این نیز بگذرد… | چند کلمه ای برای کنکوری های عزیز
زندگی مرحله به مرحله است. دقیقا مانند یک بازی خطی. نمی توانی بدون رد کردن مرحله یک، به مرحله دو بروی. گاهی مجبوری یک مرحله را چندین و چند بار بروی و به تمام سازندگان آن بازی لعنت بفرستی، اما چاره ای جز اتمام کار نداری.
کنکور هم همین است. به شما حق می دهم و توصیه می کنم که بر باعث و بانیش لعنت ها بفرستید. اما سعی کنید که در این خلال، با وجود تمام ترس ها و استرس ها، لذتی هم ببرید. مانند همان لذتی که در اوج دشواری بازی
Dark Souls می برید.
همه ما روزی کنکور را تجربه می کنیم. تا وقتی که نزدیکش نباشی، نمی فهمی که شنیدن اسم کنکور از دیگران و یا از تلوزیون و رادیو چه حس تلخی دارد. هر چه باشد همه از تو انتظار دارند و از همه مهمتر، ظاهرا زندگی تو به این کلمه پلید گره خورده.
اما حالا می خواهم حرفی را به شما بزنم که بعید است از پدر و مادر و مشاورتان بشنوید. کنکور تنها یک ورق کاغذ است که باید آن را با آن سوراخ های پر رنگ نقاشی کنید. باور کنید زندگی شما هر باشد اتفاق خواهد افتاد. این نقاشی بی مفهوم و بی ارزش تاثیری در آن نخواهد داشت.
شما اگر قرار باشد به جایی برسید، می رسید. اگر بخواهید که آرزو هایتان ساخته شود، می شود. کنکور این وسط بیشتر شبیه یک رسم است. یک رسم قدیمی پر اشکال که تا مدت ها و نسل ها خواهند سوخت بخاطرش.
این کنکور لعنتی قشنگی هایی هم دارد. حداقل چیزی که دارد این است که شما آن را تجربه کردید. شاید به نظر شما احمقانه به نظر برسد اما چند سال بعد که بی صبری و تحرک و تلاش را در کنکوری های آن سال ببینید، لبخندی کوچک می زنید، به یاد فردا می افتید و لبخندتان بر صورتتان گسترده تر می شود و با خود می گویید: یادش بخیر.
مطمئن باشید فردا هر اتفاقی بیفتد، این جمله را روزی به زبان می آورید. چرا که تازه آن موقع است که می فهمید کنکور به اندازه مراحل آموزشی بازی ها، مرحله ای بسیار آسان در زندگیتان بوده است.
من بر خلاف همه حرف می زنم اما بدانید که حقیقت را می گویم. فردا روز سرنوشت شما نخواهد بود. هر روز، روز سرنوشت است. فردا کنکور رو خراب کنید، تضمینی برای یک زندگی بد نیست. همانطور که اگر نتیجه ای خوب بگیرید، خوشبختی را به دست نیاورده اید.
هر چه باشد، کنکور است. یک بت تو خالی که همه با شنیدن اسمش به یاد فلاکت و بدبختی می افتند. در حال حاضر مهم نیست که این یک سال چه کرده اید و چه بر شما گذشته است. تنها که می توانید انجام دهید این است که فردا را خراب نکنید. فردا را اینطور تصور کنید که یک روز کسل کننده در پیش دارم. روزی که قرار است به سوال هایی پاسخ دهم که تاثیری بر زندگی من نخواهند داشت. چون زندگی بی توفق در حال گذر است. کنکور را خراب کنید یا خوب بدهید، برای زندگی فرقی نمی کند.
حرفم به همه آن هایی که این یک سال را خوانده اند این است: تلاش خودتان را کرده اید. اهمیتی ندارد چه می شود.
اما حرفم به تمام کسانی که به خود سخت نگرفته اند این است: فردا هر کاری که می خواهید انجام دهید. فرقی نمی کند. هر چه قرار بر اتفاق باشد، می افتد.
پس بدانید که این تنها یک مرحله است. مرحله ای که چه خوب و چه بد آن را به پایان برسانید، فرقی نمی کند. به هر حال تمام می شود. پس تنها سعی کنید از این غول آخر ابتدایی لذت ببرید و با health زیاد آن را از بین ببرید.
چند حرف جدی دارم با کساییکه کنکور دارن.
به شما گفتن کنکور آینده تون رو رقم میزنه، این حرف هارو اصلا باور نکنید. حقیقت رو از من بشنوید که کنکور رو با موفقیت گذروندم :۲۳: … ببین دوست عزیز، تو داری خودتو میکشی که یه دانشگاه خوب قبول بشی که چی بشه ؟ هنوز نمیدونی دانشگاهای ایران یکی از یکی داغون ترن !! و سطح علمی تقریبا توی همه شون یکسانه. آخرش میخوای یه مدرک بگیری که به هیچ دردت نمیخوره ! مگر اینکه پارتی داشته باشی و بری سرکار. پس اصلا فک نکن دانشگاه خبریه. دانشگاه توی ایران محل تعامل با جنس مخالفه ! :۲۳: نه جای یادگرفتن علم و … وضع مملکت خیلی داغون تر از چیزیه که با کنکور بخوای آینده تو رقم بزنی !
البته اگه فک میکنی دانشگاه تهران یا شریف و این چیزا قبول میشی حتما سعی تو بکن ! اما اگه سهمیه نداری و فک نمیکنی این دو سه تا دانشگاه برتر ایران قبول بشی اصلا لازم نیس خودکشی کنی.
حالا پیشنهاد من چیه ؟
– به نظر من استرس داشتن و خودکشی کردن و این چیزا واسه کنکور خیلی خیلی اشتباهه. بهترین دوران زندگیتو داری نابود میکنی. پیشنهاد من اینه که بری دانشگاه آزاد ! دانشگاه آزادم که فقط پول میگیرن در عوض وقتی میری دانشگاه واقعا عشق و حالتو میکنی. آخه هنوز نمیدونی دانشگاه دولتی قبول شی مخصوصا توی تهران چه پدری ازت در میارن.
– دوم اینکه از همین الان برو دنبال تخصص. به جایی که فکرتو درگیر قبول کنکور کنی. برو دنبال اینکه یه حرفه ای رو یاد بگیری. اینجوری باز میتونی امید داشته باشی بدون مدرک و پارتی هم میشه پولی در بیاری.
حرفام جدی بودا :۲۴:
واقا زیبا بود…میخاستم حرفای شمارو بزنم که…
کاملا با نوشتتون موافقم . اگه پارتی نداشته باشی نباید امیدی به رشته ای که تو دانشگاه می خونی داشته باشی ( مخصوصا تو رشته های مهندسی – خودم عمران می خونم ) و باید سعی کنی کار های مربوط به اون رشته یا رشته دیگه ای که بهش علاقه داری رو خودت یاد بگیری و در اولویت اول سعی کنی برای خودت کار کنی .
چون اگه حتی شانس بیاری و مثلا یه جایی استخدام بشی باز هم بخاطر جو ایران و بی کاری بالا ” که باعث رقابت در بین نیروی کار و درنهایت رقابت در گرفتن دستمزد کمتر می شه ” , اون متوسط حقوقی که باید به طور معمول نسبت به بقیه کشور ها بگیری رو مطمئنا نخوای گرفت .
– همچنین سال های دبیرستان هم به نظرم خیلی بهتر از دانشگاه هست .
اتفاقا خوبی این رشته ای که نام بردی(عمران و معماری) اینه که لزومی نداره دهنت باز باشه تا قطره آب بچکونن تو دهنت.همه چیز بستگی زیادی به خودت داره.
این دوران هم تموم میشه اما زندگی همچنان ادامه داره با چالش های بیشتر، به نظرم دوران دبیرستان جزو لذت بخش ترین دوره های زندگیه و چند سال بعد وقتی یاد این بخش از زندگیتون و زمان کنکور میوفتین صرف نظر از نتیجه نهایی احساس خوبی خواهید داشت. به امید موفقیت شما در تمام مراحل زندگیتون
ضمن تشکر از دوست خوبم علیرضا …
تجربیاتم از کنکور و دوران بعد از اون فکر میکنم مفید باشه برای کسایی که قراره کنکور بدن، یعنی به کنکور بدن، خیلی قشنگ هم میدن، ولی کاری میتونید کاری کنید که اون با رضایت کامل به شما بده!
دسته ای که قبول نمیشن کلا استارت بدبختی و فلاکت زندگیشون در اون لحظه زده میشه، یعنی یا پشت کنکور میمونن و دوباره یکسال هوار میشن سر خانواده و یا تشریف میبرن سربازی که از قدیم گفتن یا سیگاری میشه یا بووووق، بعدشم کار و زن و زندگی و بدبختی پشت بدبختی! یعنی سعی کنید تا یه مدرک خوب نگرفتین سربازی نرید که اگر برید دودستی خاک فلاکت رو به سر خودتون ریختین!
اما روی صحبتم با کسانی هست که قبول میشن! اول مشخص کنم که هرجوری شده برید دانشگاه، حتی اگه حسابی ورقه ی کنکور رو گهی کردید و دانشگاه دوقوز آباد و تشتک آباد هم قبول شدین برین، از سربازی فرار کنین!
خب حالا شما توی دانشگاه هستید، سعی کنید توی دوران دانشجوییهمه جور عشق و حالی رو انجام بدید، البته خط قرمز ها رو هم ببینید و سمتشون نرید، کی گفته نباید با دخترا حال کرد؟!! :/ بکنید آقا بکنید که بعدش بلانسبت مثل بوزینه پشیمون میشید، اما سعی کنید درس رو فراموش نکنید و فعال باشید و صرفا یه رباتی که هی میره و میاد واسه محیط و دختراش نباشید! اگه توی این دوران کاری انجام ندید و طوری باشید که بهتون بگن اسکول، بعد از این دوران بدجور پشیمون خواهید شد و شاید دپرس بشید!
یه توصیه ی خیلی خیلی مهم هم دارم، تریپ عشق و عاشقی و ازدواج با دخترای دانشگاه ورندارید، به هیچ وجه!
موفق و پیروز و کامیاب باشید …
زیاد نگران نباشید چون دوران دانشگاه به طرز فوق العاده ای دهانتان سنگفرش می شود. البته بستگی به دانشگاه تون داره و از همین الان می گم دانشگاه اون چیزی نیست که فکرش رو می کنید.
دانشگا رو به دبیرستان ترجیح میدم یکی به خاطر اینکه لازم نیست ۶ صبح بلند شی و مهمتر خلاصی از درس عربی!! :۲۳:
وای چه قدر متنفر بودم از این درس
صب کن بینم. مگه رمزی عربی دوست نداره؟ :lol:
کلاس معارف ۸ صبح نه تنها هیچ کم از عربی نداره،بلکه صد رحمت به عربی!!
ایشالا همه کنکوری ها خصوصا کنکوری های سایت موفق باشن
دست علی رضای عزیز بابت این مقاله درد نکنه.
امیدوارم همه بروبکس ریاضی امروز صبح آماده ی آزمون باشن. بچه ها انشالله همه دست پر از این مرحله بر میگردیم. پیش به‌سوی کنکور…
فردا هم که کنکور زبانه
و الحق که این نیز بگذرد!برای ما که گذشت برای شما هم میگذره!ولی بدبختی ها همچنان باقی خواهد ماند! :lol: :lol:
ممنون از علیرضا جان بابت این حرکت خوب و متن خواندنی…
گفتنی‌ها رو که همگی رفقا گفتند، بنده هم در ادامه عرض کنم که کنکور هم میتونه یکم ترسناک باشه و بد، هم میتونه یک اتفاق ساده در حد همه‌ی امتحانات نهاییِ درسیِ دیگه باشه. تازه همگی می‌دونیم که تو این سالهای اخیر قبولی در دانشگاه و شکست کنکور چقدر ساده‌تر شده (درست مثل استفاده کردن کُد در “غول”) بنابراین از شماها دیگه انتظار نمیره که از کنکور ترسی داشته باشید و میدونم و امیدوارم که برندگان اصلی کنکور ۱۳۹۴ تمامی رفقا و بروبچه‌های دی‌بازی خواهند بود…
پس دیگه کاری با کنکور (که اونقدرها هم بزرگ و ترسناک نیست) نداریم، فقط یه توصیه به رفقایی که به زودی وارد دانشگاه خواهند شد (یا الانه اوایل کارشون هست) داشتم و فکر میکنم اینجا جای مناسبی هست که عرض کنم: تا میتونید از دوران جوانی و دانشگاه استفاده کنید و شاد باشید و تا جایی که میتونید سعی کنید رفیق خوب پیدا کنید. یادتون باشه هر کجا بین انتخاب “درس و دوست” یا “امتحان و رفاقت” یا “نمره‌ی بالا و شاد کردن دل همکلاسیتون” شک کردید همیشه گزینه‌های دوم رو انتخاب کنید، چرا که وقت برای جبران درس و نمره در دانشگاه زیاده ولی مهم رفاقتهای این دوره هست که بعدا کمتر به سراغ هر کسی میاد و ممکنه در آینده پشیمونی به بار بیاره. خیلی‌ها از دوران دانشگاه و سختی‌هاش می‌نالند ولی باور کنید درست مثل دوران دبستان یا دبیرستان که وقتی داخلش هستیم سخت و خسته کننده و وقتی دورانش رو تموم می‌کنیم و به عنوان گذشته‌ی دور بهش نگاه میندازیم برامون دورانی شیرین و تکرار نشدنی میشه باید هوای دوران دانشگاه رو هم داشته باشیم و به روش خودمون ازش لذت ببریم…
دانشگاه برای کسانی که قصد وارد شدن بهش رو ندارند هیچ چیز خاصی نداره و قطعا این افرد چیزی رو از دست نخواهند داد، اما برای کسانی که قصد وارد شدن بهش رو دارند میتونه خیلی حرفها داشته باشه…
از تهِ دل برای تک تک رفقایِ دی‌بازی که جزو کنکوری‌های ۹۴ هستند آرزوی موفقیت میکنم و باز هم می‌گم که از شما بعیده که بخواهید از کنکور بترسید و استرس زیادی داشته باشید، فقط برید جلو و بدونید که موفق خواهید شد…
_______________________
BE THE BATMAN . 12 Days
یه چیزی دوستانه میخوام بگم
)
کنکور یه چیز ساده ست این آدم هایی که میرن کنکور میدن هی گندش میکنن که کنکور سخته اصلا سخته نیست
اصلا به دور اطرافه تون توجه نکنید
(حالا به اون سادگی فکر نکنید که نخونده برید سر کنکور
اگه رشته مورد نظرتون قبول نشدید فکر نکنید به آخر خط رسیدید
دانشگاه آزاد هست :۲۴:
دانشگاه آزاد چیز از دولتی کم نیست ولی………
یه عده ای از عزیزان فک میکنن که کنکورفقط مشکل زندگی میدونن که یه مشکلی بزرگتر به نام سین(س) بعد از کنکور هست
ببخشید که دوتا کامنت شد