رتروز: قسمت چهارم | Crazy Taxi

در بحبوحه‌ی بازار بازی‌های AAA و بلاک‌باسترهای مدرن، بد نیست هر از چند گاهی هم نگاهی به بازی‌های قدیمی یا رترو بیاندازیم و علاوه بر تجدید خاطرات، به یاد آوریم صنعت بازی امروزه از کجا آغاز شد و عناوین رترو چرا محبوب هستند. در ادامه با دنیای بازی و آخرین مقالات بازی همراه شوید، چون می‌خواهیم شما را به خواندن دومین قسمت «رتروز» دعوت کنیم.

نام بازی: Crazy Taxi

تاریخ انتشار:۱۹۹۹ (دستگاه‌های آرکید)/ ۲۰۰۰ (دریم‌کست)

پلتفرم(های) اصلی: آرکید، دریم‌کست

سازنده: Hitmaker

ناشر: Sega

هنوز دیوانه‌ام می‌کند. هرموقع که گه‌گاهی، بر حس اتفاق، یا در زدن مداوم نوستالژی به سراغ این جواهر یکتا می‌روم، انگار خود شانزده سال پیشم در من حلول کرده است. همان هول و ولع آتشین و هیجان معصومانه کودکانه در من شروع به تپیدن می‌کند و تا به خودم می‌آیم می‌بینم ساعات بی‌شماری است که در نقش راننده‌ تاکسی‌ای سرخوش فرو رفته‌ام و تمامی هم و غمم شده رساندن مردم به مقصد. و صدالبته پرهیز از سوارکردن پیرزن لباس آبی که همیشه دورترین مقصد ممکن رو با کمترین زمان موجود انتخاب می‌کنه و آخرش هم کارمان به دعوا و ناسزا می‌کشد. یا اون کشیش سیاه پوست که حاضر نیست دو قدم راه را تا کلیسایش پیاده برود و حتما باید تاکسی بگیرد، من هم همیشه از سر لج، به بخش‌های پرباگ بازی می‌بردمش و یک جایی میان زمین و آسمان پیاده‌اش می‌کردم (بعضی وقت‌ها بازی دچار باگ می‌شد و زمین زیر پا و تمامی متعلاقتش محو و به آسمان بدل می‌گشت! البته آسمانی که می‌شد روی آن حرکت کرد و همچنان به مانع‌های نامرییش برخورد کرد).

«تاکسی دیوانه» Crazy Taxi‌ بدون شک یکی از خاص‌ترین عناوین تاریخ ویدئوگیم است. محصولی که موسیقی متنش چندی از آپ بیت‌ترین ترک‌های دو بند The Offspring و Bad Religion را انتخاب کرده و به طرز عجیبی همسویی محشری با اتمسفر شوخ و شنگ بازی دارند. یادش بخیر، تا سال‌ها فکر می‌کردم که وکالیست «آف اسپرینگ» با نابودسازی تارهای صوتیش داد می‌زند «سارا مرد،‌سارا مرد»!، درحالی که بعدها فهمیدم که نه خبری از سارا بوده و نه مرگش، خواننده بنده خدا برای دل خودش فریاد می‌زد «Thats All I Want» و ذهن من کوچک را راهی سارایی مجهول‌ الهویه کرد که هنوز هم نفهمیده‌ام کی هست و ارتباطش با راننده تاکسی بودن چیست!

Crazy Taxi کلیت ساده‌ای دارد؛ دو نقشه، چهار راننده که فقط ظاهر فیزیکی و ماشینشان با هم فرق دارد و دوجین مسافر که همگیشان از دم دیرشان شده! و بازیکن بخت برگشته باید با حذف کامل قوانین فیزیک و قوانین رانندگی، فقط بتازد و امید داشته باشد که یکهو وسط مسیر مسافر عزیز بهش برنخورد و از ماشین بیرون نپرد!

بازی با وجود کلیت ساده، خلاق است، خیلی هم خلاق است و جزییات و آثار این امر در گوشه گوشه بازی وجود دارد. از طرح و ایده کلی نابش گرفته تا گیم‌پلی ساده و سرگرم‌کننده‌اش، همگی دست در دست هم داده‌اند تا معجونی چنین شیرین و دوست‌داشتنی را شکل دهند. اثری که شاید نتواند بیشتر از یک ساعت شما را با خود همراه سازد، ولی بدون شک تا سال‌ها همراه بی‌حوصلگی‌ها و خستگی‌هایتان خواهد بود.

سه قطعه مورد علاقه‌ام از موسیقی متن این اثر زیبا را قرار می‌دهم و امیدوارم که حداقل به این شکل، متوجه جنون و هیجان جاری در تک تک لحظه‌های این بازی شوید.

از کجا می‌توانم Crazy Taxi را بازی کنم؟

این عنوان تقریبا برای تمامی کنسول‌های نسل شش، هفت و رایانه‌های شخصی عرضه شده. متاسفانه خبری از بازعرضه‌اش بر روی کنسول‌های نسل هشتم نیست.

بازی Crazy Taxi به درد چه کسانی می‌خورد؟

بنظرم بهتره پرسید که به درد چه کسی نمی‌خورد؟ بازی به لطف ذات و هسته قدرتمند و سرگرم‌کننده‌اش، همچنان جذابیت خودش را حفظ کرده و کهنگی ظاهر و سادگی مکانیک‌هایش سد راه لذت‌های محشری که در اختیارتان قرار می‌دهد نمی‌شود.