«چارلز کاکس» می گوید: دیگر هیچگاه روی یک تیراندازی اول شخص کار نخواهم کرد
سازنده ی با تجربه ی بازی های swat،MAG و SOCOM «چارلز انکاکس» دیگر بازی های تیراندازی اول شخص نمی سازد.
انکاکس با وجود این که قبول دارد این سبک همچنان موفق است اما معتقد است صنعت بازی آماده ی پدید آمدن چیزهای بهتریست.
من یک دهه ی کامل،طوفانی و پر از فراز و نشیب را صرف چنین کاری کرده ام و حالا خیلی واضح می گویم: من دیگر هیچ گاه روی بازی های تیر اندازی اول شخص کار نخواهم کرد،هیچ وقت.(این نوشته ایست که این بازی ساز سابق سونی،مایکروسافت روی بلاگ خودش نوشته است)
“کاکس همچنین گفته است: بازی های اکشن از جمله پرفروش ترین و پرطرفدارترین عنوان های صنعت بازی اند و موفقیت وصف ناپذیر این سبک بین سازنده ها و طرفداران،باعث می شود این سبک همچنان قدرتمند و پرطرفدار بماند.
اما مشکل این است که پول دلیل قابل قبولی برای یک حرکت و رفتار اخلاقی نیست،همانطور که قانونی بودن چیزی،دلیلی برای اخلاقی بودن آن (انسانی بودن )نیست.خب،ما این بازی ها را میسازیم! آیا ما مجبور به ساختشان هستیم؟هیچ وقت چنین سوالی را از خودمان پرسیده ایم؟من اتفاقی را تجربه کرده ام که باعث شد چنین سوالاتی در ذهن من شکل بگیرد.”
کاکس گفت او در حال کار بر روی یک پروژه ی تیر اندازی با همکاری یک مهندس بود که خوشبختانه به دلیل ساعت های طولانی کار بر روی بازی،آن مهندس مجبور بود دختر کوچکش را بعضی روز ها همراه خود بیاورد.اگر دخترش لحظه ای صفحه نمایش را می دید،او از هر روشی استفاده میکرد تا خشونتهای درون صفحه نمایش تاثیری بر روی فرزندش نگذارد و به دخترش می گفت او دارد روی یک بازی اشیای گم شده کار می کند و از این طریق وی این محتوای خشونت آمیز را که به خاطرش پول می گرفت را از دید دخترش پنهان میکرد.
“من نمی دانم چگونه می توانم به شجاعت و قدرت لازم برای محافظت بچه ام از این محتواهای ترسناک و خشونت آمیز آشکار که مانند بیماری مارا فرا گرفته اند دست پیدا کنم و از آن بدتر محتواهای پنهان و خطرناک تری که در خود ما شکل گرفته اند!حقیقت این است که همه ی ما در عمق وجود خود دوست داریم به دیگران شلیک کرده و افتادن روی زمین و مرگ آن ها را تماشا کنیم.
چیزی که من را تحت تاثیر قرار داد واکنش این مهندس نسبت به شرایط به وجود آمده نبود.بحث ما،خودِ وجود داشتن چنین شرایطیست که وی مجبور شود این گونه به آن واکنش دهد،این خجالت آور است.”
این سازنده گفت که می داند درخواست زیادی برای ساخت بازیهای خشونت آمیز وجود دارد و هنوز هم علاقه ی زیادی به بازی های تیر اندازی دارد ولی به دلایلی،دیگر نمی خواهد از این پدیده ی فرهنگی پشتیبانی کند.قبل از همه چیز او می خواهد در چهره ی پدر مادرها نگاه کند و حقیقت را به آنها نشان دهد(به جای اینکه با آن ها با دورویی برخورد کند)و بگوید که من حقیقتا دارم تلاش میکنم جهانی را بسازم که بچه های شما مستحق بهتر از آن هستند.
“نوآوری های زیادی وجود دارند که ما می توانیم در کارهایمان از آن ها استفاده کنیم.ما به عنوان افرادی که از آگاهی و فهم لازم در صنعت بازی برخوردار هستند می توانیم این بار به گونه ای دیگر آغاز بکار کنیم.
ما آماده ایم تا بهتر عمل کنیم و من آمده ام تا وظیفه ام را به خوبی انجام دهم.هیچ تیراندازی اول شخصی توسط من ساخته نخواهد شد.”
با تاسیس یک شرکت جدید به نام GENCY4،کاکس در جایگاه ویژه ای قرار دارد که می تواند تصمیم بگیرد چه بازی ای بسازد.
نوشته ی کامل کاکس بسیار احساسی و جالب است.
شاید در ظاه حرفاش جالب باشه ولی اصلا قبول ندارم این حرفاشو!!!
البته استقبال میکنم از اینکه در ژانر های مختلف بازی بسازه ولی اینکه اول شخص رو بیاد به بهانه ی خشونت و… زیر سوال ببره واقعا ناراحتم کرد….
از یک بازیساز بعیده این حرفا…خشونت هم یکی از جذابیتهای بازی هستش و بیشتر موجب تخلیه ی انرژی گیمر میشه نه اینکه اونو در دونیای واقعی به خشونت تشویق کنه…..
در کل حرفاتو قبول ندارم استاد هر چند که از socom ات خیلی لذت بردم!!
دقیقا…
چون دقت کنی تو بازیهایه سوم شخص خشونت به مراتب بیشتر از اول شخصه…
بازیهایه اول شخصه جدید مثله عملیات سری ۲,چون میخوان زشتی هایه جنگ و بدی هاشو بگن از خشونت هایه واقع گرایانه استفاده میکنن…
بازیهایه دیگه هم برایه جذب گیمر و کلا تمی که دارن…ولی بازم نباید در سلاخی کردن و نشون دادن این چیزا افراط کرد…
هر چیزی به جایه خودش.یه کمی بالاتر یا یکمی پایین تر…
کلا منظورش ضمیر ناخود آگاه بود که ممکنه به ضمیر خودآگاه تبدیل بشه
و تبدیل بشه یه دانش آموزی که یک دوشکا برمیداره میره مدرسه هر کی که اذیتش کرده رو باهاش اوخ میکنه ۸)
بار احساسی متن اشک در چشمانم جاری کرد ! اگر پدر و مادر ما هم از بچگی اینگونه پیشگیریمان می کردند شاید ما هم الان چیزی بودیم
نامش هم بسیار جالب است d(o,o)b
خوبه پدر مادرامون الآن این پستو نمیخونن وگرنه از بازی کردن محروم میشدیم. :mrgreen:
با بخشه زیادی از حرفاش موافقم…
ولی خودمونیما,عجب ادمه با احساسی…
اقا ارش,کاتانارو خیلی خوب اومدی :mrgreen: :mrgreen:
:mrgreen:
به! سلام علی آقا!
آخه میدونی؟ سلاح‌های سرد یه چیز دیگه‌ان (اسمایلی ورجیل!). هرچی از به گلوله بستن بدم میاد، از شمشیر و شورایکن و … لذت می‌برم!
ولی از شوخی بگذریم، خیلی از دوستان‌مون چند سال دیگه حرف ایشون رو بیشتر درک میکنن. خودم سن‌ام که کمتر بود مثلا موقع فاتالیتی‌های مورتال ذوق میکردم و با خودم می‌گفتم: چی باحال یره! کله‌اش افتاد! ولی الان با دیدن‌شون این‌طوری می‌شم:
الان دیگه یک دقیقه از مبارزه‌های شاد استریت کراس تکن رو با یک دنیا فاتالیتی عوض نمیکنم
سلام به شما اقا ارشه گل…
منم یه جورایی دیگه مثله قبلا از خشونت خوشم نمیاد.نه اینکه قبلنا خوشم میومد,اینکه دیگه مثله اونموقعا عامله کیف کردن و لذت موقعه بازی نیست.عینه فاتالیتی هایه مورتال…
ولی من بیشتر نگرانه نسله بعدیم که با بهتر شدن هر چه بیشتره گرافیک,صحنه هایه خشن و پر از خون و خونریزی هم خیلی بیشتر به واقعیت شبیه میشوند…
دقیقا! من هم نگران‌ام که نسل بعد چی میشه.
البته خودم هم قبول دارم که به قول دوست‌مون «خشونت هم یکی از جذابیتهای بازی هستش و بیشتر موجب تخلیه ی انرژی گیمر میشه» و بازیهای خشن هم باید ساخته بشن (مثلا همین رایزینگ دوست‌داشتنی، مگه میشه بدون خشونت تصورش کرد؟) ولی همون‌طور که خودتون گفتید هر چیزی اندازه‌ای داره و نباید تو سلاخی کردن افراط کرد.
می‌ترسم نسل بعد طوری بشه که بازی‌ها رو «بیش از اندازه» به واقعی شدن و خشونت‌بار بودن تشویق کنه و طوری بشه که تا مدتی بازیهای باحال پیدا نکنیم که ازشون لذت ببریم
اره حق با توهه…
ولی خداییش تصوره رایزینگ بدون خشونت امکان ناپذیره.ولی خشونت رایزینگ هم خیلی زیاد نیست.در حده خودش مناسبه و در جهت کیف و هیجانه بازیه…
مشکله ما بیشتر از اونه که خطرناکه…بیشتر از خدایه جنگ ۳…اونجاست که باید بشینیم و جایه بازی کردن خون تماشا کنیم
کاملا درست می‌گید
به قول استاد جوکر هم کشتن با سلاح های سرد به کل یه حس دیگه ای داره.
گلوله سریع کار رو تموم می کنه اما با چاقو یاقمه می تونی حس خوشایند بریدن رو بفهمی :twisted:
«همه ی ما در عمق وجود خود دوست داریم به دیگران شلیک کرده و افتادن روی زمین و مرگ آن ها را تماشا کنیم»
شخصا کاتانا رو ترجیح می‌دم!
ولی جدا از شوخی، بد هم نمی‌گه…
یه کم اغراق کرده این جناب کاکس. ولی خوب راسم میگه خشونت بازیا یه کم الکی زیاده. من که همیشه با ادونچر و هایدن آبجکت حال میکردم. سبک های آروم و دور از خشونت.
این ادم شده عین مردای ما.میرن خیابون یه دختر خوشگل و کم .ح.جاب بیدا میکنن میگیرن.بعد یه مدت وقتی میبینن همه بهش نگاه میکنه و نمیتونن کاری بکنن میان به قضیه بی ح.جابی گیر میدن تا شاید بتونن خودشونو از شر این قضیه راحت کنن!!!!! :-?
با قسمتی بزرگی از حرفاش موافقم ولی نه با همش…
درکل معلومه انسانی باوجدان والبته احساسی هست.
حرفاش خیلی جالبه خشونت تو وجود ما یه چیزه ذاتیه :wink: :-D
باید خلّاقیت داشته باشی تا بتونی از این ژانر زنده بیرون بیای، نه فقط چهار تا زامبی بندازی دور هم بعد بیوفتی توشون !!!