مستقیم به سمت سقوط | نقد و بررسی بازی Mafia 3

در ۱۳۹۵/۰۸/۰۳ , 14:00:53
Mafia, Mafia 3, شرکت 2K Games

در بعضی موارد اسم‌ها خبر از محتویات داخل یک محصول می‌دهند و مخاطب با توجه به اسم محصول در ذهن خود یک چهارچوب و پیش زمینه‌ی ذهنی را مجسم و تداعی می‌کند؛ حال این محصول می‌تواند یک کتاب، یک فیلم و یا یک بازی باشد و زمینه‌ساز مقدماتی برای جذب مخاطب باشد. برای مثال وقتی نام یک فیلم «بازگشت بتمن» است پس مطمئنا بتمن و شخصیت‌های همراه آن از ارکان اصلی فیلم هستند یا وقتی نام یک کتاب «دور دنیا در هشتاد روز» است پس می‌توان با ذهنیتی آماده خواندن کتاب شد. در حوزه‌ی بازی‌های ویدئویی نیز همین موضوع صدق می‌کند و اتفاقا از اهمیت بسیار بالایی نیز برخوردار است که با توجه به نام برخی عناوین انتظار و توقع از محصول مورد نظر در چهارچوب آن طیف گسترده می‌شود، از این رو با این مقدمه برای بررسی سومین قسمت از عنوان محبوب «مافیا» در دنیای بازی با ما همراه باشید.

پیش به سوی یک فاجعه
پیش به سوی یک فاجعه

وقتی همه چیز وارونه می‌شود!

مافیا ۳ در اولین گام  یک تناقض بزرگ با محتویات محصولی که باید ارائه دهد را نشان داده و می‌گوید که بازی پیش‌رو چه از نظر داستانی و چه از نظر جو و و اتمسفر هیچ سنخیتی با فضا و اتمسفر عناوین مافیا ندارد؛ درست همانند این است که ما فیلمی با عنوان بازگشت بتمن را تهیه کنیم ولی بتمن هیچ نقشی در فیلم نداشته و فقط سایه‌ای از آن در متن داستان پدیدار شود. از همین رو مافیا ۳ در گام اول خود که از قضا مهم‌ترین اصل نیز هست نتوانسته موفق عمل کند. داستان بازی به زیبایی شروع شده و وارد جزییات  می‌شود و مخاطب را تحت تاثیر اتفاقات رخ داده کرده و مجذوب به ادامه‌ی کار می‌کند اما این روند خوب به مرور در  افت کرده و حتا با ورود شخصیت‌های مختلف که از قضا بعضا بسیار خوب و پخته کار شده‌اند افت کرده و ماهیت خود را از دست می‌‌دهد، به طوری که نزدیک به اواسط بازی با یک اثر کسل کننده روبه‌رو می‌شویم که حتا باعث از بین رفتن انگیزه‌ی لازم برای رسیدن به اهداف شخصیت‌های بازی می‌شود.

از جمله دلایل این اتفاق عملکرد ضعیف بازی در بخش گیم‌پلی است که آسیب بسیار زیادی به بازی زده است و با ترکیب جو و اتمسفر نادرستی که خلق شده، باعث شده حاصل کار به یک فاجعه تبدیل شود. گیم‌پلی در مافیا ۳ همانند آب سردی است که بر پیکر تمام نکات مثبت بازی ریخته می‌شود. برای بررسی عملکرد ضعیف بازی در بخش گیم‌پلی ابتدا بهتر است از تعداد زیاد ماموریت‌های تکراری شروع کنیم که آسیب جدی به ماهیت بازی زده است. ماموریت‌ها در مافیا ۳ تنها یک نوار خطی ساده است که به رسیدن به سوژه مورد نظر و کشتن و یا حرف کشیدن از آن خلاصه می‌شود و این روند تا آخر بازی بارها و بارها تکرار می‌شود و حتا بعضا ماموریت‌های اصلی بازی نیز  با اندکی تغییرات در محیط و طراحی مرحله با همین رویه پیش رفته و خلاصه می‌شود. به طوری که مخاطب به این امید که امکان دارد تغییراتی در مراحل بازی شکل بگیرد پیش می‌رود که متاسفانه این اتفاق رخ نمی‌دهد؛ از طرفی این کارهای تکراری را نیز باید برای هر سه شخصیت اصلی بازی انجام دهیم و فقط در ماموریت‌های فرعی و ناچیز خلاصه نمی‌شود. تنها تفاوت موجود در خط دیالوگی است که بین سه شخصیت با ما رد و بدل می‌شود و نحوه انجام ماموریت‌ها در هر منطقه‌ای یکسان و تکراری است. وخامت اوضاع آن‌جایی بیشتر می‌شود که ماموریت و هدف بعدی خود را در همان مکانی که پیش از آن یک ماموریت انجام داده‌ایم باید پیش ببریم، انگار که مجبور هستیم یک ماموریت را در یک مکان دو بار تکرار کنیم. پیش‌تر «هانگر ۱۳» اعلام کرده بود که هر منطقه‌ای تحت کنترل یکی از سه شخصیت اصلی قرار خواهد گرفت و ما باید تعادل را در بین این سه منطقه برقرار کنیم که متاسفانه بازی در این زمینه هم عملکرد درست و مناسبی ندارد؛ در واقع اصلا مهم نیست که شما چه کاری را برای چه کسی انجام می‌دهید و تاثیری آن‌چنان بزرگ و مهم در روند بازی  ایجاد نمی‌کند فقط کافی است که نقشه را باز کرده، ماموریت مورد نظر را انتخاب و انجام دهید؛ بدون توجه به این‌که این ماموریت برای کدام شخصیت بوده و چه اهمیتی دارد.

جلوه‌های بصری زیبا و دیدنی است.
جلوه‌های بصری در بازی زیبا و دیدنی است.

هوش مصنوعی یا جلبک؟!

اگر تمامی موارد ذکر شده را قبول کرده و کنار بگذاریم هوش مصنوعی بازی یک تنه آن را به نابودی می‌کشاند. در واقع ما در بازی مورد نظر با یک هوش مصنوعی وحشتناک یا در حد جلبک روبه‌رو هستیم و دشمنان فقط آمده‌اند تا باشند و ساخته شده‌اند تا دیده شوند؛ کشتن یا رد شدن از کنارشان کاری است بسیار آسان و بعضا مسخره که از یک بازی در سال ۲۰۱۶ واقعا بعید است. دشمنان در بازی فقط با یک سوت فریب خورده و به راحتی سمت شما می‌آیند تا کشته شوند، فقط کافی است تا در یک گوشه سنگر بگیرید و با یک سوت همه دشمنان حاضر در محیط را فرا بخوانید تا برای جستجو و این‌که صدای سوت از کجا می‌آید به شما نزدیک شده و شما خفت‌شان را بگیرید. در یکی از موارد که همین روند را پیش گرفته بودم در انتها متوجه شدم که نزدیک به بیست جسد در گوشه خیابان  روی هم تلنبار شده‌اند. حتا اگر شانس بیاورید با یک سوت هدف مورد نظر صدای شما را شنیده و از میان انبوهی از محافظینش پیش شما می‌آید تا خلاصش کنید. این وضعیت وخیم شامل حال مردم عادی شهر و حتا پلیس‌ها نیز می‌شود، کافی است در کنار پلیس یک نفر را بکشید یا ماشینی را سرقت کنید یا اصلا در شهر شروع به کشت و کشتار کنید بعد به راحتی هر چه تمام کافی است سوار ماشین شده و از منطقه دور شوید و بعد همه چیز به حالت عادی خود بازمی‌گردد؛  اگر گیر پلیس‌ها بیفتید کار سختی در پیش خواهید داشت، البته در صورتی که خودتان مایل به درگیری با پلیس باشید در غیر این صورت پلیس‌ها نیز همانند جلبک در شهر رفت‌ و آمد می‌کنند و کاری به کار شما ندارند.

مافیا یک بازی جهان باز بدون هیچ عناصر زنده و پویایی است! اگر به دنبال یک مغازه لباس فروشی یا کافی شاپ یا حتا تاکسی سواری هستید بدانید که چنین چیزی در مافیا وجود ندارد؛ در واقع هانگر ۱۳ در انتقال جزئی‌ترین اولویت‌های بازی‌های جهان‌باز ضعیف عمل کرده و حتا از قرار دادن عنصر مهمی مانند Fast Travel در بازی هم دریغ کرده است؛ در برخی مواقع ما مجبور هستیم که برای رساندن یک کامیون به مقصد مورد نظر از یک سمت شهر تا سمت دیگر آن رانندگی کرده و دوباره به جایگاه قبلی بازگردیم تا ماموریت کامل شود، این یعنی دو برابر شدن یک مسیر آن هم زمانی که همین روند بارها تکرار می‌شود؛ این موارد عمق فاجعه را چند برابر کرده و آسیب جدی به بستر لذت و هیجان بازی می‌زند. هانگر ۱۳ قول یک شهر پویا و داینامیک را داده بود که متاسفانه مردم شهر به صورت خطی و رندر شده عمل می‌کنند و اگر به دو نفر که در گوشه خیابان ایستاده‌اند دقت کنید فرقی ندارد که توفان باشد یا شب یا روز، آن‌ها همان‌جا می‌ایستند و نگاه می‌کنند…

Mafia, Mafia 3, شرکت 2K Games
این سه دوست گرامی در تمام طول شبانه روز مشغول تیله بازی هستند!

اندک نکات مثبت در بازی؛ پتانسیلی که بر باد رفت!

بازی از همان ابتدای کار نشان می‌دهد که توانایی و پتانسیل تبدیل شدن به یک اثر موفق را دارد و محصول پیش رو از بستر و امکانات قابل قبولی برخوردار بوده است. که متاسفانه با کم تجربگی سازندگان مواجه شده است. داستان از نکات بسیار مثبت بازی به حساب می‌آید و با شروعی بسیار زیبا مخاطب را درگیر خود می‌کند، اتفاقات بازی توسط چند راوی و شخصیت‌هایی که در طول بازی درگیر داستان بوده‌اند روایت می‌شود و با فلش‌بک‌هایی زیبا روایت داستان را جالب‌تر و زیبا‌تر جلو می‌برد. به مرور و در ادامه بازی شخصیت‌های جالب توجه دیگری به بازی اضافه می‌شوند که مسیری خاص در داستان بازی ایجاد کرده و شاید بتوان گفت اگر اندک انگیزه‌ای برای ادامه بازی داشته باشیم به لطف داستان آن خواهد بود. اما باید اشاره کرد که همین روند خوب نیز تا اواسط بازی به خوبی پیش می‌رود ولی در یک مقطعی از بازی روایت داستان از دست می‌رود و از هم گسیخته می‌شود.

سازنده سعی کرده است که با تزریق المان‌های احساسی مخاطب را درگیر عواطف و احساسات شخصیت‌های داخل بازی کند اما همین کار را هم ناقص و بسیار محدود انجام داده است؛ از طرفی شخصیت اصلی بازی، «لینکولن کلی»، چه از لحاظ ظاهری و چه از لحاظ شخصیتی هیچ شباهتی به یک فرد مافیایی ندارد؛ لینکولن فقط یک فرد قلدر و تنومند و البته سیاه‌پوست است که جریان زندگی وی به شکلی پیش رفته که برای انجام یک انتقام و هدف شخصی با شخصیت‌هایی هم مسیر می‌شود و آن‌ها را همراهی می‌کند. از بین شخصیت‌های همراه و دوستان اصلی ما در بازی؛ شخصیت‌های «توماس برک» و «ویتو» برخلاف «کاساندرا» از هویت خوب و قابلی قبولی برخوردار هستند و نقش پررنگ و موثری در بازی ایفا می‌کنند. اما «کاساندرا» به خوبی شخصیت پردازی نشده و بیشتر به بیان عقاید نظرات بعضا نژادپرستانه‌ی خود می‌پردازد. تنها حس و فضای مافیایی بازی به لطف حضور «ویتو اسکالتا» در بازی شکل می‌گیرد.

رانندگی با اتومبیل‌های دهه 60 بسیار لذت بخش است
رانندگی با اتومبیل‌های دهه ۶۰ بسیار لذت بخش است.

به لطف نقشه‌ای بزرگ والبته شهری زیبا هانگر ۱۳ در امر رانندگی و استفاده از ماشین‌ها بسیار عالی عمل کرده است، رانندگی با انواع بسیار زیاد و متنوع ماشین‌های دهه ۶۰ بسیار لذت بخش و خوشایند است و از جمله اندک نکات مثبت بازی به حساب‌ می‌آید؛ از طرفی با شهری بزرگ و گسترده روبه‌رو هستیم که در آن نماهایی زیبا و محیط‌هایی دیدنی از دهه ۶۰ میلادی کار شده‌اند و لطفی مضاعف دارند. گرافیک در مافیا ۳ از لحاظ فنی و تکنیکی زیاد چنگی به دل نمی‌زند و در برخی موراد با تکسچر‌هایی نامرغوب و باگ‌هایی پرتعداد مواجه می‌شویم که به لطف گرافیک هنری و زیبای بازی می‌توان از آن‌ها چشم‌پوشی کرد. خوشبختانه موسیقی در بازی بسیار زیباست و آهنگ‌های ساخته و انتخاب شده از میان موسیقی‌های معروفی انجام شده است که لذتی چند برابر دارد.

mafia-3-7

مجموعه بازی‌های مافیا سیر نزولی بسیار پرشیبی را در پیش گرفته‌اند و میراث آن شاهکار چند سال پیش که توانایی زمین زدن عنوانی همچون GTA را در خود داشت؛ امروزه در باتلاقی خطرناک قرار گرفته است که نجات دادن آن کاری سخت یا شاید غیرممکن باشد.


10 دیدگاه ثبت شده است

دیدگاهتان را بنویسید

  1. باسلام خدمات دوستان.
    بنده از سال ۲۰۰۳ تا الان داستان این بازی رو دنبال کردم. شوق و ذوق شروع این بازی در مافیا۱ بسیار گیرا و عالی بود بطوری که وقتی افراد دون سالیاری در آخر بازی تام رو می کشن بسیار ناراحت شدم. و امید داشتیم ادامه مافیا ۲ با روایت داستان پسر تام رقم بخورد که نخورد و این کمپانی فکر نمی کرد اینقدر در دنیا علاقمند پیدا کند و از سوی دیگر بورس بازی های آن زمان بیشتر سبک بازی هایی مانند فیفا، مدال افتخار و … بود و این کمپانی هم مانند سایر کمپانی های دیگر درگیر آن سبک از بازی ها بود. کمپانی ۲k وقتی دید در سبک بازی مافیا مشتریانی زیادی در سراسر دنیا پیدا شروع به ساخت این سری از بازی ها کرد و در نهایت شروع به ساخت مافیا ۲ نمود و ما با امید آن تا سال ۲۰۱۰ به انتظار نشستیم و وقتی مافیا ۲ رو بازی کردیم مقداری از حس داستان اساسی که ما را دنبال خود کشاند کم نمود ولی چون ما دلباخته مافیا۱ بودیم خیلی از مسائل رو چشم پوشی کردیم اینبار ۲k آخر داستان رو باز گذاشت تا ادامه تجارت خود را با ساخت بازی مافیا ۳ هموار سازد. متاسفانه در این سری از بازی بیشر حس بازی سری های GTA به آدم دست می دهد و اصلا آدم رو سمت ادامه بازی نمی کشونه و خیلی خیلی متاسفم که کمپانی ۲k برای تجارت خود سبک بازی رو دچار چالش کرد تا بتونه تمامی طیف بازی بازان رو در خود جای بده. این مسائله باعث شده دقیقا همین گفتار بالا رو تایید کنه.
    در آخر ضمن تشکر بابت نقد بسیار دقیق ذکر نکات زیر حائز اهمیت می باشد.
    ۱.اول اینکه تمامی بازی کن های مافیا۱ الان سنشون بالای ۳۰ سال هست یکی خودم که نزدیکه ۳۶سالمه و حوصله این همه مرحله رو ندارم و از بازی دست کشیدم. آخه نیاز نبود اینقدر کشش بدن و خیلی هم ،تو هم، تو همش کردن بابا گیج شدیم مراحل خیلی تکراری و اصلی با فرعی یجورایی به هم ربط دارن یعنی تا ماموریت فرعی رو نری نمی تونی ماموریت اصلی رو بازی کنی. میتونستن اول، داستان بازی روایت کنند و بعد از اتمام داستان اصلی و کشتن ماکانو و پاگانی ماموریت های فرعی رو فعال کنند.
    ۲.دوم اینکه داستان مافیایی یا ضد مافیایی
    ۳.سوم اینکه با این همه هزینه ۲k حیف شد این قد گیم پلی ضعیف عمل کند و هوش مصنوعی در سال ۲۰۱۶ به قول دستمون افتضاح باشد.
    ۴. و نکته مهم واقعا حیف وقت مون که از سال ۲۰۰۴ تا الان روی این بازی گذاشتیم و با خراب شدن سابقه مافیا رو برو شدیم.
    به قول یکی از دوستان
    چی خواستیم . چیشد. :(
    با تشکر

    ۴۰
  2. تشکر ویژه از اقا حامد عزیز بابت نقد زیباشون.راستش همونطور که دوستان هم گفتن خودم اصلا امیدی به بازی نداشتم و وقتی گیم پلی بازیو دیدم مخصوصا تو قسمت اکشن دیدم که خیلی آبکی و پیش پا افتاده کار شده که همین میتونه ضربه ی مهلکی به سری مافیا بزنه و موفقیت سری دومو از بین ببره.
    شایدم از بی تجربگی سازنده بوده که احتمالا همینطوره نشون میده ۲k ریسک خیلی بزرگیو مرتکب شد که با اسم مافیا اینطوری بازی کرد :11:

    ۰۰
  3. با تشکر از آقا حامد بابت این نقد. از تریلرها و ویدیوهای متعدد معلوم بود که خوب از آب در نمیاد. کلاً رو شخصیت ها مانور میداد و فقط تو این زمینه موفق شد. خدا می دونه چقدر با مافیا ۱ خاطره دارم.
    البته ماشین‌ها و راک اند رول های دهه ی شصت تو بازی خیلی خوب کار شده بود… فوق‌العاده بود…

    ۳۰
  4. ممنون بابت نقد. با بیشتر نکاتی که گفتین موافقم به غیر از داستان که اصلا به دلم ننشست و به نظر پر از اشکال بود و خبری از داستان پرکشش در این بازی نبود.
    کلا من به این بازی امیدی نداشتم ولی خب به لطف دوستم بازی رو رفتم که البته بعد از دو ساعت کامل حذفش کردم چون اصلا ارزش ادامه دادن نداشت.
    همین اول به دو رکن مثبت بازی بخوام اشاره کنم لذت بخش بودن رانندگی و موسیقی بازیه. یعنی اگه این دوتا رو بزاریم کنار واقعا شک میکنم میشه نمره ای هم به این عنوان داد یا نه؟
    بازی از نظر داستان مشکلات زیادی دارد که پررنگ ترین آن “مافیا” نبودن بازیه… جدا نمیدونم این استودیو چه فکری کرده که بعد از دو شماره داستان دوست داشتنی مافیای ایتالیایی حالا رفتیم سراغ یه سیاه پوست که طبق معمول با خشنوت دنبال عدالت و انتقامه… روش خوبیه نه؟ :| وارد کردن خشونت بیش از هم یکی از مشکلات بازیه… خشونت همیشه در دنیای مافیایی پیدا میشه ولی این نوع خشونت اصلا جایی در دنیای مافیاها ندارد.
    میرسیم به گرافیک بازی که در کل متوسط بود… طراحی ماشین ها بسیار دقیق انجام شده بود و جلوه های بصری بسیار زیبا بودن ولی ایرادات زیادی در گرافیک فنی بازی وجود داشت که باعث شده بازی از این نظر هم لنگ باشه.
    گیم پلی بازی هم که بماند اینقدر ضعیف بود که جای حرف نداره… ماموریت ها هم بیشترشون تکراری و مپ بازی هم بسیار خالی و کسل کننده که نشون میده سازنده ها هنوز از ایرادات مافیا ۲ درس نگرفتن. درون شهر هم فقط محیط رو گسترش دادن که واژه ی “جهان باز” رو به خورد گیمر بدن مگرنه واقعا محیط شهر بسیار مرده و بی روح بود و حتی در مقایسه با نقشه ی بازی جهان باز متوسط هم این بازی کم میاورد.
    باگ های بازی هم بماند… بعضی هاشون به قدری تکرار میشدن و دائمی بودن که اشتباها فکر میکردم نکنه مود جدیدی برای بازی نصب کردم خودم بی خبرم :11: که این هم نشان از بی لیاقتی سازنده ها و پول پرست بودنشونه که فقط شیر آب رو باز کردن و کار ندارن که چه شلم شوربایی دارن میسازن.
    درکل مافیا۳ یه عنوان بی هویت و فاجعه بار بود که به لطف شاهکار سازنده هاش حتی ارزش فضای اشغال کرده ی هاردتون رو هم نداره.

    ۳۰
  5. تشکر از اقا حامد بخاطر این نقد خوب و کامل :-)
    بخاطر خشونت بسیار این قسمت علاقه‌ای به تجربه‌اش نداشتم که بعد از منتشر شدن نمرات و نقد‌ها این عدم علاقه به یقین بلد شد. نکته‌ای که خیلی پیرامون این قسمت اذیت کننده‌است و در نقد اقا حامد هم به آن اشاره‌ای شد، پتانسیل هدر رفته‌اش است. مافیا دوم رو دوست نداشتم، ولی در جای جای بازی میشد پتانسیل‌های نهفته رو دید که چقدر میتونستند با توجه درست بازی رو بالا بکشند. این فرصت‌های هدر رفته گویا در خصوص قسمت سوم نیز صادق هستند.

    ۲۰
  6. وقتی نقد های مردم رو می خونی اغلب از داستان تعریف می کنن و ب گرافیک خورده می گیرن ولی به نظر من این دوتا کاملا برعکسن .
    گرافیک و تکسچر ها به نظر من اگه عالی نباشه ، در حداقل خوب هست درسته افکت آسمون و نور پردازی طبیعی ی سری مشکلات و باگ های گرافیکی وجود داره اما کلیت بازی چیز قابل قبولی در اومده
    بخشه دیگه داستانه . ن خداییش داستان چی داشت ک همه ازش خوششون میاد :/ ب جز سینما تیک های نسبتا خوب (ک اکثرش هم تو ی آلونک با اون مامور CIA داریم حرف میزنیم) . پلات کاملا سر راست نه پیچی ن غافل گیری. ی یارویی یهو همچیزشو از دست میده بد شروع می کنه کله ی همه رو گاز گرفتن (این وسط چنتا مضمون نخ نمای نژاد پرستانه هم وجود داره ک فقط حساسیت زا هست) ، نمی فهمم این پلات اصن نیازی به نویسنده هم داره . دست منم می دادن یه همچین چیزی در میومد فقط کافیه نویسنده دوتا فیلم مثه جنگو یا اسکارفیس رو دیده باشه :/ سر کات سینی هم ک ی چیز هایی از جو معلوم میشه می خواستم سرمو بکوبم دیوار :/ شخصیت ب این عمق و کاریزما رو گرفتن سروتهش با دو ثانیه کاتسین هم آوردن .
    اون بحث انتخاب هم ک سازنده ها روش ویراژ می دادن با یه انتخاب پایانی سرهم بندی شد انتخاب تو کل بازی کشک نمی ارزه
    در مورد شخصیت پردازی هم همینطور . چون صداپیشه ها کارشون رو خوب انجام دادن نمیشه گفت شخصیت هم خوب بود . صدا پیشه ی کشیش و لینکلن عالی عمل کردن و احساس ها رو خیلی خوب در آوردن ولی پیچیدگی های خود شخصیت چی ؟ شخصیت ها هیچ عمقی ندارن انگار نقششون از همون اول معلومه و نیازی به جزییات نیست
    این بازی حتی ارزش صبر کردن برای دریافت آپدیت رو هم نداره یه دست سرعتی قبل از اینکه همچی گندش در بیاد تمومش کنید بعدشم مستقیم Shift+Del

    ۴۱
    1. عالی پاسخ دادید ولی در مورد کاتسین ها مخالفم،یک ساعت کاتسین میزارن بعد توشم فقط زر میزنن و هیچ محتوایی نداره،،سیو بازی رو هم که نگم!!مرحله رو ببازی از چهار مرخله قبل میاره??در کل امتیاز ۲ از ده میتونه بگیره اونم به خاطره نور پردازیشه که اونم بعد یه مدت چشم رو میزنه

      ۰۰

مقالات بازی

بیشتر

چند رسانه ای

بیشتر