همه برای مبارزه دعوت هستید! | نقد و بررسی بازی Tekken 7

بازی‌های مبارزه‌ای از جمله عناوینی هستند که در سبک خود به‌خوبی به حیات خود ادامه می‌دهند و به لطف انعطاف و قابلیت تغییرپذیری که دارند، هیچ‌گاه حس و حال تکرار و کهنه شدن را به مخاطب منتقل نکرده و البته دست سازندگان نیز همیشه برای ایجاد تغییرات در این سبک از بازی‌ها باز است. سری بازی‌های «تکن» (Tekken) نیز از این قائده مستثنا نبوده و توانسته در طول سالیان اخیر به انتشار شماره‌های جدید خود بپردازد. «تکن ۷» از جمله بازی‌های مورد انتظار امسال است که منتشر شده و با هم به بررسی این بازی می‌پردازیم؛ با نقد و بررسی هفتمین تکن همراه دنیای بازی باشید.

عناوین مبارزه‌ای که در چندین نسخه منتشر شده‌اند ممکن است به‌واسطه یک سری الگو‌های حرکتی که در شخصیت‌های داخل بازی وجود دارد ماهیت تکراری بودن به خود بگیرند و از این رو اعمال تغییرات و تنوع در گیم‌پلی یک بازی مبارزه‌ای نیازمند دقت و البته توجه به محتویات بازی مورد نظر است. در نسل حاضر توجه به محتویات و امکانات داخل بازی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و این اتفاق برای عناوین مبارزه‌ای بسیار به چشم می‌آیند؛ بنابراین، تکن ۷ را می‌توان از چند زاویه مورد بررسی قرار داد. «نامکو» در طول چندین سال از ساخت این سری از بازی‌ها توانسته است داستان هر کدام از شخصیت‌های بازی را به خوبی پرورش داده و به مرز پختگی برساند و این‌بار با گردآوری کلیه وقایع داستانی در قسمت‌های قبل، یک خط داستانی منسجم و کلاسیک را برای این قسمت به ارمغان آورده است. درواقع این کار نه تنها یک ریپورت نیز به حساب می‌آید، بلکه باعث می‌شود مخاطبینی که به تازگی با این سری آشنا می‌شوند نیز بتوانند با کلیت داستان و ماجراهای شخصیت‌های بازی آشنا شوند. وجود صحنه‌های سینمایی در قسمت داستانی به روایت آن کمک کرده و حس هم‌ذات پنداری را در مخاطب ایجاد می‌کند، اما با این وجود هم‌چنان سادگی و بعضا اتفاقات غیرقابل باور حتی در داخل دنیای تکن در این سری باقی‌ مانده‌ است و باعث شده است به ماهیت این روند خوب آسیب برسد. پیدا کردن بهانه‌هایی ساده برای مبارزه و عدم ایجاد حسی قدرتمند برای مخاطب هم‌چنان در بازی دیده می‌شود و از این رو چهره‌ای ساده و بیشتر شوخ طبع‌مانند به مخاطب منتقل می‌شود. اما هسته اصلی یک بازی مبارزه‌ای بیشتر از این که به داستان آن متکی باشد، به مبارزاتش متکی است و به بالانس یا توازن و تنوع شخصیت‌های قابل انتخاب که از این جهت نامکو سنگ تمام گذاشته است. نامکو با ایجاد و تزریق برخی تغییرات جزیی باعث شده تا تکن ۷ بستری مناسب برای تمامی اقشار از جمله حرفه‌ای و مبتدی ایجاد کند. در واقع نامکو بیشتر به ایجاد بالانس به مخاطبین اهمیت داده و همین امر باعث شده تا مبارزات بین دوستان بسیار لذت بخش و حیاتی باشد. یک مبارز حرفه‌ای هیچ‌گاه نمی‌تواند یک مبارز تازه‌کار را دست کم بگیرد و کوچک‌ترین تامل و درنگی برابر با از دست دادن راند خواهد شد.

‌نامکو با برخی حذف و اضافه‌های خود که عملی بسیار مثبت نیز بوده‌ است، قابلیت‌های خوبی را به بازی اضافه کرده است. در قدم اول اضافه شدن قابلیت (Super Slow Motion) است که حساسیت نبرد را بسیار زیاد کرده است و این در حالی است که خط سلامتی دو مبارز بسیار کم و به یک مشت بند است، وقتی هر دو مبارز هم‌زمان به هم حمله می‌کنند صحنه آهسته می‌شود و ما به آرامی شاهد آخرین ضربه از سوی یکی از طرفین خواهیم بود که بحث ایجاد صحنه‌ای سینماتیک و انتقال هیجانی خاص به مخاطب می‌شود. مورد دیگر اضافه شدن دو حالت (Rage Drive) و (Rage Art) است که از نکات مثبت و هیجان‌انگیز نیز به شمار می‌روند. زمانی که خط سلامتی یکی از مبارزین به کمترین میزان خود می‌رسد، این دو حالت برایش فعال می‌شود و در این صورت نه تنها قدرت ضرباتش افزایش پیدا می‌کند، بلکه در مواقعی خاص می‌تواند با اعمال فن Rage Art روی مبارز حریف حرکاتی قدرتی با کمبوهایی قدرتی پیدا کرده و حساسیت مبارزه را چند برابر کند. دقت در استفاده از این قابلیت‌ها مرز بین مبارز حرفه‌ای و مبتدی را تعیین می‌کند، لذا وقتی مبارزی به درجات بالاتر در Rank می‌رسد اصلا نیازی به استفاده از امکاناتی همچون Rage Art نخواهد داشت و می‌تواند با تکیه بر فنون شخصیت خود مبارزه را به نفع خود به پایان برساند. سیستم اصلی سری تکن برای تمامی شخصیت‌ها سر جای خود باقی مانده‌ است و اگر از طرفداران قدیمی این سری باشید، به‌راحتی می‌توانید با فنون و کمبو‌های شخصیت خود کنار بیایید، اما متاسفانه نامکو با حذف بخش آموزشی امکان یادگیری برای مخاطبین را به یک آزمون و خطا در مبارزه‌ها کشانده است. نکته دیگر که شاید برای بسیاری آزاردهنده باشد، نبود فرصتی برای مبارزی است که بر روی زمین افتاده. اگر حریف شما یک مبارز حرفه‌ای باشد و در کمبو زدن جلو بیفتد، به احتمال بسیار بالا اجازه نخواهد داد که از زمین بلند شده و به مبارزه خود ادامه بدهید، لذا از شکست خود مطمئن خواهید بود. خوشبختانه بازی این قابلیت را دارد که حتی به هنگام ضربه خوردن نیز به کمبو زدن‌ ادامه دهید و قسمتی از نوار سلامتی حریف را کم کنید. این در صورتی هیجان‌انگیز می‌شود که سلامتی حریف شما بسیار کم باشد؛ به این ترتیب این امید را دارید که کارش را حتی در وسط مبارزه هم یک سره کنید.

تعداد شخصیت‌های بازی نسبت به (Tekken Tag Tournament 2) کمتر شده، اما همین تعداد موجود هم کافی و قابل‌قبول هستند. شخصیت Akuma از سری بازی‌های (Street Fighter) نیز مهمان این قسمت از تکن شده است که استفاده از قابلیت‌های خاص از این شخصیت در موقع مبارزه حالتی متفاوت و خاص را به مخاطب منتقل می‌کند. اگر بتوانید از فنون و قابلیت‌های Akuma  به خوبی در مبارزات خود استفاده کنید، مطمئنا به یکی از شکست ناپذیر‌ترین مخاطبین بازی تبدیل خواهید شد. اگر از طرفداران قدیمی این مجموعه باشید مطمئنا آزاد کردن و دیدن صحنه‌های سینماتیک هر یک از شخصیت‌ها بعد از طی یک مسیری در بخش آرکید را به خاطر دارید؛ اما این‌بار این اتفاق فقط به یک مبارزه ختم شده است و حالتی لوس و بی‌مزه به خود گرفته که ارزش بخش داستانی را همان‌طور که در بالا به آن اشاره کردیم به مراتب پایین‌تر می‌آورد. قبل از هر مبارزه سمت دوربین برای قرار گرفتن از مخاطب پرسیده می‌شود که در نوع خود عملی مثبت است و با توجه به «۳ بعدی» بودن استیج‌ها این انتخاب بسیار حیاتی است. تنوع استیج‌های موجود زیاد نیست اما از طراحی و ساخت و ساز مناسبی برخوردار است. توجه به جزییات و گرافیک بازی مخصوصا به محیط‌ها نسبت به نسخه‌های قبل زیاد دست خوش تغییر نشده است، اما رنگ‌بندی و افکت‌های حاصل در محیط و در حین مبارزه زیبا‌تر و پویا‌تر شده‌اند. تغییرات چهره برخی از شخصیت‌های قدیمی زیاد مناسب ظاهر نشده اما با توجه به همین تغییرات جزییات خوبی در شخصیت‌ها به کار رفته است. توجه به شخصی‌سازی در تکن ۷ بسیار زیاد و قابل توجه است. امکان شخصی‌سازی روی ظاهر و کلیه موارد موجود برای مخاطب با تنوع بسیار بالایی وجود دارد که از نکات مثبت بازی تلقی می شود.

بخش آنلاین و مولتی‌پلیر از مهم‌ترین قسمت‌های بازی به حساب می‌آید که با وجود سه مد Rank، Tournament و Player Match از بخش‌های قابل توجه بازی به شمار می‌رود اما متاسفانه همین نکته قابل توجه و هیجان‌انگیز بازی به لطف سرور‌های افتضاحی که دارد بسیار ناکارآمد شده است. شاید در برخی مواقع بتوان به ضعیف بودن سرعت و پینگ‌های اینترنت داخلی اشاره کرد اما طی برخی بررسی‌هایی که در موقع تجربه‌ی بخش آنلاین کسب کردم، این وضعیت حتی برخی مواقع گریبان‌گیر مخاطبین کشور‌هایی با سطح اینترنت بسیار بالا هم می‌شود. برخی اوقات ساعت‌ها طول می‌کشد تا قسمت جستجوی یک مبارز برای مبارزه کردن با شما تکمیل شود و معطلی یکی از نکاتی است که بسیار آزاردهنده می‌شود. درواقع برگ برنده تکن در این بخش از سرور‌های معیوبی که دارد آسیب دیده و به یک نکته منفی تبدیل می‌شود. با این حال لذت انجام یک «تورنمنت» و تلاش برای قرار گرفتن در مقام‌های بالاتر بسیار هیجان‌انگیز و غیرقابل توصیف است. موسیقی به مانند قسمت‌های گذشته بسیار زیبا و گوش‌نواز است. قطعه‌های مختلف که مخصوص هر بخشی است بسیار متعدد و حتی برای شخصیت‌های مختلف نیز تغییر می‌کند که از دیگر نکات مثبت بازی به حساب می‌آید. اگر از برخی کمبود‌های بازی از جمله عدم وجود بخش آموزشی و سرور‌های افتضاح  چشم‌پوشی کنیم و اگر به بازی‌های مبارزه‌ای علاقه‌مند هستید، تکن ۷ نیاز شما را به بهترین شکل تامین می‌کند.