نقد و بررسی بازی Immortal: Unchained

پس از موفقیت مجموعه‌ی «ارواح» (یا همان Souls)، سبک نقش‌آفرینی فوق دشوار (Hardcore RPG) طرفداران زیادی در جهان پیدا کرد. در همین راستا شرکت‌های مختلف بازی سازی شروع به ساخت انواع و اقسام بازی‌ها با استفاده از این ایده و سبک کردند. عنوان «جاودان: گسسته از بند» یا Immortal: Unchained ساخته‌ی جدید استودیوی سوئدی و مستقل Toadman Interactive عنوانی تازه در سبک یاد شده است که در دنیایی رو به نابودی جریان دارد. در ادامه با نقد و بررسی بازی Immortal: Unchained با دنیای بازی همراه شوید.

زندگی نکبت‌بار و محبوب

داستان بازی Immortal: Unchained در دنیایی مرده روایت می‌شود. شما یک زندانی هستید که توسط فردی ناشناس آزاد شده و برای جلوگیری از نابودی کامل کائنات باید مجموعه‌ای از «نقاط پیوند جهان» را فعال کرده و با لشکر دشمنان روبه‌رو شوید. عناصر محبوب سبک Hardcore RPG در تمامی بخش‌های این عنوان دیده می‌شود: دنیایی تاریک و سرد، قهرمانی که چیزی از گذشته‌ی خود به یاد ندارد و دشمنانی بی‌رحم که تنها برای نابود کردن شما در جهان زندگی می‌کنند. دنیای بازی از جنگل‌های مه گرفته تا شهرهای ظاهرا آینده نگرانه‌ی بارانی را شامل می‌شود که تنها تفاوت اصلی میان آنها، دشمنان منحصر به فرد هر بخش است. طراحی محیطی بازی بسیار یکنواخت بوده و جز مواردی خاص، اصلا به بازیکنان احساس سفر در سیارات مختلف را القا نمی‌کند. اعتبار اصلی شما در بازی Bit نام دارد و شما با کشتن دشمنان و کاوش در محیط می‌توانید به جمع‌آوری آن بپردازید. در این بازی هم در صورت مرگ، Bitهای شما در محل مرگ در انتظار شما خواهند بود و اگر پیش از بازیافتن آنها مجددا جان خود را از دست بدهید، تمام Bitهای شما از بین می‌رود. قهرمان اصلی داستان که از قضا نامی هم ندارد، با پیشروی در بازی، ملاقات با شخصیت‌های مختلف و تعامل با نقاط پیوند، حافظه‌ی خود را به‌دست آورده و از تاریخچه‌ی این جهان رو به افول آگاه می‌شود. همان‌طور که پیداست، Toadman Interactive تماما عنوانی بر محور مجموعه‌ی Dark Souls ساخته، با این تفاوت که در بازی Immortal: Unchained منطق روایی بازی اصلا از چیدمان قابل قبولی برخوردار نیست. بارزترین نمود این امر، عدم وجود هرگونه توجیهی برای مرگ‌های متعدد شماست. در مجموعه‌ی Dark Souls شما روحی از خاکستر بودید که لایق به آرامش رسیدن و مرگ نبود و به همین دلیل مکررا به جهان زندگان باز می‌گشت. اما در Immortal: Unchained شما یک زندانی هستید که به دلایلی نا معلوم اصولا قصد مردن ندارد! هرچند که استانداردهای این سبک توانسته‌اند موفقیت و محبوبیت خود را در گذر سال‌‌ها اثبات کنند، اما تکرار کورکورانه‌ی این روش اصلا ایده‌ی خوبی برای ساخت یک بازی محبوب نیست.

خوب، بد، زشت

اگر همیشه آرزو داشتید با انواع سلاح‌های گرم به تار و مار دشمنان در بازی Dark Souls بپردازید، عنوان Immortal: Unchained دقیقا همان چیزی است که شما می‌خواهید. خوشبختانه تنوع سلاح‌های بازی بسیار زیاد است و با افزایش سطح شما، امکان حمل بیشتر سلاح‌ها برای‌تان فراهم خواهد شد. البته، سلاح‌های سرد هم در بازی وجود داشته و در مواقعی که در محاصره‌ی دشمنان قرار گرفه‌اید، نقش مهمی برای نجات شما ایفا می‌کند. برخلاف محیط بازی که در دنیایی فراتر از کهکشان راه شیری روایت می‌شود،  سلاح‌های بازی تقریبا نسخه‌هایی دست ساز از سلاح‌های نظامی ارتش آمریکا هستند! مسلسل M16، شاتگان SPAS، تک تیرانداز Dragunov و بسیاری دیگر از سلاح‌های جدید و قدیمی جهان با تغییرات ظاهری کوچکی تبدیل به سلاح‌های اصلی بازی شده‌اند. عملکرد سلاح‌ها با توجه به سبک و کلاس بازیکن متفاوت است. مثلا اگر شما در ابتدای بازی شخصیت خود را برپایه‌ی کلاس «تک تیرانداز» بسازید، قدرت‌های شما به صورت پیش فرض به شکلی چیده می‌شود که می‌توانید راحت‌تر از سلاح‌های این کلاس بهرمند شوید و عملکرد بهتری با آنها داشته باشید. علاوه‌بر شلیک عادی، هر سلاح حالت شلیک دومی هم دارد که در ازای مصرف انرژی می‌توانید از آن استفاده کنید. انرژی مورد نیاز برای این ضربات به صورت نواری زیر نوار سلامت قرار دارد و در واقع چیزی شبیه به نوار جادو (مانا) در بازی‌های نقش‌آفرینی دیگر است. نکته‌ی مثبت دیگر بازی، عدم محدودیت در انتخاب سلاح است. مهم نیست که کلاس انتخابی شما «تک تیرانداز»، «مزدو» یا «غارتگر» باشد، تنها کافی‌ست توانایی‌های لازم برای حمل یک سلاح (مثلا «قدرت» یا «چالاکی») را در اختیار داشته باشید تا بتوانید از آن استفاده کنید. من در تجربه‌ی چند روزه‌ام از این بازی یک تک تیرانداز، یک شات گان و یک مسلسل اسیدی به همراه داشتم که ترکیبی مرگبار برای دشمنان کوچک و بزرگ بازی بود.

سلاح‌های سرد بازی از خنجرهای کوچک تا گرزهای سنگین را شامل می‌شود. شما تنها می‌توانید یک نوع سلاح سرد در اختیار داشته باشید و با زدن کلید «سلاح سرد» در بازی به صورت خودکار و بدون نیاز به انتخاب اولیه، از آن استفاده می‌کنید. همان‌طور که پیش از این گفته شد، تمرکز Immortal: Unchained بر سلاح گرم است، اما در شرایطی که مهمات محدود بوده یا دشمنان شما را محاصره کرده اند، سلاح‌های سرد می‌توانند با یک حرکت به تمامی دشمنان اطراف شما آسیب بزنند.

دشمنان در Immortal: Unchained بزرگ‌ترین نقطه‌ی ضعف بازی هستند. پایین بودن هوش مصنوعی دشمنان باعث شده تا این بازی حتی برای بازیکنانی که چندان در نقش آفرینی‌های فوق دشوار مهارت ندارند (مثل این‌جانب) هم راحت باشد. حرکات دشمنان تکرار از یک یا دو حمله‌ی ساده است که پس از چند مرتبه رو به رو شدن با آنها به سادگی در ذهن شما خواهد ماند. علاوه‌ بر این، در اغلب موارد نقاط ضعف اصلی دشمنان به صورت باطری‌هایی نارنجی رنگ در پشت آنها قرار دارد و شما با چند جاخالی موفق می‌توانید خود را به پشت دشمن رسانده و این نقاط را تیرباران کنید. متاسفانه فقدان هوش تنها به دشمنان معمولی خلاصه نمی‌شود و حتی غول‌های آخر مراحل هم از آن رنج می‌برند. مثلا در یکی از مراحل بازی که در جنگلی مسموم روایت می‌شود، شما باید با هیولای مرداب مبارزه کنید. این هیولا روی شانه‌ی خود نارنجک‌انداز بزرگی دارد که به شکلی خودکار به سمت شما تیرهای یخی شلیک می‌کند. برای شکست این هیولا کافی‌ست تخته سنگ بزرگی که در همان محل قرار دارد را میان او و خودتان قرار دهید. هیولای بی‌مغز مرداب برای کشتن شما با نارنجک به سنگ شلیک کرده و موج انفجار حاصل از آن آسیب قابل توجی به خودش می‌زند! البته، طراحی دشمنان با تمام این ایرادها، یک نقطه‌ی قوت هم دارد: قابلیت قطع اندام‌ها! دست‌‌ها و پاهای دشمنان شما در برابر حملات پی‌درپی شما آسیب پذیر بوده و قطع می‌شود. این ویژگی در مواردی که با دشمنان مسلح روبه‌رو هستید بسیار سرنوشت‌ساز است، زیرا اگر یکی از دستان دشمنان شما قطع شود، دیگر نمی‌تواند سلاح خود را در دست گرفته و به شما تیراندازی کند. در شرایطی که چندین دشمن ریز و درشت شما را احاطه‌ کرده‌اند، حمله به دست و پاهای آنها تاکتیکی هوشمندانه برای دور شد از محل و پراکنده کردن آنها خواهد بود.

Immortal: Unchained در بخش فنی عملکرد قابل قبولی دارد. موتور گرافیکی Stingray که در این عنوان استفاده شده پیش از این در بازی‌هایی مثل Warhammer: Vermintide 2 و Gauntlet هم به‌نمایش در آمده است. شباهت بافت‌ها در این موتور گرافیکی به موتور  Unreal Engine 4 بافت‌ها در بازی Immortal: Unchained  را جذاب و زیبا کرده است. متاسفانه عدم بهینه‌سازی مناسب این موتور گرافیکی باعث شده تا شاهد افت فریم شدید در نواحی شلوغ و مه‌آلود بازی باشیم. نحوه‌ی بارگزاری محیط این بازی اصلا در حد و اندازه‌ی یک عنوان AAA نیست و نباید توقع بالایی از آن داشته باشید. تمامی گیاهان در بازی به صورت لحظه‌ای و آنی رندر شده و ناگهان در فاصله‌ی چندین متری شما پدیدار می‌شوند که این اتفاق در زمان تعقیب و گریز دشمنان بسیار آزاردهنده خواهد بود. البته، همان‌طور که در ابتدای این نوشته گفتیم، Immortal: Unchained عنوانی کوچک از شرکتی مستقل است و نباید آن را با آثار بزرگ و چند صد میلیون دلاری صنعت بازی‌های رایانه‌ای مقایسه کرد.

شرکت Toadman Interactive با ساخت عنوان Immortal: Unchained رویکردی اکشن‌تر نسبت به سایر عناوین موجود در این سبک اتخاذ کرده و سعی دارد مخاطبان عام‌تری را به سمت سبک نقش‌آفرینی فوق دشوار بکشاند. شاید هوش مصنوعی پایین و یکنواختی محیط و دشمنان از جذابیت این اثر بکاهد، اما تنوع سلاح‌ها در بازی باعث شده تا Immortal: Unchained به هیچ وجه عنوانی یکنواخت و ناامید کننده نباشد. اگر نجات کائنات، مرگ مکرر و کشتار دشمنان پلید با سلاح‌های گرم چیزی‌ست که به دنبال آن هستید، Immortal: Unchained شما را سرگرم خواهد کرد.

Resolution

Platform: PC – Score: 7 out of 10

Toadman Interactive’s Immortal: Unchained shows a more action-oriented approach than other titles in this genre, and it tries to bring the more general audience into a challenging role-playing style. The low enemy artificial intelligence and the monotony of the environment and the enemies might reduce the attractiveness of the game, but the huge arsenal of weapons has made Immortal: Unchained in no way a monotonous or disappointing title. If saving the universe, dying repeatedly and killing the evil enemies by the firearms is what you are looking for, then Immortal: Unchained is definitely your game!

(نقدی که مطالعه کردید، نسخه‌ی منتقدین بازی Immortal: Unchained بود که توسط ناشر آن یعنی Toadman Interactive برای دنیای بازی ارسال شده است.)