همه‌چیز درباره «پوکی‌مان گو» | بازی جنجال‌آفرین

کمتر از یک ماه است که بازی «پوکمون گو» Pokemon GO توسط شرکت‌های «نیانتیک» و پوکمون منتشر و در همین مدت کم موفق به کسب دست‌آوردهای بسیاری شده است. مطمئناً در همین مدت، بسیاری از کاربران و بازی‌خورها، اخبار این بازی را از طریق دنیای بازی یا منابع مختلف، نقدها یا حواشی پیش آمده در مورد بازی را مطالعه کرده و دیگر صحبت در مورد آن‌ها جذابیتی ندارد. در این مقاله قصد داریم تا تاریخچه‌ی این بازی را به‌صورت خلاصه بیان کنیم و سپس تعدادی از ایده پردازی‌های مطرح شده در مورد این بازی را بررسی می‌کنیم.

تاریخچه:

ایده‌ی ایجاد بازی پوکمون از دو دهه‌ی قبل کلید خورد. کارگردان و خالق این مجموعه فردی به نام «ساتوشی تاجیری» (Satoshi Tajiri) است که در بچگی علاقه‌ی بسیاری به شکار حشرات و قورباغه در اطراف توکیو از خود نشان می‌داد. تاجیری بیان می‌کند او رویای خود را با ایجاد پوکمون به واقعیت بدل کرد تا دیگر کودکان دنیا نیز بتوانند به تجربه‌ای مشابه وی دست پیدا کنند.

تاجیری با کمک دوستان خود ابتدا شرکتی به نام «گیم فریک» (Game Freak) و سپس یک استودیوی طراحی به نام «کریچرز» (Creatures) تأسیس کرد. مدتی بعد از تأسیس این شرکت‌ها، کنسول «گیم بوی» (Game boy) و قابلیت اتصال آن‌ها از طریق کابل به یکدیگر، از سوی شرکت نینتندو معرفی شد. این قابلیت ایده‌ی سفر حشرات از طریق کابل بین دستگاه‌ها را در ذهن تاجیری ایجاد کرد.

به علاوه در آن زمان یک مجموعه تلویزیونی فانتزی به نام «اولترا من» در ژاپن پخش می‌شد و تاجری به شدت به آن علاقه‌مند بود. در این مجموعه هفت قهرمان وجود داشتند که از هیولاهای موجود در کپسول‌هایی کوچک برای مبارزه استفاده می‌کردند. این دو موضوع در کنار یکدیگر منبع ایده‌ی یک بازی جدید به نام «هیولاهای کپسولی» (Capsule Monsters) از سوی تاجیری بودند.

تاجیری در ابتدا و در طی چند مرحله ایده‌ی خود را به شرکت نینتندو ارائه داد؛ اما هر بار با شکست مواجه شد. در آن زمان تاجیری دوست جدیدی به نام «شیگرو میاموتو» پیدا کرد و موفق شد با کمک وی شرکت نینتندو را به سرمایه‌گذاری روی ایده‌ی خود ترغیب کند. از زمانی‌که نینتندو قبول کرد روی این ایده سرمایه‌گذاری کند مشکلات بسیاری مانند لایسنس نام بازی برای آن ایجاد شد. این مشکلات تا شش سال ادامه پیدا کردند و در نهایت نام بازی به «هیولاهای جیبی» (Pocket Monster) تغییر پیدا کرد.

اولین طراح هنری و موسیقی و صداگذار بازی به ترتیب «کِن ساگیمری» (Ken Sugimori) و «جنیچی ماسودا» (junichi Masuda) بودند که از دوستان نزدیک تاجیری به حساب می‌آیند. بعد از ساخته شدن بازی کاراکتر «مئو» (Mew) ایجاد شد؛ اما گیم فریک تصمیم گرفت این موجود را به همراه ۱۵۱ عدد دیگر از آن‌ها از دید عموم تا شروع رویدادها، مخفی نگه دارد.

پروژه‌ی هیولاهای جیبی به قدری بزرگ بود که شرکت گیم فریک را تا مرز ورشکستی پیش برد و پنج نفر از کارمندان آن اخراج شدند. از طرفی تاجیری نیز مجبور بود ساعت‌های بسیاری را بدون دریافت دستمزد به کار مشغول باشد.

در ادامه تنها می‌توانید خلاصه‌ای از رخ‌دادهای هر فصل را مطالعه کنید؛ زیرا جزئیات هر نسل و ویژگی‌های آن به‌شدت زیاد بوده و از حوصله‌ی مطلب خارج است.

نسل اول:

اولین بازی پوکمون در تاریخ ۸ اسفند ۱۳۷۴ با نام Pokémon Red and Green برای کنسول گیم بوی و در ژاپن منتشر شد. این بازی به رویای تاجیری رنگ حقیقت بخشید و به کاربران اجازه داد تا ۱۵۱ پوکمون را در بازی شکار کرده و تمرین دهند یا آن‌ها را با یکدیگر مبادله کنند تا به یک «استاد پوکمون» ( Pokémon Master) تبدیل شوند.

این بازی در ابتدا فروش متوسطی داشت؛ اما بعد از اینکه کاربران مئو را در بازی کشف کردند فروش بازی افزایش پیدا کرد و باعث شد نسخه‌ی Pokemon Blue با گرافیک و صدای بهبود یافته ساخته و منتشر شود. بعد از موفقیت‌های کسب شده، شرکت «مدیا فکتوری» (Media Factory) یک بازی کارتی از پوکمون را در ۲۹ مهر ۱۳۷۵ به بازار عرضه کرد. بازی کارتی مذکور دارای ۱۰۲ کارت مختلف بود و به‌سرعت محبوبیت به‌دست آورد. یکی دیگر از موفقیت‌های این مجموعه بردن جایزه‌ی مانگا برای Pokemon Pocket Monster در آبان همان سال است.

محبوبیت مجموعه تا جایی پیش رفت که در تاریخ ۱۲ فروردین ۱۳۷۶ یک انیمه‌ی ژاپنی بر اساس آن ساخته شد. این انیمه به‌سرعت طرفداران بسیاری پیدا کرد و باعث شد تا یک مانگای دیگر با نام Electric Tale of Pikachu بر اساس آن نوشته شود. تا این لحظه تعداد بسیار زیادی مانگا بر اساس مجموعه‌ی پوکمون نوشته و عرضه شده است که اکثر آن‌ها از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار هستند.

در نهایت و بعد از کسب موفقیت‌های بسیار، اولین فروشگاه مرکزی پوکمون در ۵ اردیبهشت ۱۳۷۷ در ژاپن افتتاح شد. این فروشگاه اقلام مختلفی مانند بازی، مجله، کارت یا هر محصول دیگری از پوکمون‌ها را به فروش می‌رساند. هم‌اکنون شش فروشگاه مختلف در ژاپن و یک فروشگاه در نیویورک آمریکا ایجاد شده است.

بعد از موفقیت‌های کسب شده، شرکت سازنده تصمیم گرفت بازی خود را برای آمریکای شمالی نیز عرضه کند که با تغییراتی در طراحی بازی همراه بود؛ زیرا در کشورهای غربی طرح‌های فانتزی و جذاب طرفداران زیادی ندارند. موفقیت پوکمون‌ها با عرضه‌ی نسخه‌ی Red and Blue، انیمه و مانگا در آمریکای شمالی تکرار شده و به‌سرعت به دیگر نقاط دنیا کشیده شد و باعث شد شعار !Gotta Catch ’em All سر زبان‌ها بیفتد!

نسل دوم:

نسل اول بازی پوکمون با ۱۵۱ موجود کار خود را آغاز کرد. نسل دوم این بازی با انتشار نسخه‌ی Gold and Silver در ژاپن و در ۳۰ آبان ۱۳۷۸ برای کنسول Game Boy Color آغاز شد. در این نسخه یک جزیره و ۱۰۰ پوکمون جدید به بازی اضافه شده بودند. در این نسل ویژگی‌هایی مانند وجود جنسیت‌های مختلف، قابلیت تخم‌ریزی و دوست‌یابی به بازی اضافه شده بود. یکی از ویژگی‌های جالب‌ توجه دیگر اضافه شدن سیستم زمان به بازی بود. گذر زمان در این بازی با واقعیت برابر بود و باعث می‌شد تا در روزهای خاصی از هفته یا در ساعت‌هایی از روز و شب اتفاق‌های ویژه‌ای رخ بدهد.

در سال ۲۰۰۰ نسخه‌ای از بازی با نام Pokemon Stadium ۲ ساخته شد که اولین نسخه‌ی سه‌بعدی از این مجموعه به‌حساب می‌آید. در اواخر این نسل نیز، نسخه‌ی دیگری از پوکمون به نام Pokémon Crystal ساخته و منتشر شد. کریستال اولین نسخه‌ای بود که تمام پوکمون‌ها در آن از انیمیشن بهره‌مند بودند.

در این نسل امکان گرفتن و پرورش یک پوکمون افسانه‌ای دیگر به نام «سِلِبی» (Celebi) به بازیکنان ژاپنی داده شده بود.

نسل سوم:

این نسل با شروع سریال جدید پوکمون در سال ۲۰۰۱ شروع شد. در سال ۲۰۰۲ بازی Ruby and Sapphire برای Game Boy Advance منتشر شد که ۱۳۵ پوکمون جدید را علاوه‌بر موجودات قبلی به بازی اضافه می‌کرد. در این نسخه ویژگی‌هایی مانند امکان مبارزه‌ی دو به دو، توانایی، طبیعت و آب‌وهوا به بازی اضافه شد.

• ویژگی توانایی به این مفهوم بود که هر پوکمون در هر زمان تنها می‌تواند یک قابلیت داشته باشد.
• ویژگی طبیعت، پوکمون‌ها را در ۲۵ دسته‌ی مختلف مانند شیطان صفت، زودجوش، دمدمی مزاج، تنها و شجاع قرار می‌دهد.
• آب‌وهوا نیز مربوط به شرایط آب‌وهوا و تأثیر آن در زمینه مبارزه می‌شود.

نسل چهارم:

بازی Diamond and Pearl در سال ۲۰۰۶ برای کنسول DS منتشر شد و ۱۰۷ پوکمون جدید را به آن اضافه کرد. این بازی به صورت سه‌بعدی رندر می‌شد و سیستم زمانی نیز به آن بازگشته بود. از طرفی کاربران دیگر می‌توانستند تفاوت‌های جنسیتی بین موجودات را از شکل ظاهری آن‌ها مشاهده کنند. اضافه شدن حرکت‌های فیزیکی جدید نیز تنها تعدادی دیگر از ویژگی‌های جدید این نسل به حساب می‌آیند.

نسل پنجم:

این نسل با عرضه‌ی بازی Pokémon Black and White برای کنسول DS در سال ۲۰۱۰ آغاز شد. در این بازی ۱۵۶ پوکمون با ویژگی‌های جدید به بازی اضافه شدند و تعداد پوکمون‌ها به حدی رسید که آن را به بزرگ‌ترین نسل از این مجموعه تبدیل کرد.

نسل ششم:

در سال ۲۰۱۳ بازی Pokémon X and Y معرفی شد. نینتندو اعلام کرد ویژگی‌های جدید بسیاری به بازی اضافه شده و هر کدام از نسخه‌های X و Y دارای تعداد بسیار بالایی از پوکمون‌های جدید هستند. همچنین محیط این بازی به صورت کاملاً سه‌بعدی و سازگار با کنسول ۳DS ساخته شد.

نسل هفتم:

نسل هفتم مربوط به بازی Pokémon sun and Moon است که قرار است در تاریخ ۲۸ آبان ۱۳۹۵ عرضه شود.

پوکمون علاوه بر موارد معرفی شده در بالا، تعداد بسیار بالایی نسخه‌ی فرعی، انیمه، مانگا و کارت‌های بازی دارد و در حال حاضر بیش از ۳۰۰۰ نوع پوکمون ایجاد شده‌اند.

پوکمون گو

پوکمون گو کمتر از یک ماه است که منتشر شده و در حال حاضر بیش از ۷۵ میلیون کاربر دارد. در این بازی کاربران باید از خانه خارج شده و  با استفاده از دوربین تلفن هوشمند به شناسایی و شکار پوکمون‌ها بپردازند. تا این لحظه بیش از سه هزار پوکمون ایجاد شده که تقریباً همه‌ی آن‌ها در این بازی نیز حضور دارند. بازیکن‌ها ابتدا باید پوکمون‌ها یا تخم آن‌ها را شکار کرده و شروع به پرورش آن‌ها بکنند تا بتوانند با حضور در مبارزه‌ها دیگر بازیکن‌ها را به چالش بکشند.

بازی پوکمون گو نیز مانند «کلش او کلنز» بی‌انتها بوده و کاربران مجبور خواهند بود برای پیشرفت سریع‌تر از پول واقعی استفاده کنند.

سازندگان بیان کرده‌اند که تمرکز اصلی آن‌ها روی روابط اجتماعی ایجاد شده بین کاربران توسط بازی است. آن‌ها معتقدند این بازی می‌تواند باعث شود تا سطح روابط اجتماعی کاربران در اجتماع‌های ایجاد شده افزایش پیدا کند. بر اساس آخرین اخبار از حواشی این بازی، بزرگ‌ترین اجتماع بازیکن‌ها در سان‌فرانسیسکو رخ داده است.

تعدادی از حواشی پر سروصدای بازی شامل موارد زیر است.

• آگهی استخدام دختری آمریکایی که بیان می‌کند به ازای هر ۲۰ دلار در ساعت، حاضر است برای دیگران پوکمون‌ شکار بکند.
• مردی موفق شد در هنگام به دنیا آمدن بچه‌اش در اتاق عمل، پوکمونی را در کنار تخت شکار کند.
• مرگ دو نفر به علت انجام بازی در لبه‌ی یک صخره
• پیدا شدن دو جنازه در محل قرارگیری پوکمون‌ها

ایده پردازی‌های مطرح شده بر اساس پوکمون گو

بازی پوکمون گو در زمان عرضه سر و صدای زیادی به پا کرد و مطمئناً بسیاری از شرکت‌ها سعی خواهند کرد از پتانسیل واقعیت افزوده در بازی‌های خود استفاده کنند. به عنوان مثال شرکت یوبی‌سافت به تازگی با تحسین این بازی اعلام کرده است که به زودی دو بازی جدید خود را که بر پایه واقعیت افزوده هستند، معرفی می‌کند. از طرفی بسیاری از طرفداران بازی‌های ویدئویی در وبلاگ‌ها، فروم‌ها و وبگاه‌های خبری مخصوص بازی شروع به خیال‌پردازی در مورد بازی‌های که از پوکمون گو الگو خواهند گرفت، کرده‌اند.

تعدادی از ایده‌ی کاربران که جذاب به نظر می‌رسد در این بخش معرفی می‌شوند:

Mirror’s Edge Go

بازی «لبه‌ی آینه» کاربران را به انجام حرکات پارکور در شهر شیشه‌ای وادار می‌کرد. حال تصور کنید بازی مسیری را برای کاربران در دنیای مجازی مشخص کند و کاربران برای انجام مأموریت‌های بازی مجبور باشند در کمترین زمان ممکن از موانع مشخص شده در دوربین عبور کرده و خود را به مقصد برسانند. البته این بازی احتمالاً تنها مخصوص افراد حرفه‌ای این ورزش ساخته خواهد شد و به کاربران عادی توصیه می‌کنیم در مورد آن خیال‌پردازی نکنند!

Godzilla Go

تصور کنید یک بازی ساخته شود که دایناسورها را به شهر شما بکشاند؛ شما باید با استفاده از تلفن هوشمند خود محل آن‌ها را شناسایی کرده و از دید آن‌ها پنهان شوید. در عین حال بازی ممکن است از شما بخواهد مأموریت‌هایی مانند نجات دیگر بازیکن‌ها را انجام بدهید. احتمالاً در «گودزیلا گو» خانه‌ی کاربران و دوستان آن‌ها به عنوان خانه‌ی امن شناخته خواهد شد.

Final Fantasy Go

طرفداران بازی‌های ژاپنی و «فاینال فانتزی» از ساخت این بازی کاملاً خوشحال خواهند شد. یک سیستم مبارزه‌ی نوبتی و مبارزاتی بی‌پایان با موجودات پراکنده در محیط جالب به نظر می‌رسد. هر چند داستان این نسخه غیرقابل ‌پیش‌بینی به نظر می‌رسد و ممکن است کاربران را مجبور به سفر به نقاطی بکند که فضایی بسیار فانتزی و جذاب دارد. کاربران خواهند توانست موجودات مختلفی را برای ساده‌تر شدن مبارزات احضار کنند و احتمالاً برای مبارزه با غول‌آخرها با یک‌دیگر همکاری کنند.

Uncharted Go و Tomb Raider Go

هر دو شخصیت «نیتن دریک» و «لارا کرفت» آدم‌های ماجراجو هستند که در مقبره‌ها و مکان‌های مختلف به دنبال گنج‌های باستانی می‌گردند. احتمالاً نسخه‌ی واقعیت افزوده‌ی دو بازی آنچارتد و تومب ریدر کاربران را وادار به خروج از خانه و همکاری با یکدیگر می‌کند تا معماها را حل کرده و گنج‌های مشخص شده در مکان‌های مختلف را پیدا کنند.

Portal Go

ایده‌ی این بازی جالب به نظر می‌رسد؛ اما توضیح خاصی در مورد روند آن نمی‌توان داد!

Mario Kart Go

در بازی‌هایی مانند «ماریو کارت» کاربران علاوه‌بر مسابقه‌ی اتومبیل‌رانی باید آیتم‌های وسط جاده را نیز به دست بیاورند تا به ویژگی‌های مانند سرعت بیشتر و موشک دست پیدا کنند. تصور کنید با دوستان خود به یک پیست کارتینگ رفته و با هم مسابقه ‌می‌دهید. در این بازی تلفن را روی داشبورد گذاشته و از داخل دوربین تلفن آیتم‌ها را دیده و آن‌ها را بردارید.

Assassin’s Creed Go

شرکت یوبی‌سافت شیره‌ی مجموعه بازی‌های «فرقه اساسین» را با عرضه‌ی سالانه‌ی آن‌ها کشیده است. از این شرکت بعید نیست که یکی از نسخه‌های آینده را به صورت واقعیت افزوده ظاهر کند. تصور کنید شما باید در خیابان راه رفته و بازیکن‌های رقیب را شناسایی و از بین ببرید و منطقه را تصاحب کنید.

Digimon Go

«دیجیمون» و پوکمون تا حد زیادی شبیه به هم هستند. تنها کافی است موجودات پوکمون را با دیجیمون‌ها عوض کنید تا نسخه‌ای مخصوص این بازی به وجود بیاید.

Fatal Frame Go

مجموعه بازی‌های «فیتال فریم» یکی از ترسناک‌ترین بازی‌های ساخته شده توسط ژاپنی‌ها به‌حساب می‌آید. شخصیت اصلی این بازی در یک محیط مانند قلعه‌ی روح‌زده گرفتار شده و باید راه خود را به بیرون پیدا کند. تنها سلاح شخصیت اصلی بازی دوربین او است و باید با عکس گرفتن از ارواح روح‌ها را شکار و با آن‌ها مبارزه کند. این بازی کاملاً ماهیتی مناسب بازی‌های واقعیت افزوده دارد. تصور کنید در ساعات پایانی شب در خیابان پیاده‌روی می‌کنید که تلفن هوشمند شما هشدار نزدیک شدن یک روح از پشت سر را می‌دهد. آیا جرات دارید تلفن خود را بالا آورده و در آن ساعت از شب از یک روح ترسناک عکس گرفته و با آن مبارزه کنید.

از نظر نگارنده، بازی Fatal Frame GO بهترین ایده‌ی مطرح شده توسط طرفداران به حساب می‌آید.

نظر شما در مورد پوکمون گو و ایده پردازی‌های مطرح شده پیرامون آن چیست؟