گزارش: آینده‌ی بازی‌های ورزشی در سبک نقش‌آفرینی است
بازی UFC 3 جایی است که در آن می‌توانید توی صورت بقیه مشت بزنید، اما شاید همان‌طور که رقیبان خود را ضربه فنی می‌کنید، با خود فکر کرده باشید که کاش مکالمه بیشتری در کار می‌بود؛ در ادامه همراه دنیای بازی باشید.
بازی UFC ۳ بسیار خوب است. تمام خشونت و تکنیک‌های MMA را در خود جمع کرده است و از طریق یک سیستم مبارزه‌ای قابل درک فنون را ارائه می‌دهد. بدون اینکه به مینی گیم‌ها متوسل شود تا رشته‌های جوجیستسو برزیلی (BJJ)، کشتی و هنرهای رزمی ایستاده را از هم تفکیک دهد.
هر دکمه کنترلر یک عضو بدن است و Triggerها شاخصه‌های قد هستند. ترکیب فنون یا همان Combos خیلی آسان و با وارد کردن ورودی‌ها در کنار یکدیگر شکل می‌گیرد و شبیه به تمرین‌های هر نوع هنر رزمی کار می‌کند. مشت زدن، لگد زدن و کراس چیزهای اساسی است که شما به آن‌ها نیاز دارید.
در زمین مبارزه، تغییر حالت و روش مبارزه یک‌جور اجبار است و شما به همان روشِ رقیب با نگه داشتن دفاع و با دفع کردن حملات رقیب از خود دفاع می‌کنید که به شبیه‌سازی ورزش بسیار نزدیک است. تمامی این‌ها اگر به دنیای بیرون از زمین بازی هم می‌پرداخت، بهتر از این می‌شد.
«کانر مک گرگور» (Conor McGregor) ستاره‌ی این نمایش است که از کاور بازی تا صحنه‌های بارگذاری به شما خیره شده است. مبارز بحث برانگیز ایرلندی که به دلیل رفتار و نحوه‌ی صحبت کردن زننده‌ای که قبل از مبارزه‌ها دارد مشهور است.
به نظر می‌رسد که بازی UFC ۳ به اهمیت تنش‌های قبل از مبارزه پی برده است. به علاوه‌ی تمرین‌های بین مبارزه‌ای در حالت Career می‌توانید با طرفداران خود دیدار داشته باشید و به مبارزه خود شور ببخشید، در Twitch بازی کنید، در رسانه‌های اجتماعی پست کنید، در مصاحبات مطبوعاتی شرکت کنید و به فعالیت‌های بیشتری بپردازید. البته، تمام این اتفاقات به‌صورت آفلاین امکان‌پذیر است.
هر زمان که یکی از این گزینه‌ها را انتخاب کنید، یک توییت از مبارز خود روی صفحه مشاهده خواهید کرد و همان‌طور که برای مسابقه خود تمرین می‌کنید، در فواصل معین از طرف دوست‌داران خود و مردمی که از شما متنفر هستند نظراتی را دریافت می‌کنید.
در روزهای اول حرفه‌ی خود، ناظران و منتقدان زیادی وجود دارند. بسیار لذت‌بخش است که با شکست دادن یک حریف قوی‌تر به این منتقدان ثابت کنید که اشتباه می‌کنند. هم‌چنین هنگام صحبت کردن با رقیب خود چندین جواب مختلف برای شما وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید؛ البته جواب شما می‌تواند منجر به از دست دادن یا به‌دست آوردن طرفدار شود.
این ویژگی بسیار جالبی است که به بازی اضافه شده است، اما خیلی طول نمی‌کشد تا همه چیز تکراری شود و این شرم‌آور است؛ چون صحبت‌های شخصی شما می‌تواند به بازی و مبارزه شما جهت ببخشد.
شرکت EA اهمیت قدرت یک استودیو را فهمیده و به همین خاطر است که معیاری برای ساخت بازی‌های مسابقه‌ای و ورزشی برای دیگر ناشران بازی‌ها آورده شده است. پس چرا از این معیار به عنوان سلاح استفاده نشود تا نویسندگان قدرتمند شرکت BioWare داستان شخصی را برای آینده‌ی بازی‌های ورزشی بنویسند؟
به نظر می‌رسد به همین دلیل است که بدون برنامه پیش می‌روند. حتی FIFA هم داستان مناسبی را ترتیب دیده است این‌گونه که به‌عنوان یک بازیکن بازی را در دست می‌گیرید و در این حرفه پیشرفت می‌کنید، که گاهی اوقات باعث به‌وجود آمدن صحنه‌های سینمایی در بازی می‌شود. اگر آینده‌ی بازی‌های ورزشی این است که بیرون از بازی چه اتفاقی می‌افتد، چرا به‌طور کامل از آن استفاده نشود؟
بازی UFC ۳ عناصر دیگری دارد که آن را به سبک RPG وابسته می‌کند، به شما اجازه می‌دهد که قفل حرکات جدید را باز کنید و بهتر شوید و پیشرفت کنید تا در مناطق مختلف فخر بفروشید. پس حتی اساسی و ساده‌ترین کارها نیازمند سبک RPG است.
انتظار نمی‌رود که بتوان برای رسیدن به ورزشگاه در یک بازی جهان-باز (open-world) رانندگی کرد یا به اتوبوسی که پر از مبارزان است راه‌بندهای ستونی (Bollard) پرت کرد و یا چیزهای دیگر؛ اما باعث خشنودی است که بتوان از بین پاسخ‌ها در کنفرانس مطبوعاتی مکالمه‌ای را انتخاب کرد، هنگام تمرین‌ها به یک حریف برخورد کرد یا هنگام قرارداد بستن چانه زد. اگر آینده‌ی بازی‌های ورزشی به داستان آن‌ها بستگی دارد، پس بهتر است که خودمان همراه مبارزمان این داستان را شکل دهیم.
