نقد و بررسی بازی Monster Hunter: World – یا مکن با پیل‌بانان دوستی یا بنا کن خانه‌ای در خورد پیل

کوله‌پشتی‌تان را ببندید، بهترین سلاح‌تان را بردارید و خود را به بهترین زره در اختیار‌تان مجهز کنید که می‌خواهیم به شکار هیولا‌ برویم. زمانی که برای اولین بار کپکام Monster Hunter را معرفی کرد و به‌خصوص پس از بازخورد‌های منفی منتقدین، کمتر کسی پیش‌بینی چنین آینده‌ی درخشانی را برای این سری متصور بود. کپکام که آن‌روزها عادت به خلق شاهکار کرده‌ بود، به‌‌جای اینکه ترسیدن و ناامیدی را انتخاب کند، جنگیدن را انتخاب کرد؛ درست مانند همه‌ی قهرمان‌های سری Monster Hunter و امروز پس از گذشت ۱۳ سال از شروع جنگیدن (امروز که بیشتر از هر هنگام دیگری کپکام به جانی تازه احتیاج دارد) عنوانی وارد گود می‌شود که کپکامِ در اوج تصمیم به ماندن‌اش گرفت و نه تصمیم به نابودی‌اش. امروز بالاخره زمان آن رسیده که Monster Hunter ادای دین کند و ما در این نوشته قصد داریم به نقد و بررسی جدیدترین قسمت از این سری بازی بپردازیم. در ادامه با نقد و بررسی بازی Monster Hunter: World همراه دنیای‌ بازی باشید.

داستان این نسخه درباره‌ی یکی از هیولایان مهتر به نام Zorah Magdaros است. هیولا‌یی عظیم و آتشفشانی‌ که به تازگی از مکانی نا‌معلوم به «دنیای جدید» آمده و مسبب تغییراتی در آن شده است. در ابتدا مشخص نیست قصد و هدف Zorah چیست و شما به عنوان یکی از شکارچیان ناوگان پنجم وظیفه می‌یابید که این هیولا را از بین ببرید. داستان بازی همان‌طور که از یک عنوان MH انتظار می‌رود، ضعیف‌ترین بخش بازی است و به‌خلاف تلاش سازندگان برای خلق داستانی پرمحتواتر از شماره‌های قبلی، تنها قسمتی که دچار پس‌رفت شده همین بخش داستانی است.

سلسله اتفاقات بی‌علت، حضور شخصیت‌هایی به کلی گنگ و دکوری و بیان بخش‌هایی بدون ایجاد بستر مورد نیاز در ذهن خواننده از مشکلات عدیده‌ای است که بازی در بخش داستان خود داراست. هرچند تمام این‌ها باعث تاثیر‌گذاری در تجربه‌ی شما نخواهد شد و همگی به نوعی قابل چشم‌پوشی هستند. از طرفی با وجود تمام نکات منفی ذکر شده، وجود داستانی جذاب‌تر از نسخه‌های قبلی در کنار بقیه بخش‌های بازی و تغییرات به‌وجود آمده در این سری بازی را همه‌پسند‌تر کرده و موجب جذابیت چندبرابری آن شده است.

در این سری بازی که در ژانر اکشن/ نقش‌آفرینی است، شما در نقش یک شکارچی باید ابزار مناسب برای شکار هر هیولا را آماده کنید و به جنگ هیولای مورد نظر بروید. از بین طیف عظیم ادوات شکار موجود، سلاح‌ها، آیتم‌ها و زره‌ها برای شما و حیوان‌ دست‌آموزتان باید به گونه‌ای هوشمندانه انتخاب شوند که بیشترین بازده را در هنگام شکار برای شما فراهم آورند. در واقع، شما در مقرتان خود را حسابی مجهز می‌کنید و سپس در میادین رنگارنگ و زیبای بازی، ابتدا با گرفتن رد هیولای مورد نظر آن را پیدا کرده و سپس آخرین قطره‌ی جانش را می‌کشید؛ یا ابتدا ضعیف‌اش کرده سپس آن را زنده به دام می‌اندازید.

در این پروسه، سازندگان راه‌هایی برای کمک به شما و تسریع روند شکار در نظر گرفته‌اند؛ مثلا در حین شکار باس‌های بازی، می‌توانید کاری کنید که در شاخ و برگ درختان گیر کنند، یا سنگ‌های آویزانی که بالای سر دشمنان‌تان‌ هستند را با ضربه‌ای روی سرشان آوار کنید. همچنین، می‌توانید از حشرات زیادی که بازی در اختیارتان می‌گذارد، استفاده کنید یا هنگام حضور یک هیولای دیگر، از دور مبارزه‌ی دو هیولا را به تماشا بنشینید.

پس از پایان نبرد با باس‌ها نیز با بریدن تکه‌های مفید حریف مرده‌تان، می‌توانید در آهنگری مقرتان اسلحه‌هایتان را ارتقا دهید که با توجه به کم بودن اسلحه‌های آماده در اسلحه‌فروشی مقر، حتما به این تکه‌ها نیاز پیدا خواهید کرد؛ درضمن، با اکتشاف در میادین شکار و به‌دست آوردن مواد خام، می‌توانید آیتم‌‌هایی بسازید و در مبارزات بعدی استفاده کنید. این اکتشاف، محدود به بریدن تکه‌ی هیولاهای مرده و یا گیاهان قابل استفاده نیست و بلکه روش‌های دیگری مانند ماهی‌گیری نیز از راه‌های پیش‌رویتان است.

پیش از هر ماموریت، می‌توانید در سالن غذاخوری وعده‌ای میل کنید تا تغییرات مفید و مقطعی در وضعیت‌تان در ماموریت پیش‌رو رخ داده و ساده‌تر از سد هیولای‌ مرحله عبور کنید. در این نسخه، شما بیشتر از قبل شاهد اکتشاف در دنیای زیبای بازی هستید و همین مساله موجب می‌شود بیشتر از نسخه‌های قبل در دنیای بازی غرق شده و خود را در آن حس کنید. تصور کنید در جهانی مملو از حیوانات عجیب، زیبا و پر‌قدرت که پرشده از گیاهان و حشرات عجیب و حیرت‌انگیز بتوانید گشت و گذار کرده و تنفس کنید. هرچند در این زمینه بازی به‌شدت پیشرفت کرده و  به کمال رسیده اما اگر سازندگان تغییرات کوچک دیگری نیز لحاظ می‌کردند، بازی یک شاهکار تکرار‌نشدنی در این زمینه می‌شد (البته به عقیده‌ی من بازی در کل یک شاهکار محسوب می‌شود).

از این تغییرات کوچک می‌توان به ارائه‌ی مرحله به مرحله جهان بازی اشاره کرد؛ هر‌چند شاید هدف سازندگان از مرحله‌ای نکردن بازی این بوده که ما در دنیای بازی بیشتر غرق کنند، اما وجود یک جهان بزرگ و بودن توانایی اکتشاف در تمام آن در هر نوبت اکتشاف توسط کاربر موجب می‌شود کل گستره‌ی وسیع و تنوع جهان بازی به چشم بیاید و اکتشاف را مانند غرق شدن در جهانی از لذت و پر از شگفتی کند. از طرفی، وجود همه‌ی جزییات از جمله آیتم‌ها در نقشه‌ی بازی باعث می‌شود کمی از لذت اکتشاف کاسته شود، چراکه در واقع در این حالت شما اکتشاف نمی‌کنید بلکه نقشه‌خوانی می‌کنید.

نکته‌ی دیگری که باز هم در این نسخه به حد بسیار خوبی پیشرفت کرده مبارزات بازی است. بالاتر رفتن هوش مصنوعی NPCها و دشمنان در کنار تنوع بیشتر حملات آنها از عوامل بهبودبخش در زمینه مبارزات است. تنوع حملات هرکدام از هیولاها از دیگری باعث شده است که به تاکتیک‌های متفاوتی روبه‌روی هرکدام از حریفان‌تان نیاز داشته باشید؛ هرچند با وجود کاسته شدن این نقص همچنان به حد کمی از آن در بازی به چشم می‌خورد. اما اصلی‌ترین مشکل گیم‌پلی بازی که کمی آن‌را خسته‌کننده می‌کند هیچ‌یک از نکات گفته شده نیست، الگوی تقریبا ثابت حملات هر هیولا در کنار میزان زمانی که برای کشتن آن الزامی است و این مهم نبرد را خسته‌کننده و فرساینده می‌کند.

به طور مثال، وقتی در برابر باس‌فایتی که حملات‌اش ۴ نوع بیشتر نیست و در هر حمله یکی از این حملات را پیاده می‌کند قرار بگیرید، اگر بنا‌بر این باشد که نبرد با این باس ۱۰ یا ۱۵ دقیقه طول بکشد، ابدا نبرد دچار یکنواختی نمی‌شود؛ اما اگر این میزان زمان به ۴۵ دقیقه تبدیل شود، باید ۴۵ دقیقه این حملات تکراری را تحمل کنید ضمن اینکه در صورت کشته شدن مکرر، ۴۵ دقیقه‌های مکرر گریبان‌تان را می‌گیرند. این مشکل شاید با تغییر استراتژی دشمن پس از رسیدن به یک میزان سلامتی و یا تدابیر این‌چنینی هیچ‌گاه به وجود نمی‌آمد؛ البته، این مشکل در بخش co-op بازی رخ نداده و تاثیر منفی‌اش تنها در قسمت single player باقی می‌ماند. شما می‌توانید در تیم‌های حداکثر ۱۶ نفره وارد بازی شده و برای شکارهایتان نیز گروه‌های حداکثر ۴ نفره شکل داده و به ماموریت بروید.

اگر در ماموریت‌تان به مشکل برخوردید، می‌توانید با روشن کردن آتش کمک، در صورتی که کمتر از ۴ نفر در گروه‌تان دارید، از افراد تیم که با شما در ماموریت‌تان نیستند درخواست کمک کنید. همچنین، در صورت تمایل، می‌توانید در گروه‌ شکار یکی از هم‌تیمی‌هایتان شرکت کرده یا به آتش کمک دوستان‌تان پاسخ دهید. این شیوه، به نوعی خود اکتشاف محسوب می‌شود؛ چراکه با شرکت در ماموریت‌های هم‌تیمی‌های‌ خود، هم از جوایز مالی (!) و هم از لوازم مورد نیاز برای ارتقا ابزارتان بهره می‌برید. در مجموع، بازی در حالت مولتی‌پلیر به شدت لذت‌بخش بوده و مانند عناوین قبلی از این آزمون سربلند بیرون می‌آید.

می‌توان گفت بزرگ‌ترین تفاوت بازی نسبت به نسخه‌های پیشین طراحی‌های آن است. هرچند در نسخه‌های قبل طراحی‌های فانتزی بازی طرفدارن سری را که عده‌ی خاصی بودند راضی نگه‌می‌داشت، اما در مقایسه با طراحی‌های نسخه‌ی اخیر کاملا آچمز می‌شوند.‌ سازندگان در این قسمت گل کاشته‌اند و به جای خلق یک جهان با گرافیک فانتزی، جهانی را با گرافیک هنری واقعی و پر‌جزییات خلق نموده تا کاربران بیشترین تعامل و استغراق را در دنیای بازی تجربه نمایند؛ می‌توان گفت در این‌ بخش از بازی، با یکی از عناوین عالی و مدعی نسل روبه‌رو هستیم.

برخلاف نسخه‌های پیشین، جزییات در Monster Hunter: World بی‌داد می‌کند؛ مناطقی که یکی از یکی زیبا‌تر و با پوشش گیاهی و جانوری متفاوت‌تر از مناطق دیگر کاملا ذوق‌زده‌تان می‌کنند؛ حتی باس‌های بازی نیز متناسب با محیط زندگی‌شان طراحی شده‌اند. طراحی نوع حرکات و حملات باس‌ها نیز به زیبایی تمام طراحی شده‌اند و ناچارید سر تعظیم به نشانه‌ی تکریم در برابرشان فرود آورید! محیط‌ها به قدری زیبا هستند که حتی کوچک بودن نسبی‌شان‌ (با وجود بزرگ بودن نقشه‌ی کلی بازی، مناطق دارای وسعت چندانی نیستند که البته این مهم کاملا موجه بوده و جای ایرادی باقی نمی‌گذارد) خسته‌تان نمی‌کنند و حتی اگر صد‌بار هم از یک نقطه عبور کنید، اصلا برای‌تان تکراری نخواهد شد.

موسیقی بازی نیز هر‌چند از مواردی است که باز هم شاهد پیشرفت‌اش نسبت به نسخه‌های پیشین بودیم، اما اندکی در این زمینه حضورِ عدم خلاقیت باعث شده که موسیقی به ندرت چیز جدیدی رو کند و این عدم تنوع‌اش در شکل‌دهی حس درست در مخاطب خوب عمل نکرده و می‌لنگد. در مقابل صداگذاری‌ها کاملا رضایت‌بخش است.

صداگذاری به گونه‌ای کارشده که با تمام وجودتان حس حضور در این دنیای جذاب تجربه می‌کنید. اگر دقت خود را بالا ببرید، می‌توانید متوجه شوید که صدای هیولاها معمولا با یکدیگر متفاوت است و بودن در این جهان زیبا را بسیار دلپذیرتر می‌کند.

در مجموع باید گفت، بازی Monster Hunter: World قطعا بهترین اثر در خانواده‌اش و همین‌طور یکی از بهترین‌ها در ژانر خودش است. عنوانی که به حق نظر بسیار مساعد منتقدان را بر‌انگیخت و در این کویر خلاقیت از سوی شرکت خوش‌نامی چون کپکام، روح تازه‌ای به این شرکت بخشید.

Resolution

Platform PS4 – Score: 8.4 out of 10

Monster Hunter: World is on the best games in its genre and it is the best title in its series. The game’s design and its graphics awes you every time and you can truely feel being in a beautiful fantasy world full of fatal monsters. Capcom inbreathed a new soul to Monster Hunter series with MHW by presenting creativities in RPG genre while most of the game nowadays lack the creativity sense.

(نقدی که مطالعه کردید، نسخه‌ی منتقد بازی Monster Hunter: World بود که توسط ناشر آن یعنی کپکام برای دنیای بازی ارسال شده است.)