همان همیشگی! | نقد و بررسی بازی Pro Evolution Soccer 2018
هر ساله و با نزدیک شدن به اواخر ماه شهریور، طرفداران بازیهای ورزشی بهخصوص فوتبال به انتظار مینشینند تا بتوانند نسخههای جدید بازی موردعلاقه خود را بازی کنند و در حال حاضر یکی از این بازیها یعنی PES 2018 منتشر شده است. با دنیای بازی و نقد و بررسی بازی Pro Evolution Soccer 2018 (بهاختصار PES 2018) همراه ما باشید.
اولین چیزی که بعد از زدن kick off و گذشتن چند دقیقهای از بازی نظر من را به خودش جلب کرد گیمپلی بازی بود. باید بگویم کونامی در این بخش عالی کار کرده است و یک تجربه خوب را به شما ارائه میدهد. گیمپلی بازی نسبت به سال گذشته تغییرات زیادی نداشته وتقریبا همان گیمپلی قدیمی است و تجربه کمی بهتر را نسبت به نسخههای پیشین ارائه میدهد، اما قدیمی بودن گیمپلی دلیلی بر بد بودن آن نیست؛ بلکه به این معناست که کونامی سعی کرده همان نقاط قوت و عناصر موفقیت خود را حفظ کند و روی آنها کار کند تا در کنار حفظ این نقاط قوت، کمی گیمپلی بازی را بهبود ببخشد که از این بهبود میتوان به روانتر شدن و طبیعیترشدن گیمپلی بازی PES ۲۰۱۸ اشاره کرد.
یکی دیگر از نکات مثبت بازی شباهت بیشتر آن به فوتبال واقعی و طبیعیتر شدن آن نسبت به تمامی نسخههای این مجموعه است. انیمیشنهای شوتزنی، پاس، برخورد بین بازیکنها و… بسیار زیبا و چشمنواز طراحی شده است. همچنین کونامی در شبیهسازی بازیکنان و تیمها نسبت به واقعیت نیز عملکرد خوبی داشته و آن را به بهترین نحو انجام داده، بهنوعی که تیمها و بازیکنان سرشناس و معروف عملکرد و نحوه بازیکردن آنها بسیار به واقعیت شبیه بوده و طبیعی جلوه میکند.
اما موضوع دیگری که نظر من را به خودش جلب کرد گرافیک بازی است و باید بگویم کونامی در PES 2018 در زمینه گرافیک عالی کار کرده است. چهرههای بازیکنان که یکی از موارد بسیار مهم در بازیهای ورزشی بهشمار میرود، در PES 2018 بسیار خوب و نزدیک به واقعیت طراحی شده است. اگرچه یکی از ایرادات این بازی عدم وجود و یا طراحی بد چهرهها برای بازیکنان ناشناس و کمتر شناخته شده میباشد.
اما از بحث چهره که خارج شویم، کونامی در بحث طراحی استادیومهای موجود و تماشاگران و دیگر جزییات بازی چیزی کم نگذاشته است. جالب است بدانید که گرافیک PES 2018 در نسخههای رایانههای شخصی بعد از انتشار چهار نسخه از این بازی در نسل ۸ برای اولین بار به یک گرافیک نسل هشتم ارتقا پیدا کرده و تجربه گرافیکی در حد کنسولهای خانگی را ارائه میدهد. در کل میتوان گفت گرافیک آن نسبت به سال های گذشته و مخصوصا در رایانههای شخصی پیشرفت زیادی کرده است و در این بخش نیز میتوان به کونامی نمره قبولی داد.
اما همانطور که در پاراگرافهای قبلی در مورد شباهت بازی به نسخه سال پیش آن گفتم، باید بگویم که این موضوع متاسفانه در مورد مشکلات بازی نیز صدق میکند. اولین و اساسیترین مشکل این بازی که چند سالی است گریبانگیر مجموعه PES بوده مشکل لایسنس نبودن تیمها است. وضعیت و تعداد تیمهای لایسنس شده در مقایسه با نسخههای قدیمی بدتر شده است، بهصورتی که بسیاری از تیمهای محبوب همانند بایرنمونیخ، منچستر یونایتد، منچستر سیتی، یوونتوس و حتی رئال مادرید در این بازی لایسنس نشدهاند. مشکل دیگر بازی نیز بهنوعی به قضیه لایسنس برمیگردد که کم بودن تعداد ورزشگاههای بازی و عدم وجود بعضی از بهترین ورزشگاههای جهان است؛ یکی دیگر از مواردی که ممکن است باعث شود شما از کمبود تنوع ورزشگاهها خسته شوید. البته، هر دوی این مشکلات را میتوان با پچها و فایلهایی که بعدها توسط هواداران و ادیتورها منتشر میشود حل کرد، ولی لایسنس تیمها از ابتدای کار میتواند حس لذتبخشی را به مخاطب منتقل کند؛ همان حسی که هر ساله در مجموعه FIFA آن را تجربه میکنیم.
مشکل دیگر PES 2018 که باز هم یک مشکل قدیمی است و کم کم داریم به آن عادت میکنیم، گزارشگر بازی است. یکی از مواردی که کونامی میتواند بهراحتی آن را حل کند اما مشخص نیست که چرا اقدامی در این زمینه انجام نمیدهد و چندین سالی است که گزارشگر این مجموعه هواداران را ناامید میکند. جملات کوتاه و تکراری، خستهکننده شدن گزارشگر بعد از مدتی و فریاد زدنهای بیمورد از جمله مشکلاتی هستند که گزارشگر بازی باعث موجودیت آنهاست! مخصوصا مورد آخر که بعد از مدتی فریادهای گزارشگر بیشتر از این که هیجانی را به بازی تزریق کند سبب اذیت شدن گوش شما میشود و شما را آزار میدهد.
PES 2018 حالتهای مختلف و متفاوتی را برای بازی چه در حالت آنلاین و چه در حالت آفلاین به شما ارائه میدهد. از بازی دوستانه و مسترلیگ گرفته تا my club و حالتهای آنلاین دیگری که میتوانید به تجربه آنان بپردازید. متاسفانه مسترلیگ و حالتهای آفلاین دیگر در این نسخه تفاوت چندانی با نسخهی پیشین نداشتهاند و همان تجربه ثابت را ارائه میدهند؛ و اگر شما نسخههای پیشین را بازی کرده باشید، حالتهای آفلاین بازی چندان نمیتوانند شما را سرگرم کنند.
برعکس حالتهای آفلاین بازی، حالتهای آنلاین آن با حفظ نقاط قوت خود و بهبود آنها میتوانند شما را برای مدت زمان بسیاری درگیر خود کنند. my club و divisions که دو عدد از حالتهای آنلاین این بازی هستند، با اینکه جای بسیاری برای بهبود و پیشرفت دارند اما بسیار سرگرمکننده طراحی شدهاند و ارزشمندترین حالتهای این مجموعه بهحساب میآیند.
بدون شک میتوان گفت که کونامی در PES 2018 با حفظ نقاط قوت بازی و مخصوصا گیمپلی آن توانسته عملکردی عالی داشته باشد و یک تجربه عالی را به مخاطب انتقال دهد؛ اما وقتی از دید یک مجموعه به این بازی نگاه میکنیم، متوجه میشویم که بازی مشکلات بسیاری را در طول زمان یدک کشیده و کونامی هیچ فکری برای حل آنها نکرده است. بازی دو نسخه است که تقریبا هیچ تغییر شاخصی نداشته، اتفاقی که میتواند به ضرر مجموعه تمام شود. PES 2018 یک بازی لذتبخش است که با همه مشکلات خودش میتواند دوستداران فوتبال را یک سال درگیر خود کند و کاری کند که این بازی در ذهن مخاطب بماند.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
من نسخه دموی این بازیو رو تجربه کردم دیروز هم فیفا ۱۸ گرفتم چون فن فیفا هستم و باید بگم اگر بحث واقع گرایانه باشه فیفا خیلی سرتره به حدی که قابل مقایسه نیست و بحث گرافیک هم بازهم فیفا مخصوصا اینکه در این نسخه استفاده ی بهتری از فراست بایت داشته EA اما در زمینه ها ی طراحی چهره تا حدی قبول دارم که کونامی بهتر بوده ولی دیگر زمینه مطمئنا فیفا راحت پس رو میبلعه