همچنین تنها نسخه‌ای از مجموعه Blazeblue است که تیم سازنده از آن پشتیبانی طولانی مدت داشت و آپدیت‌های متعددی برای آن عرضه کرد و هر کدام از پورت‌های بازی بسیار بالانس و بهینه هستند.
علی رغم اینکه پیش از Last Round یک نسخه از بازی Dead or Alive 5 عرضه شده بود، به قدری این نسخه متفاوت و همچنین متنوع‌تر بود که بسیاری از طرفداران را ترغیب کند به سراغ آن بیایند. بازی Dead or Alive 5 Last Round همان نسخه‌ای بود که توانست مجموعه را احیا کند. در بخش فنی سازندگان با اضافه کردن رزولوشن HD و همچنین نرخ فریم ۶۰ این بازی را تبدیل به یکی از برترین بازی های مبارزه ای کردند. معرفی ۴ شخصیت جدید نسبت به نسخه اصلی، بالا‌تر رفتن سطح شخصی سازی شخصیت‌ها و آیتم‌های تزئینی بیشتر و همچنین بخش بالانس شدن گیم‌پلی تبدیل به برگ برنده استودیو تیم نینجا شدند. پس از گذشت هشت سال از عرضه این بازی، از نظر طرفداران Dead or Alive 5 Last Round همچنان یکی از بهترین بازی های فایتینگ است و همچنان به سراغ آن می‌آیند.
اگر بخواهیم یک نمونه خوب از نحوه ریبوت کردن یک فرنچایز را معرفی کنیم، بدون شک بازی مورتال کامبت محصول سال ۲۰۱۱ اولین گزینه‌ای است که به ذهن خطور می‌کند. در این بازی سازندگان به معنای واقعی کلمه همه چیز را به نقطه شروع بازگرداند. نه تنها در این نسخه که بدون شک از بهترین بازی های مبارزه ای است، شاهد بازگشت بسیاری از شخصیتهای قدیمی و محبوب بودیم که مدت‌ها بود به دست فراموشی سپرده شده بودند، در کنار آن‌ها برخی شخصیتهای فیلم‌های ترسناک نظیر فردی کروگر و همچنین کریتوس از سری بازی‌های گاد آو وار در این بازی حضور داشتند. مورتال کامبت اولین عنوانی بود که یک بخش داستانی جذاب و قابل قبول را ارائه می‌کرد و نشان داد بازی‌های مبارزهای غربی هم می‌تواند بخش داستانی خوبی داشته باشند.
همچنین در دنیای بازی: نقد و بررسی بازی Mortal Kombat 11
برای طرفداران مجموعه Soulcalibur، نسخه دوم این مجموعه همیشه به لطف کنترلرهای خوش دست، سیستم مبارزه بالانس و بخش داستانی جذاب جزو برترین بازی های مبارزه ای خواهد بود اما، این بازی Soulcalibur VI بود که توانست تمامی ویژگی‌های جذاب نسخه دوم را چندین سطح ارتقا دهد. در وهله اول باید به شخصیتهای مهمان این بازی اشاره کرد که آن را تبدیل به یکی از بهترین بازی های فایتینگ کردند که از جمله آن‌ها می‌توان به گرالت از بازی Witcher 3: The Wild Hunt اشاره کرد. مورد بعدی بخشی طراحی شخصیت بازی بود که می‌توانستید در آن شخصیت مخصوص خود را طراحی کنید که در عین حال بالانس بازی بهم نخورد و بتوانید به مبارزه با سایر شخصیت‌ها بروید. اگر تجربه بخش داستانی بازی به هر دلیل برای شما کافی نبود، می‌توانید به سراغ بخش دیگر بازی بروید که ده‌ها ساعت گیم‌پلی و داستان را حول محور شخصیت ساخته شده توسط شما روایت می‌کرد.
احیا کردن مجموعه Killer Instinct ابدا کار آسانی نبود اما، باید گفت استودیو Iron Galaxy به نحوه احسن آن را انجام داد و توانست نسخه ریبوت را به یکی از بهترین بازی های مبارزه ای بدل کند. هرچند برای طرفداران مجموعه نسخه اصلی که در سال ۱۹۹۴ عرضه شد، جایگاه ویژه‌ای خواهد داشت اما، باید گفت که نسخه ریبوت بدون شک بهترین تجربه ممکن از این مجموعه است. در این بازی سیستم مبارزه هیجان انگیزی و ضربتی که از امضاهای مجموعه است، به قوت خود باقی است و با اضافه شدن بخش آموزشی پرجزئیات و مفصل، مخاطبان جدید نیز می‌تواند به راحتی به سیستم مبارزه بازی خو کنند، حتی اگر اولین تجربه آن‌ها از این مجموعه باشد. اگر از عاشقان ژانر فایتینگ هستید و هنوز به هر دلیلی بازی Killer Instinct را تجربه نکرده‌اید، باید گفت خود را از تجربه یکی از بهترین‌های این ژانر محروم کرده‌اید.
در بازار بازی‌های مستقل، عناوینی وجود دارد که بدون شک ارزش وقت و سرمایه مخاطبان را دارد و می‌توانیم آن‌ها را در دسته برترین بازی های مبارزه ای قرار دهیم اما، زمانی که صحبت از بازی Skullgirls به میان می‌آید، باید گفت مانند آن واقعا سخت پیدا می‌شود. در نگاه اول هسته گیم‌پلی بازی بیشتر ویژگی‌های خود را از مجموعه Tag Team Fighters الهام گرفته است و آن‌ها را تا حدی دگرگون کرده است. این بازی با گذر زمان نه تنها از محبوبیتش کاسته نشده و بلکه روز به روز به تعدادی افرادی که این بازی یکی از بهترین بازی های فایتینگ تلقی می‌کنند، افزوده می‌شود و باید گفت دلایل زیادی برای تایید دیدگاه آن‌ها وجود دارد. بخش آنلاین بازی از حیث سرعت، پشتیبانی تیم سازنده و عدم تاثیر شدید متقلبین، بدون شک جزو بهترین‌ها است که حتی از بسیاری از بازی‌های AAA ژانر نیز بهتر عمل می‌کند. اضافه شدن شخصیتهای جدید در قالب DLC تنوع سبک مبارزات بازی را بالا برد و به مخاطبان فرصت تجربه‌ای متفاوت را داد. در کنار این موارد گرافیک هنری خاصی بازی و اکشن‌های آن که با دست کشیده شده، Skullgirls را به یکی از زیباترین بازی‌های فایتینگ تبدیل می‌کند.
زمانی که بحث از بازی‌های مبارزهای هاردکور به میان می‌آید، بدون شک مجموعه دراگون بال از جمله اولین عناوینی است که مخاطبان از آن صحبت خواهند کرد و بازی Dragon Ball FighterZ الماس تاج پادشاهی این مجموعه است. اگر بخواهیم به دلایلی که این بازی را به یکی از بهترین بازی های مبارزه ای تبدیل کرده، اشاره کنیم، موضوعی اول سیستم مبارزات بازی است که در آن در صورت مخاطب بتواند چندین کمبو متوالی را اجاره کند، دراگون بال‌های دریافت می‌کند که در ادامه می‌تواند آسیب قابل توجهی به حریف بزند. تیم سازنده بازی مانند همیشه به بخش بصری توجه ویژه‌ای داشته‌اند و طراحی‌های هنری بازی که با انیمه دراگون بال تفاوتی ندارد، یک بازی چشمنواز را به مخاطبان ارائه می‌کند. پشتیبانی دائمی سازندگان از بازی و اضافه کردن شخصیتهای جدید در قالب DLC سبب شد Dragon Ball FighterZ بتواند تا مدت‌ها طرفداران ژانر فایتینگ، بویژه هواداران هاردکور را راضی نگه دارد.
مجموعه استریت فایتر به عنوان یکی از تاثیرگذارترین و محبوب‌ترین بازی‌های ژانر فایتینگ همیشه عناوینی داشته که بتواند آن‌ها را در میان برترین بازی های مبارزه ای تلقی کرد، از نسخه سوم گرفته که باعث جذب شدن بسیاری از مخاطبان به این مجموعه شد تا بازی استریت فایتر ۶ که مدتی پیش عرضه شد و پس از عملکرد نسخه ضعیف نسخه پنجم، طرفداران را بار دیگر با مجموعه آشتی داد. با تمام این اوصاف باید گفت ژانر فایتینگ و بازی‌های آن نمی‌تواستند به جایگاه فعلی برسند اگر یکی از بهترین بازی های فایتینگ یعنی Street Fighter 2: The World Warrior وجود نداشت. بر خلاف نسخه اول که گیم‌پلی کندی داشت و می‌توانست بعضا ملال آور شود، نسخه دوم با ارائه یک گیم‌پلی مهیج و همچنین گرافیکی که برای آن خود کم نظیر بود، طرفداران را شیفته خود کند. مفهوم کمبو در بازی‌های مبارزهای برای اولین بار در این بازی مطرح شد و رقابت میان بازیکنان برای نشان دادن برتری خود در این بازی به قدری داغ بود که پس از گذشت ۳۳ سال از عرضه بازی، همچنان برخی موسسه‌ها مسابقاتی با محوریت این بازی برگزار می‌کنند.
اگر به هر دلیل نسخه‌های قبلی مجموعه Marvel VS Capcom نتواستند توجه شما را جلب کنند، بازی Marvel VS Capcom 2: New Age of Heroes از شانس بالایی برخوردار است تا بتواند برای شما تبدیل به یکی از بهترین بازی های مبارزه ای شود. بر خلاف نسخه‌های اخیر مجموعه که صرفا ادعای جذابیت برای طیف وسیع‌تر مخاطبان را داشتند، این بازی به معنای واقعی این مفهوم را تداعی کرد، امکان کمبو زدن با سه شخصیت که از میان شخصیتهای محبوب مارول و کپکام انتخاب شده بودند، آرت استایل خاص و زیبا بازی و همچنین طیف وسیعی از شحصیت‌ها که هر کدام بسیار بالانس منحصر به فرد بودند، یک پکیج کامل را به طرفداران ارائه می‌کرد که لذت نبردن از آن کار به مراتب دشواری بود. پس از گذشت ۲۳ از عرضه این بازی، Marvel VS Capcom 2: New Age of Heroes همچنان بهترین همکاری میان مارول و کپکام است.
برای هر یک از طرفداران ژانر مبارزهای، یکی از نسخه‌های مجموعه Super Smash Bros می‌تواند تبدیل به برترین بازی های مبارزه ای شود. برای آن‌های که به مبارزات تن به تن علاقه دارند، آن‌های از تجربه کردن بازی در قالب شخصیتهای محبوب پلتفرم‌های مختلف لذت می‌برند یا حتی آن دسته از مخاطبانی که قصد تجربه یک بازی گروهی با دوستان را دارند، این مجموعه نسخه خاص خود را به آن‌ها ارائه می‌دهد. با تمام این اوصاف نمی‌توان از Super Smash Bros. Ultimate غافل شد. این بازی طی سال‌های اخیر و با پشتیبانی دائمی سازندگان به قدری وسیع شده که اکنون بیش از ۸۹ مبارز را در خود جای داده است. برداشت متفاوت و جدید سازندگان از بخش کلاسیک Ladder، حالت‌های مختلف که قابل شخصی سازی هستند و بخش آنلاین بازی که مانند ساعت کار می‌کند این بازی را به یکی از بهترین بازی های فایتینگ و یک نماینده درخور از بازی‌های ویدیویی به عنوان یک مدیوم تبدیل می‌کند.
بازی‌های فایتینگ از قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین ژانرها در صنعت بازی‌های ویدیویی هستند که تقریبا از زمان پیدایش این مدیوم محبوب وجود داشته‌اند. در تمام این سه دهه که بازی‌ها و فرنچایزهای مختلفی از این ژانر عرضه شده‌اند، میلیون‌ها مخاطب به ژانر فایتینگ جلب شده‌اند و با بازی‌های این ژانر خاطره سازی کرده‌اند. از ارزش فایتینگ و تاثیری که روی سایر ژانرها داشته نظیر تعریف مفهوم کمبو نمی‌توان چشم پوشی کرد.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
